De Karavaan april 2023 - Graag traag: retro-roadtrippen

Inhoud + Colofon

Cover: Thomas De Clerck

Teksten: De vermelde reisbegeleiders van Karavaan en gastauteurs

Samenstelling & lay-out: Siska Wera

Druk: Drukkerij Antilope De Bie

Papier: cyclusoffset, gerecycleerd en chloorvrij

Virginie Reuse

Kaat Mariën

Dries Wiercx Voorzitter Karavaan vzw

Zonnige groetjes uit ...

Colombia! Vanuit Europa krijg ik voorlopig nog skiverhalen en grijze winterbeelden te zien, maar hier is het fijn om te merken dat heel wat jongeren op reis zijn door Zuid-Amerika. Ik hoor hele discussies over wat wél en juist niet te doen, en hoe dit in een soms beperkt reisbudget te passen. Toeristisch gaat hier alles dus weer als voorheen. Je merkt ook dat veel mensen leven van deze inkomsten. Als je dan weet dat 45% van de inwoners onder de armoedegrens leeft en de voorbije jaren, met minder toerisme, nog veel harder waren … Kortom, men is blij dat de toeristen terug zijn, zowel met klein als iets groter budget. Het vervolg van Emma haar wereldreis kan je in deze editie van De Karavaan lezen.

10 jaar geleden maakte ik één van de beste beslissingen uit mijn leven. In 2013 deed ik mee aan het selectieweekend voor reisbegeleider bij Karavaan. Ik volgde de opleiding en mijn liefde voor Karavaan en reizen groeide pijlsnel. 10 jaar en 15 begeleidde Joker-reizen later voel ik me stilaan tot het clubje van de meer ervaren reisbegeleiders, al zijn er ook met meer dan 50 reizen. Maar Karavaan is meer dan alleen reizen. Ook het aantal activiteiten in en rond België stijgt ieder jaar. Hou het aanbod dus zeker in de gaten, want er zitten pareltjes tussen. En dan zijn er nog heel wat andere vrijwilligers actief in de vorming, de selectie … en zo veel meer. Een toffe bende waar ook jij kan bijhoren! Meer hierover in deze Karavaan.

Ondertussen stomen we de voorbije lichting nieuwe reisbegeleiders klaar voor hun eerste reis. Ook voor wie met hen op reis vertrekt, zijn er heel wat activiteiten die je met extra ervaring de wereld insturen. Hoe pak je een trekkingsrugzak in? Wat zijn de do’s & don’ts van diepzeeduiken? Onze activiteitenkalender brengt raad.

Terwijl in België de werkdag er zo goed als op zit, ben ik hier in Colombia bijna klaar voor een aperitiefje. Als je zelf nog geen reisplannen hebt voor dit jaar, raad ik je aan de Joker-website te bezoeken. Want als je kijkt naar het aantal volle reizen, zie je dat we met z’n allen terug de wereld aan het verkennen zijn.

Groetjes, Dries

Gezellige avonden in de Atlas

Tekst & foto: Ellis De Maeyer @ellisdemaeyer

Jouw foto in De Karavaan?

Tag ons op Instagram: @karavaanvzw

De Atlastrekking? Het hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk!) van de Marokko-reis als je de deelnemers mag geloven. En dat mag je zeker!

Ook al was het even helemaal back to basics (slapen in tenten, geen sanitaire voorzieningen), het eten dat onze gidsen voor ons prepareerden evenaarde dat van een vijfsterrenrestaurant. Op de foto zit de groep al watertandend te wachten op het eten, moe maar voldaan na een stevige wandeldag. Als je goed kijkt, ontbreken er twee

van de dertien deelnemers. Zij staken op dat moment een handje toe in de kooktent om onze heerlijke maaltijd te helpen bereiden. En dat het gesmaakt heeft!

Na het eten sluiten we de dag af met een potje Weerwolven en dansen rond het kampvuur. Ook de verjaardag van een deelnemer lieten we niet onopgemerkt voorbijgaan: de locals hadden cake voorzien én brachten live Marokkaanse muziek voor ons. Een avond om nooit te vergeten.

Op stap met de fietsgids in Mechelen: provincieof wereldstad?

Op stap met de fietsgids in Mechelen provinciestad of wereldstad?

Op een maandagnamiddag in februari spreek ik af met Kaat: leerkracht in Vilvoorde, sinds 2000 reisbegeleider voor Joker en oprichter van de fietsgids in Mechelen. We drinken koffie in de verwarmde wintertuin van een gezellige koffiebar en dromen van de lente die er binnenkort weer aankomt. Want de lente, dat is elk jaar het begin van maanden vol fietsplezier voor wie graag fietst en vol fietstours voor wie fietsgids is.

Tekst & interview: Veerle Stoffelen

Foto's: Kaat Mariën de Karavaan nr. 2

Veerle: Bij de fietsgids denk ik natuurlijk aan fietsen en gidsen, maar vertel eens wat meer over je project.

Kaat: Ik ben met de fietsgids gestart in 2020, in volle corona dus. Onze eerste tour was de Mechelen Classics, een tocht van ca. 15 km door de historische binnenstad en de groene rand. Deze tour testen we nu ook uit in de vorm van een Mechelen Discovery; een korte fietstour van een uurtje, gericht op businessklanten die na een dag vergaderen een frisse neus willen halen. Later zijn er nog twee tours (Bier van hier en Street Art Mechelen) en zes collega-fietsgidsen bijgekomen.

We geven geen historische opsomming van feiten en data, maar vertellen anekdotisch, doorspekken ons verhaal met legendes en weetjes en staan stil bij de evolutie van de stad. Elke fietsgids legt uiteraard eigen accenten, maar we hebben allemaal hetzelfde doel voor ogen: op een toffe en ongedwongen manier een blik op onze stad geven.

Door vragen te stellen over hun fietsgedrag, willen we mensen doen nadenken over hun mobiliteit. We vertrekken aan het station zodat mensen met de trein kunnen komen. Fietsen huren doen we via Blue Bike of het sociale project Het Fietsatelier.

We maken deel uit van het Cycle Cities -

Kaat Mariën / de fietsgids

Beroep: leerkracht NT2 + fietsgids in Mechelen

Hobby's: fietsen, wandelen, skiën, piano, gitaar, reizen

Begeleidt Joker-groepsreizen sinds 2000

- Eerste reis: La Gomera

- Meest recente: Patagonië

Beschrijft zichzelf als leergierig & nieuwsgierig

"Overdag sta ik voor de klas, na de uren verken ik de wereld."

Op stap met de fietsgids in Mechelen: provincieof wereldstad?

netwerk, een wereldwijde community van fietsgidsen die ervaringen uitwisselen en van elkaar leren. Het jaarlijks netwerkevent vond onlangs plaats in Antwerpen en Brugge. Dat gaf me de kans om erbij te zijn en contacten te leggen met fietsgidsen uit Berlijn, Athene … Een leuke manier om nieuwe inspiratie op te doen!

Veerle: Waarom koos je voor Mechelen? En waarom voor de fiets?

Kaat: Het leuke aan Mechelen is dat het een verborgen parel is in Vlaanderen. Een parel omdat ze een rijk cultureel-historisch erfgoed heeft, verborgen omdat ze toeristisch nog vrij onontdekt is.

Ik woon zelf in Mechelen. Toen we hier 18 jaar geleden een huis kochten, fronsten heel wat mensen uit onze omgeving hun wenkbrauwen. Mechelen was toen een grijze, grauwe stad met buurten waar je liever niet teveel rondhing. De stad heeft sindsdien een hele metamorfose ondergaan en we wijzen in onze fietstours ook op deze verschillen. Zo tonen we foto’s van het Predikherenklooster dat jarenlang leegstond, met muren vol graffiti en bomen die door het dak groeiden. Ondertussen is het klooster helemaal gerenoveerd en is het de nieuwe thuis van de bib van Mechelen.

