εξώστης
T. 500+424 12.04.12 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
Editorial
Φωτογραφία: Ιωάννα Χατζηανδρέου
Αυτοκαταστροφικές
ξεχύθηκαν
Λοιπόν, τι λέει, θα το δούμε το λιγοστό φως
στους δρόμους, σωτήρες πολλοί μπροστά
κραυγές
που μας δείχνει το δρόμο — ή θα εξακο-
μας, στους εικονικούς τοίχους που συνδέουν
λουθεί το βλέμμα να μένει καρφωμένο στο
(και δε χωρίζουν) τις ζωές μας, στα μπλογκ,
ντουβάρι της απελπισίας;
στις βουβές μας ιδέες. [ Για τα πρακτικά: το επόμενο τεύχος θα κυΜια παγκόσμια σιωπηλή επαναδιαπραγμά-
κλοφορήσει στις 26 του Απρίλη, τη γνωστή
τευση του υποτιμημένου μας χρέους με τους
απογευματινή ώρα, και πάντα με το πατίνι,
εαυτούς μας: τι μου οφείλω, τι μου χρωστώ,
με το ποδήλατο και με το δανεικό (επ’ αόρι-
τι έχω να λαμβάνω απ’ την πάρτη μου έως
στον κι αυτό) καρότσι του σούπερ-μάρκετ.
ότου πάψουν να καταλήγουν οι μέρες μας
Εις το επανιδείν].
με ομοιοκατάληκτες λέξεις: αυτή είναι η αναγκαιότητα της εποχής, κι ας προστάζει η μόδα λόγια και παρακινήσεις στην επ’ αόριστον απεργία από τη ζωή.
Μαρία Φαρδέλλα
Περιεχόμενα Στήλες 04 Φιξ Καρέ 05 Mind the Art 10 Μεθυσμένο παραμύθι 11 Υπεραστικό κορίτσι 11 Θεσσαλονίκη επιτόπου 12 ΑΗ|ΗΑ 13 Borderlife 20 Εξώστης Θ 22 Fahrenheit 451 25 Ρετρό 25 Ison Tomorrowords 28 Urbanities. 28 Χάνει μπαλ 29 La tia Rita 30 Το τέλος της μιζέριας. Θέματα: 14 «Η σιωπή είναι χρυσός» 23 Συνεντεύξεις: Νίκος Δήμου 24 Μπάμπης Μπατμανίδης 26 Greek Hip Hop against ACTA
COVER Το εξώφυλλο επιμελήθηκε η kuki graphics
Ταυτότητα
Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός κινηματογραφικής ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Assistant art director: Λία Τσιμπιλή • Διόρθωση κειμένων: Γιάννης Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρήστος Κουλεμάνης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Θούλη Μισιρλόγλου, Μάρα Τσικάρα, Γιάννης Βασιλείου, Τάσος Μελεμενίδης, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης, Θανάσης Ψαρράς, Γιώργος Φ. Φωτιάδης, Δέσποινα Πολυχρονίδου, Γιάννης Χατζηγώγας, Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης, Γιώτης Ποσπορέλης, Αλέξανδρος Μέλης, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Rita Van dengayged, Αντώνιος Γιαννόπουλος. • Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.: 54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575
www.exostispress.gr
• e-mail: info@exostispress.gr • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press
Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577 Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού. 3
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Φιξ καρέ Επιμέλεια: Μαρία Φαρδέλλα
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
4
Mind The Art Επιμέλεια: Θούλη Μισιρλόγλου
5
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Mind The Art
Παρασκευή 13/4 SPITIMOU.groundfloor A LIVE TRIBUTE TO mr LEONARD COHEN Kostas Maginas:Guitar/ Semeli Tagara: Guitar/ vox ώρα 21.00 Είσοδος ελεύθερη
Κυριακή του Πάσχα 15/4 Ράδιο Σίτυ (Παρασκευοπούλου 9) «Γυναίκες στα Πρόθυρα Νευρικής Κρίσης» των Jeffrey Lane David Yazbek Τηλ: 2310-824970, 2310-819153 Προπώληση εισιτηρίων: Στο ταμείο του θεάτρου Ώρες ταμείου: Καθημερινά,10:30 - 14:00 & 17:30 - 22:00 Τιμές εισιτηρίων: 22E (κανονικό), 16E(φοιτητικό)
Από Τρίτη 17/4 Θεατρο Αμαλία (Παρασκεύοπούλου 71, τηλ.2310-869869) “1ο Θεατρικό Φεστιβάλ της Πόλης” 8 θεατρικά σχήματα της Θεσ/νικης παρουσιάζουν τις παραστάσεις τους σε ένα πρωτότυπο Φεστιβάλ. Τα σχήματα που συμμετέχουν: Κ.Θ.Ε.Θ. – Ομάδα Άνευ Προηγούημενου – contACT enseble – Θεατρική ομάδα «Διαδρομανείς» - Πειραματική ομάδα έρευνας παραστατικών τεχνών «Α4Μ» (αφορμή) - Ομάδα «Μαύρος Γάντζος» - Ομάδα τέχνης «Oberon» -Ομάδα Θεάτρου Ars Moriendi. Γενική είσοδος: 10 εύρω
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Δεύτερα 16/4
Τρίτη 17/4
Θέατρο ΟΡΑ (Αντ. Καμάρα 3, τηλ 2310232799 και 6986803477) “17 Σεπτέμβρη” Αγάπη, Σοφία, Ελπίδα. Τραγελαφικές στιγμές. Μία κωμωδία... Κείμενο - Σκηνοθεσία: Έφη Δρόσου Μόνο για 8 παραστάσεις ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Κανονικό 10E, Φοιτητικό και μαθητικό 8E, ατέλεια 5E, ομαδικό 8E
ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ Αφιέρωμα στον Gene Kelly με θέμα: «Ο χορός είναι η ζωή μου» Παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Λευτέρης Κογκαλίδης, με υλικό από το προσωπικό αρχείο του. Η είσοδος είναι ελεύθερη ώρα 20.00
Παρ. 20 & Πέμ. 26-27/4 Love Casual Living (Εθν. Αντιστάσεως 16, τηλ. 2310 441601) Tony Sfinos & the Playmates Ώρα έναρξης 22.00 Τιμή εισητήριου: 7 ευρώ
6
Παρ.- Κυρ. 20-29/4 Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης Αναζητώντας τον Αττίκ! Η παράσταση φαινόμενο που αγάπησαν κοινό και κριτικοί κερδίζοντας επάξια τον τίτλο «Παράσταση της χρονιάς» Ιδιαίτερα τιµητική η παρουσία της Ζωζώς Σαπουντζάκη Τιμές Εισιτηρίων: Α 35E, Β 30E, Γ 25E PARTIAL VIEW 18E ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΑ (ΠΕΡΙΟΡ. ΑΡΙΘΜΟΣ) 45E
Παρασκευή 20 & 21/4 O ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΣΤΟ ΒΕΡΓΙΝΑ από τον Χατζιδάκι, τον Θεοδωράκη, τον Μούτση και τον Γκάτσο … στο ‘’Ποδήλατο’’, στο ‘’Λευκό τον Πύργο’’, στο ‘’Κάτσε Καλά’’, στο ‘’Μόνο μια Φορά’’ και στο ‘’Τώρα μη Μιλάς’’. Θέατρο Βεργίνα του Regency Casino Thessaloniki Εισιτήρια, στην τιμή των 15E, διατίθενται στο box office του Regency Casino Thessaloniki, ηλεκτρονικά στο www.i-ticket.gr , τηλεφωνικά (με τη χρήση πιστωτικής κάρτας) στο 210-6786000 ή στο 801 11-60000, και στα καταστήματα Public. Στην τιμή περιλαμβάνεται είσοδος στο Καζίνο, είσοδος στο Θέατρο Βεργίνα, καθώς και 1 ποτό κατά την διάρκεια της παράστασης. H είσοδος επιτρέπεται σε άτομα άνω των 21 ετών.
Mind The Art
Παρ. 20 & Σάβ. 21/4
Παρ. 20 Κυρ. 22/4
Τετάρτη 25/4
Τετάρτη 25/4
Σεμινάριο Κυτιοποιίας Εισηγητής: Σπύρος Κωστουλάκης, Γραφίστας partizan (βαλαωρίτου 29) Κυτιοποιία είναι η τέχνη για την σωστή προβολή και αποθήκευση των προϊόντων. Ξεκινώντας από την ιδέα, το σχέδιο και την αισθητική ακόμα και του ίδιου προϊόντος, σχεδιάζουμε ένα κουτί για να προφυλάξουμε, να αποθηκεύσουμε και να παρουσιάσουμε ένα προϊόν στην αγορά. Στο τέλος του Σεμιναρίου θα δοθεί στο καθένα ένα CD με 100+ καλούπια κουτιών σε .pdf Ώρα 18:00 - 21:00 Κόστος: 100E
Ξενοδοχείο THE ΜΕΤ HOTEL 2ο ΚΟΙΝΟ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Με αντικείμενο την αντιμετώπιση των καρδιοπαθειών στις χώρες της Μεσογείου
A Balkan Tale Μια Βαλκανική Ιστορία Έκθεση Γενί Τζαμί Αρχαιολογικού Μουσείου 30 5 φωτογράφοι και 7 ιστορικοί παρουσιάζουν 50 μνημεία της οθωμανικής περιόδου και συνάμα μια ασυνήθιστη αφήγηση της ιστορίας των Βαλκανίων.
«Τα κινήματα της Ρωσικής Πρωτοπορίας (1900-1930)»
Papercut Live Block 33 26ης Οκτωβρίου 33
Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Μονή Λαζαριστών) Επιμέλεια: Μαρια Τσαντσάνογλου, Α. Χαριστού Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη Τ: 2310 589140-1 & 3
Οι Πόρτες ανοίγουν στις 21:00 ΕΙΣΟΔΟΣ 05 ΕΥΡΩ! Προπώληση εισιτηρίων στα: metropolis - Stereodisc - Lotus record shop e-ticket: www.papercut. eventbrite.com
Πέμπτη 26/4
Πέμπτη 26/4
Κινηματογράφος Φαργκάνη Σούπερ Δημήτριος Επιστρέφει στην πόλη μας η ιπτάμενη ελληνική λεβεντιά! Πληροφορίες προσεχώς.
* Εκτός από τα συμπεράσματα του Συνεδρίου είναι μια ευκαιρία για το ελληνικό κοινό να ενημερωθεί πως αντιμετωπίζονται σήμερα στην Τουρκία θέματα όπως: τα γενόσημα, η συνταγογράφηση των φαρμάκων, η τιμή των stends κα. Υπενθυμίζεται πως και η Τουρκία πέρασε από τη «βάσανο» του ΔΝΤ.
