Liefde Vreugde Vrijheid Magazine 14 by Liefde Vreugde Vrijheid

Liefde Vreugde Vrijheid InspiratieMagazine Magazine Inspiratie

2015-2 2013-3

ď&#x201A;?

KIDZ

AGENDA Een kleine greep uit het aanbod van trainingen, workshops, lezingen, en LVV -events.

INTRODUCTIE TRAINING “Inspireren vanuit hart en ziel” is een korte, maar boeiende training om te leren inspireren en te ontdekken of de Jaartraining tot Inspirator iets voor jou is.

INTRODUCTIE TRAINING “Inspireren vanuit hart en ziel” 30 en 31 mei omgeving: Eindhoven/Nijmegen € 195.00 p.p. (voor 2 dgn) meer info: mandyvannobelen@live.nl



INTRODUCTIE TRAINING “Inspireren vanuit hart en ziel” 6 en 7 juni omgeving: Den Haag € 195.00 p.p. (voor 2 dgn) meer info: mandyvannobelen@live.nl



INTRODUCTIE TRAINING “Inspireren vanuit hart en ziel” 13 en 14 juni omgeving: Almere € 195.00 p.p. (voor 2 dgn) meer info: mandyvannobelen@live.nl

Colofon Jaargang 3 - nr. 2015-2 Hoofdredacteur Grafisch vormgever Teksten

Mandy van Nobelen Mandy van Nobelen Floortje - Vera - Rosanna - Floor Nina - Julie Prietpraat van Ymke - Suzanne - Gijs - Bobette Alpha - Robin - Twan - Jorrith Fotomodellen (shoot) Jade - Maarten - Floor - Rosanna Rafaël - Jayden - Inaya - Kayla - Sami Overige Sophie - Max - Rosanna - Jorrith - Julie Sibel Foto voor/achterkant Susanne de Goeij Fotografie Susanne de Goeij (pag. 3; 9-11 en 17)Mandy van Nobelen -Mary Bal Margriet Benschop - Ciska de Wit Neeltje Verpoorten - Renate Rowan Monica Overveld Redactieadres info@liefdevreugdevrijheid.nl



INTRODUCTIE TRAINING “Inspireren vanuit hart en ziel” 27 en 28 juni omgeving: Utrecht/Amersfoort € 195.00 p.p. (voor 2 dgn) meer info: mandyvannobelen@live.nl 2

KIDZ We hebben er een aantal maanden naar uitgekeken. Wij om dit speciale Inspiratie Magazine te mogen maken, maar vooral alle kinderen en ouders die achter de schermen hebben meegewerkt. Want ja, dit Inspiratie Magazine is helemaal dóór kinderen gemaakt. Inspirerend? Nou en of! Toen ik het verhaal binnen kreeg van Floortje (het openingsartikel) raakte me dat diep. Zo omschreef en beschreef ze het zo mooi, feitelijk…….dat ik niet alleen een kijkje in haar kreeg, maar ook het gevoel had haar ouders beter te leren kennen. Wat een meid! Maar zo zitten er nog een aantal kanjers tussen: een Nina bijvoorbeeld die haar weg heeft leren vinden in de scheiding, Julie die haar schoolervaring beschrijft en er niet veel aan vindt. En Rosanna, die juist heel lang naar school wil omdat ze cardioloog of hartendokter wil worden. Wow! En Vera die vertelt hoe het is om Dewy een weekendje over de vloer te hebben….. ! En zo kreeg ik ook een mooie ervaring van Floor, die over haar gesprekjes met de poezen sprak en ik later mocht tegen komen op de fotoshoot. Het was een bijzonder project dat ik met veel liefde heb gedaan. Gewoon omdat we eens iets anders wilde dan een Inspiratie Magazine uitbrengen, geschreven door volwassenen. Want we denken dat wij als ouder een belangrijke, inspirerende taak hebben onze kinderen op te voeden en te begeleiden, maar dat is maar voor de helft waar. Kinderen inspireren óns: elke dag weer. Als je dat kunt zien, en voor open kunt staan, bewandel je tezamen een bijzonder pad. Het pad van Liefde Vreugde Vrijheid in een nieuw, modern en inspirerend jasje. Stralende groet,

Mandy

Gelukkig zijn is kinderlijk eenvoudig 4

INHOUD

In dit Magazine …...

FLOORTJE

Floortje vertelt over wat ze nog weet over haar operatie toen ze 6 jaar oud was.

