Zz 2007 2

ZEEZEILEN Ramsgatetochten

Jaargang 26 nummer 2, juli 2007 www.pzv-zeezeilen.nl

Schipperse en schip

Klein Vaarbewijs I en II Spinnakerweekend

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

1

Inhoud 3 3 4 6 8 10

12 12 13 14 16 18 20 22 24 26 28 32 33 34 34 35

Redactioneel Hans van Reenen Van de voorzitter Philip Beekman Nieuwe leden De nieuwe leden Kanaal 77 Schipperse en schip Bianca Symonsma Dintelsas, een 'PZV-bolwerk'!

Haye van der Werf en Jan Borstrok Vanuit het kraaiennest De uitkijk Maritieme spreekwoorden en gezegden Leo van Leeuwen Een bruinvis op de Grevelingen Herman en Nicole Van den Broeck-Van de Peer Klein Vaarbewijs I en II Ans Boetzkes en Maarten van Herk Spinnakerweekend Herman en Nicole Van den Broeck-Van de Peer De Ramsgate van de Yes! Kees Kersten De raid op Ramsgate van D'Ark Floris Boele De Ramsgate met de Ribaldus Joop Bakker De Navigator's Trophy 2007 De redactie Een gespleten tocht Piet Lucassen Golven op diep water Arend Jan Klinkhamer Toch maar liever motoren!

Betweter Take your time, there's plenty of it Michelle Blaauw - KNRM Monsterrol Colofon PZV in kleur

Kalender wo 18 zo 5 za 1 za-zo 1,2 vr-ma 7,10

juli aug sep sep sep

vr-zo 28,30 za 6

sep okt

wo za

okt nov

17 3

Verschijnen Zeezeilen nr. 2 Einde Zomertocht Bretagne Sluiting kopij Zeezeilen nr. 3 Vrouwenweekend Lang weekend Waddenzee (ipv IJsselmeerweekend) Eindejaarsweekend EĂŠndaagse outdoortraining (Scheveningen) Get really Wet! Verschijnen Zeezeilen nr. 3 Najaars-ALV

Golven op diep water

Dintelsas, een 'PZV-bolwerk'!

2

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

Toch maar liever motoren!

L

euk! Zo maar spontaan enkele artikeltjes gekregen. Niets geregeld, niets hoeven te vragen. Eigen initiatief!

Dat maakt ons als redactie blij. Natuurlijk, we kunnen zelf wat bedenken, we kunnen projectleiders vragen ‘vrijwilligers’ voor een artikeltje aan te wijzen, en ja, we hebben natuurlijk onze trouwe ‘leveranciers’, op wie we bijna nooit tevergeefs een beroep doen. Maar toch: spontane artikelen, daar worden we extra blij van.

Ook leuk is, dat op onze (herhaalde) oproep - in het voorgaande nummer - om de redactie te komen versterken, nog weer iemand heeft gereageerd. Het lijkt er nu op dat we weer op sterkte gaan komen. U hoort daar tzt meer over.

ten’……!), inclusief een evaluerend artikeltje van de vlootvoogd. Verhalen ook over verschillende activiteiten die de afgelopen periode plaats vonden: de cursus vaarbewijs en het spinakerweekend. En natuurlijk ook aandacht

Afijn, terug naar dit nummer. Een Schipper en schip en een Schipper en haven, en verhalen en foto’s over de Ramsgatetocht natuurlijk. Diverse (hoe kan het ook anders met diverse ‘Ramsgate vlo-

voor de uitreiking van de Navigator’s Trophy 2007.

H

Hans van Reenen

over een ‘Ontmoeting met een bruinvis op de Grevelingen’. En één van u, die gekozen heeft voor het pseudoniem Betweter (echte naam is bij de Redactie bekend), houdt het – in tegenstelling tot Watertaler, de schrijver van het artikel ‘Motorren? Nee, ik schroef liever’ in het vorige nummer - toch liever op ‘motoren.’

En dan is er de start van een nieuwe rubriek met de titel: Water, wolken, wind en weer (wwww). Het eerste artikel in het kader van deze rubriek betreft de w van water, is van de hand van Arend Jan Klinkhamer en gaat zoals te verwachten over Golven. Dan zijn er ook nog enkele nieuwe leden die zich voorstellen en daarmee is het recept van dit nummer van Zeezeilen compleet. De redactie wenst u veel leesplezier.

De spontane artikeltjes gaan over ‘Maritieme spreekwoorden en gezegden’ en

Van de voorzitter

et thema ‘verjonging’ staat met enige regelmaat op de agenda van het bestuur. Zonder aanwas van nieuwe leden wordt de populatie van de PZV ieder jaar 1 jaar ouder.

Nemen we de instroom van nieuwe leden mee, dan compenseert dit enigermate. Maar willen we werkelijk over 10 jaar nog een actieve vereniging zijn, dan zullen we onze aantrekkingskracht voor jongere leden moeten vergroten.

Onze unieke programmering, gezellige sfeer en positionering rondom Oost Brabant maken ons voor velen aantrekkelijk. We beschikken over veel ervaring en kennis en zijn graag bereid die te delen. Interessante ingrediënten voor een aantrekkelijk concept, maar voor verjonging zal meer nodig zijn.

Binnen het bestuur heeft Rolien – ik zou haast zeggen vanzelfsprekend – de taak op zich genomen om te kijken hoe wij in het bijzonder voor jongere leden aantrekkelijk kunnen worden.

Vanzelfsprekend, omdat zij als één van onze jongere leden goed kan begrijpen wat juist voor die groep de vereniging aantrekkelijk kan maken. Eerste verkenningen zijn door haar op gang gebracht en wij willen alle ruimte bieden

Philip Beekman om de daaruit voortkomende plannen vorm te geven. Dit initiatief verdient ons aller steun.

Ons meest kenmerkende evenement van het jaar had door harde wind op zaterdag een onstuimige start. De weersvoorspellingen voor de rest van de week boden voor velen weinig zekerheid. Was dat de belangrijkste oorzaak voor de wel zeer grote diversiteit aan gevaren routes en bestemmingen?

De Ramsgate Commissie is gestart met een uitgebreidere evaluatie dan gebruikelijk, en het is belangrijk dat we met voldoende openheid kijken naar de lessen die we hieruit kunnen leren. Daarbij zullen we ons ook de vraag moeten stellen of we met de ontwikkeling (leeftijd, regio, ervaring) van ons ledenbestand en met de wens om te verjongen nog wel met één programma voor onze traditionele Hemelvaartweek uit de voeten kunnen. Ik kijk met belangstelling uit naar de volgende discussies, en hoop dat we aan het eind daarvan helder voor ogen hebben hoe wij de vruchten daarvan kunnen plukken.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

3

Nieuwe leden

Zeven nieuwe leden laten zich kennen.

I

Maurits van der Werf

k ben Maurits van der Werf, 58 jaar.

Momenteel wonen mijn vrouw en ik in Bilthoven, tot 1 april jl. woonden we in Rotterdam, maar het is de bedoeling dat we naar Zeeland gaan

Op een open dag van de Zeilschool Haringvliet in november hebben we iemand ontmoet die lid was van de PZV. Omdat mijn enthousiasme ten aanzien van zeezeilen groter is dan dat van mijn vrouw, heb ik mij aangemeld. Mijn vrouw volgt misschien later nog. Zelf hebben we geen boot. Ik hoop bij de vereniging meer te kunnen leren, meer praktijkervaring op te doen.

Ik voel het als een uitdaging en zie er naar uit!

Irene Swinkels

M

ijn naam is Irene Swinkels, ik ben getrouwd met Marc en samen hebben wij 2 kinderen van 9 en 11 jaar oud. Wij zijn met ons gezinnetje woonachtig in Helmond-Stiphout. In het dagelijks leven ben ik druk

verhuizen. We hebben daar al een woning, in Westkapelle, maar die moet nog grondig worden verbouwd.

Samen hebben we vier kinderen en twee (bijna drie) kleinkinderen. De jongste zoon van mij is ook een echte liefhebber van zeilen.

Van origine kom ik uit Friesland, waar ik met vrienden het zeilen heb geleerd, steeds in kleine open boten. In de tijd van de kleine of nog te jonge kinderen heb ik bijna niet gezeild. Dat kwam weer toen de kinderen er met plezier aan mee deden. Na de scheiding en weer later na de ontmoeting met mijn huidige vrouw hebben we een enkele keer in open boten gezeild. Het betere werk kwam door zeezeilen in flottielje. Eerst in Griekenland (Nidri) en later in KroatiĂŤ en Turkije. Het gaf ons ook het inzicht, dat lessen en meer oefening geen overbodige zaken zijn. In KroatiĂŤ sloegen we twee keer van het anker. Lag dat aan ons amateurisme?

Ook hebben we er veel wind gehad. In Turkije kregen we een sterke wind uit het zuid-oosten, zodat onze kust de lage wal werd en er hoge golven waren.

Zeeziek zijn we (nog) niet geweest; afkloppen dus op puur hout!! We hebben inmiddels beiden CWO-2 en ik heb het vaarbewijs 1 en 2 en het basis marifoonbewijs.

4

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

met mijn eigen schoonheidsinstituut.

Het is via mijn Marc, dat ik met zeilen in aanraking kwam.

Zijn ouders hadden een Flying Arrow, waarmee we eind jaren 80 tochtjes op de Maas maakten. We zijn zelfs een keer met modder in de mast terug de haven in gevaren; jawel omgeslagen!

Niet dat het nou zo hard waaide, maar omdat het windstil was en we uit verveling gingen schommelen, waarbij het net even iets te ver ging. Het mocht onze zeilpret verder niet drukken.

Samen met een vriendin ging ik naar zeilschool De Viking in Wolphaartsdijk, waar ik de fijnere kneepjes van het zeilen in een open boot leerde.

Begin jaren 90 werden Marc en ik eigenaar van een Stern, waarmee we met enkele vrienden fanatiek wedstrijdjes zeilden op het Eemmeer bij Spakenburg; ikzelf in de trapeze.

Daarna is enkele jaren de klad in het zeilen gekomen, totdat we in 2004 besloten een zeezeilcursus in Oostende te volgen.

Een eigen boot is onze droom, hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat dat er de komende jaren nog niet in zal zitten, vanwege de drukke weekenden met onze kinderen.

Voorlopig proberen we elk jaar toch iets met zeilen te doen. Zo hebben we afgelopen jaar met pinksteren op het Heegermeer gezeild in een gehuurde Valk.

Op deze manier trachten we ook de kinderen enthousiast te maken voor het zeilen.

Mijn persoonlijke kennismaking met de PZV kwam tijdens het afgelopen Vrouwenweekend; te gast op de Lady Blanche.Een leuk en leerzaam weekend, ik was zeer onder de indruk van de zeilcapaciteiten van alle aanwezige vrouwen.

Inmiddels hebben we de lezing van Gert-Jan Poortman bezocht en lagen we ook in het bassin van duikschool GetWet. Wij hopen in de toekomst ook ons steentje binnen deze actieve vereniging te kunnen gaan bijdragen.

T

Joep Klerks

oen ik vorig jaar op een tocht in de Oostzee als opstapper bij schipper Bas Ziekenheiner hoorde dat er in Eindhoven een zeezeilvereniging zat, moest ik daar als Rotterdammer het mijne van weten. Zo groot is het Eindhovens kanaal toch ook weer niet, en natuurlijk wist ik ook dat de bruggen daar ook niet erg hoog zijn.

Toen ik erachter kwam dat de schepen van de leden door geheel Nederland lagen en er af en toe een maatje werd

gezocht, was het voor mij een kleine moeite aan te monsteren. Ik ben 58 jaar geleden geboren op het water, als schipperskind. Mijn scholing had hier ook alles mee te maken. Tot mijn 30e jaar heb ik aan boord van diverse schepen alle rangen in de Rijn- en binnenvaart doorlopen en praktisch alle grote Europese binnenwateren bevaren. Daarna ben ik aan de wal verder gaan studeren en ben als leraar binnenvaartkunde en account manager van een scheepvaartbank het water trouw gebleven.

In mijn vrije tijd was ik nog veel op het water te vinden. Bijvoorbeeld vrijdags na het werk naar Scheveningen of Enkhuizen om met een Schoener te varen. Daarnaast regelmatig met vrienden en kennissen op zee gezeild. Zoals bijvoorbeeld in Griekenland, Portugal, Engeland, Canarische eilanden, de Oostzee e.d.

Jullie zullen begrijpen dat er bij mij geen bloed maar water door mijn aderen stroomt.

Nu ik wat meer tijd heb en omdat het avontuur blijft trekken, wil ik optimaal proberen van de mogelijkheden van de club te gaan genieten.

Alle hens aan dek en trossen los.

Eventueel uw maatje???

opvarenden gemaakt van een 44-voets jacht in de kustwateren van Cuba. Hier hebben we voor het eerst geroken aan het zeezeilen op een scherp jacht. Dat

rook naar meer! Zo hopen we met hulp van PZV de overstap van bruine vloot naar jacht te bespoedigen. Van de winter hebben we allebei TKN gehaald en Vincent heeft zijn Marcom-B ook binnen. We hebben ons ook ingeschreven voor de 'Really get wet'; hartstikke leuk! We hopen volgend seizoen meer

Roos Leemhuis, Vincent de Gouw

G

raag maken wij van de gelegenheid gebruik ons voor te stellen.

