Metterdaad Magazine december 2020

Armeense christenen ontheemd na oorlog

Giovanca Ostiana gelooft in delen

‘Wat hield jouw vuur brandend in 2020?’

Getekend voor het leven

Ik werkte nog maar net bij EO Metterdaad en dacht dat het een automerk uit Azië was.

Maar de Rohingya zijn geen automerk. Het bleek een bevolkingsgroep uit Myanmar te zijn, die alleen nog bestaat op Wikipedia. Onder gruwelijke omstandigheden weggejaagd uit Myanmar en neergestreken in Bangladesh, waar ze ook geen verblijfspapieren krijgen.

De hashtag #ikbestaniet. Dat werd de leus van de campagne. Ik las verschrikkelijke verhalen van niet bestaande mensen, keek naar beelden van huilende, niet bestaande, mannen die hun naasten hadden verloren. En ik kreeg een filmpje van een zingend meisje te zien.

Dat meisje was nog maar 11 jaar en bestond nu al niet meer. Datzelfde meisje werd het gezicht van de campagne. Ook gevlucht, ook de hoop om ooit weer terug te gaan naar het land waar ze geboren was.

Aan het einde van de campagne zag ik een mooi berichtje op Instagram. Iemand had het meisje nagetekend. Het meisje heet Jannat en werd getekend door Lub Barends, maar vooral voor het leven.

David Latumahina Online redacteur

Beiroet na de knal

Het wordt beschouwd als de grootste niet-nucleaire explosie van deze eeuw: de ontploffing in de haven van Beiroet op 4 augustus. EO Metterdaad startte een noodhulpcampagne voor de slachtoffers. We vertellen u graag hoe de opbrengst ter plekke wordt besteed.

De noodhulpcampagne voor Beiroet was een samenwerking van de organisaties uit het Christelijk Noodhulpcluster. EO Metterdaad zelf is ook onderdeel van dit cluster. Naast 260.000 euro voor EO Metterdaad, is er via de andere partijen ook nog eens bijna 1,2 miljoen euro binnengekomen.

Dorcas en Tear zijn de organisaties die ‘in het veld’ in Beiroet aanwezig zijn om hulp te verlenen.

Deze hulp spitste zich allereerst toe op het herstellen van huizen, scholen, buurthuizen en kleine winkels. Hierbij lag de focus op de armste slachtoffers.

Werkeloze leden van de gemeenschap in Beiroet hielpen mee met het herstel en kregen hier een vergoeding voor. Dit geld konden zij gebruiken voor het kopen van levensmiddelen en andere basale levensbehoeften.

Het getroffen gebied in Beiroet zat ook vol met jonge ondernemers. Vaak Syrische vluchtelingen, die succesvolle winkeltjes dreven. Een deel van het geld is besteed om hen weer op gang te helpen, door hen te ondersteunen bij het herstellen of aanschaffen van winkelmeubilair en het weer op peil brengen van de winkelvoorraad.

Gehoord in ons tv-programma

Verpleegkundige Marleen van de Voorde

over de frustraties van werken in de Albanese ouderenzorg

eometterdaad

Lub Barends uit Urk maakte een prachtige tekening van Jannat.

‘’Toen ik de foto van Jannat op de Visie zag was ik gelijk verkocht. Haar donkere ogen hadden mij vanaf het eerste moment in hun greep. Ze vertellen een verhaal. Ik denk ook dat het onze of plicht is om deze mensen te helpen.’’

Meer weten of doneren?

Check dan: de link in de BIO. de afleveringen over de Rohingya

En vergeet niet te doneren om deze Rohingya vluchtelingen te helpen. Dat kan wederom via de link in de BIO.

Dankjewel!

