exostis 937

εξώστης

T. 500+437 11.10.12 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

Editorial

Φωτογραφία: Aγγελική Τροκάνα

Παρέα μ’ έναν παλιό φίλο έφυγε το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη. Έτσι όπως τον αποχαιρέταγα, θυμήθηκα κάποια από εκείνα τα βράδια μου στην Αθήνα, όταν έψαχνα την αρχή της υπόλοιπης ζωής που θα ακολουθούσα. Μιλάμε βέβαια για την εποχή που η Αθήνα ήταν ακόμα το πρόσφορο έδαφος για κάθε Θεσσαλονικιό που τελείωνε τις σπουδές του. Ήταν η εποχή που το Πέραμα είχε περάσει στις φλέβες μας μέσα από τις μουσικές του, που τις έστελνε με μαγικά vibes σ’ όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Έκτοτε, το μέσα μας γέμισε τοξίνες, προχωρήσαμε σε απεργίες και πιστέψαμε σε ημίμετρα που αναίτια θεοποιήσαμε - και μετά χαθήκαμε. Ώσπου μια μέρα, απ’ αυτές που τελευταία έχουν ευθαρσώς καταλάβει το χώρο μας, απ’ αυτές που σε πιάνουν απ’ το λαιμό, αυτό το παιδί από το Πέραμα με παρότρυνε να πάρω μια βαθιά αναπνοή, σαν την ανάσα που παίρνουν τα μωρά όταν γεννιούνται. Αποχαιρετώντας τον μεταβατικό αυτό μήνα, κάτω από το φως της Κρίσης που τα ξεκαθαρίζει όλα, σ’ ένα μπαλκόνι που κοιτάει κλεφτά τους δώδεκα Θεούς των μαθητικών μας βιβλίων, θυμήθηκα αυτό που καιρό τώρα είχα ξεχάσει: πως οι φίλοι είναι αυτοί που επαναφέρουν στη μνήμη μας τα πιο απλά πράγματα: Ας αναπνέουμε βαθιά. Ας αγαπάμε αληθινά. Κι ας παίζουμε για να μαθαίνουμε, όχι για να κερδίζουμε.

Μαρία Φαρδέλλα

Περιεχόμενα Στήλες 05 Lou’s Favs 16 Mind the Art 19 Εξώστης Θ 24 ΑΗ|ΗΑ 25 Αθηναϊκές Πινακίδες 25 Θεσσαλονίκη επιτόπου 26 Borderlife 27 Urbanities. 29 Rita Van Shangay 30 The Zodiacs. Θέματα: 06 Συνέντεύξη: Acrobuzz 08 Συνέντευξη: Αφροδίτη Παναγιωτάκου 10 Πρόγραμμα Στέγης Τεχνών και Γραμμάτων

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ: Ο Εξώστης προσφέρει 4 μονές προσκλήσεις για τις κινηματογραφικές αίθουσες Ολύμπιον και Ζάννα και 6 μονές προσκλήσεις για την παράσταση «ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ» του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Στείλτε mail γράφοντας: Ολύμπιον, Ζάννα, ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ, αντίστοιχα και ονοματεπώνυμο μέχρι την Παρασκευή στις 12μ.μ στο diagonismos@exostispress.gr. Οι νικητές θα ενημερωθούν με προσωπικό mail και θα ανακοινωθούν στο fb του Εξώστη.

COVER Το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Γρηγόρης Κορπίδης

Ταυτότητα Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Διεύθυνση περιοδικού: Σίμος Βασιλειάδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός κινηματογραφικής ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Assistant art director: Αντώνης Γιαννόπουλος, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου • Διόρθωση κειμένων: Γιάννης Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρήστος Κουλεμάνης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Αλεξάνδρα Μποζίνη, Λιάνα Γερασοπούλου, Γιάννης Βασιλείου, Τάσος Μελεμενίδης, Παναγιώτης Κουντουράς, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης, Ιωάννη Moody Λαζάρου, Γιάννης Χατζηγώγας, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Rita Van Shanghay, Σπύρος Κουζέλης • Φωτογράφοι: Aγγελική Τροκάνα, Ιωάννα Χατζηανδρέου, Καρολίνα Τσιρογιάννη, Νίκος Ράκκας • Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.: 54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr

• e-mail: info@exostispress.gr • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577 Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

3

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

ο ν ί δ Λον τερνταμ Άμσ ίνο λ ο ρ ή Βε Α πό τ ην

Μαρία Φ

α ρ δ έ λ λα

θ ημ ερ έ ξεις κα Λ . α ρ . , Καριέ και αξία ε όρ ασ η ημασ ία dia, Τη λ σ e ή Μ l ικ τ ia φ ορ ε , Soc e Press όσο δια έ χο υ ν τ χ τα, Fre ) ύ » π τικ ή. Ν ς ο , ό ς υ α α λ ο δικ ή τ αίνει « , Έρ ω τ μ ς η τ η η τ σ ς ι σ υ τ ά ο ε τα ν ήθεια; έ να ς τ Πό λ η , Μ ν ο κα θ λαό (α λ Μό δ α , ς δίνου ια κάθε ά γ μ ς ό ω ικ Κα φ έ ς, μ υό ξω τ ε ρ π ε ς, πο ν σ το ε κοινό το π ο υ ζο υ ς α μ ι ίλο Εφ τ ά φ

ινέ ς,

Ανατολή Τσακαλίδου

Ζει στην Χάγη Ασκούμενη σε ερευνητικό ινστιτούτο, ειδικευόμενη στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Αστάρτη Αθανασιάδου Ζει στο Άμστερνταμ.

Performer

Στην Ελλάδα, ο καφές είναι παράδοση, φιλίες του καφέ, καθημερινότητες του καφέ, λόγια του καφέ, πότε θα πάμε για καφέ. Μόδα είναι κυρίως ότι πουλάνε στα καταστήματα. Κατά προτίμηση στα ακριβά. Η πόλη είναι τερατώδης όχι ιδιαίτερα φιλική. Το αυτοκίνητο θεωρείται απαραίτητο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς ένδειξη κατώτερης κοινωνικής τάξης. Οι μετανάστες πεινάνε, ζούνε σε άθλιες συνθήκες, πολύς κόσμος τους αντιπαθεί ή τους μισεί ή τους κατηγορεί. Ο έρωτας είναι εδώ, κάνει τα πράγματα πιο όμορφα, κυρίως όσο είσαι νέος. Η νύχτα σου απαγορεύει υποτίθεται την ύπαρξη ή διέλευση από ορισμένες περιοχές. Και το αυτοκίνητο είναι απαραίτητο όσο ποτέ. Τα free press θέλεις να τα διαβάσεις και τα ψάχνεις. Η τηλεόραση είναι πολύ συχνά ανοιχτή. Μικρή μερίδα ανθρώπων χρησιμοποιεί τα social media αξιόλογα. Η έννοια της καριέρας αλλάζει. Η πρωταρχική έννοια της καριέρας απομακρύνεται. Στο Άμστερνταμ, ο καφές είναι κακής ποιότητας αλλά είμαστε όλοι χαρούμενοι γιατί είναι φτηνός. Ο κάθε κύκλος έχει τη δική του μόδα. Η πόλη είναι μικρή, τη διασχίζω με το ποδήλατο από άκρη σε άκρη σε κανα δυο ώρες. Όταν έχει ήλιο, ξαπλώνω στο πεζοδρόμιο ή στο γρασίδι και θεωρείται φυσιολογικό. Οι μετανάστες είναι καλοδεχούμενοι γιατί εμπλουτίζουν τη διεθνή κουζίνα της πόλης, αρκεί να μην είναι μουσουλμάνοι. Ο έρωτας βρίσκεται δύσκολα. Οι άνθρωποι είναι πολύπλοκοι. Αν θέλεις μια μεγάλη νύχτα, πρέπει να ξέρεις που να πας. Τα free press είναι τριμηνιαία συνήθως. Η τηλεόραση είναι συνδρομητική. Η καριέρα είναι το φυσικό επακόλουθο των σπουδών.

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Καφές: Ο καφές στην Ελλάδα θυμίζει παρέα, απόλαυση, Ζεύξιδος, μια όμορφη μέρα του Σεπτέμβρη. Στην Ολλανδία και συγκεκριμένα στη Χάγη σημαίνει απλά ανάγκη. Μόδα: Η μόδα στην Ελλάδα είναι παντού. Από την παραλία της Θεσσαλονίκης μέχρι το καλοκαίρι στη Χαλκιδική και το free camping στην Ανάφη. Κι εκεί ακριβώς, σ’ αυτήν την υπερβολή έγκειται και το πρόβλημα. Η Ολλανδία αντίθετα έχει πάρει διαζύγιο από τη μόδα. Παρά την ακαλαισθησία του πράγματος ωστόσο υπάρχει κάτι το τόσο απελευθερωτικό σε όλο αυτό. Πόλη: για την Ελλάδα σημαίνει, ανοργανωσιά, μη προσβάσιμοι χώροι, και εν τέλει το μόνο που μένει είναι η αγάπη των κατοίκων γι αυτήν. Βλέπε Sfina, Why not, Παιδιά εν δράσει. Στην Χάγη αντίθετα το κράτος, η πολιτεία, ο δήμος προνόησαν να προσφέρουν μια πόλη καθαρή, καθώς πρέπει, λειτουργική, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι όχι απλά να την αγαπούν αλλά και να τη σέβονται. Μετανάστης: Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, τα στενά πάνω από την Κασσάνδρου, οι πάγκοι στη Ροτόντα VS η ιστορία του μετανάστη από την Ανγκόλα που από εννιά ετών βρίσκεται στην Ολλανδία και κινδυνεύει στα δεκαεννιά του να μην πάρει μόνιμη άδεια παραμονής. Έρωτας: Στην Ελλάδα όλα είναι έρωτας, οι άνθρωποι, τα ταξίδια, τα τραγούδια, οι γεύσεις. Πάντα ερωτευμένοι. Στην Ολλανδία έρωτας είναι αυτό που υπάρχει ανάμεσα στον C.( Ολλανδός ) και την Π.( Ελληνίδα). Νύχτα: Ελλάδα – εδώ αρχίζουν όλα / Ολλανδία – Η ώρα του ύπνου Free Press: Στην Ελλάδα κυκλοφορούν παντού, στον πρωινό καφέ, στις συζητήσεις στις παρέες, στην κουλτούρα της πόλης. Στην Ολλανδία δεν θα βρεις πουθενά πλην των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.

Social Media: Φωτογραφίες στο facebook, Παστίτσιος, Life Style / Εξάρτηση, πολιτική, καθημερινότητα. Τηλεόραση: και στις δύο χώρες η τηλεόραση παρακμάζει. Καριέρα: Αυτό που λείπει από την Ελλάδα / Η Χάγη και γενικότερα η Ολλανδία είναι μια φούσκα που εύχεσαι να γίνεις κομμάτι της ακόμα κι αν την επόμενη στιγμή σκάσει.

4

Κώστας Μπαρτσώκας Ζει στο Leeds της Αγγλίας. Στην Ελλάδα ήμουν freelance graphic designer.

Γιώργος Φουντέας

Ζει στην Σανγκάη Εργάζεται ως art & event manager Καφές: Στα κινέζικα σουπερμάρκετ ο nescafe είναι αμπαλαρισμένος με αντικλεπτικό μηχανισμό και σκέφτομαι ότι το ίδιο θα έπρεπε να εφαρμόζουν στον ελληνικό freddo λόγω τιμής. Μόδα: made in China, μέιντ ιν Τσάινα, ‘δώσε μου Ελ Βι και πάρε μου την ψυχή’ αντηχεί το σύνθημα από Σαγκάη μέχρι Κολωνάκι με διαφορά τριχίλιαρου Πόλη: μυρωδιά υπονόμων και τηγανισμένου καβουριού, κορναρίσματα, κόβεις φέτα από μονοξείδιο του άνθρακα, βαστάτε ποδαράκια μου, ηλεκτροκίνητα μηχανάκια επιδιώκουν το πτώμα σου, αγαπώ Σαγκάη, ‘Αθήνα’ κάτι μου λέει αλλά δεν θυμάμαι. Μετανάστης: στην απλή υποψία τριχοφυΐας σε κάνουν μοντέλο στα όρια της απόλυτης λατρείας, αν είσαι μαύρος σε δέρνει χρυσαυγίτης, αν είσαι έξυπνος μεταναστεύεις. Έρωτας: ‘Είμαι εξέκιουτιβ στέλεχος σε εταιρία πι αρ και μένω σε ουρανοξύστη με θέα μέχρι το Πεκίνο, θα μπορούσαμε να κάνουμε σεξ για 5 λεπτά γιατί είμαι τρελά ερωτευμένος με μένα.’ ‘Είμαι άνεργος και δεν έχω στύση γιατί δεν πρόλαβα να διοριστώ στο δημόσιο και μου φταίει ο Ισλανδός πρωθυπουργός αλλά θα χαμουρέψω κάποιο γκομενάκι στα μπουζούκια.’ Νύχτα: τη νύχτα ο ουρανός είναι γαλακτερός από την αντανάκλαση είκοσι τριών εκατομμυρίων φωτών και πρέπει να βρω σύντομα συκώτι για μεταμόσχευση, η μπύρα κάνει ακόμα 7 ευρώ ή αυξήθηκε; Free Press: ποιος ήρθε? Για δες μήπως είναι ο Μάο! Μην λες βλακείες, κάτι χριστιανοί είναι με ελληνικές σημαίες.

Social media: weibo vs facebook, vpn rulez Τηλεόραση: το ΚΚΚ δίνει σήμερα διακοπές σε όλους τους εργαζόμενους επειδή σας αγαπά, ο Κασιδιάρης δίνει σήμερα μια σφαλιάρα στην Κανέλλη του ΚΚΕ, μήπως την αγαπά; Καριέρα: κρεβάτι και καριέρα, κρεβάτι και δημόσιο

Ήρθα στην Αγγλία για μια καλύτερη ευκαιρία. Προς το παρόν δουλεύω σπίτι και παράλληλα ψάχνω την καλύτερη ευκαιρία. Καφές: Ελλάδα – ξύπνημα μπροστά στο monitor, Αγγλία – ξύπνημα μπροστά στο monitor Μόδα: Ελλάδα – Το lifestyle της μπουζουκοχώρας, Αγγλία – Μια αγελάδα με λαμέ μίνι το Σαββατόβραδο. Πόλη: Ελλάδα – Χαμένες ευκαιρίες, Αγγλία – Πάρκα, Πάρκα, Πάρκα! Μετανάστης: Ελλάδα – Άνθρωπος, Αγγλία – Άνθρωπος Έρωτας: Ελλάδα, Αγγλία – Ένα αγγελικό πλάσμα! Νύχτα: Ελλάδα – Φίλοι, Αγγλία – Φιλαράκια (σε επανάληψη) Free Press: Ελλάδα – Λίγα λόγια και καλά, Αγγλία – Πού θα μου πάει, θα το βρω!

Social media: Ελλάδα – καιρός για αποτοξίνωση, Αγγλία – Φίλοι! Τηλεόραση: Ελλάδα, Αγγλία – Τοξικό μέσο, απαραίτητο για την τρομοκρατία και τη διαφώτιση του λαού! Καριέρα: Ελλάδα – Αγγλία. Αγγλία – θα δείξει!

Ζυράννα Στόικου Ζει στο Βερολίνο ιδιότητα> εξ-ερευνήτρια.

Βερολίνο: Τις νύχτες γλιστράμε στους δρόμους της πόλης ανακαλύπτοντας τα πιο περίεργα μέρη. Κάποιες φορές στις άκρες των πεζοδρομίων βρίσκουμε πεταμένες τηλεοράσεις και στεκόμαστε για μια στιγμή να καθρεφτιστούμε στο σκοτάδι που εκπέμπουν οι οθόνες τους. Δεν είμαι από εδώ -δυναμώνω την ένταση- έρχομαι από το τέλος του κόσμου κι όμως σ’ αυτούς τους δρόμους το ξεχνάω. Στην άκρη της μεγάλης μπάρας, περιοδικά από όλο τον κόσμο απορροφούν το αλκοόλ που χύνεται πάνω τους. Σκίζουμε τις πιο υγρές σελίδες, τις κολλάμε σε μοδάτες βιτρίνες κι ύστερα σκάμε στα γέλια. Μια μέρα, μου λες, θα γεμίζουμε την πόλη με τις δικές μας σελίδες. Μέχρι τότε οι ιστορίες μας θα αιωρούνται σε μουχλιασμένα υπόγεια γεμάτα καπνό και στιγμιαίους έρωτες· κι ενώ η νύχτα θα τελειώνει κάποιες λέξεις θα καταφέρνουν να φτάσουν χιλιόμετρα μακριά, μέχρι τα ίνμποξ παλιών φίλων. Θεσσαλονίκη: Ματαιοδοξία.

5

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Κατερίνα Κυριακού

με την ευγενική υποστήριξη της Σωτηρίας Κατιανού

Ζει στη Στοκχόλμη Βρίσκεται στην διαδικασία ανεύρεσης εργασίας στο δημοσιογραφικό τομέα και της μουσικής αναπαραγωγής (rj/dj) Καφές: Ελλάδα, φραπεδούμπα με τον ήλιο στα μούτρα θέα τα πέλαγα… Σουηδία, Γαλλικός, τυλιγμένη σε κουβέρτα για το κρύο το χειμώνα, σε θερμός και άραγμα στα πάρκα το καλοκαίρι. Μόδα: Στην Ελλάδα όπως και να το κάνουμε η Ξεσσαλονίκη είναι πολύ μπροστά πάντα. Στη Σουηδία φόρεσα ότι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ βρήκα και βγήκα, οι πιο απίθανοι συνδυασμοί περνάνε μπροστά από τα μάτια σου κι εσύ απλά αναρωτιέσαι «Τι γούστο»! Το ανδρικό ντύσιμο είναι όμως ΑΨΟΓΟ. Σόρρυ μίστερ κάγκουρα. :) Πόλη: Θεσσαλονίκη-beach, uber alles. Στοκχόλμη! Γιατί εδώ γίνονται τα πάντα. Κι εδώ τίποτα δεν σε σταματά από το να κάνεις τα πάντα και να φτάσεις εκεί που πάντα ονειρευόσουνα, χωρίς μεσάζοντες. Μετανάστης: Ελλάδα- Λαθρομετανάστης με τις πόρτες ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα. Περιπεράστε!! ΟΛΟΙ όμως? Σουηδία- Όλες οι φυλές και όλες οι ‘ράτσες’ ‘περνάνε’ αρκεί να εργάζονται 8ωρο και μιλάνε Σουηδικά. Δίδεται και άσυλο. Έρωτας: Θεσσαλονίκη. Αυτός ο έρωτας δεν ξεπερνιέται ΠΟΤΕ. Στοκχόλμη. Τα μπλε σου μάτια, τα ξανθά σου μαλλιά... Νύχτα: Ελλάδα Τα κάνω όλα μετά τις 2. Σουηδία. Στις 2 είμαι στο 15ο όνειρο.

Free Press: Ελλάδα Εξώστης. Να τιμάμε και το σπίτι μας. Σουηδία Η κλασσική ΜΕΤΡΟ στη στάση του λεωφορείου, εδώ ‘ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ’ και μάλιστα από όλους.