Vier jaar geleden zagen we wederzijds liefde in elkaars ogen en sindsdien zijn we onafscheidelijk. Roos (27) werkt als communicatie adviseur bij Brabant Water en Vincent (31) is werkzaam als architect bij een bureau, toevallig om de hoek van de PZV stamkroeg! We zijn graag buiten. Naast de liefde voor zeilen roeien we ook graag en zijn we ook vaak te vinden op de Bossche binnenwateren. We wonen in Den Bosch aan de rivier de Aa. Zo’n tien jaar geleden heeft Vincent zijn surfspullen verruild voor de bruine vloot. Sindsdien worden er ieder jaar enkele meerdaagse tochten gemaakt in een (vissermans)zeeschouw en skûtsjes tot 19 meter. Het schipperen op deze vloot is elke keer weer spannend, zowel de Friese binnenwateren worden aangedaan als het IJsselmeer.

Het wad is pas één keer gehaald. We hopen met het lidmaatschap bij PZV dat we daar vaker gaan komen!

Het lot heeft ons in 2003 een maand tot

de PZV. Bij de Ramsgate 2007 nam ik waar dat de voorbereidingen heel veel serieuzer en gedetailleerder waren dan mijn eigen simpele opstappen en wegvaren naar het waaien van de wind.

Ik zeil ruwweg 50 jaar, waarvan de laatste 25 jaar in de Existence, een Dufour 31 uit 1980. Na de BM heb ik echt leren varen op de 11,5 meter lange gaffelgetuigde D-klasser Orion van De Vries Lentsch uit 1906. Ik heb drie maanden school laten lopen om kuip en kajuit opnieuw in te timmeren. Na de Orion heb ik een kleine 10 jaar met de Aries gevaren, vooral op de grote rivieren en in Zeeland voor de afsluitingen. De Aries was een zeer zeewaardig Noors fjordenjacht van Borge Bringsvård. Hij leek wat op een kleine Pampus. In een bootloze tussentijd ben ik met de Randmeer van Docus de Maas opgezeild tot voorbij Roermond. Met de Existence heb ik tot nu toe de Atlantische kusten van Europa bevaren van Denemarken in het Noorden tot La Rochelle in het Zuiden en rondom Engeland daartussenin.

Maar toch het meest bijna jaarlijks naar Frankrijk, Bretagne, Belle Île, de Morbihan waar het leven goed is. Met een vriendje ben ik meegevaren rond de Atlantische Oceaan, Spanje, Portugal, Madeira, St. Maarten, Palm Beach, Bermuda, Newport, Boston, Portland, Bar Harbor.

Ik ben getrouwd met Noortje. We hebben twee kinderen en twee kleinkinderen. Mijn zoon Piet Willem heeft op zijn 17e voor het eerst de boot met wat vriendjes teruggevaren van Cherbourg naar Vlissingen. Mijn schoonzoon Ge-

van de partij te zijn; onze agenda slibt genadeloos vroeg al vol met afspraken en dit jaar kwam de agenda van PZV té laat onder onze ogen om voor alle leuke PZV activiteiten plaats te maken.

Helaas is plannen aan de orde van de dag. Volgend jaar gaan we in ieder geval voor de Ramsgate!

Peter Chevalier

R

ecent met pensioen gejaagd, bedacht ik naar St. Petersburg te zeilen. Googelend kwam ik Docus Heringa tegen, die mij ooit ingevoerd heeft in de edele kunst van de Obstler bereiding. Na hernieuwd contact en uitvoerige bespreking van de beste Alambieken kwamen wij op het ongemak dat de kinderen met hun vrienden opeens serieus arbeiden en niet meer eindeloos beschikbaar zijn voor leuk rondvaren. Docus opperde

rard zeilt uitstekend en nog beter als ik niet aan boord ben. Noortje en mijn dochter Daniëlle vinden varen best leuk tussen het zeilen door.

Mijn eerste ervaring met de PZV bij Ramsgate 2007 - los van de verschillen in voorbereiding en uitvoering van de vaart – is dat de leden op alle gebieden en op alle momenten ruimschoots stof tot onderhoudende discussie met elkaar vinden.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

5

Ik zie ernaar uit dat verder te exploreren. De eerste paar jaar zie ik de Existence in de Oostzee. Mocht de klimaatverandering daar onvoldoende mooi weer brengen dan toch weer Zuid en wellicht West.

I

In de leeftijd van een jaar of 10, ben ik voor het eerst met zeilen in aanraking gekomen. We stonden in Wijchel op een camping aan het Slotermeer en daar hadden vrienden van mijn ouders

Hans Brevé

k ben Hans Brevé, inmiddels 53 jaar oud, gelukkig getrouwd met Heleen; samen hebben we 5 kinderen die voor het merendeel al uithuizig zijn, ik ben werkzaam bij Simac en we wonen in Dommelen.

Nadat ik op 13 maart als introducé van Michel Symonsma en Charles Thomas in de Trafalgar Pub ruim 2 uur zeer geboeid naar Arend Jan Klinkhamer over het onderwerp golven heb geluisterd, besloot ik definitief lid van PZV Zeezeilen te worden.

Ik heb het niet voor mogelijk gehouden dat iemand zo gepassioneerd en gedreven, zo veel over golven kon vertellen; uitermate interessant en zeer leerzaam.

Ook uit de aan Arend Jan gestelde vragen bleek mij overduidelijk dat ik nog heel veel te leren had, maar gelukkig is 'leren' een van doelstellingen van de vereniging.

een BM zestien-kwadraat. En ik mocht een keertje mee. In een stug en veel te groot knalgeel zeilpak met omgeslagen mouwen en broekspijpen en in een heel groot reddingsvest, genoot ik van mijn eerste zeilervaring. Al die prachtig gelakte latjes, die krakende spanten, het spattende water; ik vond het fantastisch. Pas tijdens mijn militaire dienst heb ik in het kader van 'welzijnszorg' WZZ voor de 'oude hap' - mijn zeilbrevet voor kielboot gehaald en sinds die tijd heb ik tijdens vakanties af en toe

KANAAL 77 • Gehoord tijdens de Ramsgatetocht: Er stond nogal wat golfslag in de Roompotsluis en daarom hadden we een probleem met de doorvaarthoogte.

• Tijdens die tocht ook gehoord: Het lijkt wel of Engeland steeds verder weg komt te liggen …….! Of is PZV een moderne Vliegende Hollander geworden, altijd falend in zijn streven om Londen te bereiken?

• Dico en Yvonne hebben op 30 juni j.l. de trossen los gegooid om binnendoor via de Donau koers te zetten naar de Zwarte zee en de Middellandse zee • Nog steeds geen ICE’s in uw mobieltje? Alle PZVschippers gaan er binnenkort op controleren.

• Wel of niet klimaatverandering? Met de invoering van het LAT zullen wij in ieder geval snel genoeg met gestegen waterhoogten te maken krijgen.

• AJK, heeft die studie over golven in ondiep water nog wel zin als de zeespiegel zo stijgt?

• Jacqueline en Pamela zeilden in juni samen in de Xinia de1000-mile double handed. Door hun uitstekende prestaties zijn zij overall winnaar geworden!

Zie de website www.1000mile.org voor details.

• Οp 16 juni ging de zeven-weekse Zomertocht Bretagne van start met de Allegro, de Lady V, de Sundancer en de Vrije Vogel. De schepen worden bemand door wisselbemanningen van in totaal 30 PZV leden.

Peter Slikkerveer sluit zich aan voor het laatste traject.

Lees de verslagen in de volgende Zeezeilen!

6

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

een boot gehuurd. Tijdens een vakantie op Kos in 2004 in een van de vele leuke haventjes besloten mijn vrouw en ik om ook ooit samen met een kajuitjacht te willen varen en dit heeft er toe geleid dat we het jaar daarop in Kerkdriel ons CWO-1 brevet hebben gehaald.

In 2006 behaalden we in Bruinisse op het Grevelingenmeer ons CWO-2 brevet en in oktober was het zo ver; met zijn tweeën met een Beneteau Oceanis 311 in flottielje in Griekenland van eiland naar eiland varen. We vonden het fantastisch en we hebben op de laatste Hiswa weer opnieuw geboekt. Ondanks dat we het met het zeilen er prima vanaf hebben gebracht en veel in de praktijk hebben geleerd, zou ik toch heel graag meer kennis en ervaring willen opdoen en toen ik dat aan de bar van de tennisclub met Michel Symonsma besprak, was de weg naar PZV-Zeezeilen dus snel gevonden.

In tegenstelling tot de meeste nieuwe toetreders tot de vereniging is mijn kennis en ervaring dus zeer beperkt, maar ik ben blij dat ik door de vereniging op een heel leuke manier van zeer ervaren zeelieden veel kan leren.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

7

Schipperse en schip Nou daar gaat ie dan, het schrijven van zo'n stukje vereist toch nog wat denkwerk.

Bianca Symonsma

H

oe wij zeilers zijn geworden en uiteindelijk op zee en bij de PZV terecht zijn gekomen heb ik een paar jaar geleden al eens toegelicht in het introductiestukje.

Mijn gedachten gaan dan nu ook terug naar ons vorige schip een Dehler 28S, de Mirya, een heerlijk bootje, mooie indeling in de kajuit, lekker ruime kuip (per slot is zeilen een buitensport) en wat al gauw bleek een snelle zeiler, helemaal goed.

We zijn er niet mee op zee geweest, terwijl toch alle apparatuur e.d. aanwezig was. Michel wilde wel, maar ik vond de boot daar een beetje te klein voor, durfde dat niet aan. Niet vanwege de zeileigenschappen, maar vooral omdat het op de motor op het IJsselmeer soms al een hele klus was om tegen

8

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

de golven in te varen en je moet toch af en toe een haven in of uit. Inmiddels weet ik dus dat het op het IJsselmeer en de Wadden zelfs erger kan zijn dan op zee.

Maar goed, op een vakantie op de boot kreeg ik het in mijn rug en dan wil je echt wel overal stahoogte, ook in de kit-

chenette en het toilet, en aangezien dat niet het geval was, voelde ik me heel erg zielig en beperkt.

We keken natuurlijk altijd al naar andere schepen, ik denk dat iedere zeiler dat doet, en toen werd het dus menens.Je wilt dan ietsje groter, ietsje ruimer, ietsje meer comfort, je gaat de centjes tellen, en let zeker ook op wat je mooi vindt.

Wij brengen per slot van rekening heel veel weekenden en vakanties door op de boot.

Ons lijstje was al gauw gemaakt: overal stahoogte, een ruime kuip, veel licht in de kajuit, een goede zeiler en niet meer dan een paar jaar oud. Rondkijkend vielen de Dehler 34 en 36 voor ons al gauw af, die zijn niet gezellig van binnen en aangezien het nog wel eens regent, moet het daar ook leuk zitten zijn. Dan waren er natuurlijk vele schepen die aantrekkelijk zijn, maar buiten budget voor ons. Welnu, om een lange zoektocht kort te maken, uiteindelijk bleven over de Catalina 36 en de Jeanneau 36 een tweedehandse was de bedoeling. Maar dan moet je dus niet naar de

natte HISWA gaan, in september 2003 was dat. Want dan krijg je zin in een nieuwe en ga je andere argumenten aanvoeren, zo van, nou we zijn nu bijna 60 (toen), als we nou eens één keer in ons leven een nieuwe boot kopen voor waarschijnlijk/hopelijk de laatste 20 jaar dat we nog kunnen zeilen en dan naar zee enz. enz. Mijn vader was inmiddels overleden en er viel ons een erfenis ten deel. En aangezien mijn ouders tot op hun 82ste nog zelf gezeild hadden, dachten wij dat die het er vast wel mee eens geweest zouden zijn als wij de centjes belegden in een nieuw schip.

Bij Krijgsman Watersport, de dealer van Jeanneau, word je perfect begeleid in je keuze. Geen dwingelandij, maar goede voorlichting. We hebben er eindeloos van de Sun Odyssey 35 naar de 37 heen en weer gelopen. Er is werkelijk weinig verschil tussen, maar de 37 heeft net dat ietsje meer; welnu het werd dus de 37.

Dan uitzoeken en bespreken wat er allemaal op en aan moet, dat is nog een hele klus. We wilden in ieder geval alle lijnen naar de kuip.We zeilen meestal met zijn tweeën en dat gehannes op het voordek met veel wind is eigenlijk niet nodig. Het hele pakket met instrumenten: autopilot, GPS, plotter, multimeter, windmeter en log enz. Michel aan het smullen, die houdt van apparaatjes.

Geen rolgrootzeil in de mast, hoe gemakkelijk dat ook is, we wilden een echt zeil. Uiteindelijk toch de korte kiel 145 i.p.v 195, ik wil ook in Friesland kunnen blijven komen.

Een drieblads klapschroef voor dat extra halve knoopje snelheid. We konden kiezen uit 1 of 2 kooien achter, maar hebben gekozen voor 1 grote achterkooi en dan heb je vanzelf ook een hele diepe en ruime bakskist in de kuip en een hele luxe ruime toiletruimte.

Gewoon een super comfortabel schip, ja die Fransen hebben vaak net dat ietsje meer.

Toen de moeilijkste klus: de naam !

Jazeker dat was echt niet makkelijk.

We wilden ook verder weg op zee en dan moet het ook internationaal te verstaan zijn op de marifoon. Ik zal u onze discussies besparen, het werd de SunDancer en jawel hij kan echt dansen op de golven in de zon. Genieten hoor!

Natuurlijk ook snel een Gennaker erbij en eerlijk hij zeilt echt lekker.Niet de snelste van de vloot, maar toch, zeker niet de minste en ik blijf toch proberen ieder ander schip in te lopen, dat hou je nou eenmaal over als je vroeger altijd wedstrijd hebt gezeild.

We zijn er erg blij mee, zijn nu al diverse keren de echte zee op geweest en dat is best leuk, hebben meegedaan met de Ramsgate, Rondje Kanaal, en hij hield zich goed.

Het kost al met al toch een paar seizoenen om zo'n schip te leren kennen, we gingen over van een helmstok en de schoot in de hand, naar een stuurrad en de schoot op de lier en dat was wennen.

