BRUZZ - editie 1524

van 26 mei tot 2 juni 2016

N° 1524 WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

ROGIERPLEIN EINDELIJK ONDER DAK BRUSSEL - Maandag is gestart met de bedekking van de luifel op het Rogierplein. Na testfases eind vorig jaar bleef het lang wachten op expertise, controle en de juiste weersomstandigheden. Op de luifel komt een folie van kunststof, zoals op de Arena in München. Als de timing wordt aangehouden loopt u vanaf eind augustus in geval van regen droog onder het gevaarte. JMB

© ID BAS BOGAERTS

Youri Tielemans

“Ik ben een heel simpele jongen” p 20

TEUN VOETEN

“Abou Jahjah spreekt met dubbele tong” p 15

GRAPHIC NOVEL

Nel, Dolle Mina avant la lettre p 18 - 19

2 I BRUZZ 1524 I Donderdag 26 mei 2016

EDITO Straatpolitiek

STEVEN VAN GARSSE Chef weekblad “ Crowdfunding mag niet in de plaats komen van een overheid die centen noch ideeën heeft”

COLOFON BRUZZ

Flageyplein 18, 1050 Brussel 02-650.10.65 ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bruzz.be), 02-650.10.80, Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 20 euro per jaar; IBAN: BE98 3631 6044 3393, BIC: BBRU BE BB van Vlaams Brusselse Media vzw. Buiten België 30 euro per jaar.

OPLAGE 62.609 exemplaren.

ADVERTEREN? Barbara Hartert 0478-84.01.93 ALGEMENE DIRECTIE Jo Mariëns ALGEMENE HOOFDREDACTIE Jeroen Roppe WEEKBLAD & MAGAZINE Steven Van Garsse (chef ) EINDREDACTIE Ken Lambeets ART DIRECTOR Heleen Rodiers VORMGEVING Ruth Plaizier.

REDACTIE Jean-Marie Binst, Christophe Degreef, Bettina Hubo, Danny Vileyn.

MEDEWERKERS Michaël Bellon, An Devroe, Elien Haentjens, Wauter Mannaert, Tim Schoonjans, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet.

FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Ivan Put, Saskia Vanderstichele, Jo Voets.

DISTRIBUTIE Ute Otten VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Steven Van Garsse, Flageyplein 18, 1050 Elsene.

Bruzz is een uitgave van de Vlaams Brusselse Media vzw, wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bruzz.be

Crowdfunding heet het nieuwe toverwoord. Geen centen voor een fijn project?

Lanceer het in de media en met een goede communicatie komt er vanzelf een dynamiek op gang, en stromen de centen binnen. Wie geen kaas heeft gegeten van mediacampagnes en fundraising kan bij tal van internetplatformen terecht. Die doen het werk, voor een procentje of tien.

Crowdfunding bestaat er in vele vormen.

In de meeste gevallen leiden ze ook echt tot resultaat. Dat blijkt uit het weinige onderzoek dat erover bestaat. Het bekendste Belgische voorbeeld is misschien nog dat van Abdeslam Gharrafi, wiens uitgebrande auto na een vakbondsbetoging in geen tijd werd terugbetaald. Met dank aan een mediatieke geldinzameling.

Maar mogen er ook vraagtekens geplaatst worden bij deze nieuweling in onze economie? Zo kwam het crowdfunding-project Newsmonkey afgelopen week in nauwe schoentjes omdat er niet helemaal keurig gecommuniceerd werd over het succes van de nieuwswebsite, en het bijhorende nadeel voor de crowd.

Erger is het als een crowdfunding met veel media-aandacht gestart wordt, maar van het project komt niets terecht. Waar is dan de beloofde return voor de crowd? Die blijft dan eigenlijk bedrogen achter.

Er is nog een derde kanttekening. De

WAUTER MANNAERT

staatskassen zijn leeg. Het geld is op. De overheid zoekt nieuwe manieren om projecten van start te laten gaan. Dan komt crowdfunding al snel in beeld. Dit voorbeeld is niet uit de lucht gegrepen. De Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) bedacht op een bepaald moment even dat de socio-culturele verenigingen voortaan hun financiering in functie van een crowdfunding-project zouden moeten kunnen krijgen.

Van dat idee is gelukkig afgestapt. Het zou het failliet betekenen van een overheid, als die zich niet meer in staat zou achten om zelf projecten al dan niet gunstig te beoordelen, maar dat over te laten aan de straat.

En die er nog eens voor te laten betalen ook. De Vaartkapoen wil geld? Laat ze het maar ophalen via crowdfunding.

Is crowdfunding dan helemaal af te schrijven? Zeker niet. Het kan zeer zeker wervend werken. In een stad die nood heeft aan meer cohesie is zoiets mooi meegenomen. En in een interview verder in deze krant merkt Frederik Lamote terecht op dat het bij crowdfunding maar om kleine bedragen gaat, los van een subsidiepolitiek.

Maar crowdfunding mag niet in de plaats komen van een overheid die centen noch ideeën heeft. We betalen genoeg belastingen. Mogen die dan renderen?

“ “

We zijn een slow city” Brussels minister van Mobiliteit Pascal Smet (SP.A) spreekt met enige ironie over de vertragingen in tal van Brusseldossiers (in de VGC-raad).

Als onderhandelen betekent op alles toegeven, dan kan je beter niet onderhandelen” Federaal minister van Justitie Koen Geens (CD&V) over de onderhandelingen met de cipiersvakbonden (in De Morgen).

Donderdag 26 MEI 2016 I BRUZZ 1524 I 3

wonen Minister Céline Fremault (CDH) wil referentiehuurprijzen

Stedenbouw Kritiek op nieuw metrostation

Eigenaar verlaagt huurprijs na staking DE EQUIPES POPULAIRES voerden vorige week actie tegen huisjesmelkerij voor het Brussels Parlement.

port vorige week voerden de Equipes Populaires actie voor het Brussels parlement. Binnen voelden oppositiepartijen Ecolo/Groen en PTB-PVDA bevoegd minister Céline Fremault (CDH) aan de tand.

“Sinds de staatshervorming van 2014 kan het Gewest iets doen aan dit probleem, maar we stellen vast dat de meerderheid intern verdeeld is en zelfs elk debat uit de weg gaat”, zegt Arnaud Verstraete. “Een ordonnantievoorstel van Ecolo en Groen uit september vorig jaar is nooit besproken.”

© ECOLO

Omkadering

BRUSSEL – Na een huurstaking heeft een eigenaar de huurprijs van een woning teruggebracht van 600 tot 350 euro. De strijd tegen huisjesmelkerij en onredelijke huurprijzen vraagt echter structurele maatregelen, klinkt het bij verenigingen en oppositie. Fremault zegt werk te maken van bemiddeling en referentiehuurprijzen.

Bij de onderhandelingen met de huisbaas kreeg de huurder in kwestie de steun van de Equipes Populaires van de christelijke arbeidersbeweging. 350 euro werd vastgesteld als redelijke huurprijs op basis van de tabel met referentiehuurprijzen goedgekeurd door de vorige Brusselse regering. De eigenaar weigerde eerst de

huurprijs te verlagen, maar bond uiteindelijk in nadat de huurder besliste om over te gaan tot een huurstaking en slechts 350 euro te betalen in plaats van 600 euro. Het verschil werd op een ‘stakingskas’ gestort om eventuele gerechtskosten te betalen.

Huisjesmelkerij en onredelijke huurprijzen zijn een oud zeer in Brussel. De vraag naar (betaalbare) woningen is veel groter dan het aanbod, en dus zien veel mensen geen andere uitweg dan te veel betalen voor een woning van bedenkelijke kwaliteit. Volgens het meest recente rapport van het Observatorium voor de Huurprijzen is een onredelijke huurprijs de dagelijkse realiteit voor 50.000 Brusselse gezinnen.

Naar aanleiding van de voorstelling van het rap-

Maar er is dus dat rooster met referentiehuurprijzen. De tabel geeft een eerlijke huurprijs op basis van de oppervlakte, maar ook de ligging, de energieprestatie enz. van een woning. “De tabel is echter niet verplicht”, aldus nog Verstraete. “Wij stellen voor dat huurders naar de tabel kunnen verwijzen. Als huurder en verhuurder er niet uit geraken, moet een bemiddelingscomité de rechtvaardige huurprijs vastleggen. Dat comité moet paritair samengesteld worden met vertegenwoordigers van eigenaars en huurders.”

Fremault antwoordde dat ze werk maakt van de omkadering van de huurprijzen als onderdeel van de nieuwe huurwetgeving. Die zou in november moeten worden voorgesteld en daarin zouden ook de bemiddeling en de tabel referentiehuurprijzen figureren. Die laatste wordt wel nog herzien na een nieuwe studie.

Laurent Vermeersch

CULTUUR Cantates in Miniemenkerk bedreigd

Bach of Latijnse mis op de zondagochtend BRUSSEL - Al 35 jaar wordt eens per maand op zondagochtend een – gratis – Bach-cantate opgevoerd in de Miniemenkerk.

Aan deze traditie dreigt een einde te komen nu een van de opvolgers van de onlangs overleden pastoor Jacques Van der Biest de zondagochtend opeist voor zijn ultra-conservatieve mis.

In mei en juni is de Kapel van de Miniemen, het internationaal samengestelde amateurkoor en orkest dat de cantates uitvoert, nog gerust.

Maar grote vraag is wat er vanaf september zal gebeuren.

Voorzitster Cécile de Nève van de Kapel legt uit wat er aan de hand is. Op vraag van de vorige aartsbisschop Léonard stelde Van der Biest de Miniemenkerk een jaar of vier geleden open voor de ultra-conservatieve Fraternité de St-Pierre, die er zijn traditionele Tridentijnse missen in het latijn wilde vieren. Van der Biest, die de cantates altijd een warm hart toedroeg, maakte met pastoor Hygonnet van de Fraterni-

té een duidelijke afspraak: eens per maand, de dag van de cantate, moest hij met zijn mis naar de zondagavond uitwijken.

Van der Biest ging vorig jaar met pensioen en in maart verving hulpbisschop Jean Kockerols hem door pastoor Bernard Lengé. Tegelijkertijd benoemde Kockerols Hygonnet tot vicaris voor de gemeenschap Fraternité.

Gesterkt door zijn benoeming vroeg Hygonnet dat hij zijn zondagsmis vanaf september altijd in de ochtend om 9.30 uur zou kunnen vieren, een verzoek dat ingewilligd werd. De cultus gaat immers voor op andere evenementen, zo luidt de redenering.

Een strop voor de muzikanten van de Kapel want als er om half tien een mis is kan er onmogelijk om half elf een concert beginnen. “Alleen al omdat ze vooraf nog even moeten repeteren,” zegt de Nève.

Pogingen tot verzoening bleven tot hiertoe vruchteloos. “Op dit moment hebben we geen enkele zekerheid, we weten zelfs niet of we in de Miniemenkerk zullen kunnen blijven.”

JACQUES VAN DER BIEST De begin mei overleden pastoor Jacques Van der Biest was een groot supporter van de Bach-cantates

© PHOTONEWS

‘Kleine vzw’ Ze vestigt haar hoop op het overleg begin juni. Op vraag van Brussels burgemeester Yvan Mayeur (PS) gaan de kerkelijke autoriteiten dan met de andere betrokken partijen op zoek naar een oplossing. “Er is een kans dat we op zondagnamiddag in de kerk mogen spelen,” zegt de Nève. “Maar dat is voor ons een stuk lastiger. We zijn een kleine vzw met beperkte middelen. Vaak werken we

met professionele muzikanten die ’s ochtends vrij zijn, maar in de vooravond en avond optredens hebben.”

Bettina Hubo

>

INFO Op 29 mei en 26 juni is er in de Miniemenkerk nog een Bachconcert om 10.30u

Arau lust Grondwet niet De effectenstudie voor het nieuwe metrostation Grondwet komt voor op de overlegcommissie.

Stadsdenktank Arau vraagt dat een aantal tramlijnen terug aan de oppervlakte wordt gebracht.

Arau loopt niet hoog op met het nieuwe metroproject van het Brussels Gewest.

Dat was eerder al bekend.

Nu de plannen voor een nieuw metrostation aan de Stalingradlaan bekend zijn, komt Arau met nieuwe kritiek.

Het station Grondwet, aan de Kleine Ring en de Stalingradlaan, is nodig om de Noord-Zuidverbinding om te bouwen tot een volwaardige metrolijn. Grondwet zal op termijn het bochtige premetrostation Lemonnier vervangen.

In het project, goed voor 168 miljoen euro, zit ook nog een nieuw tramstation aan Zuid, het graven van bijkomende tunnels (onder meer onder het Zuidpaleis) en de heraanleg van de publieke ruimte.

Het effectenrapport hierover ging afgelopen weken in openbaar onderzoek en wordt deze week besproken door de overlegcommissie.

Arau protesteert tegen de omvangrijke werken die, zeker tijdens de werf, voor heel wat hinder zullen zorgen.

Verder vindt Arau de sleuf, die er zal komen aan de Fonsnylaan, een slecht idee. “Het zal de verbinding tussen Zuidstation en de omliggende wijken, nog meer bemoeilijken.”

Arau pleit ervoor om de tramlijnen 3 en 4 in de Noord-Zuidverbinding te houden, “maar tramlijn 51, 82 en 81 moeten terug aan de oppervlakte worden gebracht.” Op die manier is het erg dure metroproject niet nodig, en verhoogt tegelijk het mobiliteitsaanbod.

Arau begrijpt ook niet dat de Stalingradlaan opnieuw heraangelegd zal moeten worden. “Dat gebeurde minder dan tien jaar geleden al in het kader van een wijkcontract.”

SVG

4 I BRUZZ 1524 I Donderdag 26 MEI 2016

DE WEEK

IN BEELD Tijdens de nationale betoging kwamen zo’n 60.000 manifestanten op straat.

Bij aankomst aan het Zuidstation ontaardde de betoging en kwam het tot een confrontatie tussen enkele betogers en de politie. De Brusselse hoofdcommissaris Pierre Vandersmissen werd naar het ziekenhuis afgevoerd nadat een kassei zijn hoofd raakte.

Andere betogers hielden het wel rustig.

in het NIEUWS Belgomarkt uitverkocht na openingsdag

Plechtigheid op Paleis voor slachtoffers aanslagen

Na amper één dag was de gloednieuwe Belgomarkt, die afgelopen week opende in de Matongewijk, al uitverkocht. Het succes werd meteen duidelijk op de openingsdag, want mensen die bewust kiezen voor ecologische producten vonden al snel hun weg naar de winkel. Het concept van de Belgomarkt is dat de ecologische voetafdruk verkleind wordt door terug te grijpen naar lokale producten van lokale ondernemers. De producten worden rechtstreeks geleverd aan de winkel, waardoor er niet veel voorraad zal zijn. Voornamelijk kleine ondernemingen leveren aan de Belgomarkt en dus geen massaproducenten.

Afgelopen zondag vond in het Koninklijk Paleis in Brussel een herdenkingsplechtigheid plaats voor de aanslagen in Zaventem en Maalbeek. De koninklijke familie en alle leden van de federale regering woonden de plechtigheid bij in het bijzijn van overlevenden en familie van de slachtoffers.

Onder de 500 aanwezigen waren ook veel hulpverleners en personeelsleden van de MIVB en Brussels Airport aanwezig. Tijdens de ceremonie werden de namen van de 32 slachtoffers voorgelezen, waarna Koning Filip zich tot de aanwezigen richtte en een boodschap van hoop verkondigde. Nadien vond er een emotioneel moment plaats

Beurs vereeuwigen en de Stad overweegt om een permanent herdenkingsmonument te plaatsen. Burgemeester Yvan Mayeur (PS) legde een bloemenkrans neer aan de trappen van het Beursgebouw.

Nationale betoging legt Brussel lam toen enkele overlevenden van de aanslagen het woord namen. Afgelopen vrijdag werd ook het Beursplein wat opgeruimd. Het plein staat voor de Brusselaars symbool voor de aanslagen en veel mensen kwamen hier hun steun betuigen of rouwen. Het stadsarchief zal de boodschappen aan de

De nationale betoging in Brussel bracht dinsdag zo’n 60.000 manifestanten op de been, volgens een telling van de politie.

Volgens de vakbonden waren er 80.000 betogers aanwezig. Hun voornaamste reden om te betogen is dat ze de besparingen in de openbare diensten en het onderwijs hekelen. De vakbonden vinden ook dat er iets schort met het sociaal

overleg. Daarnaast viseren de bonden ook de wet-Peeters, waardoor de 38-urenweek zou worden afgeschaft. Het openbaar vervoersnet in Brussel was zwaar verstoord door de betoging. Zo reden er zeer weinig bussen, trams en metro’s. Het treinverkeer ondervond weinig hinder, al zaten de treinen richting Brussel wel aardig vol. De eerste manifestanten verzamelden al om 9 uur aan het Noordstation. Omstreeks 11.30 uur ging het dan richting Zuidstation.

