dzieła, który jeszcze mocniej uwypukla jego pierwsze wrażenie — wszechogarniającej, pochłaniającej pustki, pozbawionej najmniejszych śladów życia. Wkraczając w labirynty struktury architektonicznej Zdunek, odnosimy nieodparte wrażenie, że za kolejnym zakrętem, ścianą, blokiem zderzymy się z kolejnym zakrętem, kolejną ścianą, kolejnym blokiem. Jedyny przejaw życia to sama materia płótna — jego faktura — grubo kładziona farba — gęsta, ciężka, zmysłowa, wibrująca. Ale to dostrzegamy z bliska — kadrując obraz i przybliżając swój wzrok do płótna. Wystawa W poszukiwaniu głębi obejmować będzie prace wybrane z całej dotychczasowej twórczości artystki, będzie też jedną z większych jej wystaw indywidualnych. Karolina Zdunek — w latach 1998–2003 studiowała na warszawskiej ASP, uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Krzysztofa Wachowiaka. Jest laureatką kilku prestiżowych konkursów (m.in. Grand Prix 37. Biennale Malarstwa „Bielska Jesień 2005”, Galeria Bielska BWA). Brała udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych. 0–62
DOM WARIATÓW 25.04–31.05 Białystok, Galeria Arsenał Elektrownia, ul. Elektryczna 13 www.galeria-arsenal.pl
W trakcie powstawania projektu, jak również podczas prac konstrukcyjnych przy kompleksie Cité Radieuse w Marsylii, krytycy prac Le Corbusiera zlecili przeprowadzenie testów psychologicznych, które miały udowodnić, że przyszli mieszkańcy budynku w końcu by oszaleli. Tytuł pracy Alexandre’a Perigot La Maison du Fada został zaczerpnięty z tych badań. „Fada” to osoba, która rzekomo została „opętana przez złośliwe duszki”, a w rzeczywistości cierpi na zaburzenia psychiczne, takie jak zespół Aspergera, schizofrenię, paranoję, zaburzenia narcystyczne itp. Projekt zakłada stworzenie modelu budynku w skali 1:15 — 9 metrów długości, 1,6 metra szerokości i 3,7 metra wysokości — zbudowanego w formie matrycy architektonicznej. Korzystając z oprogramowania Archicad, artysta skonstruował szkielet budynku będący fizyczną kopią modelu wygenerowanego w przestrzeni wirtualnej. La Maison du Fada zachowuje formę kinetycznej, rurowej struktury, w której każdy poziom przypomina ogromną długą półkę. Równocześnie falujący ruch ma za zadanie wywołać u widza wrażenie, że konstrukcja tańczy. Ostatnimi czasy postać „fada” przeniknęła
do telewizji. Stąd drugą częścią instalacji będzie wideo, w którym przedstawionych zostanie ponad 100 portretów aktorów grających „szalonych” bohaterów. Projekcja ta będzie znajdować się na pierwszym poziomie konstrukcji i będzie z niej wyświetlana na ścianach przestrzeni wystawowej. 0–63
GŁOWA W AKWARIUM do 15.04 Zielona Góra, Galeria BWA, al. Niepodległości 19 www.bwazg.pl
Na pierwszy rzut oka trudno odkryć, co jest tematem wystawy Głowa w akwarium. Jan Szewczyk prezentuje na niej wiele, pozornie niepołączonych ze sobą wątków, notatek w formie zdjęć, krótkich zapisów wideo i drobnych obiektów: wspinaczka w górach, pamiątkowe fotografie, nastoletnia fascynacja płcią przeciwną. Punktem spajającym je wszystkie jest osoba samego artysty, i to właśnie ta osoba jest powodem całego zamieszania. W neutralną przestrzeń galerii wbudowana zostaje przestrzeń osobista, ale bez jej głównego bohatera. Doświadczanie jego nieobecności jest podkreślone przez ślady po byciu autora, a także jego wizerunki w postaci zdjęć autorstwa przyjaciół, na których został oznaczony. Wystawa Głowa w akwarium jest ostatecznym rozrachunkiem z wyobrażeniami na swój temat oraz z wyobrażeniami, które rzuca na podmiot otoczenie. Stworzenie siebie jako podmiotu jest prawdopodobnie pierwszym krokiem w dorosłość, a jednocześnie ostateczną decyzją o zerwaniu z nastoletniością z całym jej romantycznym repertuarem. To taki czas pogodzenia się z pękaniem tytułowego akwarium.
0—61 Karolina Zdunek: Z cyklu Dzienniki, olej na płótnie
0–64
TEATR NIE JEST PRODUKTEM www.popieram.info www.e-teatr.pl www.warszawskie.org Nowym dyrektorem Teatru Maska w Rzeszowie została Teresa Kubas-Hul — ekonomistka, przewodnicząca sejmiku podkarpackiego, członkini Platformy Obywatelskiej. Urzędnicy Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego postanowili bez konsultacji z zespołami aktorskimi czy resortem kultury zmienić statuty teatrów
0—63 Jan Szewczyk: Mountain In Plane
No75 / orientuj się
78—79