Mechelen werd uitgeroepen tot fietsstad 2022, een beloning voor haar actieve fietsbeleid. De stad wil een mobiliteitsshift creëren onder haar bewoners en bezoekers. Zo is de hele binnenstad fietsstraat en bieden de he-

raangelegde Vesten meer ruimte aan fietsers en voetgangers. Dit fietsverhaal past in het eco-minded beleid van Mechelen. De stad wil een groen weefsel creëren door ontharding, vlietjes (kleine kanaaltjes) open te leggen, en parken en tuinen toegankelijk te maken. Zo kwamen er op de IJzerenleen, één van de belangrijkste winkelstraten, bloembakken in de plaats van parkeerplaatsen. Ook verdween op verschillende pleintjes de parking ondergronds en maakte zo plaats voor een groen parkje. En de tuin van het Aartsbisschoppelijk Paleis is op bepaalde dagen van de week toegankelijk voor het publiek.

Daarnaast is Mechelen rijk aan wel 138 nationaliteiten die ze allemaal wil betrekken bij haar verhaal. De stad richt zich daarbij niet alleen op de inwoners ‘binnen de ring’, maar ook in de buitenwijken. Een mooi voorbeeld is Mechelen Muurt, het Street Art Festival van gewezen stadskunstenaar Gijs Vanhee. Bij elke editie gaan lokale en internationale kunstenaars aan de slag met verfborstel en spuitbus in de stad en de buitenwijken. Elke mural vertelt een verhaal van diversiteit, en de bewoners van de buitenwijken zijn enorm trots dat ze betrokken worden in het project. Zo is er in de wijk Nekkerspoel bijvoorbeeld het werk HARMONY van El Tipo. Het is één van de juweeltjes die we bezoeken tijdens onze Street art tour.

Mechelen is een verborgen parel in Vlaanderen: rijk aan cultureelhistorisch erfgoed en toeristisch nog vrij onontdekt.

Veerle: Je bent zowel reisbegeleider, als fietsgids. Zie je vooral overeenkomsten of eerder verschillen?

Kaat: In beide gevallen ben je op stap met mensen en is sociale interactie enorm belangrijk. Al zijn de contacten tijdens het fietsgidsen natuurlijk korter dan tijdens een Joker-reis. Net als bij Joker komen de deelnemers uit de meest uiteenlopende hoeken en brengen ze allemaal hun eigen verhaal mee. Of je nu met

een groep op Joker-reis bent of door Mechelen fietst, mensen zijn happy, ze zijn samen op stap en ontdekken samen nieuwe dingen.

Maar het fietsverhaal is zeker wel begonnen bij Joker. Tijdens de reizen die ik begeleid, probeer ik een stad te ontdekken met een lokale fietsgids. Zo heb ik met groepen gefietst in Madrid, Bogota, Buenos Aires en Bangkok. Toen ik in een jobcoachingtraject de vraag kreeg wat mijn droomjob zou zijn, antwoordde ik zonder aarzelen ‘fietsgids’. En zo is de bal aan het rollen gegaan.

Veerle: Je haalt duurzaamheid, lokaal ondernemerschap & contact met locals aan als je waarden. Hoe vul je die in tijdens je tours?

Kaat: De ontmoeting met andere culturen kan in een stad als Mechelen niet ontbreken. Tijdens onze Street art tour zijn de murals doordrongen van het diversiteitsverhaal. Een paar jaar geleden werkten we samen met de stad Mechelen voor het project ‘De mensen maken de stad’. Die tentoonstelling zette mensen van verschillende nationaliteiten in the picture. Bij elke foto hoorde een boeiend verhaal. Langs die levensgrote foto’s organiseerden we dan een fietstour. Een super verrijkend verhaal voor ons en onze deelnemers!

Lokaal ondernemerschap willen we promoten door verschillende partijen te betrekken bij onze tours. Tijdens onze vaste biertour werken we samen met een Mechelse microbrouwerij.

Daarnaast zijn er ook zijprojecten, zoals vorig jaar de griezelwandeling rond stadslegende “De Nekker” naar een gelijknamig kinderboek, waarbij we samenwerkten met de Vleeshalle. En zo heb ik als fietsgids het geluk om al heel wat boeiende mensen te hebben ontmoet. Er zijn de contacten met de stad, de horeca en de toeristische sector. Als ik nu door de stad fiets, kom ik altijd wel iemand tegen die ik ken (en dat klopt; tijdens het fietstochtje dat we achteraf maken, roept Kaat verschillende keren ‘Hoi!’)

Veerle: Op je website schrijf je Every ride is a tiny holiday!, is en blijft elke fietstour voor jou een beetje reizen? Ontdek je nog nieuwe dingen in de stad?

Kaat: Keiveel! De stad verandert nog voortdurend en er zijn de vele nieuwe contacten. Elke tour is weer een nieuw avontuur. En we hebben nog ongelooflijk veel ideeën voor de toekomst. We werken momenteel aan een nieuwe website met online boekingen & betalingen. Zo komt er ruimte vrij om ons meer te focussen op de tours. Naast fietstours gaan we ook wandeltours organiseren. We worden dus ook wandelgids! Er komt een Lekker divers -tour, een wandeling met hapjes uit verschillende culturen: Spaans, Marokkaans, Armeens … Daarnaast dromen we ook van een Rooftop -tour, waarbij je letterlijk van hoogtepunt naar hoogtepunt fietst. Denk maar aan de Sint-Romboutstoren en het dak van de nieuwe Parking Keerdok.

Mechelen biedt nog zoveel inspiratie, genoeg voor nog jaren fiets- en wandelplezier!

Zelf eens een tour boeken?

Surf naar www.defietsgids.be

Of volg De Fietsgids op Facebook of Instagram: �defietsgids

We geven geen historische opsomming van feiten en data, maar vertellen anekdotisch en doorspekken ons verhaal met legendes en weetjes.

Zijn we er bijna?

Zijn we er bijna?

Tekst: Yvonne Gielen

Foto's: Frans Clijmans

Slow travel. We hebben er de mond van vol en toch, en toch … Het fileleed blijft groot in heel West-Europa. De Franse verkeersdienst Bison Futé, goed op de hoogte van de rode en zwarte weekends, biedt ons voor de zomer tal van (om)rijtips aan. Waarom willen we met z’n allen zo snel mogelijk op onze bestemming arriveren? Hoelang heb je gereden? Aan één stuk? En de nacht door? Noem je dat ‘enkele uurtjes’ file? Vermoeiend, nietwaar? Spontaan moet ik terugdenken aan de meest gestelde vraag bij onze eerste gezinsuitstapjes in eigen land: “Papa, is het nog ver?”

Graag traag

Allerlei voertuigen racen tegen de klok over onze ‘snel’wegen. In alle kleuren durf ik er niet aan toevoegen: ons wagenpark kleurt al jaren donker en grijs, alsof het in rouw is. Hoe meer auto’s, hoe minder kleur. Iets meer couleur locale sierde onze wegen in de sixties en de seventies: een groene Opel Manta, een oranje Kever, een knalrode Fiat 500, een blauwe Diane, een gele 2PK …

De auto’s van vandaag lijken bovendien allemaal op elkaar, toch voor een oningewijde als ik. Het authentieke van een merk hebben we opgeofferd aan het aerodynamische. Wat sneller graag. Maar met zoveel snelle wagens staan we binnenkort met z’n allen stil. Naast een beetje meer kleur en vrolijkheid pleit ik ook voor meer respect voor ‘het symbool van onze vrijheid’: wij nemen de auto niet mee, de auto mag ons een eindje wegbrengen, en bij voor-

keur op een rustige, stijlvolle manier. Hij is de heer in het verkeer.

Over slowen met een Charleston

Wie herinnert zich nog de 2PK, het kleine Franse autootje, La Deuche? Oorspronkelijk door Citroën in Frankrijk ontworpen om comfortabel door het ruige Franse landschap aardappelen, wijn, eieren en zelfs kleinvee te vervoeren. Heel Frankrijk werd er op slag verliefd op. Sommigen kennen deze wagen als de ‘geit’, onze noorderburen ietwat oneerbiedig als het ‘lelijke eendje’.

Laat mezelf nu het geluk hebben om met een straffe waaghals van dit merk op weg te mogen gaan: een 2PK Charleston uit 1987. De bedenker van deze elegante uitvoering verdient van mij eeuwige roem: je gaat haast dansend op reis. Hij kan nog wel wat rock-'n-roll aan, maar het is vooral een oude ‘slow’ waarin hij goed geoefend is.

