Dichter bij Tulpia

Twee werelden één blad www.TulpIa.nl / Jrg 5 nr 17 / apr meI 2010 / € 2,95

FadİMe ÖrGÜ

Op De BreS VOOr nIeuwe generaTIeS

reporTaGe

OnTDeK ISTanBul In TaCHTIg uur FUnda arar ZangereS Op ZOeK naar eeuwIge rOem

Het nieuwe reizen

Inspirerend Turkije

MeT colUMns van jean Tillie, béla vaK, lily spranGers en verder: TUlpia acTUeel, KijK op zaKen, bliK op brUssel, TUlpia FocUs, reizen en ForUM

TulPIa 17: aPr-MeI 2010

Na de lange winter die we nu eindelijk definitief achter ons hebben, klinken de beginwoorden van Herman Gorters beroemde gedicht ‘Mei’ ons als muziek in de oren. Om daar alvast een voorschot op te nemen, besteden we ruim aandacht aan de alternatieve toeristische mogelijkheden in het land. We voeren u uiteraard eerst mee naar Istanbul. In deze stad is niet alleen veel unieks te zien, daar beginnen ook veel tochten naar andere delen van het veelzijdige, altijd afwisselende en verrassende Turkije. Ook introduceren we in ons tijdschrift twee nieuwe rubrieken. In ‘Gedenkwaardig’ staan we stil bij jaarlijks terugkerende bijzondere momenten of gebeurtenissen. ‘Dichter bij Tulpia’ wil een podium bieden aan opkomend literair talent. Dichters of schrijvers die korte verhalen schrijven, kunnen hun werk insturen naar de redactie. Wellicht is dit voor velen een buitenkans om hun beste literaire creaties aan een breder en geïnteresseerd publiek te presenteren. We beginnen deze rubriek met een aantal bijzondere gedichten van de nogal onbekende, maar niet onbeminde Ferman Aras.

Het gedicht is de kortste weg van hart tot hart. De versvorm bestond al voordat de mensheid grote beschavingen wist op te bouwen. In gedichten kun je de basis van een cultuur terugvinden, zoals in psalmen en in de Griekse heldendichten Ilias en Odyssee. Om via het hart te communiceren, start Tulpia deze nieuwe rubriek. In de eerste aflevering komt dichter Ferman Aras (39) aan het woord. Gedichten van hem verschenen al in verscheidene bladen. Aras staat op het punt gedichten en korte verhalen te bundelen. Tulpia plaatst ook een aantal van zijn debuutgedichten. Laat ook úw dichtader rijkelijk vloeien en stuur ons uw eigen werk of dat van uw favorieten. Dat kan via redactie@tulpia.nl onbevangen

een gouden schot in de roos de schutter springt een gat in de lucht en de roos klapt stilletjes dood

doodsbang ben ik niet voor het slaan maar toen jouw hart zwak sloeg sloeg dat van mij op hol

met plezier kraak ik harde noten toen de rust dan zich meester maakte verliet het orkest het gebouw

oud-kind

een trotse vader neemt de baby van de moeder en gaat op reis brengt het in de tuin van eden naar het hotel der slapelozen naar het museum van god

nu het oude kind vermoeid de avond tegemoet gaat legt hij het in de armen van zijn moeder die het wurgt en haar zwarte adem op hem laat neerdalen

het ex-kind verwordt tot vruchtbare grond de aartsvader plant zijn zaad stort tranen sust de oermoeder in slaap en wacht op de komst van de lente

frida

een kreupele hinde sprong op de 17-septemberstraat in de rode bus zette de tram zijn glazen tanden

het sneeuwde op 13 juli klopte ik aan de deur ging niet opzij

op het balkon hing aan een slap koord jouw groene japon te huiveren

(aandenken aan Frida Kahlo)

opus dei

toen ik mijn gezicht tot ge godheid gewend had hoorde ik: uw stem in de moskee mijn heer Jezus christus

ik legde mij op de schoot van Moeder natuur en hoorde u weer u gaf een vioolconcertje samen met uw collega-profeten Mozart, Bach, albinoni, Kruidvat.

bastaard

een oude man in azerbeidzjan bewaart zielen in potjes

’s nachts opent hij de poort voor ongeboren kinderen

de een blijft staan voor alexander Dzjengis Khan en attilla de Hun

de ander ruikt aan de pot van iwan de Verschrikkelijke Stalin en Hitler

vlak voor de sluiting schiet een jongen het museum binnen

raakt de pot van Shakespeare, Mevlana rumi, Dante en tagore aan

vermoeid ligt hij nu onder een boom en vraagt aan de wind

die lentebloesem ademt, of hij weet aan welke pot hij geroken heeft?

de bruid

een gevluchte dag uit het noorden scheurde de nacht open

met een ijzige glimlach begroette hij de vrouw die in mijn armen lag

schone schijn

wat is mooier? uw glimmende schoonheid of het stille verdriet op dit gezicht?