Vlam 12 by Jong Groen

VLAM

halfjaarlijks magazine van Jong Groen Afgiftekantoor: Gent X V.U. Gert-Jan Abrams, Sergeant De Bruynestraat 78-82, 1070 Brussel

PB- PP

BELGIE(N) - BELGIQUE

EDITIE NAAAR 2017

DOSSIER 1 HOE VEILIG IS ONS VOEDSEL? We lijken van crisis naar crisis te sukkelen. Dit kan en moet anders!

INTERVIEW

DOSSIER 2

RÉMY BONNY

DE ONMISBARE KINDERBISLAG

Als Erasmusstudent in Polen nam hij deel aan de protesten tegen de ultrarechtse voorstellen van de regering.

Waarom het voorstel van Jong Vld nergens op slaat, maar ook de hervorming heel wat verbetermarge heeft.

EDITO

Lieve lezer Jong Groen vliegt er dit nieuwe school- en werkjaar weer in met een kersvers verkozen bestuur. We hopen dat de werkmensen van een deugddoende zomervakantie genoten hebben en voor de studenten hopen we dat iedereen vol met moed en leergierigheid aan de eerste lessen begonnen is. Voor diegenen die mee waren op zomerkamp: dit jaar belooft minstens even leuk te worden! Het afgelopen jaar is voorbij gevlogen, en hoe! De bestuursverkiezingen deden ons stilstaan bij de activiteiten van het afgelopen jaar. We hervormden de bestuursstructuren op de JG 4000, maakten het congres rond migratie meer 'grassroots' door het invoeren van commissies, we hadden themadagen rond voetbal en fiscaliteit, protesteerden tegen Trump, betoogden samen met Hart boven Hard en feestten mee op de Gay Pride. We staken ook grenzen over naar Palestina, Istanbul, Madrid en Liverpool! Stefanie maakte haar tv-debuut op De Meulemeester en Belinda kon je spotten op Actua TV. Maar laten we vooral ook focussen op ons gezamenlijk plan voor komend jaar. Jullie verkozen psychisch welzijn als hét werkthema voor dit jaar. Op 10 oktober, dag van de geestelijke gezondheidszorg, trokken we dit thema op gang. Ook zullen er cellen zijn rond communicatie en actie, komt er een werkgroep politieke vernieuwing en trekken we samen naar de klimaattop in Bonn. Daarnaast bezoeken we graag onze Nederlandse vrienden van Dwars op hun congres, laten we ons horen op de GA van FYEG en zetten we - mede met hun expertise - een heuse campagne op poten! Hierin willen we jullie én de afdelingen vooral voorzien in voldoende vormingen. Zeggen deze thema's je wel wat? Contacteer dan zeker het verantwoordelijke bestuurslid. Hopelijk tot binnenkort? Als we nog geen kennis hebben gemaakt, dan doen we dat graag. Kom gewoon eens aan onze mouw trekken. We bijten niet. (heus niet) We geven er een lap op! Belinda en Stefanie

GROENLAND

De federale regering gooit het roer om

V-DRIEHOEK OP ZIJN KOP GEZET De oude driehoek kennen velen op hun duimpje. Maar het is aanpassen geblazen: de nieuwe verontwaardigingsdriehoek ziet er helemaal anders uit. Hij is zelfs letterlijk omgedraaid, met de punt naar beneden. En er zijn nog verrassingen.

Simon Horsten - De meesten onder ons leerden

de verontwaardigingsdriehoek kennen op de lagere school. Het is een helder en didactisch instrument, ondersteund door de wetenschap. Een ijkpunt voor ons dagelijks handelen. Het oude model behoeft amper uitleg: in de brede balk onderaan staan fenomenen die spontaan op veel verontwaardiging kunnen rekenen. Omaatjes in hun gezicht slaan, een relatie afbreken per sms, kindermishandeling of bij rampen enkel aan eigen gewin denken - dat soort ongein. In de strook daarboven bevinden zich zaken die minder vanzelfsprekend verontwaardiging oproepen, maar die dat volgens de deskundigen achter de driehoek wel degelijk verdienen. Het gaat om minder zichtbare schurkenstreken, zoals de oplichterij van banken, verdoken racisme en liegen wanneer je zegt dat je iemand graag ziet. Helemaal bovenaan staan zaken die volgens de opstellers weinig tot geen verontwaardiging zouden mogen wekken, ook al lijken ze daartoe uit te nodigen. Denk aan plaagstoten, het tegenspreken van een machtspersoon, dt-fouten en naakte lichamen in theaterzalen.

Niet slecht bedoeld De nieuwe verontwaardigingsdriehoek is radicaal anders. De commissie van experts

kwam tot het gewijzigde model door de wetenschappelijke 'state of the art' te combineren met een actuele analyse van het publieke debat in België. Het initiatief kwam van de federale regering: die achtte het hoog tijd om de V-driehoek om te gooien. De brede balk staat nu bovenaan, met een opsomming van wat méér verontwaardiging vereist. De punt bevat zaken die om minder verontwaardiging vragen. Opvallend is de verschuiving van weinig tastbare maar verfoeilijke praktijken naar onderen. Fiscale fraude, ongelijkheid, de ingebouwde veroudering van apparaten, de veeteeltlobby en 'niet slecht bedoeld' seksisme vind je nu bijvoorbeeld in de punt terug. Veel méér verontwaardiging dan voorheen is nodig voor het beschimpen van een regeringslid, middenveldorganisaties die kritiek leveren op iets anders dan zichzelf en het maken van vergelijkingen met de Duitse jaren '30. Nieuw is ten slotte ook de restgroep, die helemaal buiten de driehoek valt. In een cirkel staat aangegeven waarover we best nooit verontwaardigd zijn: arbitraire begrotingsnormen, neokolonialisme, auto's die op fietspaden parkeren, samenwerkingen met misdadige regimes en manipulatie van wetenschappelijke commissies door regeringen.

