Metterdaad Magazine december 2019

Albertina overleefde orkaan Idai

Het bijbeltje van Henk van Steeg

‘Af en toe is het doodvermoeiend’

Online aandacht

In maart trof orkaan Idai het Zuiden van Afrika. Het was de grootste natuurramp ooit op het zuidelijk halfrond.

EO Metterdaad kan niet altijd een tv-ploeg sturen naar rampgebieden, maar wel online aandacht geven. Als we dat besluiten, zet ik een pagina op de site met informatie en zorg ik voor een doneerknop.

Als webredacteur plaats ik ook berichten op social media. De aandacht trekken is soms wel een kunst. In maart waren de meeste Nederlanders namelijk meer geïnteresseerd in de verkiezingen en ‘de aanslag’. Herinnert u zich dat nog?

Inmiddels zijn we een paar maanden verder. Nu hoor je mensen al helemaal niet meer over Idai. Iedereen is het vergeten. Terwijl de situatie niet veel beter is geworden. Daarom komen we weer in actie. Om niet alleen de eerste hulp te bieden, maar ook te helpen met wederopbouw. Er valt nog genoeg te doen.

Zo leest u in dit magazine het verhaal van Albertina, die alles kwijt is. En hoe wij haar, deze Kerst, willen helpen.

Andrew van Ingen

EO Metterdaad steeds vaker op tv

EO Metterdaad is steeds vaker op tv. Naast onze uitzendingen op zaterdagmiddag en zondagmorgen, programmeert de NPO sinds oktober tot januari 2020 ook herhalingen van tien minuten op vrijdagmiddag en maandagmorgen.

Naast deze extra herhalingen, komt het ook nog regelmatig voor dat er korte spotjes van drie minuten van onze uitzendingen worden ingezet om vrijgekomen ‘gaatjes’ in de programmering op te vullen. Al met al kan het dus zomaar gebeuren dat kijkers op zes momenten in de week kunnen kijken naar onze verhalen waarmee we nood een gezicht en hoop een stem geven.

Eindredacteur Peter Beker: “We zijn natuurlijk erg blij met deze extra aandacht. Het zijn steeds

weer prachtige kansen om de kijkers van NPO 2 te raken met onze reportages over internationale hulpverleningsprojecten. Bovendien is het ook een blijk van waardering van de NPO. Zij geven ons deze mogelijkheid, omdat ze hulp aan mensen in nood belangrijk vinden en de manier waarop wij dat in beeld brengen aansluit bij de waarden van de Publieke Omroep.”

Of de extra herhalingen van EO Metterdaad in 2020 ook weer zullen worden ingepland is nu nog niet bekend.

Gehoord op de radio

Crossmediaal redacteur

PS De EO en daarom ook

EO Metterdaad hebben een nieuwe vormgeving. Laat ons weten wat u vindt via metterdaad@eo.nl.

“Het land kunnen we niet veranderen, maar mensenlevens wel!”

Online

Metterdaad.nl

Onder het menu projecten/ afgeronde projecten op metterdaad.nl vindt u een ware schatkamer van al onze tvprojecten sinds begin 2015. Prachtige pareltjes van verhalen, waar u met een muisklik zo het stof van afblaast. Die indrukwekkende uitzending over Braziliaanse vissers nog eens terugkijken? Lezen hoe het ook alweer ging met de Bijbels voor Noord-Korea? Het kan allemaal op metterdaad.nl.

Vraagt u maar!

Vraag:

Hoe bepalen jullie of een hulpverleningsproject in aanmerking komt voor een tv­reeks?

Radio

EO Metterdaad is wekelijks te horen op de radio in EO Live.

Elke zaterdag

NPO Radio 5, 19.00 - 22.00 uur

Tussen 20 en 21 uur is er aandacht voor EO Metterdaad met bijzondere, kleinschalige projecten of inspirerende gasten. Zo interviewde presentatrice

Yvonne Sprunken vorige maand Johan Smoorenburg. Hij woont en werkt al 38 jaar op Haïti. EO Metterdaad was in 1982 nog betrokken bij de start van kinderdorp Bon Repos.

Antwoord:

@eometterdaad “Als we nou eens alle kinderen in een hartje konden stoppen, in plaats van in een hokje.”

