Wstęp
Co robi malarz?
Idea Konkursu im. Eugeniusza Gepperta, połączonego z prezentacją prac w formie zbiorowej wystawy narodziła się w 1989 roku z inicjatywy pedagogów PWSSP i krytyków wrocławskich oraz Hanny Krzetuskiej, żony nieżyjącego już wówczas Eugeniusza Gepperta, malarza, profesora, wybitnego pedagoga, jednego z założycieli i pierwszego rektora dzisiejszej Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Celem przyświecającym wówczas organizatorom konkursu poświęconego malarstwu młodych artystów była z jednej strony chęć promowania utalentowanych absolwentów, z drugiej zaś upamiętnienie dobrego imienia patrona – wyjątkowej dla sztuki Wrocławia osobowości. Postać Profesora zapisała się w znaczący sposób na kartach historii wrocławskiego środowiska artystycznego, tworzonego w powojennych realiach od samych podstaw. Zanim Eugeniusz Geppert przybył tutaj w 1946 r. z Krakowa, uczył się malarstwa w pracowni Jacka Malczewskiego1. Później sam stał się nauczycielem i mentorem całego pokolenia wrocławskich profesorów, znanym z otwartej postawy wobec malarskich eksperymentów. Dziś jego imię nosi nie tylko konkurs malarstwa, ale również wrocławska Akademia, działająca przy ASP fundacja oraz utworzona z mieszkania-pracowni Geppertów galeria sztuki, mieszcząca się w dawnym domu Rybischa. Kiedy wiosną 1989 r. pierwsza edycja Konkursu im. Eugeniusza Gepperta została rozstrzygnięta, organizatorzy mieli nadzieję, że jego idea przetrwa kolejne lata, służąc promocji adeptów malarstwa w nowej, demokratycznej Polsce. Tak się też stało. Impreza początkowo poświęcona wspieraniu wrocławskich debiutantów z czasem zyskała na znaczeniu, by po ponad dwóch dekadach stać się wydarzeniem o randze ogólnopolskiej, którego ambicją jest prezentacja możliwie pełnej panoramy zjawisk zachodzących w młodym malarstwie.
Patrycja Sikora Wojciech Pukocz
Eugeniusz Geppert, 1924
Konkurs, organizowany przez wrocławską Akademię Sztuk Pięknych i BWA Wrocław-Galerie Sztuki Współczesnej, przybrał ostatecznie formułę zamkniętego przeglądu przeprowadzanego co dwa lata. Jego istotnym
12 ———
1O. KONKURSU GEPPERTA ——— CO ROBI MALARZ?
wyróżnikiem na mapie innych odbywających się w Polsce konkursów jest ekskluzywność uczestnictwa, polegająca na wieloetapowej selekcji dopuszczanych do niego artystów oraz fakt, iż uczestnikami są wyłącznie debiutanci do 3 lat po ukończeniu szkół artystycznych – co oznacza, że zakwalifikowani mogą zostać twórcy dopiero rozpoczynający samodzielne kariery. Tym samym konkurs jest bardzo często pierwszym potwierdzeniem wartości podejmowanych samodzielnie działań i momentem przełomowym, zachęcającym do dalszego rozwijania talentu. Nad wyborem uczestników pracuje, działająca od 2009 r. w zmiennym składzie, Rada Ekspertów. Jej zadaniem jest nominacja dostrzeżonych przez siebie twórców, a następnie wybór 25 najbardziej uzdolnionych, najciekawszych artystów, których prace zostaną zaprezentowane na wystawie konkursowej. W ramach dziesiątej edycji „Gepperta” nad wyborem debatowała zaproszona do Wrocławia Rada Ekspertów, złożona z 16 wybitnych pedagogów, krytyków i kuratorów ze wszystkich ośrodków artystycznych w Polsce. Wybór nie był łatwy, a co za tym idzie, w czasie dwudniowej dyskusji nie brakowało emocji. Ostatnim etapem eliminacji w konkursie jest ocena prac dokonywana przez Jury, które przyznaje nagrody już tradycyjnie fundowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezydenta Wrocławia, Rektora wrocławskiej ASP i Dyrektora BWA Wrocław. Przewidziana pula nagród regulaminowych, wynosząca obecnie 60 000 zł należy do najwyższych jakie przyznaje się w konkursach promujących sztukę najnowszą w Polsce. 1O. edycja Konkursu Gepperta odbywa się pod hasłem „Co robi malarz?”. Tytułowe pytanie można rozwijać na wiele sposobów: czym zajmują się malarze najmłodszego pokolenia (i czy na pewno malowaniem)? I dalej: co leży w dziedzinie ich zainteresowań, fascynacji? W jaki sposób eksploatują malarskie medium? Jak sami definiują malarstwo? Odpowiedzi na rodzące się pytania poszukują chyba wszyscy – nie tylko jurorzy i krytycy czy sami kuratorzy, ale także – a może przede
———
WSTĘP