ONG

DE BEWUSTE BENEN VAN LANDER WANTENS

De duurzame Vauban-wijk in Freiburg, de hydro-energiecentrale van Zürich, Green Capital 2016 Ljubljana, het Bialowiezawoud dat erkend is als Werelderfgoed maar ten prooi valt aan boskap, de kerncentrale van Tsjernobyl, de ongereptheid van WitRusland, het Finse basisinkomen, de Letse windmolens ... Lander Wantens - 25 jaar en voorzitter van Groen Aalst - is het allemaal tegengekomen op zijn 10 weken durende fietstocht van net geen 7.000 km.

P I E T D E R O E C K - Lander vertrok op 14 juni in Aalst met zijn fiets voor een tocht door 20 landen van Centraal-, Oost- en Noord-Europa. De tocht bracht hem naar Luxemburg, Duitsland, Frankrijk, Liechtenstein, Italië, Slovenië, Kroatië, Hongarije, Slovakije, Polen & Wit-Rusland, Oekraïne, Estland, Letland, Lithouwen, Sint-Petersburg, Finland en Zweden. Vanuit Göteborg reisde hij per schip huiswaarts naar de haven van Gent waar hij de laatste fietskilometers naar Aalst aanvatte. ECOLOGISCHE ONTDEKKINGSTOCHT

Waarom zo'n stevige, avontuurlijke fietstocht ondernemen? Het doel was op zoek te gaan naar voorbeelden van klimaatactivisme, burgerparticipatie en daadkrachtige steden die bewust kiezen voor een toekomstgerichte, klimaatneutrale samenleving. Maar ook gesprekken met mensen die een nieuwe manier trachten te

Meer lezen? Check https:// buitenlander.blog

vinden om aan politiek te doen, stonden met stip opgelijst. Lander maakte van de gelegenheid gebruik om te passeren in Tsjernobyl. Hij zag er met zijn eigen ogen wat 30 jaar na de feiten de impact is van een grote milieuramp op de mens en de natuur. Uiteraard speelde ook het ecologische aspect een grote rol. Zo vermeed Lander de uitstoot van alleen al 1,6 ton CO2 door te kiezen voor zijn trekfiets en benenkracht. OMGEVING INTENS BELEVEN

Lander ondernam de tocht per fiets zodat hij op plaatsen kon komen waar je als autobestuurder of bustoerist niet zo gauw belandt en ook om de omgeving optimaal in zich te kunnen opnemen. Lander: "Je legt veel sneller contact en doorleeft het land intenser. Je gaat snel genoeg om telkens iets nieuws te zien en traag genoeg om de omgeving, het land en de cultuur beter te kunnen ervaren. Omdat je iets doet wat niet zo alledaags is, zijn

mensen spontaan gastvrij, open en staan altijd klaar om je te helpen." Slapen deed Lander in een tent, nu eens in een bos, dan weer in een weide of bij de lokale bevolking. De wisseleende weersomstandigheden - van stortbuien tot extreme hitte - nam hij er zonder al te veel morren bij. Niets kon hem tegenhouden op zijn tocht. MEDIAAANDACHT

Enkele dagen voor Landers vertek, kreeg zijn avontuur veel aandacht. Zo was hij te horen op Studio Brussel en Radio 2 en iedere woensdag op de lokale radio in Aalst. Ook Tv Oost kwam langs. Allen waren ze geïnteresseerd in het hoe en waarom van zijn unieke tocht. Lander vindt het moeilijk om te zeggen wat hem het meest is bijgebleven. Dat kan je zelf ontdekken op zijn blog of tijdens één van de presentaties die hij overal in Vlaanderen geeft. Later zal hij zijn verhalen bundelen in een boek.

DOSSIER I

HOE VEILIG IS ONS VOEDSEL? IS HET MOGELIK OM GEZONDE EN DUURZAME VOEDING BETAALBAAR AAN TE BIEDEN?

Ondanks alle voedselcrisissen van de laatste decennia moet het antwoord volmondig "ja" zijn. De uitdaging om het op te nemen tegen machtige pesticidelobby's mag dan niet klein zijn, de gevolgen van het huidige gedoogbeleid zijn dat ook niet. De vele, al niet verboden, schadelijke stoffen in onze voeding zorgen voor massale gezondheidsklachten zoals kankers, hart- en vaatziektes of diabetes.

B R Y C E B E T T E N S E N T I N E M E R L E V E D E  De fipronilcrisis ligt nog vers in ons geheugen. Fipronil is echter lang niet de eerste schadelijk stof die in onze voeding terecht gekomen is. Denk maar aan de dioxinecrisis eind jaren '90. Toen zorgde besmet veevoeder ervoor dat duizenden kilo’s vlees en eieren uit de rekken werden gehaald of vernietigd. Naar aanleiding van het schandaal werd in 2000 het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) opgericht. Dat FAVV kon echter niet verhinderen dat er in 2013 Spaans paardenvlees naar België werd geëxporteerd dat niet voor consumptie bestemd was omdat het afkomstig was van zieke of te oude paarden. Desondanks kwam het in onze voeding terecht en soms werd het zelfs gelabeld als rundsvlees.

Ook deze zomer maakte het FAVV geen al te beste beurt. Begin juni ontdekte een Vlaamse kippenboer een opmerkelijk hoge concentratie fipronil in zijn eieren en verwittigde daarop het FAVV. Fipronil is een pesticide die gebruikt wordt om luizen te doden in de kippenstallen. Het FAVV lichtte weliswaar haar Nederlandse collega’s in, maar bleef in eigen land lange tijd onduidelijk over de precieze gevonden dosissen fipronil in de eieren. Ook bleek de communicatie over vanaf welke dosis firpronil nu schadelijk is voor de mens tegenstrijdig. Uiteindelijk werden enkele kippenbedrijven in België en Nederland tijdelijk gesloten. Dit zijn slechts drie voorbeelden van aan het licht gekomen schandalen. Er zijn

ongetwijfeld nog heel wat andere stoffen die we vandaag consumeren, maar die eigenlijk nefast zijn voor onze gezondheid. In een moderne samenleving zou je verwachten dat de overheid de bevolking - en in het bijzonder de jongeren - zou beschermen tegen nietsontziende multinationals, die vaak belang hebben bij het gebruik van pesticiden en dus minder kwalitatief voedsel. Helaas primeren economische belangen in de meeste gevallen.