Het is heerlijk varen met onze SunDancer, we hebben hem nu aardig in de hand, het schip vertrouw ik volkomen en er is nog weinig stuk gegaan.

Wel mis ik nog steeds mijn helmstok en mijn schootje.Het gevoel dat je echt zelf aan het zeilen bent, beetje loeven, beetje afvallen, beetje halen, hoe staat mijn zeil ..... Nu is het toch veel kijken op de instrumenten, vrij snel en lui de autopilot erop. Hij kan ook automatisch

op een windhoek ingesteld varen en dat doet hij goed, hoewel ik vind dat ikzelf natuurlijk net iets sneller en iets scherper zeilen kan ......

Michel had mij beloofd dat hij, met zo'n nieuw schip, niet meer elke keer met zijn gereedschapskist aan boord zou gaan en alles overhoop zou halen. Echter, evengoed vindt hij elke keer wel iets om leuk aan te klussen, alleen is hij nu voornamelijk bezig met draadjes, knopjes en aansluitingen van instrumenten, laptopje mee en piep - piep met zijn plotter. Nou hij doet maar, ik zit dan heerlijk lui te zijn met een boek.

Maar goed, ik zou zo zeggen, kom maar eens aan boord kijken, de schipper geeft graag een rondleiding, altijd welkom, de koffie en de borrel staan klaar, gezellig.

Tot sails.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

9

Dintelsas, een ‘PZV-bolwerk’!

Al jaren de volste PZV-haven, krijgt nu dan toch de aandacht.

Haye van der Werf

D

e redactie van Zeezeilen kwam erachter dat er maar liefst 17 boten van de PZV in Dintelsas liggen, maar er nog nooit iets over de drie havens aan de Dintel was opgeschreven!

Deze drie havens zijn Dintelmond aan de noordoost kant van de Dintel, WSV de Dintel aan de zuidwest kant en als laatste Waterkant B.V. naast WSV de Dintel. De Trinity ligt bij Waterkant B.V. Waarom Dintelsas?. Deze haven heeft geen wachtlijst en ligt gunstig ten opzichte van het Haringvliet en de Oosterschelde. Vanuit Lieshout is het precies 5 kwartier rijden, en dit is nog te doen.

De reden dat er nooit iets over dit gebied met zijn havens is geschreven is niet zo gek. De Sas van de Dintel ligt ingeklemd tussen een kleinschalig industriegebied en een lege polder met

10

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

akkerbouw op zeeklei met in de verte het dorpje Dinteloord (5600 inwoners).

Wat moet je in godsnaam hierover vertellen? Ik had toegezegd iets op te schrijven, maar ik verblijf zelden in de haven. Als ik aan boord ben, dan wordt er gevaren, overnachten in de haven gebeurt niet vaak.

Dan maar met moderne technieken proberen uit te vinden wat er bekend is over de regio en de Dintel. Een ‘Google search’ op Dintel verwijst naar ‘Wikipedia encyclopedie’. In Wikipedia ‘Dinteloord’ ingetypt. Direct is er grote twijfel wanneer Dinteloord ontstaan is: 1448 of 1605. Dat laatste is het meest

waarschijnlijk omdat toen pas de polder (Prinslandse polder) waar Dinteloord in ligt, is droog gelegd. Ook is het niet duidelijk waar de Dintel begint: ergens bij Standdaarbuiten gaat de Mark over in de Dintel.

Wanneer je in de geschiedenis duikt van dit gebied sta je te kijken hoe veel er veranderd is de laatste ongeveer 1000 jaar. De grootste veranderingen en ook de snelheid van veranderingen vonden plaats na de 60-er jaren in de 20ste eeuw, toen met de Deltawerken is begonnen.

Tussen het jaar 1000 en 1200 was het

een veengebied reikend tot aan de Noordzee en doorsneden met geulen.

Het Haringvliet ontstond pas na een stormrijke periode rond het jaar 1220.

De zeespiegel steeg in die tijd en het veen werd weggespoeld of bedekt met zand en klei. Er was wat landbouw op de hoger gelegen gebieden in de 15e

eeuw. Na 1500 begonnen de eerste inpolderingen in die regio. Zoals gezegd de Prinslandse polder tussen de Dintel en de Steenbergse vliet is in 1605 als een van de eerste polders omdijkt. Pas in 1828 is er een sluis gebouwd in de Dintelmonding. Dit moet het achterland een stuk veiliger gemaakt hebben en de rivier was vanaf dat moment te allen tijde ook geschikt voor scheepvaart.

In die tijd was er op het Volkerak een tijverschil van rond de 2 meter. Een fietsen-voetgangerspont voer in het begin van de 20e eeuw naar Ooltgensplaat op Goeree-Overflakee natuurlijk alleen bij het juiste tij.

Midden in de 70-er jaren van de 20e eeuw zijn de Volkeraksluizen gebouwd.

Op het Volkerak ontstond toen een tij verschil van gemiddeld ruim 4,5 meter.

Het moet toen een spectaculair zeilgebied geweest zijn met stroomsnelheden van 3 tot 6 km/uur en in het Zijpe zelfs oplopend tot 9 km/uur. (ref: ANWB Almanak 1984). Helaas was dit in 1987 afgelopen: de Philipsdam was toen klaar en het Volkerak werd zoet water.

De Mandersluis was overbodig, wat veel sluisgeld per schutting scheelde: in 1984 was dit fl. 3,- per schut voor plezierjachten. Via de gratis Krammersluis, die tevens een zoet/zoutwaterscheiding is met lange schuttijden, kun je nog steeds naar de Oosterschelde. Het Volkerak is een ‘snelweg’ voor beroeps-

vaart tussen Rotterdam en Antwerpen geworden.

De laatste jaren is het Volkerak vanaf juli t/m oktober verziekt door blauw alg.

Dit neemt zo langzamerhand dramatische vormen aan. De tweede helft van de zomer heeft het water een onaangename geur en zorgt vooral bij de sluizen voor een dikke laag groene drab. Doorstroming van het Volkerak om het water te verversen wordt niet toegestaan omdat de Krammer een echte zoet/zout waterscheiding is. De Manderssluis is in die zomerse periode weer gesloten.

Schutgeld wordt niet meer geheven, en de schuttijden zijn beperkt, vooral in het weekend. Een oplossing is nog niet in zicht.

De Waterkant haven wordt opgeknapt: nieuwe steigers worden gebouwd en oude gerenoveerd. Verlichting en water zijn gemoderniseerd. Er wordt zelfs over nieuwe toiletgebouwen gesproken. Hopelijk stijgen de ligplaatsprijzen niet te veel! Want meebetalen voor faciliteiten die ik niet gebruik wil ik eigenlijk niet. De omgeving van Dintelsas zal ook sterk veranderen als de plannen van de provincie doorgaan.

Het hele gebied tussen Dinteloord en de Dintel moet bebouwd worden met (vakantie)woningen aan het water. Je eigen boot voor je eigen huis is de bedoeling. De dijk wordt doorgestoken bij Waterkant en er komt een nieuw grachtenstelsel in de polder. De manege voor dit nieuwe woongebied is al in het juiste grote formaat gebouwd. Ik ben benieuwd, wie weet wordt het nog aantrekkelijk om er te gaan wonen na mijn werkzame periode.

Nog een kijk op de haven

Jan Borstrok

M

ijn boot ligt bij Waterkant Ships. Deze haven is in opbouw en er wordt hard gewerkt om de faciliteiten op een acceptabel niveau te brengen. De eigenaars zijn zeer behulpzaam en flink in touw om een en ander op een leuke manier te runnen. De omgeving bestaat uit landbouw en industrie: een leuk stadje/dorp om even te wandelen is er niet! Omdat ik liever vaar, vind ik dit niet erg, want als uitgangshaven is het prachtig.

Twee uurtjes varen naar het westen (Krammersluizen) en dan zit je op het zoute water met de bijhorende getijden. De Oosterschelde is wat mij betreft het ideale vaarwater. En na ongeveer een uur varen, door de Volkeraksluizen, zit je op de Haringvliet. Aan het Volkerak zijn drie leuke plaatsen: De Heen, Ooltgens Plaat en Oude-Tonge.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

11

V

Vanuit het kraaiennest

anuit mijn hoge mandje heb ik een goed uitzicht. Dat moet ook, want daar zit ik voor. Maar wat velen niet weten is, dat ik er ook heel goed kan horen. Het is algemeen bekend dat geluid ver ‘draagt’ over water.

Maar dat dit ook geldt ‘in de hoogte’, weten er niet veel. Op een of andere manier kan ik nagenoeg alles horen wat er beneden bij ons aan dek gezegd wordt. Dat is niet altijd een genoegen, maar kan soms heel nuttig zijn.

Nou heb ik de eer ‘de kraai’ van het admiraalschip te zijn. Bij ons aan boord vinden dus bijna alle belangrijke besprekingen plaats. Dat wil overigens niet zeggen dat ik ook alles kan horen wat daarbij gezegd wordt. Veel van die gesprekken vinden immers plaats in de admiraalshut op het achterschip.

Maar voor palavers is die hut te klein en die vinden dus meestal aan dek in alle openheid plaats. En die palavers kan ik dus heel goed volgen. Over die palavers wil ik het deze keer eens met u hebben, want ik maak me daar een beetje zorgen over. Ik vind nl. dat de kwaliteit daarvan terugloopt.

Kijk, een palaver is een bespreking van alle kapiteins en navigators onder regie van de admiraal. Van oudsher, met name als het ging om onze jaarlijkse confrontatie met de Engelsen, heeft het palaver binnen de vloot het karakter gehad van ‘debat, op basis van argumenten en wederzijds respect, en van consensus’. Dat ging dan zo, dat iedere schipper samen met zijn navigator op grond van alle hen bekende relevante feiten een vaarplan maakte. Tijdens het palaver nodigde de Admiraal dan willekeurig enkele van de aanwezige

schippers uit hun plan uiteen te zetten.

Die plannen werden door alle aanwezigen serieus besproken, van alle kanten bekeken, en waar nodig van commentaar voorzien. De verschillende plannen werden vervolgens met elkaar vergeleken en op basis daarvan werd er voor de vloot een beste plan gemaakt of gekozen.

De uitkijk

Uit wat ik de laatste tijd tijdens de palavers waarneem, lijkt in het ‘debat en consensus karakter’ van het palaver een kentering te komen! Van een goed debat, d.w.z. op basis van argumenten, en waarbij alle schippers betrokken zijn, kun je naar mijn mening al enige tijd niet echt meer spreken. Mij is opgevallen dat steeds minder schippers een eigen plan maken. Kennelijk gokken degenen die dat niet doen er gewoon op dat het palaver wel een goed gezamenlijk plan zal opleveren.

Dat is jammer want het gebrek aan voorbereiding gaat dan ten koste van een diepgaande uitwisseling van argumenten, van pro’s en con’s. Immers, als je niet heel precies weet waar je het

over hebt is het lastig argumenteren.

En een minder diepgaande gedachtewisseling heeft op zijn beurt weer het risico in zich dat die leidt tot minder goede (gezamenlijke) besluiten. En dan zwijg ik nog maar over het feit dat je als schipper en bemanning niet goed genoeg voorbereid kunt zijn op wat je buitengaats te wachten staat. Het heeft dus ook alles te maken met ‘veiligheid en goed zeemanschap’.

Overigens, wat ik nog erger vind dan een slechte voorbereiding, is verstoring van het palaverproces door aanwezigen -al dan niet gehinderd door kennis op basis van voorbereiding - met negatief geroep en kretologie. Dat getuigt nl. niet van respect voor degenen die (wel) de moeite hebben genomen hun ‘huiswerk’ te doen. En respect was toch één van de peilers van het palaver?

Ook de doelstelling van het bereiken van consensus lijkt aan betekenis in te boeten. Kennelijk weegt die doelstelling tegenwoordig minder zwaar dan het trekken van het eigen plan. Dat daarmee de bijl aan de wortels van de doelstellingen van de vloot die vereniging heet wordt gelegd, wordt kennelijk niet gezien.

Overigens, geen misverstand! Ik heb het hier niet over het onbetwiste recht, nee, zelfs de plicht van iedere schipper om op basis van mogelijkheden en beperkingen van schip en bemanning zelfstandig te beslissen of hij wel of niet uitvaart.

Zo, dit wou ik maar even zeggen! Ben benieuwd of er onder u zijn die het anders zien.

Maritieme spreekwoorden en gezegden

V

Leo van Leeuwen 12

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

eel spreekwoorden en gezegden hebben een maritieme achtergrond zonder dat veel mensen zich dat realiseren. In dit artikel zijn een aantal leuke of minder bekende voorbeelden die van toepassing zouden kunnen zijn op de leden van de PZV. Voorbeelden zijn er in alle talen maar hier houden we ons even bij de Nederlandse versies, zie het kader op de volgende pagina.

En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Misschien dat er andere leden zijn die er ook een aantal weten op te duiken!

Enkele maritieme spreekwoorden en gezegden ‘Men moet zeilen wanneer de wind waait’: men moet de kansen benutten.

‘Met een nat zeil thuiskomen’: dronken thuiskomen.

‘Als het zeil scheurt heeft het een gat’: maak je niet druk over de pech die je eventueel nog zou kunnen overkomen.

‘Alleen idioten en passagiers drinken op zee’: geen toelichting nodig!

‘Hij zit op het droge’: hij kan zich niet meer redden uit deze netelige positie.

‘Een goede schipper valt ook wel eens overboord’: iedereen maakt wel eens een fout.

‘Van streek raken’: denk hierbij aan de kompasroos. In de war zijn.

‘Dat met de vloed komt, gaat met de eb weer weg’: gemakkelijk verdiend, wordt ook weer gemakkelijk uitgegeven.