ROSANNA

VERA

Rosanna gaat voor haar droom: cardioloog worden of hartendokter

En dan heeft Vera, Dewy een weekendje te logeren. Zij vertelt hoe ze dat heeft ervaren …..

JULIE

NINA

Naar school gaan, is niet voor ieder kind een feest. Julie vertelt wat zij van school vindt...

Je ouders scheiden, je vader woont in het buitenland. Nina beschrijft hoe ze dat ervaart….

FLOOR

Een ijzersterk trio: Floor, Pien en Joep en wat zij samen hebben

op pagina 9, 12 en 15 meer Inspiratie 5

FLOORTJE

DE OPERATIE

â&#x20AC;&#x153;er kwam ook steeds een zuster om mijn spierballen te metenâ&#x20AC;? Hallo ik ben Floortje en ik ben 8 jaar. Toen ik 13 maanden was, vonden ze in het ziekenhuis een bultje in mijn buik. Ik noem het een 'kankerbult'. Mama zegt dat het een tumor heet. Ik heb toen een operatie gehad, maar dat weet ik niet meer. Toen ik 6 was, heb ik nog een operatie gehad en dat weet ik nog wel en dat ga ik nu vertellen. Ik ging naar het ziekenhuis met mama en papa. Dit is een kinderziekenhuis en overal op de muren staan kleine muisjes getekend die stoute en gekke dingen doen. Ik vond het heel erg spannend. We gingen eerst een nachtje slapen, mama sliep bij mij op de kamer. De zuster kwam me steeds wakker maken om mijn spierballen te meten (bloeddruk). In de ochtend mocht ik niet eten en ik had heel erg honger, maar mijn maag moest leeg blijven. Toen gingen we naar de operatiekamer. Mama, papa en de zuster reden mij erheen in mijn bed. Ik mocht iemand meenemen naar binnen en ik koos papa. De zuster had gezegd dat ik een kapje op mijn mond kreeg wat naar olifantenpoep ruikt, en dat vond ik heel grappig. Maar toen het kapje echt kwam, vond ik het niet meer grappig, want ik moest heel hard de vieze geur wegblazen, maar de dokter duwde het kapje harder op mijn mond en dat deed pijn. Toen ik wakker werd van de operatie kon ik niet meer praten en het duurde heel lang voordat ik weer kon praten dat vond ik heel naar. Daarna ging ik weer verder slapen. Ik had wel veel pijn en daar wil ik niet over vertellen. Wat wel leuk was is dat mama elke dag naar het winkeltje ging en een klein cadeautje voor me kocht. Van opa en oma kreeg ik een ton vol met stickers en gekke plakfiguurtjes. We hebben toen mijn hele bed volgeplakt. In de avond ging ik in de rolstoel met mama naar buiten en dan namen we een zaklamp mee. Ik vond het heel leuk dat ik zo veel bezoek en cadeautjes kreeg. Ik mocht ook mijn schoen zetten in het ziekenhuis. Als de kar voor het eten kwam, mocht ik kiezen wat ik wou en dat leek net als in een hotel. Ik ging heel veel soepstengels eten en bekers soep. Soms kwam er iemand die met mij ging spelen of kleuren. Mama bleef de hele dag bij mij en ging naast mij slapen. 7

FLOORTJE Ik moest ook steeds een drankje drinken en dat vond ik heel erg vies en ik werd boos als ik dat moest drinken. Mama maakte me ook wakker om dit te drinken, dat vond ik echt heel gemeen. Er kwam ook steeds een zuster om mijn spierballen te meten, ook in de nacht. Nu hoef ik niet meer een operatie. Ik ga wel nog steeds naar het ziekenhuis toe en dan krijg ik prikjes en buikje kijken (echo) of een foto van mijn hand. Ik vind dat niet leuk, maar ik vind het wel leuk dat ik daarna met mama altijd een broodje ga eten en we een cadeautje kopen in het winkeltje. Floortje uit Zutphen 8 jaar - © 2015 PS: ik ben echt rijk want ik heb al 55 euro gespaard.