Συνάντηση Εργασίας - Θεσσαλονίκη Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014 στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Θεσσαλονίκης Θέματα προς συζήτηση: • Ενημέρωση για την μέχρι τώρα πορεία από την ημέρα κατάκτησης του τίτλου • Παρουσίαση του σχεδίου εργασίας για τα έτη 2012, 2013, 2014 • Παρουσίαση των 11 θεματικών αξόνων δράσεων • Δημιουργία ομάδων εργασίας πάνω στους θεματικούς άξονες δράσεων Η εκδήλωση είναι ανοιχτή προς όλους/ όλες
Σάββατο 28/4 DR. SKIN FESTIVAL 1st ANNIVERSARY CELEBRATION AΠΟΘΗΚΗ 8 OPEN AIR | ΛΙΜΑΝΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΈΝΑΡΞΗ 18:00 | ΛΗΞΗ 07:00 ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ : 5 EUR Προπώληση : DR. SKIN TATTOO STUDIOS (Π.Π. Γερμανού 5 + Γκαρμοπλά 6 - Μπιτ Παζάρ) S.O.S. | Η ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΞΕΚΙΝΑ ΣΤΙΣ 11/4 Ο δόκτορας γιορτάζει 1 χρόνο από την ίδρυση του και είστε όλοι καλεσμένοι σε μια βραδιά που αρχίζει νωρίς και τελειώνει αργά και με line up που δεν αφήνει κανένα αδιάφορο. Το πρόγραμμα συμπληρώνουν παράλληλες δραστηριότητες όπως χορός, ράμπες, εκθέσεις κ.α. on stage: NIGHTSTALKER | ΕΙΣΒΟΛΕΑΣ | ΧΑΤ ΤΡΙΚ | ΒΟΡΕΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ | DETRO | DJ BOOKER & SKONE | ΠΕΡΣΙΝΑ ΞΙΝΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ | ΜΟΝΚΕΥ ΜΕΝ BUSINESS
7
Πέμπτη 26/4
Συνεχίζεται ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΚΕΤΒΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Λ. Στρατού 2Α Στην έκθεση συμμετέχουν 65 εικαστικοί του ΣΚΕΤΒΕ με έργα ποικίλων διαστάσεων και τεχνοτροπιών. Προσφοράς στους Γιατρούς του Κόσμου. Δευτέρα με Σάββατο: 10:30-13:30 και 17:3020:30 Κυρ.: 10:30-13:30 Κλειστά: 12 - 18 Απριλίου
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Mind The Art
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
8
Mind The Art
9
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Μεθυσμένο Παραμύθι Γράφει η Μάρα Τσικάρα - E: methparamithi@yahoo.gr
Μεγάλη εβδομάδα για μικρά όνειρα Μια συνομιλία με τη ζωγραφική του Δημήτρη Μοράρου
Μ. Δευτέρα Δεν έχει σχολείο σήμερα. Ούτε γάλα. Η μαμά άρχισε τις δουλειές. Εγώ μιλάω με τον Μπουντόνγκα. Φίλος φανταστικός. Του εξηγώ το θείο δράμα και προσπαθώ να τον πείσω να φορέσει φούστα στην εκκλησία. Ο μπαμπάς φέρνει μια κασέτα με ύμνους της μεγάλης εβδομάδας από μια Ειρήνη Παπά. Ω γλυκύ μου έαρ ξανά και ξανά- νωρίς είναι ακόμα φωνάζει η μαμά… ο ουρανός συννέφιασε. Μ. Τρίτη Συνήθως Τρίτη πάω στην Κρήτη. Τρένο για Αθήνα και μετά Πειραιάς και μετά μπαρκάρω στο Λατώ και λογικά, ξημερώματα θα είμαι στη Σούδα. Στη διαδρομή κοιμάμαι ή βαριέμαι ή μιλάω με τον απέναντι. Ας πούμε ότι ξεκίνησα χθες και σήμερα έφτασα κιόλας στα Χανιά, βλέπω τα χρώματα να αλλάζουν στο λιμάνι. Καφές στο Μελτέμι. Δεν έχω κινητό, περιμένω τον ήλιο να ξυπνήσει. Ή πάω στο Νότο. Εδώ ο καιρός είναι καλός κι εγώ φορτωμένη με πόλη και βιβλία. Στήνω κάτω από έναν κέδρο και περιμένω να νυχτώσει. Δεν φοβάμαι. Αύριο θα είναι μια άλλη μέρα. Μ. Τετάρτη Εσύ είσαι μεγάλος, φοιτητής και λείπεις στη Μύκονο. Εγώ είμαι μικρή και πρέπει να διαβάσω για το φροντιστήριο. Ιστορία, Αρχαία, Λατινικά. Οι καμπάνες πιο πένθιμες από ποτέ. Να μπω στο Πανεπιστήμιο κι όλα θα αλλάξουν. Μ. Πέμπτη Δεν έχεις δει χειρότερα αβγά. Τζάμπα ξύρισα τις γλάστρες και πετσόκοψα καλτσόν. Στα κάγκελα μια κόκκινη πετσέτα. Κόκκινα και τα λουστρίνια Νο 25 και το φιογκάκι στη λαμπάδα κι η ενοχή μιας αμελούς νονάς. Always look on the bright side of life… σφυρίζω πάνω απ’ το σταυρό. Μπροστά μου θάλασσα ή η γέφυρα του Καρόλου στην Πράγα- δεν θυμάμαι. Πάντως κάποιος έπαιζε μουσική με ποτήρια κι ήταν μια μέρα πριν τη… Μ. Παρασκευή Αμοργός. Φαναράκια έξω από τα σπίτια. Μαργαρίτες στα καλντερίμια. Καθόμαστε στη Λότζα και μας ραντίζουν με κολόνιες. Να και τα «πασχιάτικα» γι’ αυτούς που έφυγαν. Ή δεν ήρθαν ποτέ. Λουλούδια, δαντέλες και άρτοι. Πότε κερνάνε τον χαλβά, τις ελιές και την ψημένη ρακή; Tότε. Είμαστε κλεισμένοι στο δωμάτιο και δεν παίρνουμε χαμπάρι. Μετά θα πάμε για τσίπουρα στην Άθωνος. Ή στο Βόλο. Μ. Σάββατο Ξυπνάω στην Κέρκυρα και περιμένω τη θεία από το Σικάγο να ρίξει τη στάμνα στο κεφάλι καλού γαμπρού. Ο Ορέστης Μακρής αγριοκοιτάζει ή πίνει στο καφενείο ή ξεγεννάει στο στάβλο τη φοράδα. Ανέβασέ μου το μαξιλάρι, φωνάζω κι έτσι φτάνω ίσαμε τη Μονή Βλατάδων. Σαν τον Χορν, νεότατο, χοροπηδάω στα σκαλάκια. Πες μου μια λέξη... μα εσύ διάολε δε λες κουβέντα μόνο ανάβεις το τσιγάρο με άγιο φως. Μυρίζει καμένο μαλλί, αέρινο φιλί και λαχτάρα μαγειρίτσας. Γύρω μου του Χίτσκοκ τα πουλιά και στρακαστρούκες. Άγιον Πάσχα Μπα. Πού να τρέχω… Σπίτι θα ‘μαι. Αν δεν τρελαθώ κάτι θα ‘βρω να κάνω.• εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
10
Υπεραστικό κορίτσι Γράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου
Κάποτε είχα διαβάσει σε έναν τοίχο τη φράση «Φρόντισε να κάνεις πολλά λάθη». Και τελικά διαπιστώνω πως έχει μια διεστραμμένη βάση αυτή η θεωρία. Τα λάθη που κάνουμε στη ζωή μας, παύουν να είναι λάθη αν τα διορθώσουμε σωστά. O Jan Vormann ανέλαβε να διορθώσει σημεία στα κτίρια ενός μικρού χωριού στην Ιταλία, και κοίτα να δεις πόσο όμορφο είναι. Το λάθος έγινε σωστό. Οι αποφάσεις που μας οδηγούν σε λάθος σχέσεις, λάθος επιλογές, λάθος σπουδές, λάθος δουλειές, αν τις καταλάβουμε νωρίς και τις αλλάξουμε, αποδεικνύονται σχεδόν θησαυρός. Οι λανθασμένες κινήσεις σου δίνουν τη δυνατότητα να φτάσεις στα άκρα τον εαυτό σου, να τον ξεβολέψεις, να ανοίξεις καινούργιους δρόμους. Ας μη γελιόμαστε, έκανες λάθη, και ένας θεός ξέρει πόσα ακόμη θα κάνεις. Το λάθος τεστάρει. Το λάθος ξεσκαρτάρει σχέσεις, φίλους, καταστάσεις. Καμιά φορά η λάθος επιλογή σε οδηγεί στο σωστό σημείο. Και αφού το λάθος έγινε, πάει τώρα, το έκανες, κλαψ λυγμ, βρε τι πάθαμε, τι κακό μας βρήκε, μπλαμπλα. Μετά όμως αφού χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, τι; Δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν το κλάμα πάνω από την καρδάρα με το χυμένο γάλα. Αντ’ αυτού δες τις επιλογές σου από εδώ και πέρα. Αν «όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη», τότε σίγουρα δεν πήραν όλοι την ευθεία οδό, αλλά όλοι, κάπως τελικά, έφτασαν εκεί. Κοίτα εδώ. Χαλασμένο περβάζι, διορθώνεται με λέγκο, γίνεται έργο τέχνης. Γι’ αυτό σου λέω.. •
11
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Βακάρ και Χουμαγιούν ανέστησαν. [ 1 ] Εκεί βαθιά στο κύτος του αεροσκάφους, στο κοίλο αμπάρι με τις αποσκευές των ταξιδιωτών και τα εμπορεύματα (αλλά και με την ησυχία: την ησυχία που καλύπτει με το βάρος της όλα τα τριξίματα της πτητικής αγωνίας των μετάλλων· την ησυχία και, βέβαια, το σκοτάδι), είναι κι αυτά τα δυο φέρετρα, φτηνά και λιτά όπως πρέπει να ’ναι όλα τα οχήματα προς το βασίλειο της απόλυτης ισότητας και της απόλυτης συνώνυμής της, της σκλαβιάς. Δύο φέρετρα από λάκα. Απλά, λιτά, με έξοχες γραμμές, φτηνά αλλά καλοφτιαγμένα φέρετρα — κάσες, που τα λένε. Κάσες. Ίσως και με ανάγλυφο σταυρό επάνω τους, στο καπάκι· ίσως και με χωρίς. Σίγουρα πάντως όχι με εγχάρακτη ημισέληνο, σίγουρα όχι σκεπασμένα με την ελληνική σημαία, ή —υποθέτω— με το πακιστανικό αντίστοιχο σύμβολο κυριαρχίας. Και, βέβαια, κάτι τέτοιο δε θα ’χε καμιά σημασία. Απολύτως καμία: εδώ έχει σκοτάδι, και το μέταλλο δεν έχει μάτια. (Δεν έχει τίποτε σημασία, πια). Έστω λοιπόν τώρα πως τα καπάκια (πρώτα το ένα, κι ύστερα από μερικές στιγμές και το άλλο) ανασηκώνονται ελαφρά, μετακινούνται, σέρνονται αργά-αργά τοξοειδώς πάνω στα τοιχώματα των φερέτρων και (αν δεις λίγο πιο προσεκτικά) αποκαλύπτουν ένα χέρι πρώτα, κι έπειτα άλλο ένα, και εντέλει τέσσερα τον αριθμό, δύο και δύο, κι έπειτα δυο κεφάλια και δυο λαιμούς και δυο στέρνα, και όλα τα υπόλοιπα που απαρτίζουν τον άνθρωπο. (Αν αυτά είναι ο άνθρωπος). Και νά: οι δύο άντρες σηκώνονται όρθιοι, μέσα
νικά, στα ελληνικά, οι πιο πολλοί είναι ντόπιοι και μιλούν στη γλώσσα τους, έχουν αγωνία και τους κοιτούν με το μάτι γουρλό — α! τα ελληνικά, τα ελληνικά — παράξενη γλώσσα, κάπως, πώς να την πεις, κάπως βαριά, κάπως συρτή, κάπως πυκνή, λίγο σαν ευέλικτος πολφός όμορφων νοημάτων, με λέξειςσφήνες που κολλάνε σα βαγόνια τρένου μπροστά και πίσω η μία από την άλλη —τρένου, τρένου, βαγόνια: τρένου— και σε δυσκολεύουν γιατί πρέπει να τις κατανοήσεις και να τις μεταφράσεις στα πουντζάμπι μία-μία, και μετά άντε ξανά να τις επανασυγκολλήσεις —δύσκολη, δύσκολη, τι να λέμε—, κι οι πιο πολλές διαταγές και εντολές και συμβουλές και-και-και τώρα δα δίνονται στα ελληνικά — κι όχι που δεν τις καταλαβαίνουν ο Βακάρ και ο Χουμαγιούν, μια χαρά τις καταλαβαίνουν, είναι ξεκάθαρα πράγματα, ξεκάθαρες κουβέντες, διαταγές για ζωή, απλώς δεν υπάρχει χρόνος τώρα για γλώσσες και για έννοιες που η μια σπαράσσει την άλλη κι όλες μαζί αυτοσυντρίβονται στην ουσία τους, και ξανανασταίνονται και φτου κι απ’ την αρχή, τώρα είναι χρόνος μόνο για χέρια πάνω στα μέταλλα και στα πλαστικά που ζουλάνε αυτούς τους φουκαράδες —ο μοσχομυριστός άντρας είναι αναίσθητος, αλλά η γυναίκα αχ, αχ, αχ, πώς πονάει η γυναίκα, Μη μ’ αφήνεις, παιδί μου, μη, μη, μη μ’ αφήνεις, Δε σ’ αφήνω, θεία, δε θα σ’ αφήσω, θεία—, τώρα είναι χρόνος μόνο για χέρια, όχι για λέξεις σε καμιά γλώσσα. [ 3 ] Κι ο μεγάλος βγάζει ένα πακέτο τσιγάρα κι έναν ωραίο μαβή αναπτήρα από μια τσέπη και κερνάει τον μικρό,
στην κάσα του ο καθένας, και ψάχνουν το βλέμμα του άλλου· με τα πολλά, επειδή το σκοτάδι δε βοηθάει, το καταφέρνουν. Κι έπειτα, τεντώνουν τα χέρια και αλληλοψαύονται. Θέλουν να διαπιστώσουν (υποθέτουμε, πάλι, εμείς) αν υπάρχουν πράγματα στρεβλά εκεί, πράγματα που λείπουν ή που, τέλος πάντων, αλλοιώθηκαν. — Όχι. Καθετί είναι στη θέση του, καθετί είναι ωραίο· καθετί είναι όμορφο. Χαμογελούν στη διαπίστωση και, γέρνοντας, μισοαγκαλιάζονται. Και παίζουν λίγο, συγκινημένοι, ανακουφισμένοι, τα μάτια. (Γιατί και οι δυο φοβόντουσαν πως… Αλλά ας είναι. Ας μένει ο λόγος). Και ο πιο μεγάλος, ο Βακάρ, ανακατώνει μετά τα κορακίσια μαλλιά τού Χουμαγιούν, του πιτσιρικά. Και τώρα (κοίτα να δεις) γελάνε. Τα δόντια τους αστράφτουν μια στάλα — χάρη στη φιλντισένια στιλπνότητά τους, μα και χάρη, πια, στο σκοτάδι. Κι έπειτα… έπειτα ρίχνουν τα χέρια κάτω· και μένουν για κάμποση ώρα να κοιτιούνται αμίλητοι, μ’ ένα συνένοχο χαμόγελο στα χείλη. [ 2 ] Είναι αρκετός κόσμος εκεί, καμιά δεκαπενταριά, κι ο ένας, ο Βακάρ, έχει χωθεί μέσα στο ντελαπαρισμένο αμάξι και πολεμάει να σύρει έξω τη γυναίκα με το σπασμένο πόδι —δύσκολη, δύσκολη δουλειά—, κι ο μικρός τραβάει τον άντρα από το παράθυρο κρατώντας τον απ’ τις μασχάλες κι έχοντας χώσει το κεφάλι στα μαλλιά του που μοσχομυρίζουν σαπούνι: ίδια, ολόιδια μυρωδιά με του παππού του, κοίτα να δεις — και πρέπει να βιαστούν, να βιαστούν, κι οι άλλοι όλοι κοιτάνε, τραβάν και σπρώχνουν και πιέζουν, φωνάζουν, δίνουν οδηγίες (στα ελλη-
κι ο Χουμαγιούν ντρέπεται λίγο, αλλά μόνο λίγο (κι έπειτα, τι στο καλό, τα ’κλεισε τα δεκαοχτώ), και το παίρνει, κι ανάβει με τη φωτιά που του προσφέρει ο Βακάρ και τραβάει βαθιά τον καπνό. Ωραίος, ωραίος καπνός, παχύς κι όλο μυρωδιές, κάπως σα να καις χόρτα στο λιβάδι, στην εξοχή, και — και το λιβάδι τού ’φερε στο νου τις αδελφές του — πόσο είναι τώρα; έξι, και οχτώ, και δέκα χρονώ, πιο όμορφες δεν έχει ο κόσμος όλος, και πάν’ δυο χρόνια που ’χει να τις καμαρώσει από κοντά, αλλά τώρα θα— [ 4 ] Αυτή τη λέξη («Τρένο!») την κατάλαβαν, βέβαια, πιο καλά κι απ’ τ’ όνομά τους· μα όχι, κι ας σκόρπισαν οι άλλοι οι δεκαπέντε, όχι, Δε θα σ’ αφήσω, θεία, έχει πει ο ένας, και, Σαπούνι, αχ, αχ, μην πάψει να μοσχοβολάει έτσι, σκέφτεται ο άλλος: και είναι αυτά τα δυο (αυτά τα δυο) πιο δυνατά από τη λέξη που ακούστηκε μιαν ακόμα φορά, μια τελευταία φορά, και που με το βαρύ νόημά της ταξίδεψαν έπειτα από μιαν ανάσα για τριακόσια ωραία μέτρα αγώνα. [ 5 ] Στέκουν και καπνίζουν αμίλητοι εκεί, στο κύτος του αεροσκάφους, και σκέφτονται πόσο ωραίοι είναι. Και κλείνουν ο ένας το μάτι στον άλλο, σφίγγουν από μια γροθιά , και τις χτυπάνε καμαρωτά μεταξύ τους. Κι οι καύτρες τους λάμπουν στο σκοτάδι· το καταυγάζουν· και μεταφέρουν ένα χαρμόσυνο άγγελμα: ένα Ευαγγέλιο. [ 6 ] (Στον ίδιο αεροδιάδρομο, τέσσερις μέρες έπειτα από το δικό τους ταξίδι, ένα άλλο αεροπλάνο, αν και με ανάστροφη πορεία, θα κάνει την ίδια δουλειά). — Κυριάκος Αθανασιάδης.