ONDUIDELIKE WETGEVING Neem bijvoorbeeld de stof etoxyquin. Dat is een chemische anti-oxidant die de houdbaarheid van onder andere fruit en vis verlengt. Na onderzoek is echter gebleken dat het met zekerheid schadelijk is voor vissen en

DOSSIER I

waarschijnlijk ook voor de mens. Het is dan ook niet te begrijpen dat de EU besloten heeft om dit schadelijke product pas in april 2020 volledig van de markt te halen. Tot dan mag het nog volop aanwezig zijn in producten. Het Duitse programma 'Plus Minus' bracht aan het licht dat er voor visproducten geen maximumgrens bestaat voor etoxyquin en dat bij metingen concentraties werden gevonden die vele keren hoger waren dan de toegelaten grens in vleesproducten.

"In een moderne samenleving zou je verwachten dat de overheid de bevolking - en in het bijzonder de jongeren - zou beschermen tegen nietsontziende multinationals." Als er dan al wetgeving is, blijft ze in vele gevallen dode letter door een gebrekkige controle. Denk maar aan de fipronilcrisis. Hoe komt het dat het Federaal Voedselagentschap de verhoogde concentratie niet zelf heeft opgemerkt? Net zoals bij de dioxinecrisis verklaarde het Agentschap in eerste instantie dat er “geen gevaar voor de volksgezondheid” was. Nochtans heeft onderzoek door de Gentse kankerspecialist Nik van Larebeke nadien aangetoond dat er gegronde aanwijzingen zijn om de dioxinecrisis verantwoordelijk te stellen voor naar schatting 20.000 extra kankergevallen bij vrouwen, 22.000 extra gevallen van diabetes en 24.000 extra patiënten met een te hoge bloeddruk. Nog frappanter wordt het als een bepaalde stof in het ene Europese land verboden is, maar in een buurland vrij te verkrijgen is. Neem nu carbendazim. Dat is een pesticide die schimmels op fruit moet tegenhouden. Frans onderzoek uit 2013 bracht aan het licht dat de stof in een groot deel van de onderzochte wijnen aanwezig was. Vreemd aangezien alle wijnen van Franse wijnboeren kwamen en carbendazim in Frankrijk op de verboden lijst staat. In Spanje is het product echter zonder veel moeite te verkrijgen. De Franse wijnsector verdedigt zich door te stellen dat

de gevonden dosissen binnen de Europese toegestane waarden vallen. Het is best wel opmerkelijk dat carbendazim toegelaten is in Europa. In 2009 vroeg Zweden al om een verbod in de hele Unie. Dit omdat onderzoek had aangetoond dat het product voor onvruchtbaarheid zorgt bij bepaalde diersoorten. Dit voorbeeld toont pijnlijk aan hoe noodzakelijk een Europees en liefst mondiaal beleid is inzake pesticiden. Als een product helemaal verboden is in land A, maar niet in land B en landenorganisatie C laat het een beetje toe, lijkt dit verre van een consequent beleid te zijn dat de gezondheid van de mens voorop zet.

voedingsproducenten vaak persoonlijker dan dat met de appelmoes-in-eenpotjeproducent. Je biologische geteelde appelen kan je immers zelf halen in een lokale hoevewinkel en in sommige boerderijen kan je zelfs meehelpen kweken of oogsten. We weten allemaal dat gezond eten en bewegen in zuivere lucht noodzakelijk zijn opdat ons lichaam optimaal zou functioneren. Door er voor te zorgen dat iedereen, ook mensen die het wat moeilijker hebben, toegang krijgen tot kwaliteitsvol voedsel en zuivere lucht zal dit met zekerheid een positief effect hebben op de algemene gezondheidstoestand en dus op de hele samenleving.

HET KAN ANDERS! De Franse politicus Edouard Chaulet bewijst dat het anders kan. De burgemeester van het Zuid-Franse Barjac wou niet langer dat de kinderen in zijn gemeente blootgesteld werden aan al die pesticiden. Hij koos er daarom midden jaren 2000 voor om in scholen enkel nog biologisch voedsel aan te bieden. Bovendien helpen de kinderen zelf met het kweken van fruit en groenten. De Franse documentairemaker Jean-Paul Jaud bracht het hele project in beeld in 'Nos enfants nous accuseront'. Daarin legt de burgemeester uit dat hij pesticiden wil weren omdat hij gelooft dat er een verband is met het stijgend aantal kinderkankers in zijn land. Hij heeft daarom zijn verantwoordelijkheid genomen en besloten de gezondheid van de burgers te beschouwen als een prioriteit. Tegenwoordig zijn alle maaltijden die er aan huis geleverd worden bij ouderen of zieken ook volledig biologisch. Een groene samenleving is ook een sociale samenleving. Zo is het contact met lokale

Nog frappanter wordt het als een bepaalde stof in het ene Europese land verboden is, maar in een buurland vrij te verkrijgen is. Eigenlijk is het zo klaar als water. Willen we een duurzame toekomst, dan moet onze generatie de uitdaging aangaan om de puinhoop op te kuisen die ontstaan is door onder andere de hiaten in de wetgeving. Laten we er geen gras over groeien, maar actie ondernemen! Iedereen kan een steentje bijdragen, bijvoorbeeld door te kiezen voor lokale en biologische voeding.

IN BEELD

STARTDAG 2017

IN BEELD

GEDICHT

Op zaterdag 30 september werd het startschot gegeven voor het nieuwe werkjaar van Jong Groen. In het Gentse Vredeshuis werd stilgestaan bij het voorbije jaar, kon je kennismaken met Jong Groen 2.0, het nieuwe bestuur en opstartende werkgroepen. Er was een zotte afdelingsuitdaging en er waren interessante lezingen en workshops. Op naar meer van dat!

PLANEETJE ANNELIES MOLLET

Planeetje toe, nog een beetje.

Het klopt men vergeet je. Men zegt dat elk beetje telt maar jij bent het tellen beu. Elke seconde langer zweet je.

Het wordt hoog tijd dat het hoogtij keert want de dag komt dichter waarop jij zweert: Dit was de laatste keer dat ik me rond de zon roteer!

