Broedende bonte vliegenvanger in Nazareth

Wat zou het leuk zijn om de bonte vliegenvanger te mogen noteren als broedvogel. In het hok van 5 op 5 km dat ik zelf inventariseer liggen zowel de Hospicebossen als het Domein van Ooidonk.

Jawel hoor, op 11 april, een dikke 14 dagen vroeger ten opzichte van vorig jaar, zag Jo Buysse als eerste een zingend mannetje in de Hospicebossen. Op exact dezelfde plaats liet het mannetje zijn typisch liedje horen. Op 17 april werd de eerste waarneming gedaan van het vrouwtje en er werd gebroed in dezelfde natuurlijke nestholte van de Corsicaanse den. Mannetjes blijven van katoen geven, ook als het vrouwtje al op eieren zit, waardoor dit een relatief gemakkelijke vogel is om te inventariseren. Op 26 mei vlogen de oudervogels druk heen en weer met voedsel naar de nestholte en op 2 juli zag ik als laatste een bonte vliegenvanger. Waarnemingen van jonge vogels heb ik niet gevonden op waarnemingen.be.

In mijn vorig artikel over de bonte vliegenvanger schreef ik dat er mogelijks nog vogels konden broeden in private bossen in ons werkingsgebied. Met toestemming van de graaf mocht ik samen met Jo Buysse het domein van Ooidonk een paar keer betreden in het kader van de inventarisatie voor de broedvogelatlas. Op zaterdag 9 mei bezochten we het domein en we vonden zowaar niet 1 maar 2 zingende mannetjes in het domein. Dit in een volledig ander biotoop dan de Hospicebossen. Beide vogels waren aan het zingen en aan het rondvliegen om en rond grote eiken waarvan de grootste bomen een diameter van 1,20 à 1,30 meter hebben. Dit wordt aanzien als het favoriete biotoop van de bonte vliegenvanger. Onderzoekers in Groot-Brittannië en Duitsland stelden vast dat er toch een verschuiving was van broedende vogels van loofbossen naar gemengde bossen en naaldbossen. Grotere diversiteit van naaldbossen en de rupsenpiek die in rijke loofbossen vroeger valt zouden de oorzaak zijn van deze verschuiving. Het domein is doorsneden met brede wandelgangen en maar op twee plaatsen staat geconcentreerd een groep naaldbomen. Natuurlijke holtes zijn er zeker genoeg om in te broeden. Bewijs waren de verschillende spechtensoorten die talrijk aan het roepen waren tijdens onze bezoeken. Ook zijn broer, de grauwe vliegenvanger werd die dag waargenomen tijdens het jagen op insecten. Op 26 mei werd ook aan de buitenrand van het domein een bonte vliegenvanger waargenomen.

Na een eerste inventarisatie voor de Vlaamse broedvogelatlas is het duidelijk (in mijn hok toch) dat de broedende bosvogels die leven in de steeds ouder wordende bossen een lichtpuntje zijn.

In de broedvogelatlas van Nederland, die verschenen is in 2018 en het resultaat is van de inventarisatiejaren 2013-2015, lezen we dat de populatie daar niet verder afneemt. De aanpassing om op tijd te komen in het broedgebied met de bijhorende rupsenpiek is gunstig voor broedende bonte vliegenvangers.

We zijn hoopvol voor volgend jaar!