Metterdaad Magazine mei 2021

‘Versterk positie Pakistaanse vrouwen!’

'Metterdaad opeens zelf midden in ramp'

Wat drijft Kefah Allush uit zijn comfortzone?

Tussen de uiers door

Door onze campagne over Pakistan van komende maand, moest ik denken aan mijn bezoek aan dat land in 2017.

Ik zat toen in de auto en zag het ene na het andere onwerkelijke tafereel door de voorruit opdoemen. Want de gevaarlijke combinatie westerling/terrorisme werd hier héél serieus genomen. Met gillende sirenes en dwingende handgebaren van de agenten achter op de politieauto, werd elke tuktuk en ezelskar genadeloos aan de kant gedirigeerd om mij een veilige doortocht te garanderen. Negen politiekordons later kwam ik aan op mijn bestemming. Die bestemming heette Mina. Ze was begin twintig, rondde een universiteitsstudie af en werd vervolgens uitgehuwelijkt aan een neef in de provincie. Met als gevolg dat ze nu de hele dag brood bakt en koeien melkt. Maar Mina keek wat verder onder de uiers door en zag dat meisjes hier vrijwel niet naar school toe gaan. Zo ontdekte ze haar nieuwe missie: een school vullen met meisjes. Hoe haar dat afging, kunt u zien in de komende Metterdaad-uitzendingen over Pakistan.

Victor Rosier Programmamaker

Hulp Lesbos vertraagd

Vluchtelingenkamp Moria op Lesbos brandde vorig jaar september vrijwel volledig af. Na deze brand en ook eerder al, gaf u gul voor deze vluchtelingen. Helaas liep de besteding vertraging op.

“Gelukkig hebben we de acute noodhulp direct na de brand, zoals maaltijden, wel kunnen financieren”, vertelt Metterdaadprojectcoördinator Ben Kostwinder. “Bij de structurele hulp voor de langere termijn werd het ingewikkelder. We zagen de spanningen tussen de lokale Grieken en de vluchtelingen verder toenemen. Toen werd het echt frustrerend. Er was zo gul gegeven, de budgetten lagen klaar om structureel te helpen. Maar door de politieke tegenwerking liepen

we veel vertraging op. We willen altijd zo snel mogelijk de juiste hulp bieden, maar soms lukt dat niet. Deze worsteling willen we eerlijk met onze donateurs delen.”

Gelukkig is er inmiddels wel zicht op een goede besteding van de giften. Ben: “Omdat veel vluchtelingen met trauma’s kampen, gaan we de psychosociale hulpverlening door lokale medewerkers vergoeden. Daarnaast werven we leerkrachten uit de vluchtelingen zelf, om de kinderen basaal onderwijs te kunnen geven.”

Gelezen in EO-Visie

MAF-piloot Marijn Goud over het verschil tussen corona in Nederland en Angola.

'In Angola ís er helemaal geen medische zorg om overbelast te raken'

Zelf maken?

Het recept staat op: metterdaad.nl/ugali

Meer weten?

Check: �� metterdaad.nl/tanzania

#tanzania #koken #ugali

#food #foodie #kookworkshop #koolhydraatarmerecepten #recepten #afrikaanserecepten #recept #eten #etenendrinken

Dit Tanzaniaanse gerecht is wel heel bijzonder ...

Elise gaat langs bij programmamaker Jan Willem om een heel bijzonder gerecht te eten. Een gerecht waar je geen bestek voor nodig hebt.

Vraagt u maar!

Vraag:

Ik vind het telefoonnummer van EO Metterdaad en het EO Klantencontactcentrum nergens meer terug?

Ugali wordt gegeten in Tanzania waar Jan Willem is geweest voor een project in de gevangenis.

Volg ons online via

facebook.com/eometterdaad instagram.com/eometterdaad

Antwoord:

Dat klopt. Sinds 11 januari zijn we niet meer telefonisch bereikbaar, behalve voor zakelijke contacten. Het telefonische contact neemt al langer af, terwijl contact via digitale kanalen juist sterk groeit. Daarom zetten we, ook met het oog op de toekomst, nu vol in op deze ontwikkeling. Voor het doorgeven van wijzigingen rond uw donatie of post, kunt u terecht bij metterdaad.nl/ contact. Voor overige (inhoudelijke) vragen aan EO Metterdaad kunt mailen naar metterdaad@eo.nl

Ook een vraag aan EO Metterdaad? Stel hem via metterdaad@eo.nl.