Samengesteld door Michaël Michiels

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

Donderdag 26 MEI 2016 I BRUZZ 1524 I 5

© IVAN PUT

uitgelicht Molenbeeks schepen Jan Gypers geeft bevoegdheid op

‘Geen energie meer voor mobiliteit’ SINT-JANS-MOLENBEEK - De Molenbeekse schepen Jan Gypers (Open VLD) heeft zijn bevoegdheid mobiliteit opgegeven. ‘Als er geen geld is, en als de politie de besluiten niet uitvoert, dan wil ik mijn energie er niet meer insteken.’ Voor het vaak vol geparkeerde Gemeenteplein is beterschap in zicht, reageert burgemeester Schepmans. “Binnenkort openen twee gemeentelijke parkings, waar bezoekers in het weekend twee uur gratis zullen mogen parkeren.” Volgens Gypers zijn die parkings dan weer “ver van af.”

Gypers behoudt zijn bevoegdheden van Openbare Werken, Stedelijke Ontwikkeling en Wijkcontracten, maar geeft Mobiliteit door aan schepen Olivier Mahy (MR). “‘Waarom heeft Molenbeek geen mobiliteitsplan?’, kreeg ik vaak te horen”, zegt Gypers. “Ik wou dat invoeren, maar ik had er geen meerderheid voor. Als er daarnaast geen geld is, en als de politie de besluiten niet uitvoert, dan wil ik mijn energie er niet meer insteken.”

Volgens de schepen vraagt de politie voortdurend extra middelen om bijvoorbeeld de illegaal geparkeerde auto’s op het Gemeenteplein te beboeten.

“Er gebeurt niets, want de gemeente staat al in het rood. Als gemeenten politiezones moeten subsidiëren, kan een failliete gemeente op heel weinig politie rekenen. Dat is toch niet normaal?”

Op Facebook, bij een foto van het vol geparkeerde Gemeenteplein van gemeenteraadslid Jef Van Damme (SP.A), ging Gypers nog een stap verder: “Molenbeek is gegijzeld door een politie die haar eigen prioriteiten bepaalt.”

Het was Jef Van Damme die in de vorige legislatuur, als toenmalig schepen van Mobiliteit, besliste om het Gemeenteplein autovrij te maken. Daarbij gingen 90 parkeerplaatsen verloren.

“Maar ik ben wel diegene die die beslissing heeft uitgevoerd”, zegt Gypers. “Ik kreeg toen alle handelaars over me heen. Ik ben ook kwaad als ik zie hoeveel auto’s er vaak geparkeerd staan op het plein. Maar de politie trekt er zich gewoon niets van aan”, zegt de schepen.

Gypers blijft wel het ‘shared space’-principe verdedigen, waarbij de openbare ruimte geen afbakeningen heeft voor de verschillende weggebruikers. “Dat werkt wel zodra je auto’s gaat wegslepen. Zoiets heeft iedereen gezien. Natuurlijk komt er dan kritiek dat een weggetakelde auto te veel kost voor mensen met een laag inkomen, maar die knoop moet je doorhakken. Mensen in de portefeuille raken helpt.”

Burgemeester Françoise Schepmans (MR) en de woordvoerder van de politiezone, Johan Berck-

“Mensen in de portefeuille raken helpt” Jan Gypers (Open VLD)

mans, erkennen dat de handhaving van het parkeerverbod op het Gemeenteplein, zeker in het weekeinde, een ‘heikel punt’ blijft. “Dan is het extra druk vanwege de markt, en parkeren klanten hun auto op het plein”, zegt Schepmans.

Maar de burgemeester zegt dat de samenwerking met de politie vlot verloopt. “Onze prioriteit voor de politie, die ikzelf heb vastgelegd, is de strijd tegen radicalisering, niet verkeersboetes. We zetten in op versnelde controles van domicilië-

ringen, controleren vzw’s en gaan de strijd aan tegen de kleine criminaliteit.”

Volgens burgemeester Schepmans is er ook wat de parkeersituatie betreft, beterschap in zicht.

“De parkeerplaatsen die verloren gingen op het Gemeenteplein zouden op de parking in de Brunfautstraat gecompenseerd moeten worden, dat was vanaf het begin het plan (klopt, red.). Nu is het zover: de 24 plaatsen die er gereserveerd waren voor politievoertuigen zijn overgeplaatst naar een andere parking. Daardoor is de Brunfautgarage vanaf begin juni, vlak voor de ramadan, volledig beschikbaar voor winkelende Molenbekenaars.”

Op zaterdag en zondag zullen mensen er twee uur gratis kunnen parkeren, zegt Schepmans. “Daarnaast komen er binnenkort nog dertig parkeerplaatsen vrij in de Vandermaelenstraat, op een terrein van de gemeente. Nu moet een communicatiecampagne volgen, zodat klanten weten dat ze daar terechtkunnen.”

Maar waarom duurde het twee jaar voor de geplande parkeerplaatsen er kwamen? “Omdat de parkeergarage waar de politiewagens nu staan, verbouwd moest worden.”

Bevoegd schepen Jan Gypers noemt de parking in de Vandermaelenstraat “ver van af. We zijn ook nog op zoek naar een uitbater.” De Brunfautparking is dan weer “volledig verouderd en onaangepast, waardoor we de mensen er niet in krijgen”.

Het lijkt in elk geval alsof Schepmans en Gypers Sara De Sloover niet volledig op één lijn zitten.

De spraakmaker kort - binnen twee jaar dus - gemeenteraadsverkiezingen, en begint de campagne stilaan. Roex is in Anderlecht geliefd, maar op Brussels parlementair niveau niet zo bekend, zeker niet zo bekend als Pascal Smet en Fouad Ahidar. Hoewel ze tijdens de gewestverkiezingen wel 1.454 stemmen behaalde. En hoewel ze er al sinds 2009 zit.

Wie is haar opvolgster Hannelore Goeman dan?

De jonge vrouw uit Vorst geldt als een vertrouwelinge van Brussels

©GR

N

iemand zag het echt goed aankomen, en zelfs heel wat SP.A’ers kregen vorige week zondag gewoon een sms waarin Brussels parlementslid Elke Roex zei dat ze haar zitje opgaf. Ten faveure van de 31-jarige Hannelore Goeman, Brussels SP.A-fractievoorzitter en tweede opvolger op de kieslijst in 2014, met 432 voorkeursstemmen.

Roex wil zich naar eigen zeggen meer inzetten op haar thuisgemeente Anderlecht, waar ze schepen is. Ze doet niet graag half werk, zegt ze, en dat was wel wat er gebeurde door de twee zitjes te combineren. Bovendien zijn het binnen-

Hannelore Goeman

minister Pascal Smet en zit al enkele jaren in de socialistische wacht-

kamer. Ze was onder meer ondervoorzitter van de Brusselse SP.A (met Smet als voorzitter) en zat daarvoor al lang bij de jongerenafdeling van de Vlaamse socialisten.

Goeman is historica en sociaal wetenschapper, die studeerde in Leuven, Canada en Cambridge. Ze voerde daarenboven voor de Vrije Universiteit Brussel onder meer onderzoek naar moslimmigratie.

In 2008 vergeleek ze het beleid te-

genover moslims in Detroit, Verenigde Staten met dat in Brussel. Ze sprong toen in het oog bij moslims toen ze verklaarde dat bidden op het werk moet kunnen en prees het tolerantere Amerikaanse diversiteitsmodel.

Misschien kent u Goeman van het filmpje dat mode-ontwerper en zelfverklaard spindoctor Kristof Buntinx in 2014 over haar maakte.

Buntinx promootte toen gratis een reeks lokale politici die hem naar eigen zeggen erg hadden gesteund tijdens een zware depressie. Hannelore Goeman was één van hen.

Christophe Degreef

6 I BRUZZ 1524 I Donderdag 26 MEI 2016

INTERVIEW Vlaams Parlementslid Ann Brusseel (Open VLD) waakt over de seculiere samenleving

‘Uit respect voor mensen val ik dogma’s aan’ BRUSSEL - Open VLD-politica Ann Brusseel is openlijk vrijzinnig, en maakt daar geen geheim van. Die houding wordt duidelijk gewaardeerd door heel wat Brusselaars. Al ligt ze niet altijd makkelijk bij de oude bondgenoten. “Ik voer andere discussies met mijn socialistische vrienden dan met socialistische politici.”

“I ANN BRUSSEEL - Geboren in Oostende op 17 januari 1976 - 1998 studeert af aan de VUB als licenciaat klassieke talen - 1998-2003: lerares Latijn, Grieks en Frans in het Gemeenschapsonderwijs, praktijkassistent Grieks VUB - 2005-2009: werkt als vertaalster en attaché bij Buitenlandse Zaken - 2009-heden: Vlaams parlementslid - 2012-heden: gemeenteraadslid Anderlecht

k zeg toch ook niet dat Opus Dei het land regeert?” Open VLD-politica Ann Brusseel is hard voor CD&V-voorzitter Wouter Beke. Die ziet het liberale voorstel om de scheiding tussen kerk en staat in de grondwet te verankeren als een teken van de ‘loge-agenda’.

“Er is een tegenbeweging uit conservatieve hoek,” klinkt het bij Brusseel. “Zij zijn bang van onze vraag om dat in de grondwet te zetten, en zien daar een geheime agenda van de vrijzinnigen in, van de vrijmetselaars. Bon. Er is geen anti-gelovig complot. Wie zo’n dingen zegt heeft geen rationele argumenten en gaat het persoonlijk spelen. Die haalt er complotten bij.”

Open VLD-politica Ann Brusseel is een van de populairste Vlaams-Brusselse politici op Twitter. Het Vlaams parlementslid uit Anderlecht neemt geen blad voor de mond als het gaat over haar stokpaardjes, en dat wordt duidelijk gewaardeerd door heel wat mensen.

Die thema’s, dat zijn onderwijs, gelijke kansen, vrijzinnigheid en LGBT-rechten (lesbian, gay, bisexual, transgender, red.).

Er bestaat veel verwarring over de vrijzinnigheid. Wat betekent vrijzinnig zijn voor u eigenlijk?

BRUSSEEL: “Er worden heel veel ter-

men op een hoop gegooid, er wordt een amalgaam gemaakt, zeker over wat vrijzinnig is en wat niet. Ook door mensen in mijn eigen partij, trouwens. Vrijzinnigheid wordt in België nog altijd niet gezien als iets positiefs. Mensen associëren het met antiklerikalisme en de schoolstrijd van weleer. Terwijl dat antiklerikale destijds wel gerechtvaardigd was. De kerk had heel veel macht,

er was de verwevenheid met het onderwijs, de ziekenzorg. Vrijzinnigen geven kritiek op dat systeem, maar niet op individuele gelovigen.”

“Vrijzinnig zijn betekent dat je geeft om pluralisme. Dat mensen kunnen geloven wat ze willen. Je kunt ook vrijzinnig zijn zonder atheïst te zijn. Dat wil zeggen dat religies zich

En het valt me op dat het voor linkse politici moeilijker is om dingen te benoemen, de liberalen hebben daar meestal geen probleem mee.”

“Ik voer andere discussies met mijn socialistische vrienden dan met socialistische politici. De linkse kiezers willen vaker kritiek horen van hun partij op de islam. De lak-

“Ik geef kritiek op de islam als systeem.

Niet op individuele moslims” Ann Brusseel, Vlaams Parlementslid (Open VLD)

niet mogen bemoeien met iemands persoonlijke vrijheid. Het recht op abortus en euthanasie inperken kan daarom echt niet. Het kan niet dat een godsdienst regels oplegt aan anderen. Het gaat erom dat je toont dat de overheid er voor iedereen is, dat die neutraal is en dat ook altijd zal blijven.”

“De meeste Belgen gaan akkoord met wat ik zeg, maar ondertussen is er wel een andere godsdienst op het toneel gekomen, de islam, die eisen stelt, die meer godsdienstige invloed wil in de politiek.”

Durven de vrijzinnigen wel genoeg te spreken over de islam? Ze richten zich nog altijd vaker op de katholieke kerk.

BRUSSEEL: “De katholieken schieten snel in een kramp. Ik denk dat ze vrezen voor de subsidiëring van hun instellingen. Maar er is inderdaad wel een intern debat tussen vrijzinnigen als het over de islam gaat. De mensen die in de georganiseerde vrijzinnigheid werken zijn meestal liberalen, socialisten en groenen.

se houding van de SP.A is voor hen frustrerend. Ze horen dingen van hun partij die ingaan tegen hun levensbeschouwing. Er is een kloof tussen die mensen en de top van de partij. Dat wil niet zeggen dat het onverdraagzame mensen zijn.”

“Ik geef kritiek op de islam als systeem. Niet op individuele moslims.

In België schieten we snel in een kramp als het over godsdienst gaat.

Dan klinkt het dat je respect moet hebben voor de mensen. Alsof je geen respect hebt voor mensen als je dogma’s aanvalt. Het is net uit respect voor mensen dat ik dogma’s aanval.”

Ligt de vrijzinnigheid dan in de knoop met de islam?

BRUSSEEL: “De ene levensbeschou-

wing moet niet in de knoop liggen met de andere. De rol van de vrijzinnigheid is wel om naar de politiek te stappen en de aandacht te vestigen op bepaalde zaken. Waak over de seculiere samenleving. Maar het is niet de verantwoordelijkheid van een groep burgers om tegen een andere groep burgers te zeggen wat ze wel of niet moeten doen.”

“Maar ja, binnen de vrijzinnigheid zijn er discussies. Gelukkig maar.

We hebben geen boek of heilig schrift, dus discussiëren hoort erbij.

Maar discussiëren wil niet zeggen dat je in de knoei zit.”

Hoe zit het met jullie voorstel om het vak LEF in te voeren in het secundair, Levensbeschouwing, Ethiek en Filosofie? Moet dat een vak worden in de plaats van de bestaande zedenleren?

BRUSSEEL: “Er zijn alleszins heel veel aanhangers van LEF. Er is een groot maatschappelijk draagvlak, en dat stemt me hoopvol. Dat betekent dat onze samenleving open en tolerant is, toleranter dan soms gedacht wordt. Mensen willen dat kinderen weten welke overtuigingen en filosofieën er zijn, en dat ze daar kritisch over nadenken. Maar politiek blijft het een moeilijke kwestie die zorgt voor veel discussie.”

“Mijn standpunt is dat godsdienst privé is en dat het onderwijs daar geen tijd of geld moet insteken.

Scholen moeten kinderen wel leren met elkaar te discussiëren over godsdienst en filosofie. Je moet ook ethische kwesties benaderen,

“De VUB moet zich opnieuw positioneren” Ann Brusseel, Vlaams Parlementslid (Open VLD)

Donderdag 26 MEI 2016 I BRUZZ 1524 I 7

© BART DEWAELE

en kinderen leren wat het betekent om een actieve burger te zijn in een open en diverse samenleving. Het gaat dus om een stuk meer dan gewoon een droog overzicht geven.”

“LEF is belangrijk omdat identiteit meer moet zijn dan het slikken van een instant soepje. Kinderen moeten weerbaar zijn, jongeren moeten nuance kunnen zien, meerlagige identiteiten. De zoektocht naar hun identiteit oplossen door te zeggen ‘kies er maar gewoon eentje uit deze lijst’ is niet de juiste manier.”

Die weg naar meer kennis over religies, en meer begrip, kan dat ook door wat het katholiek onderwijs wil doen met de zogenaamde ‘dialoogschool’? Door meer plaats te maken voor andere religies op school?

BRUSSEEL: “Dat moet u hen zelf vra-

gen. Ze zullen dat wel evalueren.

Heel veel hangt af van de leerkracht in België, doordat er geen centrale examens zijn heeft de school veel vrijheid. En ik merk dat er in katholieke scholen veel leraars werken die veel openheid tonen en niet zoveel bezig zijn met het katholieke geloof.

Er zijn vooral grote verschillen tussen scholen en leerkrachten.”

Ann brusseel “ Caroline Pauwels gaat een heel goede rector van de VUB zijn.”

Is er nood aan vrijzinnige scholen?