Social media: Ελλάδα & Σουηδία ΦουΜΠου ΠΑΝΤΟΥ ! Και Skype για να μιλάμε και να βλεπόμαστε ειδικά εμείς οι του εξωτερικού. Τηλεόραση: Ελλάδα Παίζει μόνο με HDMI καλώδιο ταινίες και ντοκυμαντέρ. Σουηδία. Φουλ στην αμερικανιά, 10 χρόνια πίσω στην παρουσίαση αλλά σε σκηνοθεσία 20 χρόνια μπροστά. Στο διάλειμμα για διαφημίσεις καταλαβαίνεις πόσο μπροστά είναι η Ελλάδα. Καριέρα: Ελλάδα Για να κάνεις θα πρέπει να υπάρχει και θέση για εργασία/δουλειά. Σουηδία Μπορείς να κάνεις τα πάντα ΑΛΛΑ. Όπου

Φιλιώ Χασιώτη

Ζει στο Δουβλίνο Mεταπτυχιακή φοιτήτρια Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας στο Trinity College, Dublin Καφές: Θεσσαλονίκη: Μετά το μάθημα, το πιατάκι που μοιάζει με κοχύλι, τα στενά γύρω από την Αγία Σοφία, θάλασσα, μαζί. Δουβλίνο: αυτό που πίνω ενώ κάνω άλλα πράγματα, η αναζήτηση ενός coffee-shop που θα γίνει «μου.» Δεν το έχω ακόμη βρει. Μόδα: Δουβλίνο: σταυρωτά κοστούμια, μανικετόκουμπα. Γόβες στα πλακόστρωτα. Ελλάδα: χίπστερς. Πόλη: Θεσσαλονίκη μου. Ο ήλιος που λοξοκοιτάζει τα κτίρια το πρωί. Ζεύξιδος, θάλασσα, σχολίτσα μου, βόλτες παντού, φίλοι μου. Όταν βρέχει. Όταν δε βρέχει. Δουβλίνο: μία πόλη μέσα στο campus κι άλλη μία εκτός. Όταν δε βρέχει: θα βρέξει – περίμενε λίγο. Μετανάστης: Δουβλίνο: Δε θεωρώ ότι είμαι μετανάστρια. Το βλέπω σα διακοπές από την Ελλάδα κι όχι σα φυγή. Ελλάδα: Συνώνυμο του φόβου – Ο φόβος προς τους μετανάστες και ο φόβος των μεταναστών προς τη χώρα, τους ανθρώπους της. Υπάρχουν ακόμη κάποιοι που δε φοβούνται και από τις δύο μεριές (χωρίς ερωτηματικό γιατί ελπίζω ότι έτσι είναι.) Έρωτας: An error occurred. Please try again later. Νύχτα: Βρήκα επιτέλους πού κοιμούνται τα περιστέρια της Αριστοτέλους. Τα κίτρινα φώτα στη Μητροπόλεως. Τα στενά γύρω από το Μπιτ Μπαζάρ. Η Βαλαωρίτου. Εδώ: Το κτίριο στο οποίο μένω μοιάζει στοιχειωμένο.

Free Press: Δουβλίνο: Το “tn” (Trinity News), μια φοιτητική εφημερίδα που θα μπορούσε κάλλιστα να πωλείται. Και το Totally Dublin. Θεσσαλονίκη: ο Εξώστης, το Parallaxi, και η Lifo (όταν την έβρισκα).

Social Media: Δουβλίνο: το απόλυτο must για γλωσσολογική έρευνα. Μία βάση δεδομένων. Σε κάθε περίπτωση: τρόπος επικοινωνίας και επαφής. Τηλεόραση: ανεξαρτήτως χώρας, οι Αμερικάνικες (και Βρετανικές) σειρές που παρακολουθώ. Καριέρα: Επίσης: unicorn. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα προσπαθήσουμε.

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

ΑΛΛΑ σημαίνει ότι μπορείς να φτάσεις ΨΗΛΑ, αλλά ποτέ στην ΚΟΡΥΦΗ, εάν δεν είσαι Σουηδός γέννημα-θρέμμα. Βέβαια στην Ελλάδα, συνεχίζεται ακόμα και σήμερα ο κανιβαλισμός και η ανθρωποφαγία. Από τα γεννοφάσκια της η Ελλάδα έμαθε πρωί-μεσημέρι-βράδυ να τρώει τα παιδιά της, από όπου κι αν προέρχονται. •

6

Tell me more! Στο info@exostispress.gr όσα θέλεις να μας πεις.

The_Stranger @The_Stranger_gr -->Θα μας πει αύριο η Μέρκελ κανένα «stay hungry, stay foolish» και θα παραμιλάμε. Τζεησον ΣτεηΘαν @Than_Alien --> Πω γιατι εβγαλαν τοσους καλους οι παλαμες σου;;Κανεις βάρη;;-Ναι Ναι βαρη la_cookaracha @La_cookaracha --> Ειμαστε η πιο βαθια κριση στην ευρωπη. Κανονικα θα πρεπε να ειμαστε σνομπ και να μην απανταμε καν σε τηλεφωνηματα ξενων αρχηγων meteoritis @meteoritis --> Να δωσουμε στη μερκελ κουνημενη κοκακολα peppe @Ignatios_Dalton --> Οτι δηλαδή έχει πάει κάποιος κι έχει ρίξει πλουτώνιο σε μία κατσαρίδα κι αυτή συνέχισε να βολτάρει.. κίνητο legame --> Μόλις πέρασε ένα αυτο Ωραία_του_Πέραν @na xame_na θακούρης θα ήταν. με τέρμα Βαρθακούρη. Ο Βαρ

Ο ντιμ, ο ογδόντας @dim80 --> Μάνα είναι το πλάσμα που από όλα τα πράγματα που μπορείς να φτιάξεις με κιμά, διαλέγει να φτιάξει γιουβαρλάκια. Γράφει o Αντρέας Ίσως και να μην το δημοσιεύεσετε ποτέ… Την είδα που περνούσε από την Ζεύξιδος, με κοίταξε και χαμογέλασε, εμένα μου έπεσαν τα τσιγάρα που κρατούσα.Μέχρι να σκύψω να τα πάρω την έχασα. Αν διαβάζεις στείλε μήνυμα.Αν λάβετε το μήνυμα σας παρακαλώ στείλτε μου mail. ____________________________________________________________

Fofi Delafraga @fdelafraga --> Αν θες να βγούμε για ποτό κλείσε μου το μάτι, αν όχι κάνε διπλό τόλουπ, τριπλό λουτς, διπλό άξελ και προσγειώσου στα δύο πόδια.

Μάριος ο Β’ @MaZouMi -->Τ ι κοιτάς πρώτα σε μία γυν αίκα; -Κάτσε, έρχεται προς τα εμένα ή φεύγει; Προσωπικος @prosopikos --> Απλα να τονισω οτι ειμαι απιστευτα σεξι οταν παιζω φυσαρμονικα.

Γράφει η Ιωάννα Μάστορα Δευτέρα, αεράκι φθινοπωρινό και το κλασσικό χάος του κέντρου. Κόσμος νευρικός έξω από τράπεζες σε αυτοσχέδιες ουρές. Μια βόλτα στην παραλία χτες και οι «καφενέδες» ασφυκτικά γεμάτοι. Φτώχεια,ανεργία.Λέξεις που ακόμα θεωρώ δεν αγγίζουν την πραγματικότητα. Ψευτογκλαμουριά ίσως. Συνεχίζεται η βόλτα μου, σε μια παραλία γεμάτη μπετά. Ας πάω σπίτι. Η νύχτα ούτως η άλλως είναι πιο όμορφη στη Θεσσαλονίκη! Στο ένα άκρο του κέντρου η ησυχία και στο άλλο η πολυχρωμία,το χαμόγελο και η μουσική. Και όλα αυτά χωρίς να χρειάζεσαι δεκάρα στην τσέπη. Ας κάτσουμε στο δρόμο που εμείς πληρώσαμε. Ένα αγαθό που κανείς δεν θα στο στερήσει ποτέ. Και αν στο στερήσει ο τρόπος θα βρεθεί να ξαναγίνει δικό σου. Φαντασία θέλει!

ανιπσιός @anipsios --> Κάθε φορά που τελειώνει μια πρόταση ο Βενιζέλος φαντάζομαι να πετάγεται η Βουγιουκλάκη και να λέει «Απλούστατο».

Μάνος @cytopenic --> Για να σοκαριστε ί+απογοητευτεί το κοινό της ΧΑ απ’αυτήν πρέπει να βγει βίντεο που τους δείχνει να διαβάζουν βιβλία angelos @modiangel --> “Λοιπόν διάλεξε! Ή εμένα ή το τουίτερ” -Μια πρώην μου mpap @mpapgeorge --> εχω καιρο να μπω σε ΚΤΕΛ , το ενα , δυο , τρια ωπ το ριξα στο σορολοπ το τραγουδανε ακομα ; Ο ντιμ, ο ογδόντας @dim80 -->Ο Επενδυτής δίνει δώρο την Αλίκη στο Ναυτικό. Σκέφτηκα χρηματιστές να παίζουν με τόπια και να κάνουν ποδήλατο με τεντωμένα πόδια.

7

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Mind The Art Γράφει η Θούλη Μισιρλόγλου

Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών,

ΤΟ ΛΟΥΒΡΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 5 μουσεία - 5 εκθέσεις 12 Οκτωβρίου 2012 - 27 Ιανουαρίου 2013

Αν δεν έχετε πάει στο Παρίσι, και ειδικά στο Μουσείο του Λούβρου, δεν πειράζει –τουλάχιστον προσωρινά… Ένα μέρος του Λούβρου έρχεται εδώ κι εμείς θα κάνουμε ένα διαχρονικό ταξίδι!

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Τις πολλές όψεις του γαλλικού Μουσείου θα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε μέσα από τις εκθέσεις που διοργανώνονται και φιλοξενούνται στα μουσεία της «Κίνησης των 5 Μουσείων Θεσσαλονίκης» με το γενικό τίτλο «Έργα τέχνης από το Λούβρο στη Θεσσαλονίκη». Η διοργάνωση τελεί υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Γαλλίας στην Ελλάδα και του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος, πραγματοποιείται στο πλαίσιο της συνεργασίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού με το Μουσείο του Λούβρου, σε συνέχεια της εξαιρετικά επιτυχημένης έκθεσης που πραγματοποιήθηκε στο μουσείο της γαλλικής πρωτεύουσας για την Αρχαία Μακεδονία και το Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου με έργα από μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους της Μακεδονίας (Οκτώβριος 2011-Ιανουάριος 2012), και εντάσσεται στις δράσεις για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και τα 47α ΔΗΜΗΤΡΙΑ που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Πόσο πιο συνοπτικά να σας παρουσιάσουμε τις εκθέσεις; Ιδού παρουσιασμένες σύμφωνα με την ημέρα των εγκαινίων του καθενός, για να μην χάσετε τίποτα! εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Αρχαιολογικό Μουσείο

Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

www.teloglion.gr Εγκαίνια: Παρασκευή 12 Οκτωβρίου, 12:00 «Η Ευρώπη και οι Ελληνικοί Μύθοι: 16 ος-19 ος αιώνας» Πρόκειται για τη συνομιλία των Ευρωπαίων καλλιτεχνών από την περίοδο της Αναγέννησης μέχρι και τον 19ο αιώνα με τους αρχαιοελληνικούς μύθους μέσα από 82 έργα. Στα έργα της έκθεσης παρουσιάζονται αρχαίοι ελληνικοί μύθοι όπως τους απέδωσαν από την Αναγέννηση και εξής σημαντικοί καλλιτέχνες, όπως ο Ραφαήλ, o Annibale Carracci, o Tiziano,o Rubens, o Rembrandt και ο Ingres, με βάση τις γραπτές κυρίως πηγές, αλλά και τα σπουδαία αρχαιοελληνικά γλυπτά που είχαν συγκεντρωθεί σε συλλογές της Αναγέννησης, στο Βατικανό, στη Φλωρεντία κ.α. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 9:00-14:00, Τετάρτη 9:00-21:00, Σάββατο-Κυριακή 10.00-18.00 Εισιτήρια: 5ευρώ γενικής εισόδου. Ισχύουν ατέλειες.

www.amth.gr Εγκαίνια: Παρασκευή 12 Οκτωβρίου, 20:00 «Από τον Πλάτωνα στον Βολταίρο και τον Κοραή: Η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και ο Διαφωτισμός» Η έκθεση φιλοδοξεί να ενώσει με το νήμα της αφήγησης το ύψιστο δημιούργημα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, τη Φιλοσοφία, με ένα σπουδαίο πνευματικό και φιλοσοφικό ευρωπαϊκό κίνημα, τον Διαφωτισμό και την ελληνική εκδοχή του, τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό και ακόμα παραπέρα να προβάλει μηνύματα που συνδέονται με τη σύγχρονη εποχή. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα 10:30 - 18:00, Τρίτη Σάββατο 9:00 - 18:00, Κυριακή 9:00 - 16:00 Εισιτήρια: 6ευρώ γενικής εισόδου, 8ευρώ ενιαίο εισιτήριο, περιλαμβάνει επίσκεψη στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, 4ευρώ μειωμένο ενιαίο, 3ευρώ μειωμένο. Ισχύουν ατέλειες.

8

Mind The Art Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης www.mmca.org.gr Εγκαίνια: Σάββατο 13 Οκτωβρίου, 13:30 Nan Goldin “Scopophilia” Η διάσημη φωτογράφος Nan Goldin, προσκεκλημένη από τον σημαντικό σκηνοθέτη του θεάτρου Patrice Chéreau στο πλαίσιο συνεργασίας του Λούβρου με σύγχρονους δημιουργούς, σε διάστημα έξι μηνών φωτογράφησε λεπτομέρειες από πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά του μουσείου, τα οποία επεξεργάστηκε θεματικά και δημιούργησε ένα diaporama, μια ενότητα συνομιλίας των έργων τέχνης με το προσωπικό φωτογραφικό της αρχείο. Το έργο-αποτέλεσμα αυτής της ανάθεσης θα φιλοξενηθεί στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη 10:00-22:00, Πέμπτη. 10:00-18:00, Παρασκευή 10:00-19:00, Σάββατο.10:00-18:00, Κυριακή 10:00-15:00 Εισιτήρια: 4ευρώ γενικής εισόδου, 2ευρώ μειωμένο και φοιτητικό. Ισχύουν ατέλειες

Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης www.greekstatemuseum.com Εγκαίνια: Σάββατο 13 Οκτωβρίου, 20:00 «Το Μουσείο μέσα στο Μουσείο. Mimmo Jodice & Jean Christophe Ballot» Η έκθεση συνδυάζει έργα δυο αναγνωρισμένων σύγχρονων φωτογράφων, παραγγελιοδόχων του προγράμματος σύγχρονης τέχνης του Μουσείου του Λούβρου. Στη φωτογραφική σειρά Les Yeux du Louvre του Ιταλού φωτογράφου Mimmo Jodice, αποτυπώνονται πρόσωπα από ζωγραφικά αριστουργήματα της συλλογής του Λούβρου και αντιπαρατίθενται με φωτογραφικά πορτραίτα εργαζομένων στο Μουσείο. Παράλληλα, παρουσιάζεται στο κοινό το «πορτραίτο» του ίδιου του Μουσείου του Λούβρου, μέσα από φωτογραφίες των ενοτήτων του γάλλου φωτογράφου Jean Christophe Ballot, Le Louvre en Métamorphose, 1992-2002, Le Louvre Transfiguré, 1992-2002 και τη φωτογραφική σειρά για το περιοδικό Architecture Digets. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 10:00-18:00 Εισιτήρια: 3ευρώ γενικής εισόδου, 1,5ευρώ μειωμένο και σχολικό, 1ευρώ ομαδικό. Ισχύουν ατέλειες.

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού www.mbp.gr Εγκαίνια: Κυριακή 14 Οκτωβρίου, 12:00 «Η λειψανοθήκη του “Αληθούς Σταυρού”» Ένα σημαντικό έργο της βυζαντινής αργυροχοΐας του 12ου - 13ου αιώνα, η λειψανοθήκη του «Αληθούς Σταυρού», το οποίο έφτασε στη Γαλλία, στην πόλη Jaucourt, πιθανότατα ως λάφυρο μετά την Δ΄ Σταυροφορία του 1204, αποτελεί το κεντρικό έκθεμα της έκθεσης. Με εποπτικά μέσα αλλά και αυθεντικά έργα από Μουσεία και ιδιώτες, η έκθεση επικεντρώνεται στην πασίγνωστη κυρίως στην Δ. Ευρώπη «Ιστορία του Αληθούς Σταυρού» και την καλλιτεχνική της απόδοση στη θρησκευτική τέχνη της Δύσης και στη μεταβυζαντινή τέχνη της Ανατολής. Φιλοδοξεί επίσης να διηγηθεί στο κοινό την ενδιαφέρουσα πολυσήμαντη ιστορία και χρήση του Σταυρού ως συμβόλου από τα πανάρχαια χρόνια έως σήμερα. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Κυριακή 9:00-16:00 Εισιτήρια: 4ευρώ ολόκληρο γενικής εισόδου, 2ευρώ μειωμένο. Ισχύουν ατέλειες. Και μία ομιλία στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Σάββατο 13 Οκτωβρίου, 12:00 (είσοδος ελεύθερη)! Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης συνδιοργανώνουν ομιλία της Marie-Laure Bernadac, Διευθύντριας του Τμήματος Σύγχρονης Τέχνης στο Μουσείο του Λούβρου. Μην τη χάσετε!

Για επιμέρους πληροφορίες, επισκεφτείτε την ηλεκτρονική σελίδα κάθε μουσείου ξεχωριστά.

9

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Mind The Art

Συνεχίζεται 10-13/10 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ του Γιώργου Χρονά Θέατρο Αυλαία Τετάρτη- Σάββατο: 21.00 Κυριακή: 20.00 Γενική είσοδος: 15 ευρώ Φοιτ.- Ανέργων: 12 ευρώ

Παρασκευή 12/10 DISCOTECA INTERNACIONAL A Music Journey Through The Five Continents Coctail Bar Ωρα: 22:00 Πολυτεχνείου 17α στοά Ένα διαφορετικό μουσικό ταξίδι σε ρυθμούς και μελωδίες του κόσμου μέσα στο πέρασμα του χώρου και του χρόνου. Μουσικές της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, της Ευρώπης που μπορούν να δημιουργήσουν ξεχωριστά αισθήματα και διαθέσεις.

Σάββατο 13/10 Φεστιβάλ Τέχνης “Πολύχρωμη Βραδιά”

bar COO Βασιλέως Ηρακλείου 4 ώρα 20:00 Η ΜΚΟ United Societies of Balkans διοργανώνει το φεστιβάλ τέχνης, “Πολύχρωμη Βραδιά”, με θέμα το κοινωνικό φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Κυριακή 14/10 «Μυστικά τραπεζαρίας» Θέατρο Βεργίνα Ώρα έναρξης: 20.00 Ώρα προσέλευσης: 19.00 Είσοδος μόνο με προσκλήσεις Κάθε πρόσκληση συμπεριλαμβάνει δωρεάν είσοδο στο καζίνο και το θέαμα και 1 welcome ποτό ανά άτομο.