En hier is de cirkel rond: geen snelwegen, geen files, geen uren rijden … Nee, wij geven hem op tijd en stond zijn welverdiende rust en hiervan profiteert de chauffeur mee, want autorijden is hier werken: het servo-stuur moet nog bedacht worden. Ook andere, zogenaamd noodzakelijke verworvenheden moeten we ons ontzeggen. De airco beperkt zich tot een roostertje in de voorruit, handig open en dicht te draaien. De verwarming doet het uitstekend, maar bij zware regenval druppelt het al eens binnen via dak en venstertjes. Vanaf de eerste lentedag rij je wel cabrio. Heerlijk toch. Voor ons global positioning system zijn we aangewezen op de stand van de zon. Landkaarten en stadsplannen bewijzen plots weer hun dienst. Het is trouwens niet verboden om bij een serieus oponthoud Google Maps op onze gsm te gebruiken, kwestie van het noorden niet volledig kwijt te raken.

Onze Charleston kan nog wel wat rock-'n-roll aan, maar het is vooral een oude slow waarin hij goed geoefend is.

Zijn we er bijna?

Een odyssee over land en over zee

Onze eerste grote reis ging richting Griekenland, in 2017. Het werd een odyssee met als doel, naar het voorbeeld van mijn grote Griekse held, Ithaka te bereiken.

De eerste twintig kilometer vragen wat gewenning aan het ritme. Als co-pilote zoek ik steeds secundaire wegen, mijd ik hoogteverschillen. In Duitsland volgen we de loop van de Rijn, maar hoe kunnen we de Alpen overbruggen? De Oostenrijkse treinmaatschappij ÖBB biedt ons, enkele andere auto’s, wandelaars en fietsers een treinrit door de Tauerntunnel aan. Voor we het beseffen, staan we in Ljubljana.

In Kroatië volgt rondom de stad Split een vuurproef: serieuze branden geven de stad en het strand een apocalyptisch uitzicht. Achtervolgd door blusvliegtuigjes geraken we via Bosnië en Herzegovina in Montenegro. In Albanië is er nu en dan helaas geen weg(dek) meer. Voor ons valt dat mee, maar al die in Duitsland opgekochte Mercedessen verlangen wellicht terug naar hun vorig leven.

Na dertien dagen onderweg komt de Griekse grens in zicht. Griekenland is voor mij één grote berg met duizenden eilandjes. Stilaan behaalt onze auto er het klassement van berggeit. In sommige dorpjes waar de mannen op het dorpsplein ons al van ver horen naderen, worden we onthaald alsof we de bevrijders zijn. Hoppa, een ouzo onder een plataan. Yamas, nog eentje op de Griekse gastvrijheid. We rijden kloksgewijs door het land, steken over naar enkele eilanden, tot groot jolijt van de veerdiensten, en houden altijd ons einddoel voor ogen. Hebben we een etappe verkeerd ingeschat en zijn we verplicht nog uren te rijden? Dan wordt er niet geklaagd: we hebben tijd én onze noodtent reist mee in de auto. Odysseus deed er tenslotte ook tien jaar over, vooraleer hij in zijn geliefde Ithaka aankwam. Het geluk staat aan onze kant en na een kleine maand bereiken we het eiland van mijn held.

De weg terug gaat overzee, vanuit Igoumenitsa tot in Ancona. Er volgt nog een rit door Italië en eindelijk krijgt onze trouwe maat na bijna zes weken zijn welverdiende rust: vanuit Bologna achter op een nachttrein richting Düsseldorf.

Een tour de force, de Tour de France

Onze tweede reis volgde een jaar later: een Tour de France van bijna vier weken. Hier voelt La Deuche zich thuis. Alle generaties 2PK’s passeerden de revue. Het werd telkens een feest wanneer we trotse bezitters van familieleden ontmoetten, op weg met broers, zussen, zelfs met een oude, verre achterneef uit 1958.

We beginnen aan deze reis zoals het hoort: met bubbels. Dorpjes en domeinen in de Champagne nodigen snel uit tot meer Frankrijk. Attention, doucement. Het hoofdgerecht nemen we op de kastelen van de Loire. Het feest(maal) blijft duren.

In de Bourgogne zoeken we aansluiting tot een van de meest nostalgische routes van Europa: de Route Nationale 7. De weg die de eerste toeristen naar de Côte d’Azur moesten nemen, bij gebrek aan ’les autoroutes de France’. Voor hen telde toen snelheid. Wij gebruiken nu de fantastische reisgids ‘Langzaam door Frankrijk’. De volledige weg bestaat niet meer, maar de routebeschrijving leidt ons langs typische plekken: oude garages, reclamegraffiti op gevels, hotelletjes, rustplaatsen met bezienswaardigheden en herinneringen. Het chanson ‘Route National 7’ van Charles Trenet speelt dagenlang als bijbehorende soundtrack in ons hoofd.

Een Tour zonder de Mont Ventoux is ondenkbaar. We moedigen op onze tocht naar de top de dappere fietsers aan. Na een stille stop bij het monument voor Tom Simpson, staan we boven. Het is er koud en winderig. Deuren goed vasthouden dus, anders zouden ze door een rukwind zomaar in het dal verdwijnen.

We beleefden zoveel mooie hoogtepunten, elke dag weer een nieuw avontuur: Verdun en de slagvelden, de eenvoud bij het huis en het graf van Charles De Gaulle, een heerlijk wijntje in Bordeaux, de indrukwekkende citadel van Vauban in Blaye bij de Gironde, het viaduct van Millau over de Tarn, oesters in Bretagne, Cognac en Mitterrand, een rit op L’île d’Oléron en L’île de Ré. De laatste kers op de taart krijgen we aan de Opaalkust, maar dan zijn we stilaan ook weer bijna in België.

Zelf op roadtrip binnenkort? Scan de QR-codes en bekijk de drie uitgestippelde routes!

Die routes daarna op een ouderwetse, papieren landkaart overtekenen, is natuurlijk toegestaan.

Geit van stal, all the way to Portugal

Een nieuwe lente, een nieuwe droom. Waarom gunnen we de 2PK geen oorkonde in het meest westelijk gelegen puntje van het Europese continent: het Portugese Cabo da Roca?

We werken een andere route door Frankrijk uit met vertrek langs de boorden van de Maas. Na een week en vele leuke stops staan we bij de Spaanse grens. Eviva España! In de Pyreneeën worden we warm onthaald door Theo en Myriam in hun Casa Rural Aaccent* bij het Catalaanse stadje Montblanc.

Wat mij van deze hele reis het meeste bijblijft, is de stilte door het immens ruwe binnenland van Spanje, de desolate en nog ongerepte kusten van Portugal , een vriendelijkheid zonder grenzen. Of was het eerder een vriendelijkheid uit bezorgdheid dat we met dit complexloze, oude vehikel weer veilig en wel zouden thuisraken?

Eindeloos volgen langs onze route herinneringen aan het rijke historische verleden van het Iberisch en Moorse schiereiland: Andalusië, Trafalgar, Gibraltar, Tordesillas, Hendrik de Zeevaarder, Columbus … Braafjes schopt onze geit het zo helemaal tot Cabo de Roca . Boa condução. Obrigada.

Het onbekende hoge Noorden

Een enkele windrichting is voor onze Charleston nog onbekend terrein. Na enkele jaartjes rustpauze staat het autootje opnieuw te popelen. Een controle, een nazicht, extra benzine in een jerrycan … en we kunnen er weer tegenaan. Technologie is niet aan mij besteed, maar ook niet aan de 2PK: het kleinste kind kan blijkbaar een defect verhelpen.

Landkaarten van Denemarken, Noorwegen, Zweden en Duitsland liggen klaar om met onze dancing queen het land van Abba & de Midzomernacht tegemoet te rijden. Goede reis, bra resa, god tur.

*Wist je dat je als Karavaan-lid 10% korting krijgt op je verblijf in Casa Rural Aaccent in Cataloni�, Spanje?

Bekijk alle voordelen op karavaan.be/lid-worden

Wij nemen de auto niet mee, de auto mag ons een eindje wegbrengen, en bij voorkeur op een rustige, stijlvolle manier.