“Mama ik heb mijn droomhuis getekend, met hartjes en kleuren want dat is toch alles wat we nodig hebben om fijn te leven?! Liefde en vrolijke kleuren.” De blokken aan de zijkant zijn gekleurde kussentjes zodat iedereen in huis altijd is omringd door kleur. 8

INSPIRATIE AAN ONS GEGEVEN

HOUDEN VAN

Eerst was er niets, toen was er aarde. Planten en dieren, dat was zijn waarde. Vruchten en bloemen, Zoveel om op te noemen Eerst: prehistorie, IJstijd, toen was er leven. De aarde heeft dit aan ons gegeven. Liefde, geluk, De aarde zei: De dag is voor jou geplukt! Soms heb je pech, maar soms haat Het lijkt op een plaat, Maar het is een bol! En op die bol hebben we allemaal lol. Ga naar buiten, stap het leven in! Binnen blijven heeft geen zin. Dit is de aarde waar wij op leven De aarde heeft dit aan ons gegeven …. Sophie uit Almere 9 jaar - © 2015

KINDERWIJSHEID

“Mam, jouw kracht komt uit de bron

die in je buik zit,

want daar komen

HIER KOMT EEN FOTO UIT DE FOTSHOOT

ROSANNA

MIJN DROOM

“toekomstig cardioloog en reparateur voor het gevoel van het hart” Oké, laten we beginnen met mijn droom. Ik wil graag cardioloog worden, maar ik heb gehoord dat het wel 12 jaar duurt! En dat vind ik natuurlijk wel een beetje lang hè? Maar toch wil ik het worden, omdat…? Omdat ik het heel interessant vind. Ik wil graag mensen helpen. Ik ben heel precies en dat vind ik leuk om te doen dus. Ik kan ook tegen bloed, dus val niet meteen flauw, en dat is wel handig. Maar ja, hoe doe je dat dan? Eerst al die scholen, goede cijfers halen, goed opletten in de klas, dat kost wel wat werk! Maar hoe doe je dat nou als je ziek bent? Ik ben niet ziek, maar kan natuurlijk zomaar ziek worden. Ik heb een goede tip van mijn moeder gekregen, namelijk: “Vraag iemand om een recorder mee te nemen naar college, zodat hij/zij alles opneemt voor je en dan kun je thuis het alsnog volgen en dus de opdrachten maken.”

ROSANNA

Waarom ik Cardioloog wil zijn? Omdat ik natuurlijk mensen wil helpen maar dat kan overal. Als hartendokter wil ik meer doen dan alleen een hart repareren. Ik wil ook mensen hun hart laten voelen. Mijn vriendin vroeg me waarom ik het dan wilde worden. En toen zei ik: “Nou, als je dan de glimlach op de mensen ziet, als je hen hebt geholpen, dan is dat een prachtig iets. En dat geeft je dan een heel warm gevoel. Maar, als je hen niet kon helpen, dan kun je toch een grote steun zijn voor de familie.” Want verlies is nooit leuk.

Het hart is het belangrijkste deel van je lichaam en daar kun je niet zonder. Het hart is meer dan een orgaan, want alles draait om het hart. Technisch gezien maar ook in de liefde heb je een hart nodig. Want het hart zorgt voor je gevoel. Verliefd worden is ook een gevoel. En als ik een hart repareer dan repareer ik ook de mens en het gevoel. Denk ik tenminste. En daarom heb ik een jarenlange studie er wel voor over omdat je er zoveel voor terug krijgt. Rosanna uit Drachten 11 jaar - © 2015 11

INSPIRATIE

januari nummer: 2293 x gelezen

7X Geluk is …

God heeft de mens niet verzonnen, de mens

heeft God verzonnen.

Geluk is blij zijn Geluk is voor mij feestvieren met mijn familie



www.susannedegoeij.nl



www.facebook.com/ HeartMadeLifestylePhotography



www.liefdevreugdevrijheid.nl

ONBEGRIJPELIJK Mijn oudoom en oudtante scheidden toen ze 85 jaar oud waren. Toen Julie daar op haar 11e van hoorde, zei ze meteen: “Wie gaat er op die leeftijd nou nog scheiden??? Dat is juist de leeftijd dat je elkaar het allerhardst nodig hebt.’ Julie, uit Eindhoven 11 jaar - © 2015 12