❤ Deze prachtige hoopvolle koppies zijn van kinderen die wonen in vluchtelingenkamp Moria op Lesbos.

@arjosr.devroome

Ze hebben allemaal onze liefde en hulp nodig, wij mogen aan hen geven wat we zelf van Hem hebben ontvangen! ❤

instagram.com/eometterdaad facebook.com/eometterdaad

Er moeten drie tvreportages van 25 minuten over te maken zijn, met boeiende en inspirerende hoofdpersonen, die de kijker de hele uitzending vast kunnen houden. Verder moeten zowel de organisatie als het project voldoen aan de regels die EO Metterdaad stelt, zodat wij kunnen garanderen dat het geld verantwoord besteed wordt. Zo moeten organisaties o.a. de ANBIstatus hebben, een fraudeprotocol hanteren en grondige financiële rapportages aanleveren.

Meer over onze criteria vindt u op metterdaad.nl/ samenwerken.

Ook een vraag aan EO Metterdaad?

Stel hem via metterdaad@eo.nl.

U kunt al onze uitzendingen terugkijken op metterdaad.nl.

De komende weken kunt u op NPO 2 kijken naar onze reportages uit Mozambique (zie pagina 6) en over daklozenopvang in Mongolië.

Mozambique

Aflevering 3

Zaterdag 21 december, 17.10 uur

Zondag 22 december, 12.05 uur

Aflevering 4

Zaterdag 28 december, 17.10 uur

Zondag 29 december, 12.05 uur

Mongolië

Aflevering 1

Zaterdag 04 januari, 17.10 uur

Zondag 05 januari, 12.05 uur

Een goede start is van levensbelang

In de eerste levensjaren wordt de basis gelegd voor verdere groei en ontwikkeling. In juni kon u in onze uitzendingen een project van Red een Kind in Malawi zien. Dit programma is gericht op onderwijs voor peuters en kleuters. En dat maakt een enorm verschil in de levens van kinderen. Op de peuter- en kleuterscholen worden kinderen spelenderwijs gestimuleerd in hun ontwikkeling en daarnaast wordt hun gezondheid goed in de gaten te houden, om zo ook kindersterfte tegen te gaan.

Aafke Lamberink van Red een Kind: “Mede dankzij de hulp van EO Metterdaad gaat het heel goed met het programma. Een kleine greep: de kleuterschooltjes van gras maken plaats voor gebouwen van steen met een dak. De verzorgers zijn getraind en kunnen de kinderen zo beter begeleiden. En bij tweeëntwintig scholen zijn er moestuinen aangelegd zodat kinderen tussen de middag een maaltijd kunnen krijgen.”

Terug naar Mozambique, negen maanden na orkaan Idai

Zij overleefden de watersnood van Afrika

Eerst kwam de storm, toen het water. Hele dorpen en complete oogsten werden meegesleurd in de waterstromen na orkaan Idai in Mozambique. Nu, negen maanden later, proberen de slachtoffers hun leven weer op te pakken.

Albertina

“Toen het water aan kwam spoelen die vrijdag in maart, stonden we er al snel tot onze nek in. Daarom zijn we in een boom geklommen. Daar hebben we drie dagen lang met eenentwintig mensen gezeten. Kinderen, volwassenen, alles door elkaar. Er dreven allemaal mensen langs die huilden en riepen en op een gegeven moment kopje onder gingen. We hebben het uiteindelijk overleefd, maar mijn akker waar ik bananen en ander voedsel op verbouwde, is overstroomd door een dikke laag modder. Het gaat nog heel veel tijd kosten om daar weer wat op te laten groeien. Door Idai zijn van ons huis alleen nog wat takken over. Nu wonen we in een tent van plastic zeil. Ik krijg af en toe wat voedsel via de hulporganisatie. Zij geven me ook zaden en gereedschap om weer wat te kunnen verbouwen. Vandaag heb

ik wel goed nieuws gekregen van de overheid: het land waar ik nu op woon mag ik houden.”