BRUSSEEL: “Ik denk dat niet. Wij zijn grote voorstanders van het officieel onderwijs, omdat daar ruimte is voor elk kind, wat ook de afkomst of achtergrond van dat kind is. Vrijzinnigen hoeven niet per se een net met godsdienstloze scholen te hebben. Maar het is wel belangrijk dat de overheid het officieel onderwijs blijft steunen, anders kan het gebeuren dat bepaalde streken gewoon geen scholen van het officieel onderwijs hebben. Mijn dochter zal in elk geval naar het Gemeenschapsonderwijs gaan.”

Er is natuurlijk een onderwijsinstelling die wél helemaal vrijzinnig is, de Vrije Universiteit Brussel.

Zij hebben deze week een congres over hun identiteit gehouden. Wat verwacht u daarvan?

kend heeft. Maar ik denk niet dat de VUB haar eigenheid is verloren door die groei.”

BRUSSEEL: “Er is een enquête ge-

Vanaf volgend academiejaar heeft de VUB een nieuwe rector, Caroline Pauwels.

houden bij de VUB’ers, en ik ben erg benieuwd naar de resultaten. Ik denk dat het een goede zaak is voor de VUB om zich opnieuw te positioneren. Ook intern, om eens te kijken waar je staat, zeker na de sterke groei die de VUB de laatste jaren ge-

BRUSSEEL: “Caroline gaat dat heel goed doen. Ze heeft een visie over de VUB en wil ook open discussiëren met mensen over de identiteit van de universiteit. Maar daarnaast is ze ook bezig met thema’s die groter zijn dan de VUB, bijvoorbeeld

hoe het hoger onderwijs georganiseerd is en hoe de VUB het verschil kan maken voor de maatschappij.

Het is natuurlijk moeilijk om na Paul De Knop te komen, die het de afgelopen jaren fantastisch gedaan heeft. De VUB had op een bepaald moment een managementvisie nodig, en hij heeft die gebracht.”

“Weet u, de universiteiten zijn erg belangrijk voor de stad, de VUB en de ULB. We beseffen dat niet altijd.

Dat geldt ook voor Gent en Leuven,

dat zouden provinciestadjes zijn zonder hun universiteiten. Als je aan politiek wil doen moet je beseffen dat die instellingen een troef zijn.”

“Maar de gedachtewisseling tussen de stad en het hoger onderwijs is er niet genoeg. Wel bij de Vlaamse Brusselaars, die beseffen dat het hoger onderwijs noodzakelijk is, ook voor de Vlaamse gemeenschap in Brussel. Maar daar blijft het ook bij.”

Tim Gatzios en Danny Vileyn

8 I BRUZZ 1524 I Donderdag 26 mei 2016

ECONOMIE Growfunding wordt volwassen

‘Zelfs sans-papiers kunnen bij ons terecht’ BRUSSEL - Belgomarkt, Tournevie, Cinemaximiliaan, Brouwerij En Stoemelings en nu ook Bar Eliza in het Elizabethpark. Allemaal stadsprojecten die voor hun financiering aanklopten bij Growfunding, het crowdfundingsplatform van hogeschool Odisee. Het platform is na drie jaar ‘volwassen’ en slaat de vleugels uit. “Alleen zo kunnen we groeien,” zegt Frederik Lamote.

G

rowfunding kreeg zopas van minister Pascal Smet (SP.A) een structurele subsidie voor vier jaar. Het geeft het platform de mogelijkheid om op eigen benen verder te gaan, los van de hogeschool.

Growfunding ontstond eind 2012 als onderzoeksproject van Odisee, vertelt Lamote, die halftime les geeft aan de richting sociaal werk en halftime met het crowdfundingplatform bezig is. “De opleiding sociaal werk is helemaal geënt op de grootstad Brussel, ook de onder-

Hoe gaan jullie concreet te werk?

Lamote: Wij grijpen nooit in in het

idee van de projecthouders, we ondersteunen hen bij het opzetten van de campagne. Vooraf is er altijd een brainstorm: wat is jullie netwerk, waar zijn jullie goed in, welke rewards zouden kunnen werken.

Neem BX30, een groepje 16-17-jarigen uit de Brabantwijk dat naar Montréal op studiereis kon en nog geld zocht voor een documentaire.

Zij hadden hun eigen netwerk, maar dat was afgebakend. Brussel is toch een gesegmenteerde stad. Wij hebben over hun project gecommuniceerd via ons netwerk. Zo krijg je

“Als het beoogde bedrag wordt ingezameld vragen wij een success fee van tien procent.

Maar daar krijg je veel voor terug” Frederik Lamote, Growfunding

zoeksprojecten. We stelden vast dat het potentieel aan toffe voorstellen en ideeën in Brussel enorm is.

Vele mensen hebben ideeën maar vaak niet de financiën om ze waar te maken. Wij vroegen ons af hoe we reward based crowdfunding konden inzetten voor de realisatie van kleinschalige projecten in de stad.”

Reward based?

Frederik Lamote: Ja. In ruil voor je

bijdrage krijg je een reward, een beloning. Geen geld dus. Dat is het verschil met financiële crowdfunding. Daar ben je meer investeerder en krijg je rente of een aandeel. Wij proberen de donateurs via de reward zoveel mogelijk te betrekken bij het project. Als je mee een cd financiert is de beloning niet de cd, maar wel bijvoorbeeld een concert in de Monk. Voor ons is het heel belangrijk dat door het project meer sociale cohesie ontstaat.

een mix. En we hebben hen aangemoedigd om zelf activiteiten te organiseren, zoals een ouderwetse spaghetti-avond. Wij willen dat er veel meer interactie is tussen online en offline.

Crowdfunding is erg in. Elke dag duikt er wel een nieuw initiatief op. Ook de platformen schieten als paddenstoelen uit de grond. Voelen jullie de concurrentie?

Lamote: Niet echt. Het klopt dat de

markt in volle ontwikkeling is. Iedereen probeert crowdfunding in te zetten als financiële hefboom.

Er zijn heel veel platformen bijgekomen maar er zijn er ook die na een jaar al opgedoekt worden. Wij hebben gekozen voor kleinschaligheid, sociale impact en Brussel.

Daarin verschillen wij van grote platforms als Ulule en het Franse KissKissBankBank, dat intussen in tien, vijftien Europese landen actief

is en een enorme omzet draait. Hun businessmodel bestaat er in om reward based crowdfunding rendabel te maken. Onze doelstelling is niet louter het ophalen van geld. Wij willen ook nieuwe netwerken van mensen creëren in de stad.

Jullie vragen nochtans ook een bijdrage. En die ligt hoger dan bij sommige van de grote platforms.

Lamote: Klopt, als het beoogde be-

drag wordt ingezameld vragen wij een success fee van tien procent.

Maar daar krijg je veel voor terug.

Wij betalen er de vertaalkosten mee – alles wordt bij ons in drie talen vertaald -, de website, het online betalingssysteem, alle communicatiekosten.

Bovendien krijgen de projecthouders een uitgebreide trajectbegeleiding. Dat doen andere platformen vaak niet. Het is wellicht een van de redenen dat het slaagpercentage bij ons zo hoog is. Dat lag de afgelopen zes maanden op 92 procent, het hoogste van heel België en Nederland.

Bij grote platforms krijg je bijna nooit iemand te zien, je vult je fiche online in. Er is dus veel minder betrokkenheid.

FREDERIK LAMOTE ‘ Onze vorm van crowdfunding kan nooit een alternatief zijn voor subsidies.’

Worden crowdfundingsplatformen gecontroleerd, net zoals banken?

Lamote: Alleen de financiële crowd-

funding. Wat wij doen wordt juridisch beschouwd als een gift, met een cadeautje als beloning. Maar dat cadeau is juridisch zelfs niet afdwingbaar.

Crowdfunding dreigt een alternatief te worden voor subsidies, luidt soms de kritiek.

Lamote: Onze vorm van crowdfun-

ding kan nooit een alternatief zijn voor subsidies. Daarvoor zijn de bedragen te klein. Met reward based crowdfunding haal je geen 50.000 euro op. Het gemiddelde doelbedrag bij ons ligt op 7.800 euro. Voor een feitelijke organisatie of groepje buurtbewoners is dat aanzienlijk want plots wordt er veel mogelijk,

maar daarmee financier je geen loonkosten.

Bovendien gaat het bij ons vaak om projecten die niet in aanmerking komen voor subsidies omdat de aanvragers niet de juiste juridische structuur hebben of niet aan de voorwaarden van een projectoproep beantwoorden. Wij zijn veel flexibeler en laagdrempeliger. Bij ons heb je zelfs geen papieren nodig.

Iedereen kan een campagne lanceren, sans-papiers, groepjes jongeren, twee individuen, een beginnend bedrijfje, een groep van buurtbewoners. En het gaat snel. Op drie maanden kan de financiering rond zijn.

Maar ontstaat er bij de beleidsmakers geen mentaliteitswijziging: de

mogelijkheid van crowdfunding wordt gebruikt als excuus om geen subsidies te moeten geven?

Lamote: Ik hoop van niet. De sub-

sidie die wij krijgen is althans een extra investering. In Brussel werden geen andere subsidies geschrapt om Growfunding te financieren. In Vlaanderen, met een andere politieke context en coalitie, kan dat gevaar er wel zijn. Je zag het tijdens de verkiezingscampagne. Crowdfunding werd te pas en te onpas naar voren geschoven als alternatief, zelfs voor de financiering van scholen. Dat vind ik pertinent fout.

Na 53 projecten vinden jullie het tijd om solo verder te gaan. Waarom?

Lamote: We worden een vzw, een

ADVERTENTIE

© SASKIA VANDERSTICHELE

“Darling, you won’t believe this!”

>

in cijfers - Growfunding lanceerde intussen 53 projecten.

- Het gemiddelde doelbedrag per project ligt op 7.830 euro.

- Bij 73% werd minstens 100% van het doelbedrag opgehaald. In de laatste zes maanden steeg de succesratio naar 92%.

- Alles tezamen werd 357.325 euro ingezameld.

Een exclusieve vastgoedinvestering in de Europese wijk.

Ook uw huurders zullen onder de indruk zijn.

spin-off van Odisee. Dat geeft ons meer mogelijkheden om te groeien.

Als we op iets grotere schaal werken, kunnen we efficiënter worden.

Nu halen we per euro die in Growfunding geïnvesteerd wordt iets meer dan twee euro op voor kleinschalige stadsprojecten. Op termijn

moeten we dat bedrag kunnen verdubbelen. We dromen er ook van om Growfunding uit te breiden tot de Rand. Want er komen toch heel wat projecthouders en donateurs uit de Rand. En we kijken al naar andere steden: Antwerpen, Gent en Bettina Hubo Mechelen.

‘HET IS EEN GIFT’ Reward based crowdfunding is iets anders dan financiële crowdfunding, zoals het geval was bij de dezer dagen veelbesproken nieuwssite Newsmonkey. Bij financiële crowdfunding investeren de crowdfunders in het project en krijgen ze in ruil rente of aandelen.

Reward based crowfunding, zoals bij Growfunding, is puur juridisch een gift, zegt Frederik Lamote. De donateurs krijgen een reward of cadeautje, maar dat is zelfs niet afdwingbaar. “Bij ons gaat er nooit geld naar de donateur.”

Ernest. Een prestigieus vastgoedproject in de Europese wijk vlakbij de Louizalaan.

• • • • • • • • •

in de historische gebouwen van het Solvay hoofdkwartier op loopafstand van alle Europese instellingen unieke mix van patrimonium en eigentijdse architectuur duurzaam project met een hoog niveau van afwerking rustige binnentuinen midden in een levendige wijk perfect op maat van veeleisende expats eigen verhuurdienst gespecialiseerd in verhuur aan expats hogere huurprijzen, hoge rentabiliteit alle info vindt u op www.ernest-brussels.be of 02/201 00 01

ADVERTENTIE

10 I BRUZZ 1524 I DonDerDag 26 MeI 2016

Zinneke paRaDe 50.000 bezoekers in de binnenstad

Een volksfeest voor jong en oud

DE HOTSPOTS VAN BRUSSEL Laat je door Brussel gidsen langs de leukste cafés, mooiste winkels, wildste party’s, beste restaurants, boeiendste musea.

Je vindt jouw BRUZZ Guide in 1 van de 100 geselecteerde zaken, of via BRUZZ.be

BRUSSEL - afgelopen zaterdag was het weer zover: de Zinneke Parade trok door het centrum van onze hoofdstad. 24 groepen vierden om en rond de voetgangerszone. Het thema van deze editie was ‘Fragil’.

Zo’n 50.000 mensen kwamen naar de parade kijken. De tiende editie zal plaatsvinden op zaterdag 19 mei 2018. fotoreportage © Saskia Vanderstichele - Tekst: Michaël Michiels

Donderdag 26 MEI 2016 I BRUZZ 1524 I 11

Infragilles De parade

loopt naar het einde toe en de bezoekers aanschouwen massaal de zinnode ‘InfraGilles’ aan het Beursplein. Met respect voor de Gilles de Binche tonen ze aan dat folklore, kunst en het leven geen vaste gegevens zijn.

CANOHVA. Leden van de zinnode ‘caNOHva’, verwijzend naar Neder-OverHeembeek, wandelen naar het verzamelpunt van de parade.

Het verhaal dat ze brengen gaat over een kern die ontploft in duizend vormen en kleuren. De groep valt uit elkaar en troept weer samen, waarna ze opnieuw een authentiek geheel worden dat een fragiel evenwicht vindt.

Jack. Een kindje bekijkt vol interesse de marionet van de zinnode ‘Jack’ dat bestaat uit een koor dat de marionet door de stad droeg.

De marionet is eigenlijk de baas van het koor, terwijl hij volledig afhankelijk is van hun, enkel en alleen omdat zij dat zo willen. Tot er een onevenwicht bestaat tussen wie aan wie leidt en controleert.

feest. Deze vrouw bekijkt de parade vanop de eerste rij. Zowel les parloirs. Met

het De Brouckèreplein op de achtergrond kijkt het publiek vol verbazing naar de doortocht van de zinnode ‘Les Parloirs’. Een van de leden van de zinnode zit geknield voor het publiek, getooid in roze kledij.

jong als oud kwam genieten van de stoet. De Zinneke Parade is een feest voor alle lagen van de bevolking.

CRASH. Deze meisjes maken deel uit van de dansgroep ‘Crash’. Zij geven ons een blik in de blingbling van de bouncing cats, de koormeisjes van de apocalyps, waarbij de wereld van de ene crash in de andere sukkelde: van de crash van Wall Street in 1929 naar het extremisme dat de kop opsteekt.

ADVERTENTIE

#OPTERRAS

Samen laten we Brussel bewegen Fotowedstrijd brusselbeweegt.mivb.be

mivb.be

Donderdag 26 mei 2016 I BRUZZ 1524 I 13

natuur De Zenne knapt op

© AN DEVROE

Oevers voor een zachte landing ANDERLECHT - Begroeide strandjes voor watervogels, broedwanden voor de ijsvogel en een rietveldje als waterzuiveringsstation moeten het natuurlijk karakter van de Zenne langs de Aa-site versterken. Met Gaëtan Cuartero Diaz van de dienst hydrografisch netwerk van Leefmilieu Brussel op pad langs “het mooiste stuk Zenne in Brussel”.

Vanop de stenen brug in de Bollinckxstraat kan je de Zenne nog zien stromen. In het Brussels gewest doet ze dat ongeveer vijf kilometer in open lucht tegenover negen kilometer ondergronds. “Hieronder werd het water van de hoofdstroom afgeleid naar de wolspinnerij D’Aoust. De zijarm links van de Zenne sluit na ongeveer 300 meter weer op de hoofdstroom aan en vormt zo het Aa-eiland.

Vandaag worden de negentiende-eeuwse fabrieksgebouwen door allerlei bedrijfjes gebruikt, maar niets is geklasseerd. Een masterplan is nodig - zo volstaat de stabiliteit van de brug niet meer om er nog autoverkeer op toe te laten - maar als de Zenne al opgeknapt is, kan de belangstelling voor de site vergroten.”

Eerst moest de zware organische vervuiling (afvalwater en koolwaterstof ) worden verwijderd: “Het leven verstikte door het gebrek aan zuurstof. Door het water van de Zenne via het overstort van de Aa naar het kanaal af te

leiden tijdens de werken, kwamen allerlei lozingspunten bloot te liggen. Het gewest volgt de Europese richtlijn inzake de behandeling van stedelijk afvalwater, op dat ene procent afvalwater na dat zoals hier nog rechtstreeks in de beken en rivieren terechtkomt.”

In afwachting van een permanente riolering heeft Leefmilieu Brussel een microstation voor individuele waterzuivering aangelegd met een lagune en een veldje met riet, lisdodde, gele lis (iris) en egelskop: “We hebben ons best gedaan, met verschillende niveaus, want het oog wil ook wat.”