Τρίτη 16/10 ΟΞΥΓΟΝΟ Ολύμπου 81 στις 8 το βράδυ Ο Arne Dahl θα μιλήσει με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Καραθάνο για τα βιβλία του και την επιτυχία της σειράς με την ομάδα Άλφα. Θα απαντήσει στις ερωτήσεις του κοινού και θα υπογράψει αντίτυπα των βιβλίων του. Μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσετε από κοντά έναν από τους καλύτερους στιλίστες του ευρωπαϊκού νουάρ!

Πρόγραμμα - ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Παρασκευή 12, ώρα 19.00 «Παιδαγωγική του θεάτρου» Παρουσίαση του βιβλίου του Σίμου Παπαδόπουλου, λέκτ. του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Παρασκευή 12, ώρα 20.30 Συναυλία της Μαριάνας Μποζαπαλίδου και του Θοδωρή Βουτσικάκη

Σάββατο 13, ώρα 20.00 Εγκαίνια έκθεσης έργων των: Θάλειας Φλωρά Καραβία, Κενάν Μεσαρέ, Γιώργου Ροϊλού, Γιώργου Στρατηγού, Λυκούργου

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Κογιεβίνα, με σκηνές των Βαλκανικών πολέμων και πορτρέτα προσωπικοτήτων

Σάββατο 13, ώρα 20.30 «Η μάχη του Σαρανταπόρου και της Πόρτας και η σημασία της στην περαιτέρω εξέλιξη του αγώνα» Προβολή βίντεο: Σέρβια – Φυσικό και ιστορικό περιβάλλον και εικόνες από το Λαογραφικό Μουσείο. Παραδοσιακά τραγούδια από τη χορωδία του Μ.Ο.Σ. Παραδοσιακοί χοροί από το χορευτικό Τμήμα του Μ.Ο.Σ. Έκθεση βιβλίων, αφισών και καρτών από τις εκδόσεις του Ομίλου.

Κυριακή 14, ώρα 9.00 «Αντιμετώπιση της κρίσης ως φαινομένου που έχει επανειλημμένα συμβεί στην Ιστορία της Ανθρωπότητας και είναι ΟΔΥΝΗ ΚΑΘΑΡΣΗ - ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ»

Κυριακή 14, ώρα 19.00 Αναβιώσεις Παραδοσιακού Γάμου Ρουμλουκιού περιοχή Γιδά (Αλεξάνδρεια)

Δευτέρα 15, ώρα 18.30 «Κάποιες Αρχές Κοινωνικής Αναγέννησης»

Δευτέρα 15, ώρα 20.30 Αφιέρωμα στην ποίηση της Μελίτας Τόκα Καραχάλιου

10

Τρίτη 16, ώρα 19.00 «Η θέση και ο ρόλος της Γυναίκας στην Καστοριά του χθες και του σήμερα» Ομιλήτρια: Σόνια Ευθυμιάδου Παπασταύρου, εκπαιδευτικός «Βυζαντινή Καστοριά - Ζωγραφική ναών και εικόνων». «Η Καστοριά» εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής με έργα μελών του Σωματείου Καστοριανών Γυναικών Θεσσαλονίκης «ΤΟ ΚΕΛΕΤΡΟΝ». Διάρκεια έκθεσης: 16 – 17/9/12

Τετάρτη 17, ώρα 20.30 Εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής με κάρβουνο του Σάββα Πουρσανίδη. (Αποθήκη 9, Λιμάνι)

Πέμπτη 18, ώρα 20.30 Εκδήλωση τιμής στη μνήμη του αείμνηστου παιδαγωγού και γλωσσολόγου, Χρίστου Τσολάκη. «Εζήτησα να ξυπνήσω ψυχές» Προβολή ντοκιμαντέρ από τη σειρά «Ο Αιώνας της Θεσσαλονίκης» της ΕΡΤ3 του Θωμά Σιώμου, σε σκηνοθεσία Κώστα Κουμαρίδη.

Mind The Art

Project Οδύσσειες Θεσσαλονίκη: Ένα ταξίδι στις μνήμες της πόλης του Γιάννη Γκροσδάνη Μια πρωτότυπη και διαφορετική παράσταση ετοιμάζεται αυτές τις μέρες στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης. Το ‘’Project Οδύσσειες: Θεσσαλονίκη’’ ΙΙ, Μνήμη/Νήματα έχει σαν σκοπό να παρασύρει τον θεατή σε μια περιπετειώδη διαδρομή με αφετηρία το λιμάνι. Το project εμπνέεται από τα θέματα και τα μοτίβα της Οδύσσειας του Ομήρου τα οποία χρησιμοποιεί ως σύμβολα, σχήματα και αλληγορίες. H σκηνοθέτις της παράστασης, Αθηνά Δράγκα, μίλησε στον Εξώστη για την προετοιμασία και την κεντρική ιδέα της παράστασης λίγο πριν την επίσημη παρουσίαση της στο κοινό.

Τι ακριβώς είναι το “Project Οδύσσειες”; Ονομάζεται project γιατί έχει ένα τέτοιο χαρακτήρα. Είναι ουσιαστικά μια performance που θα μπορούσε να αναφέρεται σε οποιαδήποτε πόλη αλλά έχουμε στην συγκεκριμένη περίπτωση σαν βασικό πυρήνα την Θεσσαλονίκη. Είναι η 2η εκδοχή της συγκεκριμένης παράστασης αναδεικνύοντας έννοιες όπως το ταξίδι, την περιπέτεια, την ανταλλαγή, την ελπίδα. Είχαμε παρουσιάσει την πρώτη εκδοχή πριν μερικά χρόνια σχεδιάζοντας την παράσταση σε διάφορες τοποθεσίες μέσα στην πόλη και στο λιμάνι. Τώρα αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε μια νέα οπτική εμφανώς περιορισμένη σε χώρο αλλά επιλέγοντας συμβολικά το Λιμάνι.

Τι ακριβώς εξυπηρετεί η Οδύσσεια μέσα στο project; Γίνονται αναφορές στην Οδύσσεια της πόλης. Αποκτά πρόσωπο και παρουσιάζεται η ιστορία της. Όλα αυτά όμως γίνονται με αφαιρετικό τρόπο. Δεν μας ενδιαφέρει μια καθαρή ιστορική καταγραφή. Μας ενδιαφέρει η έννοια της μνήμης και αυτή η πόλη κουβάλαει μέσα της πολλές μνήμες.

Σας απασχολεί η έννοια του Νόστου; Είναι μια πρωταρχική ιδέα στο πρωτότυπο ομηρικό κείμενο. Δεν εστιάζουμε τόσο στο νόστο όσο στην ιδέα της απώλειας. Ο Οδύσσεας ξεκινάει με πολλούς συντρόφους αλλά κατέληξε μόνος του, χωρίς όνομα και χωρίς εγώ. Ο επαναπροσδιορισμός του εαυτού μας σίγουρα γίνεται μέσα από μια τέτοια διαδικασία, στην οποία η απωλεια παίζει καθοριστικό ρόλο.

Ο θεατής πως συμμετέχει στην παράσταση; Η παράσταση έχει σχεδιαστεί με συγκεκριμένες προοπτικές. Είναι περιπατητική. Οι θεατές δεν κάθονται σε ένα συγκεκριμένο σήμειο. Υπάρχει ένα εικαστικό κομμάτι που δημιουργείται από τα νήματα της ιστορίας. Και βέβαια υπάρχει το κινησιολογικό – θεατρικό μέρος που σκοπό έχει να παρασύρει τους θεατές στην ιστορία. Παιζουμε επίσης πάρα πολύ με τον ήχο. Το ακουστικό κομμάτι θέλουμε να γίνει εργαλείο που θα απασχολήσει τον θεατή για το πως υποδεχτεί την παράσταση. •

Info: Αποθήκη 7, Λιμάνι Θεσσαλονίκης (απέναντι από τον Επιβατικό Σταθμό του Ο.Λ.Θ) 11-21/10, Ώρα έναρξης 21.00 μ.μ Γενική είσοδος: 10ευρώ & 5 ευρώ(ευπαθείς ομάδες) Τηλ.επικοινωνίας/κρατήσεων: 6936 90 10 69 11

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Mind The Art

ΘΕΑΤΡΟ από 12/10 – 19/10

Δ. Δημητριάδη. Σκηνοθεσία: Αθανασιος Τόμμυ Σκλάβος Παίζουν: ΚλειώΔανάη Οθωναίου, Ευγενία Σαμαρά, Τίνα Λεωνορά, Αθανασιος Τόμμυ

ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 83 20 60): “Όλυμπος2012 Εν Κρίσει μια… αλλόκοτη Πε-

Σκλάβος. Από 19/10. Κάθε Πα-Σα-Κυ, 21.15μμ.

ριπέτεια” του Χ. Αντωνιάδη. Από την ομάδα Angels of Town. Σκηνοθεσία: Χριστόφορος Αντωνιάδης. Κάθε Πα-Σα-Κυ 21.15. Από 12/10. Είσόδος:

47α ΔΗΜΗΤΡΙΑ: ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ: “Σταθμοί”. Μία συμπαραγωγή του

10ε, 5ε (ατέλειες), ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 5 ατό-

Θεάτρου Τέχνης «Ακτίς Αελίου» και του Γυναικείου Φωνητικού Συνόλου

μων, είσοδος ελεύθερη σε ανέργους με επίδειξη της κάρτας ανεργίας.

«Πλειάδες». 12-14/10, 21:15 Είσοδος: 15ε, 10ε, 5ε

ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (2310 229249): “Μια φορά στο Μεξικό” Σκην.: Νίκος Σακα-

ΑΝΕΤΟΝ (2310 86 98 69): “ΡΑΧΗΛ;!” από το Κέντρο Θεατρικής Έρευνας

λίδης. Παίζει ο Θωμάς Βελισσάρης. Κάθε Δευτέρα στις 21.15μμ Είσοδος:

Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του κύκλου «100 χρόνια εβραϊκής παρουσίας

Κανονικό-15ε, Φοιτητικό-10ε, Κάρτα Ανεργίας-5ε

στη Θεσσαλονίκη» 11 έως 14/10, 21:00 Είσοδος:15ε, 10ε (μειωμένο)

ΑΥΛΑΙΑ (2310 23 77 00): α) “H Γυναίκα της Πάτρας” του Γιώργου Χρονά.

ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ : «Dance me to the end of Greece-2#... ξένοι περιηγητές στη

Σκην: Λ. Κιτσοπούλου. Παίζει: Ελένη Κοκκίδου. Τε - Κυ, ώρα 21.00 10/10 –

Θεσσαλονίκη» Από 12 έως 14/10,

21/10. Είσοδος: 15 (κανονικό) & 12ε (φοιτ.)

21:00. Είσοδος: Ελεύθερη

ΘΕΑΤΡΟ 90 ΜΟΙΡΩΝ (2315001960): “ Χωρίς Ανάσα” του Ι. Μυλωνά. Σκηνο-

ΕΓΝΑΤΙΑ (2310 22 51 72): «Οι άθλοι του Ηρακλή» Κείμενο - σκηνοθεσία:

θεσία: Ι. Μυλωνάς. Από 05/10 – 29/12. Κάθε Πα-Σα, 21.00. Είσοδος: 10ε

Κάρμεν Ρουγγέρη. Γενική είσοδος 10ε Οικογενειακό 4 ατόμων: 35ε, Ειδι-

με δωρεάν κρασί

κές τιμές για ανέργους – πολύτεκνους. Κάθε Κυριακή στις 11:30 & 15:00

ΘΕΑΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ (2310 21 03 08 & 6974 39 77 44): “Έντγκαρ

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ (2310 89 59 38-9): «Hora» από την Batsheva Dance

Άλλαν Πόε” Σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια: Καίτη Σαμαρά. 19-26/10,

Company. Χορογραφία: Ohad Naharin 29/9, 21.00. Είσοδος: 25ε, 20ε,

21.00. Γεν. Είσοδος: 8ε

15ε & 10ε (μαθητικά - φοιτητικά)

ΕΓΝΑΤΙΑ (2310 22 51 72): “Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου” Σκην: Π. Ζού-

ΕΜΣ : α) Έλληνες Χορογράφοι: «Το στρώμα» της Μαρίας Γοργία, «Κοίτα

λιας, Παίζει η Νένα Μεντή. Από 11 εως 28/10. Τε & Κυ: 19.00 Πέ - Σά:

με» της Πέρσας Σταματοπούλου, «Η Χρυσή Εποχή» του Δημήτρη Τσιαπ-

21.15. Είσοδος: 16ε, 13ε (φοιτητικό-μαθητικό-ανέργων)

κίνη, 12/10, 21:00 Είσοδος: 10ε, 5ε (φοιτητικό)

ΚΟΙΤΩΝΕΣ – ΣΤΡ. ΚΟΔΡΑ (6945 260308 για Vodafone, 6985 858932 για

β) «Journey Home» από την ομάδα χορού Les SlovaKs Dance Collective.

Cosmote): “Σφαγείο” του Ι. Χαντσόρ από την εταιρεία θεάτρου «μικρός

14/10, 21:00. Είσοδος: 15, 5 ευρώ.

βορράς». Διασκευή-σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου. 12-15 & 19-22 & 26-29

ΛΙΜΑΝΙ (2310 23 69 90) : α) Αποθήκη 15 : “Πρώτη Ύλη”. Δημιουργία-Σκην:

Οκτωβρίου, στις 21.00 Εϊσοδος με Φιλική συνεισφορά

Δ. Παπαιωάννου Με τους TadeuLiesenfeld και Δημήτρη Παπαϊωάννου 11

ΜΠΕΝΣΟΥΣΑΝ ΧΑΝ (6982 03 11 99): “Φόβος” του Edgar Allan Poe από το

– 14/10 & 17 – 20/10, 21.00. Είσοδος: 20ε, 10ε (φοιτητικό) β) Αποθήκη 7:

Θέατρο του Άλλοτε. Σκηνοθεσία: Β. Δουμανίδου. Απο 18/10, Πέ- Πα στις

«PROJECT ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» ΙΙ (μνήμη/νήματα) από την Ομά-

22.00μ.μ. και Σά στις 00.00μ.μ. Γενική είσοδος: 15 ευρώ. Η παράσταση

δα παραστατικών τεχνών «Α4Μ». Σκηνοθεσία: Αθηνά Δράγκου. 11-21/10,

είναι Ακατάλληλη για ανήλικους.

21.00 Είσοδος: 12ε, 10ε (μειωμένο)

ΟΡΑ (2310 23 27 99) : α) “Άγρια Μοναξιά” βασισμένο στο έργο του Μάρτιν

ΠΑΙΔΙΚΑ:

Μακ Ντόνα “Τhe Lonesome West” από την καλλιτεχνική ομάδα Perros, σε σκηνοθεσία του Σπύρου Αθηναίου Πέμπτη – Κυριακή, 21:00 (εώς 14/10). Είσοδος: 12ε & 10ε μειωμένο β) “Insenso” του Δημήτρη Δημητριάδη.

5&12/10, 20.00, 6&13/10, 17.30 & 19.30, 7&14/10,11.30 & 17.30

Από την ομάδα Angelus Novus σε σκηνοθεσία Δαμιανού Κωνσταντινίδη.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 26 20 51): “Ο Εγωιστής Γίγαντας” του Ο. Ουαϊλντ.

Από 15/10

Από την Παιδική Σκηνή Θεσ/νικης. Διασκευή- σκηνοθεσία: Λένα Γεργιάδου.

ΣΟΦΟΥΛΗ (2310 42 39 25) : “Σεμινάριο Βλακείας” του Σάκη Σερέφα. Σκη-

Από 14/10 και κάθε Κυριακή, 11:30

νοθεσία: Θοδωρής Γκόγκος. 13&14/10 στις 21:00. Γεν. Είσοδος: 10ε

ΒΑΣΙΛΙΚΟ (2315 200000): “Πήτερ Παν” Σκην. Γ. Καλαντζόπουλος. Κάθε

ΚΘΒΕ (2315 20 02 00): ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ : «Έλα απόψε στου… Μελά» Σκη-

Κυριακή 11.00&15.00

νοθεσία: Γιάννης Καλατζόπουλος Τετάρτη, Κυριακή στις 19.00 Πέμπτη,

ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ (2310 424132-3): «Ο Ποιητιτής και το μυστικό της Εντρο-

Παρασκευή στις 21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00 Γενική είσοδος: 10ε Ομα-

πίας» Κάθε Κυριακή, 12.00. Από 10/10-25/11. Είσοδος: 5ευρώ

δικά εισιτήρια: 8ε, Άνεργοι, ΑΜΕΑ: 5ε

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ KRISTIBONI (2311 210305): «Ο Φασουλής και η μάγισσα Μπα-

ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ (2310 82 34 44): “Πορείες Τρωάδων” (με αφορμή

χλεβίτσα». Κάθε Κυριακή, 12.00μμ. Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

την τραγωδία του Ευριπίδη). Σκηνοθεσία: Αναστασία Θεοφανίδου, Αλέ-

ΘΕΑΤΡΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ (6972 70 28 70): “Μαγική απειλή στο Τρουφοχώ-

ξανδρος Ζαφειριάδης. Σάββατο-Δευτέρα, 21.00. Είσοδος με ελεύθερη συ-

ρι” των Αλ. Ροβέρτου και Μ. Μυλωνά. Κάθε Κυριακή, 11.30πμ. Είσοδος:

νεισφορά των θεατών

Κανονικό, 8ε & Παιδικό, Ανέργων, Ατέλειες: 5ε

ContACT (2314 010 237): “Biri Bili” από το kontakt^ ensemble. Σκηνοθεσία:

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 83 49 96): «Πινόκιο» από την Παιδική σκηνή «Δελφινά-

Σμαρώ Πλατιώτη. 18-21/10, 21.00. Είσοδος: 7 €, 5 €(ανέργων & ομαδικό

κι» Κάθε Κυριακή στις 11:30 το πρωί και 16:15

7 ατόμων)

ΟΛΥΜΠΙΟΝ - ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΟ (2310 22 22 99): «Το Όνειρο του Σκιάχτρου» του

club DHARMA (6971997255 & 6977282020): «Τράβα μαλλί… ανεβαίνου-

Ευγένιου Τριβιζά Κυριακή 14 & 21 Οκτωβρίου στις 11.30 το πρωί. Γενική εί-

με!». Σκην. Γρ. Παπαδόπουλος. Κάθε Δευτέρα, 20.30 μμ. Είσοδος 5ε

σοδος 10ε, Οικογενειακό (4 άτομα) 30ε, Ομαδικό (άνω των 10 ατόμων) 7ε.