#ikbestaniet #rohingya #campagne #eometterdaad #rohingyarefugees #refugeecamp #bangladesh #kominactie #alsjegelooftinhelpen

lub_barends

alinekramer66

@lub_barends is een tovenaar met zn potlood zo kreeg Jannat nog meer een echt gezicht en is ze ‘gezien'

Volg ons online via

facebook.com/eometterdaad instagram.com/eometterdaad

Vraagt u maar!

Vraag: Waar betalen jullie de reizen van die jullie maken voor de tv-opnames?

Antwoord:

De reizen die we maken om opnames voor onze programma’s op NPO 2 te maken, worden voor het overgrote deel bekostigd door de NPO. Die reizen zijn immers nodig om een tv-programma voor de NPO te kunnen maken. We zijn ontzettend blij dat de Nederlandse Publieke Omroep de waarde van ons programma erkent en grotendeels bekostigt. Het kleine deel dat de NPO niet financiert, wordt bekostigd door de EO en vanuit de overheadkosten van EO Metterdaad.

Ook een vraag aan EO Metterdaad? Stel hem via metterdaad@eo.nl.

De komende weken kunt u kijken naar reportages vanuit het door oorlog getroffen Armenië (zie ook pagina 6-8). Dat is ons kerstproject van dit jaar. Onze uitzendingen zijn ook allemaal terug te kijken via metterdaad.nl

Aflevering 1

Kerstproject Armenië

Zaterdag 19-12-2020 NPO 2, 17.10 uur

Zondag 20-12-2020 NPO 2, 12.05 uur

Aflevering 2

Kerstproject Armenië

Zaterdag 26-12-2020 NPO 2, 17.10 uur

Zondag 27-12-2020 NPO 2, 12.05 uur

Aflevering 3

Kerstproject Armenië

Zaterdag 2-1-2021 NPO 2, 17.10 uur

Zondag 3-1-2021 NPO 2, 12.05 uur

‘Mijn redding is dat ik blij kan zijn met kleine stapjes’

Hoe Mosul uit de as herrijst

Nadat de rookwolken van de burgeroorlog in Irak waren opgetrokken, bleken van de stad Mosul bijna alleen nog puinhopen over. Met uw hulp krabbelen inwoners zoals Abdulkadir langzaam weer op. Hij vertelt:

“Ook wij moesten vluchten voor het oorlogsgeweld. Toen we uiteindelijk naar huis terugkeerden, troffen we een ruïne aan. Ik probeerde een inkomen te genereren, maar ik was volledig blut. Er ontstonden spanningen tussen mij en mijn vrouw, omdat ik niet voldoende verdiende om onze kinderen te voeden. Uiteindelijk kreeg ik via EO Metterdaad hulp van ZOA, in de vorm van financiële steun om mijn bedrijfje opnieuw op te starten. Van een hoop puin maakte ik weer een kruidenierswinkeltje waar ik levensmiddelen verkoop. Met het geld dat ik verdien kan ik mijn gezin weer ondersteunen. We zijn weer een hecht gezin zoals voor de oorlog. Ik heb het gevoel dat ik mijn waardigheid als mens heb hervonden.”

Armeense christenen ontheemd na de oorlog

“We vluchtten in alleen pyjama's en pantoffels”

De oorlog tussen Armenië en Azerbeidzjan is voorbij, maar dat geldt niet voor de nood van Armeense christenen. Verjaagd van huis en haard hebben zij dringend behoefte aan kleding, brandhout en eten. En dat met de winter voor de deur...

Ze woonden met de hele familie in Hadrut, midden in het conflictgebied Nagorno-Karabach. Tot die nacht eind september, toen de bommen begonnen te vallen. “We zijn midden in de nacht halsoverkop gevlucht”, vertelt oma Rami. “We hadden alleen onze pyjama's en pantoffels aan. De rest moesten we allemaal achterlaten.” Een hard gelag voor de familie, die voor de oorlog een bloeiend boerenbedrijf runde. Van hun huis, het bedrijf en de achtergelaten spullen is nu niets meer over. Alles is vernietigd tijdens de gevechten.