AH
HA
Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης
13
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Η σιωπή είναι χρυσός Για το σύνολο σχεδόν των μέσων η σιωπή στο θέμα των
Επιμέλεια: Θανάσης Ψαρράς
σχεδιαζόμενων μεγάλης κλίμακας εξορύξεων χρυσού, χαλκού και άλλων μετάλλων στους νομούς Χαλκιδικής, Κιλκίς και Έβρου είναι χρυσός. Τα τραστ των εθνικών εργολάβων που τυγχάνει να έχουν και από δυο τρία ζημιογόνα Μ.Μ.Ε. εισέπραξαν επιδοτήσεις και κρατική
Αγόρασαν φτηνά σε ανύποπτο χρόνο. Δημιούργησαν υπεραξία διαφημίζοντας σε όλα τα επιχειρηματικά φόρα ότι η χώρα τους ανήκει. Μπορούν να εκδώσουν άδεια εξόρυξης πιο εύκολα και από έναν χαλίφη στο χαλιφάτο του. Μπορούν να δημιουργούν ιδιωτικούς στρατούς από απελπισμένους ανέργους. Οι αστυνομικές δυνάμεις είναι πάντα στις υπηρεσίες τους. Το έδαφος, το υπέδαφος, ο αέρας, το νερό και οι άνθρωποι είναι όλα προς αξιοποίηση fast track.
διαφήμιση από αυτούς τους οποίους προώθησαν σε θέσεις και αξιώματα. Αλλά όχι δεν ήταν πλεονέκτες. Μοίρασαν και στους κατά τόπους ψιλικατζήδες. Εξαγόρασαν τη σιωπή, καλλιέργησαν την αδιαφορία.
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση της συνέλευσης των κατοίκων της Μ. Παναγιάς Χαλκιδικής. Είναι ένα ξέσπασμα οργής αυτών που δεν θέλουν να γίνει η γη των προγόνων τους μια τοξική χαβούζα. Μπορείτε να βρείτε πλούσιο υλικό για την ολοκληρωτική καταστροφή που δημιουργεί η εξόρυξη μεταλλευμάτων με χρήση κυανίου στο site: antigoldgreece.wordpress.com.
14
ως προστάτης των συμφερόντων του εθνικού εργολάβου και του ξένου κεφαλαίου. Με ξύλο, βροχή από χημικά, βομβίδες κρότου λάμψης, τα ΜΑΤ επιτίθενται στους συγκεντρωμένους, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται μικρά παιδιά, έγκυες γυναίκες και ηλικιωμένοι. Ο λαός δε διαλύεται, δίνει μάχη για πολλές ώρες και υποχωρεί συνειδητά στη Μ. Παναγία. Το όργιο της καταστολής συνεχίζεται μέχρι αργά τη νύχτα, καθώς η αστυνομία αποκλείει τις εξόδους του χωριού και διεξάγει τρομοκρατικούς ελέγχους, κάνοντας αναίτιες προσαγωγές πολιτών. Ταυτόχρονα, ξεκινά ένα όργιο παραπληροφόρησης από τα φερέφωνα του Πάχτα και της εταιρίας, που περιγράφουν τους 2.500 και πλέον κατοίκους της Β. Χαλκιδικής ως μπαχαλάκηδες αναρχικούς κ.α. Οι εικόνες που καταγράφουν τα βίντεο και οι φωτογραφίες με γυναίκες με μωρά και ηλικιωμένους ξεγυμνώνει την γκεμπελική προπαγάνδα της εταιρίας με κύριους εκφραστές της, τον Πάχτα και τα τσιράκια του. Τα γεγονότα αυτά αποτελούν ορόσημο στον αγώνα των κατοίκων της Β. Χαλκιδικής. Η επίθεση της εταιρίας και του κράτους, ατσάλωσε τη θέληση των κατοίκων και σφυρηλάτησε νέους δεσμούς αλληλεγγύης και αγωνιστικότητας. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ….
Αγώνας Αξιοπρέπειας & αλληλεγγύης για το αύριο της Χαλκιδικής Την Τρίτη 20 Μάρτη 2012, τριανταπέντε κάτοικοι της Μ. Παναγίας και της Ιερισσού, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στις μεταλλευτικές δραστηριότητες της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός» για την περιοχή των Σκουριών, ήταν συγκεντρωμένοι στις Σκουριές στο φυλάκιο αγώνα. Το φυλάκιο αυτό, ένα πανέμορφο καλυβάκι από ξύλο και χώμα, χτίστηκε από τους κατοίκους της Μ. Παναγίας και φιλοξένησε τις συνελεύσεις, τα γλέντια, τις γιορτές της Πρωτομαγιάς καθώς και κάθε πεζοπόρο και επισκέπτη του βουνού. Εκεί, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους μισθοφόρους- μεταλλωρύχους της εταιρίας, οι οποίοι, κατ’ εντολή των προϊσταμένων τους, διέκοψαν την εργασία τους και, οργανωμένα, με λεωφορεία της εταιρίας και τις φόρμες εργασίας τους, μεταφέρθηκαν στο βουνό με την εντολή να διώξουν τους αντιδρώντες πολίτες με κάθε τρόπο, «γιατί αλλιώς θα χάσουν τη δουλειά τους»! Ταυτόχρονα ειδοποιούνται τηλεφωνικά όσοι έχουν υποβάλλει αίτηση για δουλειά να μεταβούν στο βουνό για να ενισχύσουν τη δύναμη των μεταλλωρύχων- μισθοφόρων «εάν θέλουν να προσληφθούν»! Οι αστυνομικοί που βρίσκονται στην περιοχή των Σκουριών προσπαθούν να καθησυχάσουν την αγωνία των τριανταπέντε κατοίκων που βρίσκονται εκεί, λέγοντας ότι δεν θα αφήσουν κανένα μεταλλωρύχο να μπει στο βουνό και εγγυώνται την προστασία τους. Η πραγματικότητα, όμως, αποδεικνύεται τραγικά διαφορετική. Ανοίγουν την πρόσβαση στο βουνό σε 400 και πλέον μισθοφόρους της εταιρίας, ενώ την ίδια στιγμή απαγορεύουν την είσοδο στο βουνό σε κατοίκους της Μ. Παναγίας, συναγωνιστές, συγγενείς και φίλους των 35, οι οποίοι σπεύδουν στο σημείο. Η αστυνομία επέδειξε εγκληματική αδράνεια, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τη ζωή των συγχωριανών και συντοπιτών μας, οι οποίοι ξυλοκοπούνται βάναυσα και από θαύμα αυτή τη στιγμή δεν θρηνούμε νεκρό, αφού ένας από τους 35 πολίτες διακομίζεται σε νοσοκομείο της Θεσ/νίκης βαριά τραυματισμένος. Το φυλάκιο αγώνα δέχεται τη μανία των μισθοφόρων- μεταλλωρύχων οι οποίοι το καταστρέφουν ολοσχερώς! Η απάντηση της τοπικής κοινωνίας είναι άμεση. Καταλαμβάνεται ειρηνικά (συμβολικά) το δημαρχείο της Ιερισσού και πραγματοποιείται συλλαλητήριο. Η δράση των κατοίκων της Μ. Παναγίας, της Ιερισσού και των γύρω περιοχών συνεχίζεται την Κυριακή 25 Μάρτη. Τη μέρα εκείνη μαθητές με υψωμένες γροθιές και μαύρα περιβραχιόνια παρελαύνουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας μπροστά στην άδεια από επισήμους εξέδρα και καταχειροκροτούνται. Αμέσως μετά την παρέλαση, οι συγκεντρωμένοι, άντρες, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι, με τα ρούχα της εκκλησίας οι περισσότεροι, ξεκινούν για τη Μ. Παναγία. Το κομβόι των αυτοκινήτων που σχηματίζεται είναι τεράστιο, αφού ξεπερνά τα 10 χιλιόμετρα! Στη Μ. Παναγία, η πλατεία και οι δρόμοι της βουλιάζουν από τον κόσμο. Περισσότεροι από 2.500 κάτοικοι από την Μ. Παναγία, την Ιερισσό, την Αρναία, τα Ν. Ρόδα, το Μεταγγίτσι, τον Άγιο Νικόλαο, την Νικήτη, την Ορμύλια, τα Ν. Μουδανιά και αλλού, πολίτες από το Κιλκίς και τη Θράκη, (όπου κι εκεί η ίδια «χρυσή εταιρία» τους επιφυλάσσει μαύρο μέλλον), την Καβάλα και την Θεσσαλονίκη, δίνουν βροντερό παρόν. Το επόμενο ραντεβού δίνεται στο « Χοντρό Δέντρο», εκεί που ξεκινάει ο δρόμος για τις Σκουριές. Στο ίδιο σημείο που στις 20/3 η αστυνομία έκανε τα στραβά μάτια και άφησε το στρατό της εταιρίας να δράσει ανενόχλητος, βρίσκονται παραταγμένες διμοιρίες ΜΑΤ που απαγορεύουν κάθε πρόσβαση στο βουνό. Το κράτος δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο
Είμαστε πολλοί, θα αγωνιστούμε και θα νικήσουμε!
Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας 06.04.2012
Εκουαδόρ
Στις 20 Μαρτίου πάνω από 25,000 κόσμος βρέθηκε στο στάδιο Atahualpa στο Εκουαδόρ, για την συναυλία του MAnu Chao και των Calle 13, που εκδήλωσαν την αντίθεσή τους στις Μέγα-εξορύξεις. Τον περασμένο μήνα, η κυβέρνηση του Εκουαδόρ υπέγραψε το πρώτο συμβόλαιο στην ιστορία της με Κινεζική μεταλλευτική εταιρεία για την εκμετάλλευση του μεταλλείου χαλκού El Mirador. Άλλα 4 τέτοια συμβόλαια πρόκειται να υπογραφούν εντός του έτους. Οι ιθαγενείς κάτοικοι της χώρας αντιδρούν με μεγάλες διαδηλώσεις και πορείες. Χιλιάδες κάτοικοι περπάτησαν 700 χιλιόμετρα μέσα σε δυο εβδομάδες (8-22 Mαρτίου), από την Αμαζονία μέχρι την πρωτεύουσα Κίτο σε μια μεγάλη “Πορεία για το Νερό, τη Ζωή και την Αξιοπρέπεια των Λαών”.