INTERVIEW

RÉMY BONNY • Student politieke wetenschappen (VUB) • Erasmusstudent in Warschau tijdens de 3x Vetoprotesten tegen de rechts-populistische regering • Voorzitter Jong Groen Middenkust • Oostendenaar en wereldburger

P I E T E R V A N D E R S C H O O T  Een spook waart door Europa. Het spook van het rechtspopulisme. Bijna nergens is die dreiging zo tastbaar als in Polen, waar de conservatieve partij PiS (Prawo i Sprawiedliwość = Recht en Rechtvaardigheid) aan de macht is. Het eens zo democratische Polen is momenteel in de ban van een anti-Europese overheid die de media muilkorft, abortus wil verbieden en pogingen doet om zelf rechters te kunnen benoemen.

Hoe is het zo ver kunnen komen? En waar gaat het naartoe met Polen? Vlam vroeg het aan Rémy Bonny (22), lid van Jong Groen en actief betrokken bij de protesten tegen de regering.

Rémy, hoe raakte jij betrokken bij die protesten? In de eerste helft van 2017 was ik als Erasmusstudent in Polen. De regering had er net drie wetsvoorstellen op tafel gelegd die aan de politiek de macht zouden geven om zelf de rechters van het Hooggerechtshof, de Nationale Justitiële Raad en lagere rechtbanken aan te duiden. Hiermee zou een einde komen aan de grondslag van de democratische rechtsstaat: de scheiding der machten. Vandaar de naam van de protesten: '3 x Veto'. Het was een oproep aan de president om zijn veto in te roepen. Met succes. President Duda stelde zijn veto tegen twee van de drie wetten. Uit solidariteit met de Polen postte ik video’s op social media en kroop in mijn pen voor MO* Magazine. Ik werd zelfs geïnterviewd door Al Jazeera.

Hoe heeft PiS Polen veranderd? Polen was na de val van het communisme het wonderkindje van Oost-Europa: een democratisch land met een sterke economie. Tot 2015 voerde Polen een pro-Europese koers, maar daar kwam een einde aan toen PiS een absolute meerderheid won in de Sejm (het Poolse parlement) en de senaat. Sindsdien is Polen eerder eurosceptisch. Het verkiezingssysteem is er gelijkaardig aan dat van het Verenigd Koninkrijk. Daardoor is PiS erin geslaagd om met 37,58% van de stemmen toch een meerderheid van de zetels te veroveren. Desondanks is de partij populair: een peiling uit september gaf hun 44 % van de stemmen.

INTERVIEW

Hoe kunnen we PiS ideologisch plaatsen? Zijn er vergelijkbare partijen in België? PiS is een rechts-populistische partij die in dezelfde Europese fractie zit als de N-VA. Ze zijn echter meer te vergelijken met het Vlaams Belang, hoewel ze nog conservatiever zijn. Ook staan ze negatiever tegenover Rusland dan andere rechts-populistische partijen.

Ik las op Facebook dat je PiS zelfs fascistisch noemt. Waarom? PiS zegt en doet dingen die fascistisch zijn. Ze willen abortus afschaffen, sommige van hun politici roepen op om homo's in gaskamers te steken. Ze voeren wetten in om de publieke media te controleren. Bovendien zouden hun juridische hervormingen een einde maken aan de liberale rechtsstaat in Polen. Zo'n extreme standpunten komen hier in Belgiê minder voor. Wat wel vergelijkbaar is, is het nationalisme. In Warschau zie je constant militaire parades. En het parlement keurde een wet goed die het buitenlandse bedrijven bemoeilijkt om in Polen te investeren.

Wie zwaait de plak binnen PiS? PiS werd jarenlang geleid door de tweeling Kaczyński. Lech Kaczyński stierf in 2010, maar zijn broer Jaroslav leidt de partij nog steeds. Hij is een zeer polariserende figuur. Onlangs beschuldigde hij de oppositie van moord op zijn broer . Dat sfeertje van verdachtmaking is typerend voor PiS. Ook de complottheorie dat Rusland achter de dood van Lech Kaczyński zit, leeft sterk. Andere belangrijke figuren zijn de premier Beata Szydło en president Andrzej Duda. De uitvoerende macht is dus volledig in handen van PiS. Dat Duda toch zijn veto heeft gesteld komt door de enorme druk. Enerzijds van Europa, maar vooral van de eigen bevolking. Als hij zijn veto niet had gesteld, dan

"Een Polxit zou gevaarlijker zijn voor de Europese vrede dan een Brexit."

vrees ik dat de betogers het presidentieel paleis hadden bestormd. Op de vooravond van de veto's betoogden 200.000 mensen in Warschau.

Hoe rechtvaardigt de Poolse regering haar gerechtelijke hervormingen? De rechterlijke macht moest wel degelijk hervormd worden, maar niet op de manier waarop de regering dit doet. PiS wil rechters zonder sympathie voor het Burgerplatform (de grootste oppositiepartij). Ze willen de

"De rechterlijke macht moest wel degelijk hervormd worden, maar niet op de manier waarop de regering dit doet." scheiding tussen politieke macht en rechterlijke macht opheffen. Daarvoor gebruiken ze dezelfde retoriek als Donald Trump. Ze voeren een anti-elitair discours, zetten groepen tegen elkaar op en spreken constant over 'fake news'. Trump en PiS zijn dan ook zeer vergelijkbaar. Ze zijn allebei even populistisch en inefficiënt. Met hun retoriek tegen een rechterlijke elite doen ze ook denken aan de N-VA.

Waarom is PiS zo populair? Polen is een modern land dat veel te danken heeft aan Europa. Warschau is haast moderner dan Brussel. Je vindt er veel vegetariërs en de groene beweging staat er vrij sterk. Maar de steden zijn eilanden. Op het platteland heerst er veel meer armoede. Wie zijn kost verdient in de fruitteelt verdient misschien 2 euro per uur. In Warschau ligt het gemiddelde loon gemakkelijk 3 keer hoger. Daarenboven is Polen verdeeld: jong tegen oud, stad tegen platteland. Jongeren zijn progressief. Ouderen zijn eerder conservatief. Als homo in Warschau heb ik nooit een probleem gehad, maar van holebi's op het platteland hoor je schrijnende verhalen. Op die structurele problemen speelt PiS handig in.