Jordanië: parel van het Midden-Oosten

Tekst: Tim Buyle

Foto's: Rabea Abu Rabea, Tim Buyle, Glenda Van Den Breen

Anton Lecock

Jordanië: parel van het Midden-Oosten

Enkele weken geleden ging op een koude februarinacht de wekker omstreeks 4u. Als avondmens is dit in andere omstandigheden een pijnlijke, quasi traumatische ervaring. Maar niet als het om hét startsignaal gaat voor een reis naar Jordanië. Het is intussen de 4de keer dat ik deze parel van het Midden-Oosten mag bezoeken. Niet dat het mijn gewoonte is om vaak naar dezelfde bestemming te gaan, ik wil immers nog zo veel van de wereld exploreren. Maar voor Jordanië maak ik maar al te graag een uitzondering. Waarom dit land me zo na aan het hart ligt, probeer ik hierna op papier te zetten.

Bij aankomst in de hoofdstad Amman ervaart onze groep meteen waarom dit zo een fijn land is. De vriendelijkheid van onze chauffeur, de receptionist in hotel en zelfs de douanier op de luchthaven, die we elders eerder associeren met een kordate en strenge houding, valt meteen op. We voelen ons onmiddellijk heel welkom.

Amman, gelegen in vogelvlucht op exact 3326 km van Brussel, dompelt ons meteen onder in de Arabische sfeer. Het bezoek aan de soeks, de citadelheuvel, het romeins theater … wordt overgoten door een gezellige drukte, het

monotone gepredik van de Iman door één van de vele minaretten en de geuren die ontsnappen uit één van de vele restaurantjes met de sublieme Midden-Oosterse keuken. Tijd om te stoppen bij Hashem Down Town Restaurant. Qua setting niet meteen de aantrekkelijkste plek voor de lunch, maar wat is de falafel hier hemels smeuïg. Je ziet ze bij het binnenkomen vers gemaakt worden. Hier komen de locals en dat is wat we zoeken. Binnen de tien minuten staat onze tafel vol met sharing dishes bestaande uit humus, baba ganoush … Voor enkele luttele euro’s krijgen we een veelbelovend

“voorproefje” van wat de Jordaanse keuken ons zal bieden tijdens de rest van de reis. Onze gids neemt ons voor het dessert mee naar een kleine bakkerij onderweg. De lange wachtrij voorspelt veel goeds. Een stevig stuk Kanafeh wordt ons geserveerd bestaande uit kaas, dunne slierten deeg en boter overgoten met siroop en bestrooid met pistachenoten.

Als kers op de taart bezoeken we de Blauwe Moskee. Rabea, onze gids, geeft ons met veel passie een goede kijk op de Islam. Op nog geen 50 m van deze moskee ligt een orthodoxe kerk. Met de nodige trots wijst Rabea ons erop hoe hier verschillende godsdiensten vredevol naast en met elkaar kunnen samenleven.

indrukwekkende ruïnes en het diepste punt op aarde

Een must-see is Jerash. Hiervoor rijden we vanuit Amman noordwaarts. Deze site wordt beschouwd als één van de best bewaarde Grieks-Romeinse-Byzantijnse steden ter wereld en bevindt zich op zo’n 40 km van de Syrische grens. We bevinden ons vlakbij een land dat al jaren in conflict ligt, dat voelt toch wel vreemd aan. Jordanië mogen we beschouwen als een

stabiel land gelegen te midden van licht ontvlambare buren als Syrië, Irak en Israël.

Volledig verklaren waarom dit kleine land een oase van rust is, zou al een artikel op zich zijn en me te ver leiden. Kort samengevat kunnen we stellen dat het koningshuis zeer verbindend optreedt en tevens zeer divers is, zodat de verschillende bevolkingsgroepen zich gehoord en vertegenwoordigd voelen. Koning Abdoellah II wordt door een groot deel van de Jordaniërs geprezen omdat hij veiligheid en rust behoudt in Jordanië. De bevolking ziet dat protesten in de omliggende landen niet per se goed uitpakken. Hun economie, die sterk gericht is op onder andere het toerisme, kan door onrusten zwaar getroffen worden. En dat willen ze te allen tijden vermijden.

Na het bezoek aan de prachtige ruïnes van Jerash zetten we koers richting zuidwesten, naar de Dode Zee met een tussenstop in Madaba en Mount Nebo. Vanop deze berg zag Mozes het “beloofde land” liggen. We hebben er een prachtig uitzicht over de Dode Zee, de vallei van de Jordaan en de Westbank. Aan alles voelen we dat dit een belangrijke plek is voor zowel Christenen, Joden en Moslims. We zijn er getuige van een gezamenlijk gebed van een groep Indische toeristen.

Jordanië: parel van het Midden-Oosten

We dalen af naar het diepste punt op aarde dat niet door water bedekt is: de oevers van de Dode Zee, 15 miljoen jaar geleden ontstaan door een “scheurtje” in de aardkorst. We laten ons “vanzelf” drijven in dit zeer zoute water. Een unieke ervaring. Volgens de Jordaniërs zou dit water, boordevol mineralen, ervoor zorgen dat we er 10 jaar jonger uitzien. Goed meegenomen dus wat ons betreft.

de verborgen stad van de Nabateeërs

We zakken verder zuidwaarts af richting

Wadi Musa , het stadje gelegen aan het alom bekende Petra . Voor de 4de keer zal ik dit wereldwonder mogen beleven, met dezelfde en misschien zelfs grotere verwondering als de eerste keer. Indiana Jones and the Last Crusade werd niet voor niets hier opgenomen.

We wandelen door de prachtige 2 km lange siq, een soort kloof die ons leidt naar de hoofdingang van de stad Petra, met het bekendste monument The Treasury, Al Khazneh of De Schatkamer genoemd. We treden zo in de voetsporen van de Zwitser Johann Ludwig

Burckhardt, die begin 19 de eeuw deze stad herontdekte. Het bezorgt ons een echt kippenvelmoment. Hoe de Nabateeërs er meer dan 2000 geleden in geslaagd zijn deze graftempel en de rest van de stad uit de rotsen te houwen, blijft een mysterie.

Ook voor onze gids Rabea blijft elke passage na meer dan 500 bezoeken nog steeds impact hebben. Gedurende een 4 uur lange rondleiding hangen we aan zijn lippen om alles te weten te komen over hoe ingenieus deze Nabatese stad ontworpen werd. Met de Royal Tombs, The Monastry en The High Place of Sacrifice op ons programma moeten we ons nog reppen om alles te bezichtigen voor sluitingstijd. Met meer dan 15 km in de benen beseffen we dat je hier zeker 2 volledige dagen kan én moet besteden. Petra heeft een grote indruk nagelaten op de groep. Een bezoek aan een Turkish Bath is de ideale activiteit om de vermoeide benen tot rust te brengen, maar vooral ook om deze dag te verpakken met een grote strik om hem nog lang te kunnen koesteren.

Een beetje Mars op aarde

Nog niet volledig bekomen van het ene hoogtepunt of we rijden al verder zuidwaarts naar het volgende: de Wadi Rum, bijgenaamd de maanvallei. Deze woestijn die tot één van de mooiste ter wereld behoort en op de Unesco werelderfgoedlijst staat, is al menig maal het decor van filmopnames geweest zoals Lawrence of Arabia, Aladdin, Mission Mars en Star Wars: The Rise of Skywalker …

We doorkruisen met onze jeeps het quasi-surrealistische landschap met torenhoge kliffen, natuurlijke bogen en talloze rode en

We doorkruisen het quasisurrealistische landschap met torenhoge kliffen, natuurlijke bogen en talloze rode en gele kleurschakeringen.

gele kleurschakeringen. We wandelen door één van de vele kloven waar rotstekeningen en inscripties getuige zijn van bewoning sinds de prehistorie door vele verschillende culturen.

De huidige bewoners, de bedoeïenen, trekken er nog steeds rond met als belangrijkste transportmiddel hun kamelen. Ze slapen er in tenten, hoeden er geiten en schapen, en vallen op door hun alweer grenzeloze gastvrijheid.

Volgens de Jordaniërs zorgt het water van de Dode Zee, boordevol mineralen, ervoor dat je er 10 jaar jonger uitziet. Goed meegenomen dus wat ons betreft.