Ο Manu Chao μετά το τέλος της συναυλίας δήλωσε: Το θέμα είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι τραγικό. Όπως είπα και στη σκηνή αφορά το μέλλον των παιδιών μας. Αφορά στο να προστατέψεις ένα βουνό, το νερό, τη φύση, τη «μάνα γη», το μέλλον όλων είναι αυτά. Η εκμετάλλευση του υπεδάφους στη Λατινική Αμερική γίνεται εδώ και 500 χρόνια. Τότε τι μας λένε τώρα; Ότι θα αλλάξει; Οι μέγα-εξορύξεις… Πολύ χρήμα για λίγους και η πλειοψηφία του πληθυσμού σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να υποφέρει από τις συνέπειες τους. Αυτό δεν είναι βιώσιμο σε ανθρώπινο επίπεδο. Δεν είναι ανθρώπινο! Ο χρυσός για ποια χρήση; Συγκεκριμένα στην καθημερινή ζωή της κάθε οικογένειας που χρησιμεύει ο χρυσός; Σε τίποτα! Το νερό είναι σημαντικότατο για όλους. Το θέμα ξεφεύγει από την πολιτική. Είναι θέμα ολόκληρης της ανθρωπότητας. Το καλό της γης είναι το μέλλον, είναι αυτό που πρέπει να διαφυλάξουμε και πρέπει να παλέψουμε για να μην καταστραφεί. Ο πραγματικός θησαυρός είναι το νερό. Σε όλους τους ιθαγενείς συντρόφους και σε όλους όσους μάχονται κατά της μέγα-εξόρυξης σας λέω πως αποτελείτε παράδειγμα για όλους εμάς και είμαστε μαζί σας. Για οτιδήποτε, είμαστε εδώ για να διαδώσουμε το μήνυμα. Κάθε φορά υπάρχει και περισσότερος κόσμος εκεί. Είστε παράδειγμα! Ευχαριστώ! • 15
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Εξώστης Θήτα Επιμέλεια ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης
Το Μικρό Σπίτι στο Δάσος (The Cabin in the Woods) Τρόμου, 2011, ΗΠΑ, 95 λεπτά
(4.5/5) **** 1/2
Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης Σκηνοθεσία: Ντρου Γκόνταρντ Παίζουν: Ρίτσαρντ Τζένκινς, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ, Τζέσι Γουίλιαμς
Πέντε φίλοι από το κολέγιο έχουν τη φαεινή ιδέα για ένα σαββατοκύριακο σε απομακρυσμένο σπιτάκι στο δάσος, κάτι που ως είθισται στα θρίλερ, καταλήγει σε τραγωδία. Ο Κινηματογραφικός Θεσμός (κατά τον γάλλο θεωρητικό Κριστιάν Μετς) είναι μια έννοια που αναπτύχθηκε σχεδόν με την δημιουργία της κινηματογραφικής βιομηχανίας και αφορά τη σχέση της τελευταίας με το κοινό, που πάντα ήταν εντονότερη σε σχέση με τις άλλες τέχνες λόγω του ακριβού κόστους παραγωγής. Ο θεσμός λοιπόν ήταν η προσπάθεια για το πέρασμα του όρου “καλή ταινία” στην ψυχοσύνθεση του κοινού, καθώς η συγκεκριμένη τέχνη δεν προϋπήρχε, όρος που με τα χρόνια έμεινε και διαχωρίστηκε σε υποκατηγορίες που ακούμε ως σήμερα. Οι φράσεις καλή κωμωδία, καλή περιπέτεια, καλό θρίλερ δεν έχουν αλλάξει, έχουν αλλάξει όμως τα φιλμ που τις αντιπροσωπεύουν καθώς αλλάζει η κοινωνία, οι συνήθειές της και το περιεχόμενο αυτού που θεωρεί ως ψυχαγωγία. Άλλωστε τα test screenings στις ΗΠΑ σε αυτό στόχευαν πάντα, να μάθουν μια γενικευμένη (αν και συνήθως συντηρητική) άποψη του κοινού για το ποιά θεωρεί ως κατάλληλη πλοεξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
κή στο φιλμ που παρουσιάζεται, οπότε όταν ξυπνά ο ξερόλας μέσα μας (ειδικά μετά από χρόνια κατανάλωση ταινιών) και αναρωτιέται γιατί κάποιος να μπαίνει σε ένα σπίτι που έχει εμφανώς τρομακτική όψη, θα πρέπει να θυμόμαστε πως τελικά άνθρωποι σαν εμάς ψήφισαν πως αυτό είναι σωστότερο. Το Μικρό Σπίτι στο Δάσος στοχάζεται όσο ελάχιστα φιλμ (όχι μόνο της κατηγορίας τρόμου) πάνω στη διαρκή σχέση μεταξύ ενός κινηματογραφικού είδους και του κοινού του, βάζοντας το κοινό σε θέση ισχύος να αποφασίζει για τις επικρατούσες τάσεις κάθε εποχής. Και η αλήθεια άλλωστε είναι αυτή, ταινίες που πέτυχαν εμπορικά δημιούργησαν υποείδη στα επόμενα χρόνια (άσχετα αν οι 9 στις 10 απόπειρες αυτών ήταν κακές, δεν φταίει γι αυτό το φιλμ που άνοιξε το δρόμο) μέχρι αυτά να ξεπατωθούν από τους παραγωγούς, αλλά και να βρεθεί κάποιος ξύπνιος καλλιτέχνης που θα δώσει κάτι καινούριο. Το παρόν πάντως δεν έχει σκοπό το άνοιγμα ενός νέου δρόμου, λειτουργεί ως μαζική ανασκόπηση για το είδος του τρόμου (αλλά και για όλο το σινεμά σε ευρύτερο πλαίσιο), τονίζοντας πάντως την περίπτωση της ανάστασης της βιομηχανίας που μπορεί να προκύψει μέσα από την ολική κατα16
στροφή της σήμερα – άλλωστε οι κινδυνολογίες που συνοδεύουν τη μορφή που θα έχει το μέλλον του σινεμά σήμερα δεν είναι και λίγες. Φυσικά στο ξεκίνημά του φιλμ, τίποτα δεν προϊδεάζει για ό,τι γράφτηκε πιο πάνω, πρέπει βλέπετε να υπάρχει και το δόλωμα για να μπει το κοινό στην αίθουσα, και αυτό σύμφωνα με τις επιταγές της εποχής μας είναι οι δυο σειρές της σύνοψης που θα μπορούσε να περιγράφει τουλάχιστον μια πενηντάδα ταινιών της τελευταίας εικοσαετίας. Για το τι ακολουθεί (που όσο πιο λίγα ξέρει κάποιος που θα το παρακολουθήσει, τόσο καλύτερα), μπορεί ο καθένας να κάνει τις εκτιμήσεις του βγαίνοντας, να ξεραθεί στο γέλιο, να φύγει αηδιασμένος ή ενθουσιασμένος, άλλωστε το Μικρό Σπίτι είναι τόσο ανοιχτό σε ερμηνείες που ίσως αυτό τελικά να είναι και το μοναδικό ψεγάδι του. Η δύναμη πάντως που δίνει στο κοινό, ίσως εξηγεί και τις περιπέτειες που τράβηξε μέχρι τελικά να βρει το δρόμο για τις αίθουσες, καθώς τα γυρίσματα του έγιναν το 2009 και ήταν πολύ πιθανή η περίπτωση να μην το δουν ποτέ τα μάτια μας. Η μαζική βιομηχανία μπορεί να διαμορφώνεται από το κοινό της, αλλά προτιμά να βλέπει πως βρίσκεται πάντα ένα βήμα πιο μπροστά απ’ αυτό παρά το αντίθετο. •
Εξώστης Θήτα
Καθρέφτη, Καθρεφτάκι μου (Mirror, Mirror) Κωμωδία/Φαντασίας, 2012, Η.Π.Α., 106 λεπτά
(3/5) ***
Κριτική: Γιάννης Γκροσδάνης Σκηνοθεσία: Ταρσέμ Σινγκ Παίζουν: Λίλι Κόλινς, Τζούλιαν Ρόμπερτς, Άρμι Χάμερ, Νεϊθαν Λεϊν
Μετά το χαμό του αγαπημένου Βασιλιά, η αδίστακτη γυναίκα του, παίρνει τον έλεγχο του βασιλείου και κρατά την όμορφη 18-χρονη Χιονάτη, κλεισμένη στο παλάτι. Αλλά όταν η πριγκίπισσα προσελκύει την προσοχή του γοητευτικού και πλούσιου πρίγκιπα που τους επισκέπτεται, η ζηλιάρα Βασίλισσα εξορίζει το κορίτσι σε ένα κοντινό δάσος... Ας θυμηθούμε πρώτα τον σκηνοθέτη Ταρσέμ Σίνγκ, ο οποίος ξεκίνησε ως σκηνοθέτης διαφημίσεων και βιντεοκλίπ, προίκα πολύτιμη για να την χρησιμοποιήσει σοφά στην κατοπινή κινηματογραφικήτου διαδρομή. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο ξεχωρίζει ο Ινδός σκηνοθέτης είναι σαφώς ο τρόπος που χειρίζεται τη μαγεία της εικόνας, τόσο εικαστικά όσο και θεαματικά. Θυμηθείτε τους “Αθάνατους”, ταινία πολύ πρόσφατη για να έχετε μια καλή εικόνα για τον
σκηνοθέτη, μιας και κατάφερε και κέρδισε ακόμη και τους πιο δύσκολους σε σχέση με τον χειρισμό της αρχαίας ελληνικής ιστορίας κινηματογραφικά. Στο “Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου” έχετε όλα τα πρόσωπα της γνωστής ιστορίας των Γκριμ μπροστά σας. Χάρη στην βοήθεια των σεναριογράφων του, Μάρκ Κλαϊν και Τζεϊσον Κέλερ, ο Σινγκ παρουσιάζει μια αρκετά χιουμοριστική και κάπως ατμοσφαιρική εκδοχή του μύθου. Η Σταχτοπούτα βγήκε λίγο πιο σοσιαλίστρια από το κανονικό, ο πρίγκηψ λίγο πιο αστείος (αλλά δεν πειράζει, τα κορίτσια δεν χαλιούνται με τα αστεία αγόρια αρκεί να έχουν στυλ), οι επτά νάνοι παίζουν με το ύψος τους και η κακιά μάγισσα έχει μια απολαυστική κακία αλλά και ανάγκη για λούσα και σεξ και προκαλεί το μειδίαμα με τον δεικτικό σαρκασμό της. Περιττό να πω κάτι παραπάνω για τους ηθοποιους
και την προεργασία του σκηνοθέτη. Άλλωστε το πόσο απολαμβάνουν αυτό που ερμηνεύουν φαίνεται καθώς βλέπεις την ταινία. Η μεταμοντέρνα όψη της ταινίας δεν αφήνει κανένα περιθώριο ρομαντικού ακαδημαϊσμού. Το παράπονο μου είναι ότι παρά την οργιαστική διάθεση του ο σκηνοθέτης (πράγμα που φαίνεται κυρίως στο γκραν φινάλε με την υπέροχη χορογραφία Μπόλυγουντ) τελικά συγκρατήθηκε παραπάνω από το κανονικό προφανώς για να μην ξενίσει περισσότερο. Αν είχε ξεπεράσει αυτή την ανασφάλεια είμαι σίγουρος πως θα είχε απογειώσει την ταινία πάνω από την στρατόσφαιρα αλλά και η τελική ματιά του δεν είναι κάτι τραγικό. Έχοντας φάει αρκετό κατσικάκι, μαγειρίτσα και άλλα πασχαλινά καλούδια η θέαση της εν λόγω ταινίας λειτουργεί σαν σοκολατένιος κούνελος που σου φτιάχνει την διάθεση. Κι αυτό αρκεί! •
περισσότερο ανέμελες και κωμικές παρά στιβαρές και σοβαροφανείς. Έχοντας πολύ γρήγορο ρυθμό από την αρχή ως το τέλος και γυρισμένες σχεδόν ολοκληρωτικά σε ένα είδος μεξικανικής φυλακής που μοιάζει με φρουρούμενη κακόφημη περιοχή, όπου ζουν μαζί με τους φυλακισμένους και διάφοροι που δεν έχουν χρήματα να ζουν κάπου καλύτερα, το φιλμ ποντάρει ολοκληρωτικά πάνω στα κέφια του Γκίμπσον. Κι αυτό συμβαινει περισσότερο αφού ο σκηνοθέτης της ταινίας, ο Α. Γκρούνμπεργκ, με χρό-
νια θητεία ως βοηθός σκηνοθετών, γυρίζει σαν βοηθός σκηνοθέτη, φροντίζοντας να υπάρχουν ελάχιστες τεχνικές ατέλειες, αλλά μη μπορώντας να δώσει έναν ενιαίο σχεδιασμό στη δουλειά του. Ο παλιός καλός Μελ πάντως καθαρίζει για όλους, οι 3-4 αστείες σκηνές φθάνουν για να ξεχαστούν τα πιστολίδια και η αιώρα που καταλήγει ο ήρωας (στα πλαίσια του προφανούς happy end) μοιάζει ως ιδανικό αξεσουάρ παρακολούθησης της ταινίας, αν και δε πιάσαμε ακόμη κανονικά καλοκαίρι. •
Οι Καλοκαιρινές μου Διακοπές (How I Spent my Summer Vacation) Περιπέτεια, 2012, ΗΠΑ, 95 λεπτά
(2.5/5)
**
1/2
Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης Σκηνοθεσία: Αντριάν Γκρούνμπεργκ Παίζουν: Μελ Γκίμπσον, Πίτερ Στορμάρε, Μπομπ Γκάντον
Ένας κακοποιός, για καλή (ή κακή ) του τύχη, διαλύει το αυτοκίνητο που περιέχει χρήματα από ληστεία, στη μεξικανική πλευρά των συνόρων με τις ΗΠΑ, ενώ κυνηγιέται από αμερικανούς αστυνομικούς. Οδηγείται μυστικά σε περίεργη φυλακή και ψάχνει τρόπους να προσαρμοστεί, αλλά και να πάρει πίσω αυτά που έκλεψε. Με έναν αγέραστο πρωταγωνιστή να προσδίδει με άνεση τη γοητεία που πρέπει να υπάρχει σε φιλμ σαν αυτό, οι Καλοκαιρινές Διακοπές είναι
17
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Εξώστης Θήτα
Πειρατές! 3D (The Pirates! Band of Misfits) Κωμωδία/Animation, 2012, ΗΠΑ/Μ. Βρετανία, 88 λεπτά
(2.5/5)
**
1/2
Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης Σκηνοθεσία: Πίτερ Λορντ, Τζεφ Νιούιτ Με τις φωνές των: Χρήστου Θάνου, Λίλας Μουτσοπούλου, Τζίμη Απέργη
O Πειρατής Καπετάνιος με την πλούσια γενειάδα του έχει φαινομενικά όλο το παρουσιαστικό ενός σωστού πειρατή, δεν έχει όμως τα λάφυρα και τις επιτυχίες που χρειάζονται ώστε να τον πάρουν στα σοβαρά οι υπόλοιποι. Η ευκαιρία για διάκριση έρχεται στο Λονδίνο, όπου ζει και βασιλεύει η βασίλισσα Βικτωρία, η πιο μεγάλη εχθρός των πειρατών σε όλο τον κόσμο. Όπως και στο πρόσφατο χριστουγεννιάτικο Άρθουρ, οι φάτσες της Aardman (γνώριμες στο