Iedereen welkom Cuartero Diaz’ hydrografische dienst regelt ook het debiet van de Zenne om overstromingen tegen te gaan: “In de zijarm vertragen we dan weer het debiet, want kalmere wateren zijn een must voor dieren. Het water is dan ook beter in staat om zichzelf te reinigen door een langer contact met planten en bacteriën.

We zien er ook op toe dat nieuwe constructies op minstens vier meter afstand van de oever blijven, een regel die jaren niet werd toegepast.”

“We legden begroeide strandjes aan, waardoor eenden vlotter het water of het land opraken. Er zijn ook al sneeuwganzen, en die grote Canadese gans is waarschijnlijk afkomstig van een park: iedereen is welkom op de

actieve stadsspel Quandleszoziaux gewonnen.

De bewoners van de wijk wonnen door 68.729 keer te fluiten naar een oplichtende designmus.

Dat was de uitdaging voor de inwoners van Huart Hamoir aan het station, de Gaucheret- en de Brabantwijk aan het Noordstation en Grote Bos. In totaal werd er maar liefst 191.119 keer gefloten. Het achterliggende doel van het spel:

Zenne. Met verticale, zanderige oevers proberen we de ideale broedomstandigheden voor de ijsvogel te creëren.”

Cuartero Diaz ziet dat er opnieuw gemaaid mag worden, want anders overwoekeren de brandnetels alles. Ook alle bosjes van invasieve exotische planten aan de Aa-site zoals Japanse duizendknoop en reuzenbalsemien werden geregistreerd, maar daarvoor is een overkoepelende aanpak nodig.

Verder stroomopwaarts ligt de nieuwe brug over de Zenne voor het GEN (Gewestelijk Ex-

presNet): “De beschadigde oevers hebben ze heropgebouwd met betonblokken, dát zijn geen oevers. Afwachten of ze ze zoals gezegd tegen het bouwverlof herstellen.”

Ook naar de Zenne langs de Paapsemlaan in Anderlecht neemt Cuartero Diaz ons mee: “Een mooie kilometer Zenne die verscholen ligt. De steile rivieroevers doorbraken we al met een natuurlijk plateau om meer plantensoorten te laten gedijen. Hier willen we nog rustpunten en paadjes aanleggen zodat je tot An Devroe bij de Zenne kunt.”

ADVERTENTIE

JOUW GEMEENTE schaarbeek. De wijk Grote Bos heeft het inter-

waterzuiveringsstation met rietveld langs de Bollinckxstraat.

lockers ter beschikking van hulpbehoevenden stellen. Het geld moet dienen om computers, printers en servers te kopen, maar ook het systeem van elektronische pasjes dat zal worden geïmplementeerd is behoorlijk kostelijk. +++ jette. In de bibliotheek van Jette werd vrijdag een zadenbibliotheek ingehuldigd. Daar kan je terecht voor zaadjes om zelf bloemen, maar ook groenten en fruit te kweken. Is je oogst succesvol, dan kan je zelf nieuwe zaadjes naar de bib brengen. Jette is na Anderlecht, Etterbeek, SintAgatha-Berchem en Ukkel de vijfde Brusselse gemeente die een eigen zadenbibliotheek krijgt.

DIT WEEKEND!

28 MEI 2016

OPENDEURDAG VAN DE EUROPESE INSTELLINGEN IN BRUSSEL #EUopenday

de sociale cohesie in de wijk aanwakkeren. +++ ELSENE. Afgelopen vrijdagavond zijn bij een uit de hand gelopen arrestatie op het Flageyplein drie politieagenten gewond geraakt. Ze werden door een grote groep jongeren bekogeld met projectielen, waaronder stenen en blikjes. Ter plaatse werd een van de amokmakers gearresteerd. Een van de politieagenten is drie dagen werkonbekwaam; de andere twee zijn vier dagen werkonbekwaam. +++ sint-joost-ten-node. Het gewest heeft enkele illegale verkeersborden in Sint-Joost-Ten-Node laten weghalen. Op de Armand Steurssquare in Sint-Joost-ten-Node stonden sinds 2012 verkeersborden waardoor je ’s nachts op de stoep mocht parkeren. Zulke borden bestaan echter niet in de wegcode.

In december 2015 schreef Brussels minister voor Verkeersveiligheidsbeleid Bianca Debaets (CD&V) een brief aan de burgemeester van Sint-Joost-ten-Node Emir Kir (PS). Uiteindelijk besloot het gewest zelf de borden weg te halen.. +++ anderlecht. Doucheflux, het platform dat Brusselse daklozen ondersteunt, wil door middel van crowdfunding 15.000 euro ophalen om ICT-materiaal aan te schaffen voor hun daklozencentrum. Dat centrum van 650 m² zal eind december openen in de Veeartsenstraat 84 en zal zo’n 20 douches, een wassalon en 450

+++ kuregem. Het ziet ernaar uit dat kunstenaar

Jan De Cock en zijn Brussels Art Institute voorlopig gered zijn. De Vlaamse Gemeenschapscommissie geeft dit en volgend schooljaar 250.000 euro huursubsidie aan de kunsthumaniora Sint-Lukas, die tijdelijk haar intrek nam bij De Cock. Hiermee kan de school een marktconforme huur betalen. +++ sint-gillis. Afgelopen zaterdag opende Bio c’Bon, een bekende Franse keten van biosupermarkten, zijn eerste Belgische vestiging op de Charleroisesteenweg, dicht bij het Stefaniaplein. De Franse biosupermarkt opende pas in 2008 zijn eerste vestiging, maar telt inmiddels al 96 filialen. Elke dag is er een biomand met fruit en groenten te koop zonder reservering, tegen 10 euro voor 4 kilo. +++ brussel-stad. Afgelopen woensdag werd een lijk aangetroffen in het kanaal ter hoogte van de Akenkaai. Volgens de eerste vaststellingen van het parket gaat het waarschijnlijk om zelfdoding.

Een autopsie moet meer duidelijkheid brengen over de reden van overlijden. De identiteit van de man is nog niet bekend.

Samengesteld door Matthias Declercq

europeday.europa.eu

14 I BRUZZ 1524 I Donderdag 26 mei 2016

Stel zelf je vraag EN STEM op BRUZZ.BE © ID SANDER DEWILDE

Thomas De TROGH (OUDERGEM)

Koop ik best dit jaar een huis of appartement in Brussel mét woonbonus of wacht ik tot 2017 op het afschaffen van de registratierechten?

“De woonbonus is voor haast iedereen voordeliger dan het verhoogde abattement” John Romain, Immotheker

De Brusselse regering heeft in november vorig jaar beslist om de woonfiscaliteit grondig te hervormen. De registratierechten - dat zijn de eenmalige belastingen van 12,5 procent die je betaalt bij aankoop van een woning – worden niet afgeschaft, maar voor een eerste gezinswoning wordt de korting, het zogenaamde abattement, aanzienlijk opgetrokken. Tegelijk heeft de regering beslist om de woonbonus, het fiscaal voordeel op een hypothecaire lening, af te schaffen. De hervorming gaat in voege op 1 januari 2017.

Deze krant heeft na de bekendmaking van deze hervorming door Immotheker laten berekenen wat de voor- en nadelen zijn van de nieuwe Brusselse woonfiscaliteit. Daaruit bleek dat de huidige woonbonus in Brussel erg voordelig is. En dat voordeel is alleen maar groter voor een koppel dat een lening neemt met een lange looptijd.

John Romain (Immotheker): “Wie in Brussel woont kan tot een bedrag van 2.290 euro per persoon fiscale voordelen genieten. Dit bedrag wordt nog verhoogd met 760 euro gedurende de eerste tien jaar van het krediet. Met minstens drie kinderen ten laste kan je nog eens 80 euro bijtellen.” Dat levert voor een koppel met twee kinderen op een looptijd van 25 jaar bijna 80.000 euro aan fiscale voordelen op.

Dit systeem gaat op de schop. Daar is een logische verklaring voor. De woonbonus moet sinds de staatshervorming van 2014 door de gewesten zelf gefinancierd worden. Het systeem aanhouden zou een financiële strop betekenen voor het Brussels Gewest.

DE WOONBONUS is in het voordeel van wie lang leent, en samenwonend of gehuwd is.

Vlaanderen heeft eerder al beslist om het fiscaal voordeel terug te schroeven. Minister van Financiën Guy Vanhengel (Open VLD) schaft de woonbonus vanaf 2017 af, maar zet daar iets anders tegen over.

Vandaag krijgen kopers van een eerste woning een korting op de registratierechten. Op de eerste schijf van 60.000 euro (in sommige wijken 75.000 euro) moeten geen registratierechten betaald worden. Vanhengel verhoogt die schijf naar maar liefst 175.000 euro. De woning mag wel niet meer dan 500.000 euro kosten. De verhoging van het abattement betekent een netto winst voor de koper van 14.375 euro. Die winst is one-shot. Dat is meteen een voor- en een nadeel. Het voordeel is vooral psychologisch. Het kan een extra duwtje in de rug geven bij de aankoop zelf, dus aan het begin van de hypotheek. Het nadeel is dat het totale financiële voordeel een flink stuk lager ligt.

John Romain van Immotheker neemt een gemiddeld voorbeeld van een koppel van 35 dat

afbetaalt op 25 jaar en maandelijks 1.099 euro afbetaalt. “Op deze 1.099 euro bekomt het koppel vandaag in Brussel een ‘woonbonus’-voordeel van 247 per maand. Vanaf 2017 zou het koppel via de vrijstelling van de registratierechten op 175.000 euro nog slechts een voordeel van 68 euro per maand bekomen.”

Heeft dan geen enkele koper voordeel bij deze hervorming? Toch wel. Wie niet belastingsplichtig is en niet van fiscale voordelen geniet, kan vanaf 2017 wél van lagere registratierechten profiteren. En ook het Brussels Gewest doet er zijn voordeel bij. Ze kan met deze fiscale hervorming ettelijke miljoenen euro’s besparen. Slotsom: dit jaar een woning kopen is voor bijna iedereen financieel een stuk voordeliger dan volgend jaar.

Steven Van Garsse

VRAAG VAN VOLGENDE WEEK: Overnachten in een openbaar park: mag dat? (Mario Simonelli, Etterbeek)

JOUW MENING

lezersbrieven@bruzz.be

Taalwetgeving

Mevrouw Nadine Van Lysebetten, N-VA-gemeenteraadslid van Anderlecht, stelt in haar lezersbrief (BRUZZ 1522, p.12) terecht dat “de taalwetgeving in vele gevallen verworden is tot een spreekwoordelijk vodje papier.”

Het gaat echter heel wat verder dan de ”Engelstalige verwelkomingspaketten” die door de Brusselse CD&V-parlementsleden Brigitte Grouwels en Paul Delva worden gepromoot. Hun partijgenoten, de opeenvolgende Financiënministers Steven Vanackere en Koen Geens, zagen er zelfs weinig graten in dat de Brusselse Federale Belastingsadministratie de dwingende taalwet-

geving in bestuurszaken zowat compleet aan haar laars lapte en nog steeds lapt.

In 2013 waren aldus van de 34 belastingsontvangers in Brussel er nauwelijks 8 wettelijk tweetalig.

Nochthans wist de betrokken administratie toen al ruim 16 jaar dat de Vaste Commissie voor Taaltoezicht erop had gewezen dat niemand kon worden aangeduid in de functie van belastingsontvanger zonder eerst voor het examen tweede taal bij het Selorniveau 1 te zijn geslaagd.

Aan Hans D’Hondt, voorzitter FOD-Financiën en zuivere politieke benoeming van CD&V–signatuur, was dat blijkbaar niet besteed...

Toen minister Geens hierover in de Kamer door N-VA-parlementslid

Veerle Wouters op het matje werd geroepen, vond hij er niet beter op dan te stellen dat vanaf toen (2013) werk zou worden gemaakt van de taalopleiding van de betrokken werknemers. Hun collega’s germanisten en romanisten zouden de klus klaren. Ondertussen is het departement Financiën in handen van de N-VA’er Johan Van Overtveldt en wordt van de N-VA in dit dossier

nog weinig gehoord... Vraag is dan ook hoeveel Nederlandsonkundige ontvangers thans nog in Brussel hun functie uitoefenen? Misschien een taak voor VKB, VB-volksvertegenwoordiger Dominiek Lootens en vooral voor die andere kampioen taalwetgeving, N-VA-senator Karl Vanlouwe, om werk te maken van Jos Van Assche, deze mistoestand?

Erevolksvertegenwoordiger, Brussel

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar lezersbrieven@bdw.be. Schrijven kan naar BRUZZ-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via lezersbrieven@bruzz.be. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.

Correctie

In verband met het artikel ‘Fuifzaal onder Anneessens weer op tafel’ in Bruzz nr 1523 laat minister Pascal Smet (SP.A) weten dat de fuifzaal die hij zoekt voor de Brusselse jeugd niet onder Anneessens komt. In die ondergrondse zalen wordt een polyvalente ruimte voor allerlei grote events ingericht. De fuifzaal komt elders in de stad.

MIJN GEDACHT

Donderdag 26 mei 2016 I BRUZZ 1524 I 15

De ontmaskeraar ontmaskerd TEUN VOETEN “Mensen als Abou Jahjah bouwen geen bruggen, maar vijanden.”

© IVAN PUT

Wat een debat moest worden over de toekomst van Brussel, ontaardde al snel in een persoonlijke hetze van Dyab Abou Jahjah tegen Teun Voeten. Het debat werd afgelast.

‘Beierse bierkelderpraktijken van Abou Jahjah,’ zegt Teun Voeten.

Twee weken geleden kreeg ik een uitnodiging van gemeenschapscentrum De Markten om deel te nemen aan een debat met als titel: “Brussel, Ma Belle, Wat nu?”. De andere genodigden waren Anne Brumagne (voormalig chef Brussel Deze Week), journaliste Veerle De Vos, Tom Flachet (Brussels Boxing Academy) en activist Dyab Abou Jahjah. Ik stemde in.

Helaas. Binnen een dag was de sfeer al verziekt door een Facebookbericht van Abou Jahjah: “Noteer alvast dit debat in je agenda, beste vrienden. Ik wist niet dat notoire Islamofoob en Brusselhater Teun Voeten deelneemt. Ze waren niet transparant en ik vrees dat een sereen debat hiermee moeilijk wordt. Maar goed, geen probleem, ontmaskeren van dit soort haatdragende figuren is een deel van de missie om Brussel te redden.”

Eerst even een kleine inhoudelijk analyse. De Markten had vooraf aan alle deelnemers duidelijk gemaakt wie de andere deelnemers waren. ‘Gebrek aan transparantie’ is dus een leugen. Iemand die ‘notoir’ is willen ontmaskeren, is dan ook nog een contradictio in terminis.

Erger, door mij een ‘notoir islamofoob’ te noemen compromitteert Abou Jahjah bewust mijn veiligheid. Ik sta nu al op de lijst van ‘islamofoben’. Wat Islamofobie überhaupt betekent had ik graag uit de mond van de man vernomen. Fobie is een psychologische afwijking, een irrationele angst. Is rationele kritiek op bepaalde totalitaire aspecten van een religie opeens een ziekte die thuishoort in de DSM, het handboek van de psychiatrie?

De aantijging ‘Brusselhater’ is te absurd om serieus te nemen. ‘Een sereen debat’: Hier spreekt een Farizeeër. De oproep aan zijn volgelingen om in groten getale op te komen dagen om hun leider te ondersteunen en bejubelen zijn Bei-

TEUN VOETEN

Teun Voeten is oorlogsfotograaf en antropoloog.

Hij woonde tot voor kort in Sint-Jans-Molenbeek.

erse Bierkeldertaktieken. ‘De missie om Brussel te redden’ duidt op grootheidswaanzin.

In een controversieel interview in Brussel Deze Week van maart 2015 noemde ik de Marokkaanse gemeenschap in LaagMolenbeek een ’gesloten bekrompen gemeenschap’ die een ‘etnische religieuze enclave’ vormde. Duidelijke taal, die me niet door iedereen in dank werd afgenomen. Maar ik had in dat interview een veelzijdig betoog. Ik sprak ook over het theologische onderscheid tussen ‘Geloven’ en Weten’, over een doorgedraaid neoliberaal systeem dat een klasse van uitgestotenen schept, over Amerikaans imperialisme en Islamimperialisme, over Abu Ghraib, over de ‘Sklavenmoral’ en spirituele eenzaamheid van de moderne seculiere mens, over mijn katholieke geloof, over een nieuw soort oorlog zonder definitieve overwinning, over verschillende motivaties van de eerste versus meest recente lichting Syriëstrijders. Ik sprak over de gerechtvaardige angst onder burgers voor aanslagen.