Vanaf de komende weken kunt u op NPO 2 onze speciale EO Metterdaad-zomerserie volgen. Onze presentatoren maken in Nederland kennis met hulpverleners of andere betrokkenen uit het projectland en luisteren naar hun verhalen.

Aflevering 1

'Niemand gaat hier naar school'

Zaterdag 29-05-2021 NPO 2, 17.35 uur

Zondag 30-05-2021 NPO 2, 11.30 uur

Aflevering 2

'Ik moet mijn man gehoorzaam zijn'

Zaterdag 05-06-2021 NPO 2, 17.30 uur

Zondag 06-06-2021 NPO 2, 11.30 uur

Aflevering 3

'Trouwen als je 12 bent'

Zaterdag 12-06-2021 NPO 2, 17.30 uur

Zondag 13-06-2021 NPO 2, 11.30 uur

Veilige haven voor oud-daklozen

Na het instorten van de staalindustrie, raakten in de Tsjechische stad Ostrava honderden werknemers dakloos. Vooral ouderen hebben het zwaar. Sommigen sterven eenzaam op een parkbankje. Met uw gift steunde u ‘De Haven’, een opvang juist voor oudere daklozen.

De Haven is er speciaal voor oudere, zieke en gehandicapte daklozen die niet meer op straat kunnen overleven. Zij wonen er permanent in zes woongroepen van elk acht bewoners en krijgen alle zorg die nodig is. Een van hen is Pavel (70). “Ik heb veel vrienden van mij op straat verloren”, vertelt hij. “Op een gegeven moment werden er wekelijks wel daklozen dood in het park gevonden. Daarom ben ik ook zo blij dat De Haven er nu is. Er wordt hier enorm goed voor mij gezorgd door alle lieve zusters. Zelf draag ik ook mijn steentje bij hoor. Ik verzorg bijvoorbeeld de kippen en de konijnen. Ik ben enorm dankbaar voor de plek die ik hier nu heb!”

Yasmen over geweld tegen vrouwen in Pakistan

“Mijn buurman stak zijn vrouw in brand”

Yasmen groeide op Pakistan, maar vluchtte uiteindelijk naar Europa. “Hier zijn mijn dochters en ik veilig”, zegt ze. Miljoenen andere vrouwen in Pakistan zijn dat niet. Zij kampen met geweld, verkrachting, achterstand en armoede. EO Metterdaad komt voor hen in actie.

Op een winderige dag staan we in een geurige en kleurrijke Aziatische toko, midden in de Amsterdamse Bijlmer. Hier doet Yasmen haar inkopen voor een Pakistaanse maaltijd, die ze samen met Metterdaad-presentator Arjan Lock gaat bereiden. Programmamaker

Victor volgt haar op de voet. Allerlei voor ons onbekende groenten en kruiden verdwijnen in haar boodschappenmandje. Als we buiten lopen vraagt Arjan haar: “Wat is voor jou als vrouw nou het verschil tussen in Pakistan op straat lopen, of hier in Amsterdam?” Het antwoord van Yasmen volgt direct: “Vrijheid.”

Vrouwen minder waard

In haar flat praten we er verder over door. Yasmen: “Ik woon nu zestien jaar in Europa, maar ik mis het leven in Pakistan. Mijn vrienden en de mensen in de kerk, de geuren, het klimaat en mijn werk voor de vrouwen in Pakistan. Toch vind ik het ook heel fijn dat ik hier woon. Het leven hier geeft meer hoop. Ik ben veilig hier, mijn dochters zijn veilig hier. Want de positie van vrouwen in Pakistan is moeilijk. Over het algemeen zien de meeste mannen in

Pakistan de vrouw als minder waard. In het openbaar vervoer worden ze lastiggevallen en betast. Niemand die daar wat van durft te zeggen.”

In brand gestoken Yasmen vertelt verder over het geweld tegen vrouwen in Pakistan en bijt op haar lip als ze zegt: “Ik ken veel vrouwen die worden mishandeld. Een buurvrouw van ons werd geslagen door haar man. Ze

schreeuwde heel hard. Hij overgoot haar met brandstof en stak haar in brand. Er waren veel getuigen, maar niemand durfde er iets over tegen de politie te zeggen. Vrouwen zijn hun leven vaak niet zeker. Ze hebben altijd angst voor hun man, voor hun vader of voor hun broer. Ik hoorde van vrouwen die vroegen aan God: ‘Waarom heeft u mij als vrouw gemaakt?’ Vrouwen voelen zich onzeker over wie ze zijn.”