Zeven kinderen voeden

De familie zocht een veilig heenkomen en bivakkeert nu in de regio van de Armeense hoofdstad Jerevan. “Als ik terug zou kunnen, zou ik dat zo doen”, zegt oma. “Dan zou ik kleding gaan halen en onze potten met ingemaakt eten. We

hebben hier zeven kinderen. Die moeten we immers ook allemaal voeden.” Maar net zoals voor de meeste van de bijna 100.000 Armeense vluchtelingen, is ook voor deze familie teruggaan naar Nagorno-Karabach geen optie. Niet alleen omdat er van hun huis niets over is, ook omdat men de vijandelijkheden van Azerbeidzjan vreest nu zij veelal de dienst uitmaken in de regio.

Gemis van vriendjes

“Het probleem is ook dat we geen geld hebben”, vervolgt oma haar verhaal. “We willen best werken om wat te verdienen, maar hier is geen werk voor ons.” Ook voor de kinderen is het zwaar. Ze spelen buiten met plastic speelgoedgeweertjes en maken veel ruzie. Ze vragen ook voortdurend wanneer ze weer teruggaan naar hun eigen huis. “Dan moeten we uitleggen dat dat er niet meer is.”

Over de oorlog

Eind september laaide het slepende conflict tussen Armenië en Azerbeidzjan over de regio Nagorno-Karabach weer op. Dit gebied ligt in Azerbeidzjan, maar er wonen overwegend Armeniërs en het gold als zelfstandige regio. De oorlog begon toen er gevechten uitbraken langs de grens van Nagorno-Karabach. Tienduizenden Armeniërs sloegen op de vlucht en er vielen duizenden doden. Azerbeidzjan bezette delen van NagornoKarabach. In november beëindigde een akkoord de gevechten en riep Azerbeidzjan zichzelf tot winnaar uit. Het akkoord stuitte op veel verzet onder de Armeniërs, omdat zij grondgebied kwijtraakten.

Bijna 100.000 Armeniërs sloegen op de vlucht

Oma Rima met kleinzoon: vooral ouderen en kinderen blijven achter

Anne, een van de dochtertjes in de familie, mist haar vriendjes en vriendinnetjes enorm. “We hadden het daar veel fijner dan hier”, zegt ze. “Ik verlang zo naar ons huis en onze tuin.”

Vaak gebeden

Toen de mannen van de familie na 45 dagen vechten even voor verlof naar de familie terug mochten, was dat een broodnodig lichtpuntje voor iedereen. “We hebben zo vaak gebeden of ze veilig terug mochten komen”, zegt oma. “Toen dat uiteindelijk gebeurde was iedereen door het dolle heen.” De kinderen dachten dat papa hen op kwam halen om terug te gaan. ‘Kom we gaan

Help Armeense christenen in nood

De ontheemde Armeense christenen zitten te springen om eerste levensbehoeften. Denkt u aan schoeisel, winterjassen, beddengoed, brandhout, voedsel en hygiëne producten.

Maak daarom alstublieft uw gift over naar EO Metterdaad NL88 INGB 0000 300 300 o.v.v. ‘Armenië’.

Doneer online via metterdaad.nl/armenie

Op onze website metterdaad.nl vindt u ook het indrukwekkende verhaal van twee andere Armeense vluchtelingen, Mira en Yuri (zie foto).

onze spullen pakken’, zeiden ze tegen hun vaders. De mannen zelf waren vooral verbitterd. “Er is niets meer over van wat we hadden”, klinkt het verbeten. “Alles is door Azerbeidzjan afgepakt. Ons land is aan hun bevolking gegeven.”

“Ik weet nog dat we op tv al die berichten over de vluchtelingen uit Syrië zagen”, herinnert oma zich. “We waren geschokt om te zien hoe slecht zij er aan toe waren. We hadden nooit gedacht de dag nog eens mee te maken dat ons hetzelfde zou overkomen. Gelukkig zijn er buren die helpen met kleding en eten. Maar voor hoe lang nog?”