‘Palaveren’: langgerekte besprekingen, breedvoerig praten ofwel oeverloos ouwehoeren.

‘Wie de badgasten bekijkt begrijpt waarom de zee zich 2 x per dag terugtrekt!’

‘Zeilen is een ingewikkelde manier om zich met gratis brandstof te verplaatsen’.

Een bruinvis op de Grevelingen Je hoeft niet ver de zee op om te kunnen genieten van de zeedieren die zich zo nu en dan aan ons vertonen.

Herman en Nicole Van den Broeck-Van de Peer

Z

ondag 22 april 2007, één van die vele zomerse dagen in de lente. Het heeft in april nog geen druppel geregend. Maart was ook al te warm, om van de winter nog maar te zwijgen. Het weer is in de war.

Enfin, we laten het niet aan ons hart komen. De zon straalt, de wind is zwak tot matig, we gooien de landvasten los en tuffen de haven van Scharendijke uit. We zijn zeker niet alleen op de Grevelingen. Het is nog niet zomers druk, maar toch.

We kiezen voor een rondje Hompelvoet en varen met een bakstagwindje voorbij de Archipel. We ronden de oostpunt van de Hompelvoet en een windkracht 2 brengt ons in enkele slagen door het Springersdiep. En vlak voor de haven van Ouddorp gebeurt het.

De wind valt weg. Op het water is er haast geen rimpeltje meer te zien.

Naast de Nautilus horen we plots een vreemd geblaas. Op zo’n twee meter aan bakboord zien we nog net een donkere vin onder water verdwijnen. Vlak bij ons zwemt een dolfijn, ongelooflijk.

Het beestje komt af en toe boven en duikt dan weer onder. We gaan snel bijliggen om van dit prachtige schouwspel te genieten. De bruinvis is iets meer dan een meter lang, heeft een donkere bovenkant en is onderaan wat lichter.

Hij draait onder water om zijn as en lijkt ons soms even aan te kijken. Hij zwemt onder de boot door van stuur- naar bakboord en cirkelt een tijdje om ons heen.

Met onze mobiele telefoon maken we enkele foto’s.

Na een kwartiertje wordt de afstand groter. We zien de bruinvis honderd

meter ver nog door het water dartelen.

Dit zullen we niet licht vergeten.

De bruinvis is de kleinste dolfijnachtige die in de Noordzee voorkomt. De laatste jaren lijkt de populatie weer wat toegenomen. Regelmatig stranden er bruinvissen op de Belgische en Nederlandse kust (meer dan 500 in 2006) en verdrinken ze in de netten van vissers.

Ook in de Oosterschelde komen bruinvissen voor, maar een waarneming in de Grevelingen lijkt eerder uitzonderlijk.

Is de bruinvis door de spuisluis in de Brouwersdam gezwommen? Of kwam hij uit de Oosterschelde via Bruinisse?

Is hij alleen, of zijn er nog meer? Wie zal het zeggen…

Wij hebben ervan genoten.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

13

Klein Vaarbewijs I en II PZV gaat een probleemloze toekomst tegemoet met een flink aantal spiksplinternieuwe theoretici.

Ans Boetzkes

H

ierbij een stukje over de voorbereidingsavonden die wij gevolgd hebben voor het examen Vb1 en Vb2 (de twee examendelen samen leveren Klein Vaarbewijs II op). Alle avonden zijn verzorgd door Maarten van Herk die ons onder zijn deskundige leiding heeft klaargestoomd om deze klus te klaren.

De cursisten hadden vier avonden (4x2 uur) om zich de 314 pagina’s eigen te maken, en veel huiswerk.

Afspraak de eerste avond was: wie het proefexamen met de minste punten afsluit schrijft een stukje, en ja, jullie raden het al, dat was ik.

De stof voor het vaarbewijs deel 1 beheerste ik goed en daar was ik dan ook niet bang voor. Maar toen de termen: variatie, deviatie, drift, stroom mee of tegen, droogvallen op de Wadden,

14

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

hoe-laat-kan-ik-er-over, e.d. ter sprake kwamen en er ook nog gewerkt moest worden met vectoren, werd het plots veel moeilijker. Ik had de pech dat mijn echtgenoot er niet was, dus ik kon het niet aan hem vragen.

Ik heb voorafgaand aan het examen veel geoefend met behulp van de cd met oefenvragen en haalde daarbij voor het eerste gedeelte ruim voldoende, dus daar was ik niet bang voor. Ook Vb2 viel mee, totdat ik een tocht moest uitzetten en met vectoren rekening moest houden. Dat was het meest moeilijke.

En niet alleen voor mij hoor, want er waren op de laatste avond meerdere personen die het aantal punten bij het proefexamen niet haalden.

Het is dan ook erg veel leren en onthouden, al die regels en wetten.

Op zaterdag 14 april was het zover en konden we bewijzen of we voldoende bagage hadden om het vaarbewijs te halen. Bij aankomst in Eindhoven bleek dat er veel mensen waren die dit bewijs wilden krijgen. Je auto kon je nergens kwijt. Er waren meer dan honderd examenkandidaten (schatting). Maar het volgende bleek: toen alle kandidaten voor alleen het Vb1 naar het juiste lokaal gedirigeerd waren, bleven er ineens weinig mensen over. En ja, diegenen die overbleven waren bijna allemaal mannen.

Ik was een van de weinige vrouwen. En ik heb wel veel op een boot meegevaren, maar als passagier en ik heb nog maar weinig zeilervaring. Daar komt nu verandering in, want Henri en ik hebben een boot gekocht. Ik hoop dat ik nog vaker een stukje moet of mag schrijven, want dat betekent dat ik weer

een 'bewijs' verder ben.

Mijn waardering gaat nogmaals uit naar Maarten die alle vragen die we stelden zo kon beantwoorden. Mede dankzij hem ben ik nu in het bezit van Klein Vaarbewijs I en II. Ik spreek namens alle cursisten als ik zeg dat ik erg veel waardering heb voor de tijd en energie die hij er in gestoken heeft om ons in zo’n korte periode al die termen eigen te maken.

Maarten bedankt.

Deelnemers en resultaten

Maarten van Herk

H

et oorspronkelijk aantal deelnemers aan de cursus Vb1 en Vb2 was 20, 13 examenkandidaten en 7 ' toehoorders' die hun kennis wat wilden opfrissen.

In de loop van de cursus heeft één kandidaat zich teruggetrokken.

Een andere kandidaat heeft aangegeven alleen aan het examen Vb1 te willen deelnemen (en is daarvoor geslaagd). Aan het beeldschermexamen dat recent is ingevoerd heeft een van de kandidaten deelgenomen en daarbij heeft hij voldoende punten gescoord; ook geslaagd dus!

Op de laatste cursusavond is een proefexamen gemaakt door elf kandidaten. Opmerkelijk is dat drie toehoorders eveneens hebben meegedaan aan dit proefexamen en dat twee van hen slaagden.

Over kennis opfrissen gesproken!

Van de elf (echte) kandidaten slaagden er toen slechts vijf! Waarschijnlijk is dit aanleiding geweest voor een laatste extra inspanning m.b.t de studie. Het uiteindelijke resultaat duidt daarop: alle twaalf kandidaten zijn geslaagd!

Ertveldweg 5, (tussen Trintella Shipyard en jachthaven de Viking) 5231 XA, ‘s-Hertogenbosch, Telefoon: 073-6426114, Fax: 073-6414239.

U kunt ook telefonisch of per fax prijs opvragen en bestellen. Wij zenden ‘t dan snel naar u toe.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

15

Spinnakerweekend

Herman en Nicole Van den Broeck-Van de Peer

'S

chepen die inschrijven dienen in het bezit van een spinnaker te zijn'. Zo stond het op de PZV-website, dus hadden wij een probleem. Onze Nautilus heeft wel een halfwinder, maar geen spinnaker.

Gelukkig zetten Ab Pasman en Wim Braun, de organisatoren van het spinnakerweekend, het licht op groen en konden we mee voor ons eerste 'natte' evenement met de PZV. Plaats van bijeenkomst werd Willemstad, want door de havendagen in Middelharnis zou het daar wat te druk zijn.

Vrijdagavond spraken we met Marc Swinkels, onze opstapper, af in onze thuishaven Scharendijke (Grevelingen). We werden zaterdagmiddag in Willemstad verwacht en er stond ons dus een tocht van een kleine 30 mijl met drie sluizen te wachten. We zouden proberen om te overnachten aan de Krammersluizen, zo ongeveer in de helft van onze route. Het zwakke noordenwindje bracht ons niet snel genoeg vooruit zodat de motor al spoedig werd bijgezet.

Om 21:15 uur lagen we helemaal alleen in de Grevelingensluis. Het is er al wel eens drukker geweest‌ De laatste schutting van de Krammersluis hebben we net niet gehaald, zodat we aan de wachtsteiger voor de jachtensluis hebben overnacht.

Zaterdag vertrokken we daar om 07:30 uur, alweer met weinig wind maar onder een heerlijk zonnetje. Onderweg zagen we de Lyra en de Xinia en in Willemstad lagen de Windveer, de Escape de Joint Venture en de Trinity al in de Gemeentehaven op ons te wachten.

In de mooie bovenzaal van het Wapen 16

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

van Willemstad maakten we kennis met Kees van Vliet, zeilmaker en wedstrijdzeiler uit Middelharnis. Van zijn vlotte uiteenzetting hebben we vooral onthouden dat asymmetrische spinnakers wat makkelijker te bedienen zijn dan symmetrische. Nylon zeildoek is er blijkbaar in alle maten en gewichten. We leerden er hoe de bolling van een spinnaker geregeld wordt en hoe voorzeilen getrimd

worden, dat een bollejan geen halfwinder is, en nog een heleboel andere interessante weetjes. De aanwezige PZV-ers stelden intelligente vragen en daarna werd het tijd voor de praktijk.

Een viertal schepen zou het water op gaan en telkens voor een uur het bezoek krijgen van instructeur Kees van Vliet. Die stapte, midden op het Hol-

lands Diep, over van de ene boot naar de andere, uiteraard geholpen door de stuurmanskunst van de schippers en door de vooruitziende bemanningen die met fenders elk onzacht contact verhinderden.

Zijn praktische raadgevingen werden door iedereen gewaardeerd: hijsen van de slurf, trimmen, achter het zeil aan sturen, schootvoering, strijken.

Wat heerlijk om dat 'moeilijke' zeil met wat meer vertrouwen te horen ritselen in de wind.

Er werd weer verzameld in de haven, nagepraat, ervaringen en biertjes en glazen wijn uitgewisseld tot het tijd werd om samen naar de Chinees te gaan voor een gezellige en overvloedige maaltijd.

haar lumbago kreeg en omdat we nog een lange tocht voor de boeg hadden.

Zo kwam er een eind aan dit leuke en

leerrijke weekend. De organisatoren verdienen een pluim.

Zondagmorgen was er 'briefing' op de wal. We hadden de indruk dat het woord 'palaver' eventjes wat gevoelig lag. Wim Braun had op het Hollands Diep een wedstrijdtraject uitgewerkt en voegde er nog fijntjes aan toe dat schepen die hun spinnaker of halfwinder niet gebruikten, niet in de uitslag zouden vermeld worden.

Zelf hebben we forfait gegeven voor deze wedstrijd omdat onze schipperse net voor de start weer een opstoot van

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

17

De Ramsgate van de Yes!

Niks staande mast, gezeild moet er worden! En dan wordt Londen ineens Vlieland.

Kees Kersten et is 24 April. Een dag uit die lange reeks zomerse voorjaarsdagen. In het vliegtuig van Gatwick naar Schiphol.

Onder mij kronkelt de Theems richting Londen. De Thames barrier glinstert in het felle zonlicht. Nog een paar weekjes, dan varen we met de PZV-vloot daar weer langs, als alles goed gaat, denk ik optimistisch. Na de teleurstelling van vorig jaar heb ik er best weer zin in….

Wie de Yes! kent, kent ook de trots van Harry. Het halfronde bankje achter het stuur, waarop je nog lekker rechtop kan zitten als onder helling de railing het water al raakt. Helaas, Willem, bij wie enige mate van corpulentie niet valt te ontkennen, ging er dwars doorheen.

Zonder dat bankje de Ramsgate varen is net zoiets als zeilen zonder mast.

Dus in Amsterdam Ruud Smit en Willem de wal op naar de Gamma. Terug met hout, schroeven en lijm en op het Noordzeekanaal richting IJmuiden een effectief restauratieplan gemaakt.

Begin mei. De depressies komen als een langgerekte trein met een gemiddelde windkracht 6 uit het zuidwesten naar de Nederlandse kust aangestormd.

De Yes! van Harry Olie ligt op 10 mei al gereed in Andijk met het aanvankelijke plan die avond nog naar Den Oever te gaan om vrijdag al via Den Helder

Twee schepen van de noordelijke vloot bleken afgevallen. De Jason had direct al gekozen voor de Staandemastroute naar het zuiden. De overige schepen troffen wij aan in de Marina IJmuiden waar zij inmiddels palaver hadden gehouden. Gezien de sombere weersverwachtingen was daar eigenlijk al besloten om niet naar buiten te gaan

H

18

de overtocht naar de Engelse kust te wagen.

De andere zeilers van de noordelijke vloot kozen voor IJmuiden met Spaarnwoude als verzamelplaats.

Aan boord van de Yes! werd door de schipper en de navigator Willem Triki diepgaand gerekend en gepuzzeld.

Toch maar niet naar buiten was de conclusie. Dus werd de bestemming eveneens richting IJmuiden.

