Dutch Dream: van migrantenzon tot miljonair

atilla’s dutch dream Van migrantenzoon

tot miljonair

T e A m T ULPIA me DIA

foto Ondernemer Atilla Aytekin werkte zich op van een kansloze migrantenzoon tot een ondernemer van formaat. Na de nodige mislukkingen in zijn leven bereikte hij met zijn Triodor Software het afgelopen jaar een omzet van 4 miljoen euro. “Over tien jaar wil ik 500 man in dienst hebben en actief zijn in tien tot vijftien landen.” DOOr mArC GUILLeT

kinderen van Turkse gastarbeiders die in de jaren zestig en zeventig naar Nederland kwamen, kregen na de basisschool vrijwel allemaal het advies huishoudschool, lts/leao of mavo. Velen van hen zijn nu universitair docent, accountant, jurist, arts, politicus of ondernemer.

IT-ondernemer Atilla Aytekin (39) is een van hen. Als algemeen directeur van Triodor Software (omzet 4 miljoen euro in 2007) ondertekende hij kortgeleden in Istanbul het contract voor een joint venture met Lely Industries, een van de grote klanten van Aytekin.

Lely, internationaal bekend als de Mercedes van de agrarische technologie, is marktleider in de wereld voor het bouwen van robots om koeien automatisch te melken. Vorig jaar waren ze in Nederland de nummer 5 in het aanvragen van patenten, achter giganten als Philips en Shell.

“In onze sector en in de sector van Lely is dit een enorme stap,” zegt Aytekin opgetogen. “Een oerhollands bedrijf in de agrarische technologiesector start in Turkije een joint venture met een Turks/Nederlands bedrijf om de software voor de robot te gaan bouwen in Turkije. Onze software gaan we over heel de wereld verkopen samen met de ‘Astronaut A-3’, die nieuwste technologie op het gebied van melkrobots.”

als verteGenwoordiGer en rolmodel van de ‘Nieuwe Ondernemers’ – hoogopgeleide allochtone ondernemers die zich thuis voelen in twee culturen – is Aytekin trots op het tot stand komen van deze joint venture. “Dat Lely Industries voor Turkije heeft gekozen, kwam door ons. Door de brugfunctie die de tweede generatie Turken in Nederland vervult. Wij hebben Nederlandssprekende, hoogopgeleide mensen in dienst in Turkije, leveren een hoge kwaliteit en beschikken over veel resources in Turkije.”

Hij ziet deze joint venture als onderdeel van wat hij ‘mijn Dutch Dream’ noemt. “De samenwerking met Lely Industries is daarin een heel belangrijke pilaar. Over tien jaar wil ik 500 man in dienst hebben en actief zijn in tien tot vijftien landen. We willen echt een internationaal bedrijf worden.”

Aytekins wieg stond in Istanbul. Zijn vader vertrok in 1970 naar Nederland. Samen met zijn moeder en twee oudere broers volgde Atilla twee jaar later. Ze streken neer in Zutphen aan de IJssel waar al een Turkse gemeenschap woonde van een paar honderd mensen.

Atilla brandde van verlangen om – net als zijn oudere broer – naar het vwo te gaan. De onderwijzer van de zesde klas schreef hem in op het Stedelijk Lyceum en hij mocht naar een havo/vwo-brugklas. Maar de docenten en leerlingen keken hem met de nek aan, omdat hij uit Turkije kwam. Het werd een moeilijk jaar. Een jaar van sociaal isolement en steeds minder motivatie. Het advies van zijn mentor aan het eind van dat jaar om het maar op de mavo te proberen, voelde

Atilla Aytekin (links), algemeen directeur van Triodor Software, drukt de hand van Aart van ‘t Land van Lely Industries op het terras van het Ciragan Palace Kempinski hotel in Istanbul ter bezegeling van hun joint venture. (foto SLAWOmIrA KOzIenIeC)

als een nederlaag, maar hij nam zich op dat moment ook voor dat hij uiteindelijk naar de universiteit zou gaan.

teGen de stroom in bleef hij vechten voor zijn droom om ooit een succesvol ondernemer te worden. Met passie, ambitie en de drang om zich te bewijzen bijt hij zich vast in zijn studie. Via bestuurlijke informatiekunde aan de Universiteit Tilburg komt hij terecht bij IT-gigant Baan en kiest daarna voor het zelfstandig ondernemerschap.

Door zijn onervarenheid, ongeduld en impulsieve enthousiasme loopt zijn eerste avontuur als ondernemer uit op een faillissement. “Ik wilde mijn ideaal, mijn droom, mijn heilige doel gaan verwezenlijken en dat was me meer waard dan materiële zekerheid,” vertelt Aytekin. “Het onheil dat me overkwam, had ik deels over mezelf afgeroepen, maar dat betekende natuurlijk niet dat ik niet opnieuw kon beginnen met het bouwen aan een onderneming.”

aYtekin trok lerinG uit zijn ervaring en in 2003 begon hij met twee andere Turkse Nederlanders aan zijn nieuwe ICT-bedrijf Solutions Gallery. Want ondernemen zit hem in het bloed. “Het is een keuze voor een lifestyle; een keuze die de essentie raakt van wie ik ben,” aldus Aytekin. “Met een gewone baan zou ik misschien meer verdienen, terwijl ik een hoop minder kopzorgen zou hebben, maar dit is wat ik echt wil.”