Heeft PiS serieuze politieke tegenstanders? Van een linkse oppositie is amper sprake. De sociaaldemocraten hebben nog geen 10 % van de stemmen door de associatie met het communisme. De groene partij bestaat wel, maar zit niet in het parlement. De belangrijkste oppositiepartij is het Burgerplatform van Donald Tusk. Het is een

centrumrechtse partij, die je politiek ongeveer kan plaatsen tussen de Belgische liberalen en christendemocraten.

Vanwaar komt dan het protest? De oppositie draagt het protest wel, maar het gaat veel verder. Je kan de 3 x Veto-beweging eerder vergelijken met Hart boven Hard: een vereniging gedragen door burgers, niet door partijen. Partijvlaggen zijn zelfs niet toegelaten op hun bijeenkomsten. Protestmarsen lokken tienduizenden mensen: zowel jong als oud. Vandaar dat je Polen ook niet kan vergelijken met landen als Turkije en Rusland. Ik heb er alle hoop in dat de beweging zal winnen. Een Polxit zou gevaarlijker zijn voor de Europese vrede dan een Brexit. Polen kan niet op zichzelf overleven en zou genoodzaakt zijn om Rusland als partner te nemen. Het grootste deel van de bevolking is gelukkig proEuropees. Europa moet echter inzien dat enkel geld toestoppen niet voldoende is. Polen en Europa hebben nood aan een hoopvol project.

De oplossing van het probleem ligt dus in Europa? Nee, de oplossing ligt in Polen. De Poolse protestbeweging heeft president Duda ertoe gebracht om zijn veto te stellen. Maar Europa kan wel een rol spelen. Als Jong Groenen mogen we onze oogkleppen niet opzetten. De wereld is groter dan Vlaanderen. Ik ben een overtuigd eurofiel, maar Europa heeft nood aan een positief project. Jongeren uit OostEuropa willen niet horen dat hun landen gestraft worden door de EU, ze willen positieve verhalen.

INTERVIEW

RECEPT

PAPRIKASPREAD

vervolg interview Rémy Bonny HOE KUNNEN WE ALS ONG GROENEN ACTIE ONDERNEMEN?

Ik speel met het idee om via een Europees Burgerinitiatief (EBI) het homohuwelijk proberen in te voeren in heel Europa. Via een EBI kunnen minstens 1 miljoen Europese burgers uit minstens 7 lidstaten de Europese Commissie vragen om hierover wetgeving voor te bereiden. Dat is idealistisch, maar Europeanen snakken naar een ander Europa. En ja, ook OostEuropa is klaar voor het homohuwelijk. Slovenië keurde het goed en zelfs in Hongarije is wettelijk samenwonen sinds 2008 mogelijk. We mogen de problemen niet onder de mat vegen, maar Oost-Europese jongeren zijn progressiever dan we denken.

Hoe veganistisch smeren? BENODIGDHEDEN

STAP 1

Blender of staafmixer.

Spoel de geweekte zonnebloempitten. Doe ze samen met alle ingrediënten van lijst 1 in een blender. Mix tot een gladde brij. Voeg indien nodig wat water toe.

INGREDIËNTENLIST 1

"Als Jong Groenen mogen we onze oogkleppen niet opzetten. De wereld is groter dan Vlaanderen."

Aan de slag!

• 100g zonnebloempitten, 1 nacht geweekt in water • ½ appel, in blokjes gesneden • ½ eetlepel tomatenpuree • 1 eetlepel citroensap • ½ theelepel zout • 1 theelepel oregano • 1 theelepel paprikapoeder • ¼ theelepel rozemarijnpoeder

INGREDIËNTENLIST 2 • 1 rode paprika (ca. 200g), in blokjes gesneden • 1 teentje look, gesnipperd • ½ sjalot, gesnipperd • 2 eetlepels paneermeel

STAP 2 Voeg de ingrediënten van lijst 2 toe aan de massa. Maar hou een klein deel van de paprikablokjes apart. Blenden maar!

STAP 3 Zet nu de blender op een lager toerental. Voeg de zonnebloemolie stelselmatig toe. Ten slotte voeg je de overige paprikablokjes toe. Mix nog even, maar niet te lang zodat er nog knapperige stukjes paprika in de spread zitten.

STAP 4 Smeren maar!

INGREDIËNTENLIST 3 • 5 eetlepels zonnebloemolie

Smakelijk!

CULTUUR

DE WERELD VEROVEREN Een bespreking van 'How to create a vegan world: a pragmatic approach' van Tobias Leenaert (Lantern Books New York, 2017)

S O E T K I N H O E S S E N  We dromen er allemaal wel eens over: dat ons gedachtegoed mainstream wordt, dat het ecologisme de wereld verovert, dat iedereen inziet dat onze weg de juiste is. Maar tussen droom en realiteit ligt een lange weg. Als Trump zich geregeld laat ontvallen dat de opwarming van de aarde betwijfelbaar is, en als de opvolging van het Klimaatakkoord van Parijs voorlopig ook in Vlaanderen eerder dode letter blijft, dan besef je pas hoeveel werk we nog voor de boeg hebben.