VERA

DEWY KOMT LOGEREN

“kom Venezuela, koekje zoeken!” Mijn moeder werkt met verstandelijk beperkte kinderen. Sommigen van hen wonen in een woongroep of in een ander gezin. Ik hoor daar veel verhalen over. Sommige verhalen gaan over een meisje: Dewy. Toen mijn moeder vroeg of ze twee nachtjes bij ons kon slapen, zei ik meteen: “Ja.“ Het leek me superleuk, maar toch ook een uitdaging, omdat ik hoorde dat ze best wel druk kon zijn. Toen het zover was, gingen we Dewy ophalen bij het gezin waar ze woont. Toen ging ze mee in de auto naar ons huis en gingen we daar chipjes eten. Dewy gooide haar chipjes in de lucht, zodat Diesel, onze hond, ze kon opvangen. Daarna gingen we een film kijken en ging Dewy even op bed liggen. Toen ze weer wakker werd, gingen we eten en Dewy ging op tijd naar bed. De volgende ochtend werden we om 6 uur wakker. Na even t.v. te hebben gekeken, gingen mama, Dewy en ik boodschappen doen. Toen mamma zei: “Gaan jullie even koekjes uitzoeken….”, werd er een arm om me heen geslagen en zei Dewy: “Kom Venezuela, koekje zoeken.” Eenmaal thuis ging Dewy weer even slapen en kon ik aan mijn huiswerk. De volgende ochtend werden we om half 8 wakker. ‘s Middags gingen we koekjes bakken, die erg in de smaak vielen. ‘s Avonds hebben we Dewy terug gebracht. Ik vond het superleuk, maar toch ook wel inspannend, omdat je telkens met haar bezig bent, maar dat is juist ook wel weer leuk aan deze ervaring. Ik vind het wel jammer voor sommige kinderen dat ze niet meer bij hun ouders kunnen wonen, ook al weet ik dat het beter voor ze is. Maar ik vind het dan ook wel weer goed dat ze dan ergens anders terecht kunnen. Vaak een plek waar ze net iets meer zorg krijgen, omdat hun ouders niet voor hun kind kunnen zorgen. Ik vind het dan wel goed dat de kinderen contact houden met de ouders en daar bijvoorbeeld een keer langs gaan, een nachtje blijven slapen of iets leuks met de ouder of ouders doen. Vera uit Hoorn 12 jaar - © 2015 13

JULIE

SCHOOL

het is teveel Een mens moet wel leren, omdat dat gewoon nodig is. Maar de helft van je dag daaraan verprutsen, gaat mij te ver. Vooral als je dat vijf dagen in een week moet doen. Een mens bestaat niet alleen om te leren, werken, werken en om tijd te verprutsen. Buitenspelen is bijvoorbeeld heel belangrijk. En lol hebben dan!! Iedere keer als het weekend of de vakantie begint, ben ik dolblij, maar als dat voorbij is, ben ik de dag daarvoor (extreem zacht uitgedrukt) niet vrolijk. Soms ga ik iets inkleuren in mijn schrift, omdat ik me dan enorm verveel. Dat vindt mijn leraar niet fijn. Ik vraag me soms ook af of hij het zou snappen als hij dit leest. Ik heb hier nog veel meer over te vertellen, maar dat ga ik niet doen, want ik heb geen zin meer. Kortom: het is teveel. Julie uit Eindhoven 10 jaar - ÂŠ 2015 14

PRIETPRAAT

ENGELS

SINTERKLAAS Alpha hoorde tijdens een kinderprogramma de vraag: wie weet hoe het paard van Sinterklaas heet? Waarop hij riep: “Ik weet het mama, hij heet Americo en hij HEEFT SCHIMMEL!” Alpha uit Breda 5 jaar - © 2015

AUTO Jorrith roept enthousiast tegen opa en oma: “We krijgen een auto met geblondeerde ramen”.

Suzanne vraagt: “Mama, wat betekent ‘I don’t know?’”, waarop ik antwoord: “Ik weet het niet.” Suzanne reageert: “Dat geeft niets mam, dan vraag ik het wel aan oma!” Suzanne uit Amersfoort 5 jaar - © 2015

CHIQUE DAME

NIEUWE TRUI Mama: Kind:

“Oei, wat is die plek op je nieuwe trui?” “Oooh, dat zijn snottebellen, want ik had geen zakdoek, maar dat is ondertussen opgedroogd hoor!”

Een wel erg deftige uitziende mevrouw fietste voorbij en Bobette riep uit: “Kijk, de burgemeester!!!” De mevrouw kon het niet waarderen en fietste boos sneller weg.

STERK

Twan roept ineens: “Ik ben zo sterk, ik kan mijn eigen spierballen optillen!”