Tijdens de voorbereiding van de joint venture met Lely Industries heeft Aytekin in korte tijd veel bijgeleerd over koeien en de agrarische sector. Zoals het feit dat een koe maar twee uur per dag slaapt. Ook dat er in de melkveehouderij twee ontwikkelingen gaande zijn: 1. schaalvergroting en 2. een diervriendelijker omgang met de koeien.

Vroeger bepaalde de boer of de boerin het dagelijkse melkritme – meestal twee keer per dag. Maar er zijn ook koeien die vaker per dag gemolken willen worden. “Het mooie van de melkrobots is dat de koeien vrij rondlopen en zelf bepalen wanneer zij gemolken worden,” zegt Aytekin. “De koeien lopen naar het melkstation en worden automatisch gemolken. Via de computer wordt alles gemeten en vastgelegd: de naam van de koe, de kleur en temperatuur van de melk, de productiviteit in liters per melkbeurt, ziekteverschijnselen. De software die wij gaan ontwikkelen moet de boer in staat stellen om in ‘real time’ een overzicht te hebben van zijn veestapel en hij moet de probleemgevallen er meteen uit kunnen halen.”

Vooral de laatste week vóór het ondertekenen van de joint venture LelyTriodor in Istanbul was hectisch. Duizend-en-een dingen moesten nog geregeld worden. “Zo belde Nevin, onze plaatselijke manager in Istanbul, zes dagen voor de ceremonie me lichtelijk in paniek op met de mededeling dat Sabah,

gouden tips

de lessen die aytekin trok uit de mislukking van zijn eerste onderneming:

Onderhandel als groentje nooit alleen leg alles contractueel vast wees niet overmoedig en wees reëel in je toekomstverwachtingen blijf met beide benen op de grond, temper je ego en arrogantie baseer nooit een afspraak op toekomstverwachtingen alleen, houd ook rekening met het heden. een van de grootste kranten in Turkije, een verhaal wilde wijden aan onze nieuwe joint venture en of we – liefst dezelfde dag nog – foto’s van de directeuren van ons bedrijf wilden opsturen. Ik zei tegen haar: ‘Regel 1: geen paniek’.”

Aytekin belde zijn twee mededirecteuren en een fotograaf. “Ik haalde drie kostuums uit de kast en realiseerde me voor het eerst heel bewust: nu gaat het gebeuren; nu komen we in een nieuwe fase terecht. Ik genoot ervan. Echt kicken.”

ook andere tUrkse media hadden aandacht voor het initiatief. De Turkse zakenkrant Dünya kwam met een bericht op de voorpagina en bijna een halve pagina binnenin. “Ze schreven over de komst van een groot hightech bedrijf naar Istanbul dat eigendom is van een Turkse Nederlander.”

De ondertekening zelf vond plaats in het gerenommeerde hotel Çırağan Palace Kempinski. “Ik had bewust gekozen voor deze locatie in mijn geboortestad. Met uitzicht op de Bosporus. Omgeven door de grandeur van het oude sultanspaleis. Dit is het hotel waar royals en internationale sterren logeren en de grote zakendeals worden gesloten. Het heeft een enorme uitstraling.”

De dag werd afgesloten met een diner in het chique restaurant in Kız Kulesi (Leandertoren) op een eilandje in de Bosporus tussen Europa en Azië. De witte toren diende als quarantainestation, vuurtoren, douanekantoor en tolheffingsgebouw. Het was tot voor enkele jaren geleden niet toegankelijk voor het publiek. Nu is er dit fantastische restaurant. “Voor mij is het de trots van Istanbul en een mooi symbool voor de wederopbouw van de stad en Turkije.”

potentiële klanten happen altijd toe na een bezoek aan Istanbul, vertelt Aytekin. Vandaar dat hij bijna 30 mensen uit Nederland meenam voor deze feestelijke dag. Onder wie relaties en enkele potentiële klanten die wilden zien wat Triodor zoal doet in Turkije. “De ervaring leert dat ze allemaal met een laag verwachtingspatroon komen: Turkije als moslimland met laagopgeleide werknemers. Hun beeld van Turkije wordt bepaald door de eerste generatie Turken in Nederland. En wanneer ze dan in Istanbul komen, gaan hun ogen open van verbazing. Dan kunnen ze er niet over uit hoe modern het is. Ze worden lyrisch en vrijwel iedereen wordt bij terugkeer in Nederland een ambassadeur voor Turkije.”