Vrijdag heerlijk gezeild naar Amsterdam. Wat is het toch prettig dat de eerdere plannen om de Sixhaven op te doeken nooit zijn doorgegaan. Uniek die haven zo midden in de stad.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

maar terug te keren naar Amsterdam en ook de Staandemasteroute richting zuidelijke vloot te kiezen. Opnieuw een palaver met de bemanning van de Yes! waarbij al snel duidelijk werd dat hier de voorkeur werd gegeven aan zeilen in plaats van twee dagen 'schroeven' met een zekere waarschijnlijkheid dat de zuidelijke vloot toch niet zou wachten op de noordelijke schepen.

Het eerste plan op de Yes! was om zondag richting Scheveningen te gaan om een wat zuidelijker positie voor een oversteek te krijgen. Er kwam geen eind aan het uitluisteren van allerlei weerberichten en het bekijken van de weerkaarten. Zondag was het duidelijk. Scheveningen verviel voor de Yes! als optie. Er werd een moeilijk besluit genomen. Nu wij voor zeilen hadden gekozen bleef er nog maar één richting over. Naar het noorden, naar de Wadden. Adieu Londen!!

Het werd niettemin een plezierige zeildag waarbij de kuip ook nog werd veranderd in een complete timmermanswerkplaats met als resultaat dat Harry's bankje bij aankomst in Oudeschild weer alle stormen en lijfelijke gewichten kon doorstaan.

Maandag verwaaidag op Texel. Tijd voor wat kleine klusjes, lekker kibbeling eten en weer plannen maken voor de volgende dag. Buitenom naar Vlieland of Terschelling? Onze navigator had een ander plan. Over de Wadden naar Terschelling, maar dan via het Scheurrak en de ondiepe Paardenhoek. Dat betekende om kwart over vijf uit de kooi en om zes uur met het tij mee vertrekken om bij hoog water de Paardenhoek te kunnen nemen. Navigator Willem had zijn werk prima gedaan. Het werd weer een prachtige zeildag met opnieuw mooi weer. Die middag fietsen gehuurd en de enorme hoeveelheid aangespoelde troep in het Wrakkenmuseum bekeken.

De volgende dag gekozen voor Vlieland. Op zich nog een behoorlijke oversteek omdat het Schuitengat niet meer bevaarbaar is en een ruime omweg via de Slenk moet worden gemaakt. Daar op Vlieland had schipper Harry nog een belangrijke taak te verrichten. Al waren we maar met vier man op één boot, aan het traditionele 'Ramsgate Schippersdiner' op de wal ontkwam hij niet.

Maar onze toast bij een uitstekende maaltijd werd mede uitgebracht op alle PZV-schepen, waar die deze week ook zouden zijn beland.

Donderdag was een mooie dag om het IJsselmeer weer eens op te zoeken.

Willem had de kortste weg via het Inschot naar Kornwerderzand geprogrammeerd goed rekening houdend met de ondiepe geul nabij het Schuitenzand. Een zeehondenkoppie dat af en toe boven water kwam pikten we mooi mee. De sluis werd bijna gemist omdat de motor niet wou starten. Een flinke tik met een hamer op de startmotor bleek net op tijd te helpen.

De aanvankelijke keus om in Makkum of Stavoren te overnachten viel af omdat de motor startproblemen bleef geven. Dus toch maar richting thuishaven Andijk. De zon bescheen een wolkenloos IJsselmeer en met een lekker noordoosten windje werd de spinaker gehesen. Harry ging het startmotorprobleem ondertussen te lijf met een nog zwaardere hamer met als gevolg dat de motor het weer deed en het eerder opgetrommelde hulpschip uit Andijk kon worden afgezegd. De koers kon alsnog worden verlegd naar Medemblik waar tot tevredenheid van de schipper de

evaluatie van de aandachtspuntenlijst van de Ramsgatecommissie met goed gevolg werd doorgenomen - iedereen heeft geleerd feilloos een Turkse knoop te leggen - en 's avonds de laatste kroegentocht tot in de late uurtjes werd volbracht. Vrijdagochtend nog een rondje Vogeleiland gezeild en in de middag veilig afgemeerd en schoonschip gemaakt in de thuishaven.

De bemanning van de Yes! kon terugzien op een heel plezierige en in uitstekende onderlinge sfeer verlopen

zeilweek. Dat nam overigens niet het gevoel van teleurstelling weg nu de Ramsgatevloot ook dit jaar niet de mogelijkheid heeft gehad om met elkaar te kunnen zeilen en in Londen gezamenlijk het PZV-gevoel van saamhorigheid en plezier te beleven.

Moeten we nu concluderen dat er voor PZV een vloek op Londen rust?

Volgend jaar gewoon opnieuw proberen en dan met z'n allen in St. Katherine Dock afmeren. Ja toch!

Uit het goede hout gesneden

. Restauratie & reparatie met name houten schepen

. Zomer- en winterstalling met name groot onderhoud en zelfwerkzaamheden

. Jachtservice

o.a voor roestvrijstaal mast en tuigage

Hiswa-lid

. Verkoop van:

- diverse houtsoorten zoals plaatmateriaal en massief gezaagd en geschaafd - epoxy, verven, kitten, olie en lakken - rvs-beslagen en bevestigingsmaterialen

. Professioneel advies voor de zeilerij:

Âą 10.000 mijl zeeraces- en Âą 50.000 mijl zee en oceaanervaring.

De Biezen 5, 5298 ML Liempde. 0411-635166/06-55175482 of 06-50532838. www.eursa.nl/info@eursa.nl

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

19

De raid op Ramsgate van D'Ark Gestart in het noorden bereikt D'Arc toch het doel.

Floris Boele

W

e schrijven 11 mei 2007, het is de hoogste tijd om scheep te gaan in Muiderzand op D’Ark van Henri Boetzkes. Voor ons de tocht naar Ramsgate die vorig jaar op Terschelling eindigde zo heb ik me laten vertellen. De weersvooruitzichten zijn goed, dus dat Terschelling zal er niet van komen, maar je weet maar nooit.

Henri heeft zijn schip goed uitgerust met allerhand apparatuur zodat het een makkie wordt. Voor mij als opstapper de eerste keer op ruim sop. Na twintig jaar niet of weinig gezeild te hebben nu dan het echte werk op ruim water. We zien wel wat er van komt.

Pieterjan, Henri en ik zetten koers vanuit Muiderzand naar IJmuiden, waar we Ronald oppikken. Zaterdag komen we aan in IJmuiden, waar het iets te hard - en te ongunstig waait om Ramsgate te bezeilen. We besluiten zaterdagavond de Staandemastroute te nemen en ons in Willemstad of Vlissingen bij de zuidelijke vloot te voegen. Zo ´s nachts door Amsterdam heeft toch wel wat, met een brugwachter die op zijn brommertje de schepen achterna rijdt om de volgende brug te bedienen. Soms moet hij hele einden om rijden en wij wachten daar dan maar op. Met een mastje van 17 meter moet je wel. Het lukte allemaal en we besluiten te overnachten op enige afstand van de Schipholbrug. Klokslag 8 zijn we bij de Schipholbrug en dan gaat het gas erop. We willen perse om twee ´s middags in Gouda zijn. Met wat hulp hier en daar lukt het ook nog. Een konvooi schepen heeft daar de brug al

20

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

bediend gekregen en wij maken daar nog mooi gebruik van om ook Gouda op tijd te passeren.

We belanden in Willemstad om zeven uur ´s avonds. Potje koken en sterke verhalen uitwisselen over de `motortocht`. De volgende dag gaan we vanuit Willemstad de Oosterschelde op en wij besluiten om buitenom naar Vlissingen te varen. De wind en tij zijn gunstig en het schiet lekker op terwijl de wind lekker begint door te waaien. Ter hoogte van Vlissingen besluiten we toch maar door te varen naar Blankenberge in België. We zijn de enige van de noordelijke vloot en bereiden ons voor op een wat

lange reis. Ronald staat te koken en het water vliegt hem af en toe over de pannen. Warm eten lukt prima bij windje zeven ruimschoots. De zon verdwijnt langzaam achter de kim en we zien Zeebrugge langskomen in het donker.

Dan passeren we Blankenberge en missen de haven in een zee van licht.

Zie in die lichtzee maar eens het groene en rode lichtje (speldenprikje) van de haveningang te vinden. Mooie puzzel dat wel. Dan toch maar even een stormrondje bij sterkte 8 en dan kunnen we Blankenberge toch bezeilen met alle hands aan dek, letterlijk. De haven in, is een geheel ander verhaal. Het is voor mijn begrip wat smal en hobbelig,

maar het lukt. Eindelijk rust om half elf 's avonds. We krijgen applaus van de zuidelijk vloot als we binnenlopen Goed gedaan mannen. Zij gaan morgenochtend om zes uur naar Ramsgate, en ja we gaan mee. Een kort nachtje volgt en samen met negen andere boten gaan we naar Ramsgate. Het begin loopt vlotjes, dan volgt regen, harde wind en stroom tegen, zo halverwege de oversteek. Dan maar de motor erbij om een beetje vaart te lopen. Na 12 uur varen meren we af in Ramsgate, doorweekt en wat kouwelijk, maar voldaan. Dan wordt na de overtocht de kachel uitgeprobeerd, en het lukt om hem aan te steken. Binnen no time hebben we de kajuit op temperatuur, de CV verwarmt zelfs de achterkajuit. De kachel loeit en doven is een ander probleem.

Woensdag in Ramsgate gaan Henri en Pieterjan de nodige zaken repareren en Ronald en ik besluiten de trein te pakken naar Canterbury. Mooi plekje op deze aardbol en een prachtig kerkje daar midden in de stad. Met de nodige foto’s op zak ‘s avonds weer terug naar Ramsgate waar we Captainsdinner hebben. De zeuntjes geven acte de presence en decoreren de organisatoren van de tocht. Lache wah. Donder-

dag ochtend verlaten de meesten de haven om via Dover - Oostende terug te zeilen naar Nederland. Wij vertrekken geheel alleen en achtergelaten door de vloot, snik, om een uur ‘s middags naar IJmuiden. Dertig uur varen later, na een koude bewolkte nacht met prachtig fluorescerende zee komen we bij windkracht zeven plat voor de lap in IJmuiden aan. Moe maar voldaan

dankzij een keurig ingepland wachtsysteem van Schipper Henri. We meren af in IJmond onder het geluid van binnenkomende vliegtuigen op Schiphol. 's Zaterdags varen we langs Amsterdam het Markermeer weer op en belanden we weer veilig in Muiderzand. Zo’n tocht, duim omhoog, dat doe ik graag nog eens over.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

21

De Ramsgate met de Ribaldus De oversteek met veel weerberichten, palavers, besluiten, en splitsende plannen en vloten.

Joop Bakker VRIJDAG 11 MEI 2007 Joop, Stef en Toon Zaaier vertrekken om 8 uur naar Hellevoetsluis en om 10:30 uur kunnen wij uit- en inladen, waarna Joop en Toon naar AH gaan voor de foerage die om 12:30 uur aan boord wordt gebracht.

Jan komt morgen, zaterdag, in de Roompot aan boord.

HET PLAN: Na de foerage en eten, richting Willemstad via de Haringvlietbrug om 17: 00 uur en dan naar Willemstad, óf bij de Volkeraksluis overnachten en op zaterdag 12 mei naar de Roompot Marina zeilen. Hoogwater Krammer is vanaf 13:00 uur.

Het wordt een overnachting in Ooltgensplaat.

Met harde wind op kop (7), dubbel gereefd zeil en high-aspect fok, lagen wij om 8 uur vast in Ooltgensplaat; een leuk plaatsje à la Oude Tonge.

VRIJDAG ZATERAG 12 MEI Het plan is om van Ooltgensplaat naar Roompot Marina te gaan. We vertrekken om 8:45 uur met nog steeds de twee riffen in het zeil en de high-aspect fok. Het weerbericht zijn we misgelopen maar er staat een stevige zuidwester van 5 tot 7, 15 tot 30 knopen. Stef laat de lierhendel zwemmen en die moet vervangen worden.

10:30 uur. Weerbericht Ouddorp geeft stormwaarschuwing: Vlissingen zuidwest 7 afnemend 6, en de verwachting is zondag 4 en maandag 5. De Trinity verdwijnt naar de vluchthaven en de Xinia duikt St. Annaland binnen en wij besluiten dat ook te doen.

De Zeelandbrug draait niet en het waait nog steeds tussen de 20 en 40 knopen.

We bellen naar de brug, en die geeft door vandaag niet meer te draaien en te wachten op het weerbericht van Wemeldinge.

Wemeldinge meldt zuidwest 5, brug meldt: 7 tot 8, we draaien niet. We besluiten morgenvroeg te vertrekken.

Naar de brug is acht mijl en naar de Roompot totaal 16 mijl.

We krijgen van Piet, de vlootvoogd, een sms'je over plan X, en dat wij morgen, zondag, om 9 uur door de brug gaan

om vervolgens door te varen naar Ramsgate of Queenborough. Maar de BBC geeft voor Thames: zuidwest 6/7 tot 8!!!

Dat wordt niks, opperde Stef!

Na telefonisch overleg met de vlootvoogd en palaver om 8:30 uur in Kats, wordt besloten om niet naar Londen te gaan, maar via de Roompotsluis naar Blankenberge.

VRIJDAG ZONDAG 13 MEI Jan is gisteravond aan boord gekomen en wij zijn compleet.

Om 6:50 uur vertrekken wij uit St. Annaland met een helder zonnetje.

Om 7:45 uur zeilen wij met het grootzeil en de high-aspect fok richting brug. Af en toe gaat de motor aan om precies op tijd bij de brug te zijn, die om 9 uur draait.

8 uur. Weerbericht op kanaal 83: geen waarschuwing. Een laag boven Fisher richting Noorwegen en nog een laag met bestemming Humber.