Abou Jahjah reageerde toen als volgt: ‘Wat een eenzijdig en haatdragend verhaal’. Toen Luckas Vander Taelen zijn boek De Grote Verwarring op de VRT presenteerde, sprak Jahjah: ‘De man heeft het IQ van een eendagsvlieg.’

Ik kan doorgaan, maar kijk even op het Facebookwandje van de man en oordeel zelf over het niveau.

Abou Jahjah spreekt, zoals de Indianen ooit de Bleekgezichten verweten, met een dubbele tong. In zijn columns in de krant De Standaard presenteert hij zich als een genuanceerd mens en bruggenbouwer, maar op sociale media manifesteert zich een hele ander mens: simplistisch, leugenachtig, tendentieus, kwetsend, polariserend en opruiend, maar bovenal manipulerend. Hij lokt de aanval uit en wentelt zich dan in de slachtofferpositie.

Reageert iemand even bot als hij, dan zegt hij fijntjes dat hij zich niet tot zo’n niveau verlaagt. Graag demoniseert hij politieke tegenstanders. Zijn favoriete tactiek is de tegenstander kalt te stellen door hem te beschuldigen van racisme.

Net als de landmijn en de bermbom is de

beschuldiging van racisme het wapen van de lafaard die in een politiek discours in het nauw gedreven wordt en wiens munitie opraakt. De onterechte beschuldiging van racisme als politiek correcte pepperspray is even primitief en doortrapt als iemand beschuldigen van hekserij. Falsifiëren is logischerwijs onmogelijk. Het is bizar dat Abou Jahjah bij veel Vlaamse intellectuelen goedkeuring kan wegdragen. Wellicht kijken die zachtaardige gamma-mannetjes met hun moeilijke brillen op tegen de bravoure van de brallende brulaap?

Enfin, op de Facebookpagina van De Markten sloeg de stemming snel om toen een Abou Jahjah-volgelinge mij meldde: ‘ik kan niet wachten tot Dyab Abou Jahjah korte metten met je maakt en zit nu al te watertanden.’ Het werd de organisatie duidelijk dat Abou Jahjah een debat over Brussel aan het ombuigen was tot een persoonlijke afrekening.

De druppel was een intimiderend bericht van Abou Jahjah zelf: ‘Ik hoop dat de Markten een goede moderator heeft.

Het kan er wel eens hard aan toe gaan.’

Een verholen dreigement. De Markten zei het debat dan maar af uit vrees voor escalatie.

Het is uitermate triest dat wat een intelligent debat had kunnen worden, kapot gesaboteerd is door een narcistische opstoker die geen enkele interesse heeft in reflectie. We hebben behoefte aan een hard, eerlijk, maar vooral genuanceerd debat. Akkoord. Maar dat wordt niet via ranzige statements op sociale media gevoerd. Echte bruggenbouwers zijn mensen als politica Yamila Idrissi (SP.A), die Islamhervormer Rachid Benzine naar België haalt. Of onderzoeker Montasser AlDe’emeh, die Moslims op hun eigen verantwoordelijkheid wijst.

Mensen als Abou Jahjah bouwen geen bruggen, maar bouwen vijanden. Ze vervuilen het discours en zijn mede schuldig aan de voortdurende escalatie van maatschappelijke spanningen die, als er niet snel wordt ingegrepen, binnen onafzienbare tijd tot een bloedig low-intensityconflict in de binnensteden van Europa zal leiden.

16 I BRUZZ 1524 I donderdag 26 MEI 2016

VADROUILLE Theater Kunstenaar Lucas De Man reist door visionair Europa

‘Tijden veranderen, maar sommige meer dan andere’ BRUSSEL – Hoe omzeil je perscensuur in Turkije? Hoe roep je een bedrijf als Coca-Cola tot de orde? Hoe verenig je krakers en kunst in een verlaten Italiaanse salamifabriek? En wat heeft de Duitse kerkhervormer Maarten Luther met Playmobil?

Het antwoord op deze en andere vragen krijgt u in ‘De Man door Europa’, een theaterproject dat zowel qua vorm als inhoud heel erg van deze tijd is, dat in Nederland geselecteerd werd voor het Theaterfestival, en deze week te zien is in de Beursschouwburg.

© LEEN BRASPENNING

L Lucas De Man “ Het kapitalisme loopt op zijn einde.”

ucas De Man (1982) is afkomstig uit Roeselare, maar is vooral in Nederland aan de slag met installaties, theatervoorstellingen, stadsprojecten en performances waarmee hij niet zelden de publieke ruimte binnendringt om op te roepen tot ontmoeting en verwondering.

Opvallend veel Nederlandse recensies dichten hem veel charme toe. Dat heeft behalve met zijn Belg-zijn ook te maken met het hoge debiet en het onversneden enthousiasme waarmee hij ideeën ventileert. Daarbij snijdt hij ook meteen alle cynici en zwartkijkers de pas af door te focussen op positivisme en slagkracht en goede bedoelingen, en het veroordelend vingertje of de politieke provocatie achterwege te laten.

Maar een project over schilder Jeroen Bosch?

In die oude koek had De Man eigenlijk niet zoveel zin. Ook al is hij dan stadskunstenaar van Den Bosch, het Nederlandse stadje dat momenteel in rep en roer staat naar aanleiding van het Bosch-jaar.

In de plaats besloot De Man dan maar de visionaire tijdgenoten van Bosch te spiegelen aan de visionaire denkers en makers die vijfhonderd jaar later in het door crises, vluchtelingenproblemen en aanslagen geteisterde

Europa naar nieuwe samenlevingsvormen zoeken.

Samen met Het Zuidelijk Toneel ontwikkelde hij het project In Search of Europe. Discovering the Self en trok hij langs zeventien steden in Nederland, België, Polen, Italië, Spanje, Duitsland, Turkije en Griekenland. Op zoek naar ondernemers, kunstenaars en denkers die misschien ooit per ongeluk als de Bosch, Erasmus, Thomas More of Maarten Luther van hun tijd zullen worden geboekstaafd. Dat leverde met De Man door Europa een TEDtalk achtige lecture performance op waarmee De Man langs theaters toert, maar ook langs ambassades, ministeriële kabinetten en bedrijven.

“Ik was in het begin een beetje grumpy omdat ik me zou moeten bezighouden met een gast die vijfhonderd jaar geleden heeft geleefd,” geeft Lucas De Man toe. “Maar Matthijs Rümke van Het Zuidelijk Toneel, die halverwege het project jammer genoeg overleden is, vertelde me dat de tijd van Bosch juist super interessant is voor iemand die met het nu wil bezig zijn. Mensen als Erasmus, Copernicus, Thomas More, of Maarten Luther leefden allemaal in dezelfde periode, en ze leefden net als wij in een tijd van crisis en chaos. Toch hebben ze ons denken en doen ingrijpend

donderdag 26 MEI 2016 I BRUZZ 1524 I 17

veranderd, terwijl ze daar niet meteen op uit waren. Zij voelden alleen dat er iets niet klopte aan de heersende overtuigingen, durfden hun afwijkende ideeën uit te spreken, en zagen ze verspreid door de boekdrukkunst.

In de chaos die we nu kennen, twijfelen ook veel mensen of het wel wat uitmaakt wat ze doen of zeggen. Maar er is ondertussen het internet, en er wordt met heel veel verschillende nieuwe samenlevingsvormen geëxperimenteerd. Ik heb voor dit project professoren gesproken over de visionairen uit de zestiende eeuw, en daarmee de link gelegd naar de visionaire jonge mensen die ik op mijn reis ben tegengekomen. Al die mensen hebben we gefilmd en dat materiaal hebben we zo gemonteerd dat het lijkt alsof ik tijdens de voorstelling een gesprek met hen voer.”

Het eerste land dat je bezocht was België, waar je onder meer sprak met professor Lieven de Cauter.

De Man: Klopt. En hij sprak me over de enclosure of the commons, waar iemand als Thomas More zich in zijn tijd sterk over opwond. Ik kende die term niet, maar het is een van de meest belangrijke van onze tijd.

Die ‘omheining van het gemeenschappelijke’ sloeg op de onrechtmatige toe-eigening van gemeenschappelijke gronden door grootgrondbezitters. Wat publiek was, werd zonder slag of stoot privébezit. Die evolutie is compleet uit de hand gelopen. Vandaag is het gênant om te zien hoe weinig er nog van ons allemaal is. Zelfs zuivere lucht is koopwaar geworden.

Maar daarnaast staan ook een heleboel andere evoluties. Er is sprake van een jonge generatie die heel erg bezig is met commons, met bottom-up-projecten, nieuwe democratie, nieuwe sociale structuren, en nieuwe vormen van economie.

Dat maakt bijvoorbeeld ook je portret met de jonge Turkse ondernemer Engin Önder in Istanboel duidelijk. Die is van alle markten thuis.

De Man: Hij laat zich op geen enkele manier

in een hokje stoppen. Hij is nog maar 22, wat je niet zou zeggen, en echt een kind van zijn tijd. Met zijn technologische innovaties heeft hij al veel geld vergaard, en heel wat mensen werken voor hem. Maar zijn organisatie heeft afgesproken dat het een derde van zijn tijd en geld aan initiatieven voor de samenleving spendeert. Zo hebben ze al restaurants geopend waar men opnieuw een deftige Turkse keuken presenteert. Dan zou je kunnen denken dat het om een stelletje patriottistische gastronomen gaat. Maar hun volgende initiatief was een online netwerk dat de perscensuur omzeilde om de bevolking te informeren over de bouwplannen in het Taksim Gezi-Park. Het zijn eigenlijk tegelijk zowel liberalen, socialisten, idealisten als verwende nationalisten. Ze zijn tegelijk politiek en apolitiek. En ze werken zeer multidisciplinair.

“Zelfs zuivere lucht is koopwaar geworden” Lucas De Man, theatermaker

opletten installeert er zich in de toekomst een nieuwe elite van hoogopgeleiden die niet zozeer heel rijk maar wel goed genetwerkt zijn. Als je weet bij wie je moet zijn om goedkoop te autodelen, te reizen en gezonde voeding in te slaan, dan is dat netwerk je rijkdom. Je mag niet zo hard in je nieuwe waarden geloven dat je er weer andere mensen mee uitsluit.

Wat opvalt in de recensies is dat iedereen je charmant en sympathiek vindt.

De Man: Dat is nu eenmaal hoe Nederlanders

tegen Vlamingen aankijken.

Nederland is ook nog echt een land van ironie. De boventoon in veel theatervoorstellingen is nog altijd ironisch, wat ik te makkelijk vind. Ik ben helemaal puur, al zet ik die zogenaamde charme wel in om mijn verhaal te vertellen.

Dat we nu geselecteerd zijn voor het Theaterfestival in Nederland toont wel dat de traditionele theaterwereld ook dit soort theater apprecieert. Maar waar ik vooral trots op ben is dat we op heel diverse plekken staan. Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft ons gekocht, de ambassade van de Filippijnen…

We hebben gespeeld op festivals, op congressen, in bedrijven, op universiteiten, voor vluchtelingen…. Dat geeft energie.

De opstelling voor je stuk is dan ook erg mobiel. Playmobil zelfs, want je gebruikt die poppetjes om sommige protagonisten gestalte te geven.

De Man: Dat komt omdat we in Duitsland

Het achterwege laten van hokjesdenken zie je meer en meer. Ook bij kunstenaars.

Wij worden zelf ook gevraagd om voor politici te speechen. Zo kom ik in heel veel verschillende werelden terecht en dat vind ik super.

Sommigen zullen in reactie tot jouw voorstelling wel zeggen dat elke tijd een tijd van verandering is.

Belangrijk, want het gevaar dat we de bestaande sociale klassen en politieke strekkingen gewoon inruilen voor andere is reëel.

De Man: En daar hebben ze dan gelijk in. Maar

De Man: In Spanje zie je een grote inspan-

sommige tijden veranderen toch ietsje heftiger dan andere. Het kapitalisme loopt op zijn einde. En ook dat kapitalisme begon vijfhonderd jaar geleden.

ning om arm en rijk, links en rechts te integreren in dezelfde netwerken. Het grootste gevaar zijn immers de neo-tribes: als we niet

een professor tegenkwamen die ons een Playmobil-mannetje van Maarten Luther gaf.

2017 wordt een groot Lutherjaar in Duitsland (Luther publiceerde in 1517 zijn stellingen in Wittenberg, MB). Daar wordt 3 miljard euro tegenaan gegooid. En er is ook een Playmobil-poppetje van hem gemaakt, dat het snelst verkopende Playmobil-poppetje ooit is gebleken. Dat vond ik zo’n mooi teken van hoe we tegenwoordig met geschiedenis omgaan. We vermarkten ze, net zoals Jeroen Bosch. Die Playmobil zegt dus iets wezenlijks, en tegelijk werkt het heel goed op de Michaël Bellon scène.

>IN SEARCH OF EUROPE De Man door Europa, 4 juni 20u30, in de Beursschouwburg (in het Engels), www.beursschouwburg.be, www.insearchofeurope.eu

De Man: Zeker. Deze crisis zal nog nieuwe hoogte- en dieptepunten kennen. Je ziet ook dat sommige landen bijna terug naar de dictatuur evolueren - zoals Polen en Hongarije, terwijl in Spanje nieuwe vormen van democratie ontstaan, met als voorbeeld de burgemeesters van Madrid en Barcelona die niet uit een politieke partij afkomstig zijn.

Ik zeg dan ook niet welke kant het zal of zou moeten uitgaan. Ik laat zien wie er allemaal bezig is met kleine initiatieven die het anders aanpakken. Dat zijn nooit wereldschokkende zaken, maar ze wekken blijkbaar toch de interesse van het publiek, dat het ook op prijs stelt dat ik nooit zeg dat dit of dat beter is dan iets anders. Behalve sommige politieke journalisten, die vinden dat ik een statement moet maken, en moet zeggen of ik voor links of rechts kies. Maar dat zijn een verouderde categorieën.

© PHILE DEPREZ

Het kan ook nog een tijdje duren eer de huidige crisis voorbij is en we weten welke weg we op moeten.

Playmobil-poppetjes worden gebruikt om aan sommige protagonisten gestalte te geven.

18 I BRUZZ 1524 I Donderdag 26 mei 2016

Power Woman

INTERVIEW Graphic novel brengt muze van Rik Wouters tot leven

Het zotte geweld van Nel BRUSSEL - Een van de 100 meesterwerken die de Brusselse musea deze zomer in de kijker zetten onder de noemer 100 Masters, is ‘Het zotte geweld’, de beroemde sculptuur van schilder en beeldhouwer Rik Wouters die in het Museum van Elsene staat. Maar ‘Nel. Een zot geweld’ is nu de titel van een verbluffende graphic novel over de vrouw die voor het beeld model stond.

H

et zotte geweld toont Wouters’ vrouw en muze Nel, naakt, in een extatische pose die heel wat levensvreugde en dynamiek uitstraalt. Maar in tegenstelling tot wat het kleurrijke en lichtvoetige werk van de kunstenaar suggereert, zagen Rik en Nel Wouters ook heel wat zwarte sneeuw. Lief en leed zijn dan ook beide aanwezig in de in alle opzichten lijvige en verbluffende graphic novel over deze sterke en onstuitbare dochter van een postbode uit Koekelberg.

Nel. Een zot geweld is het werk van twee dubbeltalenten. Peter Theunynck en Lies Van Gasse staan beide vooral bekend als dichters, maar Theunynck is ook onder meer de biograaf van dichter Karel van de Woestijne, terwijl Van Gasse illustrator is van opleiding. De twee werkten eerder al eens samen aan het graphic poem Waterdicht, waarvoor Theunynck het gedicht en Van Gasse de tekeningen leverde.

Die formule tillen ze nu naar een ongekend niveau in een weelderig beeldverhaal van liefst 225 volle en vrijmoedige pagina’s. Met een toegankelijke tekst en een overvloed aan even diverse als sublieme tekeningen vertellen en tonen ze het bewogen leven van Hélène “Nel” Duerinckx (1886-1971) aan de zijde van de Mechelse fauvist, die door haar werd gesteund, gestuurd, geïnspireerd en voortgestuwd, tot aan zijn vroegtijdige dood nu precies honderd jaar geleden.

Het koppel dat leefde voor de kunst woonde onder meer in Sint-Joost, Watermaal en Bosvoorde, was bevriend met James Ensor, maar streed ondanks het unieke werk van Wouters voortdurend tegen de armoede. Wouters leven werd in 2011 al vastgelegd in de monumentale biografie van Eric Min, die uiteraard ook veel aandacht besteedde aan de vrouw die door de kunstenaar werkelijk in al haar gedaanten werd afgebeeld in talloze schetsen schilderijen en beelden.