Vrouwen in Pakistan

Op de Global Gender Gap Index, die inzicht biedt in de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in 144 landen, bungelt Pakistan op plek 143, net boven Jemen. Geweld tegen vrouwen, zoals verkrachting, huiselijk geweld, kindhuwelijken en gedwongen huwelijken is een groot probleem in dit land.

Ruim 20 miljoen kinderen gaan niet naar school, het grootste gedeelte daarvan is meisje

Jezus lijdt mee

“Christelijke vrouwen hebben een driedubbele handicap. Ten eerste zijn ze vrouw. Ten tweede behoren ze als christen tot een minderheid. Daarbij zijn veel christenen in Pakistan arm en vaak ongeschoold. Ze hebben het

echt moeilijk. Veel vrouwen denken zelf ook dat ze minder waard zijn. Ze missen zelfvertrouwen en denken als een slaaf. Ze weten niet dat God heel anders naar hen kijkt. Ik vond het zo belangrijk om deze vrouwen vanuit de Bijbel te vertellen dat Jezus

Versterking gezocht

Veel Pakistaanse meisjes wacht hetzelfde lot als hun moeder. Voor slechts € 21,- helpt u een meisje een maand naar school en krijgt ze kans op een mooie toekomst.

Maar we kunnen nog meer. Met uw gift geeft u de vrouwen in Pakistan:

• Scholing in lezen en schrijven

• Vaktraining in o.a. kleding maken

• Training opzetten eigen onderneming

• Deelname aan zelfhulpgroepen

Maak daarom alstublieft uw gift over naar EO

Metterdaad NL88 INGB 0000 300 300 o.v.v. 'Vrouwenpositie'.

Doneer online via metterdaad.nl/vrouwenpositie

met hun meelijdt, met hen meehuilt.” Ze is even stil maar zegt dan met overtuiging: “Dat Hij ze wel kostbaar vindt!”

Weg naar boven

Gepassioneerd en met ogen vol vuur, vertelt Yasmen waar volgens haar de oplossing ligt: “Educatie is ontzettend belangrijk. Educatie vanuit de Bijbel, dat je weet hoe Christus je ziet. Maar ook gewoon onderwijs. Dat maakt je sterk, dat geeft je zelfvertrouwen. Dat vrouwen ontdekken dat ze veel in hun mars hebben. Je merkt dat vrouwen dan anders naar zichzelf gaan kijken maar hun man ook. Educatie is de enige weg hieruit en naar boven! Educatie en gebed.”

Bedankt!

Door uw gulle giften kunnen we ontzettend veel Armeense

oorlogsslachtoffers en Rohingya-vluchtelingen helpen.

Ze sloegen najaar 2020 vaak midden in de nacht in pyjama op de vlucht voor het oorlogsgeweld. Opeens hadden deze Armeniërs uit de christelijke enclave Nagarno-Karabach in Azerbeidzjan niets meer.

Met onze kerstcampagne #kerstzonderkogels vroegen we uw steun voor deze tienduizenden Armeense geloofsgenoten. Er was tekort aan alles: van voedsel tot kleding, van huisraad tot dekens. Eén van de vluchtelingen, Armine Gevoryan, laat weten: “Ontzettend bedankt dat jullie naast ons zijn gaan staan om ons te steunen. Alles wat jullie aan ons hebben gegeven (voedsel, dekens, kussens, brandhout en bedden) was voor ons dringend nodig. Jullie hebben deze zware last van onze schouders overgenomen.”

Voor de Rohingya uit Myanmar lijkt letterlijk alsof ze niet bestaan. Ze worden niet erkend en maken gruwelijke vervolgingen mee. Daarom lanceerden we in september de onlinecampagne #ikbestaniet.

De verhalen van de Rohingya over de afschuwelijke dingen die ze hebben meegemaakt, zijn te verschrikkelijk voor woorden. Ze zijn verjaagd uit hun eigen land en zitten getraumatiseerd en zonder toekomstperspectief vast in het grootste vluchtelingenkamp ter wereld in Bangladesh. Door het verhaal van verschillende Rohingya-vluchtelingen te vertellen in woord en beeld, erkenden we hun bestaan en gaven we hen een gezicht. Dankzij uw giften kan de hulp die onze partner Tearfund biedt in het kamp met een jaar worden verlengd. Uw donatie maakt veel mogelijk: van kindvriendelijke ruimtes waar kinderen kunnen leren en praten over hun trauma’s tot hulp bij kleinschalige bedrijvigheid.