ευρύ κοινό κυρίως μετά τα πρώτα Wallace and Gromit) κλέβουν από την αρχή την παράσταση και δημιουργούν την απαραίτητη ζεστασιά στο μικρό και μεγάλο κοινό. Το animation άλλωστε ευνοεί την καρικατούρα, και η υπερβολή του σχεδίου οδηγεί σε σουρεαλιστικούς ήρωες που μόνο και με τη μορφή τους μπορούν να είναι διασκεδαστικοί. Στην πορεία πάντως προκύπτει και η συμπαθής ιστορίας του “κακού” ήρωα που βλέπεις με καλό μάτι (όπως πχ έναν κλέφτη σε μια live action
περιπέτεια), έστω και αν ο στόχος του είναι στην ουσία να αποδείξει πως είναι ο πιο κακός από όλους. Ο Δαρβίνος, ένα σπάνιο πουλί, ένας πίθηκος και η βασιλομήτωρ της Αγγλίας εμπλέκονται εντέχνως, με την αντίστοιχη υπερβολή στα προσωπεία τους, συνθέτοντας ένα παζλ με συστατικά πετυχημένων συνταγών του παρελθόντος, χωρίς διαθέσεις νεωτερισμών, που κάνουν τη δουλειά τους για ένα ευχάριστο, αλλά και ανώδυνο, ενενηντάλεπτο. •
σοφόρο franchise που ακούει στο όνομα Step Up, η βρετανική κινηματογραφική σκηνή αντιπαραβάλλει το Streetdance, με το τρισδιάστατο format σαν πρόσθετο δέλεαρ για τους θεατές. Η ανέλπιστη επιτυχία του οδήγησε στο (αναπόφευκτο) σίκουελ. Εκεί που στο πρώτο φιλμ επιχειρήθηκε μια μείξη του streetdance με το κλασσικό μπαλέτο, στο Streetdance 2 (επίσης σε 3-D, που δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στη φιλμική εμπειρία) το streetdance παντρεύεται με latin χορούς. Μιας και το διαλογικό μέρος παραπέμπει σε καθημερινή τηλεοπτική σειρά τελευταίας διαλογής, το βάρος πέφτει στα μουσικοχορευτικά
νούμερα, τα οποία είναι μονταρισμένα με τέτοιο τρόπο που ακόμα και μια φιγούρα τεμαχίζεται σε δύο, τρία ή και περισσότερα πλάνα. Είτε το σκηνοθετικό δίδυμο δεν εμπιστεύεται τη δυνατότητα του target group του να παρακολουθήσει μια ταινία, στην οποία τα πλάνα δεν εναλλάσσονται με ρυθμούς πολυβόλου, είτε δεν εμπιστεύεται τους χορευτές του. Εάν ισχύει το δεύτερο, ο υπογράφων δηλώνει αναρμόδιος να σχολιάσει αν έπραξαν σωστά, καθώς οι χορευτικές του γνώσεις εξαντλούνται στην «Παπαλάμπραινα» και το «Αϊβαλιώτικο» , λαοφιλή άσματα που χορεύει σε γάμους και βαφτίσια. •
Streetdance 2 Μουσικοχορευτικό δράμα, 2012 ,Μεγάλη Βρετανία/ Γερμανία, 85 λεπτά
(0.5/5) 1/2
Κριτική: Γιάννης Βασιλείου Σκηνοθεσία: Μαξ Γκίουα, Ντένια Πασκουίνι Πρωταγωνιστούν: Σοφία Μπουτέλα, Φολκ Χέντσελ, Τομ Κόντι
Xορευτής που βιώνει τον εξευτελισμό επί σκηνής από το γκρουπ Invincible, συγκεντρώνει την αφρόκρεμα των streetdancers της Γηραιάς Ηπείρου, για να πάρει το αίμα του πίσω. Η άνοδος της underground κουλτούρας και ο πολλαπλασιασμός των ερασιτεχνικών freestyle χορευτικών συγκροτημάτων, που ασκούν την αγαπημένη τους δραστηριότητα στα σοκάκια των μεγάλων αστικών κέντρων, δε θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα από την κινηματογραφική βιομηχανία, με τις σχετικές παραγωγές να πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια. Σαν απάντηση στο αμερικανικής προέλευσης χρυ-
ΠΡΟΣΕΧΩΣ
Στις 19 και 26/4 • • • • • • • •
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
18
The Avengers Elles Σούπερ Δημήτριος Άναψε με Ο Ζωολογικός μας Κήπος Battleship Οίκος Ανοχής Ο Υπουργός
Εξώστης Θήτα Tου Γιάννη Γκροσδάνη
Οι υποψηφιότητες της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Αν πέρυσι κάτι δεν χτυπούσε καλά στο μάτι, φέτος απλά επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά η προβληματική διαχείρηση ενός θεσμού που έχει σαν στόχο την ανάδειξη και την αναγνώριση της καλλιτεχνικής δραστηριότητας των Ελλήνων κινηματογραφιστών και την σχέση τους με το κοινό. Η συνήθης εσωστρέφεια δείχνει να ταλαιπωρεί τον ελληνικό κινηματογράφο, πάνω που είχε αρχίσει να βρίσκει το πραγματικό νόημα της εξωστρέφειας και της επικοινωνίας.
γράφο πολλά χρόνια πίσω. Παράλληλα οι ασάφειες των κανονισμών δημιουργούν μπερδέματα και παρερμηνείες για όποιον θέλει να σταθεί λίγο απέναντι στις κατηγορίες. Τι καλύπτει άραγε το βραβείο καινοτομίας ή έφε? Γίνεται να βραβευτούν όλοι οι υποψήφιοι απο κοινού το βραβείο μοντάζ? Ποια είναι τα σταντάρ που θέτει η Ακαδημία για την πρόταση της Ελλάδας στα αμερικάνικα Όσκαρ;
Αν πέρυσι η συζήτηση επικεντρώθηκε στη “διχογνωμία” της Ακαδημίας ανάμεσα στην καλύτερη ταινία και στην πρόταση της για τα Όσκαρ 2012 (Μαχαιροβγάλτης vs Ατενμπεργκ), φέτος η ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων ανέδειξε την εκκωφαντική απουσία συγκεκριμένων ταινιών από τις τελικές λίστες. Η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από την σκανδαλώδη απουσία του Γ. Λάνθιμου και των “Άλπεων” από αρκετές κατηγορίες αλλά οι αδικημένοι είναι μάλλον περισσότεροι και έχουν ο καθένας την δική του ξεχωριστή παρουσία για τον ελληνικό κινηματογράφο του 2011.
Η Ακαδημία Κινηματογράφου είναι νίκη του ελληνικού κινηματογράφου, που πριν 4 χρόνια θέλησε να ξεφύγει από τον κακό εαυτό του αλλά και τις παθογένειες ενός δημόσιου και συνδικαλιστικού συστήματος. Από τον περιορισμό στην κρίση μιας ολιγομελούς επιτροπής του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που έκοβε και έραβε ανάλογα με τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες της ή από τα δεσμά της κρατικής γραφειοκρατίας και τους βυζαντινισμούς των κινηματογραφικών σωματείων που αναδείχτηκαν στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας για χρόνια. Το να ξαναγινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές μάλλον θα έπρεπε να μας προβληματίσει για κάποια πράματα. Ας ελπίσουμε πως ποτέ δεν είναι αργά.
Το σχεδόν ανύπαρκτο πλαίσιο κανονισμών δίνει την ευκαιρία να αναδειχτούν ως υποψήφιες ταινίες χωρίς καμία εμπορική διαδρομή και χωρίς καμία δημοφιλία ή απήχηση στο ευρύ κινηματογραφικό κοινό. Μια φεστιβαλική προβολή και η επαφή με 300 θεατές και τα ελάχιστα μέλη της Ακαδημίας στις Νύχτες Πρεμιέρας ή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης προφανώς δεν φέρνουν την άνοιξη αλλά γυρίζουν τον ελληνικό κινηματο-
Σε ότι αφορά τις υποψηφιότητες “Το Γάλα” και ο “Άδικος Κόσμος” είναι οι δύο κύριοι διεκδικητές της μεγάλης πίτας των βραβείων. Η απονομή θα πραγματοποιηθεί στις 7 Μαϊου στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στην Αθήνα. Οι υποψήφιοι στις κυριότερες κατηγορίες:
Βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου
Βραβείο Σκηνοθεσίας
Σοφία Σειρλή (Άδικος Κόσμος) Ηρώ Μπέζου (Το Γάλα) Όλια Λαζαρίδου (Παράδεισος)
Φίλιππος Τσίτος (Άδικος Κόσμος) Δημήτρης Αθανίτης (Τρεις Μέρες Ευτυχίας) Αργύρης Παπαδημητρόπουλος και Γιαν Φόγκελ (Wasted Youth)
Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου
Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Μυθοπλασίας
Χρήστος Στέργιογλου (Άδικος Κόσμος) Όμηρος Πουλάκης (Το Γάλα) Ιερώνυμος Καλετσάνος (Wasted Youth)
«Άδικος Κόσμος» «Το Γάλα» «Πόλη των Παιδιών» «Τρεις Μέρες Ευτυχίας» «Fish n’ Chips»
Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου Θεοδώρα Τζήμου (Άδικος Κόσμος) Ιωάννα Τσιριγκούλη (Το Γάλα) Κίκα Γεωργίου (Η Πόλη των Παιδιών)
Το Γάλα
Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου Αντώνης Καφετζόπουλος (Άδικος Κόσμος) Προμηθέας Αλειφερόπουλος (Το Γάλα) Γιάννης Στάνκογλου (Το Τανγκό των Χριστουγέννων)
Βραβείο Σεναρίου Φίλιππος Τσίτος και Δώρα Μασκλαβάνου (Άδικος Κόσμος) Ευθύμης Φιλίππου και Γιώργος Λάνθιμος (Άλπεις) Γιώργος Γκικαπέππας (Η Πόλη των Παιδιών)
19
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Εξώστης Θήτα
Έχουμε Special Screening στον Εξώστη Θήτα! Στον Εξώστη Θήτα ξεκινάμε μια νέα στήλη την οποία θέλαμε εδώ και καιρό και να που ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε. Το Special Screening είναι μια ειδική προβολή στην οποία κάθε φορά ένας από τους συνεργάτες του Εξώστη Θήτα θα αναδεικνύει μια παλιά ταινία. Η επιλογή γίνεται κάθε φορά με διαφορετικά κριτήρια, μια τελείως άγνωστη ή μια κλασική ή μια παρεξηγημένη περίπτωση, αλλά κάθε φορά ο στόχος είναι να σας οδηγήσουμε στις προθήκες του dvd club της γειτονίας σας ή όπου αλλού μπορείτε να αναζητήσετε την ειδική προβολή μας. Καλή προβολή! •
Static Δράμα/Κωμωδία, 1985, ΗΠΑ, 93 λεπτά
Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης Σκηνοθεσία: Μαρκ Ρόμανεκ Παίζουν: Κιθ Γκόρντον, Αμάντα Πλάμμερ, Μπομπ Γκάντον
Νεαρός σε μικρή πόλη των ΗΠΑ, μη μπορώντας να ξεπεράσει ακόμη τον ξαφνικό θάνατο των γονιών του σε τροχαίο, υποστηρίζει πως έχει εφεύρει μια συσκευή που μεταδίδει εικόνες από τον παράδεισο. Δυστυχώς όμως τις βλέπει μόνον αυτός. Πριν αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον κόσμο των μουσικών βίντεο, όπου θεωρείται ως σήμερα ένας από τους κυριότερους ανανεωτές του, ο Ρόμανεκ πρόλαβε να δώσει την δική του αλλόκοτη ματιά για τη σχέση εικόνας και θεατή – θεματική που τον απασχόλησε αρκετές φορές στα επόμενα χρόνια. Υπερτονίζοντας το ξερό και έρημο τοπίο της επαρχίας, συστήνει λίγους, κοντινούς στο σύνολο, αλλά αρκετά διαφορετικούς μεταξύ τους χαρακτήρες, που μέσω των ιδιοτροπιών τους επιβιώνουν στην ανιαρή καθημερινότητα μιας μικρής πόλης. Αυτές οι ιδιοτροπίες είναι που στέκονται ακριβώς απέναντι στη συνήθεια της πραγματικότητας σε τέτοια μέρη (που ήταν και είναι η πολύωρη παρακολούθηση τηλεόρασης) και τοποθετούν σε ρόλο οδηγού τον Έρνι, που μέσα στην απελπισία που έχει περιέλθει όταν οι γονείς του πεθαίνουν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, δουλεύει μοναχικά και υπομονετικά για την συσκευή που υποτίθεται θα αλλάξει τον κόσμο. Κάτι τέτοιο βέβαια είχε υποσχεθεί και η κανονική τηλεόραση (και εν μέρει το πέτυχε, όχι απαραίτητα θετικά), οπότε περισσότερο από “ανακάλυψη”, η ιδέα του Έρνι έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεται ο θεατής αυτό που βλέπει. Ο Ρόμανεκ γεμίζει την ταινία του με μικρές, ίσως άσχετες μεταξύ τους, αλλά ευφάνταστες λεπτομέρειες που κάνουν το Static να μοιάζει αρκετά γοητευτικό ως σήμερα. Παρ’ όλα αυτά ξεχάστηκε μέσα στον χρόνο (πέραν ενός φτωχού αμερικανικού DVD, δεν έτυχε ποτέ αξιόλογης κυκλοφορίας), άλλωστε και ο σκηνοθέτης του αφοσιώθηκε μετά στα μουσικά video και χρειάστηκε να περάσουν 17 χρόνια για να ξαναδώσει δείγμα δουλειάς στο σινεμά με το One Hour Photo, ενώ μετά από αυτό παρουσίασε πέρυσι το εξαιρετικό Never Let me Go. •
Ο εξώστης Θήτα έχει φωνή και παρουσιάζει τις νέες ταινίες κάθε εβδομάδα από την συχνότητα του 105.5! Συντονιστείτε στον ροκ ρυθμό του πιο σινεφίλ σταθμού της Θεσσαλονίκης!