ULTIMO PIACERE (2313 01 25 86): «15 ολόκληρα…λεπτά» Σκηνοθετική επι-

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΕΡΜΟΥ (6945 260308): “Η Μυλωνού” από το θεατρικό σχήμα

μέλεια: Γιώργος Σουλεϊμάν. 19/10-09/11. Είσοδος ελεύθερη

Μικρός Βορράς. Σκην: Τ. Ράτζος. Κάθε Κυριακή, 10.30&11.30 π.μ. Είσο-

VIS MOTRIX (2310 22 81 61): “Διαδικασίες Διακανονισμού Διαφορών” του εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 832060): “Ο Γύρος του Κόσμου σε 80

Ημέρες” από την παιδική σκηνή του Γ. Χριστόπουλου. Σκην: Κ. Γάκης.

δος: 6ε • 12

Εξώστης Θήτα Επιμέλεια ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ

Η Αρπαγή 2

Βιογραφική/Δραματική, 2012, Ελλάδα/Αγγλία/Γαλλία/Ρωσία/Ισπανία/Γερμανία, 101 λεπτά

(Taken 2)

(1/5) *

Περιπέτεια, 2012, ΗΠΑ/Γαλλία, 91 λεπτά

Κριτική: Ιωάννης Moody Λαζάρου

(3/5) ***

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σμαραγδής

Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης

Παίζουν: Σεμπάστιαν Κοχ, Χουάν Ντιέγκο Μπότο,

Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Μεγκατόν

Κατρίν Ντενέβ, Τζον Κλιζ

Παίζουν: Λίαμ Νίσον, Φάμκε Γιάνσεν, Μάγκι Γκρέις

OΟ Μπράιαν Μιλς καλεί την πρώην γυναίκα του και την κόρη του για λίγες μέρες χαλάρωσης στην Κωνσταντινούπολη, χωρίς να γνωρίζει ότι εκεί τον περιμένουν και οι συγγενείς των παλαιότερων θυμάτων του, έτοιμοι για εκδίκηση. Μπορείς εύκολα να βγάλεις τη χολή σου για μια ταινία σαν το Taken, μιλώντας για τις υπερφυσικές ικανότητες του πρωταγωνιστή ή για τον μεγάλο αριθμό πτωμάτων που κείτονται στο πέρασμά του. Ακόμη περισσότερο όταν ο ήρωας είναι Αμερικανός, η δράση λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη και γίνεται ξεκάθαρο από την αρχή το ποιος είναι ο “καλός” και ποιος ο “κακός” της υπόθεσης. Συν την όλη ιδέα της αυτοδικίας, όρεξη να ‘χεις και βγαίνει αρκετό βρίσιμο. Όλα αυτά αν δε μπορείς να αναγνωρίσεις κάτι που αρκετά σπάνια πλέον συμβαίνει στο σύγχρονο σινεμά, την επίδραση που έχει σε ένα project ένας και μόνο ηθοποιός, τόσο καταλυτική ώστε να το οδηγεί από την ανοησία στη στιβαρότητα. Ο Λίαμ Νίσον είναι όλο το φιλμ, όπως ακριβώς και στο πρώτο, μετατρέποντας μια ιστορία χωρίς καμιά πολυπλοκότητα σε ένα ηρωικό κρεσέντο, με όπλο τη χροιά της φωνής του, τα βλέμματα και

τους διαλόγους που υποδηλώνουν την αποστροφή του στις πράξεις που κάνει. Ο Μιλς του Νίσον (και μόνο του Νίσον) είναι ο φύλακας-άγγελος παρά ο εκδικητής. Ακριβώς σε αυτό εστιάζει και ο Ολιβιέ Μεγκατόν μετατρέποντας τις περιπέτειες του σε ένα παιχνίδι με πίστες, όπως έμοιαζε το πρώτο Taken με τη δράση να τελειώνει σε ένα επίπεδο πριν ξεκινήσει αλλού, σε μια διαρκή και πιο συμπαγή αναζήτηση που καταλήγει στην εικόνα ενός εξαθλιωμένου ήρωα που ψάχνει να δώσει ένα τέλος στις περιπέτειες του. Αυτή η κατάληξη δουλεύει άψογα με το πρόσωπο του Νίσον. Πιθανότατα με οποιοδήποτε άλλον θα κατέληγε στην αυτοπαρωδία αφού πετάει εύκολα στην άκρη τους τρόπους με τους οποίους επιβιώνει ο ήρωας κατά τη διάρκεια της απαγωγής του. Άλλωστε η δημοφιλία του πρώτου Taken, που έφερε και το δεύτερο, στηρίχθηκε στις εκφράσεις του πρωταγωνιστή και όχι στις σκηνές βίας, παρότι οι δεύτερες καταλαμβάνουν και εδώ τον μεγαλύτερο φιλμικό χρόνο, δείχνοντας ότι από μόνες τους δε θα μπορούσαν ποτέ να δώσουν κύρος στο φιλμ. Αντί όποιου συστατικού που θα έκανε αυτή τη δουλειά (πλοκή, ερμηνεία, εφέ ή οτιδήποτε άλλο), βάλτε το πρόσωπο του Νίσον. • 13

H ιστορία του Ιωάννη Βαρβάκη ο οποίος από πειρατής του Αιγαίου εξελίχθηκε σε πάμπλουτο εξαγωγέα χαβιαριού στη Ρωσία, καταλήγοντας στο πλευρό των επαναστατημένων Ελλήνων του ’21. Η νέα φιλόδοξη ταινία του Γιάννη Σμαραγδή, με την πολύκροτη προώθησή της ως μια επική ιστορία εθνικού μεγαλείου, είναι τόσο προβληματικά κατασκευασμένη όσο και λαϊκίστικα καθησυχαστική. Παρέχοντας στη μοίρα εξέχουσα θέση σε ένα αμιγώς θεοκρατικό σύμπαν και ωραιοποιώντας με ηθικοπλαστική διάθεση το ελληνικό στοιχείο, ο Σμαραγδής επιχειρεί να μας υπενθυμίσει πως ο επίμονα ονειροπόλος νικά, όταν τολμήσει, όσα εμπόδια κι αν βρεθούν στην πορεία (παραμελώντας, βέβαια, επιδεικτικά την ιστορική σπουδαιότητα του συλλογικού έναντι του ατομικού). Κι αυτό το πράττει επιδεικνύοντας σεναριακή αυθαιρεσία (τσακίζοντας τον ικανό πρωταγωνιστή του με τις συνεχείς αδικαιολόγητες μεταστροφές του χαρακτήρα του) και υφέρποντα φρονηματικό πατριωτισμό. «Για να απαλύνει η ψυχή μας και να νιώσουμε υπερήφανοι», όπως δήλωσε άλλωστε και ο ίδιος. Κατασκευαστικά μιλώντας, η ταινία πάσχει σημαντικά. Από την εξόφθαλμη αποτυχημένη σύνδεση των σκηνών και την προβληματική διαχείριση της πλοκής (με ενδεικτικό παράδειγμα τις δύο λογοτεχνίζουσες αφηγήσεις που μένουν εύρημα ανεκμετάλλευτο ως αντιπαραβολή μύθου και πραγματικότητας) έως τις χίλιες δυο διαφορετικές εκφορές της αγγλικής γλώσσας (π.χ. η Ντενέβ ως Ρωσίδα Αυτοκράτειρα προφέρει τα Αγγλικά, ως Γαλλίδα ), την προχειρότητα στη διεύθυνση των ηθοποιών και την συμπερασματική ανάδειξη μιας τεχνητότητας σε σύγχυση.• εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Εξώστης Θήτα

Η Αγελάδα που Έπεσε Από Τον Ουρανό (Un Cuento Chino)

Δραμεντί, 2011, Αργεντινή/ Ισπανία, 93 λεπτά

(3.5/5) ***

1/2

Οι Υποψήφιοι

V/H/S

(The Campaign)

Τρόμου, 2012, ΗΠΑ, 104 λεπτά

Κωμωδία, 2012, ΗΠΑ, 85 λεπτά

(2.5/5) **1/2

(3/5) ***

Κριτική: Γιάννης Βασιλείου

Κριτική: Γιάννης Βασιλείου

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Μπρίκνερ, Τι Γουέστ,

Κριτική: Ιωάννης Moody Λαζάρου

Σκηνοθεσία: Τζέι Ρόουτς

Τζο Σουάνμπεργκ κ.α.

Σκηνοθεσία: Σεμπαστιάν Μπορενζτάιν

Πρωταγωνιστούν: Γουίλ Φέρελ, Ζακ Γαλιφιανάκης,

Παίζουν: Τζο Σουάνμπεργκ, Άννα Φιέρμαν,

Παίζουν: Ρικάρντο Ντάριν, Χουάνγκ Σενγκ Χουάνγκ,

Νταν Ακρόιντ, Τζον Λίθγκοου

Έλεν Ρότζερς

Μούριελ Σάντα Άνα

Δύο υποψήφιοι μάχονται μέχρι τελικής πτώσης για τη θέση του γερουσιαστή της Βόρειας Καρολίνα.

O Ρομπέρτο, ένας μεσήλικάς, μοναχικός, ιδιότροπος εργένης διατηρεί μαγαζί με σιδηρικά και είναι μανιακός συλλέκτης άρθρων που αναφέρονται σε ασυνήθιστες ιστορίες. Μια μέρα θα βρεθεί στο δρόμο του ο Κινέζος Τζουν που ψάχνει να βρει ένα θείο του στην Αργεντινή χωρίς να καταλαβαίνει γρυ Ισπανικά. Σε αυτό το γλυκόπικρο, υπέροχα ανθρώπινο και διακριτικά κωμικό, δράμα (κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του σπουδαίου Νταρίν που γνωρίσαμε στις 9 βασίλισσες και την Αύρα του αδικοχαμένου Μπιελίνσκι) συναντάμε τη δυσκολία επικοινωνίας δύο ανθρώπων που έτυχε να μείνουν μαζί χωρίς να γνωρίζονται ούτε να μιλούν την ίδια γλώσσα. Επί της ουσίας όμως βυθιζόμαστε στον απωθημένο πόνο του Ρομπέρτο που έμεινε ολότελα μόνος και αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με αυτό. Η συμπτωματική γνωριμία του με τον Τζουν -πέρα από το αυτοδύναμο όφελος για τον απελπισμένο και φιλότιμο Κινέζο - αποτελεί για το Ρομπέρτο αφορμή ενδοσκόπησης, αλλά και επανεκτίμησης της σχέσης του με τους άλλους. Χάρη στην ευαισθησία και την ιδιοσυγκρασιακή εικονοπλασία της, η «Αγελάδα» αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια art house επαφή με τα σιωπηρά ανθρώπινα που βρίσκοντα δίπλα μας, μα η φασαρία της πόλης καταβροχθίζει. • εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Ο Γουίλ Φέρελ είναι μια εξαιρετική περίπτωση κωμικού. Προικισμένος με αστεία φυσιογνωμία και ασύγκριτες αυτοσχεδιαστικές ικανότητες που κορυφώνονται σε ξεκαρδιστικά, οργίλα straightfaced ξεσπάσματα random λογοπαραγωγής, όπως κάθε χαρισματικός κωμικός, o Φέρελ απογειώνεται όταν ο σκηνοθέτης του τον αφήνει ελεύθερο να δράσει. Φυσικά πολλοί κριτικοί εκεί έξω, οι οποίοι αναρωτιούνται γιατί δεν παίζει σε κάθε ταινία του έτσι «ωραία» και «συγκρατημένα» όπως στο Πιο Παράξενο Κι Από Παράξενο (2006), θα ισχυριστούν το αντίθετο. Είναι οι ίδιοι που, όταν τους ρωτάς ποια ταινία του Βέγγου αγαπούν περισσότερο, θα σου απαντήσουν το Βλέμμα του Οδυσσέα. Ας είναι. Στους Υποψηφίους ο Τζέι Ρόουτς αφήνει τον Φέρρελ ελεύθερο να αυτοσχεδιάσει. Κι αυτό οδηγεί σε σκηνές που παρέχουν γέλιο στα όρια του λιποθυμικού σοκ. Επιπροσθέτως του δίνει τη δυνατότητα να τοποθετήσει την κωμική του περσόνα, που ειρωνεύεται καυστικά το αμερικανικό πρότυπο, στην κορυφαία θέση του αμερικάνικου συστήματος αξιών, εκείνη του πολιτικού προσώπου. Συγκυρία που δίνει την αφορμή για (αφελή πλην ξέφρενη) διακωμώδηση των μηχανισμών ανάδειξης της πολιτικής ηγεσίας καθώς και των στερεοτυπικών προφίλ των πολιτικάντηδων των δύο μεγάλων αμερικανικών παρατάξεων, τόσο από τον Φέρελ, όσο κι από τον Γαλιφιανάκης, ο οποίος εδώ για πρώτη φορά εντάσσει στην δική του περσόνα στοιχεία ανθρώπινης ύπαρξης, καθιστώντας την πιο συμπαθητική. Σοβαρή υποψηφιότητα για κωμωδία της χρονιάς – κι ας κατεβάζει ρυθμούς στο τελευταίο εικοσάλεπτο.• 14

Παρέα νεαρών βάνδαλων αναλαμβάνει να διαρρήξει σπίτι και να εντοπίσει βιντεοκασέτα αγνώστων λοιπών στοιχείων για λογαριασμό κάποιου. Εκεί βρίσκουν σειρά από βιντεοκασέτες με φρικιαστικό υλικό. Πρόκειται για ανθολογία τρόμου που περιλαμβάνει πέντε found footage φιλμάκια από πέντε ανερχόμενους σκηνοθέτες του ανεξάρτητου κινηματογράφου. Με ευφάνταστες αιτιολογίες για την υιοθέτηση του συγκεκριμένου format (του found footage), με γενναίες ποσότητες γραφικής βίας και θηλυκά καθημερινής «ακτινοβολίας», οπλισμένα απαραιτήτως με ζουμερά στήθια, το V/H/S είναι πιο «βρώμικο» από τη μέση αντίστοιχη στουντιακή παραγωγή. Φυσικά όπως κάθε ανάλογο πολυσυλλεκτικό εγχείρημα, έχει καλές και λιγότερο καλές στιγμές. Ξεχωρίζει το φιλμ του Ti West με το ζευγάρι που κάνει διακοπές, λόγω της χαρακτηριστικά αποκρουστικής του κορύφωσης, που έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις, κι εκείνο του Joe Swanberg με το Skype, που είναι και το πιο υποβλητικό. Αν απουσίαζε η ενότητα που προσπαθεί να ενώσει τα πέντε φιλμ σε μια ενιαία αφήγηση, δε θα έλειπε σε κανέναν.•

Συνεχίζονται...

Στην Ρώμη με Αγάπη

Στην Ρώμη με Αγάπη

(To Rome with Love)

(Silent House)

Κωμωδία, 2012, ΗΠΑ/Ιταλία/Ισπανία, 112 λεπτά

Τρόμου/Θρίλερ, 2012, ΗΠΑ/Γαλλία, 86 λεπτά

(3.5/5) ***1/2

Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης

(3/5) ***

Σκηνοθεσία: Γούντι Άλεν

Σκηνοθεσία: Κρίς Κέντις, Λάουρα Λάου

Παίζουν: Άλεκ Μπόλντγουιν, Έλεν Πέιτς,

Πρωταγωνιστούν: Ελίζαμπεθ Όλσεν,

Πενέλοπε Κρουζ, Ρομπέρτο Μπενίνι

Έρικ Σέφερ Στίβενς, Τζούλια Τέιλορ Ρός

Κριτική: Παναγιώτης Κουντουράς

ΠΡΟΣΕΧΩΣ • Αγάπη • Monsieur Lazhar • Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία

H νεαρή Σάρα, επιστρέφει με τον πατέρα και το θείο της στο παραλίμνιο εξοχικό τους. Στόχος να το επισκευάσουν και να το πουλήσουν. Καθώς εργάζονται μέσα στη νύχτα, η Σάρα αντιλαμβάνεται περίεργα φαινόμενα και ο αληθινός τρόμος ξεκινάει.

Tέσσερις διαφορετικές ιστορίες με επίκεντρο την Αιώνια Πόλη. Αφήνοντας στην άκρη τους ονειροπόλους που νοιώθουν ξένοι στην εποχή τους (Μεσάνυχτα στο Παρίσι, 2011) ο Άλεν εμπλουτίζει τη συλλογή κινηματογράφησης πόλεων, εστιάζοντας πάνω στη φύση της διασημότητας. Στην πόλη άλλωστε που ο Φελίνι γέννησε τους paparazzi, ο Άλεν μιλά για το πώς είναι να νοιώθεις διάσημος, να συναντάς άλλους διάσημους ή ακόμη και πώς να φοβάσαι αν είσαι διάσημος. Παράλληλα αν και ο ίδιος κρατά έναν μικρό ρόλο για τον εαυτό του, συμμετέχει επί της ουσίας περισσότερο με τον χαρακτήρα του Μπόλντγουιν, που με την αφοπλιστική κυνικότητα του προσγειώνει τη νεανική εκδοχή του. Είναι ο Άλεν που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, ψυχρός παρατηρητής της αιτιοκρατίας, άριστος παίκτης της υπαινικτικής κριτικής που βρίσκεται καλά κρυμμένη πίσω από τις αστείες ιστορίες του. Αυτές που στο Παρίσι ήταν περισσότερο αστείες απ’ ότι εδώ, κάτι που μοιάζει με λεπτομέρεια όμως μπροστά στο προκείμενο. Την διαρκή προσπάθεια δηλαδή μιας απόμακρης αλλά ευφυούς προσωπικότητας να μοιραστεί τις υπαρξιακές της ανησυχίες με ένα ευρύ κοινό, σταθερά κάθε χρόνο, παρότι κοντεύει τα 80.. •

Ως πρόσφατο ριμέικ ουρουγουανικής παραγωγής, το Σιωπηλό Σπίτι δημιουργεί τις καλύτερες πρώτες εντυπώσεις. Εγκλωβίζει το θεατή στα κλειστοφοβικά όρια του εξoχικού, δομεί το σασπένς και προσφέρει ένα σενάριο ασταμάτητης έντασης. Η κινηματογραφική λογική του μονοπλάνου χαρίζει δυναμική αίσθηση αφηγηματικής συνέχειας, μιας και οι δεκάλεπτες σεκάνς ενωνονται και δημιουργουν τη ψευδαισθηση ενος ενιαιου πλάνου χάρη στο μοντάζ. Ο φακός γίνεται κοινωνός μίας καλοστημένης σκηνοθετικής χορογραφίας.Χιτσκοκικές αναφορές είναι διάχυτες στο φίλμ την ώρα που οι δημιουργοί κινούν μελετημένα την κάμερά τους, επιτρέποντας συγκεκριμένη οπτική πρόσβαση στον φόβο. Σαν θεατές γινόμαστε μέτοχοι στον εφιάλτη της Ελίζαμπεθ Όλσεν, η οποία ακροβατεί σε ένα ευρύ φάσμα συναισθηματικών εναλλαγών. Οι ερμηνευτικές της αρετές κερδίζουν την προσοχή, όμως δεν επαρκούν στο δύσκολο παιχνίδι της ταύτισης. Τα σεναριακά twists δομούνται πάνω στη σφαίρα της σκιαγράφισης της ηρωίδας, της μνήμης και της ψυχοσύνθεσης του ατόμου. Εκεί συναντάμε μία άνευρη τρίτη πράξη όπου η ανατροπή κατεβάζει τον αφηγηματικό πήχη κατακόρυφα. Οι Κέντις και Λάου ξεπερνούν ριζικά τον προκάτοχο του, Άγριο Ωκεανό (2003), μα το ατμοσφαιρικό Σιωπηλό Σπίτι δε συγκρίνεται με ένα αληθινό μονοπλάνο τύπου PVC1. • 15

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Ο Μπερτολούτσι τιμάται στα ευρω-Όσκαρ

Εξώστης Θήτα - Special Screening

Άννυ / (Annie) Μιούζικαλ/δράμα, 1982, ΗΠΑ, 126 λεπτά

(3.5/5) ***1/2

Κριτική: Γιάννης Γκροσδάνης Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον Παίζουν: Αϊλιν Κουίν, Άλμπερτ Φίνει, Κάρολ Μπέρνετ, Τιμ Κάρεϊ

Ατάκα: Tomorrow, Tomorrow, I love ya Tomorrow... You’re only a day away!

