Wandelen voor integratie

DOOR FRAnS jEURSEn

Hij houdt van wandelen, en hij legde in het verleden al grote afstanden te voet af, bijvoorbeeld van Franktijk naar Santiago de Compostella in Noord-Spanje. Misschien toch niet zo’n ongewone hobby voor een ondernemer die al jaren een bedrijvengids uitgeeft die lezers de weg wijst naar Turkse en Marokkaanse ondernemers in Europa.

“De ongedwongen kameraadschap die onderweg tussen mensen ontstaat, kan uitmonden in diepe gesprekken. Ik zie dat als een verrijking van mijn bestaan,” zegt Sedat Çakır.

Goed beschouwd is het wandelen van Çakır een voortzetting van zijn zakelijke activiteiten: contacten leggen tussen mensen, met dan met andere middelen. In beide is het sociale aspect heel prominent aanwezig. “Het wandelen brengt je oog bij voor het detail en uiteraard is het niet het einddoel wat telt maar het onderweg-zijn”, vertelt Çakır kort voor zijn vertrek op 25 april. “Reizen verbreedt je horizon en maakt ook korte metten met vooroordelen die je soms onwillekeurig opdoe,” zegt Çakır.

Dit keer staat dan ook bij Çakır een wandeltocht op het programma die de titel draagt ‘wandelen voor integratie’. Çakır vertrok te voet vanuit zijn woonplaats Zandvoort naar Istanbul. Hij tracht zo een verbinding tot stand te brengen tussen de Noordzee en het Dolmabahçe Paleis van de Sultans aan de Bosporus, tussen de Zwarte- en de Zee van Marmara, tussen zijn thuisland Nederland en zijn geboorteland Turkije. Çakır groeide op in Zandvoort. Hij deelde aanvankelijk onze ‘nationale’ negatieve mening over Duitsers, tot hij ze op zijn tochten van nabij leerde kennen in de dorpen en stadjes aan de overzijde van onze grenzen. Duitsers bleken door de bank genomen heel vriendelijke en warme mensen te zijn die welwillend en sympathiek in de omgang waren. Wie het onbekende van dichtbij onderzoekt leert daar open voor te staan en een betere omschrijving van wat ‘integratie’ inhoudt zouden wij niet zo snel kunnen bedenken.

Çakır wil al wandelend geld inzamelen voor de Stichting Atay die zich inzet voor nier- en kankerpatiënten. De totale afstand die hij op deze tocht af zal leggen is 2800 kilometer en hij hoopt na 110 dagen bij zijn einddoel aan te komen. Onderweg staat het contact met de lokale bevolking op de voorgrond en omdat hij niet meer dan 25 euro per dag wil uitgeven zal hij vaak proberen bij (on) bekenden te logeren. Lukt dat niet dan is er altijd nog het lichtgewicht tentje dat hij op zijn rug meedraagt en in het uiterste geval een hotel.

Naar verwachting bereikt hij op 28 juli de Turkse grens en vanaf dat punt zal hij op het laatste traject naar Istanbul door een aantal andere lopers worden vergezeld.

U kunt zijn reis en ervaringen volgen op www.wandelenvoorintegratie.nl