Bedankt!

Dankzij uw hulp ziet de wereld er voor veel mensen in Mongolië en Albanië nu héél anders uit.

Mongolië: € 348.000

In Ulaanbaatar, de koudste hoofdstad ter wereld, kan het soms wel veertig graden vriezen. Met uw gift vangt hulpverleenster Corrie van der Esch en haar team daklozen op uit deze levensgevaarlijke kou.

Corrie laat vanuit Mongolië weten: “Door uw steun kunnen we deze winter vele daklozen en verslaafden met onze inloopbus bijstaan met warme maaltijden, kledingpakketten, medische verzorging en liefdevolle aandacht. Daarnaast hebben we een stuk land kunnen aanschaffen en een bouwproject in gang gezet voor ons re-integratiecentrum. Dit wordt een tijdelijke woonvoorziening die nazorg en werkgelegenheid biedt aan dakloze verslaafden in herstel. Zij hebben een verblijf in een afkickkliniek succesvol afgerond en krijgen in dit nieuwe centrum de voorbereiding op hun terugkeer naar de maatschappij. Zo’n mooie en grote stap voorwaarts was nooit mogelijk geweest zonder uw hulp!”

Albanië: € 144.000

Tropoja, een schitterend gebied in Albanië, heeft veel potentieel, maar is vanwege de geïsoleerde ligging lang achtergesteld gebleven. Armoede is een groot probleem. Onze partner Dorcas helpt de bevolking met investeringen in toerisme en landbouw.

JIlia Dishnica, Dorcas-directeur Albanië: “We hebben in Tropoja met plezier samengewerkt met de filmcrew van EO Metterdaad. Maar we genieten nog meer van de vruchten van deze samenwerking. Dankzij de opbrengsten van EO Metterdaad krijgen veel boeren de kans om trainingen te volgen en hun inkomen te verhogen door bijvoorbeeld een kippenboerderij te beginnen of een groentekas te bouwen. De agrarische sector en het toerisme kunnen zich door uw gift ontwikkelen en brengen daardoor positieve veranderingen in de gemeenschap met zich mee. Hartelijk dank voor ieders gebed en bijdrage. Wij gaan ons uiterste best doen om de mensen in Tropoja in hun kracht te zetten en een glimlach op hun gezicht tevoorschijn te roepen.”

“Ik kan niet zonder mijn hoofdtelefoon en luister dolgraag naar muziek, preken of podcasts. Zo delen deze makers hun creativiteit, verhalen en noden met mij. Ik geloof dat delen in de breedste zin van het woord het antwoord is op heel veel issues die er spelen in de wereld.”

“Hoe fijn het is om te delen ondervond ik zelf toen ik voor Plan Nederland een dorp in Afrika bezocht, waar vrouwen en meisjes wonen, die ledematen in de oorlog waren verloren. Ik had toen uiteraard weer mijn hoofdtelefoon bij me en verder alleen een tasje met wat typische vrouwen dingen zoals make-upjes. Deze vrouwen wilden die spulletjes allemaal zo graag even aanraken. En dat raakte mij weer. Los van hun gruwelijke verhalen, zijn het ook gewoon vrouwen die het leuk vinden om zich mooi te maken en naar muziek te luisteren.”

“Terug in Nederland heb ik toen een actie opgezet en kleine verwenpakketjes voor deze vrouwen georganiseerd. Zo kon ik spullen met hen delen die voor mij totaal normaal waren, maar hen het gevoel gaven: je wordt gezien en mag er zijn.”

Giovanca Ostiana

Giovanca is zangeres en presenteert iedere dinsdagavond samen met Tijs van den Brink ‘Op1’.