Het was die biografie van Min die Theunynck op het idee bracht voor de graphic novel “Toen ik ze las, viel me op wat voor een sterke vrouw Nel eigenlijk was, en wat voor een doorslaggevende rol ze speelde. Maar in de wereld- en in de kunstgeschiedenis worden dat soort vrouwen al te vaak vergeten. Dat was een van de motivaties om dit boek te maken.”

Maar het ging Theunynck ook om Nels interessante persoonlijkheid. “Als je je vrouwen van haar generatie voorstelt, dan zie je toch vooral brave katholieke mensen voor je die netjes deden wat er toen van vrouwen werd verwacht. Als je dan ziet wat voor power woman Nel was… Zij was een Dolle Mina avant la lettre. Een eenvoudig volksmeisje

dat iets wilde maken van haar leven. Ze had zelf geen artistiek talent maar werd aangetrokken door het artistieke milieu en zorgde er bij wijze van spreken voor dat de handen van Rik het werk maakten dat zij wilde maken. Wanneer ze in het Zoniënwoud een

Donderdag 26 mei 2016 I BRUZZ 1524 I 19

dode reebok vond, sleepte ze die mee naar huis opdat Rik er iets mee zou doen. Als je over hun biografie denkt als over een film, dan ligt de handeling vaak bij Nel, terwijl Rik die als de sublieme cameraman registreert. Ik had dan ook eerst een theatermonoloog of een filmscenario voor ogen. Maar toen kwam het idee voor de graphic novel met Lies. Zo kan een hedendaagse kunstenaar in dialoog gaan met het werk van Wouters.”

En of Lies Van Gasse dat zag zitten. “De stijl van Rik Wouters heeft mij al in mijn studietijd geïnspireerd. De schilderijen, maar ook zijn kleine schetsen van het dagelijkse leven.

Met heel weinig middelen - wat Chinese inkt, een of twee kleuren en wat snelle, directe bewegingen - kon hij een hele intieme wereld oproepen. Zijn schetsen vertellen soms een klein verhaal, het zijn kleine scènes, soms zelfs met een chronologie. Nel kende ik vooral als zijn model, maar toen ik me meer in haar begon te verdiepen, zag ik de verschillende kanten van haar karakter. Ze is geen volgzame vrouw maar ook niet de ideale zelfstandige vrouw. Ze steunde de kunstenaar, maar was op bepaalde momenten ook opportunistisch. Als Rik haar in beeld brengt is ze natuurlijk de geliefde en wordt

ze geïdealiseerd. Ik kon in dit boek ook de andere kanten van Nel tonen.”

Nieuw genre Op basis van het bestaande bronnenmateriaal schreef Theunynck dus een heldere, directe en speelse tekst die als een scenario tussen de tekeningen van Van Gasse werd geschoven. Die tekeningen, waar Van Gasse twee jaar mee bezig was, zijn even divers als het werk van Wouters zelf. Soms zijn het schetsen en is er veel witruimte, soms zijn

“Dit is geen wetenschappelijke biografie maar literaire fictie die waarachtigheid nastreeft”

de pagina’s helemaal vol geschilderd. Het geheel geeft een voluptueuze indruk, ademt vrijheid en weerspiegelt Nels onstuitbare levensdrang.

Mogen we dit ook als een biografie beschouwen? Daarover heeft Eric Min het onder meer in zijn voorwoord bij de graphic novel. En Theunynck treedt diens standpunt bij: “Waar de zekerheid over de feiten ontbreken, kan de verbeelding van de kunstenaar aanvullen.

Dit is dus geen wetenschappelijke biografie maar literaire fictie die waarachtigheid nastreeft. Heeft Nel ooit echt die romances gehad met Fernand Schirren of Simon Lévy?

Dat valt niet zwart op wit te bewijzen, maar het is wel een gerechtvaardigd aanvoelen.

Voorts kunnen we in tegenstelling tot de biograaf ook episodes weglaten om de rode draad in het verhaal helder te houden. Zonder ontrouw te zijn aan het onderwerp.”

Is hiermee dan misschien een nieuw genre geboren? De grafische kunstenaarsbiografie?

“Wij hebben in elk geval wel zin om het nog eens te doen. Omdat er nog heel veel verhalen zijn die op deze toegankelijke en interessante manier verteld kunnen worden voor een breed publiek.”

>

Nel. Een zot geweld van Lies Van Gasse en Peter Theunynck, Uitgeverij Wereldbibliotheek, 225 blz., 29,99 euro

Boekpresentatie in KANTL Gent op 26 mei om 19u30.

Nadien nog presentaties (soms met live verhaal & live tekeningen) in Antwerpen, Kortrijk, Mechelen, Eeklo, Berchem.

Michaël Bellon

Peter Theunynck, auteur

ADVERTENTIE

ADVERTENTIE

7 EENGEZINSWONINGEN

Sociale Verhuurkantoren (SVK)

TE SINT-STEVENS-WOLUWE KARENBERG

Verhuur uw woning zonder risico en zonder zorgen

a Gegarandeerde huur elke maand

EE IS WHAT YOU S ET WHAT YOU G Wonen tegen de Europese hoofdstad Brussel in een landelijke omgeving

a

Verzekerd verhuurbeheer

a

Onderhoud van uw woning

LAGE-ENERGIEWONING SLEUTEL OP DE DEUR

a Fiscale voordelen

www.fedsvk.be 02 412 72 44

info@vermeerschconstruct.be www.vermeerschconstruct.be ASSESTEENWEG 25-29 1740 TERNAT TEL: 02-582.75.09 FAX: 02-582.79.24 ADVERTENTIE

Puzzel

a Hulp bij renovatie

ADVERTENTIE

25ste INTERNATIONAAL FOLKFESTIVAL

Voorstellingen: 15u00 & 20u00 Feestzaal, Koning Albertlaan 33, 1082 St-Agatha-Berchem

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor personen met een handicap

✆ 0800-15045

alle werkdagen van 9 tot 12u30, maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

05/06 WIT RUSLAND

Bezoeken enkel op afspraak

Tickets: € 30,- / 25,- / 16,-.

puzzel@resonansvzw.be

07/06 SERVIË

www.info-zomaar.com

08/06 CHILI

info_zomaar@telenet.be

09/06 NICARAGUA

T. 02 465 30 21

Abonnement 4-dagen: € 70,- / 60,- / 50,-.

Gratis consumptie ter waarde van € 2,00 per voorstelling op vertoon van deze aankondiging!

Niet cumuleerbaar met andere promoties.

20 I BRUZZ 1524 I Donderdag 26 MEI 2016

ENFANT TERRIBLE youri tielemans rsc anderlecht In de kleedkamer is het ieder voor zich omdat iedereen toch zijn eigen wedstrijdvoorbereiding heeft. Het is trouwens ook verboden van de trainer (Besnik Hasi) om met boxen aan te komen.

Hij zegt dan altijd: ‘We zijn hier niet in een discotheek.’”

© BART DEWAELE

Youri Tielemans is met voorsprong het grootste talent dat op de Belgische velden rondloopt. Hij debuteerde op zestienjarige leeftijd in de eerste ploeg van Royal Sporting Club Anderlecht, de club waar hij al van zijn vijfde levensjaar bij speelt en alle jeugdreeksen doorliep. Tielemans leeft nu elke dag in zijn droomwereld. “Ik had altijd maar één doel: voetballer worden. Wanneer we vroeger op school een verhaal moesten schrijven over hoe we onze toekomst zien, dan was het voor mij al duidelijk dat ik voetballer ging worden.

Ik wist toen al dat dit mijn leven zou zijn en dat ik er de kwaliteiten voor had, maar dat ik er nog voor moest werken. Ik heb eigenlijk nooit aan iets anders gedacht.”

Naast zijn leven als profvoetballer leidt Tielemans een normaal leven. Dat zegt hij ook zelf: “Ik ben een heel simpele jongen en ben net zoals iedereen. Wanneer ik niet voetbal, ga ik shoppen met mijn ouders of ben ik thuis en kijk ik televisie. Ik ben eerder een filmmens. Vooral actie en horror zijn mijn ding.

Persoonlijk vind ik de Fast ’n Furious films heel goed. De laatste film, Fast ’n Furious 7, vind ik de beste. Dat is echt een topper.” Van voetballers is ook bekend dat ze redelijk veel gamen. Toch ligt dat bij Tielemans anders.

“Dat valt nog goed mee. Ik vind het wel leuk om thuis met een paar vrienden op de Playstation te spelen.”

Muziek speelt voor Tielemans een belangrijke rol in zijn leven. Het werkt voor hem als motivatie en als bezinning. “Muziek is erg belangrijk voor mij. Ik luister naar veel verschillende genres en het hangt af van het moment welke muziek ik beluister. Soms luister ik naar iets rustigere muziek om mij te kalmeren, bijvoorbeeld na een wedstrijd. Al mag het soms iets luider zijn, dan luister ik naar opzwepende muziek. Dat kan mij echt motiveren voor een wedstrijd.”

In de kleedkamer zijn er volgens Tielemans wel enkele jongens met een vreemde smaak voor muziek. “Filip (Djuricic) en Obra (Obradovic) houden van Servische Balkanmuziek. Dat is helemaal niet mijn ding (lacht).”

Een instrument speelt de jonge middenvelder ook niet, behalve blokfluit: “Ik kan dat eigenlijk helemaal niet (lacht). Toen ik klein was heb ik ooit een gitaar gekregen, maar dat was mijn ding niet. Het enige instrument dat ik nog goed kon spelen was blokfluit op school, al had ik hier ook helemaal geen talent voor.”

Tielemans ligt goed bij de supporters van Anderlecht. Dat komt omdat ze hem als een

“De volgende stap in mijn carrière is een selectie voor de nationale ploeg” echte Brusselse ket beschouwen, ondanks dat hij in Sint-Pieters-Leeuw woont. “Ik heb altijd in Sint-Pieters-Leeuw gewoond, maar ik ben in Brussel naar school geweest. Ik ga ook vaak shoppen in Brussel, dus eigenlijk speelt mijn hele leven heeft zich af in Brussel. Het liefst van al ben ik in het stadion van Anderlecht, omdat er toch een aparte en familiale sfeer hangt. Voor mij voelt het elke keer weer aan als thuiskomen en dat is aangenaam. Het gevoel wanneer je naam van de tribunes rolt is onbeschrijfelijk.”

RSC Anderlecht beleefde niet zijn beste seizoen. De club haalde geen prijs en bovendien lag trainer Besnik Hasi meermaals onder vuur. “Het enige waarover we positief kun-

youri tielemans Youri Tielemans (19) is profvoetballer bij RSC Anderlecht en Belgisch jeugdinternational. Hij debuteerde op zestienjarige leeftijd in de eerste ploeg.

nen zijn is onze Europese campagne, waar we toch ver geraakt zijn (RSCA haalde de achtste finales waarin het beide wedstrijden tegen Shakhtar Donetsk verloor, red.). Voor de rest is het een negatief seizoen geweest dat we afsluiten zonder titel en zonder beker. Volgend seizoen moeten we dus vol aan de bak gaan.”

Of Tielemans nog in het paars-witte shirt speelt volgend seizoen is een groot vraagteken. Vorige week kreeg hij een concreet aanbod van Atletico Madrid. “Het is natuurlijk een grote eer dat zo’n club mij wil. Ik wil altijd tonen dat ik de capaciteiten heb om op een hoger niveau te voetballen en dan is het fijn dat clubs zoals Atletico zich komen aanmelden.”

Atletico is de rivaal van de club waar Tielemans’ grote idool aan de slag is als trainer.

“Ik kijk wel op naar Zinedine Zidane. Het zou wel mooi zijn om hem ooit als trainer te hebben.”

Toch is het moeilijk kiezen bij welke club hij ook wil spelen. “Dat ga ik nu niet zeggen (lacht). Er zijn heel veel goede clubs in Engeland, Duitsland en Spanje. De volgende stap in mijn carrière is een selectie voor de nationale ploeg. Voor je land spelen is altijd speciaal, daar doe je het voor als voetballer.”

Michaël Michiels

Donderdag 26 mei 2016 I BRUZZ 1524 I 21

NICK TRACHET Brussel en de wereld culinair ontdekt Elk jaar in mei liggen ze even op de markt en in de Turkse winkels: can erik. Het is fruit, maar onrijp en hard.

En de Turken doen er heel enthousiast over.

“Erik” is Turks voor pruim. Pruimen zijn steenvruchten van de rozenfamilie (Rosaceae). Zij behoren tot het genus Prunus en daar zit nogal wat bekend fruit tussen: kersen, perziken, abrikozen, amandelen, allemaal Prunus-soorten. Bij wat wij ‘echte’ pruimen noemen, zijn er dan nog verschillende soorten: blauwe pruimen zijn Prunus domestica, maar de mirabel wordt als een andere soort beschouwd, Prunus insititia. De pruimpjes die ik hier kocht, lijken nog het meest op reineclaudes. Dat is een oud ras dat inderdaad uit het Oosten kwam en genoemd werd naar de echtgenote van François Premier, koning van Frankrijk van 1515 tot 1547.

“Can erik” zou zoiets als de geest van de pruim moeten betekenen. Volgens mijn Turkse collega Aylin Tan is groene pruimen eten in Turkije een nationale obsessie. Hun komst wordt in de kranten aangekondigd en is soms zelfs hoofdpaginanieuws. Als de pruimen nog maar pas gevormd zijn, is de pit nog zacht, maar het zaad er in bitter. Het ideale moment is wanneer de pruimen al een klein beetje beginnen blozen en de pit hard genoeg om te vermijden.

Ik kocht een zak van een halve kilo en ik moet zeggen dat de winkelmevrouw in de rue Marie-Christine inderdaad bijzonder enthousiast was. Ze feliciteerde me bijna met mijn aankoop en toonde trots de verschillende pakken die ze al had opzij gelegd om ‘s avonds thuis te snoepen. Je doopt ze in wat zout, zei ze, en dan smullen bij de borrel: een raki of een glas wijn.

Blijkbaar kan ook ander fruit groen en onrijp worden gegeten in de Turkse traditie. Ik zag naast deze gladde pruimen ook

“Volgens mijn Turkse collega Aylin Tan is groene pruimen eten in Turkije een nationale obsessie” viltige groene vruchten: baby perziken die op dezelfde manier worden verorberd. Vroeger in het voorjaar eten ze daar ook groene amandelen, en bij Alexandre Dumas las ik dat ook jonge walnoten lekker zijn. Ze smaken dan nog niet zoet naar fruit, het zijn eerder groenten, zoals ook de courgettes onrijpe courges zijn. Ik ben het bij mijn Italiaanse kennissen gaan vragen, en ook daar was het vroeger blijkbaar de gewoonte om de eerste pruimen groen te eten. “Maar dat is niet goed voor kinderen,” wordt er dan bij gezegd. Naar het schijnt werken ze nog laxerender dan rijpe pruimen.

Thuisgekomen sneed ik de stevige zak vruchten open en proefde er één. Het was wat ik verwacht had: de metallische smaak

van onrijpe pruimen, maar met een snuif zout erbij verandert er wel degelijk iets. Moeilijk te verklaren, maar de pruimpjes worden bijna verslavend lekker.

Het is nu al wel een beetje laat in het Turkse seizoen, en de vruchtjes beginnen langzaamaan een fruitsmaak te krijgen, ook een kleurtje. Maar de Turken lusten ze ook als ze echt nog helemaal hard zijn. Een bepaalde variant ervan wordt papaz eriği genoemd: ‘priesterpruimen’. Waarom men in een land als Turkije hierbij aan christelijke geestelijken denkt, is een raadsel. Misschien omdat ze daar ook weten dat pastoors het graag van de goede kant nemen? In familie van mijn ouders waren ‘paters’ trouwens zwarte bessen op alcohol! In deze tijden van intolerantie zijn er dan ook fundamentalistische moslims die dit typische snoepgoed van naam willen doen veranderen en er ‘imampruimen’ van maken. Dan moet ik denken aan de Wiener Kaffee die in ons land na de oorlog café liégeois werd.

Aylin Tan vermeldt ook dat in sommige steden de onrijpe pruimen worden opgelegd in pekel. Zo kunnen ze de olijf vervangen in de cocktail, wat een zurige afwisseling geeft tegenover het origineel. Ze worden ook wel in stoofpotten toegevoegd of als vulsel in wijnbladeren gebruikt. Ten slotte las ik over taarten met can eriği, zoute zowel als zoete. Wie de Indische keuken kent, zal bij de eerste beet begrijpen dat ook chutney van groene pruimen tot de mogelijkheden behoort.

