BARPRAAT
DE AFTERSHOOT DUURDE NOG EENS EEN HALF UUR OM TENMINSTE ÉÉN FOTO TE LATEN LUKKEN het Nederlands Elftal geen wereldkampioen en waarom won de SC Heerenveen afgelopen zaterdag niet van FC Twente? Omdat kansen werden gereduceerd tot mogelijkheden en mogelijkheden werden omgezet in balverlies. Voorin net niet scherp genoeg en dat was zeker vandaag sneu. Sta je toch weer in de boeken en tijdschriften, met een oplage van één miljoen, bekend als net niet. Als je wedstrijd niet hebt gezien, denk je dat dus. Terwijl vooraf niets aan het toeval was overgelaten. Hulpleider Tinus ‘positivo’ van der Schoor was er, de beste vlagger van KMD, Hertog Jan van de Wetering was er, de achterhoede met een solide Meester Rob, Tic Tac Theo en een uitstekend spelende ‘de Breje’ gaf op één moment na niets weg, het midden rif met Joop! Pistolen Paul van Niekerk en Peter vd B, was de baas en domineerde, drs J. kopte op de lat, Bickel de Beer rochelde dat het een lieve lust was, Maître Leo kapte en draaide, ‘good old’ John Koestal snelde regelmatig langs zijn man en scoorde twee keer bijna en de broer van Peter Beukers zwoegde en ploeterde in de spits. Maar wij konden de potten niet breken. Repo in Playboy Nee, de eeuwige roem vandaag ging naar Rik ‘James’ Klunder, die na een wonderschone combinatie de 0-1 afdrukte. Ik denk dat Sieb bij elkaar negen keer in actie hoefde te komen. Helaas werd hij op een onbewaakt ogenblik verrast door de Brejedurpers. 1-1 is niet slecht maar nu ook weer niet zo dat de VI er een
jubelartikel over kan schrijven. Die jubel kwam er toch, met de fotograaf, na afloop in de kleedkamer. Tinus had keurig de krat klaargezet. Wij misten helaas supersupporter Tuinenbreijer om deze dag te delen. Maar wij spraken, na nog een krat en vele hapjes, lang na. Over Yolanthe Sneijder, Gonny, andere leuke dames, onze aanstaande dickmasters-
reportage in de Playboy, de nieuwe uitstekende CD van Grand Avenue en het magistrale concert van Sivert Hoyem (ex-Madrugada) in de Mezz te Breda. De Breje beloofde nog ‘een braai’ in zijn achtertuin, op 16 juni als het NL elftal speelt en zo was de stemming weer opperbest. We hebben vandaag met z’n allen weer genoten en heerlijk buiten gespeeld.’
KOEN BERKIEN SCOORT ALTIJD EN OVERAL Je hebt op elke club van die ongrijpbare spelers. Koen Berkien was zo’n bijzondere speler. Al herinneren zijn medespelers uit de periode 1990 - 2010 vooral zijn weergaloze derde helft. In een wedstrijd van zijn vierde elftal floot de scheidsrechter bij een duidelijke buitenspelsituatie niet af. De tegenstander liet ons de bal. Koen pikte de bal op, zag dit ‘buitenkansje’ en liep door niemand gehinderd linea recta naar het vijandige doel. Hij schoot de bal achter de verbouwereerde keeper. De tegenstanders waren woedend. Koen repliceerde zijn onverwachte daad met het adagium ‘Koen Berkien scoort altijd en overal’. Tegen ’s Gravenzande werd met een gevoelstemperatuur van min tien toch gevoetbald. Koen Berkien had ervoor gekozen om een bivakmuts te dragen tegen de koude wind. Alleen zijn ogen waren zichtbaar. Toen er schermutselingen ontstonden tussen beide kampen, haalde de vredelievende Koen Berkien uit. De enig keer in zijn roemruchte carrière dat hij uit het veld werd gestuurd. In ’s Gravenzande hebben ze nooit geweten hoe de dader er nu werkelijk uitzag. Hoewel Koen voorin speelde, scoorde hij niet vaak. Linksbuiten Koos Vellekoop, kon een verre bal nog maar net voor de achterlijn binnen houden en schoot de bal keihard voor het doel. Daar kwam Koen Berkien net aangelopen en kreeg de bal per ongeluk vol op zijn knie. De bal verdween met nog meer snelheid achter de hulpeloze keeper. ‘Koen Berkien scoort altijd en overal.’
75 JAAR KMD WATERINGEN | JE HAD ER BIJ MOETEN ZIJN | 31