Zacherias en Christine

“Het water kwam als een stortvloed op ons af. Omdat ik al oud ben en niet goed meer kan lopen, namen buurtbewoners me op hun rug en droegen me naar een hoger gelegen gebied in veiligheid. De stroom nam alles mee: ons huis, onze kippen, kleren, bedden: alles. Ook onze oogst

is vernietigd. In het hutje wat we nu hebben, slapen we op de grond. We hebben geen dekens, dus slapen maar met onze kleren aan om ons warm te houden. Voor eten zijn we afhankelijk van onze buren die ons soms wat voedsel komen brengen. Als het goed is, krijgen we binnenkort wel weer ons eigen huis. Daar zijn we nu bakstenen voor aan het bakken, met hulp van onze buren. Als we weer ons eigen plekje hebben, gaat het hopelijk wat beter met ons.”

Zacherias en Christine

500.000 ha landbouwgrond overspoeld

Over Idai

Deskundigen noemen het de ergste tropische cycloon die ooit op het zuidelijk halfrond heeft huisgehouden. Op 14 en 15 maart dit jaar werden in Mozambique complete dorpen weggevaagd door de gigantische watervloed die deze orkaan met zich meebracht. Op sommige plekken reikte het water 8 meter hoog. Ruim 600 mensen kwamen om het leven en de verwoestingen zijn enorm. Naar schatting 1,8 miljoen mensen hebben humanitaire hulp nodig.

Albino

“Net zoals bij alle mensen hier, is ook onze akker helemaal bedekt met een dikke laag modder. Ik weet niet of we daar nog wat mee kunnen. Om toch iets te eten te krijgen, gaan we dan maar werken bij mensen die op een hoger stuk land wonen, waar Idai niet kwam. Daar krijgen we dan

vervuild is geraakt door Idai. Daar worden we ziek van. Gelukkig wordt er nu een waterpomp aangelegd in het dorp, zodat we nu in ieder geval veilig drinkwater hebben.”

Waar gaat mijn geld naar toe? De kerstcampagne van EO Metterdaad is dit jaar bestemd voor Albertina, Zacherias, Christine, Albino en de vele, vele andere slachtoffers van orkaan Idai in Mozambique. Hoewel de noodhulpactie van begin dit jaar al veel goeds heeft gedaan, zijn er nog steeds heel veel mensen die hulp nodig hebben.

een emmertje meel of bloem voor, zodat we weer wat te eten hebben. Maar er zijn ook genoeg dagen dat we helemaal niets te eten hebben en de kinderen op een lege maag naar school moeten. Schoon drinkwater is net zo’n groot probleem. Nu moeten we uit de rivier drinken, die zwaar

Onze partner in het gebied, Dorcas, doet wat ze kan om zoveel mogelijk mensen te helpen. Zij investeren in de aanleg van waterpompen, irrigatie en sanitair. Ook bieden ze acute voedselhulp en delen ze zaden uit voor het verbouwen van voedsel. Daarnaast helpen ze zoveel mogelijk met de herbouw van huizen.

“Schoon drinkwater is net zo’n groot probleem. Nu moeten we uit de rivier drinken”

Albino

Bedankt!

Met uw gift kunnen we nood een gezicht en hoop een stem geven. Zoals in Irak en Venezuela.

De bevolking van Mosul (Irak) krabbelt langzaam weer op na de bezetting door IS en de verwoesting tijdens de bevrijding. “De tekeningen van de kinderen worden vrolijker.”

Onze partner ZOA financiert met uw gift ‘skillstrainingen’ in Mosul. Stadsbewoners krijgen er les in bijvoorbeeld het kappersvak, ICT of Engels. Daarmee kunnen ze op termijn hun eigen inkomen genereren. Eva van Iwaarden van ZOA: “Daarnaast investeren we in buurthuizen, waar we onderwijs geven en aan traumaverwerking doen.

De kinderen hier zijn door de oorlog al drie jaar niet naar school geweest. Veel kinderen en volwassenen lijden door al het geweld aan trauma’s. Gelukkig zien we de kindertekeningen wel vrolijker worden. Ze worden weer meer echt kind. Ook de ouderen vinden langzaam de weg terug omhoog. Zoals een van de vrouwen het laatste verwoordde: “We zijn door iets verschrikkelijks heengegaan, maar we hoeven er niet aan onder door te gaan.”

Zit u de eindeloze stroom Venezolaanse vluchtelingen bij de grens van Colombia nog voor u op de journaalbeelden van mei? We mochten een prachtig bedrag voor hen ontvangen!