We zullen de nacht doorbrengen in één van de tentenkampen. We beklimmen er een rots en hebben van daaruit een uniek zicht op de laatste zonnestralen. Ze zorgen voor een prachtig samenspel met oneindig veel kleurtinten in

het omringende landschap. Met deze fabuleuze zonsondergang verschijnt langzaamaan een indrukwekkende sterrenhemel.

Tijd voor een typisch avondmaal: Zarb. Een soort ondergrondse barbecue met een combinatie van vlees, groenten en aardappelen. Met de nodige show wordt het gerecht na meer dan 2 uur garen uit een groot gat uit de grond gehesen. Voldaan maken we ons klaar voor een buitengewone overnachting vergezeld door een oneindig aantal sterren.

De volgende ochtend vatten we helaas onze laatste etappe van de reis aan, helemaal terug noordwaarts richting Amman. Rabea, onze gids, zet ons af aan de luchthaven. Hij heeft zijn job weer met verve gedaan. Ik had hem immers elke reis al als gids. De passie voor zijn land, de kennis die hij bezit, de enorme gastvrijheid die hij uitstraalt, zijn gevatte humor vergezeld van een steeds brede glimlach ... weerspiegelt hoe oneindig warm de bevolking van Jordanië is. De hartelijke Jordaniërs samen met hun rijke geschiedenis, de vele hoogtepunten die het land kent en haar heerlijke keuken maken dat dit land voor mij zo speciaal is. En oh ja, bewust heb ik nog niet alle geheimen van Jordanië prijsgegeven. Daarvoor nodig ik je graag uit ze zelf te gaan ontdekken.

Jordanië: parel van het Midden-Oosten

Alle informatie over ons volledige activiteitenaanbod vind je op www.karavaan.be onder Activiteitenkalender.

Karavaan-agenda

14 - 16 april

we like to hike it!

Barvaux - Sy

Nieuwe wandelroutes ontdekken? Kom mee op ons wandelweekend in de Ardennen. Onze ervaren reisbegeleiders nemen je mee op sleeptouw van Sy naar Esneux. Hier kom je te weten of het kamperen en trekken met de rugzak wel iets voor jou is. Of weet jij al dat dit jouw ding is? Dan ben je zeker ook welkom, om lekker te komen genieten van de prachtige natuur!

€85 – incl. overnachtingen, maaltijden en begeleiding

28 - 30 april

Bike & Hike La Roche

La-Roche-en-Ardenne

Al wandelend en fietsend de parel van de Ardennen ontdekken? Dat kan tijdens ons fiets- en wandelweekend in La-Roche-en-Ardenne. Met de e-mountainbike trotseren we de Ardense offroad-paden en met onze stapschoenen verkennen we de uitzichten van de Ourthe!

€160 – incl. fietshuur, overnachtingen, maaltijden en begeleiding

3 mei

GoPack: Rugzakologie leuven

Heb je geen idee hoe je je trekrugzak moet inpakken? Geen zorgen, Geert van De Outdoorschool legt dit allemaal met plezier uit! In deze workshop kom je te weten wat je best meeneemt op trekkings en welk materiaal je het beste aanschaft om zo comfortabel mogelijk op tocht te gaan.

€7 – incl. professionele begeleiding

13 mei Dive Deeper Zwevegem

Wetsuit aan, duikflessen gevuld en het water in! Spring jij mee in duiktank Transfo (een oude stookolietank, uniek omgebouwd!) voor deze duikinitiatie? Professionele instructeurs leren je de kneepjes van het vak. Je waant je in open water met perfecte zichtbaarheid. Kan tellen als eerste duikervaring, niet? Schrijf je snel in zodat jij klaar bent voor de volgende stap!

€80 – incl. professionele begeleiding en uitrusting

Inschrijven of meer informatie? Surf snel naar www.karavaan.be

17 mei

Vamos a cocinar!

Brugge

Hoe leer je de Peruaanse cultuur het beste kennen? Door je onder te dompelen in de gastronomie natuurlijk! Reisbegeleidster Pamela neemt je mee naar het hart van de Peruaanse keuken. Jullie bereiden zelf twee gerechtjes en een heerlijke pisco sour die jullie samen doet wegdromen naar het prachtige Peru.

€60 – incl. professionele begeleiding en eten

4 juni

Expeditie Packraft Maboge (La-Roche-en-Ardenne)

Samen met Mathias van Fagus Outdoor trekken we de natuur in om kennis te maken met het packraften! Packraften? Ja hoor, met een opblaasbare boot in onze rugzak vertrekken we al wandelend van Maboge naar Nisramont. Hier blazen we onze boot op en peddelen we terug naar Nisramont. Iets voor jou? Inschrijven dan!

€65 – incl. huur materiaal, lunch en professionele begeleiding

1 - 2 juli

Bushcraftweekend Sint-Joris-Weert

Heb jij ook altijd al eens Bear Grylls willen zijn? Wil jij meer te weten komen over de natuur om je heen? Dan is dit bushcraftweekend het perfect outdoorweekend voor je. We leren vuur maken, eetbare planten herkennen en nog zoveel meer!

€130 – incl. workshops, maaltijden en professionele begeleiding

15 juli

Birdwatching for beginners

Bourgoyen-Ossemeersen Gent

Fan van de natuur en goesting om je vogelkennis uit te breiden? Dan is deze introductie tot vogelkijken een ideaal startpunt. Bas van Natuurpunt neemt je mee in het vogelrijke natuurreservaat Bourgoyen-Ossemeersen. Leer je eerste vogels herkennen en geniet van de rust van de natuur vlakbij de stad.

€25 – incl. professionele begeleiding

8 - 10 september

Fiets Fiësta

hasselt > Aken > Luik > Hasselt

Fietsgrage reizigers: hier aanmelden! Al fietsend trekken we van Hasselt via Aken naar Luik en terug naar Hasselt op een driedaagse fietstocht. Samen ontdekken we leuke nieuwe wegen, mooie natuur en toffe steden. Slapen doen we in jeugdherbergen. We malen zo’n 70 km af per dag. Fietsconditie? Die bouwen we wel op gedurende onze trip!

€160 – incl. overnachtingen, maaltijden en Karavaan-begeleiding

#throwback

Volg jij ons al op Instagram? @karavaanvzw

19 maart GoWalk

Ain't no mountain high enough! De deelnemers van onze workshop bergstaptechnieken wandelen dan vanaf nu als echte pro's elke helling op, he. Geert Van Speybroek, co-auteur van het boek Hoe word ik bergwandelaar?, dompelde hen een dag onder in de juiste technieken, tips en tricks om zelfzeker op trekking te gaan.

Ook wat bijleren van een echte berg- en trekkingspecialist? Geert geeft op 3 mei ook nog een workshop Rugzakologie in Leuven!

Elise Meulenijzer

ga mee naar Guatemala & Honduras als Sustainable Storyteller!

Wil jij deze zomer op een fantastische locatie een documentaire draaien rond een interessant, maatschappelijk thema? Je krijgt er een drieweeks avontuur, een toffe bende medereizigers én de kans om je docu aan +1000 bezoekers te tonen op onze reisbeurs, zomaar bij!

Buitenkansje? Absoluut.

Wie zoeken we?

» Een jonge videoreporter (18 t.e.m. 26 jaar)

» die een documentaire rond een duurzaam, maatschappelijk thema wil draaien

» tijdens een 3-weekse groepsreis naar guatemala & Honduras (16/7 - 6/8)

De wereld is mooi

Tekst & foto’s: Emma Devriendt

om 8 uur

ochtends.

bevind me in een hostel in Tokio met 4 andere dames en we zijn blijkbaar van plan om allemaal op hetzelfde uur op te staan. Een voor één strompelen we ons bed uit, en ik maak me klaar voor opnieuw een dag vol ontdekkingen. Tokio is zeker en vast een stad die veel indrukken nalaat. Vooraleer ik de stad intrek, maak ik nog even tijd voor het schrijven van dit artikel. Na zeven maanden reizen, vond ik dat het tijd was voor een terugblik op de hoogtepunten van mijn reis tot dusver.