Zorg voor ouderen in Moldavië

In ‘De tussenstand’ kijken we hoe het er voor staat met een EO Metterdaadproject waar u recent een gift voor gaf. Martin Teunissen van Kerk in Actie praat ons bij over ouderenzorg in Moldavië.

Project Hulp voor zieke, terminale en vereenzaamde ouderen in Moldavië. Vanwege de slechte economie werkt de beroepsbevolking grotendeels in het buitenland. Gevolg: ouderen blijven eenzaam en zonder zorg achter. Kerk in Actie biedt verpleegkundige hulp en steunt een buddyproject dat jongeren aan ouderen koppelt.

Op TV: Februari 2020

Opbrengst: € 199.000

Bij de start

De economie van Moldavië is al een tijdlang slecht en bij de overheid komt veel corruptie voor. Daardoor én omdat hun kinderen veelal in het buitenland werken, is er nauwelijks goed georganiseerde zorg voor ouderen. Zelfs bij ziekte staan ze er meestal alleen voor.

Einddoel

Goede zorg voor zieke en terminale ouderen en voldoende personeel. Verder een effectief uitwisselingsproject tussen ouderen en jongeren, dat voor beide groepen de eenzaamheid bestrijdt.

Wat loopt er goed?

Martin: “Onze medische teams hebben ouderen de zorg kunnen geven die ze nodig hebben. Vanwege de lockdown konden veel mensen uit de stad niet naar hun ouders op het platteland komen. De eenzaamheid nam dus enorm toe. Ook de vraag naar onze thuiszorg steeg sterk, doordat de reguliere zorg nog minder dan normaal toegankelijk was door corona. Deze extra zorg hebben we onder meer met geld van EO Metterdaad kunnen financieren.”

Wat liep niet volgens plan?

“Een deel van de giften was ook bedoeld voor het ‘buddy’-project tussen jongeren en ouderen op het platteland. We zouden ook andere dorpen hierin gaan trainen, maar dat kon vanwege corona niet doorgaan. We hebben de ouderen in de dorpen nu via andere vrijwilligers gesteund en via hen onder meer voedselpakketten verspreid.”

Wat is er nog te wensen over?

“Er is zo weinig geloof in de toekomst hier. ‘Het is niks en het wordt ook niks’, dat hoor je veel. Van de corrupte en verdeelde overheid verwacht men ook niets meer. Daarom is mijn wens dat Moldaviërs weer ergens in gaan geloven. En gaan investeren in hun eigen economie, in plaats van het in het buitenland te zoeken. Dat willen we graag gaan stimuleren door bijvoorbeeld bedrijfjes voor jongeren op te zetten. Zodat zij voor hun ouders kunnen blijven zorgen en aan de eenzaamheid een eind komt.”

“Ik geloof in delen”

‘Wat hield jouw vuur brandend in 2020?’

In 2020 zorgde Corona voor veel onzekerheid, verdriet en somberheid. Des te belangrijker was die ene ervaring die ons weer even in vuur en vlam zette.

Vijf teamleden vertellen hoe dat dit jaar bij hen ging. .

Anne van der Veer, producer:

“Ik ben deze zomer begonnen als producer bij EO Metterdaad en dit werk heeft mijn vuur zeker aangewakkerd. Het is geweldig om vanuit mijn rol bij te dragen aan het helpen van mensen in nood wereldwijd.”

Gerdienke Fennema: (online) redacteur:

“Dit jaar ontmoette ik hier in Nederland Steve uit Nigeria. Hij verloor zeker vijftien familieleden door moslimterreur, omdat ze christen zijn. Ondanks dat wil hij terug naar Nigeria om daar te werken in het Koninkrijk van God. Steves passie en vuur deed mijn eigen vuurtje ook weer oplaaien!”

Yorick van Asperen, fondsenwerver:

“Het verhaal van het meisje Ashina, een Rohingya-vluchteling, maakte dat mijn vuur bleef branden. Ze moest vluchten voor geweld, kreeg te maken met verkrachting en liep trauma’s op. Het zijn deze verhalen die mij motiveren om mijn werk zo goed mogelijk te doen.”