Aμερική, δεκαετία του ‘30, εποχή της Μεγάλης Ύφεσης. Σε ένα ορφανοτροφείο της Νέας Υόρκης η μικρή Άννυ κάνει όνειρα για το μέλλον της και ελπίζει να ξαναβρει τους γονείς της. Τα όνειρα αυτά διακόπτονται συχνά πυκνά από την μίζερη ζωή του ορφανοτροφείου και την τυρρανική, αλκοολική Μις Χάνιγκαν, την διευθύντρια του ιδρύματος. Από ένα παιχνίδι της τύχης η Άννυ θα βρεθεί φιλοξενούμενη στην έπαυλη του εκατομμυριούχου Όλιβερ Γουόρμπακς, ο οποίος θα προσπαθήσει να βοηθήσει το κοριτσάκι να ξαναβρει τους γονείς του. Η έρευνα αυτή αποκαλύπτει απρόσμενα αποτελέσματα... Κινηματογράφος Αγγέλικα, οδός Αγίου Δημητρίου, χειμώνας του ‘82. Κόψαμε τα εισητήρια και περιμέναμε να ξεκινήσει η προβολή. Θυμαμαι πόσο εκστασιάστηκα από το μέγεθος της οθόνης. Βλέπεις στο σπίτι μας είχαμε μια μικρή τηλεόραση. Η προβολή ξεκίνησε και ένα κοκκινομάλλικο κοριτσάκι με φακίδες βγαίνει στο πανί. Τραγουδάει και χορεύει με απίστευτα θετική ενέργεια. Tomorrow, tomorrow... Βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό μιουζικαλ, που παίζεται ακόμη με επιτυχία στις μεγάλες σκηνές του Μπροντγουεϊ και του Γουέστ Εντ η Άννυ ήταν θέμα χρόνου να δρασκελίσει και την μεγάλη οθόνη. Αν και η επιλογή του Τζον Χιούστον στο τιμόνι της σκηνοθεσίας θεωρείται από μερίδα θεατών και κριτικών ακόμη και σήμερα ως αμφιλεγόμενη ωστόσο ο σπουδαίος αυτός σκηνοθέτης εξασφαεξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

λίζει μια απολαυστική μεταφορά στην Αμερική του ‘30 με υπέροχες ερμηνείες. Κλειδί της ταινίας η γλυκύτατη παιδούλα τότε Αϊλιν Κουϊν, που φυσικά πήρε το βάπτισμα πυρός για να ασχοληθεί έκτοτε με την υποκριτική χωρίς ενθουσιώδη αποτελέσματα. Για τους φίλους της ταινίας cult φιγούρα είναι φυσικά η Κάρολ Μπερνέτ ως ημιλυπόθυμη από το αλκόολ Μις Χάνιγκαν αλλά και ο “Κόκορας” Τομ Κάρι. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως ο Χιούστον χωρίς να χαλάει τη μαγεία του μιούζικαλ (τα τραγούδια του έργου είναι στο συνόλο τους υπέροχα με το Tomorrow, όπως το ερμηνεύει η Άννυ για χάρη του τότε Προέδρου Ρούσβελτ να έχει αποκτήσει την χροιά του κλασικού) ισορροπεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος και διατηρεί εκείνον τον ρεαλισμό, που σέβεται το ιστορικό υπόβαθρο του σεναρίου, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν αναφορές – έστω και επιδερμικά- ακόμα και στο πολιτικό επίπεδο της εποχής με την περίφημη μάχη καπιταλισμού – κομμουνισμού για το ποιος προσφέρει τελικά τις ζητούμενες λύσεις σε αυτό το υφεσιακό περιβάλλον. Σημασία έχει πως αν έχεις δει αυτή την ταινία ως παιδί τότε σίγουρα σε βάζει για τα καλά στη μαγεία του σινεμά. Καθόλου τυχαία από τότε συχνά πυκνά όταν βρίσκομαι σε κινηματογραφική αίθουσα θυμάμαι εκείνο το απόγευμα στο Αγγέλικα, θαυμάζοντας την φακιδομύτα Άννυ και την γοητεία της μεγάλης οθόνης για πρώτη φορά. Πέρασαν 30 χρόνια απο τότε...•

16

Ο σκηνοθέτης Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, σκηνοθέτης του Τελευταίου Τανγκό στο Παρίσι και του Τελευταίου Αυτοκράτορα θα είναι το τιμώμενο πρόσωπο στα φετινά Ευρωπαϊκά Κινηματογραφικά Βραβεία. Ο 72χρόνος σκηνοθέτης θα λάβει το τιμητικό βρβαείο για το σύνολο της προσφοράς του στον κινηματογράφο στην ειδική τελετή που θα λάβει χώρα το Δεκέμβριο του 2012 στη Μάλτα. Να σημειωθεί πως τον Μαϊο που μας πέρασε ο Μπερτολούτσι έλαβε τιμητκό Χρυσό Φοίνικα στο πρόσφατο Φεστιβάλ Καννών. Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι ξεκίνησε την κινηματογραφική του διαδρομή δίπλα στον Πιέρ Πάολο Παζολίνι και καθιερώθηκε σκηνοθετωντας δράματα όπως ο Κονφορμίστας, το Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι, 1900, Κλεμένη Ομορφιά, Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας. Αυτή η τελευταία ταινία του χάρισε και έναν σπουδαίο οσκαρικό θρίαμβο το 1988 κερδίζοντας 9 χρυσά αγαλματάκια συνολικά. Το 1996 ο Μπερτολούτσι είχε επισκεφτεί την Θεσσαλονίκη ως ειδικός προσκεκλημένος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Κινηματογραφικά σεμινάρια στο Θέατρο 90 Μοιρών με την υπογραφή του Αχιλλέα Ψαλτόπουλου Στα πλαίσια των επιμορφωτικών προγραμμάτων που επιχειρεί φέτος το Θέατρο 90 Μοιρών και παράλληλα με την Κινηματογραφική Λέσχη Solaris, θα λειτουργήσουν και κινηματογραφικά σεμινάρια, με κύριο εισηγητή τον σκηνοθέτη, ηθοποιό και κριτικό Αχιλλέα Ψαλτόπουλο. Ο πρώτος κύκλος έχει τον τίτλο Από τον Κλασικισμό στον Μοντερνισμό και θα διεξαχθεί τις Κυριακές 14, 21 & 28 Οκτωβρίου, 5.30-8.30 μ.μ. Κάθε εισήγηση θα συνοδεύεται από οπτικά παραδείγματα, για την πληρέστερη κατανόηση των λεχθέντων. Τιμή συμμετοχής, κατ’ άτομο, 40 Ευρώ και για τις τρεις εισηγήσεις, ή 20 Ευρώ ανά εισήγηση. Πληροφορίες στο τηλ. 2315 00 19 60.

CINE AΤΖΕΝΤΑ Από Πέμπτη 11 Οκτωβρίου έως Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012 ΘEΡΙΝΟΙ ΕΛΛΗΝΙΣ (τηλ. 2310 29 23 04) Οι γυναίκες του τελευταίου ορόφου (20.30 / Οι άθικτοι (22.30) ΝΑΤΑΛΙ (2310 829457) Δεσμώτης του ιλίγγου (20.15 - 22.30)

18.10 / LOOPER ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 22.30 Αίθουσα 7: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.50, 21.00, 23.10 Αίθουσα 8: VHS ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.30, 23.00

ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 18.50‑21.00‑23.10 Αίθουσα 10 ‑ COMFORT: Η ΑΡΠΑΓΗ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.30‑22.30‑00.40

XΕIMEΡΙΝΟΙ ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310 23 36 65): Αιθουσα 1: / O Θεός αγαπάει το χαβιάρι (19.00 21.00 - 22.45) Αιθουσα 2: Το κορίτσι με τα πορτοκάλια (19.00 - 20.45 - 22.30) ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (τηλ.

2310 83 49 96): Brave(μεταγλ.) (17.20) / O Θεός αγαπάει το χαβιάρι (19.00 - 21.00 - 23.00) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (τηλ. 2310 26 17 27) Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό (19.00 - 21.00 - 22:45) ΟΛΥΜΠΙΟΝ – Π.ΖΑΝΝΑΣ (τηλ. 2310 37 84 04): O θεός αγαπάει το χαβιάρι (18:45 - 21:00 – 23:00) / Cinedoc: How to start a revolution (Κυριακή 14/10 17:45) / Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης. (18:30 20:15 - 22:00) ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ - Αίθουσα ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΣ (τηλ. 2310 50 83 98): Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης (Πε - Κυ 21:00 – 22:30)/ Cinedoc: How to start a revolution (Τετάρτη 17/10 19:00 & 20:00) ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 96 00 63): Για όλα φταίει το όνομά σου (Πε-Σα & Δε-Τε 18:45 - 20.45 – 22.30, Κυ 20.45 – 22.30)

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλέφωνο Πληροφοριών: 2310 499999 & Τηλ. Πωλήσεις: 1 48 48 www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΜΕΤΑΓ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ : 16.40‑18.40 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.40‑14.40‑16.40‑18.40 μεταγλ. / ΣΙΩΠΗΛΟ ΣΠΙΤΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.50‑22.40‑00.50 Αίθουσα 2: LOOPER ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 23.40 / STEP UP REVOLUTION ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.10‑19.10, ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 13.00‑15.10‑17.10‑19.10 / ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΕΜ έως ΤΕΤ : 21.20 Αίθουσα 3: PARANORMAN: ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ : 11.50‑13.50‑15.50‑17.50 μεταγλ. / VHS ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.30‑19.50‑22.10‑00.40, ΣΑΒ έως ΚΥΡ : 19.50‑22.10‑00.40 Αίθουσα 4: BRAVE (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.10‑18.10 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.10‑14.10‑16.10‑18.10 μεταγλ. / Η ΑΡΠΑΓΗ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.30‑22.30‑00.40 Αίθουσα 5: BARBIE: Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ Η ΠΟΠ ΣΤΑΡ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.40‑18.20 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.40‑13.20‑15.00‑16.40‑18.20 μεταγλ. / ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00‑22.00‑00.00 Αίθουσα 6: BRAVE 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.30 μεταγλ. (3D), ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.30‑13.30‑15.30‑17.30 μεταγλ. (3D) / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.30‑21.40‑23.50 Αίθουσα 7: Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΝ (ΜΕΤΑΓ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.30‑14.30 μεταγλ. / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ : 16.30‑18.50‑21.00‑23.10 Αίθουσα 8: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΜΕΤΑΓ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.00‑18.00 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.00‑14.00‑16.00‑18.00 μεταγλ. / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.10‑22.20‑00.30 Αίθουσα 9 ‑ COMFORT: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 21.00‑23.10,

STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρατήσεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. Αίθουσα 1: BARBIE (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 14:10, 16:10, 18:10, 20:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:10, 18:10, 20:10 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Πεμ - Τετ: 22:30 Αίθουσα 2: Η ΑΡΠΑΓΗ 2 Σαβ: 13:00, 15:20, 17:40, 20:00, 22:15, 00:30, Κυρ: 13:00, 15:20, 17:40, 20:00, 22:15, Παρ: 17:40, 20:00, 22:15, 00:30, Πεμ & Δευ - Τετ: 17:40, 20:00, 22:15 Αίθουσα 3: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Σαβ - Κυρ: 15:30, 18:30, 21:30, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 18:30, 21:30 Αίθουσα 4: Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ 4: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΝ (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 14:20, 16:20, 18:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:20, 18:20 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Πεμ - Τετ: 20:00, 23:00 Αίθουσα 5: RESIDENT EVIL: H ΤΙΜΩΡΙΑ Σαβ - Κυρ: 13:30, 16:00, 20:45, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:00, 20:45 / KILLER JOE Πεμ - Τετ: 18:40 , 22:45 Αίθουσα 6: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (MET/NO) Σαβ - Κυρ:13:45, 15:45, 17:45, 19:45, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:45, 19:45 / ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ Παρ - Σαβ: 21:40, 00:10, Πεμ & Κυρ - Τετ: 21:40 Αίθουσα 7: BRAVE (ΜΕΤΑΓ/ ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 13:20, 15:20, 17:20, 19:20, Πεμ Παρ & Δευ - Τετ: 17:20, 19:20 / ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ Πεμ - Τετ: 21:20, 23:40 Αίθουσα 8: OI ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ Σαβ - Κυρ: 13:50, 15:50, 17:50, 19:50, 21:50, 23:50, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:50, 19:50, 21:50, 23:50 Αίθουσα 9: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Σαβ: 14:30, 17:00, 19:30, 22:00, 00:30, Παρ: 17:00, 19:30, 22:00, 00:30, Κυρ: 14:30, 17:00, 19:30, 22:00, Πεμ & Δευ - Τετ: 17:00, 19:30, 22:00 Αίθουσα 10: Η ΑΡΠΑΓΗ 2 Σαβ - Κυρ: 14:10, 16:30, 18:50, 21:10, 23:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:30, 18:50, 21:10, 23:20 Αίθουσα 11: BARBIE (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ Κυρ: 13:10, 15:10, 17:10, 19:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:10, 19:10 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Πεμ - Τετ: 21:00, 00:00 •

ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ Τηλέφωνο πληροφοριών και κρατήσεων: 801 11 600000 / 210-6786000 από σταθερό με αστική χρέωση, 2310 290290 www.odeon.gr Αίθουσα 1: ΒΑRBIE: Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ Η ΠΟΠ ΣΤΑΡ (ΜΕΤΑΓΛ.) ΠΕΜ έως TET: 18.10, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.20 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00, 22.10 Αίθουσα 2: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (METAΓΛ.) ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.00, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.00 / ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.10, 22.30 Αίθουσα 3: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως TET: 18.20, 20.30, 22.40, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.10 Αίθουσα 4: BRAVE (METAΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.30 /ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΕΜ έως TET: 18.30, 20.20, 22.20 Αίθουσα 5: Η ΑΡΠΑΓΗ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.20, 21.20, 23.20, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 17.20 Αίθουσα 6: STEP UP 4 REVOLUTION ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.20, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και

STARlight EXPRESS

Γ.Γκροσδάνης

Τ.Μελεμενίδης

Γ.Βασιλείου

***1/2

***

Η Αρπαγή 2 Ο Θεός αγαπάει το Χαβιάρι

*

Οι Υποψήφιοι

**

1/2

* ***

V/H/S

**1/2

Η Αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό

***

Το κορίτσι με τα πορτοκάλια

***

(Τα Νέα/movieworld)

***

*

*

*

1/2

**

Α.Καπράνος

Ι. Moody Λαζάρου

**

***1/2

Π.Τράγος

Η.Δημόπουλος

Λ.Αδαμίδης

(Movieworld)

(invincible defeat)

(ΣΙΝΕΜΑ)

***

*

***1/2

***

***

**1/2 **1/2

*1/2

*1/2

Killer Joe

Looper

1/2

***

Σιωπηλό Σπίτι Από τη Ρώμη με αγάπη

Π. Κουντουράς

***

***

***1/2

**1/2

***1/2

***1/2

**

***

***

***

****

***

****

***1/2

***1/2

**1/2

***

1/2

17

1/2

***1/2 ***

***

***1/2 **1/2

***

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Μεθυσμένο Παραμύθι Γράφει η Μάρα Τσικάρα - E: methparamithi@yahoo.gr

έλα Λόλα, να ένα μήλο Όχι δεν χρειάζεται να φέρεις κάτι. Ούτε καν τα χέρια σου. Λουλούδια έχω. Τα κρατάω χρόνια τώρα. Ανθίζουν και μαραίνονται κι ανθίζουν και μαραίνονται ξεραίνονται και μπαίνουν μέσα σε άλμπουμ ,σε πίνακες, σε βιβλία, σε κουτιά από πουκάμισα. Εύθραυστα κι όμως πάνω στο μίσχο τους ισορροπώ, σαν πάνω σε κόκκινη κλωστή, σαν πάνω σε παύλα ανάμεσα σε δυο χρονολογίες: ενθάδε κείται μια γαζία, μια μανόλια, μια γαρδένια, γιασεμί. Ένα ροζ αγνώστων λοιπών στοιχείων. Έλα τώρα γιατί σε λίγο θα κλειδώσω. Και τα μαλλιά μου δεν φτάνουν ως τον δρόμο. Και σε λίγο θα γίνει κάτι και θα ξεχαστώ. Δεν θέλω να ξεχαστώ. Θέλω να θυμάμαι. Πως έχω φαντασία. Λαίμαργη. Κι αν πεινάς, μπορώ ακόμη να μαγειρεύω. Κι ας μην χορτάσουμε ποτέ. Αλλά έλα.•

Υπεραστικό κορίτσι Γράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου

Μια συνομιλία με τη ζωγραφική του Marc Chagall

Έλα να ανταλλάξουμε κορμί και μοναξιά. Να σου δώσω απόγνωση, να μην είσαι ζώο, να μου δώσεις δύναμη, να μην είμαι ράκος. Να σου δώσω συντριβή, να μην είσαι μούτρο, να μου δώσεις χόβολη, να μην ξεπαγιάσω. Κι ύστερα να πέσω με κατάνυξη στα πόδια σου, για να μάθεις πια να μην κλωτσάς. (ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ- Ντίνος Χριστιανόπουλος)

Ζήτω τα λάθη!