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
20
CINE AΤΖΕΝΤΑ - Από Πέμπτη 12 Απριλίου έως Τετάρτη 18 Απριλίου 2012 XΕIMEΡΙΝΟΙ ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310-233665): Αιθουσα 1: The artist (19.00 - 20.45)/ Εκεί που χτυπάει η καρδιά μου (22.30) Αιθουσα 2: Ένας χωρισμός (18.30 - 20.40 - 22:45) ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (τηλ. 2310 83 49 96): Λόραξ (Μεταγλ.) (Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 17.30 - 19.00, Κυριακή 19.00, Δευτέρα 16.45, Τρίτη 16.45- 19.00, Τετάρτη 16.45) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (τηλ. 2310 26 17 27) 50/50 (19.00 – 21.00 – 23.00) ΟΛΥΜΠΙΟΝ – Π.ΖΑΝΝΑΣ (τηλ. 2310 37 84 04): Οι άθικτοι (18:30 – 20:45 – 23:00, Μ. Παρασκευή & Μ. Σάββατο κλειστά, Κυριακή 20:45 – 23:00) Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ (18:00 – 20:30 – 23:00, Μ. Παρασκευή & Μ. Σάββατο κλειστά, Κυριακή 20:30 – 23:00) ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 96 00 63): Το λιμάνι Χάβρης (18.45) / Cafe de flore (20.30 – 22.30). ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ Odeon Πλατεία Τηλέφωνο πληροφοριών και κρατήσεων: 801 11 600000, από σταθερό με αστική χρέωση: 2310 290290 Αίθουσα 1: ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (3D)(ΜΕΤΑΓΛ.) ΚΥΡ: 19.00, ΔΕΥ έως ΤΕΤ: 17.00 / STREETDANCE 2 (3D) Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ): 21.00, 23.00, Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ, ΚΥΡ): και 19.00 Αίθουσα 2: ΛΟΡΑΞ (ΜΕΤΑΓΛ.) Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ): 18.20 / ΔΕΜΕΝΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ): 20.20 / PROJECT X Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ): 22.40 Αίθουσα 3: ΛΟΡΑΞ (3D)(ΜΕΤΑΓΛ.) Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ, ΚΥΡ): 16.10 / ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ (3D) Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ): 18.10 / Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ (3D) Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ): 22.00 Αίθουσα 4: ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (ΜΕΤΑΓΛ.) ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 18.00, ΔΕΥ έως ΤΕΤ: και 16.00 / ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ): 20.00, 22.50 Αίθουσα 5: ΟΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΜΟΥ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 18.50, 21.00, 23.10, ΔΕΥ: και 16.40 Αίθουσα 6: Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ Μ.ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Μ.ΠΑΡ, Μ.ΣΑΒ): 18.10, 20.30, 22.40 Αίθουσα 7: ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 18.20, 20.40, 23.00, ΔΕΥ: και 16.00 Αίθουσα 8: ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 18.00, 20.10, 22.20 VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλέφωνο Πληροφοριών: 2310 499999 & Τηλ. Πωλήσεις: 1 48 48 Αίθουσα 1: HUGO ΠΕΜ: 12.30‑15.20‑18.00‑20.30‑23.00, ΣΑΒ: 12.30‑15.20‑18.00 /ΑΘΙΚΤΟΙ ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 19.40‑21.50‑00.00/ΛΟΡΑΞ (ΜΕΤΑΓΛ) ΚΥΡ: 15.40‑17.40 μεταγλ., ΔΕΥ έως ΤΕΤ:
STARlight EXPRESS Το Μικρό Σπίτι στο Δάσος Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Οι καλοκαιρινές μου διακοπές
Γ.Γκροσδάνης
11.20‑13.40‑15.40‑17.40 μεταγλ. Αίθουσα 2: Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ ΚΥΡ: 16.30‑18.50‑21.20‑23.40, ΔΕΥ έως ΤΕΤ: 12.00‑14.10‑16.30‑18.50‑21.20‑23.40 / ΛΟΡΑΞ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΣΑΒ: 11.00‑12.50‑14.40‑16.30‑18.20 μεταγλ./ΤΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ ΠΕΜ: 20.10‑22.30‑00.50 Αίθουσα 3: PROJECT X ΠΕΜ: 20.40‑22.40‑00.40, ΣΑΒ: 18.10, ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 18.00 / ΓΑΤΟΣ ΣΠΙΡΟΥΝΑΤΟΣ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ:12.00‑14.10‑16.10‑18.10 μεταγλ., ΣΑΒ:12.00‑14.10‑16.10 μεταγλ., ΚΥΡ: 16.00 μεταγλ., ΔΕΥ έως ΤΕΤ: 11.30‑14.00‑16.00 μεταγλ. / ΟΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΜΟΥ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 20.10‑22.20‑00.20 Αίθουσα 4: STREETDANCE 2 3D ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 19.30‑21.30‑23.30 (3D) / Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ 3D ΠΕΜ: 19.40‑22.10‑00.30 (3D) / ΛΟΡΑΞ 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΣΑΒ: 12.10‑14.00‑16.00‑17.50 μεταγλ. (3D) / ΠΕΙΡΑΤΕΣ! 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΚΥΡ: 15.10‑17.10 μεταγλ. (3D), ΔΕΥ έως ΤΕΤ: 11.10‑13.10‑15.10‑17.10 μεταγλ. (3D) / Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ 3D ΚΥΡ έως ΤΡΙ: 22.10‑00.30 (3D), ΤΕΤ: 20.00‑22.10‑00.30 (3D) / ΛΟΡΑΞ 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ: 11.20‑13.10‑15.00‑16.50 μεταγλ. (3D), ΣΑΒ: 11.20‑13.10‑15.00 μεταγλ. (3D), ΚΥΡ: 16.20 μεταγλ. (3D), ΔΕΥ έως ΤΡΙ: 12.10‑14.20‑16.20 μεταγλ., ΤΕΤ: 12.10‑14.20‑16.20‑18.10 μεταγλ. (3D) / ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ 3D ΠΕΜ: 18.40‑22.20 (3D), ΣΑΒ: 17.00 (3D), ΚΥΡ έως ΤΡΙ: 18.20 (3D) Αίθουσα 6: STREETDANCE 2 3D ΠΕΜ: 12.40‑14.30‑16.20‑18.10‑ 20.00‑21.50‑23.40 (3D), ΣΑΒ : 12.40‑14.30‑16.20‑18.10 (3D) / ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 19.50‑22.00‑00.10 / ΠΕΙΡΑΤΕΣ! 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΚΥΡ: 15.50‑17.50 μεταγλ. (3D), ΔΕΥ έωςΤΕΤ: 11.50‑13.50‑15.50‑17.50 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 7: Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ ΠΕΜ: 11.50‑14.20‑16.40‑19.00‑ 21.10‑23.20, ΣΑΒ: 11.50‑14.20‑16.40‑19.00 / ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (ΜΕΤΑΓΛ) ΚΥΡ: 16.40‑18.40 μεταγλ., ΔΕΥ έως ΤΕΤ: 12.20‑14.30‑16.40‑18.40 μεταγλ. / ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 20.40‑22.50‑00.50 Αίθουσα 8: ΑΘΙΚΤΟΙ ΠΕΜ: 19.30‑22.00‑00.10 / ΓΑΤΟΣ ΣΠΙΡΟΥΝΑΤΟΣ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΣΑΒ: 11.30‑13.30‑15.30‑17.30 μεταγλ. / ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ ΚΥΡ: 16.50‑19.00‑21.10‑23.20, ΔΕΥ έως ΤΕΤ: 12.30‑14.40‑16.50‑19.00‑21.10‑23.2 0 Αίθουσα 9 ‑ COMFORT: Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ ΠΕΜ: 19.00‑21.10‑23.30, ΣΑΒ: 19.00 / ΟΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΜΟΥ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 20.10‑22.20‑00.20 Αίθουσα10-COMFORT: ΑΘΙΚΤΟΙ ΠΕΜ: 19.30‑22.00‑00.10 / ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ ΚΥΡ έως ΤΕΤ: 19.00‑21.10‑23.20. STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρατήσεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο
Τ.Μελεμενίδης
***
Π.Τράγος
Η.Δημόπουλος
Λ.Αδαμίδης
(Movieworld)
(invincible defeat)
(ΣΙΝΕΜΑ)
***
***1/2
***1/2
**** ***
** 1/2
**1/2 ***
***
1/2
Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Οι Άθικτοι
Ν.Σάκκας (Cinemanews)
**1/2
Πειρατές
Τιτανικός 3D
Α.Καπράνος (Τα Νέα/movieworld)
****1/2
Streetdance 2
50-50
Γ.Βασιλείου
κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. Αίθουσα 1: STREETDANCE 2 3D Μ.Πεμ: 17:00, 19:00, 21:00, 23:00, Μ.Σαβ: 13:00, 15:00, 17:00, 19:00, Κυρ - Τετ: 19:00, 21:00, 23:00 / ΛΟΡΑΞ (MΕΤ/ΝΟ) 3D Κυρ: 17:20, Δευ: 12:20, 14:00, 15:40, 17:20, Τρ - Τετ: 15:40, 17:20 Αίθουσα 2: ΛΟΡΑΞ (MΕΤ/ΝΟ) Μ.Πεμ: 16:00, 17:40, 19:20, Μ.Σαβ: 14:20, 16:00, 17:40 / ΟΙ ΑΘΙΚΤΟΙ Μ.Πεμ: 21:10, 23:50, Κυρ & Τρ - Τετ: 16:20, 18:50, 21:20, 23:50, Δευ: 13:50, 16:20,18:50, 21:20, 23:50 Αίθουσα 3: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΕΜΠΤΟΥ Μ.Πεμ: 16:10, 18:10, 20:10, 22:10, 00:20, Μ.Σαβ: 14:10, 16:10, 18:10 / ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ Κυρ & Τρ - Τετ: 16:50, 19:00, 21:10, 23:20, Δευ: 12:30, 14:40, 16:50, 19:00, 21:10, 23:20 Αίθουσα 4: Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ Μ.Πεμ: 17:40, 19:40, 21:40, 23:40, Μ.Σαβ: 13:40, 15:40, 17:40, Κυρ & Τρ - Τετ: 16:15, 18:15, 20:20, Δευ: 12:10, 14:15, 16:15, 18:15, 20:20 / ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ Κυρ - Τετ: 22:20 Αίθουσα 5: HUGO Μ.Πεμ: 17:50, 20:20, Μ.Σαβ: 15:20, 17:50, Κυρ: 18:10, Τρ- Τετ: 15:15, 18:10, Δευ: 12:45, 15:15, 18:10 / PROJECT X Μ.Πεμ: 22:50 , 00:40 / ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ Κυρ - Τετ: 20:40, 22:40, 00:40 Αίθουσα 6: ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ Μ.Πεμ: 16:20, 19:20, 22:20, Μ.Σαβ: 13:20, 16:20 / ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (ΜΕΤ/ΝΟ) Κυρ: 16:50, 18:40, Δευ: 13:10, 15:00, 16:50, 18:40, Τρ - Τετ: 15:00, 16:50, 18:40 / Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΕΜΠΤΟΥ Κυρ - Τετ: 20:30, 22:30, 00:30 Αίθουσα 7: ΓΑΤΟΣ ΣΠΙΡΟΥΝΑΤΟΣ (ΜΕΤ/ΝΟ) Μ.Πεμ: 17:10, 19:10, Μ.Σαβ: 13:10, 15:10, 17:10, Κυρ: 17:40, Δευ: 13:40, 15:50, 17:40, Τρ - Τετ: 15:50, 17:40 / ΤΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ Μ.Πεμ: 21:20, 23:40 / ΟΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΜΟΥ ΔΙΑΚΟΠΕΣ Κυρ - Τετ: 19:40, 21:50, 00:10 Αίθουσα 8: STREETDANCE 2 M.Πεμ: 17:30, 19:30, 21:30, 23:30, Μ.Σαβ: 13:30, 15:30, 17:30, Κυρ: 17:30, 19:30, 21:30, Δευ: 13:30, 15:30, 17:30, 19:30, 21:30, Τρ - Τετ: 15:30, 17:30, 19:30, 21:30 / PROJECT X Κυρ - Τετ: 23:30 Αίθουσα 9: ΑΘΙΚΤΟΙ Μ.Πεμ: 17:10, 19:50, 22:30, Μ.Σαβ: 14:30, 17:10 / ΛΟΡΑΞ (ΜΕΤ/ΝΟ) Κυρ: 16:40, 18:20, Δευ: 13:20, 15:00, 16:40, 18:20, Τρ Τετ: 15:00, 16:40, 18:20 / ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ Κυρ - Τετ: 20:00, 22:10 / TO KΡΗΣΦΗΓΕΤΟ Κυρ - Τετ: 00:20 Αίθουσα 10: STREETDANCE 2 Μ.Πεμ & Κυρ & Τρ - Τετ: 16:00, 18:00, 20:00, 22:00, 00:00, Μ.Σαβ: 14:00,16:00, 18:00, Δευ: 12:00, 14:00, 16:00, 18:00, 20:00, 22:00, 00:00 Αίθουσα 11: ΛΟΡΑΞ 3D (MET/NO) M.Πεμ: 17:15 Μ.Σαβ: 13:15, 15:15, 17:15 / TITANIC 3D M.Πεμ: 19:00, Κυρ - Τετ: 18:00 / ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (ΜΕΤ/ΝΟ) 3D Κυρ & Τρ - Τετ: 16:10, Δευ: 12:30, 14:20, 16:10 / ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ Κυρ - Τετ: 21:40, 23:40 / Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ 3D M.Πεμ: 22:40 •