Armenië: € 1.019.000

Rohingya: € 275.000

“Tijdens mijn reisprogramma’s kom ik veel ellende tegen. Armoede, geweld, klimaatproblemen ... Soms kan ik overweldigd raken door al dat leed. Dan moet ik mezelf eraan herinneren dat ik geen hulpverlener ben, maar een verhalenverteller. Of eigenlijk een ‘verhalen-luisteraar.’ Door naar verhalen van mensen te luisteren en ze verder te vertellen, bied ik hun troost.”

“Dit kruisje, wat ik altijd draag, helpt me hierbij. Ik kreeg het twintig jaar geleden van een non in een Italiaanse kathedraal. Ik was als atheïst op zoek naar iets van Jezus en liep daar wat verloren rond. Ze vroeg heel eenvoudig hoe het met me ging. Van haar leerde ik de kracht van oprecht luisteren naar het verhaal van de ander. Je kunt de ellende van mensen vaak helemaal niet oplossen, maar je kunt wél altijd naar mensen luisteren. Het kruisje maakt dat ik deze missie blijf voelen. Ik zou van nature het liefst alleen maar gezellig met vrienden in de tuin willen barbecueën en biertjes drinken. Dit symbooltje drijft me uit mijn comfortzone. Het laat me beseffen dat ik die ander nodig heb, dat die ander mij nodig heeft en dat we allemaal die Ander nodig hebben.”

Kefah Allush

Kefah is EO-presentator van onder meer ‘De Kist’ en verschillende reisprogramma’s. In augustus start zijn nieuwe serie ‘Oases in de Lage Landen’.

“Dit kruisje drijft me uit mijn comfortzone”

Corona-noodhulp voor vrouwen in de prostitutie

In ‘De tussenstand’ kijken we hoe het er voor staat met een EO Metterdaad-project waar u recent een gift voor gaf. Ineke van Buren (Leger des Heils) vertelt over hoe uw gift vrouwen in de prostitutie helpt tijdens deze coronacrisis.

Project EO BEAM en EO Metterdaad organiseerden april vorig jaar de campagne ‘Code Rood’: coronanoodhulp voor vrouwen (en mannen en transseksuelen) in de Nederlandse prostitutie. Het Leger des Heils coördineert de hulp van de acht deelnemende organisaties. Deze hulp bestaat uit o.a. voedsel- en verzorgingsbonnen en bijvoorbeeld taallessen om uitstappen te vergemakkelijken.

Start campagne: April 2020

Wat gaat er goed?

Opbrengst: € 40.823

Bij de start

Het inkomen van werkers in de seksindustrie valt volledig weg door de coronacrisis. Vanwege malafide boekhouders, taalproblemen en rammelende regelgeving, lukt het vaak niet om aanspraak te maken op overheidssteun. Eerste levensbehoeften als eten, verzorging en onderdak worden een probleem.

Einddoel

Deze ‘sekswerkers’ tijdens de coronacrisis ondersteunen met eerste levensbehoeften. Daarnaast uitstappen begeleiden met o.a. taallessen en maken van een goed cv. Ook politieke aandacht vragen voor betere steunmaatregelen.

“In deze coronacrisis kregen we met meer vrouwen dan ooit contact. Dankzij alle geweldige giften konden we hen heel praktisch helpen. Dan moet je denken aan voedselpakketten, overnachting voor vrouwen die opeens op straat stonden en hulp bij ziekte. Omdat hun werk plotseling stopte, gingen veel vrouwen ook nadenken over uit de prostitutie stappen. Bij dit moeilijke proces begeleiden we hen met onder meer taalles en het maken van een goed cv.”

Wat liep niet volgens plan?

“De overheid noemt prostitutie wel legaal, maar toch kunnen deze vrouwen geen gebruik maken van steunregelingen. Dat komt vooral door de regelgeving van de Belastingdienst en omdat veel vrouwen nog niet lang genoeg in Nederland werken. Omdat ze geen overheidssteun krijgen, gaan veel vrouwen hun inkomen in de illegaliteit verdienen. Ze zien vaak geen andere uitweg, omdat ze ook hun gezin in het buitenland moeten onderhouden."