Ingrid is coördinator van de opvang van de vluchtelingen in de La Caiba-kerk. Zij laat weten: “We zijn ontzettend blij met dit bedrag van EO Metterdaad! Het is meer dan het dubbele van wat we verwacht hadden. Daardoor kan de hulp langer doorgaan en worden uitgebreid naar meer vluchtelingen.

We ondersteunen de vluchtelingen met medische zorg, voedselbonnen en een dagelijkse opvang voor kinderen. We vangen nu 186 kinderen op in onze kerk, waarvan de meeste ondervoed zijn. Dankzij de medische supervisie in ons project gaat het nu een stuk beter met hen. De ouders zijn ontzettend blij met onze hulp, niet alleen vanwege de groei van hun gezondheid, maar ook omdat hun gedrag zo sterk verbeterd is.”

Irak: € 293.000

Venezuela: € 335.000

“Ik kreeg dit bijbeltje als jong knulletje in 1987, toen mijn grootouders vijftig jaar getrouwd waren. Het staat voor mij symbool voor hoe ik over geven denk, namelijk dat het eigenlijk om dóórgeven gaat. Je geeft door van wat je zelf gekregen hebt. Ik sta in één lijn van wat mijn opa en oma aan mijn ouders hebben gegeven en zij weer aan mij.”

“Op mijn beurt geef ik weer aan mijn kinderen door dat je niet alles voor jezelf moet houden. Dat wij het ‘vet rijk’ hebben, maar dat er ook een andere wereld is. Daarom steunen we als gezin ook een sponsorkindje. Zij is echt onderdeel van ons gezin. Niet als in ‘wat is zij zielig en wat heeft ze onze hulp nodig’, maar ‘wat kunnen wij van haar leren’? Die gelijkwaardigheid spreekt me ook aan in de projecten van EO Metterdaad.”

Henk van Steeg

Presentator van ‘Thank God it’s Sunday’ op NPO Radio 2 en ‘Langs de lijn en Omstreken’ op NPO Radio 1.

“Geven is voor mij dóórgeven”

Afkickcentrum en opvang Oekraïne

In ‘De tussenstand’ kijken we hoe het er voor staat met een EO Metterdaad-project waar u recent een gift voor gaf. Dit keer hadden we Jouke Spriensma van Worldpartners aan de lijn.

Project

Hulp voor de afkickcentra in de regio en ondersteuning voor de bevolking van Olesk, die lijdt onder alcoholmisbruik. Door het gebrek aan perspectief grijpen veel inwoners naar de fles en zijn ze vaak te dronken om goed voor hun kinderen te zorgen.

Op TV: april 2019

Opbrengst: € 189.000

Bij de start

De afkickcentra zijn erg spartaans en kampen met achterstallig onderhoud. Ook zijn er nieuwe zaagmachines nodig, waarmee de cliënten door houtbewerking inkomen kunnen genereren. Verder missen vooral de kinderen in het dorp een veilige plek om opgevangen te worden als hun ouders hen verwaarlozen.

Einddoel

Steun voor de afkickcentra en het opleveren van een multifunctioneel centrum in Olesk, waar kinderen liefdevol opgevangen worden en ook volwassenen geholpen worden.

Wat gaat er goed?

Jouke: “Er wordt hard gebouwd. In de houtwerkplaats van het afkickcentrum zijn de nieuwe machines inmiddels gearriveerd en wordt een dak geplaatst. Ook de bouw van het multifunctionele centrum in Olesk loopt goed. We verwachten dat in het in de zomer van 2020 klaar is. Gaaije en Ria Broeksema van de Olesk-werkgroep uit Assen zijn er regelmatig om toezicht te houden op de bouw en te controleren of het geld goed wordt besteed.”

Wat liep niet volgens plan?

“De wisselkoers van de Oekraïense grivna is gedaald. Dat is in jaren niet gebeurd. Daardoor is er eigenlijk meer geld nodig dan we hebben begroot. Iets anders waar we tegenaan lopen: veel leveranciers van de materialen zijn niet officieel geregistreerd. Dat is in Oekraïne niet ongewoon. Het kost namelijk nogal wat om je als ondernemer officieel in te schrijven. Wij vinden het belangrijk om alleen met officiële bedrijven zaken te doen. Maar dat snappen de lokale mensen maar slecht. Zeker omdat het bij de min of meer illegale bedrijven goedkoper is. Daar hebben we regelmatig pittige discussies over.”