Ook Tobias Leenaert droomt. Van een wereld waarin dieren niet meer lijden voor menselijk plezier. Zijn utopie noemt hij 'Veganville'. In zijn boek 'How to create a vegan world: a pragmatic approach' beschrijft hij een concrete en pragmatische weg naar zijn perfecte wereld. Deze weg naar het utopische Veganville heeft verschillende etappes: we moeten goed weten wat we precies willen bereiken, hoe we mensen kunnen oproepen om samen met ons op weg te gaan en welke argumenten we daarbij willen gebruiken. Er moet ook nagedacht worden over faciliterende

randvoorwaarden om het onze medereizigers zo makkelijk mogelijk te maken en over hoe we hen kunnen aanmoedigen om de weg vol te houden en eens Veganville bereikt, er te blijven. Je begrijpt het al: deze theorie is breed inzetbaar om andere maatschappelijke doelen te bereiken. Het belangrijkste punt dat dit boek probeert te maken, is dat je geen perfecte veganist hoeft te zijn om impact te hebben. Het streven naar perfectie kan zelfs contraproductief werken. Indien jij iedereen altijd met de vinger wijst over hoe goed/slecht ze omgaan met hun eetpatroon, dan is de kans groot dat je omgeving een afkeer van je levensweg ontwikkelt. Bovendien zal je waarschijnlijk zelf je veeleisende levensstijl niet kunnen volhouden. Allesbehalve effectief om zo veel mogelijk dierenleed te vermijden dus. Probeer voor ogen te houden hoe je de grootste impact hebt. Eén persoon overtuigen om volledig veganistisch te worden voor de rest van zijn/haar leven, kost bakken energie en heeft een

beperkte impact op het algemene dierenleed. Maar als je een hele groep ervan kunt overtuigen (bv. je schoolrestaurant of crèche) om één middag per week geen dierlijke producten voor te schotelen, is je impact een stuk groter. Of je kunt een lekkere veganistische maaltijd bereiden voor je vrienden en hun tonen hoe makkelijk het is om zelf zo te koken. Ze hoeven daarom niet élke keer zo te koken, want alle beetjes helpen op weg naar Veganville. Tobias’ gids is erg goed ontvangen bij het internationale publiek. Moby las en promootte het boek, net als de bekende tattoo-artieste Kat Von D.

 pragmatische gids vol direct toepasbare tips; vlot geschreven; veel voorbeelden    als je niet akkoord gaat met de premisse dat dieren kunnen lijden, heeft het geen zin om dit boek te lezen; het vergt abstractievermogen om de strategie over te zetten naar andere doelen

DOSSIER II

DE ONMISBARE KINDERBIJSLAG Alle gezinnen in ons land krijgen per kind maandelijks een som geld van de overheid. Het exacte bedrag van die kinderbijslag hangt af van de samenstelling en de werksituatie van het gezin. De filosofie achter deze maatregel is dat kinderen de toekomst zijn van onze hele samenleving. Iedereen heeft er baat bij wanneer zij alle kansen krijgen om uit te groeien tot gelukkige, verantwoordelijke en competente volwassenen. Via kinderbijslag, betaald met belastingsgeld, draagt de hele bevolking dus bij in de opvoeding van alle kinderen. Zo vormt het een stap richting een gelijkwaardige start.

C A R O L I N E R O B B E R E C H T S  De huidige federale kinderbijslag is onvoorwaardelijk tot 31 augustus van het jaar waarin het kind 18 wordt en stijgt met de leeftijd en de rangorde van een kind in een gezin. Na de zesde staatshervorming werd het een bevoegdheid van de gemeenschappen en gewesten. In juni dit jaar keurde de Vlaamse regering een nieuw systeem goed dat zal gelden voor Vlaamse kinderen geboren vanaf 1 januari 2019: het Groeipakket. Bij geboorte of adoptie wordt €1.100 uitgekeerd. Vervolgens krijgt elk kind

maandelijks €160 en een schoolbonus in augustus, wel afhankelijk van de leeftijd (niet voor drie- en vierjarigen die kleutertoeslag krijgen). Daarnaast voorziet het Groeipakket verschillende vormen van toeslag.

AFSCHAFFEN DIE HANDEL? Jong Vld kwam afgelopen zomer met het voorstel om de 3,6 miljard euro kinderbijslag niet langer in de handen van de ouders te stoppen met de boodschap "Trek er uw plan mee!” Om kinderen echt gelijkwaardige

DOSSIER II

kansen te geven, moet het geld volgens hen anders geïnvesteerd worden. Zo is Jong Vld meer te vinden voor gratis kinderopvang dan voor gratis geld. Ouders in kansarmoede brengen hun peuters amper naar de opvang omdat het te duur en te complex is. Nochtans zou professionele opvang de taalontwikkeling en sociale vaardigheden van kinderen meer stimuleren en hun dus meer kansen geven. Gratis opvang helpt ook de ouders vooruit: zij kunnen gaan werken of een opleiding volgen. Daarnaast liet voorzitter Maurits Vande Reyde optekenen dat er iets niet klopt als het volledige budget voor het Vlaamse basis- en kleuteronderwijs minder groot is dan dat voor kinderbijslag. De lijst met prangende onderwijsproblemen is immers aanzienlijk: onvoldoende plaatsen, geen of een beperkt

aanbod aan gezonde maaltijden, ongeschikte sportzalen, geen daling van de sociale ongelijkheid tussen Vlaamse leerlingen ... Wel bizar dat net een liberale jongerenpartij voorstelt om het geld bij de mensen weg te halen en door de overheid te laten investeren. Het lijkt haast een motie van wantrouwen tegenover ouders in onze samenleving.

NIET ZO'N GOED IDEE! Laat u niet verblinden door de ogenschijnlijk simpele oplossing van Jong Vld. Hun voorstel hangt met haken en ogen aan elkaar en houdt geen rekening met de werkelijke complexiteit. Bijvoorbeeld in gezinnen met twee kinderen en met een minimum- of leefloon beslaat kinderbijslag 15 à 16 procent van het totale inkomen. Heel wat gezinnen hebben het dus broodnodig om te voorzien in het essentiële voor hun kinderen: eten, verzorgingsspullen, kledij, schoolgerief … En laat ons eerlijk zijn: kind zijn is veel meer. Ouders moeten ook speelgoed en boeken kunnen kopen voor hun kinderen of met hen een uitstapje kunnen maken. Als je het zo bekijkt, komt kinderbijslag neer op een investering in de socioeconomische status van kinderen. En laat net dat een bepalende factor zijn in een succesvolle schoolcarrière en dus in de verdere kansen in het leven. Ten tweede zet Jong Vld een wel erg roze bril op door gratis opvang zondermeer te koppelen aan betere taalontwikkeling en sociale vaardigheden bij peuters. Dat aan kinderen bijbrengen vergt heel wat meer. Daarvoor is een goed geolied systeem nodig dat voorziet in een degelijke opleiding van mensen die in de kinderopvang werken, een ondersteunende omgeving en een constructief werkend controlemechanisme. Tot slot moeten we ons als samenleving de vraag stellen: wat met ouders die er bewust voor kiezen om thuis te blijven om hun peuter zelf te verzorgen en op te voeden? Papa’s en / of mama’s die het van nabij meemaken van de eerste levensperiode van hun kind verkiezen boven de ratrace van naar de crèche brengen, gaan werken, van de crèche halen en slapen? Moeten we hen dwingen om te gaan werken en hun kind naar de gratis opvang te brengen? Sommige kinderen zullen thuis liefdevoller en met meer persoonlijke aandacht hun peuterjaren doorbrengen dan in een volle crèche waar de opvang iemands job is. Ongetwijfeld zullen er ook kinderen zijn voor wie het omgekeerde geldt. Maar hoe ouders hun kinderopvang organiseren moet in principe hun vrije keuze zijn. En als ze ervoor kiezen om dit zelf thuis te doen, dan hebben ze evenveel recht op overheidssteun om dit te verwezenlijken als ouders die gebruik zouden maken van gratis kinderopvang.

