Magdalena Karpińska / 1984
Estetykę swoich obrazów Magdalena Karpińska skonstruowała na podstawie starej tradycji malarstwa sztalugowego przesiąkniętej osobistą pamięcią rodzinnego domu. Jej prace powstają w niezwykle pracochłonnej technice tempery jajowej, która wymaga, by każdego dnia kłaść najwyżej dwie warstwy farby. W związku z tym artystka pracuje bardzo długo, niczym dawni mistrzowie, malując jednocześnie dwa lub trzy obrazy. Należy jednak zaznaczyć, że jej prace nie są stylizacją, nie udają dawnego malarstwa, lecz się do niego subtelnie odwołują. Powinny więc być postrzegane z perspektywy na wskroś współczesnej. Mimo to wielką wartością sztuki Karpińskiej jest przywiązanie do tradycji malarstwa, którą artystka posługuje się z zadziwiającą naturalnością. Jej obrazy są niezwykle sensualne, zaskakuje w nich dbałość o detale, gra z wizualnymi przyzwyczajeniami, nawiązywanie do pamięci zbiorowej, ale również indywidualnej historii rodzinnej.
Magdalena Karpińska bases the aesthetics of her pictures on the old tradition of easel painting influenced by personal memories of the family house. Her works are made in the extremely time-consuming technique of egg tempera, which allows a maximum of only two layers of paint per day. That is why the artist works very slowly, like the old masters did, simultaneously painting two or three pictures. It must, however, be mentioned here that her works are not stylized, they do not pretend to be old paintings. Instead, they are subtle references to the past which should be viewed from the modern perspective. Nevertheless, what is truly valuable in Karpińska’s art is her affection for the painting tradition, which the artist uses with considerable ease. Her paintings are exceptionally sensual, focusing on detail and playing with visual habits, often referring to collective memories as well as her own family history. Marcin Krasny
60 ———
1O. KONKURSU GEPPERTA ——— CO ROBI MALARZ?
———
ARTYŚCI