Wat is er nog te wensen over?

“Olesk is nu een heel triest dorp waar eigenlijk geen hoop is voor de langere termijn. Iedereen is bezig met overleven. En als dat je dagelijkse ‘struggle’ is, heb je geen ruimte om uit te reiken naar je dorpsgenoten. Met het multifunctionele centrum willen we het dorp vooruit helpen, zodat er meer ruimte komt om er als dorpsbewoners samen de schouders onder te zetten. En te werken aan een betere toekomst.”

Onze programmamakers over (on)veiligheid tijdens hun reizen

“We hebben zeker het gevoel dat we worden beschermd onderweg”

Lise ontsnapte aan een bomaanslag, Victors vliegtuig vloog over de kop en Jan Willems kano

kapseisde bijna in de kolkende Amazone.

Hoe gaan onze programmamakers om met de gevaren onderweg?

Wanneer was het voor het laatst echt onveilig voor jullie tijdens een reis?

Lise van der Eijk: “Vorig jaar in Mosul (Irak). Daar stonden we met onze auto op een markt om te filmen. Volgens onze begeleiders was dat te onveilig, dus toen vertrokken we weer. Een uur later ontplofte er een bomauto op diezelfde markt. Uit foto’s bleek dat die auto maar een paar meter naast die van ons had gestaan. De volgende dag werden er nog meer bomauto’s gevonden. Toen zijn we halsoverkop vertrokken. Gelukkig heb ik mijn verhalen verder nog wel kunnen maken. Pas toen ik thuiskwam, kwam de klap. Ik kon niet meer stoppen met huilen. Dat was niet alleen de spanning die eruit kwam, maar ook de totale ellende die ik niet van mijn netvlies kon krijgen. Gelukkig waren er thuis lieve mensen om me op te vangen.”

Victor Rosier: “Ik maak wel heftige dingen mee onderweg, maar zit daar nooit zo over in. Ik voel me dan geloof ik ook niet echt onveilig. Dat is een karaktertrek van mij. Ik ben ooit met een vliegtuig over de kop geslagen. Of die keer in Sudan, toen de piloot van ons vliegtuigje zei: ‘Roep even als je een straaljager ziet, want dan gaan die ons neerschieten. We mogen hier namelijk eigenlijk niet vliegen.’ Maar ik heb ook wel eens zes uur lang biddend achter in een auto in Pakistan gezeten hoor. Dat is echt het ergste verkeer ter wereld daar.”

Jan Willem den Bok: “Ik moet denken aan het natuurgeweld waar we tijdens ons werk mee te maken krijgen. Zoals toen in Ecuador, waar ik in een gammele kano een paar centimeter van het kolkende Amazone-water afzat. Ik zag de watermassa’s zo op me af komen. Het was echt die paar centimeter hout van de kano tussen mij en

de dood. ‘Heer, help me alstublieft dat ik hier uit mag komen’, bad ik. Dat gebed is in ieder geval verhoord!”

Andries Knevel werd bij een Metterdaad-reis levensbedreigend ziek door besmet douchewater. Houden jullie hier ook rekening mee?

Victor: “Daar ben ik zeker extra alert op. De douche altijd eerst door laten lopen, of vragen wanneer hij voor het laatst gebruikt is. Maar ik heb ook weleens voedselvergiftiging opgelopen in Thailand.

Toch eet ik meestal wel mee met de locals. Ik heb weleens van een varken gegeten dat in de grond gefermenteerd was bijvoorbeeld. Of gefrituurde muizen.

Jan Willem: “Dat doe ik echt niet hoor! Ik ga echt niet zomaar alles eten. In China boden ze me een schaal kakkerlakken aan. Dat sla ik dan mooi af. Dan zeg ik tegen mijn

vertaler dat dit in mijn cultuur helaas een verboden dier is.”

Wat maakt dat jullie, ondanks deze heftige ervaringen, toch steeds weer op het vliegtuig stappen naar de volgende verre bestemming?