Πεινάω. Έλα σπίτι μου θα μαγειρέψω. Έχω κρασί και κοτόπουλο στην κατάψυξη. Έχω σκόρδο κρεμμύδι 2 ντομάτες μισό αγγούρι μαϊντανό κι 1 μήλο. Έχω φαντασία. Λαίμαργη. Και 1,5 ευρώ για παγωτό. Και μισό βάζο κάστανο γλυκό. Έχω σπόρια. Και σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα, ξεφλουδίζω ανάβω κι ονειρεύομαι. Έχω σπίτι με χρώματα και σκύλο και αντικουνουπικό. Έχω βασιλικό και δυόσμο και ξεραμένο δεντρολίβανο. Και μελωδούς του αέρα και τρίτο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο. Έλα. Έχω πάνω μου ιστορίες και μέσα μου ταττού. Έχω ρυτίδες απορίας σκέψης γέλιου και φρέσκιες άσπρες τρίχες. Έχω. Σφουγγαρίσει. Έλα. Η σκόνη δεν έφυγε. Έχω. Ρούχα στο πάτωμα, αράχνες στα όνειρα, άπλυτα στο νεροχύτη, ζόρια στο ταβάνι. Έχω τασάκια γεμάτα. Κάθε γόπα προδίδει μια στιγμή. Οι περισσότερες θα ‘θελαν να ‘χαν κόψει το κάπνισμα. Μια βαριόταν, άλλες ήταν αγχωμένες. Όλες πάντως θα ήθελαν να έχουν μόλις κάνει έρωτα, και το τσιγάρο μετά… απλά να θόλωνε λίγο ακόμη τα τζάμια. Έλα τι φοβάσαι; Έχω κουρτίνες και σκιές. Σεντόνι, στόρια, μπαλκόνι μισό μέτρο, 3 πόντους θέα στη θάλασσα και φεγγάρι γείτονα. Έλα. Είμαι κουρασμένη. Δεν θα μιλάω πολύ. Δεν θα σ’ αγγίζω καν. Θα καθόμαστε σιωπηλά κι απέναντι. Θα ζηλεύω το πιρούνι, το ποτήρι, το σκυλί. Θα ζυγίζεις, θα μυρίζεις, θα θέλεις να μείνεις για πάντα ή να μην ερχόσουνα ποτέ. Θα θέλω να φύγεις. Να βάλω δυνατά τη μουσική που σ’ εκνευρίζει και να χορεύω. Όπερα. Σιχτίρ και κίνηση. Άρια κι οργασμός. Έλα. εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Στις 13 Οκτωβρίου γιορτάζουμε την αποτυχία. Η Failure Day ξεκίνησε από τη Φινλανδία όμως θα έπρεπε να γιορτάζεται παντού, ειδικά στην Ελλάδα. Από λάθη άλλο τίποτα. Είναι όπως λένε εξαιρετική μέρα για να πεις την ιστορία σου, να κοιτάξεις κατάματα την αποτυχία σου, να της χαμογελάσεις, και να την στείλεις στον αγύριστο. Γιατί κανείς δεν γλιτώνει από τις αποτυχίες. Έρχονται και σε ρίχνουν κάτω. Πρέπει να αλλάξουμε την κουλτούρα της αποτυχίας λένε. Το πώς την αντιλαμβανόμαστε και πώς τη χειριζόμαστε. Οι καλύτερες ιδέες ξεπήδησαν μέσα από προβλήματα, τα λάθη προσφέρουν γνώσεις. Γιατί όσο δεν αναγνωρίζεις τα λάθη σου, δεν βρίσκεις τη λύση, και τότε χάνεις τελείως το παιχνίδι. Και μάλιστα όπως πρεσβεύουν και όλοι οι επιτυχημένοι, όποιος πιστεύει πως δεν θα αποτύχει ποτέ, είναι αυτός που αποτυγχάνει χειρότερα από όλους.

Βγες έξω λοιπόν το Σάββατο, πάρε μια βαθιά ανάσα, πες «ζήτω τα λάθη μου», πιες ένα ποτήρι κρασί, αποχαιρέτα την αποτυχία σου και ορκίσου πως την επόμενη φορά θα πιεις για να γιορτάσεις την επιτυχία σου. Και μη ξεχνάς αυτό που έχει πει ο Woody: Αν δεν αποτυγχάνεις ποτέ, δεν έχεις κάνει τίποτα πρωτοπόρο. • 18

...η άνοιξη έρχεται, το χορτάρι μεγαλώνει...

Επιμέλεια στήλης: Κυριάκος Αθανασιάδης

Κάθε εβδομάδα, ένας φίλος από την Αθήνα (διανοούμενος, πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας, καλλιτέχνης…) γράφει ένα άρθρο για τον «Εξώστη»: αιχμηρό, πρωτότυπο, «λοξό».

κι αυτό γίνεται οπωσδήποτε κάθε χρονιά, θα γίνει και στα 2013. Θα σπάσουν τα νερά κάπου εκεί στα Φώτα, το χιόνι θα ζεστάνει σαν κουβέρτα τους σπόρους μέσα στη γη και το χορτάρι θα ξεφυτρώσει και πάλι, πράσινο μέσα από το χώμα ... Όχι δεν την κάναμε λαχείο, δεν υποκύψαμε στο κλίμα των καιρών, δεν χάσαμε την παραδοσιακή αισιοδοξία μας, έχει απόλυτο δίκιο ο Καουρισμάκι... όταν πλέον δεν υπάρχει ελπίδα, τότε δεν υπάρχει και λόγος να είμαστε απαισιόδοξοι... Ομάδα από έμπειρους ρεπόρτερ της στήλης και του ΕΞΩΣΤΗ – επάγγελμα ρεπόρτερ- ψάχνουν πυρετωδώς να βρουν κατάλληλα κομμάτια, τσιτάτα κι αποσπάσματα από την παγκόσμια ιστορία και εμπειρία για την πρωτοφανή κατάσταση βασανιστηρίων που ζούμε σ’ αυτό τον υπέροχο κόσμο σ’ αυτή την ευλογημένη γωνιά της γης, τα τελευταία πέντε χρόνια...και αυτό του Καουρισμάκι είναι πραγματικά εξαίρετο...και μας επιτρέπει να μην αναφερθούμε πάλι σε Λαο Τσέ, γιαπωνέζικα χάι κου και τον δικό μας Ηράκλειτο που έζησε στις ακτές του σημερινού Μπόντρουμ, στην Έφεσο... Καθώς γράφεται Κυριακή βράδυ αυτό το σημείωμα και θα βγει στον αέρα της πόλης την Πέμπτη, ρισκάρει και κάνει μιαν ευχή...Να φωτίσει ο οποιοσδήποτε θεός του Ολύμπου ή διαφόρων μονοθεϊστικών απόψεων, την κυρία Μέρκελ και να σκεφτεί λογικά, γερμανικά και πανευρωπαϊκά...με ευρύ πνεύμα και ευρεία οπτική, όπως η ετυμολογία της λέξης Ευρώπη...ΟΥΜ ΓΚΟΤΤΕΣ ΒΙΛΛΕΝ... Να καταλάβει επιτέλους το σημείο όπου βρίσκεται η χώρα μας και ότι λίγος - πολύ λίγος- χρόνος απομένει πια για μια ενιαία και συνθετική ευρωπαϊκή λύση, μια σύνθεση βορρά και νότου, από την Ευρώπη της οποίας σήμερα ηγείται και να δώσει πολιτικά την ανάσα που όλη η χώρα έχει ανάγκη. Να ακούσει προσεκτικά αυτά που και ο Χέλμουτ Σμιτ και ο Ζαν Λύκ Γκοντάρ και ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ έχουν τονίσει και να συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις της στο σταμάτημα της διάλυσης, της παρακμής και των μακρόσυρτων βασανιστηρίων της χώρας μας ... Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι έρχεται εσπευσμένα και αξίζει η κυρία Μέρκελ μιας αξιοπρεπούς και ευγενικής υποδοχής - κάθε έκτροπο και ασέβεια είναι απαράδεκτα... Ας θυμηθεί τι έκαναν οι νικητές του πολέμου για να σταθεί η Γερμανία στα 1950 στα πόδια της ξανά, στο κέντρο της Ευρώπης... Κυρίως όμως ας αναλογιστεί, ότι αν παρ’ ελπίδα καταρρεύσουμε από σύμπτωση, απόγνωση ή τυχαίο γεγονός σ’ αυτό το γωνιακό οικόπεδο στο σύνορο της Ευρώπης ...τότε θα είναι 50 φορές πιο δύσκολη η ανόρθωση...αλλά και θα έχουμε γίνει ανίκητοι ξανά... ...η άνοιξη έρχεται, το χορτάρι μεγαλώνει ξανά...θα επιζήσουμε μάλλον... αλλά γιατί αυτό να γίνει ...στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη... και όχι στα ρόδινα ακρογιάλια... •

Σήμερα, η Τζίνα Μοσχολιού «Και τι δουλειά κάνεις;» «Δημοσιογράφος». «Καλά τομάρια πουλημένα είστε του λόγου σας». Αληθινή ιστορία.

Όταν εγώ ονειρευόμουν τον Χάντερ Τόμσον και τον Ντάστιν Χόφμαν με απαράδεκτη φράντζα να σκαλίζει το Γουότεργκεϊτ, κάποιος εκεί πάνω κακάριζε.

«Οι δημοσιογράφοι είστε πουλημένα τομάρια», μου ανακοίνωσε ο ταξιτζής εκείνο το πρωί ενώ ακούγαμε –αυτός από συνήθεια, εγώ αναγκαστικά– ένα τομάρι που γκαρίζει τη μασκαρεμένη οργή του, οργή με πορεία αντιστρόφως ανάλογη με τα οικονομικά της χώρας: τα λεφτά φεύγουν, οι τσιρίδες έρχονται. Ναι, σαν το ουίσκι, το ’πιασες.

«Τα ΜΜΕ είναι μαγαζιά», μου ανακοίνωσε παλιός συνάδελφος που έχει όσο κυνισμό χρειάζεται μέσα του για να κάνει τη δουλεία αυτή αξιοπρεπώς εδώ και τριάντα χρόνια

Μαγαζιά λοιπόν που λειτουργούν με τους κανόνες της καπιταλιστικής αγοράς. Και για το λόγο αυτό πρέπει να πουλήσουν. Η ιδέα ότι δημιουργούν τις τάσεις είναι μερικώς σωστή. Στην πραγματικότητα, διακρίνουν αυτό που μπορούν να μεγεθύνουν, να πουλήσουν, να αγοράσουν. Αυτό που αργοπεθαίνει θάβεται, για να τελειώσει τη ζωή του με συνοπτικές διαδικασίες. Είτε είναι μουσικό κίνημα, είτε είναι μόδα, είτε είναι ο πολιτικός ορθολογισμός.

«Ο ορθολογισμός πέθανε, ζήτω ο ορθολογισμός», μου ανακοίνωσε ένας άλλος φίλος ακούγοντας άναυδος τη συνέντευξη Τύπου ενός πολιτικού αρχηγού. Κραυγές και υπόνοιες, σκάνδαλα, λίστες και φόβος. Φόβος, ο μεγαλύτερος εχθρός μου. Όλα τα αντέχω, μα όχι να φοβάμαι – γιατί μετά με φοβίζει κι ο εαυτός μου, και κάνει έναν κύκλο άρρωστο αυτό το πράγμα.

«Ο φόβος οδηγεί στο μίσος και το μίσος οδηγεί στη σκοτεινή πλευρά», ανακοινώνει ο Γιόντα στον νεαρό Άνακιν Σκαϊγουόκερ στον «Πόλεμο των Άστρων». Σιγά τα νέα, μάστορα. Εδώ δεν έχει άστρα, έχει παγίδα, έχει ένα λάκκο κι εμένα μέσα στις λάσπες, τυχερή στην ατυχία μου να με λέει πουλημένο τομάρι ο ταξιτζής που με πάει στη δουλειά, για να κάτσω μετά μπουχτισμένη στο γραφείο ν’ ακούσω καθετί ανορθολογικό, και να πω κι εγώ από πάνω.

Γιατί, αλήθεια, κύριε οδηγέ, ποια νομίζεις ότι είναι η υποχρέωση του δημοσιογράφου σήμερα; Να μη σου πω ψέματα και βλακείες, κύριε οδηγέ μου. Κι ας τις θες πολύ, τι να σε κάνω; Πόσο είναι; 6,90; Έλα, πάρε 10, δώσ’ μου 3 κι είμαστε εντάξει. Καλημέρα. Η δημοσιογράφος Τζίνα Μοσχολιού εργάζεται στον Αθήνα 984, όπου παρουσιάζει την εκπομπή «Άκου τι έγινε» από Δευτέρα ώς Παρασκευή, 1-2 το μεσημέρι, ενώ συνεργάζεται και με το Amagi Radio.

19

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Δάχτυλα. [ 1 ] Είναι τώρα ενάμισης μήνας που δεν έχω καθόλου διαθέσιμο χρόνο για ανάγνωση βιβλίων, ξεφύλλισμα εφημερίδων, ταβέρνα, γήπεδο και ύπνο: είμαι μονίμως καρφωμένος σε μια καρέκλα, με τα μάτια στην οθόνη και τ’ αφτιά μου σκεπασμένα με μεγάλα ακουστικά, πράξεις, και οι δύο, που επίσης μ’ έχουν αποκλείσει από σχεδόν οτιδήποτε γίνεται. (Δεν έμαθα, φέρ’ ειπείν, τι ποσοστό κοτζαμπάσηδων είναι εναντίον της γερμανικής-ευρωπαϊκής πολιτικής: 99%; ή παραπάνω;) Πράγμα ενδιαφέρον, πότε-πότε (αυτή η αγρανάπαυση, εννοώ), αν διαρκεί λίγο. Από την άλλη, γνωρίζω αυτό το διάστημα της αναγκαστικής ακινησίας όλο και περισσότερους φίλους και πιθανούς συνεργάτες. Και διαρκώς, επομένως, και με το στανιό, σκέφτομαι πόσο μονίμως κρίνουμε κάποιον από τις διαφορές του μ’ αυτόν που μας θυμίζει. (Το ίδιο βέβαια κάνουμε και με την Τέχνη, κι ας είναι αυτά —άνθρωποι και Τέχνη— όπως ο επισκέπτης του Μεγάλου Ενυδρείου και ο Μεγάλος Λευκός πίσω από το τζάμι, αντίστοιχα). Είμαστε πάντα μετεικάσματα των άλλων (και όλα κρίνονται στη ζωή μας από το ποιους άλλους θυμίζουμε στους ανθρώπους που μας ενδιαφέρουν), αναλογίες ταπεινών, σχεδόν πάντα διόλου αρχετυπικών, ψευδοπροτύπων. Κάποιες συγγένειες όμως έχουν και αίμα. [ 2 ] Ένας από τους καινούργιους πιθανούς συνεργάτες μου έχασε πάνω σε μια δουλειά σχετική μ’ αυτό που είναι να κάνουμε ένα του δάχτυλο - θα του το κολλήσουν. (Ελπίζω). Έχω τουλάχιστον δύο ιστορίες με κομμένα δάχτυλα που συνέδεσα μ’ αυτόν. [ 3 ] Η μία είναι από το στρατό. Απεχθάνομαι, από νέος, τις ιστορίες από το στρατό, και δεν ακούω (δεν έχω ακούσει) ποτέ

προσπαθούσε ν’ ανάψει τσιγάρο, τον έβαλαν σ’ ένα τζιπ και τον πήγαν στην πιο κοντινή πόλη - δε θυμάμαι ποια. Ψάξαμε μέσα στη φωτιά για το δάχτυλο, αλλά δεν το βρήκαμε. Ή, κι αν το βρήκαμε, είπαμε πως είχε αχρηστευτεί. Τι άλλο να λέγαμε; [ 4 ] Ο Κ.Γ. ήταν ο συγγραφέας της τάξης. (Ούτε ιστορίες από σχολεία ακούω ποτέ μου, έλεος). Κάπου εκεί στην Α΄ Λυκείου είχε γράψει μια νουβέλα, αστυνομική, μυστηρίου, στην οποία όλοι οι άντρες ήρωες λέγονταν Γιάννης. Ο δολοφόνος αποκαλυπτόταν μεν στο τέλος, αλλά και πάλι έμενες με την απορία: ποιος διάολο Γιάννης απ’ όλους; Αγαπούσε τους Στόουνς, είχε ωραία μακριά μαλλιά, ήταν όλο ερωτευμένος, δεν τον ένοιαζε το σχολείο, έπαιρνε πολλές αποβολές. Βρεθήκαμε μετά από καμιά εικοσαριά χρόνια, και ήρθε σπίτι την πρώτη (και τελευταία) μέρα με μια κοπέλα πανέμορφη - σκέτος άγγελος. Ξανθιά, με χείλια στο χρώμα της σπασμένης αρτηρίας, με μια χούφτα φακίδες: άγγελος. Από τις Σέρρες, θυμάμαι. Τέλος πάντων. Μαζί του έφερε και δυο μπουκάλια ουίσκι, φτηνά, κι ένα σακ βουαγιάζ. Και καλά το ουίσκι (έπινε από πολύ μικρός, πολύ), αλλά το σακ βουαγιάζ; Ήταν κι εκατό κιλά. Μου λέει, «Είναι τα χειρόγραφά μου, τα κείμενά μου, τα βιβλία μου». Καθόμουν και τον κοίταγα με απορία (προφανώς), αλλά εκείνος επέμενε. «Ναι, ναι», έλεγε, «κι αν μου συμβεί κάτι; κι αν γίνει κανένας σεισμός;» Μετά ήπιε αρκετό και από τα δύο μπουκάλια, και επέμενε όλο πως, σε περίπτωση σεισμού ή άλλης μείζονος καταστροφής, θα έπαιρνε το σακ βουαγιάζ πρώτο μαζί του βγαίνοντας από τα χαλάσματα, και όχι εκείνο το αγγελικό κορίτσι. Το οποίο κορίτσι μάλιστα συμ-

καμιά τους. Παρά ταύτα: Είμαστε σε ένα βουνό, είναι χειμώνας, πρέπει να ζεσταθούμε και να τραφούμε όπως βρει ο καθείς - κι όλ’ αυτά στο πλαίσιο ενός προγράμματος χωρίς καμία σύγχρονη λογική, φυσικά. Δε μπορούμε όμως να ζεσταθούμε, ούτε να τραφούμε. Κάποιοι κλέβουν τα λιγοστά πράγματα του μαγειρείου, κάποιοι άλλοι τούς χτυπούν άσχημα, είναι και κάποιοι καταδρομείς από άλλη μονάδα που μας κλέβουν τα σκεπάσματα και κάτι προμήθειες, οπότε καθόμαστε όλη μέρα άπραγοι. Χιονίζει. Πιο κει είναι ένα αλσύλλιο, περιποιημένο παραδόξως. Άντεξε τρεις μέρες. Καταπέσαμε επάνω του με τσεκούρια και κόψαμε όλα τα δέντρα, που όμως ήταν νέα, φρέσκα, όλο χυμούς, και δεν καίγονταν καλά. Είχαμε φτιάξει μια ψευτοφωτιά, που πιο πολύ μάς παρηγορούσε ο λευκός καπνός που έβγαζε και το τσιτσίρισμα, το τσίριγμα, των ξύλων, παρά η ζέστη της. Δεν έβγαζε ζέστη. Καθόμασταν γύρωγύρω πάνω σε κομμάτια των κορμών, που τα ’χαμε σμιλέψει σαν σκαμπό. Οι μισοί κρατάγαμε τσεκούρια και δε μιλάγαμε, όλο καπνίζαμε. Εγώ είχα το συνήθειο να παίζω με το δικό μου τσεκούρι: το κάρφωνα στον κορμό-σκαμπό δίπλα μου, έστρεφα τον καρπό μου, το ξέμπηγα, το ξανασήκωνα, το ξανακάρφωνα. Κάποια στιγμή ήρθε ο Δ.Μ. από την τετράωρη σκοπιά, μέρες αξύριστος, κι έκατσε δίπλα μου με χλαίνες και τα συναφή, πιάνοντας τον διπλανό μου κορμό για να βοηθηθεί να κάτσει, και του ’κοψα το δάχτυλο. Πολύ καθαρό κόψιμο. Κάποιος με κρεμασμένο στόμα και παγωμένα δάκρυα στα μάγουλα πήρε τις δύο αποκομμένες φάλαγγες και τις πέταξε στη φωτιά, ο γιατρός που φωνάξαμε λιποθύμησε, ο Δ.Μ.