Verwachting tot 20:00 uur: Vlissingen zuid 3/4 – naar oost - naar zuidwest, 5/6 en de verwachting vanaf 20:00 uur: Vlissingen zuidwest 5/6 – 6/7, afnemend 4/5.

Eerste positiemelding om 9:10 uur. Met de Raymarine-display buiten heb je een volledig overzicht van positie en track enz.

Palaver om 12:30 uur bij de Roompotsluis (de Rosa en 2 anderen). We gaan naar Zeebrugge en morgen naar Queenborough. Positie melding 15:30 uur.

We gaan toch naar Blankenberge en morgen naar Queenborough. Om 18:50 liggen we vast in Blankenberge en is er om 20:00 uur een palaver in de haven bij de overkapping. Om 19:15 uur vertelt Piet dat de BBC veel wind geeft uit het zuidwesten en men wacht de het volgende BBC-bericht af. De computer geeft aan: maandagochtend zuidwest 5/6 tot 7, 12:00 uur noordwest 6/7 en 's avonds noordwest 5/4.

MAANDAG 14 MEI Om 9:30 uur palaver, en om 13:30 uur palaver. Conclusie; het blijft zuidwestwest-noordwest waaien 5/6/7. Palaver om 7:30 uur.

22

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

Er zij drie plannen. De noordvloot ligt in Vlissingen en hoger.

- De Lyra wilt naar Ramsgate, 66 mijl, maar de verwachting is 5/7 tot 8 uit zuidwest-west-noordwest, en zo ook de Blind Date.

- De Jonathan wil een mix van korte en lange tochten, flexibel varen (afhankelijk van de weersverwachting), aansluiten bij de Noordvloot, en doorvaren naar het noorden: Stellendam/ Scheveningen/IJmuiden.

- De Cadans pleit voor Gravelines en eventueel Nieuwpoort of Duinkerken, 42 mijl.

Besloten wordt vanavond om 22:00 uur te beslissen. Er was nog een vierde optie, nl. om via Terneuzen naar Gent te gaan.

Besluit maandag 22:00 uur (morgen is de verwachting zuidwest 4/5). Er wordt besloten om met elf schepen toch naar Ramsgate te vertrekken. De anderen gaan naar Gent.

DINSDAG 15 MEI De weersverwachting van de BBC om 06:20 uur geeft zuid- tot noordwest 5/6 tot 7. We vertrekken om 5:55 uur, er staat een zuidwest 4, met high-aspect en tweede rif. Om 7:00 uur staat er een flinke deining en gaan we 6,2 knopen bij inmiddels een wind van 5/6.

WOENSDAG 16 MEI We zijn in Ramsgate met acht schepen aangekomen. Windveer en Ultima zijn op zee omgekeerd. De Xinia kreeg een probleem met de verstaging en keerde voor de Engelse kust om, en voer vervolgens naar Breskens.

Wij leggen alle omgevallen spullen weer op de juiste plek terug en verder rusten we lekker uit. 's Avonds hebben

wij aan wal, in een heerlijk gezellig restaurant, genoten van het Captains dinner. Daarbij werd Maarten van Herk uitgeroepen tot Navigator-2007.

DONDERDAG 17 MEI Besloten is om de terugweg via Oostende te gaan. Om 8:00 uur zijn wij vertrokken. De landvasten deden geen dienst, omdat wij vast zate. Maar met een beetje meer gas konden wij toch wegkomen.

VRIJDAG 18 MEI Besloten is om via Vlissingen naar Stellendam te varen. Hoogwater Vlissingen 3:30 en 16:00 uur. Weersverwachting Oostende radio: zuidwest 4/5 – 5/6.

ZATERDAG 19 MEI In verband met de stroom willen wij vertrekken om 5:30 uur. Er staat echter een harde wind, windkracht 6 dwars, waardoor wij niet weg kunnen varen.

Wij staan een half uur standby, zodat wij bij een 'windstilte' toch kunnen vertrekken. Wij komen daarna in het Oostgat, waar het allemaal zeer ruig aan toegaat. Door de grote vaart die er in en uitvaart heb je weinig ruimte.

Alles gaat gelukkig goed. Weerbericht Ouddorp: west-zuidwest 6, verwachting noordoost-zuidwest 4/5 afnemend naar 3/4.

Ondanks de slechte weersverwachtingen is de oversteek ons meegevallen.

Wij hebben geen moeilijke momenten gekend. Het vertrek uit de Koopmanshaven was het moeilijkst. Het was een gezellige, leuke, leerzame trip waarbij wij veel gelachen hebben. Wij zijn blij dat wij deze trip via de PZV hebben gevaren.

Dit reisverslag is dankzij de uitstekende punctualiteit van Stef tot stand gekomen. Met dank van de schipper en haar bemanning.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

23

De Navigator’s Trophy 2007

T

mer aan een activiteit te motiveren en inspireren voor het gemeenschappelijke doel.

• Grondigheid: zijn grondige en gedetailleerde voorbereiding vormt de basis voor een perfecte uitvoering, zelfs onder de meest onverwachte omstandigheden.

• Track record: wat betreft zeemanschap heeft hij zich sinds hij lid werd van onze vereniging voortdurend verder ontwikkeld.

De redactie

ijdens de Ramsgateweek vond weer de traditionele uitreiking van de Navigator’s Trophy plaats.

Het was dit keer – als gevolg van het splitsen van de vloot - een act in twee bedrijven. De eerste uitreiking vond plaats in Engeland, om precies te zijn in Ramsgate, tijdens het daar voor de aanwezige PZV-bemanningen à l’improviste door Lidia Roesink geregelde Captains dinner. Die uitreiking (door onze voorzitter, bij ontstentenis van Tom Jacobs als vertegenwoordiger van de PSA) werd natuurlijk vergezeld van Engelse tekst. Daarvoor ben je nu eenmaal in Engeland, toch …….!

Omdat de winnaar van de Trophy deel uitmaakte van een ander smaldeel van de Ramsgatevloot, t.w. het deel dat zich op dat moment in Gent bevond, werd hij telefonisch van het winnen van de Trophy op de hoogte gesteld en natuurlijk gefeliciteerd! De Trophy werd namens hem symbolisch in ontvangst genomen door Lidia. De tweede uitreiking, nu aan betrokkene zelf, vond tijdens het gezamenlijke diner ter afsluiting van de Ramsgateweek plaats in Zierikzee. En toen in het Nederlands natuurlijk!

De voorzitter begon met het noemen van de belangrijkste aspecten van de motivering voor het winnen van de Navigator’s Trophy 2007, t.w.: • Groei: de lijst van prestaties en bijdra-

24

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

Samenvattend kun je van deze winnaar zeggen:

gen van betrokkene is, sinds 2001, jaar na jaar gegroeid, met een tempo van minstens twee per jaar. Prestaties die altijd resulteerden in toegenomen kennis en ervaring. De winnaar van de trophy van dit jaar heeft zich leren kennen als iemand op wie je nimmer tevergeefs een beroep doet om een project tot een goed einde te brengen.

• Charme en enthousiasme: zijn persoonlijke en diplomatieke wijze van aanpak zijn er altijd op gericht om zelfs de meest weerbarstige deelne-

• dat hij een steile leercurve heeft laten zien als eigenaar, schipper en navigator.

• dat hij een perfecte gastheer is, zowel v.w.b. activiteiten als aan boord.

• dat hij meer dan een dozijn theoretische en praktische projecten - alle betekenisvol in nautische zin - succesvol heeft gerealiseerd.

Om er een paar te noemen: elektronische navigatie, bezoeken aan zeilmakers, wetenschappelijke en meteorologische instituten en voorbereidende projecten voor de examens van Theoretische Kustnavigatie en het Vaarbewijs.

Inmiddels heeft iedereen dit profiel natuurlijk herkend; er is slechts één persoon die het past, te weten de eigenaar van een Winner jacht met de naam Jonathan: Maarten van Herk.

Maarten, van harte gefeliciteerd met deze mooie trofee!

De gespleten vloot eindelijk bijeen,

RG gangers

Vlootvoogd ziet het weer zitten

Zegening van een zondaar?

Toch veel prijzen

het is maar goed dat wij ons vaste honk hebben in de

Trafalgar Pub

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

25

Een gespleten tocht dag de staande mast route te nemen; Yes! soleerde met wind mee naar Texel, Terschelling, Vlieland en Stavoren.

Piet Lucassen, Vlootvoogd

T

otaal 28 schepen schreven in: 20 zuidelijken en 8 noordelijken.

Op maandag 14 mei lag een zuidelijke smaldeel, bestaande uit 17 schepen, in Blankenberge en een gedecimeerd noordelijke smaldeel in Vlissingen; enkele schepen lagen verspreid in Zeeland, een solist in Ramsgate en een op de Wadden. 3 palavers bleken die dag onvoldoende om tot een gezamenlijk besluit te komen, en leidden uiteindelijk tot een splitsing van het zuidelijk smaldeel in: “overstekers” en “niet-overstekers”.

Ik kijk op de week terug met gemengde gevoelens. Technische problemen en privé omstandigheden vormen overmacht; een beslissing: “niet oversteken” moet gerespecteerd worden; voor solo tochten en trips heb ik echter geen waardering; lof voor de noordelijken, die probeerden aan te haken. Toch staat het proces op gespannen voet met de doelstelling: “bevorderen van verantwoord zeezeilen”, en daarom lijkt het wenselijk, enkele criteria voor de tocht vast te leggen.

Ondanks alles kijken “overstekers” en “niet-overstekers” vrijwel allen met voldoening terug op de week.

NOORDELIJK SMALDEEL In de aanloop naar de tocht, liet Freya dinsdag weten niet mee te varen, vanwege privé omstandigheden; Amadeus haakte donderdag af, vanwege de weersvoorspellingen. Daarmee kwam het noordelijk smaldeel op 6 schepen.

Vanwege de weersomstandigheden besloot Jason al op vrijdag de staande mast route te nemen maar bleef, vanwege privé omstandigheden, op het Haringvliet. Annies, d’Arc, Sundancer en American Lady besloten op zater26

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

De 4 noordelingen bereikten Willemstad op zondag; ze besloten maandag niet naar Engeland te vertrekken en gaven Londen op. Om bij de zuidelijke vloot te komen, voeren ze naar Vlissingen om daar alsnog te bezien of Engeland haalbaar zou zijn. D’Arc besloot echter via de Roompot naar Blankenberge te varen en kwam daar maandagavond laat aan. D’Arc stak dinsdag met de zuiderlingen over naar Ramsgate.

Daarmee was het noordelijk smaldeel gedecimeerd tot 3. Vanwege de wind besloten ze op dinsdag niet over te steken, maar: “ze willen zee ruiken en voelen”, en verkozen een tocht naar Blankenberge, boven aansluiting bij de “Gent-gangers”. Ze kwamen met veel wind en regen in Blankenberge aan. Vanuit Blankenberge maakten American Lady, Annies en Sundancer op woensdag, met een flinke wind mee, een prachtige tocht naar Scheveningen. Daarna, donderdag verder naar het noorden; American Lady koos voor een rondje Den Helder, Annies en Sundancer gingen naar IJmuiden en sliepen goedkoop en knus bij WV IJmond.

Vrijdag voer Sundancer, via de palingboer in Volendam, naar Muiderzand en Annies naar Enkhuizen. Met dank aan assistent vlootvoogd Bart.

ZUIDELIJK SMALDEEL Zaterdag draaide de Zeeland brug niet, en daardoor raakten de 20 zuidelijke

schepen al behoorlijk versnipperd: 2 schepen lagen in de Roompot Marina, 13 schepen weken uit naar Kats, Cadans lag in Wemeldinge, Aurelia, Ribaldus en Xinia lagen in Annaland, en Sepia in Bruinisse Tijdens het palaver in Kats viel de gezamenlijke beslissing naar Blankenberge te varen om 3 redenen: (1) alhoewel de voorspelling van Met Office voor zondag niet ongunstig leek voor de oversteek (ZO 4-5), verwachtte Weather News echter later veel wind in Dover en Thames (ZW 8 à 9) en raadde een oversteek af, (2) het stelde de noordelijke vloot in staat aan te haken, en (3) London was nog steeds haalbaar.

Aldus vertrokken 17 schepen tussen 06:00 en 07:00 uur uit de Roompot en arriveerden rond 13:00 uur in Blankenberge. La Liberté stak eigenzinnig, solo over naar Ramsgate. Hydra ging terug naar Zierikzee vanwege een probleem met het voorluik; de schipper van Aurelia besloot vanwege een spierblessure en een defecte startmotor in Zeeland te blijven.

Op maandag volgden 3 palavers in Blankenberge. De eerste 2 palavers leidden tot algehele besluiteloosheid.

Met Office gaf voor maandag: ZW 5-7 mogelijk 8; dat zag er dus niet uit en we wilden London niet afschrijven. ‘s Middags werden 3 voorstellen gepresenteerd: Louis stelde voor naar Gravelines te varen, Philip stelde voor over te steken, en Maarten stelde een noordelijk koers voor. Geen van die voorstellen

kreeg witte doekjes en we besloten om 22:00 uur opnieuw te palaveren.

London konden we toen wel vergeten; Tom Jacobs werd per e-mail geïnformeerd en het diner werd afgeblazen.

Het Met Office weerbericht van 18:55 uur gaf voor dinsdag tussen 06:00 en 24:00 uur: ZW 4-5. De DWD voorspelde echter meer wind (ZW 5-6, mogelijk 67). Die voorspellingen, samen met een overall onstabiele weersituatie, leidde al vóór het palaver tot 2 stromingen: “overstekers” en “niet-overstekers”. Dat bleek ook de uitkomst van dat palaver: 11 schippers zagen het gaatje en besloten over te steken en 6 schippers zagen dat niet; zij besloten naar Gent te varen.