Ik snap niet waarom deze producten van Turkije moeten komen? Zijn er in onze streken dan geen kwekers die onrijpe pruimen willen verkopen? Smakelijk.

De hele reeks nalezen? > BRUZZ.be/trachet

bruzz guide Honderden tips van en voor Brusselliefhebbers

Ode aan het vorstenhuis LAKEN – Voor de autopendelaar die ‘s avonds door herfstige regen langs het Noorden uit Brussel wegrijdt, moet het een aanlokkelijk gezicht zijn. Naast de kerk van Laken, op de hoek van de Leopoldstraat, stralen de groene neons van brasserie ‘Royal’ een boodschap uit van warmte: kom binnen!

Maar het is schier onmogelijk om aan de sirenenlokroep van het café te beantwoorden. Een auto op de Koninginnelaan mag hier niet links afslaan en de aandacht wordt opgeëist door de vervelende ‘chicane’ in de weg, net voor de grote kerk. Wie die verkeerssituatie ooit heeft bedacht?

Uit de andere richting komende zijn het plein en het café verborgen. Men is er zo voorbij richting spoorwegtunnel en kanaal. Officieel heet het hier het Onze-Lieve-Vrouwvoorplein, maar in Laken spreekt iedereen van ‘de parvis’. Metro en Bockstaelplein liggen op wandelafstand, om de hoek stoppen ook trams 93 en 62.

Oorspronkelijk was nummer 11 van het plein de gewaardeerde banketbakkerij Tas, waar men taartjes met een koffie kon eten. Buiten en binnen is de art-decostijl nog vrij goed bewaard en door de nieuwste uitba-

ters ook gerestaureerd. Op een goede dag, meer dan tien jaar geleden, werd de bakkerij overgelaten en, tot grote verbazing van de eigenaars, omgevormd tot café. Geen domme zet. Ok, er waren wel vier andere cafés rond het plein, maar die zijn wat onderkomen, zonder uitstraling, en het voorplein is ook weer niet zo afgelegen als je zou kunnen vrezen. Vanaf het zonnige terras op het voetpad heb je een breed uitzicht op de kerk van Laken, een gebouw dat stilistisch moeilijk te begrijpen valt: neogotiek in legoblokken. De bouw ervan werd begonnen door ‘scheve’ architect Joseph Poelaert. Maar toen die in 1870 een grotere opdracht kreeg, bleef de werf liggen. Ten slotte werd de kerk gauwgauw afgewerkt in de twintigste eeuw door een Duitse Architect.

Vandaar de eigenaardigheden.

De kerk herbergt de Belgische koningsgraven, wat toeristen en bedevaarders doet langskomen. Hier is ook de ingang van het kerkhof van Laken dat men wel eens de “Père Lachaise van Brussel” noemt. Hier staat ook een monument van een onbekende soldaat, een onbekende Franse soldaat weliswaar, wat Brussel tot de enige stad maakt die niet één maar twee onbekende soldaten herdenkt. En genietend van een trappist op het terras kan men de jacht

van de slechtvalken volgen die het gemunt hebben op de duiven van het meestal lege plein.

Dagschotels De Royal is een themacafé rond het Belgische vorstenhuis geworden.

Binnen hangen er portretten, familiefoto’s en oude krantenpagina’s over de koninklijke familie, er staat ook een collectie koninklijke koekendozen. Op hoogdagen verzamelen hier de vaderlandse verenigingen en oudstrijders met uniform en vlaggen voor én na de plechtigheid. Doordeweekser zijn er ook de koffietafels voor begrafenissen en groepen wandelaars.

De bierkaart is traditioneel, met in het oog vooral Maes-producten en La Ramée (Brasserie du Bocq), maar andere klassiekers zijn aanwezig. Er zijn wijnen per glas, pichet of fles voor bij het eten dat traditioneel Belgisch is. Niet de meest ambitieuze bereidingen (kroketten, scampi, kip op zijn Brabants, en verder omeletten en sandwiches). Er zijn dagschotels en ‘suggesties’. Onder de vorige uitbaters was het hier ‘s middag barstensvol, vandaag is het er kalmer, met een wat vrij ongeïnteresseerde service.

Toch wel interessant voor wie op ontdekkingsreis trekt naar deze kant van Nick Trachet Brussel.

Brasserie Royal ligt vlak naast het Père Lachaise van Brussel.

© MARTHE PAKLONS

>Brasserie Royal is een van de vele adresjes in de Bruzz guide die deze week verschijnt met honderden tips van en voor Brusselliefhebbers.

ADVERTENTIE

ADVERTENTIE

SCHAKELS NAAR WERK.BE

01:26

100%

brusselbazaar.be NIEUWS U

Nieuws

Kinderen

Ondersteuning

Fuiven

À Fonds

Inclusie

Ouders

Jeugdcentrum

Vrije tijd

Brussel

Jongeren

Brusselbazaar.be

02 563 05 79

info@brusselbazaar.be

VGC Jeugddienst

Gratis toeg free en ang entrée gratrance tuite

Opleidingsbeurs Bourse de la formation Training fair Alles over werk EN Opleiding

Tout sur l'emploi et les formations

16/6/2016 10u-16u ANCIENNE BELGIQUE Georganiseerd door / Organisée par / Organised by

Met de steun van / Avec le soutien de / Supported by

ADVERTENTIE

De Vlaamse Gemeenschapsc

ommissie organiseert een

selectieprocedure voor tw

Directeur Gebouwen en

ee mandaatfuncties:

Patrimonium

Je ontwikkelt en implement eert een patrimoniumbeleid voor de VGC. Je hebt hierbij gieverbruik, duurzaamheid, uitgesproken aandacht voo toegankelijkheid en een opt r principes zoals rationeel ene imaal gebruik van de infrast Daarnaast ben je verantwoo rructuur, zowel bij nieuwbou rdelijk voor het uittekenen en w- als bij renovatieprojecten. het uitwerken van het VGC-inv esteringsbeleid.

Je volgt de investeringssubsid ies op en je levert een actieve bijdrage aan de wijkcontract schouders onder zet. Je beh en en stadsvernieuwingsproje eert ook de begroting en de cten waar de VGC haar financiën voor Gebouwen en Patrimonium.

Je leidt een team van een 18-t al medewerkers met een dive rse technische achtergrond te halen. Je communiceert vlo en je slaagt erin om het bes t en spontaan met interne pro te uit je teamleden naar bov jectverantwoordelijken en ext ker. Klantgericht werken en en erne stakeholders en je ben een uitstekende dienstverlen t een uitgesproken netwering bieden zijn voor jou prio ritair.

Deskundige-coördinator

Communicatie, ICT en M

edia

Je bent verantwoordelijk voo r het uittekenen en het stro omlijnen van het VGC-beleid een doelgerichte communic op het vlak van Communicatie atiestrategie en je werkt een , ICT en Media. Je ontwerpt communicatieplan uit om de kelt een ICT-beleid op maat VGC-ambities voor communic van de VGC, je tekent een ICT atie te realiseren. Je ontwik-pla n uit van het mediabeleid in Brusse en je coördineert de informa l. Je beheert de begroting en ticaprojecten. Je staat ook in voor de opvolging de financiën voor Communic atie, ICT en Media.

Je leidt een team van een 30tal mensen, zowel communic atie- als ICT-medewerkers. Je beste uit je teamleden naar bent een echte peoplemanag boven te halen. Je werkt pro er en je slaagt erin om het actief en resultaatgericht en voet. Je communiceert vlot je volgt maatschappelijke en en spontaan met interne en tec hnologische evoluties op de externe stakeholders en je ben ning bieden is voor jou prio t een uitgesproken netwerker ritair, zowel voor de eigen org . Een uitstekende dienstverleanisatie als voor de partners op het terrein.

Int

eresse voor één van deze

boeie

nde jobs?

Heb je minstens drie jaar rele vante leidinggevende ervarin g verworven in de laatste tien je als kandidaat voor de fun jaar, of acht jaar nuttige pro ctie van directeur Gebouwen fessionele ervaring? Beschik en Patrimonium tevens ove tect of architect? r een masterdiploma burger lijk ingenieur, ingenieur-arc hiSolliciteer dan uiterlijk op 17 juni 2016 via aangeteke nd schrijven. Je vindt het ins Hier vind je ook de brochu chrijvingsformulier op ww re met meer informatie ove w.jobpunt.be/vacatures. r deze mandaatfunctie en de selectieprocedure.

Graag meer info de VGC? Surf naar www.vgc.be.

Voor de VGC zijn gelijke kan sen belangrijk. Jouw talent is belangrijker dan je geslac of chronische ziekte. ht, gender, afkomst, leeftijd, geaardheid, han

dicap

v.u.: Eric Verrept, leidend ambtenaar, Emile Jacqmainlaan 135, 1000 Brussel

Everything about jobs and training

DONDERDAG 26 MEI 2016 I BRUZZ 1524 I 23

Laptopia Ladbrokes. Dinsdag 17 mei, 13.50 uur Gokkantoor. Het is een vreemde benaming, maar een accurate. Uitnodigend, betrouwbaar of sympathiek zien de panden met geblindeerde ruiten er nooit uit, maar duw de voordeur open en het is duidelijk dat je niet zomaar speelhol kan zeggen tegen een gokkantoor. De scheiding tussen buitenwereld en werkvloer moet net als de tl-lampen, het klinische meubilair en de felle huiskleuren van de firma de concentratie bevorderen. Frisdrank en snacks leveren energie. Alcohol wordt niet geserveerd. Achter de receptie staat ook een waterkoker – nog zo’n typisch kantoorattribuut.

Sportweddenschappen hebben plaats in een kantoor omdat er zogezegd expertise bij komt kijken. Het zelfbeeld van de gokker blijft langer op het niveau dat hem ertoe aanzet geld uit te geven als hij zijn verslaving kan zien als een actieve manier om passief aan sport te doen – als een kantoorbaan die kennis en intellectuele arbeid vereist, en dus ook gerust tijdens de kantooruren mag worden uitgeoefend.

Ik zet mij tussen de plasmaschermen die alles wat in velden en wegen beweegt in beeld brengen. Dat zijn op dit tijdstip voornamelijk wieler-, paarden- en hondenraces. De voetbalzenders houden het even bij herhalingen en analyses. Een aantal schermen schermen met kleurrijke cijfers en letters over de dierenwedlopen die op stapel staan. Grappig is dat de deelnemende honden en paarden een kwalificatie meekrijgen die beginnende gokkers kunnen helpen. Racehonden met bijschriften als ‘Katje dat met geen stokken vooruit te krijgen is’ ‚’Voelt zich niet aangesproken’, of ‚Nul kans op winst’ laat je misschien beter links liggen. Of juist niet. Wie zal het zeggen? Gespecialiseerde pers als Tiercé Magazine misschien. Die wordt in ieder geval zorgvuldig uitgevlooid.

Er is veel volk op kantoor en de sfeer is opperbest. Het betreft

“Iemand aanroept Putain - de patrones van de verloren zaak” Michaël Bellon vooral oude mannen, die een bril of zelfs een loep nodig hebben om de kleine lettertjes in de kranten en op de schermen te kunnen lezen. Een enkeling ziet er een beetje apathisch uit, maar de meesten zijn bij de zaak. Telkens wanneer er een nieuwe race start, neemt het geroezemoes toe. De betrokkenen la-

ADVERTENTIE

Elke week scant Michaël Bellon met zijn laptop een plek in Brussel die tot de verbeelding spreekt, en geeft hij aan wat er eventueel nog aan kan verbeteren. ten weten op welk paard ze gewed hebben, opdat bij gebrek aan winst iedereen toch op zijn minst in elkaars verwachtingen kan delen. Er wordt overlegd en heen en weer geroepen.

De volgnummers van de paarden zijn tijdens de race inderdaad niet altijd even goed zichtbaar. Een van de mannen – aan het vakblad dat nonchalant in zijn achterzak steekt te zien een kenner – windt zich op over een onoplettende collega. Maar hij wordt op zijn beurt tot de orde geroepen door een zenuwachtig type dat hem verbiedt naar de paarden op het scherm te wijzen, omdat die paarden dan zullen afvallen. Dat bijgeloof is veelzeggend. Dit kantooreiland biedt zicht op alle wedstrijden in alle sporten in alle delen van de wereld, en een gokbiljet geeft de spelers even recht op de illusie dat ze vat hebben op die wereld. Maar de gesofi sticeerde controlekamer is in werkelijkheid een isoleercel waar van controle geen sprake is. De paarden maken gekke bokkensprongen, haken voor de start al af, of worden tijdens de race gediskwalificeerd. Aan het eind van de race brengt de finish steevast minder animo teweeg dan de rondjes in de aanloop. Iemand aanroept Putain - de patrones van de verloren zaak. Een ander probeert de harde conclusie van de tv-commentator nog tevergeefs tegen te spreken. De meesten zijn nu stil. Niemand juicht.

Na een tijdje merk ik dat iemand ook nog gokt zonder inzet.

The lad’s broke, en heeft dan maar zelf wat nummers op een kladpapiertje gekriebeld. Maar ook dat belandt uiteindelijk in wat het meest gebruikte onderdeel van het kantoormeubilair blijkt te zijn: de papiermand vol verfrommelde biljetten met verkeerde cijfers. Zij zijn de pendant van de gladgestreken bankbiljetten die gestaag verdwijnen in de kassa van de gokindustrie - de privé-belastingsdienst van de kansarmen.

De hele reeks nalezen? > BRUZZ.be/laptopia

LITERATUUR Nieuw literair magazine online

Liefhebberscollectief maakt indruk

Tiens?

Een vraag over Brussel?

BRUZZ geeft je het antwoord.

Stel jouw vraag over jouw stad op bruzz.be Volg je score in de poll.

En verneem het antwoord in big city van BRUZZ.

BRUSSEL – Met een klein feestje in Passa Porta wordt volgende donderdag het nieuwe online literaire magazine ‘indruk’ boven de doopvont gehouden. Een collectief lezers, schrijvers en journalisten wil op het platform zijn tijd nemen om de Nederlandstalige literatuur de aandacht te geven die haar toekomt.

Recensies, essays en interviews over Nederlandstalige fictie, literaire non-fictie en poëzie. Dat is wat je zomaar gratis krijgt als je het nieuwe online literaire magazine indruk erop naslaat. En meer dan een eerste indruk wil de semi-professionele maar onbezoldigde redactie van liefhebbers een goede indruk nalaten. “Indruk is niet ontstaan uit ongenoegen, maar wel uit de wil om iets toe te voegen aan wat er in de mainstream media over literatuur verschijnt,” vertelt de algemeen coördinator van het magazine Heleen Debruyne, die tijdens haar uren zelf ook schrijfster en journaliste bij Klara is. “Onze medewerkers zijn een groep kennissen en vrienden van eind twintig, begin dertig die allemaal in de media of in het boekenvak actief zijn, maar toch een tekort in de berichtgeving over literatuur merken, en het ook jammer vinden dat veel mensen van onze leeftijd niet veel Nederlandstalige literatuur meer lezen.”

Indruk onderneemt de poging vooralsnog zonder financiële steun, maar voorlopig liggen de kosten ook niet zo hoog omdat alles zich online afspeelt. Al is het niet helemaal uitgesloten dat indruk ooit zelf ook in druk verschijnt. Debruyne: “Het voordeel van on-

line is wel dat je een archief opbouwt. Een boek kan bij het verschijnen meestal wel op een paar artikels rekenen, maar een maand later is het vaak alweer vergeten. We streven naar recensies die meer behelsen dan een korte weergave van de inhoud en de mening van de recensent. Echt goede recensies zoals die van James Wood in The New Yorker of Marja Pruis in De Groene Amsterdammer betrekken de wereld of andere boeken bij de bespreking, en zijn dus ook interessant voor wie niet meteen het boek zelf wil gaan lezen.”

Wie vandaag al eens op de sober maar stijlvol opgebouwde website gaat kijken zal merken dat er al een rijk geschakeerde reeks aan stukken van verschillende auteurs op te vinden is. Wat langer dan in de literaire bijlagen, maar ook niet te lang. Lezers, maar ook besproken auteurs krijgen de kans om te reageren. Tijdens de officiële lancering in Passa Porta zal Joost Vandecasteele dat overigens live doen. De recensie van zijn boek Jungle op indruk verscheen onder de titel ‘Rijke ideeën, onvoldragen roman’. Voorts stelt Debruyne indruk aan het publiek voor, geeft schrijver Jeroen Theunissen de ploeg van indruk goede raad, en zorgt Chloë Nols van de Brusselse MB band Leonore voor muziek.

