0–72
0–73
APOKALIPSA. INSPIRACJE
PO CO?
do 31.08 Szczecin, różne miejsca www.inspiracje.art.pl
11–16.06 Warszawa, Galeria FPSW, ul. Andersa 13 LU 6 (Skwer Tekli Bądarzewskiej)
Pokój śmierci Gregora Schneidera jest najgłośniejszą pracą prezentowaną podczas tegorocznej edycji Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Wizualnej Inspiracje. Artysta zbudował pokój, który służy do umierania. Praca Schneidera jest związana z głównym tematem festiwalu, jakim jest apokalipsa. „Nic dziwnego, że przerażeni ludzie coraz częściej upatrują w tych wszystkich wydarzeniach znaków nadchodzącego końca świata. Wieszczenie apokalipsy zawsze leżało w ludzkiej naturze, a każda kultura ma swoją jej wizję. Czy rok 2012, nieobjęty w całości w legendarnym kalendarzu Majów, faktycznie będzie tym ostatnim w dziejach?” — stawiają pytanie organizatorzy. Oprócz wystaw, prezentujących dokonania wielu artystów, podczas festiwalu zostanie zrealizowana kampania społeczna: Sam jesteś stary!, skupiająca się na funkcjonowaniu w społeczeństwie ludzi w podeszłym wieku, oraz Konkurs dla artystów, prezentujący prace artystów młodego pokolenia. „Obecnie cały świat zmaga się z drugim już kryzysem ekonomicznym, rujnującym gospodarki i przynoszącym w skutkach osobiste tragedie. Fale protestów przeciwko pogłębiającemu się rozwarstwieniu społecznemu, brak perspektyw i apetyt wielkich korporacji oraz banków rozlewają się od Europy Oburzonych, po Stany Zjednoczone Okupujących Wall Street. Poczucie niepewności jutra potęguje prowadzona ciągle wojna z terrorem, rozpoczęta po 11 września 2001, której fizyczne skutki najbardziej odczuwają mieszkańcy Afganistanu i Iraku. Zresztą ten region jest kolejnym źródłem niepokojów. Wszyscy z uwagą przyglądają się, czy arabska wiosna przyniesie pozytywne zmiany, czy raczej rozkwit dyktatur w duchu Ruhollaha al-Musawi al-Chomeiniego” — czytamy w opisie wystaw. Wśród zaproszonych artystów znaleźli się m.in. Natalia LL, Maciej Kurak, Michał Bałdyga, Zofia Kulik, Szymon Kobylarz, Gregor Graf, Democracia, Peter Fuss, Oskar Dawicki, Piotr Bosacki, Hubert Czerepok, Kuba Bąkowski, Artur Malewski i Piotr Lis.
Birmingham to miasto o silnej tradycji przemysłowej, którą symbolicznie odzwierciedla herb miasta przedstawiający personifikację Przemysłu i Sztuki. W herbie znajduje się również motto: Forward [Naprzód]. To dominujące w przestrzeni publicznej miasta hasło zostało przez artystkę zakwestionowane i zastąpione pytaniem — For What? [Po co?]. Ten prosty zabieg w przewrotny sposób zmienił hasło propagandowe w pytanie kwestionujące sensowność działania. Dwa kontrastujące ze sobą typy działalności — wytwórcza praca i działalność artystyczna — napędzane są mitami, które uzasadniają ich sensowność i motywują ludzi do działania. Oba, usilnie podtrzymywane przez społeczeństwa i ich rządy, regularnie przechodzą kryzysy. Działanie Kamili Szejnoch kwestionuje słuszność tych mitów i wskazuje na niepewność i umowność wartości obu rodzajów pracy. Umieszczając hasła w przestrzeni publicznej, podmieniając motta pod herbami na ulicach i w urzędach, subwersywnie wprowadziła negację obowiązującego współcześnie paradygmatu dobrej, czyli wydajnej, pracy. Szczególnie silny wydźwięk zyskało to w mieście o tradycjach dziewiętnastowiecznej, bezkompromisowej industrializacji. Projekt For What? został zrealizowany przez Kamilę Szejnoch w Birmingham w 2011 roku, jako część Post-Industrial Revolution. Wystawa zorganizowana przez Projekt Fundacji Sztuki Współczesnej In Situ prezentuje dokumentację tej pracy.
0—72 Szymon Kobylarz, Człowiek, który przeżył koniec świata – Globusy, 2011
No77 / orientuj się
76—77