Luchtballonvaart boven de piramides van Teotihuacan

We werden opgehaald om 5.30 uur, zodat we de zonsopgang zeker niet zouden missen. Drie Nederlandse meisjes uit het hostel gingen ook mee. Eens aangekomen moesten we ons aanmelden, en we kregen een buzzer die zou afgaan als het onze beurt was. Honderden mensen waren met hun buzzer in de hand op zoek naar hun ballon. Er speelde muziek en iedereen was in een feestelijke bui.

Een vijftigtal luchtballonnen ging die dag de lucht in. Het was een prachtig schouwspel. De zon begon net op te komen wanneer onze ballon opsteeg. De stilte van de vroege ochtend, de opkomende zon in een rozige lucht en het vuur van de ballonnen zorgden voor een magisch effect. Wanneer we over de piramides vlogen, kraakte onze piloot een flesje. We klonken op deze prachtige ochtend en unieke ervaring.

Dia de los Muertos in Oaxaca

Dia de los Muertos is één van de grootste feesten in Mexico, en vooral in Oaxaca wordt het heel uitgebreid gevierd. Niet enkel het feest zelf, maar de wekenlange voorbereidingen die eraan voorafgaan, zijn heel speciaal om mee te maken. Het hele land kijkt ernaar uit. Over de hele stad worden versieringen opgehangen, de kleine altaartjes ter herdenking aan de overledenen worden opgesteld, lokale bakkerijtjes bakken lekker zoete pan de muerto.

Officieel is Dia de los Muertos op 2 november, maar in de realiteit vieren ze het feest een hele week, vooral op 1 en 2 november. Wij

maakten ons klaar voor het feest: met een leuke jurk en een rozenkroon gingen we de straten in om ons te laten maquilleren. We gingen op bezoek naar een kerkhof en daar was - heel apart om te zien - een heus feest aan de gang. Iedereen was aan het dansen en zingen, eten en drinken rond de graven. Mensen boden ons spontaan tequila aan om mee te vieren.

De stilte van de vroege ochtend, de opkomende zon in een rozige lucht en het vuur van de ballonnen zorgden voor een magisch effect.

Daarna gingen de twee catrina’s de stad in. We horen muziek van alle kanten komen, de stad barst van de parades en straatfeestjes. Na enkele parades mee te pikken, eten we heerlijke straatburrito’s. We eindigen de avond in een salsabar en dansen tot de vroege uurtjes.

Saltar tour in Bolivia

Ik reisde van Bolivië naar Chili over de bekende zoutvlaktes. Met een groep van zes men-

Emma op wereldreis: de wereld is mooi

"Een kakofonie van telefoonalarmen gaat af

's

Ik

“

Emma op wereldreis: de wereld is mooi

sen toerden we drie dagen lang over de vlaktes en door de woestijn. De eerste dag beginnen we in een train wreck cemetery, en daarna trekken we meteen de zoutvlaktes in. Rondom ons niets te bespeuren behalve zout, zout en nog eens zout. Middenin deze witte woestijn stoppen we even op een “eiland” (de vlaktes waren vroeger een enorm meer) vol cactussen, waar we kunnen klimmen naar een mooi uitzicht over de vlaktes. Net voor zonsondergang krijgen we de tijd om de typische perspectieffoto’s te maken. Op dat moment ontplooit onze gids zich tot een uitstekende fotograaf.

De tweede dag begint opnieuw vroeg, er staat heel wat op de planning. We rijden naar verschillende mooie plekjes onderweg: een meer vol (witte) flamingo’s, een spiegelmeer met besneeuwde berg op de achtergrond, een woestijngebied met prachtige rotsformaties, en nog zoveel meer.

De laatste dag moeten we op een onmenselijk uur opstaan. Het was een beetje tegen mijn zin, maar als ik had geweten waarvoor, was ik met veel meer goesting uit mijn bed gesprongen. We rijden door de woestijn en zien opeens rook opdoemen in de verte. Als we naderen blijken het gigantische geisers te zijn. In de stilte van de vroege ochtend en met de mooie kleuren van een opkomende zon, is dit het mooiste natuurtafereel dat ik al heb gezien deze

reis. Ik kan mijn ogen er niet vanaf houden. Daarna is het tijd om een plons te nemen in de natuurlijke warmwaterbronnen ietsje verderop. Een heerlijk gevoel en de ideale afsluiter van deze driedaagse trip.

Walvissen in La Serena

Het was al lang mijn droom om walvissen te zien, dus ging ik op zoek naar het perfecte moment hiervoor. Net zoals ik, reizen de walvissen van noord naar zuid, en in Chili had ik eindelijk de kans om ze te ontmoeten. We rijden 's morgens vroeg naar het nationale park bij Isla Chañaral, vlakbij de stad La Serena. Een boot brengt ons naar het eiland waar de walvissen graag rondzwemmen. Eens in de boot begint de vrouw voor mij walvisgeluiden te maken. Volgens mij probeert ze de walvissen te roepen. Ik weet niet of het dankzij haar is, of dankzij de kapitein, maar kort daarna komen verschillende walvissen tevoorschijn. Van overal rond ons horen we ze water omhoogspuiten. We kunnen de gigantische dieren van heel dichtbij zien. Opnieuw een heerlijk hoogtepunt.

Sakura in Japan

Ik heb deze reis ook gepland rond het kersenbloesemseizoen in Japan. De kerselaren zijn op het moment van schrijven nog niet volledig in bloei, maar je merkt wel dat de aanloop ernaartoe heel spannend is. De kerselaren staan erom bekend maar een week of twee in bloei te staan, en Japanners kijken er heel hard naar uit omdat deze bloei het begin van de lente aankondigt. Je merkt dat iedereen reikhalzend uitkijkt naar zonnigere, warmere dagen. De straten worden versierd, mensen gaan buiten picknicken, en Starbucks heeft speciale Sakuradrankjes voor deze periode.

Nog enkele weken wachten vooraleer ze volledig in bloei staan, maar ik kijk er nu al naar uit!

Mijn reis duurt nog enkele maanden, en ik hoop dat ik nog veel hoogtepunten in het verschiet heb. Tijd om Tokio te verkennen nu!

Word reisbegeleider

Als Karavaan-reisbegeleider organiseer je avontuurlijke Joker-groepsrei�en van A tot Z, �eb je oog voor groepsd�namiek en geef je jou� passie voor rei�en door aan nieu�e rei�igers. Je eerste stap ric�ting eindeloos avontuur? On�e gecertificieerde opleiding tot reisbegeleider!

Iets voor jou? Kom dan �eker naar een infomoment. Je krijgt er een duidelijk �ic�t op �at je als een Karavaan-reisbegeleider te �ac�ten staat en �at de opleiding in�oudt.

Eerst krijg je alles te �oren over on�e �erking, daarna kan je in kleinere groepen al je vragen stellen aan een aantal ervaren Karavaan-begeleiders.

Het eerstvolgende infomoment vindt plaats op zaterdag 29 april in Antwerpen.

Annick Swennen

Reisverhaal in beeld

Afrika is een heerlijk, warm, kleurrijk en avontuurlijk continent waar de verhalen rond het kampvuur van oudsher worden door- en voortverteld, dat zal elke bezoeker beamen. Ghana is hier geen uitzondering op, integendeel. Je staat er versteld van de pracht van het land, de weergaloze fauna en flora, de warmte en de hartelijkheid van de Ghanezen. Waar je ook bent in Ghana, het is onmogelijk niet meegesleept te worden in de bruisende cultuur van het land alsof je zelf deel uitmaakt van haar geschiedenis met haar talrijke verhalen.

De reis beginnen we in Accra, waar we even van het nachtleven proeven om verder te reizen naar de Volta-regio. In Kpando verblijven we bij de locals, bezoeken we marktjes en laten we ons opmeten om een kleurrijke jurk of hemd op maat te maken. We gaan op avontuur in de bergen, zwemmen in een waterval, varen op het Volta-meer en helpen even mee in een school om er samen met de kinderen een dag vol plezier en vertier te beleven. In Mole National Park staan de olifanten, buffels en antilopen ons op te wachten tijdens ochtendwandelingen en jeepsafari's. Tijdens een night drive worden we ondergedompeld in het nachtleven van het oerwoud vol schrille en bruisende geluiden. Hoe oorverdovend stilte kan zijn. We kanoën in Larabanga, doen een verkwikkende dans met lokale dorpsbewoners en zien het regenwoud vanuit de hoogte.