**1/2 **** ***1/2
**** ***
21
***
*** ***
**
***
**** ***
***** ***
*** ***** *** εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Fahrenheit 451 Γράφει ο Γιώργος Φ. Φωτιάδης
Τη νύχτα που ο Ρόμπι Λόκαμπ κι ο Όττο Κέστερ αναζητούσαν τον Γκόντφριντ Λεντς
Έριχ Μαρία Ρεμάρκ «Τρεις Σύντροφοι» Μτφρ. Νίκος Δεληβοριάς Εκδόσεις «Ηλέκτρα», Αθήνα 2007
«Η παραμυθία των φίλων, αυτό είναι στοίχημα που αξίζει να κερδίσεις» Γ.Κ. Πάνω στο βήμα στεκόταν ένας εύρωστος, κοντόχοντρος άντρας και μιλούσε. Είχε μια γεμάτη φωνή που έβγαινε από το στήθος του, κατανοητή χωρίς κόπο μέχρι την πιο απομακρυσμένη γωνία. Ήταν μια φωνή που έπειθε, χωρίς να προσέχει κανείς ιδιαίτερα τι έλεγε. Κι αυτό που έλεγε ήταν εύκολα κατανοητό. Ο άντρας πηγαινοερχόταν πάνω στη σκηνή, αβίαστα, με μικρές κινήσεις των χεριών, πού και πού έπινε μια γουλιά νερό κι έκανε ένα αστείο. Μετά όμως στεκόταν ξαφνικά σιωπηλός, εντελώς στραμμένος προς το κοινό, και πετούσε σαν καμτσικιές με αλλαγμένη, διαπεραστική φωνή, πρόταση την πρόταση, αλήθειες που ο καθένας ήξερε, για την ανάγκη, για την πείνα, για την ανεργία, ολοένα ανεβαίνοντας, ξεσηκώνοντας τους ακροατές, μέχρι που ξέσπαγε σ’ ένα δυνατό: «Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αυτό πρέπει ν’ αλλάξει!» Το κοινό χειροκροτούσε, χτυπούσε τα χέρια του και ούρλιαζε, σαν μ’ αυτό να είχαν κιόλας ήδη αλλάξει όλα. Ο άντρας επάνω περίμενε. Το πρόσωπό του έλαμπε. Και μετά ακολουθούσαν πειστικά, ακαταμάχητα, υποσχέσεις, ένας παράδεισος υψωνόταν πάνω από τα κεφάλια, καμάρωνε πολύχρωμος και μαγικός· ήταν μια λοταρία, στην οποία όλοι οι λαχνοί κέρδιζαν και στην οποία ο καθένας μπορούσε να βρει την προσωπική του ευτυχία και το προσωπικό του δικαίωμα και την προσωπική του εκδίκηση. Κοίταξα τους ακροατές. Ήταν άνθρωποι απ’ όλα τα επαγγέλματα, λογιστές, μικροί ελεύθεροι επαγγελματίες, υπάλληλοι, ένας αριθμός εργατών και πολλές γυναίκες, κάθονταν τώρα στη ζεστή αίθουσα, γερμένοι προς τα πίσω ή σκύβοντας προς τα εμπρός. Σειρά τη σειρά, πρόσωπο πλάι σε πρόσωπο, το ρεύμα των λέξεων περνούσε από πάνω τους και ήταν περίεργο: όσο διαφορετικοί κι αν ήταν, τα πρόσωπα είχαν όλα την ίδια έκφραση απουσίας, το ίδιο νυσταλέο βλέμμα που αναζητούσε κάπου μακριά μια νεφελώδη Φάτα Μοργκάνα. Υπήρχε κάτι άδειο εκεί και ταυτόχρονα μια πανίσχυρη αναμονή που έσβηνε τα πάντα: κριτική, αμφιβολία, αντιρρήσεις και ερωτήσεις, την καθημερινότητα, το παρόν, την πραγματικότητα. Αυτός εκεί πάνω ήξερε τα πάντα· είχε μια απάντηση για κάθε ερώτηση, για κάθε ανάγκη μια βοήθεια. Ήταν καλό να τον εμπιστεύεσαι. Ήταν καλό να έχεις κάποιον να σκέφτεται για σένα. Ήταν καλό να πιστεύεις… Πήγαμε με το αυτοκίνητο μερικούς δρόμους παρακάτω. Εκεί ήταν η δεύτερη πολιτική συγκέντρωση. Άλλες σημαίες, άλλες στολές, μια άλλη αίθουσα. Αλλά, κατά τ’ άλλα, όμοια. Στα πρόσωπα η ίδια έκφραση αβέβαιης ελπίδας και κενότητας πιστού. Ένα στρωμένο τραπέζι προεδρείου, παράλληλο με τις σειρές των καθισμάτων. Επάνω οι κομματικοί γραμματείς, το προεδρείο, μερικές δραστήριες γριές παρθένες. Ο ομιλητής, ένας τύπος δημόσιου υπαλλήλου, ήταν πιο αδύναμος από τον προηγούμενο. Μιλούσε κομματικά γερμανικά, ανέφερε αριθμούς, αποδείξεις, ήταν απολύτως σωστά όσα έλεγε, αλλά παρ’ όλα αυτά έπειθε λιγότερα από τον άλλον, που δεν αποδείκνυε τίποτε, αλλά μόνο ισχυριζόταν. Κουρασμένα κοίταζαν οι κομματικοί μπροστά τους στο προεδρείο. Είχαν πίσω τους εκατοντάδες τέτοιες συγκεντρώσεις. «Έλα», είπε ο Κέστερ μετά από λίγο. «Ούτε εδώ είναι. Άλλωστε δεν το περίμενα ούτε κι εγώ να είναι εδώ». εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
22
Στις τελευταίες σελίδες του πέμπτου μυθιστορήματός του, των Τριών Συντρόφων (1936), ο Έριχ Μαρία Ρεμάρκ περιγράφει μία αναζήτηση μέσα στους παγωμένους δρόμους μίας γερμανικής μεγαλούπολης, που πολλοί παρερμηνεύουν ως το «Βερολίνο του Μεσοπολέμου» ενώ μάλλον πρόκειται για το Αμβούργο της ίδιας περιόδου. Εκείνη τη νύχτα, στο 24ο Κεφάλαιο του βιβλίου, ο Ρόμπι και ο Όττο κάνουν ακόμη μια φορά αυτό που έχουν μάθει από τότε που ήταν δεκαοχτάχρονα παιδιά στα χαρακώματα: να παραβγαίνουν με το θάνατο. Να παραβγαίνουν μαζί του όταν εκείνος παίρνει τη μορφή των πολυβόλων που βροντούν ασταμάτητα· να παραβγαίνουν μαζί του με τη μορφή γρήγορων αυτοκινήτων σε αγώνες ταχύτητας, να παραβγαίνουν μαζί του επιβιώνοντας πεισματικά μέσα σε συνθήκες φτώχειας, ανεργίας και απόλυτης κατάρρευσης· να παραβγαίνουν μαζί του κατάματα όταν εκείνος πετάει τις μάσκες και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο… Εκείνη την κρύα νύχτα του Γενάρη, ο Ρόμπι και ο Όττο πρέπει να εντοπίσουν τον Γκόντφριντ Λεντς, τον τρίτο σύντροφο της παρέας: έχει πάει σε κάποια από τις τρεις πολιτικές συγκεντρώσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι πληροφορίες λένε πως κάποιοι –που δεν κατονομάζονται, μα όλοι καταλαβαίνουμε πολύ καλά ποιους ακριβώς εννοεί– σκοπεύουν να τις χτυπήσουν και πως θα συμβούν διάφορα. Πηγαίνουν στην πρώτη. Και μετά στη δεύτερη. Ακριβώς έξω από την τρίτη πολιτική συγκέντρωση και πριν προλάβουν να μπουν στην αίθουσα, αντικρίζουν το περίπτερο ενός αστρολόγου-χειρομάντη που μόλις με πενήντα πφένιχ αναλαμβάνει να σου ερμηνεύσει το μέλλον ή να σου φτιάξει το ωροσκόπιο. «Τώρα ξέρω τι θέλουν οι άνθρωποι. Δε θέλουν πολιτική. Θέλουν θρησκευτικό υποκατάστατο», λέει ο Ρόμπι Λόκαμπ στον Όττο Κέστερ. «Φυσικά. Θέλουν και πάλι να πιστέψουν σε κάτι. Σε τι, τους είναι αδιάφορο. Γι’ αυτό και είναι τόσο φανατικοί», απαντάει εκείνος. Εκείνη την κρύα νύχτα του Γενάρη, ο Ρόμπι και ο Όττο βρήκαν τελικά τον Γκόντφριντ. Μονάχα που ο θάνατος θα τους κέρδιζε στο νήμα. Και θα το ξανάκανε μέχρι το τέλος του βιβλίου. •
23
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
24
The Ison Tomorrowords
Ρετρό Aκούει και γράφει στις 45 στροφές ο Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης
A homemade column of all things cool
Ε: archiepan@hotmail.com
(and sometimes not so cool…)
Παύλος Σιδηρόπουλος & Σπυριδούλα Φλου (EMI, 1978)
Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει στη δισκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…
Σκοτεινή μυρωδιά... Αλήθεια που σας βρίσκουν τα περασμένα ξημερώματα Πέμπτης 4-6 π.μ. συνήθως; Προφανώς σε βαθύ ύπνο, να βλέπετε κάποια μεταμεσονύχτια ταινία-τηλεμάρκετινγκ ή να σβήνετε κάπου ένα απρόσμενο ξενύχτι... 3 πιθανές απαντήσεις σε ένα σχετικά αδιάφορο βράδυ μεσούσης την εβδομάδας σωστά; Εδώ και 16 χρόνια η δική μου εικόνα είναι διαφορετικά σταθερή. Από το 1999–2002 δίπλα από ένα ραδιόφωνο και έκτοτε δίπλα από ένα υπολογιστή. Όχι κάθε βράδυ πάρα μόνο εκείνo το βράδυ κάθε εβδομάδα χειμώνα καλοκαίρι 13 χρόνια τώρα. Εκτελώ ευλαβικά μια διαδικασία στην δική μου Μέκκα, η ίδια κίνηση η ίδια προσμονή. Δίψα για νέα ακούσματα, με ένα σημειωματάριο και ένα μολύβι στο χέρι. Είναι η εκπομπή worldwide του Gilles Peterson. Kάθε βράδυ υποκλίνομαι στις μουσικές προτάσεις ενός ανθρώπου που έχει προσφέρει όσο λίγοι στην μουσική. Εκεί άκουσα για πρώτη φορά την Αcid Jazz των Galliano, την house του Pepe Bradock, την hip hop των a Tribe Called Quest, την drum n bass electronica των 4Hero και των 2Banksof4 και την Soul /Funk του Quantic και εκατοντάδων άλλων δημιουργών. Και λίγο μετά τις 6 με τα μάτια κατακόκκινα από την αϋπνία αλλά με ένα χαμόγελο μικρού παιδιού που του έχουν δώσει σοκολάτα έπεφτα χορτάτος για ύπνο. H περασμένη Τετάρτη ωστόσο ήταν και η τελευταία που στάθηκα με μολύβι και χαρτί μιας και ήταν η τελευταία Worlwide στο ΒΒC Radio1. Ένα μεγάλο κεφάλαιο κλείνει, ένα νέο ανοίγει. Τα ξημερώματα Πέμπτης πλέον δεν θα είναι τα ίδια για μένα και θα ευθυγραμμιστούν πλέον με τα υπόλοιπα βράδια της εβδομάδας. Το λιγότερο όμως που μπορούσα να κάνω είναι να γράψω αυτές τις γραμμές, ένα ευχαριστώ για όλα αυτά τα βράδια, όλη αυτή τη μουσική τα οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ... Μουσικά η νέα δουλειά του Christian Naujoks στην Dial είναι φανταστική. Μια ελεγεία πιάνου που σε οδηγεί σε απέραντα ταξίδια του μυαλού. Πολύ καλό επίσης το νέο Fabric mix του Levon Vincent σε