Lise van der Eijk, programmamaker:

“Mijn vuur bleef branden door een ontmoeting met Corrie van der Esch. Zij helpt daklozen in Mongolië, het koudste land ter wereld. Corrie zegt: ‘Het gaat er om dat je hen laat merken dat ze er toe doen.’ Dat hoeft niet met grote gebaren. Laten weten dat je aan iemand denkt, juist in deze coronatijd, is al een heel mooi begin.”

Peter Beker, hoofd Metterdaad:

“Overal ter wereld zijn mensen bereid om elkaar te helpen. Dat liet mijn vuur branden dit jaar. Als je het journaal kijkt merk je: de wereld is geen fijne plek. Maar wereldwijd zijn er mensen die zich hier niet bij neer leggen en zeggen ‘Ik ga er wat aan doen.’ Als EO Metterdaad mogen wij ook deze mensen helpen.”

Donateur in beeld

Wie: Jan Bandsma - In het dagelijks leven: gepensioneerd vlootaalmoezenier - Waar: Callantsoog

Wat: geeft maandelijks een bedrag aan EO Metterdaad

“Ik hoop dat je me goed kunt verstaan, want ik ben net gisteren bij de kaakchirurg geweest. Je wordt ouder he, ik ben nu 83, en dan kun je op een gegeven moment steeds minder. Maar wat ik nog wél kan is delen van mijn overvloed. En dat doe ik heel graag. Daarom geef ik iedere maand een bedrag aan EO Metterdaad. Omdat ik weet dat jullie er iets goeds mee doen.”

“Natuurlijk zijn er ook andere goede doelen waaraan ik zou kunnen geven, maar wat ik zo fijn vind aan Metterdaad: jullie doen niet een specifiek project, maar juist heel veel projecten. Zelf kan ik niet zo goed bijhouden wat er allemaal speelt in de wereld. Jullie doen dat wel. En ik vertrouw erop dat jullie de goede keuzes maken. En wat ik ook zo goed vind is dat EO Metterdaad geen uitzondering maakt in wie ze helpen. Ondanks dat jullie vanuit Gods woord handelen, maakt het geloof van diegene die jullie helpen niets uit.”

“Zo heb ik zelf als vlootaalmoezenier ook altijd gewerkt. Als vlootaalmoezenier ben je een soort dominee op zee. Tussen de bemanning loopt van alles rond. Ruige kerels, bikkelhard soms. Maar ik heb voor iedereen een luisterend oor en als ze dat ontdekken, krijg je veel te horen hoor! Ik zorgde op zo’n onderzeeër voor alle mensen aan boord, zonder aanziens des persoons. Jullie doen dat dan niet op een onderzeeër, maar over de hele wereld. Prachtig toch?”

Colofon

Metterdaad in Beeld is een uitgave van EO Metterdaad en verschijnt drie keer per jaar

Adres:

Oude Amersfoortseweg 79, 1213 AC Hilversum, Postbus 21000, 1202 BA Hilversum

Contact

EO Metterdaad wil u graag helpen als u vragen of opmerkingen heeft. Voor het doorgeven van adreswijzigingen, overlijden of opzeggingen met betrekking tot uw donatie of post, kunt u telefonisch contact opnemen met het Klanten Contact Centrum van de EO: 035-2210022 of per mail via ons formulier op metterdaad.eo.nl/contact

Voor overige (inhoudelijke) vragen aan EO Metterdaad kunt u contact opnemen met EO Metterdaad: metterdaad@eo.nl of door ons te bellen: 035-6474350

Leest u ons magazine liever online? Kijk op metterdaad.nl/magazine.