Victor: “Omdat we van die ongelofelijke bijzondere mensen ontmoeten, die zwaar inspirerend zijn voor ons eigen geloofsleven. Zoals die mensen in Kameroen, die door Boko Haram met machetes gehandicapt waren geslagen.

Ze zeiden: ‘Als ze hier nu binnen zouden komen lopen, vergeef ik ze.’ Dat God werkt en leeft is zo ongelofelijk zichtbaar tijdens deze reizen. Er is altijd hoop in de duisternis. En die hoop lichten wij eruit.”

Lise: “Dit is de allermooiste baan bij de EO. Mensen die je ontmoet hebben zulke bijzondere verhalen, die de wereld groter maken. Je ziet

de kracht van Zijn liefde aan het werk. Het begint heel klein, maar wat dat uiteindelijk voor invloed heeft is ongelofelijk. En het werk heeft zoveel zin. Want doordat wij geld ophalen voor deze projecten, kan de situatie lokaal enorm verbeteren.”

Jan Willem: “Heel herkenbaar wat jullie vertellen. Ik ontmoet zoveel mensen die mij verbazen. ‘Waarom mag ik tegenover jou zitten?’ Je ziet heel veel verdriet en leed, maar tegelijk ook veel van de kracht van mensen. Ik ervaar het soms als meekijken door Gods ogen. En af en toe is het gewoon ook doodvermoeiend allemaal.”

Victor: “We hebben ook echt 100% het gevoel dat we beschermd worden onderweg. Er gebeurt elke reis wel een wonder. Dat we net te vroeg of te laat ergens aankomen en dan iets heel bijzonders meemaken of juist gespaard worden. God leidt!”

Lees de reactie van onze samensteller Berthine Heederik op metterdaad.nl/veiligheid

Wat doet EO Metterdaad zelf aan veiligheid?

v.l.n.r. Jan Willem, Victor en Lise

Donateur in beeld

Wie: Antsje Boonstra

In het dagelijks leven: Doktersassistente

Waar: Morra­Lioessens (Friesland) ­ Wat: ‘Glazen huis’ actie met jeugdgroep voor Jemen, december 2018

“We wilden de jongeren die bij de jeugdclubs van onze PKN-gemeente komen graag betrekken bij de mensen die het minder hebben. Dat past ook wel bij de kerstgedachte. Ik las in EO Visie over de nood in Jemen en dat raakte me gelijk. Geïnspireerd op de ‘Glazen huis’-acties van 3FM, waarbij dj’s in een glazen huis worden opgesloten voor een

Maandverbandactie BEAM

BEAM kwam van 4 tot 10 november samen met EO Metterdaad in actie voor meiden in Tanzania. Zij worden tijdens hun ongesteldheid als besmet en vies gezien. Het taboe op menstruatie is groot: er zijn weinig middelen beschikbaar en de kennis is schaars. Daarom zamelde BEAM met tal van ludieke online acties geld in voor maandverband.

goed doel, hebben we 17 jongeren 24 uur opgesloten in het gebouwtje van de kerk.”

“In die 24 uur hebben ze allerlei acties gedaan om geld op te halen. Een bingo, een markt, kerststukjes maken ’s nachts en die verkopen: van alles en nog wat. Klapstuk was misschien wel de loterij, waar we in ons kleine

dorp 1000 loten voor verkocht hebben en waar middenstanders hele mooie prijzen voor beschikbaar stelden.”

“De kerstnachtdienst stond ook helemaal in het teken van Jemen. Daar werd ook het eindbedrag bekend gemaakt. Bij de start hoopten we misschien 8.000 euro, maar uiteindelijk is dat 14.000 euro geworden!”

v.l.n.r. Tijmar Fikse (EO Metterdaad), Wilke Stuij (BEAM) en Lilian Michael (Dorcas Tanzania)

Antsje Boonstra (bovenste rij, derde van links)

Colofon

Metterdaad in Beeld is een uitgave van EO Metterdaad en verschijnt drie keer per jaar

Adres:

Oude Amersfoortseweg 79, 1213 AC Hilversum, Postbus 21000, 1202 BA Hilversum

Contact

EO Metterdaad wil u graag helpen als u vragen of opmerkingen heeft. Voor het doorgeven van adreswijzigingen, overlijden of opzeggingen met betrekking tot uw donatie of post, kunt u telefonisch contact opnemen met het Klanten Contact Centrum van de EO: 035-2210022 of per mail via ons formulier op metterdaad.eo.nl/contact

Voor overige (inhoudelijke) vragen aan EO Metterdaad kunt u contact opnemen met EO Metterdaad: metterdaad@eo.nl of door ons te bellen: 035-6474350

Leest u ons magazine liever online? Kijk op metterdaad.nl/magazine.