Υπήρχε ένας δίσκος, όπου κατά τη διάρκεια της εφηβείας μας, έπαιζε συνεχώς στο πικάπ του σπιτιού, αλλά και σ’ αυτό του μυαλού… Ο «Φλου». Ασπρόμαυρος, ερωτικός, πολιτικοποιημένος, ηλεκτρικός, με στίχους ποιητικούς και κιθάρες που ζωγράφιζαν τα μπλουζ όνειρά μας… Ένας δίσκος που ξεπήδησε απ’ το πουθενά, παράξενος, αφού με το ένα χέρι αγκάλιαζε την ελληνική κουλτούρα («..Γυμνοί από αγάπη και μίσος…»Αναγνωστάκης), ενώ με τ’ άλλο χτυπούσε φιλικά την πλάτη της ξένης («… Πεθαίνοντας μέσα στον τρόμο ότι πεθαίνουν…»- Γκίνσμπεργκ). Και ήταν εκεί, σε κάθε περίσταση… Mουρμούριζες τις μελωδίες του κι ας μην το καταλάβαινες, σου έκλεινε το μάτι περιπαικτικά, καθώς σε παρακολουθούσε να «μεγαλώνεις» και να συμβιβάζεσαι, ασυμβίβαστος ο ίδιος, γαρ… Στις ταβέρνες και στα κουτούκια, όπου οι γερoμπεκρήδες, σ’ ότι κι αν τους ρωτούσες, απαντούσαν: «Φίλε, τα πάντα είναι φλου». Ή σ’ εκείνον τον πρώτο σου έρωτα- ή μήπως ήταν ο τελευταίος- δε θυμάμαι… «Μου πες θα φύγω χτες το βράδυ ξαφνικά, απλώς κουράστηκα, δε φταίω για όλα αυτά…». Και τριγυρνούσες στην πόλη, με μάτια βουρκωμένα, όπως βουρκωμένος ήταν κι ο καιρός… «…Λέω να πάω σινεμά, μια βόλτα απ’ του Γιώργου το μπαρ, πού να γυρίζεις… Στην πόλη τα φώτα σβηστά, οι φίλοι μου λεν’ γεια χαρά, πού να γυρίζεις…». Και ξεσπούσες όπου έβρισκες, σ’ αυτούς τους σοβαρούς κλόουν που σε περιτριγύριζαν και όλο μπέρδευες τις ημερομηνίες, τότε που ήσουν ξέγνοιαστος κι ελεύθερος, τι σημασία έχει αν ήταν το ’69 ή το ’85 ή το ’99 ή το 2010; Κι αναρωτιέσαι φωναχτά… «Πες μας τι θα γίνει, αν κάποτε αγγίξεις το κορμί σου και το ’βρεις τσακισμένο απ’ τις πληγές;». Και η απάντηση έρχεται από μόνη της… «Μη φοβάσαι, σβήσ’ το φως. Δεν υπάρχει τι, πότε και πως…». Τω αγνώστω Θεώ. Ή προσδοκώντας ανάσταση νεκρών. Για να είμαστε και στο πνεύμα των ημερών. Αμήν. •
κλασικά διαχρονικά techno μονοπάτια . Κυκλοφόρησε τέλος και το νέο σίνγκλ των electro swing stars Parov Stelar & Band με τίτλο Jimmys Gang στην Εtage Noir προπομπός του άλμπουμ το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο και είναι φωτιά. • *Η εκπομπή Gilles Peterson pres. Worlwide πλέον παρουσιάζεται από το BBC Radio 6 κάθε Σάββατο από τις 15.00 – 18.00. 25
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
26
27
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
Urbanities. Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου
Στο μονοπάτι εκείνο το ανηφορικό, στης μοναξιάς το στενό που συνορεύει με τις νωπές μνήμες του πόνου, βρίσκεις μπροστά σου το Γολγοθά. Κοιτάς το βουνό και σκιάζεσαι, τρομάζεις που είναι τόσο μεγάλες οι πέτρες και τόσο γυαλιστερές, ξέρεις πως θα κατρακυλήσεις, ίσως να πληγωθείς και να ματώσεις. Στο μονοπάτι αυτό βλέπεις δεξιά κι αριστερά σπαρμένα αγκάθια, ανέμελα, ατημέλητα και άτακτα – δεν ξέρουν τι θα πει πόνος αυτά, μόνο τον προκαλούν. Πιο ψηλά, στην κορυφή θεριεύει ένας κεραυνός, σκίζει τον ουρανό και πέφτει στη γη με απειλές και φοβέρες. Οι φωνές του φτάνουν ίσα με τον Άδη και φρεσκάρουν στη μνήμη το μαρτύριο Σου. Εκεί πάνω βλέπεις τη Μάνα να δακρύζει, σαν ποίημα να οδύρεται και να κτυπάει το στέρνο της σκεφτόμενη τον πόνο της γέννας, την ανακούφιση της πρώτης μέρας στο σχολείο, το πρώτο σου φλερτ και τις ιστορίες της Ζωής. Βαθιά μέσα της είναι περήφανη, χαμογελάει η ψυχούλα της μέσα από τον πόνο αλλά υποφέρει ταυτόχρονα σαν καράβι στη φουρτούνα που σκάει στα βράχια και τσακίζεται. Τέτοιος είναι ο Πόνος, ισόβιος τύραννος, σκληρός, αυθαίρετος και αμείλικτα
δαπανηρός. Κάπου στη μέση σκοντάφτεις [είναι το φορτίο βαρύ] θέλεις να πιείς ένα ποτήρι νερό, δεν βρίσκεται κάποιος να σου σκουπίσει τον ιδρώτα και εσύ κοιτάς προς τον ουρανό, θυμωμένος σαν είναι σου θυμίζει τον Πατέρα σου, αυτός όμως κλαίει με μεγάλες σταγόνες. Το ποτάμι των ματιών του φτάνει στη γη, αγκαλιάζει βίαια τη Μάνα και τυλίγεται στο σώμα της σαν καπνός από τσιγάρο – στις μεγάλες λύπες την πλημμυρίζει, την γεμίζει, την πονάει σαν εραστής που έχει μεθύσει στα Λαδάδικα. Είσαι και εσύ εξοργισμένος, νιώθεις να αδικείσαι, πονάει μέσα σου ο πόνος και σε βασανίζει η θλίψη. Ανηφορίζεις αγκομαχώντας. Πονάς αλλά οδεύεις. Είσαι δρομέας σε Ολυμπιακό στάδιο. Ανηφορίζεις και καταριέσαι. Αναρωτιέσαι φωναχτά: «Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί;» Τέτοιος είναι ο Πόνος, ισόβιος τύραννος, σκληρός, αυθαίρετος και ανεξίτηλος. Στην κορυφή βλέπεις τα σύννεφα να ανακατεύονται και να αφρατεύουν σαν ζύμη. Τεντώνονται και αλλάζουν χρώμα – σκουραίνουν, πολεμάνε και ενώνονται, είναι και κάτι κορδέλες φως που παιδεύονται να δραπετεύσουν, σκίζουν τα σύν-
νεφα και παίρνουν εξιτήριο, είναι βιοπαλαιστές του Ουρανού όπως και Εσύ. Ξάφνου σε πιάνει η πρώτη ηλιαχτίδα [είσαι μούσκεμα από τα δάκρυα του Πατέρα] και σ’ αρέσει, σε στεγνώνει και σε ανακουφίζει, τα πρώτα μαντάτα λένε πως θα τα καταφέρεις. Εκεί που πιάνει να στεγνώσει το δέρμα σου [αφήνει μια αλμύρα η βροχή] σκάει και το πρώτο αεράκι, καθαρίζει τον Ουρανό και διώχνει μακριά τη μούχλα της Παρασκευής. Κατακλύζεσαι από Φως, γεμίζεις ζεστασιά, ιδρώνεις λίγο και βγάζεις το μπλουζάκι σου – ξέρεις πως ήρθε το Τέλος. Είσαι γεμάτος Όνειρα. Το βουνό γύρω σου γίνεται ξάφνου πεδιάδα, μύρια λουλούδια στου Παραδείσου το περβόλι που μυρίζουν τόσο έντονα – είναι σαν τα πρωινά εκείνα που βάζεις μπουγάδα. Κάνε κουράγιο Ελλάδα. Ο Γολγοθάς είναι μεγάλος αλλά η Ανάσταση είναι μια κούκλα κοπελιά που σε περιμένει. Τα μαλλιά της μυρίζουν ροδόνερο και αλισμαρί. Ανεμίζουν στον άνεμο. Αγκαλιά της θα γίνεις. •
Καλή Ανάσταση.
Xάνει-μπαλ Γράφει ο Χρήστος Κουλεμάνης - Ε: xanei.mpal@yahoo.gr
Ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα! Παρακαλούνται οι φίλοι του Άρη να αποχωρήσουν από το κομμάτι της θύρας 2 που βρίσκεται πίσω από το χώρο που κινείται η βοηθός Κουρουμπίλια! Ευχαριστούμε θερμά για την άμεση εκκένωση, πλέον υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να διακοπεί το παιχνίδι!Λογικότατο!Φράση της εβδομάδας:«Ψυχολογικοί λόγοι». Sold out στα κολλύρια έκαναν οι φαρμακοποιοί τη Δευτέρα. Φήμες που θέλουν το σύνολο των αγοραστών να είναι οπαδοί του Π.Α.Ο.Κ.-γιατί άραγε, η ομάδα έπαιξε μπαλάρα-δεν επιβεβαιώνονται Μια άλλη εκδοχή για το sold out είναι ότι προκλήθηκε από τα εκατομμύρια οπαδών που δάκρυσαν μόλις άκουσαν πως ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ανακοίνωσε πρόστιμο στους παίκτες για την κακή εμφάνιση και εντός έδρας ήττα από την υπερ-Κέρκυρα των πέντε ηπείρων. εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012
28
Ποιός βοήθησε τον Πας Γιάννενα στην νίκη – εξασφάλιση της παραμονής σύμφωνα με τον Άγγελο Αναστασιάδη?α)Η Παναγιά β)Η Παναγιά ή γ) Η Παναγιά. Μετά από τα γεγονότα στη Ν.Σμύρνη με ιπτάμενα μπουκάλια και μάρμαρα να χτυπούν τους παίκτες, πολλές εφημερίδες και sites αναρωτήθηκαν «ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο». Απάντηση? Ο Παναθηναϊκός, με τον μεγάλο Ομπράντοβιτς ήδη να ετοιμάζει βαλίτσες. Πληροφοριακά, το παιχνίδι έστω και μετά από εκκένωση της κερκίδας συνεχίστηκε. Ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα! Καταγγέλουμε την ΔΟΕ για την απόφαση της, σύμφωνα με την οποία οι γυναικείες ομάδες Beach Volley θα αγωνίζονται στους φετινούς Ολυμπιακούς αγώνες με κανονικά σορτς και μακριά μπλουζάκια. Έλεος κύριοι! Πόσα χτυπήματα ακόμα θα αντέξουμε φέτος! •
La Tia Rita Γράφει η Rita Van DenGayged
Τζίζους,χόλι φακ!
Μια Πέμπτη μικρή που πήγα στη Βουλή δεν ήταν κανένας εκεί ο Λουκάς είπε λέξη μαγική πάμε όλοι για εκλογή ο Αντώνης εν τάχει Αρχιεπισκοπή ο Βαγγέλας μούτρα στο φαί η Βάνα χουντική πολιτική οι μετανάστες φυλακή σαπουνί ο παπάς κλάνει με φακή τα κόμματα για επιταγή αναδρομική ο Βορίδης στα ταξί ο Καμμένος στην αυγή η Αλέκα βουρ στο ‘μη’ ο νησιώτης στο κουπί ο μπαμπάς μου στη ΔΕΗ η μαμά μου στα ΚΑΠΗ η αδερφή για ‘να φουντί ο Εφραίμ για προσευχή ο Γιωργάκης στο ραφί το μωρό Χαλκιδική ο μισθός σοβατεπί η βενζίνη σαν χρυσή η γιαγιά για extacy χάπι αντιγραφή υπάλληλος εφεδρική σε τράπεζα ελβετική η Ελλάδα στη δραχμή και γω στων αντρών σας το βρακί Άντρας της γουίκ: αυτός της νηστευομένης. Κόψε εσύ το κρέας, να φάμε και ‘μεις τίποτα εκτός από αγγούρι.
29
εξώστης. 12 - 25 Aπριλίου 2012