We eindigen aan de Cape Coast met haar typische vissersdorpen, uitgestrekte stranden met wuivende palmbomen en kenmerkende laid back sfeer, al dan niet met een cocktail in de hand. Een waardige afsluiter van deze schitterende reis.

‘t Is allicht geen toeval dat we al meermaals met de groep terug zijn samengekomen. Of hoe Afrika blijft inspireren in nieuwe verhalen en vriendschappen voor het leven.

Tekst: Erik Kempenaers

Foto's: Virginie Reuse, Erik Kempenaers en Rebecca Schoeters

Ghana

Het gepimpte busje van onze chauffeur Bliss staat ons glunderend op te wachten bij vertrek in Accra. In Ghana ben je nooit alleen,

Chillend wachten op de zonsondergang

Letterlijk hoogtepunt: een canopy walk op 40 m hoog door de bomen van het regenwoud in Kakum National Park.

In Larabanga worden we verwelkomd met een traditionele dans.

Na een wandeling doorheen het

We bezoeken de Gadza-school met speeltuigen van het EMO-project en maken plezier met de vrolijke kinderen.

De wilde zwijnen in Mole liggen in de tuin aan je voordeur en genieten van een modderbad.

alleen, want de heilige Mona-aapjes zijn altijd nabij.

zonsondergang met een prachtig zicht over Mole National Park.

het spirituele bos hangen we zelf even de aap uit.

Een bezoek aan fort Sint George in Elmina gunt ons een blik in de donkere geschiedenis van de slavenhandel in Ghana door de eeuwen heen.

Van de zonsondergang aan het Volta-meer worden we allemaal even stil.

Genieten aan de uitgestrekte stranden van Cape Coast.

De Mona-aapjes in Tafe Atome zijn heilige dieren en worden beschouwd als de geesten van overleden slaven.

Een bezoek van de lokale markt in Kpando gaat gepaard met talloze, enthousiaste ontmoetingen.

Gespot: de indrukwekkende bewoners van Mole National Park.

Column

Peter Van Dinter

Dankjewel

Ook als je niet (op z’n zachtst uitgedrukt) om de haverklap een reis kan begeleiden, is het bijzonder fijn en hartverwarmend om deel uit te maken van de grote Karavaan-familie. Zo zat er onlangs een verregende, gerecycleerde briefkaart in de bus te wachten. Ondanks de tijd die als een sneltrein vooruitschiet en een haarlijn die net het tegengestelde doet, was het in de verste verte niet m’n verjaardag. Voor kerst was het ruim te laat, voor Pasen nog weken te vroeg en de start van de vasten vindt al menig decennium geen maatschappelijk draagvlak meer, althans de viering ervan.

Niets van dat alles; het was de aan mijn aandacht ontglipte “Week van de Vrijwilliger” en ik mocht zonder schroom mezelf in de bloemetjes zetten en wat schouderklopjes geven vanwege Vadertje Staat. “Iedereen wint met vrijwilligerswerk” was het thema dit jaar, met een illustratie van wat cartooneske loterijballen ernaast, vast ook ontworpen door een Vlaamse vrijwilliger. Het design van Karavaan was toch wat aantrekkelijker, met een woordzoeker die het oudste pluskind ten huize meteen in de smiezen had. De minuten die hij erover deed om de, met opeenvolgend dalende aandacht, eerste 7 kenmerken van een Karavaan-vrijwilliger te vinden, gaf mij de tijd om wat te reflecteren over de toepasselijkheid ervan.

Zijn we dan allen inspirerende pareltjes die al sfeermakend innovatief blijven ontdekken op een sociale, duurzame manier? Als ik het vorige nummer van dit magazine erop nasla ben ik toch uit een ander hout gesneden dan de avonturiers die gedurende een klein half jaar de PCT trotseren of zij die in 1 zitting de wereld rond reizen. Wanneer ik vorige week op winterreis een dag doodziek werd, voelde ik me zeker geen optimistische vriend. En toen de wagen bij hevige sneeuwval al patinerend bijna de afgrond indook en ik gillend achter het stuur de controle verloor op meer dan één manier, voelde ik me allesbehalve een held. Maar uiteindelijk was er toch het kleine stemmetje dat toefluisterde: Wat zou

Peter de Reisbegeleider nu doen? Wellicht zijn we alsnog al die dingen van de woordzoeker, maar vult ieder die op zijn of haar manier in.

Op zoek naar de juiste woorden om een Karavaan-vrijwilliger mee te beschrijven:

vrijwilliger reisbegeleider pareltje inspirerend avonturier reiziger sfeermaker innovatief ontdekker vriend held fantastisch multitalent blijvend duurzaam gemotiveerd optimist onderweg sociaal gepassioneerd

Trouwens, een handgeschreven hartje en drie ongelofelijk dikke, vette zoenen maakte die leuke, kartonnen attentie helemaal af. Dankjewel Karavaan, ik ben ook blij dat jullie me gevonden hebben.

Een goed partnerschap, wat betekent dat?

Een goed partnerschap, wat betekent dat?

In 2022 reisde ik als reisbegeleidster een groep in Oeganda rond. Daar ontmoette ik Moses, één van de vaste partners van Karavaan en Joker in Oeganda. Een crème van een partner, dat was ik zeker, maar waarom? Wat onderscheidt hem van anderen? Ik stelde luidop de vraag ‘Een goed partnerschap, wat betekent dat eigenlijk?’. Eén interessant gesprek met Moses later doe ik graag enkele suggesties. Zowel over wat lokale partners voor reisbegeleiders betekenen, als wat wij betekenen voor lokale partners.

Het delen van waardes

Wat onderscheidt onze manier van reizen begeleiden? Onze waardes: duurzaamheid, actieve beleving en lokale ontmoeting. Maar Joker staat nooit alleen, onze partners moeten dus dezelfde principes onderschrijven.

Bij Moses is dit zeer concreet. Nadat hij als chauffeur-gids van Joker een lening kreeg voor een busje, kreeg hij de kans om ook zijn tweede droom uit te werken: het community project Entwiga. Hierbij wil hij de uitwisseling tussen zijn lokale gemeenschap en toeristen van beide kanten laten komen. Sharing experiences, zoals hij het zelf noemt.

Toeristen kunnen een dag meedraaien bij iemand thuis, wandelingen maken met gidsen die nog maar net van de schoolbanken komen of werkloos zijn, of meelopen met iemand die hetzelfde beroep uitoefent.

Maar Moses gaat verder en begrijpt dat toe -

risme de hele gemeenschap moet verrijken, ook als de toeristen weg zijn. In het verleden zette hij daarom projecten rond endemische planten en computers op. En tot op heden gebruikt hij zijn busje o.a. als ambulance als dat nodig is.

Vertrouwen en open communicatie

Ik neem je even mee op m’n reis naar Oeganda. Op een lange transportdag krijgt één van onze busjes motorpech. Ik had er geen erg in. Zo’n dingen gebeuren. En Moses zou wel tot een oplossing komen. Aangezien ik zelf niks van auto’s afweet, maar wel alles van goed eten, zoek ik met de groep een terras op.

Als we één van de volgende dagen de reis overlopen, geeft Moses aan dat dat voor hem één van de beste momenten was. In zijn beleving gaf ik hem de ruimte en tijd om tot de beste oplossing te komen ervan uitgaande dat ook hij het beste voorhad met de groep. Druk zetten

zou tegendraads werken. Stress, woordenwisselingen en frustraties zorgen voor een verzuurde relatie. En inderdaad, dat vertrouwen in hem was iets waar ik op dat moment niet bij stilstond, dat was er gewoon. En terwijl Moses zijn busje uiteenhaalde en een taxi regelde, konden wij genieten van een luie lunch in de zon. Een win-win wat mij betreft.

Om dit te kunnen moet de communicatie en het vertrouwen in elkaar juist zitten. Als de verwachtingen op elkaar zijn afgesteld, kunnen partner en reisbegeleider samen aan de slag gaan om de groep een heerlijke reis te bezorgen. Of zoals Moses het zo mooi zegt: The tour leader and I have the same goal: to make the group happy. However, we might have other strategies to do so. That’s why communication is important.