NINA SCHEIDEN

allebei gelukkig Ik was 5 jaar oud toen mijn ouders gingen scheiden. Ik woonde toen in Engeland. Mijn ouders vertelden mij en mijn broertje dat ze gingen scheiden en we met mijn moeder gingen verhuizen naar Nederland. Nu woon ik hier bijna 5 jaar. Natuurlijk vond ik het heel erg dat mijn vader en moeder gingen scheiden. In Engeland kende ik niemand met gescheiden ouders, dus ik was de eerste. Ik vond het in het begin wel gek en eng, maar toen ik in Nederland woonde, merkte ik dat ik helemaal niet de enige was. Er waren juist heel veel andere kinderen van wie de ouders ook gescheiden waren. Toen voelde ik mij niet meer zo anders. Mijn vader is Engels en mijn moeder is Nederlands. Dus ik ben half Engels en half Nederlands. Nu woon ik hier met mijn moeder en mijn broertje in Nederland. Mijn vader woont nog in Engeland. Sommige van mijn klasgenootjes zien hun vader bijna nooit, omdat hij in het buitenland woont. Maar ik zie mijn vader gelukkig wel best vaak en we bellen twee keer per week. Als ik of mijn broertje jarig zijn, komt hij naar Nederland om onze verjaardag te vieren. Soms komt hij ons zomaar voor een paar dagen bezoeken. En in de zomervakantie en kerstvakantie gaan mijn broertje en ik naar Engeland. Als ik mijn Engelse familie zie, ben ik natuurlijk blij om hen te zien. Zij zijn dan ook heel blij om mij en mijn broertje weer te zien. Als we daar zijn hebben we veel lol met mijn Engelse nicht en neef. Inmiddels is mijn tante ook gescheiden. Mijn vader heeft nu een nieuwe vriendin en mijn tante een nieuwe vriend. Mijn nicht en ik vinden ze niet zo aardig, maar ze passen wel bij elkaar. En mijn nicht en ik zijn nu dus van plan om ze gaan koppelen. Ik heb hier in Nederland heel veel vriendinnen. En op school kan ik het beste Engels tijdens de Engelse les. In Nederland is het natuurlijk heel anders dan in Engeland. Maar ik vind Nederland en Engeland toch even leuk. En het allerbelangrijkste is dat mijn vader en moeder allebei gelukkig zijn. Nina uit IJsselstein 10 jaar - ÂŠ 2015 16

FLOOR FLOOR, JOEP & PIEN

“voelt wat haar poezen voelen en praat met ze” Hoi, ik ben Floor en ik ben 10 jaar. Ik heb een broer die Maarten heet en hij is twaalf. Ik heb ook een mama, zij is 43 jaar. Ik hou erg van tekenen, dieren en creatieve dingen maken. Thuis hebben wij twee kleine poesjes: Joep & Pien. Joep is een jongetje en Pien is een meisje. Ik praat ook met de poezen, maar dat is geen poezentaal hihihi. Ik zie of ze “ja” of “nee” zeggen als ik ze wat vraag. Dat zie ik aan hun gezicht. Meestal begin ik met ze te praten, maar soms komen ze ook bij me om te knuffelen en om op schoot te zitten en dan gaan ze tegen me praten. We hebben het dan over gevoelens en dat soort dingen. Soms voel ik ook wat zij voelen. Ik bedoel ik zie eigenlijk wat ze voelen. Bijvoorbeeld: als ze wat verdrietig zijn of boos of blij. Dat is heel moeilijk uit te leggen, maar ja, sommige mensen denken dat als dieren zoals paarden en poezen hun oren naar achter doen, dat ze het dan niet fijn vinden. Dat is ook zo, maar jij vindt soms ook iets een paar dagen niet leuk, toch? Dieren doen dat niet een hele dag. Maarten snapt niet hoe ik met Joep en Pien praat, maar hij vindt het allemaal wel best zo. Mijn mama vindt het heel knap van me, maar zelf kan ze het alleen nog niet. Misschien ga ik het haar wel leren, en Maarten ook. Ik speel natuurlijk ook met ze. Dat ziet er heel grappig uit. Ze gaan dan altijd springen en soms maken ze ook per ongeluk een salto. Joep en Pien vinden het niet zo leuk als we alle drie gaan slapen. Dan gaan ze ook naar boven en gaan ze in de gang zitten omdat ze niet op de slaapkamers mogen boven. Poes Pien krabbelt heel vaak aan mijn deur en soms maakt ze hem ook nog eens open. O ja, we hebben ook een mannetjes konijn Droppie, maar hij praat niet met mij want ik kan hem niet verstaan.

Het volgende magazine verschijnt in mei 2015