>

Lancering indruk magazine 2 juni, 20u, Passa Porta, 5/7 euro www.passaporta.be, www.indrukmagazine.be

24 I BRUZZ 1524 I Donderdag 26 mei 2016

Handbike Tawfiq Arifi wil voor vierde keer 20 kilometer door Brussel winnen

© IVAN PUT

‘Je moet weten wanneer je een cartouche afschiet’ >

Volg de 20km door Brussel op BRUZZ.be of op BRUZZ televisie, op zondag 29/05 van 09.45 tot 12 uur. De BRUZZbus staat langs het parcours.

TAWFIQ ARIFI “Ik ben al veertig, maar in vergelijking met mijn collega’s is dat niet zo oud. Ik hoor zelfs af en toe dat ik nog jong ben.”

ANDERLECHT – Sport kan helpen bij een verwerkingsproces, dat bewijst het verhaal van Tawfiq Arifi (40). In 2009 belandde hij in een rolstoel waardoor hij zijn fietspassie niet meer kon beoefenen. Hij begon met handbike en is ondertussen uitgegroeid tot een internationale belofte. Komende zondag wil hij zijn vierde 20 Kilometer door Brussel winnen, maar zijn ambitie reikt nog verder.

”W

e waren aan het opwarmen op een baan in Meise die parallel loopt met de A12, toen ik langs achter werd gegrepen,” vertelt Arifi. ”Een dame van 74 was met haar auto op mij ingereden. Eén maand bleef ik in coma, en na nog een maand in het ziekenhuis heb ik zes maanden lang gerevalideerd in het CTR. Op dat moment besef je hoe belangrijk familie en vrienden zijn.”

De Brusselaar had zich er toen al bij neergelegd dat hij zijn passie nooit meer zou kunnen beoefenen. Hij was al een tiental jaar serieus bezig met fietsen en deed dat onder meer bij trainingsgroep Beauval. Hij reed gedurende twee jaar lokale wedstrijden, tot het noodlot toesloeg. “Bij Beauval rijden zowel amateurs als

ex-profs en wordt er aan een stevig tempo gekoerst. Ik heb er veel geleerd. Vechten met mezelf om niet te moeten lossen, bijvoorbeeld. Het is daar dat ik Zakaria El Darabna heb ontmoet, een profrenner die een vriend is geworden. Zijn overlijden (aan een hartstilstand, red.) een paar jaar geleden raakt me nog steeds.”

Zakaria was een van de vrienden die Arifi opmonterde na zijn ongeval.

Hij had nog in weinig zin, het voorstel om in het revalidatiecentrum aan handbike te doen zag hij niet meteen zitten. Maar toch probeerde hij het. Gelukkig, want hij vond het gevoel terug dat hij op zijn fiets had.

“Het stond me meteen aan. Daarom ben ik het bij mijn thuiskomst ook blijven doen. Via de Rolling Lions, een van de weinige Belgische clubs, heb ik een licentie te pakken gekregen en ben ik wedstrijden beginnen te rijden.”

“Mijn eerste wedstrijd was de 20 kilometer door Brussel, in 2011.

Daarna volgden nog wat Belgische koersen en sinds 2012 heb ik een UCI-licentie, waarmee ik een internationaal programma kan afwerken.

Ik ben door de Franstalige G-sport federatie erkend als internationale belofte. Dat houdt onder meer in dat ik begeleid word door een van hun trainers en steun krijg voor verplaatsingen en stages.”

Touretappe Handbike is vandaag een serieuze zaak voor Arifi. Hij traint tussen de vijftien en twintig uur per week, verzorgt zich als een topsporter en probeert te pieken op bepaalde afspraken. Net als een wielrenner, alleen moet de kracht nu uit zijn armen komen. De aanpassing was natuurlijk groot, maar zijn wil heeft hem ge-

bracht tot waar hij vandaag staat.

“Ik heb al heel wat mooie herinneringen verzameld. Mijn zege in Cappelle-la-Grande bijvoorbeeld, waarin ik solo eindig. Die zege blijft me bij omdat het de eerste koers was die ik echt heb moeten beheren. Het tactisch inzicht is in handbike vergelijkbaar met het wielrennen. Je moet precies weten wanneer je een cartouche afschiet.

De snelheid is ook vergelijkbaar: 45 per uur in een profpeloton. De wedstrijden zijn met veertig à zeventig kilometer wel korter.”

“Ik behoor niet tot de besten ter wereld, daar zit ik toch nog onder.

Dit seizoen hoop ik hun niveau te

“Als je de Tervurenlaan oprijdt, zit je precies in een etappe van de Tour” Tawfiq Arifi, Handbiker

bereiken. Ik voel dat ik vooruitgang heb geboekt. Ik ben al veertig, maar in vergelijking met mijn collega’s

is dat niet zo oud. Ik hoor zelfs af en toe dat ik nog jong ben (lacht).”

Zijn drie overwinningen van de 20 kilometer door Brussel (2012, 2014 en 2015) zijn voor Arifi uiteraard van grote waarde. Een wedstrijd in zijn stad, op een moeilijk parcours dat volgens hem tot de mooiste behoort waar hij al op gereden heeft.

“Als je de Tervurenlaan oprijdt, zit je precies in een etappe van de Tour. Dat is voor mij een belangrijk punt, want zowel beneden als boven staan mensen die ik ken. Dus zelfs al heb ik het dan wat moeilijk, ik moet er wel voluit gaan (lacht).”

“Het is sowieso een wedstrijd die me ligt, ik verkies parcours die wat op en af gaan. Hoe druk mijn agenda ook is, de 20 kilometer door Brussel doe ik altijd. En uiteraard wil ik het voor de vierde keer winnen.”

De ambitie van Arifi reikt nog verder dan dat. Zo zou hij graag een elitestatuut te pakken krijgen, maar daarvoor moet hij top-zesplaatsen op wereldbekers beginnen te halen. Niet evident gezien de zware concurrentie. “Die geldt ook in België, voor de plaatsen op de Paralympische Spelen bijvoorbeeld. Rio heb ik niet gehaald, maar ik ga wel voor Tokio 2020. De komende jaren moet ik dichter bij de besten geraken en dan volgt de beloning wel.”

Tim Schoonjans

Donderdag 26 mei 2016 I BRUZZ 1524 I 25

SPORTagenda

ESTAFETTE

vrijdag 27 mei Family Blue Days

FILIP VAN DER ELST

Vroeger zei men het met bloemen, tegenwoordig zegt men het met online lijstjes. Op de website van Staantribune, een geweldige website over voetbalcultuur, verscheen er afgelopen week een heel leuke lijst: de Top 50 van voetbalgerelateerde liedjes. Het gaat dan om liedjes die speciaal voor een voetbalclub of voetbalnatie gemaakt zijn, maar ook om popsongs die geadopteerd zijn door de voetbalwereld. We vermoeden dat Jack White van The White Stripes bij het schrijven van Seven Nations Army niet gedacht zou hebben dat ze dat lied in het Jan Breydelstadion van Club Brugge nu nog altijd meebrullen.

Hetzelfde geldt voor Forever Blowing Bubbles, ooit een musicallied over bellen blazen en geluk zoeken, maar tegenwoordig steevast een kippenvelmoment voor supporters van West Ham. De winnaar van de Top 50? Three Lions (Football’s Coming Home), een lied ter ere van de Engelse nationale voetbalploeg, maar grappig genoeg niet een lied dat de (weinige) successen van de ploeg bezingt, maar net de jaarlijks terugkerende teleurstellingen. “So many jokes, so many jeers, but all those oh-so-neers wear you down through the years” - de frustraties van een hopeloze believer perfect samengevat in één flard songtekst.

De combinatie tussen voetbal en muziek is in de loop van de geschiedenis niet altijd even succesvol gebleken. Zeker de jongste jaren zijn pogingen om successen op het veld te koppelen aan heroïsche prestaties in de Ultratop doorgaans van een beschamend niveau. Wanneer Dimitri Vegas & Like Mike een matig dansnummer dat ze nog ergens in een schuif hadden liggen aan de Belgische voetbalbond schenken als “EK-nummer”, kunnen we moeilijk stellen dat die song baadt in de voetbalsfeer. Voor het WK 1994 namen onze Duivels tenminste nog zelf de twijfelachtige honneurs waar.

Lorenzo Staelens die in Go West met de toonvastheid van een poedel in een betonmixer zingt dat hij “in the mood is” en vraagt of zijn haar al goed ligt: we zullen het nooit vergeten.

Is er nog iemand die zich In Purple we trust, het nieuwe clublied van RSC Anderlecht uit 2012, herinnert, laat staan het uit volle borst meezingt? Youtube het zeker eens als je het niet kent: je maakt kennis met inspirerende zinnen als “We want you to win” en “We are the best”. Aan duidelijkheid gelukkig geen gebrek. Noem me een nostalgicus, maar dat soort onzin klinkt zo belegen dat het alleen goed kan klinken als je er écht het stof van moet afvegen, en het dus al minstens enkele decennia oud is. Want toen kwam je daar nog wél mee weg.

De kans dat Lange Jojo ooit een Grammy wint voor Anderlecht champion is eerder klein, maar het klinkt tenminste niet alsof het uit de koker komt van een kind dat voor het eerst Engelse woordjes in de juiste volgorde moet plaatsen. Neen, Lange Jojo zingt over hoe hij als peuter al Anderlecht kon aanmoedigen nog voor ie “mama” of “papa” kon zeggen, en hoe er bij een andere club ooit zo weinig volk zat dat Jojo zelf mocht beslissen wanneer de match zou beginnen.

Een clublied kan nochtans echt prachtig zijn. Net voor de tenoren het veld opkomen even alle sjaals de lucht in, en duizenden kelen die klinken als één stem.

“You’ll Never Walk Alone” is bekend als mantra van Liverpool FC en Celtic, maar doe jezelf een plezier en haal er ook even de clubhymnes van FC Köln (‘Mer stonn zo Dir, FC Kölle’) en AS Roma (‘Roma Roma Roma’) bij, liefst gezongen in het stadion, vlak voor de match.

Daarom een warme oproep aan clubeigenaars: als je vereniging nog geen eigen lied heeft, begin er dan vooral niet aan. En als je er wel al één hebt, laat dan gewoon door de luidsprekers schallen, ook al klinkt het alsof er sinds de opname al enkele Wereldoorlogen verstreken zijn. ‘C’est l’Union qui sourit’ is met recht en rede een vaste waarde in het Dudenpark.

Om dezelfde reden denk ik bij het aanhoren van de eerste noten van Eviva Espana niet aan de hit van Samantha, maar wel aan het clublied van RWDM, dat dezelfde melodie heeft. Ik heb nog een geweldige vinylplaat van RWDM uit de jaren 1970 liggen, die bol staat van de hopeloos verouderde, maar heerlijk charmante voetbalnummers.

Mijn persoonlijke favoriet? De knaller Ma Femme Peut Crier, die het bestaan van nogal wat mannelijke voetbalsupporters samenvat in één strofe:

Over voetbal en liederen

“Ma femme peut crier Elle sait bien qu’au match je vais aller Avec mes copains, qui aiment bien un bon verre dans la main On parle de tactique Et le soir je rentre avec une chique Quand je dis bonsoir, elle me dit ‘t’as encore été boire?’”

Game, set and match.

Journalist Filip Van der Elst kijkt bij het betreden van een voetbalstadion eerder naar de tribunes dan naar de grasmat

rugby Club start ook met damesploeg en jongerenwerking

Citizens naar Oudergem OUDERGEM – Rugbyclub Brussels Citizens zet zijn ambitie kracht bij. Het vestigt zich vanaf volgend seizoen in Oudergem en begint er zowel met een damesploeg als een jongerenwerking.

Het gaat hard voor de Brussels Citizens. De club werd in 2014 opgericht door spelers die zich in het Brusselse al hadden bewezen bij clubs als Kituro, Bosvoorde en ASUB Waterloo. Spelers van een uitstekend niveau die het wat rustiger aan wouden doen, maar

hun geliefde sport wouden blijven spelen.

Hun kwaliteiten werden meteen duidelijk, want al tijdens hun eerste seizoen kroonden ze zich tot kampioen in de regionale divisies drie en twee. Afgelopen zondag zetten ze hun opmars verder met het behalen van de titel in de regionale divisie één.

De ontwikkeling van de club verloopt ook buiten de competitie voorspoedig. De Citizens zetten rugby namelijk ook in als hulp bij ontwikkeling en integratie, onder meer door initiaties te organiseren. Om al die activiteiten te kunnen uitbouwen, gingen

de Citizens op zoek naar aangepaste infrastructuur. Ze hadden de afgelopen jaren de VUB en de velden van BUC als thuisbasis, maar vinden vanaf volgend seizoen onderdak in het gemeentelijk stadion van Oudergem, waar ze terecht kunnen op één van de vier velden. Dat veld zal in 2018 een synthetische coating krijgen die aangepast is aan de beoefening van rugby. Hierdoor zal het gebruik en het aantal trainingen verhoogd kunnen worden en zal er dus meer volk kunnen spelen.

Dat is ook nodig, want de Brussels Citizens hebben onlangs een damesploeg opgericht en beginnen vanaf volgend seizoen met een eigen jeugdwerking. Er zullen jeugdploegen van de U8 tot de U16 opgericht worden en de club heeft de ambitie om tegen eind 2017 een honderdtal jongeren in zijn rangen te hebben.

Tim Schoonjans

> www.citizensrugby.be

Dit vriendschappelijk tornooi van hockeyclub Orée wordt vanaf dit jaar over twee dagen georganiseerd. Op vrijdag zijn de U11 en U12 aan zet, zaterdag is het aan de U7, U8, U9 en U10.

Vrijdag beginnen ze er om half zes in de namiddag aan, zaterdag om half tien ’s ochtends. Zoals elk jaar is een goede sfeer van groot belang en zal er allerhande randanimatie zijn. Er worden zowat driehonderd kinderen en tweehonderd volwassenen verwacht. Meer info op www.oree.be.

zaterdag 28 mei Kampioenschap Scholenveldloop In het begin van het schooljaar vonden in Brussel verschillende scholenveldlopen plaats die werden georganiseerd door de Nederlandstalige basisscholen. De beste lopers van die kwalificatiewedstrijden nemen het zaterdag tegen elkaar op in het park van Laken, vanaf dertien uur. Er zal ook heel wat randanimatie zijn, zo zal men bijvoorbeeld aan een mini-driekamp kunnen deelnemen.

Jean Heirwegh tornooi Jonge rugbyspelers van de U10 en de U12 komen samen op rugbyclub Bosvoorde voor het jaarlijkse Jean Heirwegh tornooi. Vanaf tien uur ’s ochtends zullen Belgische, Franse en Nederlandse jongeren de strijd aangaan om de ovale bal. Omstreeks zestien uur worden de finales gespeeld.

brussels fair play Het sportcomplex van Evere is zaterdag het decor van een voetbaltornooi voor mannen en vrouwen, zowel jongeren als volwassenen. De wedstrijden zullen met zeven spelers per ploeg gespeeld worden. Naast het veld zal onder andere de oefenwedstrijd Zwitserland – België op groot scherm te zien zijn. Een volledig overzicht vindt u op de Facebookpagina van het evenement.

ROYAL OLYMPIA KORFBAL Korfbalclub Royal Olympia Anderlecht viert zijn zeventigste verjaardag en mag naar aanleiding daarvan de finales van het Belgisch kampioenschap voor jeugdteams ontvangen. Komende zaterdag wordt om elf uur begonnen met de finale van de U12 (Vobako Lichtaart tegen AKC/ Luma Deurne), gevolgd door de finale van de U14 om dertien uur (AKC/Luma A Deurne tegen AKC/Luma B Deurne) en de finale van de U16 om zestien uur (Kwik Merksem tegen Boecenberg Deurne). Afspraak in de Pol Stoppelaerestraat, rechtover het Westland Shopping Center.

zondag 29 mei 20 km door Brussel Brussel zal naar jaarlijkse gewoonte het decor zijn voor deze prachtige loopwedstrijd. Vanaf tien uur wordt er gestart aan de esplanade van het Jubelpark en zullen duizenden lopers voor even de hoofdstad innemen. Een van de deelnemende teams zal BrunX zijn. Dat is de verzamelnaam van vijf Brusselse verenigingen die zich inzetten voor een kwetsbaar doelpubliek uit de sociale sector, en voor de 20 kilometer de handen in elkaar slaan. Ze willen hiermee een samenhorigheidsgevoel creëren en de zichtbaarheid van de deelnemende sociale organisaties verhogen.

Tim Schoonjans