Tijdens en na de reis is het dan noodzakelijk om correcte en opbouwende feedback te geven.

Groepsfoto op de Evenaar Hannah Merki

Het krijgen van een Empaako bij Entwiga Community Project Roselien De Nijs

"We might be different in colour, but essentially we’re all the same."

Een goed partnerschap, wat betekent dat?

En dat is iets waar onze Vlaamse maatschappij - en de Oegandese ook, laat Moses weten - het moeilijk mee heeft. We hebben de neiging te focussen op wat beter kan. Maar waar is de erkenning, de talloze voorbeelden waar alles perfect ging? Ook die feedback is belangrijk.

En welke feedback heeft de partner bovendien over jou? Ik weet dat ik dat zelf vaak vergeet te vragen. Een partnerschap is echter enkel een goeie relatie als we van elkaar kunnen leren, in goede en kwade dagen.

Cultureel vertaalkundige

Een partner is ook een groot deel reisgids, zeker wat betreft achtergrondkennis. De grootste uitdaging voor een partner? Waar heeft een groep Belgen extra culturele uitleg en vertaling over nodig? Dat aangeven is de taak van de reisbegeleider. Zo kan de partner op de juiste momenten taal en tekst toevoegen. Én hoeft de reisbegeleider niet alle details over de lokale cultuur te kennen.

Wanneer beledig ik iemand? Hoeveel fooi moet ik geven tijdens deze energiecrisis? Welke zijn de nieuwe hotspots in de stad? Voor ons vaak een hele studie, voor een partner parate kennis. Moses leerde me dat ik in Oeganda alle vragen open mag stellen, ook over politiek en geschiedenis. Maar dat de nieuwe generatie daar niet altijd op kan antwoorden, aangezien het onderwijs tegenwoordig niet focust op die zaken. En ook dat een grote glimlach even goed werkt als de cultureel juiste begroeting. Fantastisch!

Eigenlijk …

Laten we eerlijk zijn. Een partnerschap is zoveel makkelijker als de partner ook gewoon echt een tof mens is. Ik heb Moses altijd ervaren als bescheiden, weldoordacht en wie hem ontmoet, zegt altijd spontaan wat een lieve man hij is. Ook dat is iets wat je zoekt in een partner.

En wat zoekt Moses in ons? "Adapting to and trying to understand a culture, ‘cause we might be different in colour, but essentially we’re all the same."

Op safari met Moses Jolien Vermeersch

Mijn groep & ik bij ons afscheid van Moses en zijn zoon Ronnie

Ik vroeg Moses waarom hij denkt dat een reis naar Oeganda de moeite waard was. Zijn antwoord was simpel en recht-door-zee:

I don’t think, I know!

Ronnie Katrien Van Ooteghem

Een dag meedraaien bij Entwiga Community Project Jolien Vermeersch

Bewonder de Indian Summer tijdens een rondreis door

Oost-Canada

Wanneer de bladeren aan de bomen rood, oranje en geel kleuren, begint de Indian Summer in Canada. De warme en zonnige herfst zorgt er voor prachtige natuurbeelden. Wil je dit plaatje niet missen? Dan reis je best tussen midden september en midden oktober naar Oost-Canada.

Tekst: Eline De Vreese

Oost-Canada biedt een perfecte mix tussen hippe en gezellige grootsteden, prachtige natuur die je kan bewonderen tijdens wandelingen in verschillende nationale parken en outdoor-activiteiten

Joker stippelde heel wat reisprogramma’s uit in deze regio die je samen met je partner, gezin of vrienden kan boeken. Je kan ze personaliseren voor een onvergetelijke trip op maat van jouw gezelschap.

Cruising the Canadian East 21 dagen

Deze rondreis is een combinatie van cultuur en natuur. Je start in de metropool Toronto en rijdt richting Huntsville naar het Algonquin Provincial Park. Met zijn 3.000 meren is Algonquin de perfecte plek voor een meerdaagse kanotocht met kamperen. Je ontdekt de natuur van heel dichtbij. Van op het water kan je genieten van de magische kleuren van de bomen, en elanden spotten.

Nadien rij je door naar Ottawa , de hoofdstad van Canada, om te genieten van de gezellige barretjes en restaurants of te wandelen langs de uitgestrekte boulevards. Op naar Parc National du Mont-Tremblant, dit woud staat vol esdoorns en gele berken. Fiets, wandel of kajak langs riviertjes en watervallen en bewonder de natuurpracht.

Ook het historische Québec City, Montréal en de vele gezellige dorpen staan op de planning. Neem de tijd voor een mountainbiketocht door de Saguenay Fjord, om te vissen of kajakken in Parc Aventures Cap Jaseux en bezoek de Zoo van St.-Félicien. Als kers op de taart zijn de fenomenale Niagara Falls de mooiste afsluiter van deze rondreis.

Canada – Explorers Route 17 dagen

Deze route leidt je langs de minder bekende regio’s van de provincie Quebec. Als je wil genieten van de prachtige natuur zonder al te veel

Steve Deschênes

toeristen, dan is dit de rondreis voor jou! Je start in de grootstad Montréal en trekt dan verder naar het Nationale Park Tremblant. Daar wandel je via de Windigo Falls naar Mont-Laurier, de place to be voor vissers en kanoërs.

In Parc National d’Aiguebelle kan je te voet op verkenning gaan, maar ook met de kano of SUP. Zo kan je vanop het water unieke foto’s nemen van het prachtige kleurenpalet.

Ook niet te missen is het Obadjiwan-Fort Témiscamingue National Historic Site met een uitgestrekt bos, strand, handelspost en inheemse cultuur. Je leert er alles over de geschiedenis van de bondhandelaars. Ook breng je een bezoek aan Park National d’Opémican en Agonquin.

Als afwisseling brengt deze route je ook naar de steden Ottawa en Gatineau. In het Gatineau Park kan je een gezellige fietstocht maken. Je laatste nacht slaap je in een rustieke lodge omringd door natuur in Duhamel.

Canada – Cruising Québec 21 dagen

Vanuit Montréal vertrekt deze rondreis 21 dagen lang doorheen Québec. Na de stad duik je de beboste heuvels van Tremblant in. Geniet van de prachtige valleien en bewonder de kabbelende riviertjes en watervallen. Reis nadien verder naar Ste-Rose-du-Nord. Je overnacht in een rustige omgeving met een waanzinnig zicht op de Sagueney Fjord, de meest zuidelijke fjord ter wereld.

Vanuit Tadoussac neem je de boot naar Mantane, met wat geluk spot je walvissen onderweg! Klaar om Gaspésie National Park te ontdekken. Je kan naar de uitzichtposten klimmen voor een adembenemend uitzicht op de Chic-Choc Mountains

Vervolgens zet je de reis verder langs de kustlijn van Gaspésie schiereiland. Las een stop in voor het Forillon National Park. Dit park verschilt erg van de andere parken met duinen en kalkstenen kliffen. De rots Percé is de bezienswaardigheid hier, hij is zo’n 438 m lang, 90 m breed en 88 m hoog! De rondreis eindigt in het gezellige Québec City.

Fall Foliage Map

Helemaal verkocht door deze beelden en voorbeeldroutes door Oost-Canada? Als je kiest voor een reis tijdens de Indian Summer dan kan je op de website van Bonjour Québec de Fall Foliage tracker in de gaten houden. Deze tracker geeft informatie over waar de kleuren goed te zien zijn tijdens deze periode.

bekijk de tracker op www.bonjourquebec.com/en/explore/ season/fall

Bekijk alle individuele reisprogramma's naar Canada op www.joker.be/canada-individueel

Avontuurlijke groepsreizen

• Jongerenreizen: van 18 tot 26 of van 24 tot 30 jaar

• Avontuur: voor iedereen die grenzen wil verleggen

• Comfort Editions: voor wie graag comfortabel slaapt

Bekijk het volledige aanbod op www.joker.be/alle-groepsreizen

Reisaanbod 2023

Op groepsreis in 2023?

Bekijk alle bestemmingen en vertrekdata online!

Facebookgroep

In de Facebookgroep ‘Joker Groepsreizigers’ beantwoorden onze reizigers al je vragen.