KINDERBISLAG VOOR DE RIKEN?! Een veelgehoorde kritische bedenking is dat rijke gezinnen dat kindergeld eigenlijk niet nodig hebben om hun kinderen een volwaardige opvoeding te geven. Op het eerste zicht lijkt het dan ook logisch dat de overheid hun geen kinderbijslag zou geven. Het geld dat op die manier bespaard wordt, zou ingezet kunnen worden om de gezinnen die het echt nodig hebben extra ondersteuning te geven. Deze ogenschijnlijk vanzelfsprekende redenering bevat echter een venijnig addertje onder het gras. Paradoxaal genoeg blijkt dat hoe meer geld men enkel aan de armste gezinnen geeft, hoe minder zij uiteindelijk zullen krijgen (Korpi, W. en Palme, J., 1998, De paradox van de herverdeling). De reden hiervoor is politiekeconomisch. Onderzoek toont aan dat hoe minder burgers van een sociale maatregel genieten, hoe minder beleidsmakers het nuttig zullen vinden om er geld voor vrij te maken. Concreet betekent dit dat het voorziene budget op termijn zal afzwakken en op den duur te beperkt wordt om nog het beoogde effect te bereiken. Daarbij komt dat enkel geld geven aan de armen stigmatiserend werkt en dat een bepaalde groep mensen door de complexiteit van het systeem niet zou krijgen wat haar toebehoort. De Vlaamse regering stelt dan ook expliciet dat het Groeipakket dat vanaf 2019 in werking treedt, een recht is van elk kind dat in Vlaanderen gedomicilieerd is, ongeacht het socio-professionele statuut van de ouders. Het maakt dus niet uit of de ouder(s) ambtenaar, werknemer, zelfstandige of werkzoekende zijn. Wel heeft elk gezin dat onder de inkomensgrens valt recht op een sociale toeslag.

HET ONVOLGROEIDE GROEIPAKKET Tijd om het nieuwe Groeipakket even kritisch onder de loep te nemen. Men benadrukt dat het opereert op maat van het kind en het gezin. Nochtans is de basis voor iedereen dezelfde: €1.100 bij geboorte of adoptie, en €160 per maand. Een eerste vraag die rijst is of dit wel zo eenvoudig en rechtvaardig is als het lijkt. Kindergeld moet immers een belangrijke hefboom zijn om kinderarmoede weg te werken. En die is de afgelopen tien jaar verdubbeld in Vlaanderen. Het Groeipakket komt daaraan tegemoet met een sociale toeslag. Gezinnen met drie kinderen en een jaarinkomen tussen €30.144,30 en €60.000 krijgen €60 sociale toeslag per kind per maand. Als het jaarinkomen lager ligt dan €30.144,30 krijgt een gezin maandelijks €50 per kind en €80 vanaf 3 kinderen.

DOSSIER II

AFDELING IN DE KIKER

Minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) beweert dat deze hervorming - die 9 procent van het budget in sociale correcties steekt (i.p.v. 3,4 nu) - 16 procent van de nieuwe gezinnen boven de armoedegrens zal tillen. Sommigen betwijfelen of met het Groeipakket het armoederisico écht zal dalen en hadden gehoopt dat een vernieuwd systeem ambitieuzere doelstellingen voorop zou stellen. Men zou bijvoorbeeld kunnen kiezen voor een variabel bedrag voor elk kind, afhankelijk van het jaarinkomen van het gezin, waarbij de lage inkomens gevoelig meer geld krijgen dan de hoge, die uiteraard nog steeds een bruikbare som krijgen. Aangezien op aandringen van N-VA voor een hoog basisbedrag voor iedereen is gekozen, is het nu zaak om vanaf 2019 nauwkeurig te analyseren of de beoogde doelstelling effectief bereikt wordt. Daarnaast kan de participatietoeslag, waar vooral Open VLD voor ijverde, niet bij iedereen op lof rekenen. Zo stelt het Netwerk tegen armoede dat voorwaarden koppelen aan kinderbijslag - zoals de aanwezigheid op school - contraproductief is. Vaak zijn het net gezinnen in armoede die er omwille van verschillende redenen niet in slagen om hun kind voldoende naar school te brengen. Zij die het geld het meest nodig hebben, lopen dan ook het grootste risico om minder te krijgen. Dat kan niet de bedoeling zijn.

BEHOUDEN EN OPTIMALISEREN Een eerste conclusie is dat Jong Vld haar voorstel om kinderbijslag af te schaffen best vierkant klasseert. Het zou gezinnen in een slechte socioeconomische situatie veel te hard treffen. Kinderbijslag is en blijft nodig als hefboom om de kinderarmoede terug te dringen. Kinderen zijn de toekomst van de hele maatschappij en verdienen dus alle nodige steun. Een tweede besluit is dat het nieuwe Groeipakket extra’s voorziet voor kinderen in armoede. De vraag is alleen of die extra’s voldoende zullen zijn om de armoedecijfers drastisch te doen dalen. Dat zal vanaf 2019 van nabij bekeken moeten worden. Laat ons hopen op politici die niet te beroerd zijn om kordaat bij te sturen waar nodig.

