0–1
SZCZĘŚLIWE ZAKOŃCZENIE 19–29.07 Wrocław, różne miejsca www.nowehoryzonty.pl
Podczas 12. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego T-Mobile Nowe Horyzonty w ramach sekcji artystycznej The Happy End, łączącej kino ze sztukami wizualnymi, zobaczyć będzie można kilkanaście filmów i prac audiowizualnych. Pokazane zostaną Obrazy końca świata — filmy oraz projekty audiowizualne polskich i zagranicznych artystów, odnoszące się do wyczerpania, napięcia, melancholii, apokalipsy. Zaproszeni autorzy skonfrontowani zostaną z olbrzymią topografią tematu, w roku dla niego symbolicznym — 2012. Motyw końca świata, tak mocno związany z historią kina i eksplorowany przez twórców filmowych, interesujący jest także w wersji paradoksalnej — gdy wszelki koniec przechodzi w nowy początek, ustalający nowe reguły i estetyczny porządek. Sekcja The Happy End to alternatywne do popularnego kina końce świata/ światów. Twórcy filmów eksperymentalnych zarówno kontestują, jak i wchodzą w dialog z kanonicznymi obrazami kina klasy B, które stworzyło swoisty alfabet końca: Armagedon, Apokalipsa, Anarchia, Degrengolada, Dekadencja, Upadek, Nihilizm, Nicość, Przepowiednie, Przeczucia, No Future i No Tomorrow, Wieczność i Ostateczność, Oczyszczenie, Załamanie, Zakończenie, Zagłada, Zbawienie — w sensie dosłownym i metaforycznym, jako przystanki i punkty orientacyjne w drodze do szczęśliwego zakończenia. Happy End jest przecież ukochaną filmową iluzją i figurą kina narracyjnego. Czy każdy koniec jest refleksem końca świata, czy końce prywatnych mikroświatów wpływają na kurczenie się świata w wersji makro, ile (filmowych) końców świata jest możliwych i czy naprawdę innego końca świata nie będzie? Przebojem sekcji będzie Legenda Kaspara Hausera Davide Manuliego — futurystyczny neowestern z Vincentem Gallo i hipnotyczną muzyką elektro DJ-a Vitali. W filmowej części projektu znajdą się także trzy zestawy: „samobójczy”, a w nim: Koniec Christophera Maclaine’a, MS101 Karola Radziszewskiego oraz koreańskie Wariacje samobójcze Kim Goka, „satanistyczny”, a w nim Daimon w reżyserii Zapruder Filmmakers Group i klasyczny Invocation of My Demon Brother Kennetha Angera, oraz „depresyjny” z Wielkim smutkiem Zohary Niny Menkesa i fińską Ceremonią pocieszenia Eiji-Liisy Ahtili. Będą także filmy pełnometrażowe: japoński Kuichisan Maiko Endo, filipińskie 3 Dni Ciemności Khvana de la Cruz i Skarb wyspy suk FJ Ossanga.
0—1 Davide Manuli: Legenda Kaspara Hausera, kadr z filmu
No77 / orientuj się
14—15