Wat is er nog te wensen over?

“Aan de rechtspositie van deze doelgroep moet nog heel veel verbeterd worden. Als we hun beroep legaal vinden, zorg dan ook dat ze van de crisissteun kunnen profiteren. Als ik hardop mag dromen, wens ik deze vrouwen, mannen en transseksuelen zo enorm toe dat ze het leven kunnen gaan leiden waar zij van dromen. Ik zie het gros van hen vastzitten in een fuik waar ze helemaal niet in willen zitten. Laten we hen niet zien als objecten, maar als mensen, met net zoveel recht op een mooi leven als jij en ik.”

Nienke Bakker leidt Metterdaad midden in de coronacrisis

het eerst zijn we zélf onderdeel van een ramp”

Ze werd begin dit jaar het nieuwe hoofd van EO Metterdaad, terwijl corona reizen vrijwel onmogelijk maakte en haar hele team vanuit huis werkte. Geen gemakkelijke start dus, voor Nienke Bakker.

Je volgde begin dit jaar Peter Beker op als leidinggevende, maar werkt al veel langer voor EO Metterdaad. Wat blijft je bij van het begin van de coronacrisis?

“Dat Metterdaad voor het eerst zélf ook onderdeel uitmaakt van een wereldwijde ramp. Corona raakte ons in de kern: we konden opeens niet meer reizen en zaten allemaal thuis. Dat werd dus dubbel improviseren, want hoe vul je bijvoorbeeld wekelijks die vijfentwintig minuten tv in vanuit huis? Het zit in onze genen om van de nood een deugd te maken, dus zijn we vrij snel een grote coronacampagne gestart. Dat deden we onder meer op basis van beelden uit eerdere afleveringen, gecombineerd met actueel materiaal van hulpverleners ter plekke. Als ik terugkijk heeft Peter dat met ons als team geweldig opgevangen. Tegelijk was en is het ook pittig. Thuiswerken met kinderen, zorg om gezondheid, om ouders ... Ook de ruimte in ons hoofd en hart is een keer vol natuurlijk.”

Ondanks het enorm turbulente jaar 2020, lees ik in het jaarverslag dat de inkomsten met 16% stegen, naar 6,4 miljoen euro. Hoe verklaar je dat?

“Deels door een aantal nalatenschappen, die overigens los staan van corona. Verder zijn we inderdaad enorm gezegend met zoveel giften. Misschien is er een verband met het sterk toegenomen mediagebruik tijdens de lockdown. Maar ik ben eigenlijk vooral erg ontroerd dat zoveel mensen, ondanks ook hun eigen coronasores, zoveel hebben gegeven. Want natuurlijk is er nood in Nederland, maar op andere plekken op de wereld is die nood echt nog veel groter.”

Wat leer je van deze crisis?

“Dat we niet altijd per se hoeven te reizen om toch verhalen over nood en hoop te kunnen vertellen die mensen raken. En dat we nog meer met onze partners op kunnen trekken dan we al deden. Want deze hulporganisaties konden natuurlijk ook niet meer reizen. Hoe gaan zij hier mee om? Onder andere uit

deze gesprekken groeide het idee voor onze komende zomerserie, waarin we hulpverleners en andere betrokkenen uit het projectland in Nederland interviewen. Tegelijkertijd missen we na een jaar wel steeds meer de toegevoegde waarde van het reizen. We verlangen er enorm naar om weer ter plekke met onze voeten in de modder te staan in Afrika, Azië, of waar dan ook. Daar voelen we toch altijd ten diepste welk verhaal we willen vertellen.”

Wat vind jij zelf het moeilijkst aan deze tijd?

“Naast het niet kunnen reizen, zijn er natuurlijk andere dingen waar we door deze crisis niet aan toe komen. Zo hadden we allerlei plannen om online nog meer te gaan vernieuwen. Maar zeker nu als leidinggevende, mis ik de verbinding met elkaar het meest. Ik wil mijn collega’s gewoon in de ogen kunnen kijken, zonder zo’n beeldscherm ertussen. Even spontaan de koppen bij elkaar steken, langs het bureau van deze of gene lopen, dat is toch vaak de smeerolie in

“Voor

je team. Nu loopt de motor soms wat stroever. Alles is gelijk zo officieel, met een belafspraak of online meeting. En ik zie ook dat we allemaal toch een extra rugzakje meedragen in deze coronatijd. Tegelijk zijn we als team allemaal zo gedreven, dat we blijven rennen. Dan moet ik af en toe echt even aan de rem trekken en waarschuw ik: “Jongens, we moeten wel op de been blijven met elkaar!’”