De splitsing was een feit.

Die dinsdagochtend vertrokken 11 schepen richting Ramsgate; Windveer en Ultima besloten na een aantal uren op zee, terug te keren en sloten aan bij de “Gent-gangers”. Xinia ondervond 15 mijl uit de Engelse kust een breuk van de “D2” en besloot over de andere boeg terug te zeilen; zij meerden om 23:00 uur af in Breskens.

De tocht naar Gent was aangenaam, maar van een minder “zeezeil-gehalte”; de stad is echter prachtig en het Captains Dinner was voortreffelijk. Helaas moest Cadans in Zelzate achterblijven, vanwege problemen met saildrive en roer.

Donderdag een mooie zeiltocht van Gent naar Breskens en vervolgens op vrijdag een prima zeiltocht van Breskens naar Zierikzee, en wie was niet jaloers op de “overstekers”. Tijdens een buitengewoon gezellig diner in Zierikzee reikte Philip de “Navigator’s Trophy” 2007, aan Maarten persoonlijk uit.

DE ENQUÊTE Het besluit: “oversteken” en “niet-oversteken”, vroeg om nadere analyse.

Onbestendig weer drukte vanaf het begin een stempel op de tocht. In de aanloop naar de tocht gaven de langere termijn voorspellingen ongunstige winden (ZW 6). Korte termijn voorspellingen kwamen niet uit en weerrapporten van verschillende stations spoorden niet. Dit alles gaf voeding aan het gevoel: onstabiel, onzeker. Daarnaast lijkt de veelheid aan weersinformatie, met inhoudelijke belangrijke verschillen en de interpretatie daarvan, eerder tot meer, dan minder verwarring te leiden.

Vragen, antwoorden en terugblik van “overstekers” De eensgezindheid in de antwoorden van “overstekers” is opvallend.

“Overstekers”:

Ja Nee

1

Ik vaar voor mijn plezier; privé zou ik dezelfde beslissing genomen hebben.

2 Een iets minder comfortabele tocht, maar goed te doen.

3 De weersverwachtingen vond ik absoluut verantwoord, ook als er meer wind zou komen.

4 Over de terugtocht maakte ik me geen zorgen; er is altijd wel een gaatje.

5 Een dag later terugkeren, vormde geen probleem.

6 Een capabele bemanning voor de oversteek.

7 Een ervaren bemanning; zelfs als ik uitval, raakt mijn schip niet onderbemand.

8 Het schip was goed uitgerust voor de tocht, ook onder zwaardere omstandigheden.

9 Twijfelde over te steken, maar sloot aan bij de “overstekers”.

10 Gezamenlijk varen was ondergeschikt aan mijn beslissing.

Terugblik van “Overstekers”: Zie met voldoening terug op de week

7

1

8 7

1

8 5 7 7

3 1

8 1 3

Ja 7

7 5

Ja/nee 1

Vragen, antwoorden en terugblik van “niet-overstekers” Een heel ander beeld spreekt uit de antwoorden van “niet overstekers”: “Niet Overstekers”: Ik vaar voor mijn plezier en steek onder die omstandigheden niet over.

2 Het leek mij een buitengewoon oncomfortabele tocht.

3 De weersverwachtingen vond ik onstabiel en meer wind vond ik een risico.

4 Grote twijfels over de terugtocht.

5 Een dag later terugkeren, vormde een probleem.

6 Mijn bemanning was niet capabel om de oversteek te maken.

7 Een op zich ervaren bemanning, maar als ik uitval raakt mijn schip onderbemand.

8 De uitrusting/staat van het schip waren niet optimaal.

9 Twijfelde over te steken, maar sloot aan bij de “niet-overstekers”.

10 Gezamenlijk varen was ondergeschikt aan mijn beslissing.

1

Terugblik van “Niet Overstekers”: Zie met voldoening terug op de week

Het weerteam heeft, ondanks een goede presentatie, die onzekerheid niet weg kunnen nemen.

De resultaten van de enquête, zijn weergegeven in bovenstaande tabellen.

KANTTEKENINGEN BIJ DE ENQUÊTE “Overstekers” en “niet-overstekers” kijken vrijwel allen met voldoening terug op de week en zijn tevreden over deze beslissing. Toch staat het proces op ge-

Ja Nee 8 2 7 8

3 2

4 4 5

6 6 5

5 2 5 8

4 7 4 1

Ja Nee 9 1 spannen voet met de doelstelling: “bevorderen van verantwoord zeezeilen”, en daarom lijkt het wenselijk, criteria en condities vóór en tijdens de tocht vast te leggen. Hieronder enkele suggesties die ik ontving: * Spreek één verzamelhaven af. * Leg vast bij welke windcondities er niet (en dus ook: wanneer wel) wordt gevaren. * Vaar eventueel met minder schepen, maar evenwichtiger bemand.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

27

Golven op diep water Golven kunnen het zeilen een kick geven als het schip goed loopt en golf-op-golf-af dendert. Soms kunnen we er ook behoorlijk last van hebben. Kun je dat een beetje voorspellen? Ja, dat kan. In dit artikel, voor diep water.

In het volgende nummer bekijken we wat er gebeurt als golven op ondiep water terechtkomen.

Figuur 2. Toenemen van golfhoogte met tijd en windkracht

Arend Jan Klinkhamer

G

olven ontstaan door de wind.

Omdat water zo dun vloeibaar is, komt het heel gemakkelijk in beweging: als het een beetje waait, duwt de wind tegen het golfbergje en het trekt nog wat harder in de holte achter het bergje. Daardoor wordt het bergje iets hoger en het dal iets dieper.

Hoe langer het waait hoe hoger de golven kunnen worden. Bij elke windsnelheid is er dan wel een moment waarop de golfhoogte niet meer toeneemt. Dan is er een evenwicht tussen de toevoer van energie door de wind en het verdwijnen van energie door de interne wrijving in het water en door het breken van de golven.

Dat groeien van de golfhoogte is afgebeeld in figuur 2, dit geldt voor water

Figuur 1.

Opbouwen van golven door de wind 28

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

dieper dan de halve golflengte. Verticaal staat de significante golfhoogte (zie het kader, voor de uitleg hiervan) en horizontaal staat de tijdsduur, d.w.z de tijd dat een bepaalde windkracht heeft gewaaid. Een voorbeeld: stel er heeft 12 uur lang 20 knopen wind gestaan (windkracht 5). Ga bij 12 uur van de onderste schaalverdeling omhoog naar de gekromde lijn van 20 knopen (punt A). Vanaf het snijpunt lees je aan de linker schaalverdeling de golfhoogte af: 2 meter. We zien ook dat na 24 uur de golfhoogte niet meer toeneemt; hij blijft ongeveer 2,5 meter. Bedenk wel: het gaat hier om de significante golfhoogte: het gemiddelde van de hoogste 33% van de golven. Gaat het minder hard waaien dan neemt de golfhoogte weer af. We komen er later op terug hoe snel dat gaat.

Windkracht Bft 4 5 6 7 8 9 10

Golfhoogte na 12 h

Golfhoogte

0,8 m 1,7 m 2,5 m 3,5 m 5,5 m 7m 10 m

1m 2m 3,5 m 6m 8m 12 m 16 m

Tijdens het toenemen van de golfhoogte gebeurt er ook iets met de lengte van de golven. Hoe langer het waait hoe langer de golven worden; de korte golven dragen energie over aan langere golven. Die langere golven bewegen sneller dan de korte. Als de golfhoogte op zijn eindwaarde is, zijn ook de golflengte en de golfsnelheid op hun eindwaardes. Blijft het even hard waaien, dan verandert er gemiddeld niets meer. In de eerste kolom van de tabel zien we dat na 12 uur windkracht 7 de golfhoogte 3,5 meter is geworden.

De kolom er naast geeft aan dat dit in een volgroeide zee kan groeien tot 6 meter; dat is na 42 uur het geval. We zien ook dat de golfsnelheid altijd ruim meer is dan de snelheid van een jacht, de snelheid kan 40 Ă 50 knopen worden. We zien hier dus bevestigd dat de golven ons altijd inhalen.

Volgroeide zee Bereikt GolfGolfna lengte snelheid 12 h 24 h 36 h 42 h 58 h 72 h 72 h

25 m 55 m 100 m 150 m 220 m 300 m 400 m

12 kn 19 kn 25 kn 31 kn 37 kn 43 kn 50 kn

Tabel van zeegang bij verschillende windsterktes

Golfperiode 4s 6s 8s 10 s 12 s 14 s 16 s

Golfbegrippen

D

e hoogte van een golf is de verticale afstand van de golftop naar het naastliggende golfdal. De golflengte is de afstand tussen twee opeenvolgende toppen. We zien dat de toppen steiler zijn en de dalen wat vlakker. Omdat het gemiddelde zeeniveau daardoor dichter bij het dal ligt dan bij de top, vallen vooral de toppen op in het beeld. Als de golven hoger worden, gaan ze breken als de hoogte 1/7 is van de

lengte. De tophoek van de golf is dan ongeveer 120 graden.

Dat is in de foto van de net brekende golf goed herkenbaar.

Golven bewegen altijd. Als je op een vast punt de golfhoogte meet, zie je de golftoppen en dalen voorbij komen. De tijd tussen het passeren van twee golftoppen is de golfperiode.

Deze periode is ook ongeveer de tijd die je op een bijliggend zeilschip zou meten.

120o

H

Significante golfhoogte

oe meten we nu de gemiddelde golfhoogte? In de figuur staat een golfhoogtemeting van 15 opeenvolgende golven. Van elke golf wordt de hoogte gemeten, van het dal naar de volgende top. De significante golfhoogte is het gemiddelde van de hoogste 33% van het totale aantal, in dit voorbeeld de boven de grafiek aangegeven 5 hoogste golven. Dit

gemiddelde komt behoorlijk goed overeen met de golfhoogte die door ervaren zeelieden wordt geschat. Deze definitie van significante golfhoogte wordt wereldwijd gebruikt. Een op de duizend golven kan twee keer zo hoog zijn als de significante golfhoogte, dat zijn ongeveer drie golven in zes uur.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

29

De grotere snelheid van de langere golven heeft nog een ander gevolg: als het windveld niet van plaats verandert, zullen de lange golven zich sneller en dus verder uit het windveld verwijderen dan de korte golven. Buiten een windveld ervaren we daarom vooral de lange golven ervan: daarom is deining altijd lang. Wil je rekenen aan de tijd die een golfveld nodig heeft om een bepaalde afstand af te leggen, dan moet je de halve golfsnelheid nemen, de zogenaamde groepssnelheid.

In werkelijkheid treedt er niet één golflengte op, maar allerlei golflengtes door elkaar. Daardoor ziet de zee er onregelmatig en voortdurend anders uit. In de tabel staat de golflengte met de grootste energie. In figuur 3 zien we de golfhoogte ten westen van Ierland bij een constante windkracht 6 á 7; de golfhoogte is tussen 6 en 7 meter (gegevens van www.ndbc.noaa.gov).

In figuur 4 zien we wind en golven bij de Shetlands op 11 en 12 januari.

De wind is bij A ongeveer vijf uur lang windkracht 8 geweest (de meetpunten zijn per uur) en neemt dan snel af naar 5 à 6. De golfhoogte is dan 6 meter. Bij windkracht 6 hoort volgens figuur 2 een significante golfhoogte van maximaal 3,5 meter, lager dan de golfhoogte op dat moment. Binnen twee uur begint de golfhoogte dan ook af te nemen. Op tijdstip B neemt de wind weer toe van 4 naar 8 Beaufort, maar de golfhoogte blijft ook na twee uur nog steeds ongeveer 4,5 meter. In figuur 2 zien we dat 4,5 meter de eindhoogte is van windkracht 6 à 7. De golfhoogte begint dan ook pas toe te nemen nadat de wind meer is geworden dan kracht 7. De vertraging daarvan is weer een à twee uur. Het grafiekje lijkt dus in de praktijk aardig te kloppen.

Nu hebben we steeds aangenomen dat tijd het enige is dat de opbouw van de golven bepaalt. Er is nog een tweede factor, dat is de windbaan. Figuur 5 schetst het opbouwen van een golfveld.

De wind heeft behalve tijd ook een bepaalde afstand nodig om golven te kunnen opbouwen. In de Noordzee is die afstand nooit groter dan een 600 mijl, in ons vaargebied meestal nog geen 100 mijl. Dat zien we dan ook in de golfhoogte die zich op diezelfde 11 en 12 januari vormt bij het lichtschip Sandettie op 15 mijl van Ramsgate (figuur 6). De wind bereikt negen uur lang 10 Beaufort, toch komt de golfhoogte niet boven de 3 meter uit. De oorzaak is die windbaan van niet meer dan 15 mijl: 30

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

Figuur 3. Waarnemingen van wind en golven

Figuur 4. Toenemen en afnemen van de golfhoogte met de windkracht Plaats 50 M NE van Shetland, 11 t/m 13 januari 2007

Figuur 5. Het opbouwen van golven in een windveld. Fetch = windbaan

het effect van de hoge wal. Dat effect kun je aan figuur 2 toevoegen, het resultaat is dan figuur 7. De lijnen voor de golfhoogtes zijn dezelfde als in figuur 2.

Ongeveer loodrecht daarop lopen nu de lijnen van de windbaan. De lijn van 15 mijl = 30 km windbaan snijdt de 10 Beaufort lijn bij ongeveer 3,5 meter en een tijdsduur van goed twee uur. Door deze beperkte windbaan blijft de golfhoogte op die waargenomen 3,5 meter en groeit niet door tot de 7 meter die er na negen uur had kunnen staan als de windbaan 150 km zou zijn geweest.

