Column: Dankjewel

Tekst: Peter Van Dinter

Ook als je niet (op z’n zachtst uitgedrukt) om de haverklap een reis kan begeleiden, is het bijzonder fijn en hartverwarmend om deel uit te maken van de grote Karavaan-familie. Zo zat er onlangs een verregende, gerecycleerde briefkaart in de bus te wachten. Ondanks de tijd die als een sneltrein vooruitschiet en een haarlijn die net het tegengestelde doet, was het in de verste verte niet m’n verjaardag. Voor kerst was het ruim te laat, voor Pasen nog weken te vroeg en de start van de vasten vindt al menig decennium geen maatschappelijk draagvlak meer, althans de viering ervan.

Niets van dat alles; het was de aan mijn aandacht ontglipte “Week van de Vrijwilliger” en ik mocht zonder schroom mezelf in de bloemetjes zetten en wat schouderklopjes geven vanwege Vadertje Staat. “Iedereen wint met vrijwilligerswerk” was het thema dit jaar, met een illustratie van wat cartooneske loterijballen ernaast, vast ook ontworpen door een Vlaamse vrijwilliger. Het design van Karavaan was toch wat aantrekkelijker, met een woordzoeker die het oudste pluskind ten huize meteen in de smiezen had. De minuten die hij erover deed om de, met opeenvolgend dalende aandacht, eerste 7 kenmerken van een Karavaan-vrijwilliger te vinden, gaf mij de tijd om wat te reflecteren over de toepasselijkheid ervan.

Zijn we dan allen inspirerende pareltjes die al sfeermakend innovatief blijven ontdekken op een sociale, duurzame manier? Als ik het vorige nummer van dit magazine erop nasla ben ik toch uit een ander hout gesneden dan de avonturiers die gedurende een klein half jaar de PCT trotseren of zij die in 1 zitting de wereld rond reizen. Wanneer ik vorige week op winterreis een dag doodziek werd, voelde ik me zeker geen optimistische vriend. En toen de wagen bij hevige sneeuwval al patinerend bijna de afgrond indook en ik gillend achter het stuur de controle verloor op meer dan één manier, voelde ik me allesbehalve een held. Maar uiteindelijk was er toch het kleine stemmetje dat toefluisterde: Wat zou Peter de Reisbegeleider nu doen? Wellicht zijn we alsnog al die dingen van de woordzoeker, maar vult ieder die op zijn of haar manier in.

Trouwens, een handgeschreven hartje en drie ongelofelijk dikke, vette zoenen maakte die leuke, kartonnen attentie helemaal af. Dankjewel Karavaan, ik ben ook blij dat jullie me gevonden hebben.