Waar kijk je het meest naar uit? “Ik kijk ernaar uit dat het coronaleed wereldwijd zal afnemen en niet alleen in de landen waar vaccins beschikbaar zijn. We hebben met onze corona-noodhulpactie het afgelopen jaar heel veel geld opgehaald. Met dat geld hebben we tientallen projecten wereldwijd gesteund van zeep, tot mondkapjes, voedselpakketten en noodonderwijs. Het is prachtig dat we daar zo aan kunnen bijdragen.

Tegelijkertijd heeft corona ervoor gezorgd dat lopende projecten soms stil kwamen te liggen. Ik kijk er naar uit dat wij én onze medemens ver weg, opkrabbelen uit deze crisis en verder kunnen werken aan structureel betere leefomstandigheden. En dat wij weer de wereld over kunnen reizen om kleurrijke verhalen over nood en hoop te maken. Dat is waar we het voor doen. Als ik zie hoe hard de hulpverleners in het veld, maar ook de mensen in ons team zich ondanks corona blijven inzetten voor hun medemensen in nood, kan ik daar alleen maar bewondering voor hebben.”

Benieuwd naar ons jaarverslag

2020? Scan dan deze QR-code of ga naar

www.metterdaad.nl/jaarverslag

“Ik vind delen en geven heel belangrijk. Ik heb zelf meer dan genoeg. Dan kan ik wel weer nieuwe kleding of iets anders kopen, maar ik kan dat geld ook gebruiken om anderen in ontwikkelingslanden te helpen. Natuurlijk zijn er in Nederland ook problemen, maar in die landen is het echt nog wel een graadje erger. Bovendien kan bij ons in Nederland de overheid vaak nog wel bijspringen. Dat is daar vaak helemaal geen optie.”

“Op tv zie ik regelmatig reportages van EO Metterdaad en die spreken me altijd erg aan. Omdat ik zelf in de kinderopvang werk, ben ik extra geïnteresseerd in de projecten die kinderen steunen. Daar zijn er veel van bij Metterdaad en dat vind

Donateur in beeld

Wie: Melany Rijsdijk In het dagelijks leven: medewerker kinderopvang Waar: Ridderkerk Wat: maandelijkse gift

'Ik heb zelf meer dan genoeg'

Melany Rijsdijk

ik mooi. Ik zie in mijn werk hoe ontzettend belangrijk een goede en gezonde ontwikkeling is voor kinderen. Dat gun ik kinderen over de hele wereld.”

"Wat me ook aanspreekt aan EO Metterdaad, is dat het een christelijke stichting is. Dit geeft me net wat meer vertrouwen dat mijn gift goed terecht komt.

Ik vind het ook belangrijk dat Metterdaad goed uitlegt wat er precies met mijn gift gebeurt, dat het niet in de zakken van corrupte overheden verdwijnt bijvoorbeeld. Maar ook hoe een project in elkaar zit en waarom er nu juist voor dit project gekozen is.”

Noodhulp India

De situatie in India en haar buurlanden is door een nieuwe variant van het corona virus desastreus. Het aantal besmettingen en doden loopt op naar recordhoogtes.

Afstand houden is in de bedompte krottenwijken praktisch niet mogelijk. De ziekenhuizen kunnen het aantal patiënten niet meer aan en daar is vooral behoefte aan zuurstof. Dagloners kunnen niet naar het werk, hebben geen inkomsten meer, maar kunnen vaak ook niet terug naar familie in plattelandsgebieden.

Onze lokale partners werken in de steden maar ook in verderaf gelegen gebieden waar medische voorzieningen nog veel slechter zijn. Zij kunnen medische zorg verlenen, beschermingsmaterialen leveren, de meest kwetsbaren helpen bij de vaccinatie en voedselhulp.

Samen met onze partners van het Christelijk Noodhulpcluster komt EO Metterdaad in actie en wil direct hulp bieden. Helpt u mee? Kies zelf hoe u wilt geven:

• Maak uw gift over op NL88 INGB 0000 300300 t.n.v. EO Metterdaad o.v.v. noodhulp India.