φωνούσε, τον αγαπούσε ή τον υποληπτόταν πολύ, ή τέλος πάντων πίστευε πως έκανε μια άσκηση κρίσης εκείνες τις στιγμές. Ή πως έπαιζε έναν ρόλο. (Σάμπως η αγάπη τι είναι; Δύο καλώς συγκερασμένοι ρόλοι. Ενίοτε: ένας). Κάποια στιγμή μετά το φαγητό, πήγα ν’ ανοίξω το πτυσσόμενο τραπέζι που είχα τότε με τη γυάλινη επιφάνεια και τα λεπτά μεταλλικά πόδια (ψήλωνε και χαμήλωνε με τη βοήθεια μιας μακριάς και μιας κοντής μεταλλικής βέργας: έξυπνο), ξεκόλλησα από τις βεντούζες του το πολύ βαρύ γι’ αυτόν τζάμι και το σήκωσα στον αέρα, οπότε εκείνος έπρεπε να κάνει την απλή δουλειά, ν’ αλλάξει βέργα, μα σκόνταψε κι έπεσε πάνω στο νικελωμένο τραπέζι, κι εκείνο έκλεισε από τα κιλά του και τα χιαστί πόδια γίναν μια ίσια γραμμή και του ψαλίδισαν τον αντίχειρα, που βρέθηκε μακριά, στην πέρα άκρη του δωματίου (άντε να το βρεις), και σύριζα απ’ την παλάμη τού Κ.Γ. εκτοξευόταν αίμα, πολύ αίμα, με παλμό. Πήγαμε στον Ερυθρό Σταυρό με τα πόδια (τα ταξί δε σε παίρνουν), κι όσην ώρα τού ράβανε το δάχτυλο είχε κάπου εκεί δίπλα το σακ βουαγιάζ του, κι εγώ ήμουν έξω μ’ εκείνο το κορίτσι που θα προτιμούσε να ήταν στη θέση του, με κομμένο το δικό της δάχτυλο. Ή στη θέση τού σακ βουαγιάζ: να ήταν μια ιστορία. [ 5 ] Δε μας πειράζει να είμαστε ιστορίες, δε μας πειράζει να είμαστε αφηγήσεις στο μυαλό του άλλου. [ 6 ] (Γιατί τα λέω τώρα όλα αυτά. Απάντηση δεν υπάρχει. Κι αν σου πω πως το διασκέδασες, και πως χάρηκες γιατί εσένα δε σου λείπει κανένα δάχτυλο, δε θα ’ναι αλήθεια: μπορεί να συμβεί από στιγμή σε στιγμή). - Κυριάκος Αθανασιάδης.

AH

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

HA

20

Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης

#

«Εγενήθην εις τον αιώνα και τον τόπο

της υποκρισίας ήτις εστίν ο υπέρτατος βαθμός της ανθρώπινης διαφθοράς. Διότι η μίμησις της αρετής είναι εσχάτη πανουργία της κακίας.» Βύρων Βασιλειάδης – 1874 (χειρόγραφη σημείωση από την τελευταία σελίδα του ιταλοελληνικού λεξικού του Κ. ΒΑΡΒΑΤΗ, 1861) Σχεδόν 150 χρόνια μας χωρίζουν από αυτή την σπαρακτική σημείωση στο βιβλίο που μόλις αγόρασα από υπαίθριο πωλητή στο κέντρο της Αθήνας έναντι αξίας 5 ευρώ. Είναι η πρώτη φορά που αργώ να παραδώσω κείμενο στην αρχισυνταξία. Αλλά άξιζε τον κόπο... Νομίζω, τέτοια ανακάλυψη Η Ελλάδα αλλά και η Ευρώπη της τερατογένεσης είναι μπροστά στα μάτια μας. Οι ψευδοφαντασιώσεις - απόρροιες μιας στροφής του ευρωπαϊκού τύπου, ανακόλουθη των επιθέσεων της προηγούμενης τριετίας, τελειώνουν κι αυτές. Λίστες πάνε κι έρχονται, από γραφείο σε γραφείο, οι νεκροθάφτες έχουν πιάσει δουλειά, ενώ τηλεοπτικοί αστέρες με ισχυρή μεταπολεμική τσαντίλα, από ένα άλλον «περαστικό» HIGH πλανήτη, ακόμα αναρωτιούνται σε αυτή τη χώρα της Αφθονίας, τί παράγουμε... # Προσωπικά παράγω «χυδαία γλώσσα του πεζοδρομίου», έτσι με κατηγόρησε λοβοτομημένος και περιθωριακός δημόσιος υπάλληλος (αρχαιολόγος) ιστολογίου, του οποίου το όνομα περιμένω να αποκαλύψει στα εγκόσμια ο αρμόδιος εισαγγελέας... Η συγκεκριμένη ανάρτηση που με περνάει γενεές 14, γίνεται (όπως εξάλλου κι όλες του συγκεκριμένου ιστολογίου) από IP που ανήκει στο παραμεθόριο Υπουργείο Πολιτισμού. Ο συγκεκριμένος δηλαδή δημόσιος υπάλληλος είναι πληρωμένος από κι εμένα δημόσιός 21

μου συκοφάντης... # Έλληνας σε Έλληνα βγάζει μάτι. Την εβδομάδα που μας πέρασε πληροφορήθηκα ότι κάθε ευρωπαίος άνεργος πολίτης ο οποίος εγγράφεται στον γερμανικό ΟΑΕΔ με διεύθυνση κατοικίας στη Γερμανία, εισπράττει από την πρώτη κιόλας μέρα 900 ευρώ μηνιαίο επίδομα ανεργίας για ένα ημερολογιακό ολόκληρο έτος... Έτσι ζουν εκατοντάδες Έλληνες καλλιτέχνες εις τα Βερολίνα κομίζοντες πικροδάφνες μικροπολιτικατζίδικες... # Πιο θλιβερή αναποτελεσματικότητα από το να ιντριγκάρεις το θρησκευτικό μένος πειραγμένων Χριστιανών (που δεν κατανοούν απολύτως ότι όταν αγαπάς εν Χριστώ τον πλησίον, τον αγαπάς ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ) προσπαθώντας να αλώσεις με αναρτήσεις στο διαδίκτυο, κι έτσι να διαφημίσεις την θεατρική σου παράσταση με βλάσφημα (εντελώς ακίνδυνα, που εξαργυρώνονται ωστόσο μόνο από μικρό κοπάδι gay μεταλλαγμένων θεατών) αλλά προβλεπόμενα δρώμενα και λέξεις, δεν υπάρχει... Ναυτία... # Η ΑΓΑΠΗ του Χάνεκε έχει σφηνωθεί στη φριχτή μου καρδιά στο διηνεκές... δεν θα με συμφιλιώσει με το θάνατο ποτέ, αλλά πάντα θα με μετα-κινεί η σκέψη ότι ο φόνος από αγάπη λυτρώνει... Τέτοιες αγάπες (χωρίς φόνους) ευτυχώς έχω συναντήσει πολλές φορές γύρω μου... Αυτή την ΑΓΑΠΗ θέλω να επανεγκαταστήσω μια μέρα στην καρδιά μου... # ΑΡΧΕΤΥΠΟ Πνευματικό Έργο μοναδικής (100 μεταπτυχιακά διπλώματα κι άλλα τόσα διδακτορικά δεν το πλησιάζουν σε διαύγεια και ΗΘΟΣ) συγγραφικής ψυχογραφικής ακρίβειας και εκτέλεσης, από την τρικυμισμένη ψυχή του ROBERT WALSER “Γιάκομπ φον Γκούντεν». # Το κείμενο γράφεται απόγευμα Δευτέρας. Αύριο Τρίτη έρχεται στην Αθήνα η καγκελάριος της ΣΥΝΘΛΙΨΗΣ, Μέρκελ. Ότι θα έχει απομείνει από αυτή την 6ωρη γερμανική αθηναϊκή λαίλαπα δεν θα είναι τίποτ’ άλλο από ένα θανατερό άκεφο κουιντέτο... • 11 - -17 εξώστης. 27εξώστης. Σεπτεμβρίου 3 Οκτωβρίου 2012

Αναλογική Λογική Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Μελή

Οι Balkan Beat Box πρωτοεμφανίστηκαν στην underground μουσική σκηνή της Νέας Υόρκης το 2005. Το 1o τους album παρουσίαζε έναν διεθνοποιημένο ηλεκτρονικό ήχο με μεσογειακές επιρροές. Με ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος τους ισραηλινής καταγωγής Ori Kaplan (ex-Gogol Bordello) και Tamir Muskat (ex-Firewater), η μπάντα στήριξε την διευρυνόμενη φήμη της στα εκρηκτικά live shows, ενώ σύντομα την παρέα συμπλήρωσε ο Tomer Yosef. Εμπνευσμένο από τις ταραχές σε όλον τον κόσμο – από την Αραβική Άνοιξη ως το κίνημα “Occupy Wall St.” στην Αμερική, και τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στο Ισραήλ, οι Βalkan Beat Box έρχονται στο Principal Club Theatre στις 17 Οκτωβρίου να μας παρουσιάσουνε το νέο τους δίσκο “Give”. εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

22

Δύσκολα κάποιος μπορεί να σας κατατάξει σε ένα μόνο μουσικό είδος. Πώς θα περιγράφατε τον ήχο των ΒΒΒ σε έναν επισκέπτη από άλλο πλανήτη; Ως ένα αστικομεταναστευτικό Sound System!

μουσική μας. Μας βγαίνει φυσικά αλλά θέλουμε να εκφράζεται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να σε κάνει να χορέψεις. Οπότε ναι. Η τέχνη και η πολιτική στάση μπορούν πράγματι να ενωθούν, αρκεί να είναι ειλικρινείς.

Κάνατε τα πρώτα σας μουσικά βήματα στην Νέα Υόρκη, στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται. Πόσο καθοριστικό ήταν αυτό στην μετέπειτα εξέλιξή σας ως καλλιτέχνες; Πράγματι το γεγονός αυτό ήταν πολύ καθοριστικό. Η Νέα Υόρκη ήταν το μέρος που εξελιχθήκαμε. Πήγαμε εκεί όταν ήμασταν ακόμα παιδιά και μετά ξεκίνησαν όλα τα άλλα. Είχαμε τη δυνατότητα να εστιάσουμε και να δούμε από μια άλλη προοπτική τη Νέα Υόρκη, η οποία είναι ένα χωνευτήρι. Τόσες διαφορετικές κουλτούρες σε πλήρη εγρήγορση, αυτόνομες αλλά και ανακατεμένες μαζί σε ένα πραγματικά ζωντανό μωσαϊκό. Περάσαμε από όλες τις φάσεις, παίξαμε σε μπάντες που έπαιζαν Salsa, Hip Hop, Punk... Και φυσικά κάναμε περιοδείες. Γυρίσαμε κυριολεκτικά όλες τις ΗΠΑ. Αυτή η εμπειρία σε αλλάζει και ταυτόχρονα σε κάνει να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Η μουσική μας δεν θα ήταν η ίδια αν δεν είχαμε ξεκινήσει από τη Νέα Υόρκη.

Η Θεσσαλονίκη πολλές φορές αποκαλείται ως η πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Τι δεσμούς έχετε με τη μουσική των Βαλκανίων; Πιστεύετε ότι ο συγκεκριμένος ήχος έχει μέλλον ή μόνο ένα λαμπρό παρελθόν; Μερικοί από το συγκρότημα έχουμε καταγωγή από τα Βαλκάνια αλλά δεν είμαστε μια μπάντα που μπορεί να προσδιοριστεί γεωγραφικά. Αγαπάμε πολύ το Βαλκανικό ήχο. Όσον αφορά την ερώτησή σου - το μέλλον είναι τώρα πάρα πολλοί παραγωγοί ακολουθήσανε τόσο τα δικά μας βήματά όσο και του Shantel και διάφορων άλλων και πράγματι πολλοί ασχολήθηκαν και σχετίστηκαν με αυτόν τον ήχο. Κάποιοι το κάνανε καλά ενώ κάποιοι άλλον τον καταχράστηκαν αφού δεν ξέφυγαν από τα κλισέ του είδους με μουσικά software (όπως το Logic και το Ableton). Σε αυτό το σημείο πάντως όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές. Ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου η μουσική αναμιγνύεται συνεχώς. Το βασικό είναι να φτιάχνεις καλή μουσική και φυσικά να δημιουργήσεις το δικό σου ήχο και τη δική σου αισθητική.

Πολλές φορές εμφανίζεστε αρκετά πολιτικοποιημένοι στα κομμάτια σας; Μπορεί η μουσική να μπει στη συνείδηση του κόσμου, να τους αλλάξει μυαλά; Μεγαλώσαμε με τα μηνύματα που άφησαν ο John Lennon και ο Bob Marley. Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τον κόσμο χωρίς αυτούς... Πιστεύουμε πραγματικά στο μήνυμα που μπορεί να περάσει η

Ο τελευταίος σας δίσκος τιτλοφορείται “Give” και ο ήχος σας είναι σαφώς διαφοροποιημένος σε σχέση με τις παλιότερές σας κυκλοφορίες. Τι ερεθίσματα είχατε κατά την περίοδο της ηχογράφησής του; Έπνεε ένας

23

αέρας αλλαγής. Κοινωνικές αλλαγές, πολιτικές αλλαγές. Γίναμε πατεράδες και πλέον τσαντιζόμαστε περισσότερο για τα πράγματα που μας απασχολούν. Ειδικά αν σκεφτείς τι έχουν τα παιδιά μας να αντιμετωπίσουνε στο μέλλον. Ειλικρινά, ποτέ δεν ξέρουμε τι θα συμβεί όταν μπαίνουμε στο στούντιο. Μας αρέσει τα πράγματα να γίνονται αυθόρμητα. Πόσο πραγματικά επηρεάζει τη μουσική σας το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μελών του συγκροτήματος κατοικούν σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές και πώς θα περιγράφατε τη δημιουργική διαδικασία που ακολουθείτε ώστε να καλύψετε με αυτό το “κενό”; Εύκολη! Παίρνουμε το αεροπλάνο και βρίσκουμε ο ένας τον άλλο. Όταν συναντιόμαστε περνάμε πραγματικά ποιοτικό χρόνο μαζί. Επίσης μιλάμε και κάνουμε πρόβες όταν είμαστε καθ’ οδών σε κάποιο τουρ. Το ελληνικό κοινό σας έχει μια ιδιαίτερη συμπάθεια. Τι εμπειρίες είχατε στο παρελθόν από τις επισκέψεις σας στην Ελλάδα; Τι να περιμένει ο κόσμος που θα έρθει να σας δει στο Principal στις 17 Οκτωβρίου; Ένα σούπερ-καλό show! Αγαπάμε την Ελλάδα και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που θα επιστρέψουμε! Νιώθουμε ότι ο κόσμος εκεί κατανοεί τη μουσική μας... Ανυπομονούμε! Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε: Καπιταλισμός Γουρούνια | Punks Μανιφέστο | Ευρωπαϊκή Ένωση Ταραγμένος γίγαντας | Μέση Ανατολή Επώδυνη αγάπη | Αλληλεγγύη ..τώρα | Ευδαιμονία ...σε όλους •

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Fahrenheit 451 Γράφει ο Γιώργος Φ. Φωτιάδης

«Γεια! Τι γίνεσαι;» Η Λόλα σταμάτησε μπρος στο κρεβάτι μου. «Συνέθλιψες και το άλλο πόδι σου». «Ναι». «Επί τούτου». «Ναι». «Γιατί;» «Επειδή…» Δεν ήξερα πώς να της το εξηγήσω. Φαινόταν προφανές. Αφού είχε δει το πρωτότυπο μοντέλο. «Θέλεις να πεθάνεις;» «Όχι!» «Μισείς τον εαυτό σου;» «Όχι. Βασικά…» Το συλλογίστηκα. Υπήρχαν μέλη για τα οποία δεν είχα και την καλύτερη γνώμη. Αλλά δεν τα μισούσα. Απλά πίστευα πως σήκωναν βελτίωση. «Όχι». «Σου αρέσει ο πόνος;» «Τι; Όχι βέβαια». «Τότε δεν βγάζει νόημα το όλο πράγμα». «Όταν κάποιος κάνει μια διορθωτική επέμβαση με λέιζερ για τη μυωπία του, κανείς δεν έχει την εντύπωση ότι προσπαθεί να βλάψει τον εαυτό του. Απλά ανέχονται τον βραχυπρόθεσμο πόνο για να βελτιώσουν το σώμα τους. Εσύ κάνεις φυσιοθεραπεία. Κάνεις τους ανθρώπους να ιδροκοπούν και να ζορίζονται και να κάνουν οδυνηρές ασκήσεις. Έχεις –έχεις τρυπημένα αυτιά. Δηλαδή τρύπησες τους λοβούς των αυτιών σου επειδή μισείς τον εαυτό σου; Το πας γι’ αυτοκτονία λάου-λάου; Ο πόνος δεν είναι ο στόχος. Ο πόνος είναι μια παρενέργεια του ανθρώπινου σώματος, που είναι ελαττωματικό ώστε ο μόνος τρόπος να επιφέρεις ουσιαστικές βελτιώσεις είναι να αφαιρέσεις ό,τι υπάρχει και ν’ αρχίσεις από την αρχή. Ήθελα απλά μια αναβάθμιση. Δεν δα είναι και τόσο αλλόκοτο. Τόσος κόσμος που πάει στα γυμναστήρια το ίδιο πράγμα θέλει. Η μόνη διαφορά είναι ότι εγώ έχω πρόσβαση σε καλύτερη τεχνολογικά μέσα». Συνειδητοποίησα ότι το είχα παρατραβήξει. Η Λόλα άρχισε να κινείται. «Περίμενε», είπα. «Άφησέ με να το διατυπώσω λίγο διαφορετικά». Μα εκείνη έγερνε προς το μέρος μου. Πριν καταλάβω τι συνέβαινε, με φίλησε.