JONG GROEN ANTWERPEN P I E T E R V A N D E R S C H O O T  Jong Groen Antwerpen is dé jongerenpartij voor progressieve jongeren van 't Stad. Het frisse, groene alternatief voor een centrumrechts beleid. Een broedplaats voor ideeën en acties. Maar vooral: een groep vrienden die de grootste (en mooiste) stad van Vlaanderen net iets groener, warmer en rechtvaardiger wil achterlaten dan ze haar aantroffen.

Wie denkt dat Antwerpenaren navelstaarders zijn, heeft ongelijk. Op 14 oktober - exact 1 jaar voor de verkiezingen organiseerden we 'T Is aan A: een jongerendialoog over de partijgrenzen heen. Jongeren met allerlei achtergronden wisselden ideeën uit over hun visie op het Antwerpen van de toekomst. De gemeenschappelijke noemer is ‘jong zijn’ en samen streven naar een jongerenvriendelijke stad. ‘T Is aan A waakt erover dat jongerenthema's een rol spelen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in 2018. Wie de beruchte discussies over de overkapping van de ring of de Knip van de Leien volgt, weet dat ook mobiliteit één van onze stokpaardjes moet zijn. In juni lanceerden we de stickeractie 'Held van de Roosevelt'. De Rooseveltplaats is immers het drukste verkeerspunt van Antwerpen. Wie daar fietst moet wel een held zijn! Tussen alle acties en dialogen door organiseren we 'Shake That Green Ass', het ideale excuus om er tot in de vroege uurtjes op los te feesten op ecologisch verantwoorde wijze. Om nadien af te koelen kan je ons terugvinden in een van de vele cafés die Antwerpen rijk is.

Bronnen http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/opinieblog/opinie/1.3042172 http://www.groeipakket.be/ http://www.ivorentoren.be/2014/11/18/kinderbijslag-is-er-vooriedereen-waarom-markske-ongelijk-heeft/ http://www.knack.be/nieuws/belgie/meer-gezinnen-boven-dearmoedegrens-tillen-en-de-kinderarmoede-halveren-vraagt-een-andereaanpak/article-opinion-907019.html#cxrecs_s https://www.vlaanderen.be/nl/gezin-welzijn-en-gezondheid/kinderen/ kinderbijslag

Ben je een jonge Antwerpenaar met zin in actie en debat? Stuur dan een mail naar antwerpen@jonggroen.be. Of bezoek onze Facebook-pagina op https://www.facebook.com/jgantwerpen.

AGENDA

Kick-off 'Psychisch Welzijn'

AGENDA ZATERDAG 28 OKTOBER Dag van de Lokale Afdelingen

ZATERDAG 3 FEBRUARI

Eerst zal een spreker zijn/haar licht werpen op ons jaarthema. Daarna leren we elkaar beter kennen a.d.h.v. een spel.

Nieuwjaarsreceptie (en bezoekdag Psychisch Welzijn)

ZATERDAG 14 APRIL Kick-off campagne

H O E V E R S TA AT H E T B E L E I D ? WAT ZIN DE GROOTSTE STRUIKELBLOKKEN EN TA B O E S ? Donderdag 9 november 2017

Jong Groen is een politieke jongeren-organisatie die jongeren de kans geeft mee te bouwen aan een betere wereld. Een wereld met aandacht voor de problemen van alle mensen en het milieu. Jong Groen wil zoveel mogelijk jongeren bij groene politiek betrekken. Dit doen we door een fris en gevarieerd activiteitenaanbod. We bouwen mee verder aan het groen-progressieve gedachtegoed en verspreiden het. Standpunten, activiteiten en meer info over Jong Groen op w w w.jonggroen.be.

Volg ons op twitter (@jonggroen), facebook, en snapchat of lees meer via #jonggroenleest

WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER Bryce Bettens, Rembert Debergh, Stefanie De Bock, Piet De Roeck, Raf D’haese, Soetkin Hoessen, Simon Horsten, Ine Martens, Annelies Mollet, Tine Merlevede, Belinda Torres Leclercq, Pieter Van der Schoot Eindredactie: Caroline Robberechts Vormgeving: MadebyHanna.com

DOE MEE Je kan ook lid worden van Jong Groen. Zo ontvang je niet alleen gratis dit tijdschrift, maar blijf je via de ledennieuwsbrief ook op de hoogte van alle activiteiten. Lid worden van Jong Groen kost je helemaal niets en doe je heel eenvoudig op w w w.jonggroen.be/ikdoemee

Heb je interesse om de redactie te vervoegen? Mail dan vliegensvlug naar caroline@jonggroen.be.

G RO E N E SMO E L

In de groene smoel tonen we telkens een ander gezicht van Jong Groen.

Bryce Als leerling in 6 humane wetenschappen sta ik aan de vooravond van een nieuw avontuur, al weet ik nog niet helemaal welke richting het volgend jaar uitgaat. Ik kan mezelf best omschrijven als veelzijdig, creatief, sportief, enthousiast, geĂŤngageerd en een tikkeltje eigenzinnig. Gepassioneerd door piano, gitaar, toneel en vooral film, hou ik mij graag bezig met allerhande projectjes waar ik mijn creativiteit de vrije loop kan laten. Door regelmatig te sporten geef ik mijn creativiteit een extra boost.

Een gezonde leefomgeving, gezond voedsel en een warme samenleving zijn voor mij van groot belang. Ik probeer in elk probleem een oplossing te zien en daarom is geen enkele uitdaging me teveel. Het is dus logisch dat ik mij graag actief inzet voor die groene en warme samenleving. Vandaar dat (Jong) Groen voor mij de juiste keuze is.

Jong geleerd is oud gedaan. Daarom is de school een ideaal begin om te werken aan de groene en warme samenleving van morgen. Als voorzitter van het MOS-team (Milieuzorg Op School) probeer ik ook de schoolomgeving milieuvriendelijker te maken. Wat mij hierbij vooral opvalt is dat iedere kleine stap in de goede richting de moeite waard is.