RÖPORTAJ
50
hemen bulabilirler. Aslında fotografik bir hafızaya sahip oluyorlar. Müthiş bir özeleştiri yeteneğine de sahip olmuş oluyorlar.Banagöre kazandırdığı en büyük özelliklerden birisi oyuncunun maçı kaybetse bile taşları yeniden dizerek rakibini tebrik edip maçı öyle tamamlaması, analiz odasına beraber giderek analizlerini yapmalarıve centilmenliği elden bırakmamalarıdır. Oyuncuların kaybetmeyi hazmederek
erdemli bir davranış içinde olmaları bence satrancın ne kadar özel bir spor branşı olduğunu çok net ortaya koyuyor. Oyuncuların eşit şartlarda yarıştıklarının bilincinde oldukları ve kaybetmeye hiçbir bahane bulamayacakları bir spor dalı. Saygı çerçevesinde itiraz etmeyi öğreniyorlar.Ben birçok anne babadan çocukları ile ilgili şunu duyuyorum; “Çocuğum kendini savunamazdı, bir yere gittiğinde hakkını savunamaz, iti-
raz edemezdi. Ama satranç oynamaya başladıktan sonra kendini çok güzel savunmaya başladı.” Bu da gerçekten göz ardı edilemeyecek bir özellik. Bizim yaş grupları dediğimiz 81 ilden 7-18 yaş arası sporcuların yarıştığı ve son yıllarda katılımın çok arttığı Türkiyeşampiyonalarımız var. Burada yarışan engelli öğrencilerimiz oluyor. Mesela ileri derecede kas hastası bir kızımız var, çok başarılı. Defalarca Türkiye birinciliği aldı. Galatasaray Üniversitesi’nde okuyor. 8 Mart Dünya Kadınlar Günü Haftası’nda yaptığımız Türkiye Kadınlar Satranç Şampiyonası’nda üçüncü oldu. Hayata tutunmanın en önemli yollarından birinin satranç olduğunu her yerde ifade ediyor. Türkiye’ye baktığımızda “Diğer ülkelere göre iyi bir yerdeyiz” diyebilir miyiz? Kesinlikle diyebiliriz. “Daha iyi olmalıyız”ı bile az kullanır olduk. Şuan dünyaya baktığımızda Türkiye satranç ülkesi olma yolunda emin adımlarla ilerliyor. Türkiye’de zaten çok yaygınız, 900 bine yaklaşan lisanslı sporcumuz var. Hedefimiz 1 milyon. Lisans