Samenstelling en redactie: Matthijs Bats

Eindredactie: Nienke Bakker

Ontwerp: Supervisual

Grafische vormgeving: Ruth van de Wetering

IBAN:

NL88 INGB 0000 300 300 De bijbehorende BIC (Bank Identificatie Code) is: INGBNL2A

Fotografie:

Willem Jan de Bruin, Ruben Timman, EO Metterdaad, Albert Jan ten Napel

De laatste drempel

‘We moeten corona serieus nemen, maar ja ... of dit nu de manier is?’

Ze zegt het met een spottend glimlachje. Als verpleegkundige en oprichtster van een verzorgingshuis in het straatarme Albanië, heeft Marleen wel erger meegemaakt. Voor haar ogen wordt een bejaarde vrouw op corona getest door twee collega’s. Het hoort nu verplicht bij de intake van nieuwe bewoners. Handen ontsmetten, wandelstok schoonmaken, kleding naar de wasmachine en handtasje leeg. Gelukkig is de oude vrouw blind en ziet ze niet dat ze wordt gecontroleerd door personeel met mondkapjes en latex handschoenen.

Ik kijk naar Marleen. Ze zucht vermoeid. Het is mensonterend. De handen van de oude vrouw trillen. Ondanks de geruststellende woorden ruikt ze het ontsmettingsmiddel, voelt ze de koude thermometer die als een pistool tegen haar hoofd wordt gedrukt. Het ding piept. Is de uitslag hoger dan 37,8 graden dan heeft ze formeel koorts. En misschien corona. Dan mag ze niet naar binnen. Zo zijn de nieuwe regels. De verpleegkundige fronst: 23 graden, een meetfout. Marleen legt gefrustreerd uit: vind maar eens goede thermometers in Albanië. Het is allemaal goedkope rommel. Opnieuw een meting, de vierde keer.

De oude vrouw is bang. Voor haar is er geen weg terug. Thuis werd ze mishandeld en misbruikt door haar zoon. Maar hier, op de drempel van een nieuw leven, gooit corona misschien roet in het eten. De thermometer piept opnieuw.

En?

Haar collega toont opgelucht het display: 37,3 graden. De oude vrouw mag door.

Jan Bandsma

Jan Willem den Bok EO Metterdaad reporter

"Vind maar eens goede thermometers in Albanië. Het is allemaal goedkope rommel"

'Ik vertrouw erop dat jullie de goede keuzes maken'

Magandang umaga!

Daryll (14) leeft samen met zijn moeder en broer op de vuilnisbelt van Manilla, de Filipijnen. Daar houden ze zich in leven met het verzamelen van afval. Gelukkig bekommert hulporganisatie Young Focus zich met hulp van EO Metterdaad om hen.

Wat heb je vanmorgen gegeten?

M’n moeder heeft een hotdog en wat gebakken rijst voor me gekocht.

Wat maakt je vrolijk en gelukkig?

Mijn moeder maakt me gelukkig omdat ze zo goed voor ons zorgt. Zij houdt ons in leven en voedt mij en mijn oudere broer op.

Wat maakt je juist verdrietig?

Dat mijn vader dood is. Hij werd

neergeschoten vanwege een aan drugsgerelateerde beschuldiging. Het was in 2016 en ik was negen jaar oud. Ik weet nog goed dat we lagen te slapen in onze riksja en hij opstond om mijn moeder van de vuilnisbelt op te halen. Toen kwam de politie en die schoot hem dood in de steeg.

Hoe heeft EO Metterdaad jou geholpen?

Mijn moeder en broer hebben

Als je gelooft in helpen NL88 INGB 0000 300 300

zakken rijst gekregen van uw giften. Van een zo’n pak kunnen we wel drie weken leven. En ik krijg nu een opleiding.

Wat zijn je toekomstplannen?

Ik ga mijn opleiding afmaken en mijn moeder helpen om onze levens beter te maken. Ik ga heel hard studeren en zorg dat ik nooit absent ben!

Goedemorgen met Daryll Guevarra uit de Filipijnen