Samenstelling en redactie: Matthijs Bats

Eindredactie: Nienke Bakker

Ontwerp: Supervisual

IBAN:

NL88 INGB 0000 300 300

De bijbehorende BIC (Bank Identificatie Code) is: INGBNL2A

Fotografie:

Willem Jan de Bruin, Marijn Fidder (ook van de brief bij dit magazine),

Malumbo Simwaka, Peter Beker, Jan Willem den Bok

Een lesje in wantrouwen

Pristina, Kosovo. Tussenstop voor mijn reis naar Albanië. Prikkeldraad en een verroest bord van de UN roepen vage herinneringen op van de burgeroorlog, dertig jaar geleden, tussen christenen en moslims. Terwijl we door de bergen van Noord-Albanië rijden, vertelt de chauffeur dat zijn land veel vluchtelingen opving. Hij wijst naar de kerken en moskeeën op de bergtoppen. Hier leven moslims en christenen al eeuwenlang in vrede samen, bezweert hij. Ik knik maar twijfel.

Door mijn werk voor EO Metterdaad heb ik genoeg gezien van de ellende van religieus geweld, islamitisch fundamentalisme, geloofsvervolging van christenen, onthoofdingen, burgeroorlogen. Ik kies voor een overzichtelijk en simpel vooroordeel: moslims zijn prachtige mensen maar de islam wantrouw ik. Natuurlijk kan ik daar genuanceerder over denken, maar als ik de volgende nacht om vijf uur wakker word van drie jammerende minaretten blijft er van nuance weinig meer over. Als de tolk bij het ontbijt vraagt of ik goed heb geslapen knik ik grimmig naar de minaret ‘De imam hield me wakker. Zou je in Nederland eens met de kerkklokken moeten proberen’, grap ik.

Ze knikt. Drie weken lang werken we intensief samen. Tussendoor vertelt ze over haar land, de tradities, de geschiedenis, haar familie. We eten en bidden samen. We lachen en zijn ontroerd. Als ik keelpijn krijg koopt ze honing voor me. Twee dagen voor vertrek vraag ik haar welke kerk ze eigenlijk bezoekt. Ze glimlacht. ‘I don’t go to church. I’m a muslim.’

Jan Willem den Bok EO Metterdaad reporter

"Hier leven moslims en christenen al eeuwenlang in vrede samen, bezweert hij. Ik knik maar twijfel."

¡buenos días!

Goedemorgen met Karla Maribel Alburez uit Guatamala

Karla (18 jaar) komt uit Guatamala-stad, een metropool die zucht onder bendegeweld. Aan een aanslag hield ze littekens in haar gezicht over. Met hulp van EO Metterdaad doet ze nu een studie.

Wat heb je vanmorgen gegeten?

“Een hamsandwich die een vriend van me met me deelde.”

Wat maakt je vrolijk?

“Ik word er altijd heel vrolijk van als mijn hele familie bij elkaar is voor een speciale gelegenheid, zoals een verjaardag.”

Wat maakt je juist verdrietig?

“Als er in dezelfde familie gekibbel is over iets wat eigenlijk helemaal niet belangrijk is.”

Hoe heeft EO Metterdaad jou geholpen?

“Ik ben heel erg dankbaar voor de kansen die ik door hen heb gekregen. Want daardoor kan

ik doorgaan met mijn studie en heb ik een beurs gekregen.”

Wat zijn je toekomstplannen?

“Ik wil mijn studie autotechniek afronden en automonteur worden met eigen werkplaats. Dan kan ik mijn familie helpen, mijn oma een beter huis geven en andere mensen helpen.”

Als je gelooft in helpen

NL88 INGB 0000 300 300