«Όταν το μόνο που έχεις είναι ένα σφυρί, τότε όλα τριγύρω σου μοιάζουν με καρφιά» Ο Τσάρλι Νιούμαν (για την ακρίβεια το επίθετο είναι «Νόιμαν» στο πρωτότυπο, ωστόσο αγγλοποιήθηκε από τον έλληνα μεταφραστή) είναι ένας ιδιοφυής μηχανολόγος που εργάζεται στα ερευνητικά εργαστήρια μίας μεγάλης εταιρίας με την επωνυμία «Καλύτερο Μέλλον». Είναι ένα κοινωνικά αυτιστικό άτομο που θεωρεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τις διαπροσωπικές σχέσεις περίπλοκες και αδιέξοδες, γι’ αυτό τον λόγο έχει καταλήξει να αποκλείει κάθε άλλο πρόσωπο από τη ζωή του με γνώμονα τη λογική. Δεν έχει παρέες ούτε φίλους κι έχουν περάσει δέκα χρόνια από την τελευταία φορά που φίλησε γυναίκα. Ώσπου κάποια μέρα χάνει το κινητό του. Και τότε αρχίζουν όλα. Στη μανιώδη αναζήτηση του κινητού του –που δεν είναι απλώς μία φορητή τηλεφωνική συσκευή, όλοι ξέρουμε πως είναι πλέον τα πάντα– χάνει το πόδι του μέσα στον εργασιακό του χώρο. Αμέσως συνειδητοποιεί πως αυτό που για τους άλλους θα ήταν ένα τραγικό εργατικό ατύχημα, για τον ίδιο είναι μία μοναδική ευκαιρία για εξέλιξη και αυτοβελτίωση. Για αναβάθμιση. Με τον «Άνθρωπο–μηχανή», το τέταρτο κατά σειρά βιβλίο του –που είναι και το πρώτο που μεταφράζεται και κυκλοφορεί στην Ελλάδα– ο συγγραφέας Μαξ Μπάρυ ασκεί για ακόμη μία φορά καυστική κριτική στη δράση και τη λειτουργία των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών με τις πολλαπλές και ετερογενείς δραστηριότητες, καθώς τις σκιαγραφεί ως θεοκρατικούς μηχανισμούς με κλειστή ιεραρχία και σκοτεινά απώτερα κίνητρα. Βρίσκει μάλιστα την ευκαιρία να μιλήσει ακόμη και για τις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρίες και για τον τρόπο με τον οποίο αυτές αποτιμούν την αξία του ανθρώπου: ότι δηλαδή η απώλεια ενός μέλους του ανθρώπινου σώματος κοστίζει περισσότερο από την απώλεια της ανθρώπινης ζωής. Ίσως να μην έχει και τόσο μεγάλη σημασία εάν το συγκεκριμένο βιβλίο εμφανίστηκε στην εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

πρώτη, ανεπεξέργαστη μορφή του ως διαδικτυακό μυθιστόρημα δημοσιευόμενο σε συνέχειες, όπου ο συγγραφέας είχε την δυνατότητα να συνομιλεί και να συμβουλεύεται τους διαδικτυακούς τους «φίλους» για την εξέλιξη της πλοκής, ακόμη και για τη μακέτα που θα έπρεπε να είχε το εξώφυλλο της έντυπης έκδοσής του. Ίσως τελικά να μην έχει και τόσο μεγάλη σημασία εάν είναι αλήθεια κατά πόσον ο πολύς Ντάρεν Αρονόφσκι σκοπεύει πράγματι να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το βιβλίο αυτό, εφόσον η εταιρία του έχει αγοράσει τα κινηματογραφικά δικαιώματα ήδη από το 2010. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι μέσα από μία ιστορία τρόμου, επιστημονικής φαντασίας και πάνω απ’ όλα μια ιστορία αγάπης, ο Μαξ Μπάρυ αφηγείται με ευθύ πολιτικό σαρκασμό και κοινωνική ειρωνεία την πλήρη κι ολοκληρωτική εξάρτησή μας από την τεχνολογία. Και για να το αντιληφθεί κανείς αυτό δεν χρειάζεται να διαθέτει smartphone ή tablet pc. Αρκούν απλά και μόνο γυαλιά οράσεως… Ο ήρωας του Μαξ Μπάρυ μπορεί μεν να ανήκει στη μεγάλη κληρονομιά της λογοτεχνίας του ρομαντισμού όπως αυτή ξεκίνησε με τον Βίκτωρα Φρανκεστάιν της Μαίρης Σέλλεϋ, μετεξελίχθηκε όμως με ιστορίες όπως ο «Άνθρωπος που στοίχισε πολλά», ο «Robocop» και ο «Iron Man». Με σαφείς αναφορές στο «Blade Runner» αλλά και το εν πολλοίς άγνωστο «Exegesis» του Φίλιπ Ντικ, ο «Άνθρωπος–μηχανή» είναι όλα αυτά και τίποτα μαζί· είναι ένας επιστήμονας που ενεργεί με εντελώς εγωιστικά κίνητρα, δίχως καμία διάθεση να προσφέρει ή να μοιραστεί με τους άλλους τα αποτελέσματα των εργαστηριακών ερευνών του. Δεν είναι θύμα κρυφών πειραμάτων που αποσκοπούν στην πρόοδο της ανθρωπότητας, καθώς ούτε μια στιγμή δε λειτουργεί ως νέος Προμηθέας. Ακρωτηριάζεται κάθε τόσο εσκεμμένα, με σκοπό μονάχα ο ίδιος να βελτιωθεί: να αποκτήσει Καλύτερα 24

Πόδια, Καλύτερα Χέρια, Καλύτερο Δέρμα, Καλύτερα Μάτια. Μονάχα που ούτε μια στιγμή δεν παύει να είναι υπάλληλος κι έτσι καταλήγει βιομηχανικό πρωτότυπο και πνευματική ιδιοκτησία της «Καλύτερο Μέλλον». Και είναι αυτή η αναζήτηση του καλύτερου μέλλοντος που θα νοηματοδοτήσει ξανά ακόμη και το ίδιο του το όνομα: ένας Νέος Άνθρωπος.

Μαξ Μπάρυ Ο άνθρωπος – μηχανή μτφ. Αύγουστος Κορτώ Εκδόσεις «Καστανιώτη», Αθήνα 2012 σελ. 313

Bookshops Γράφει ο Κυριάκος Αθανασιάδης

Κάθε εβδομάδα, συζητάμε με τους υπεύθυνους ενός από τα βιβλιοπωλεία της πόλης. Σήμερα, το

Η Άγνωστη Καντάθ Αιμιλιανού Γρεβενών 6 (Πλατεία Ναυαρίνου) | 2310-227.010 | info@kadath.gr

Η ιστορία. Η «Άγνωστη Καντάθ» ιδρύθηκε το 1994 και στεγάστηκε αρχικά σ’ έναν πολύ μικρό χώρο ανάμεσα στη Ροτόντα και την Καμάρα, στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ήταν μια πρώτη απόπειρα να δοθεί βήμα στο –παραγνωρισμένο απ’ την «επίσημη» λογοτεχνία– είδος της Επιστημονικής Φαντασίας, του Φανταστικού και του Τρόμου. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε, οι πελάτες έγιναν φίλοι και η «Καντάθ» μεταφέρθηκε το 2001 σ’ ένα μεγαλύτερο κατάστημα σε μια πάροδο της Δημητρίου Γούναρη, στο γνωστό Ναυαρίνο. Το αντικείμενό της δεν άλλαξε, απλώς διευρύνθηκε, οι τίτλοι πλήθυναν, καινούργια είδη έκαναν την εμφάνισή τους, οι φιλίες διατηρήθηκαν και προστέθηκαν νέες. Η φιλοσοφία. Πρόθεσή μας είναι να γίνει ευρύτερα γνωστή η καλή Φανταστική Λογοτεχνία και να συσπειρωθούν γύρω της όσοι ήδη μοιράζονται ένα ενδιαφέρον γι’ αυτήν.

Μικρό ή μεγάλο βιβλιοπωλείο; Σαφώς μικρό – τα μεγάλα βιβλιοπωλεία δίνουν περισσότερο την εντύπωση πολυκαταστημάτων, όπου το ενδιαφέρον περιορίζεται στην αγορά-πώληση. Στα μικρά βιβλιοπωλεία, όπου κατ’ ανάγκην γίνεται επιλογή από τα βιβλία που κυκλοφορούν, έχεις την αίσθηση των κοινών ενδιαφερόντων, του μοιράσματος, της συνενοχής. Η Κρίση: Προβλήματα, αλλαγές και επιπτώσεις στην αγορά βιβλίου. Πάντοτε τα πρώτα θύματα των κρίσεων ήταν τα αγαθά που, κατά παράδοση, κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Το βιβλίο δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης, επομένως πλήττεται τρομερά από την οικονομική κρίση. Οι πελάτες των βιβλιοπωλείων στερούνται ακόμα κι αυτή τη χαρά της ανάγνωσης λόγω της ανεργίας και της μείωσης των εσόδων τους από ένα κράτος που δολοφονεί τη φαντασία και κάνει μπακάλικους λογαριασμούς για συμφέροντα άλλων. Τα μικρά βιβλιοπωλεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ο πλουραλισμός των ιδεών αργοπεθαίνει.

Το μέλλον του βιβλίου, το μέλλον των βιβλιοπωλείων. Για τους πραγματικούς βιβλι-

ΟΞΥΓΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

όφιλους το βιβλίο δεν αντικαθίσταται ούτε από τα audio-books, ούτε από τα e-books, ούτε ένας υπολογιστής μπορεί να πάρει τη θέση, το χρώμα, τη μυρωδιά, τη ζεστασιά μιας βιβλιοθήκης. Επομένως για το μέλλον του βιβλίου είμαστε αισιόδοξοι, για το μέλλον όμως των –μικρών ιδιαίτερα– βιβλιοπωλείων δυστυχώς όχι.

Ολύμπου 81 2310-260085

Το απόλυτο long-seller. Η μεταφρασμένη στα ελληνικά σειρά «Riftwar» του R. Feist («Ο Πόλεμος του Ρήγματος», εκδόσεις «Η Άγνωστη Καντάθ»). Το best-seller των τελευταίων 12 μηνών. Τα βιβλία της σειράς «Game of Thrones » του G.R.R. Martin, εκδόσεις «Anubis». Η τηλεοπτική διασκευή του πρώτου και του δεύτερου εκτίναξαν στα ύψη τις πωλήσεις μιας σειράς που έτσι κι αλλιώς ήταν από τις πιο δημοφιλείς των τελευταίων ετών.

Προτάσεις από τις νέες κυκλοφορίες. Η ανθολογία «Σκιές πάνω από το Ίννσμουθ», εκδόσεις «Jemma Press». Εμπνεόμενοι από την κλασική ιστορία του H.P. Lovecraft, μερικοί από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς του φανταστικού (N. Gaiman, B. Lumley, R. Campbell, K. Newman κ.ά.) δίνουν τη δική τους εκδοχή για το στοιχειωμένο ψαροχώρι της Νέας Αγγλίας. Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Kingkiller Chronicle» του Patrick Ruthfuss, «Το όνομα του ανέμου», εκδόσεις «Anubis». Σύγχρονη ηρωική φαντασία που απέσπασε διθυραμβικά σχόλια από κοινό και κριτικούς. Η επανέκδοση του εμβληματικού «Φαρενάιτ 451» του R. Bradbury. Το βιβλίο που σημάδεψε την ιστορία της Επιστημονικής Φαντασίας κυκλοφορεί με το αυθεντικό εξώφυλλο της πρώτης αμερικάνικης έκδοσης (εκδόσεις «Άγρα»). •

25

Στο ΟΞΥΓΟΝΟ γίνονται πολλά αυτό το φθινόπωρο: σεμινάρια και εργαστήρια για ενηλίκους με άξονα το βιβλίο και την ανάγνωση, τη γλώσσα, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, λέσχες ανάγνωσης, παρουσιάσεις βιβλίων και πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα για τους μικρούς βιβλιόφιλους, προβολές ταινιών, αφιερώματα σε βιβλία και αγαπημένους συγγραφείς. Ενημερώσου στο www.oxygonometaixmio.gr και έλα και εσύ για μερικές ανάσες πολιτισμού!

Άγνωστη Καντάθ Αιμ. Γρεβενών 6 και Δημ. Γούναρη Τ.Κ 546 21 Τηλ: 2310 227010, 229060 Fax: 2310 229060 www.kadath.gr info@kadath.gr Στην Άγνωστη Καντάθ, το βιβλιοπωλείο του Φανταστικού στη Θεσσαλονίκη, βρίσκει κανείς, πέρα από τα βιβλία των εκδόσεών μας, μια τεράστια συλλογή από βιβλία Science Fiction, Fantasy, Horror ελληνικά, αγγλικά και αμερικάνικα, Graphic Novels, Fantasy Art Albums, Puzzles, χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα που θα γοητεύσουν τους λάτρεις του είδους.

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

Ρετρό Aκούει και γράφει στις 45 στροφές ο Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης Ε: archiepan@hotmail.com

Joe Strummer

“Earthquake Weather” (1989, Epic)

Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει στη δισκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…

Περπατώντας στην Άνω Πόλη. Ακόμα έχει ζέστη. Καφετέριες με φοιτητές που βλέπουν ποδόσφαιρο, γιαγιάδες που πλένουν μπαλκόνια, μηχανάκια που μαρσάρουν, βενζινάδικα με υπαλλήλους που καπνίζουν αριμανίως...Η Θεσσαλονίκη προσπαθεί ν’ αφουγκραστεί τους ήχους του μέλλοντός της, με το ένα μάτι πάντα στραμμένο προς το βαλκάνιο παρελθόν της. Hell this is Gangsterville bring your money to the shore, Yeah Gangsterville …The television is always thinking about real people- especially when it’s hungry… Πιτσιρικάδες φωνάζουν τ’ όνομά μου βλέποντάς με στο δρόμο. Σαββατόβραδο και κυκλοφορούν με τις όμορφες αγκαλιά. Μεγάλωσαν. Κάνουν χαβαλέ, βγάζοντας κοροϊδευτικά τη γλώσσα σε καθετί συντηρητικό. Έτσι δεν ήταν πάντοτε; Let me rock it out on shouting street, Just like Eddie Cochran… Όλοι συζητάνε για λίστες. Λίστες φυγόδικων, λίστες με φάρμακα, λίστες με ψώνια, λίστες με απλήρωτα γραμμάτια, απλήρωτους λογαριασμούς, λίστες με δανεικούς παίκτες, λίστες- εντέλει- μ’ ανεκπλήρωτα όνειρα.

Wait for all the lights, All the lights in town to go out, Avoid looking in the mirror, Turn the car and go south- Follow the Pole Star… Βάζεις τον γερο-Τζο στο πικάπ να λέει τα δικά του, ενώ ετοιμάζεσαι για να βγεις έξω. Βουρτσίζεις τα δόντια σου μηχανικά. Φτύνεις στο νεροχύτη. Ντύνεσαι. Αρωματίζεσαι. Σηκώνεις τη βελόνα, κλειδώνεις το σπίτι. Τα στιχάκια απ’ το Sleepwalk καρφώνονται στο μυαλό σου: Matchbooks of lonely places I’ll never find / Clocks on wall spaces, some peace of mind / I’ll never find What good would it be/If you could change every river That ran through your life and mine? • εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

26

27

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

28

La Tia Rita Van Shangay Γράφει η θεία Ρίτα

Αγαπητή Ματούλα, Είμαι χαρούμενη. Την εβδομάδα που πέρασε μας έδωσαν κιόλας διακοπές, όχι όπως εκεί στην Σι Λα Ντα που με το που αρχίζει ο Σεπτέμβρης μας κόβουν τη χαρά κατακαλόκαιρο και σκοτωνόμαστε στη δουλειά. Γιορτάσαμε όλοι οι εργάτες την επέτειο του ΚΚΚ, ορκιστήκαμε ότι θα δουλέψουμε με διπλάσιο πάθος την ερχόμενη εβδομάδα, μας είπαν ότι έτσι κι αλλιώς θα δουλέψουμε διπλάσιο ωράριο οπότε κάνει καλό να το λέμε πάθος, κομμούνα και αφηρημένη ποίηση πάνε μαζί, όπως ο Μειμαράκης με το Βουλγαράκη και τον Πολύδωρα. Πήρα το μπόγο μου και πήγα με τα πόδια στο τρένο, το μετρό είναι κλειστό για συμπαράσταση στους σι λα ντα μπάτσους, 6 μέρες τις έφαγα να φτάσω, το έκανα μέσω Πεκίνου επειδή στο κέντρο απαγορεύονται οι συναθροίσεις για να τονωθεί ο τουρισμός της επαρχίας. Με χίλια βάσανα έφτασα Χάντζοου που είναι το πάρανταις επί γης, το είχε δηλώσει κάποτε σε μια επίσκεψη του ένας τροϊκανός, ο Μάρκος Πόλο, Γερμαναράς που είχε μετοχές στη Φολκσβαγκεν και έσκουζε ‘ντας ιστ άιν παραντάκι, παραντάκι Χανς, κομ κομ’. Αυτός μάλλον πούλαγε παραμύθι για να κάνει μπίζνες με τους κοντούς, το μόνο που είδα ήταν κάτι μαύρα καλαμπόκια, μια μαύρη λίμνη, ένα μαύρο νέφος και ένα μαύρο καψερό σμήνος κοντών να χαζεύουν ένα σιντριβάνι με δέος παράστασης Ηρωδείου σε φεστιβαλική βίρτσουαλ πραγματικότητα Λούκου. Που να ήξεραν και αυτοί πως περνούσαμε εμείς όταν ερχόταν η Μέρκελ στο Σι Λα Ντα, πόσο μου λείπει η ιντεράκτιβ διασκέδαση, μαύρη από το ξύλο και καπνιστή! Σίγουρα μαζί μου συμφωνούν και τα καβούρια, διότι και γι’ αυτά μόνο παράδεισος δεν είναι το μέρος, τα πουλούσαν κάτω από μια πινακίδα ‘σπάισι κραμπς ιν πάνικ μπάιινκ’ και δεν είναι λίγο να σε μασουλάνε τηγανιτό ενάμισι δις κοντοί. Μια ταύτιση με τα βρώμικα σε αγανακτισμένο μουντ Συντάγματος την ένιωσα, την αλήθεια θα την πω. Άσε που καθόμουν στο σιντριβάνι σαν τη χαζή και περίμενα τις σπάις γκέρλς ιν πάνικ, τι να ξέρω η δόλια μετανάστρια όταν βλέπω να χειροκροτούν το νερό, περίμενα ανκόρ με βυζάκια έξω. Στο μεταξύ πείνασα και στην προσπάθεια μου να τσιμπήσω μια δαγκάνα μου έχωσαν μια σφαλιάρα και με έβαλαν να φωτογραφίζομαι 3 ώρες με τα μούλικα των κοντών, επειδή λέει είμαι τριχωτή με κόκκινο μάγουλο και δεν έχουν ξαναδεί τρίχα σε κόκκινο φόντο. Ακούς πόσο άσχημα μου μιλάνε? Και όλα αυτά επειδή, Ματούλα μου, δεν είσαι εδώ να με σουλουπώσεις λιγουλάκι στο πιγούνι και στο μπραζίλιαν και έχω τα μούλικα αντί για τον Μπάμπη να κάνουν κούνια εκεί χάμω. Μην ξεχάσω να σου πω ότι έκανα σεξ με έναν Γάλλο μετανάστη, αλλά ήταν άρρωστος ο καημένος. Είχε αυτή την καταραμένη ασθένεια του πεκινουά, ξέρεις, που όλα είναι μικρά και δεν μεγαλώνουν με τίποτα, ούτε με ευχέλαιο του Πειραιώς παμμακάριστου. Άντρας της εβδομάδας: ο ανώνυμος γνωστός άγνωστος εποχιακός μπάτσος.• 29

εξώστης.

31 Mαϊού 6 Ιουνίου εξώστης.

17 - 23 Mαϊού 2012