• Ga naar metterdaad.nl/zuidazie

• Scan de QR code.

Colofon

Metterdaad magazine is een uitgave van EO Metterdaad en verschijnt drie keer per jaar

Adres:

Oude Amersfoortseweg 79, 1213 AC Hilversum, Postbus 21000, 1202 BA Hilversum

Contact:

EO Metterdaad wil u graag helpen als u vragen of opmerkingen heeft. Voor het doorgeven van adreswijzigingen, overlijden of opzeggingen met betrekking tot uw donatie of post, kunt ons formulier op metterdaad.eo.nl/contact gebruiken.

Voor overige (inhoudelijke) vragen aan EO Metterdaad kunt u contact opnemen met EO Metterdaad via metterdaad@eo.nl

Leest u ons magazine liever online? Kijk op metterdaad.nl/magazine.

Samenstelling en redactie:

Matthijs Bats

Gerdienke Fennema

Eindredactie:

Nienke Bakker

Vormgeving:

Jeroen van Engelenhoven

IBAN:

NL88 INGB 0000 300 300

De bijbehorende BIC (Bank

Identificatie Code) is: INGBNL2A

Fotografie:

Gerdienke Fennema, Willem Jan den Bok, Albert Jan ten Napel, ANP, EO Metterdaad

Pootjebaden

Na drie jaar staan ze weer op Nederlandse bodem, Mark en Corine. Het voelt een beetje onwerkelijk. Als echtpaar leven en werken ze in de jungle van Congo, in een ziekenhuis waar aan alles gebrek is. Aan slangen, kakkerlakken en bananenspinnen zijn ze gewend. Twee uur stroom per dag vinden ze gewoon. Water pompen ze uit de grond. Koffie verbouwen ze zelf. Koken doen ze op houtskool. Corine en Mark zitten er niet mee. Afrika is hun thuis.

Nu, door corona veel later dan gepland, lopen ze onder een strakblauwe Hollandse hemel door de duinen naar het strand. Aan hun handen drie kinderen: Tijmen, Aron en Aimee. Ook opa en oma zijn mee. Drie jaar lang moesten ze hun (klein)kinderen missen. Tijdens deze drie maanden verlof is elke seconde samen zijn daarom goud waard.

Ook Corine en Mark hebben verlof nodig om op adem te komen. Het werk is zwaar. In de jungle levensreddend werk doen, zonder spullen of medicijnen, vraagt veel van je. Mark vertelt van een Congolees jongetje. Ventje van tien jaar nog maar, aangereden door een auto. Hij had een hersenbloeding opgelopen en was stervende. Dokter Mark wist precies hoe hij dit kereltje moest redden, maar hij had de spullen niet. Marks ogen worden even vochtig.

‘Wie komt er pootjebaden?’ vraagt oma.

Jan Willem den Bok EO Metterdaad reporter

“Mark kon hem redden, maar had de spullen niet”

Shubho Shokal

Goedemorgen met meneer en mevrouw Chattri uit Bangladesh

Het oude echtpaar Chattri woont op een theeplantage in Bangladesh.

Meneer is gehandicapt door lepra en armoede tekent hun leven.

Na hulp van EO Metterdaad en Leprazending ging het wat beter, maar corona bemoeilijkt die hulp nu.

Wat heeft u vanmorgen gegeten?

“We hadden gepofte rijst en thee als ontbijt vanmorgen.”

Wat maakt u vrolijk en gelukkig? “Voedsel en alle andere hulp.”

Wat maakt u juist verdrietig?

“Door corona is het nu moeilijker om aan eten te komen en om hulp te krijgen.”

Hoe heeft EO Metterdaad u geholpen?

“We moesten op de grond slapen, maar gelukkig kregen we via Metterdaad en Leprazending een bed. Zij hebben ook de deur, het raam en andere dingen in ons huis gerepareerd. Er is nu ook een latrine aangelegd. En ze gaven ons voedsel zoals rijst, linzen olie, maar ook bijvoorbeeld zeep.”

Hoe ziet u de toekomst?

“We worden steeds ouder, dus dingen gaan ook steeds moeiijker. We bekijken alles daarom maar bij de dag.”

Vlak voor dit magazine naar de drukker ging, kregen we het droevige bericht dat mevrouw Chattri is overleden.

Als je gelooft in helpen NL88 INGB 0000 300 300