De grafiek van figuur 7 is met een gebruikshandleiding toegevoegd aan de handout ‘Weerberichten opnemen en interpreteren’ die op de PZV website staat.

Figuur 6. Golfhoogte en windsnelheid bij Sandettie lichtschip, op 15 mijl NE van Ramsgate

Figuur 7. Grafiek voor het bepalen van de golfhoogte bij een windsnelheid U in m/s of Bft na t uren, en een windbaan F km PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

31

Toch maar liever motoren!

Watertaler heeft met zijn artikel in het vorige nummer een afwijzende reactie uitgelokt, nog een 'taalkundige' onder de leden van PZV?

P

Betweter

ienter bedacht verhaaltje van Watertaler: "Motorren? Nee, ik schroef liever". Jammer voor Watertaler, maar zijn betoog raakt kant noch wal zodat zijn conclusie volledig naar de prullenbak kan worden verwezen.

Gelukkig maar, ik houd weliswaar niet van motoren, maar om te moeten schroeven vind ik helemaal niks.

Watertaler probeert ons met behulp van een analogie tussen het zeil- en het motormechanisme tot schroeven te bewegen. Helaas voor hem, zijn analogie deugt niet.

Het 'op zeil varen' wordt namelijk niet alleen mogelijk gemaakt door wind en zeilen, maar ook door de verstaging en

de schoten. De wind levert de energie, de zeilen zetten die energie om in trekkracht en de verstaging en schoten brengen die trekkracht over op het schip.

Evenzo berust het 'op de motor varen' niet alleen op de motor en de schroef, maar ook op de brandstof. De brandstof levert de energie, de motor zet die energie om in rotatiekracht en de schroef zet die rotatiekracht om in voortstuwingskracht op het schip.

U ziet het al? Juist, de zeilen en de motor vervullen dezelfde rol: het is dus wel degelijk 'zeilen' en 'motoren'!

Eigenlijk is het gebruik van elke analogie nogal dubieus, het gaat namelijk uit van de veronderstelling dat woordstructuren altijd aan wetmatigheden voldoen, maar dat gaat zeker niet altijd op.

Wat moeten we anders denken van de benaming van boottypes: 'zeilboot', 'stoomboot', 'motorboot' en de opkomende namen als 'kernonderzeeboot' en 'kernvliegdekschip'? En wij spreken toch wel over 'stranden', 'vastlopen' en 'op de klippen lopen' maar toch niet over 'klippen'?

Onwetmatig woordgebruik is natuurlijk geen maritieme aberratie, aan de wal kunnen ze er ook wat van. Wat te denken van werkwoorden als 'fietsen', 'computeren', 'netwerken', borrelen' en 'palaveren', ieder op een andere wijze afgeleid van een kenmerkend zelfstandig naamwoord?

Kortom, een taal kent geen wetmatige woordstructuur maar bevat woorden die zijn wat ze zijn: gegroeid in het gebruik, of je dat nu leuk vindt of niet.

Watertaler zal wel tot dat groepje aanhangers van het Groene Boekje behoren die onze levende taal in een formele taal willen veranderen. Gelukkig lijkt dat tot nu toe nog niet zo goed te lukken.

Houden zo!

Niet kleppen, zolang je maar tussen die rotsen stuurt kunnen we niet klippen.

32

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

Take your time, there’s plenty of it lijk komen we laat, maar ongeschonden in de haven aan.

Michelle Blaauw - KNRM

H

et onweer was indrukwekkend geweest. In de jachthaven heerste een saamhorige stemming. Ook wij waren blij dat we niet op zee zaten tijdens de oorverdovende klappen en de imposante bliksemflitsen uit het zwarte wolkendek.

Tijdens de gezellige napraat vraagt een andere vakantieganger die iets verderop ligt: 'Wat denkt u, kan ik morgen naar de Theems?' We vragen hem waarom hij deze vraag stelt. Hij is met zijn gezin onderweg. Ze hebben de boot sinds vorig jaar en ze hoppen langs de kust. Nu nog van Nieuwpoort via Ramsgate, door naar Londen en dan in een echte oversteek terug naar Nederland.

De steile leercurve zeg maar. Zijn gezin is niet zo enthousiast als hij, maar ja, de box in Saint Katherine’s Dock in Londen is al besproken voor overmorgen, het zou wel handig zijn als hij er dan ook kan zijn. Wij weten niet of het echt een goed idee is, maar de volgende dag is de box leeg. Goede vaart dan maar!

Een paar jaar later zitten we zelf midden in een onweer. Niet iets om naar uit te zien. Op een prachtige dag met een matige bries worden we ingehaald door een redelijk dreigend uitziend

rolwolkje. Het was een soort electrical storm: overal om ons heen kleine ontladingen. Gelukkig zit er niet veel wind in de bui, maar door de zware regen is er geen zicht. Geen keus: wachten tot we de kust weer kunnen zien. Niet aan de zeereling komen. Gelukkig hebben we geen koolstof mast of spinnakerboom, want dat werkt als een magneet op de bliksem. Een paar weken geleden is hier nog een visser omgekomen.

De bliksem was in zijn koolstof hengel geslagen.

Je wilt natuurlijk het liefst binnen liggen op zo’n moment. De meningen over de beste werkwijze zijn verdeeld. Uiteinde-

De kapseis van de Amelander reddingboot Anna Margaretha op 1 november 2006 had behalve met de weersomstandigheden (NW 12) vooral ook te maken met tijdnood. Het schip in nood Cementina dreigde te stranden maar stelde het accepteren van sleepboothulp te lang uit. De bemanning van de reddingboot heeft gedaan wat ze kon om ongelukken te voorkomen, maar raakte daardoor zelf in gevaar. Een gebeurtenis die de gemoederen binnen de KNRM geruime tijd uitgebreid heeft beziggehouden. Via http://www.knrm.nl/ _images/PDF/Evaluatierapport_AM.pdf kunt u het hele rapport nog eens lezen.

Bij het Kustwachtcentrum - dat de KNRM-vloot coördineert bij nood op het water - zijn ze ’s zondags van 11 tot 8 uur druk in touw om alle noodgevallen en -gevalletjes af te handelen. Ook voor de KNRM is dus de zondag de drukste dag van de week. Iedereen wordt immers de volgende ochtend weer op z’n werk verwacht? Daarom heeft iedereen haast op zondag. En toch: een rustige, degelijke voorbereiding en wat overleg voorafgaand aan een eindje varen kan rampen voorkomen. Onthaasten helpt echt.

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

33

MONSTERROL NIEUWE LEDEN Joke Arentsen Bram Bijloo Floris Boele Ronald Boetzkes Hans Brevé Peter Chevalier Vincent de Gouw & Roos Leemhuis Paul Schuurkes Els en Henk Sweegers Koos Luttjeboer & Jane Nijwening

Hendrik de Keijsertstraat 11, 5041 JA Tilburg Stilpot 23, 5708 GW Helmond Nimrodel 22, 5663 TE Geldrop Kruiseik 39, 5591 LJ Heeze Tiendhof 12, 5551 XA Valkenswaard Hoef ten Halve 3, 5268 LT Helvoirt Hennequinstraat 4, 5212 NK ‘s-Hertogenbosch Keizersmantellaan 23, 5691 RH Son Eviestraat 1, 5561 AG Riethoven Duke Ellingtonlaan 7, 5629 RE Eindhoven

013-4631745 0492-551127 040-2858835 0478-510898 040-2044664 0411-641267 06-41806914 0499-476079 040-2013414 040-2480063

jarentsen@hetnet.nl bbijloo@planet.nl f.boele@chello.nl fam.boetzkes@live.nl hbreve@simactriangle.com peter.w.chevalier@wxs.nl roos.vince@home.nl paul.schuurkes@planet.nl h.sweegers1@chello.nl j.nijwening@planet.nl

GEEN LID MEER Paul de Haas, Boudewijn Lacroix NIEUWE EIGENAREN EN NIEUWE SCHEPEN Eigenaar Bram Bijloo Peter Chevalier Henk Sweegers Arend Jan Klinkhamer & Lidia Roesink Koos Luttjeboer

Naam boot Summertime Existence Allegonda Rosa Jokasa

Thuishaven Breskens Brouwershaven (Brouwershaven) Lelystad (Marina Flevo) Kats Willemstad (De Batterij)

Opmerkingen one-off, alu kits 1710*470*310 Dufour 31 940*330*185 Bavaria Vision 44 1370*439*180 Warrior 38, 1155*400*155 Dehler 44, 1370*386*220

WIJZIGINGEN Zie de colofonrubriek INFORMATIE LIDMAATSCHAP, LEDENADMINISTRATIE en BOOTADMINISTRATIE. In Zeezeilen worden alleen wijzigingen van lidmaatschap en botenbezit vermeld.

ZEEZEILEN, het verenigingsblad van de PZV Zeezeilvereniging (verschijnt 4x per jaar, alleen in 2007 3x per jaar)

BESTUUR Philip Beekman, voorzitter Jan Otten, secretaris Bart Lagerweij, penningmeester Rolien Lucassen, voorzitter winteractiviteiten Jacqueline van Amstel, vz. zomeractiviteiten Hans van Reenen, hfd.red. Zeezeilen/Website

Floralaan West 304 Raadhuisstraat 68-A Laurenspark 122 Krokuslaan 19 de Stappert 6 Mauritsgaarde 16

5644 BP Eindhoven 5582 JG Waalre 4835 GZ Breda 5595 ER Leende 5066 MG Moergestel 5671 XM Nuenen

040-2122792 040-2213447 bestuur07a@pzv-zeezeilen.nl 076-5224602 040-2060622 013-5136599 040-2834837

COMMISSIE ZOMERACTIVITEITEN Jacqueline van Amstel, voorzitter Franka Ruijten Ramsgate tocht: Lidia Roesink, voorzitter Haye van der Werf, secretaris Dennis van Thiel, penn.meester Corrie van Oort

COMMISSIE WINTERACTIVITEITEN Rolien Lucassen, voorzitter Paul Horstman, secretaris Jan Vermeulen, penn.m.

Maarten van Herk Richard van Steenderen Martijn van Dijk

REDACTIE ZEEZEILEN/WEBSITE Hans van Reenen, hoofdredacteur Huug Schenkel, penn.m.

Marijke Alders Bauke Sijtsma Marja Snoeyen Jan Statius Muller Peter Veger

WEBSITE Peter Veger, webmaster

zac07a@pzv-zeezeilen.nl

wac07a@pzv-zeezeilen.nl

zz07a@pzv-zeezeilen.nl

wm07a@pzv-zeezeilen.nl

INFORMATIE LIDMAATSCHAP, LEDENADMINISTRATIE EN BOOTADMINISTRATIE Peter Veger, Prins Hendriklaan 18, 5684 GP Best, tel 0499-373994, adm07a@pzv-zeezeilen.nl.

Zijn er wijzigingen in uw adres etc. of in de gegevens van uw boot, geeft u die dan door. Ze worden dan opgenomen op de website.

KENNISBANK Beheerder Wim van Roode, tel. 040-2624408, Wim.van.Roode@vanroode.org BETALINGEN Contributies en betalingen voor cursussen, oefenweekenden en advertenties in Zeezeilen moeten worden gedaan aan de respectievelijke rekeningnummers. Gelieve bij betalingen steeds de aard van de betaling te vermelden.

Voor betaling van de contributie wordt een acceptgirokaart toegezonden.

De redactie van Zeezeilen verstrekt advertentietarieven op aanvraag.

Girorekeningen: Administratie: postgiro 3222325 t.n.v. PZV Contributie te Best Commissie Zomeractiviteiten postgiro 4103394 t.n.v. PZV Zomeractiviteiten te Helmond Commisie Winteractiviteiten postgiro 2939005 t.n.v. PZV Winteractiviteiten te Best KOPIJ ZEEZEILEN: zz07a@pzv-zeezeilen.nl Kopij (in Word, Arial 10 pt) inleveren bij Hans van Reenen, Mauritsgaarde 16, 5671 XM Nuenen. DE KOPIJ MAG GEEN INGESLOTEN ILLUSTRATIES OF OPGEMAAKTE TABELLEN BEVATTEN! Dit geeft namelijk grote problemen bij de redactie en de vormgeving.

Illustraties identificeren met naam en de titel van het bijbehorende artikel. Digitale illustraties weergeven met hoge resolutie in TIF, JPG, PDF, PNG, PSD, BMP, EPS, GIF of -als het niet anders kan!- Word formaat en bij Hans van Reenen aanleveren, liefst via e-mail of op CD. De redactie stelt het op prijs dat u de aanwijzingen in “Enkele richtlijnen voor het schrijven van een stukje voor Zeezeilen” volgt, welk document is op te vragen bij de redactie. Ook kunt u het vinden op de PZV website, onder Zeezeilen.

De redactie van Zeezeilen kan aanpassingen aanbrengen vanwege de leesbaarheid of de omvang. Bij grote veranderingen wordt met de auteur contact opgenomen. De redactie behoudt zich tevens het recht voor om een artikel naar een volgend nummer door te schuiven.

WEBSITE: www.pzv-zeezeilen.nl Met een listserver. Voor directe berichtgeving tussen ingeschreven leden onderling: pzv-list@pzv-zeezeilen.nl

34

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

De gespleten Ramsgatetocht 2007

De Waddeneilanden

Staande mastroute naar Willemstad

Palaver Blankenberge

Ramsgate

Kanaal van Terneuzen naar Gent

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

35

��������

������� ������������������������������������� �������������������������������������� ������������������������������������ ������������������������������������� �������������������������������������� ���������������������������������� ��������������

������������

������������������������������������������������������������������������������������������������������������� ������������������������������������������������������������������������������������������������������� 36

������������������� PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007