6 minute read
Kinderen aan de macht in Delfshaven
Delfshaven: kinderen aan de macht
dooR FRAnS jEURSEn
“I n vroeger eeuwen zagen wij kinderen als volwassenen in ‘pocketformaat’. Ze verschilden in wezen niet van de grote mensen en droegen dan ook op schilderijen uit de 17e en 18 e eeuw miniatuur versies van de kleding van hun ouders. Nu denken wij daar heel anders over, maar niemand is te klein of te jong om alvast een aantal sociale vaardigheden te leren en te proeven van de grote buitenwereld, waarin hij of zij later misschien wel stadsdeelsecretaris of zelfs burgemeester wordt. Portefeuillehouder Fred Burggraaf zegt:“kinderen kunnen niet vroeg genoeg met de democratie in aanraking komen. Bovendien leren ze daardoor hoe ze moeten samenwerken in groepen”.
Wij moeten kinderen serieus nemen, dan doen zij dat op hun beurt ook met ons en dat kan heel goed spelenderwijs. De Rotterdamse deelgemeente Delfshaven vindt het belangrijk dat ook kinderen in het kader van de burgerparticipatie betrokken worden bij de besluitvorming. Uiteindelijk zijn ze net zo goed bewoners als alle anderen en de plek waar je opgroeit heeft meestal een grote invloed op wat voor mens je later wordt.
Wie zegt dat kinderen nog niet toe zijn aan echte deelname in het sociale leven slaat de plank faliekant mis. Zo klein als ze zijn hebben ze toch ook al een heel eigen visie op hun omgeving en als het gaat om hun eigen wensen en behoeften zijn ze de experts bij uitstek.
Zo kwam men op de goede gedachte in de wijk Spangen een heel sterk verjongde versie van het bestuur van de deelgemeente in te stellen. Kinderen konden in deze kinderraad meedenken over hun eigen buurt, bij het ontwikkelen van plannen hun fantasie de vrije loop laten en allerlei projecten opzetten en beoordelen.
Vorig jaar op 19 mei installeerde de toen nog burgemeester van Rotterdam Ivo Opstelten de raad officieel. De voornaamste taak van de raad bestaat in het elke week bij elkaar komen en overleggen over projecten. De leden van de raad vellen hun oordeel over zaken als sportactiviteiten, de schaakclub en SIWITV, en wie een levendige discussie wil horen hoeft daarvoor bepaald niet naar de ‘Grote raad’ van de deelgemeente te gaan. Met verve verdedigen de raadsleden hun standpunt en al gauw vergeet je in de hitte van het debat de leeftijd van de sprekers. Monique Schalke van Delphi Opbouwwerk die de ‘kinderraad’ begeleidt observeerde de bijeenkomsten en kwam tot verrassende constateringen. “Kinderen trekken conclusies die je op hun leeftijd nog niet zou verwachten. Zo bestond er onder de raadsleden een duidelijke consensus: kinderen die aan sport deden waren minder geneigd om gewoon maar wat rond te hangen”.
Slim in tal van opzichten maar ook uiterst effectief is een project waarbij kinderen elke week met de video-camera in de hand de buurt in gaan om reportages te maken over de stand van zaken. Het stimuleert hun belangstelling
voor de wijk en voor andere mensen, ze maken kennis met een groot aantal medebewoners van de meest uiteenlopende aard en herkomst, maar leren ook beter communiceren, verantwoordelijkheid dragen en samenwerken. Zo snijdt het mes aan twee kanten tegelijk. Fred Burggraaf zegt: “op deze manier leren kinderen van alles over de media waardoor we tegenwoordig overspoeld worden, ze begrijpen beter hoe reclame werkt en hoe boodschappen gemanipuleerd kunnen worden.”
Kinderen moeten de kans krijgen onbezorgd te dromen en hun creativiteit de vrije loop kunnen laten, en wie weet komen die dromen ooit uit. Wij vinden het een uitstekend initiatief van Delfshaven om journalist Eric Westerveld kleine en grotere wijkbewoners te laten interviewen respectievelijk over dromen die ze hebben en dromen die echt werkelijkheid werden. Elk kind op de basisschool krijgt later dit jaar het boek dat de neerslag vormt van al deze gesprekken en kan er wellicht inspiratie uit putten voor het bepalen van de eigen toekomst.
Dat de gemeente Rotterdam de kinderraad van Spangen serieus neemt blijkt wel uit het bezoek van de nieuwe burgervader Aboutaleb, die ‘en passant’ enkele vergadertips uit zijn mouw schudde zoals: “Geef als je twee vragen gesteld worden er maar op één daarvan antwoord.” Een handig politiek trucje zei hij en voegde er aan toe dat hij hoopte dat sommige kinderen zelf voor een politieke carrière zullen kiezen. Hij nodigde de raad uit voor een bezoek aan het stadhuis aan de Coolsingel, zodat de jonge politici in spé alvast een indruk kunnen krijgen hoe het in de grote wereld toegaat. Ondertussen werkt de kinderraad onvermoeibaar voort. Er werd onder andere door de kinderen zelf gekozen voor het realiseren van een kinderspeelplaats aan het PC Hooftplein. Fred Burggraaf: “Ze hebben een budget toegewezen gekregen, hebben zelf het thema bedacht en zijn zelf de juiste plek gaan uitzoeken, ja ze bepaal-
Kinderen kunnen niet vroeg genoeg met de democratie in aanraking komen
den zelf het wat, waar en hoe.” Straks zullen ruim 300 kinderen de gelegenheid krijgen een voorstel te doen hoe het gebied ingericht moet worden. De uitkomst daarvan zal ook in de praktijk gebracht worden. Dat de kinderen een uitgesproken stem hebben in wat er in de wijk gebeurt en dat het bestuur van de deelgemeente Delfshaven terdege beseft dat het ook hun woon- en leefgebied is mag onderhand wel zonneklaar zijn. Of het verder moet en hoe? Wat Fred Burggraaf betreft blijft de raad bestaan want velen zijn er buitengewoon enthousiast over. En nu het hoe.” Kijk dat noemen wij nu vraag twee en van Burgemeester Aboutaleb hebben we net geleerd dat je daar geen antwoord op moet geven.
sultan uysal, 22 jaar heeft Commerciële economie aan de Hogeschool van Amsterdam (HvA) gestudeerd.
waarom heb je voor deze opleiding gekozen? “Om te beginnen ben ik commercieel ingesteld. Ik vind het leuk om mensen te overtuigen en om presentaties te leveren. Het is interessant om te weten wat de gewone mensen en de consumenten bezighoudt. Ik ben sociaal en resultaatgericht, en daarbij; ik ben geen verlegen persoon.”
Heb je een baan kunnen vinden? “Ja tot mijn eigen verbazing ging dat vrij snel. Ik werkte bij een bemiddelingsbureau en ik wist dat ik bij een grote bank wilde werken. Na mijn studie heb ik meteen gesolliciteerd bij de ING. Vervolgens moest ik een competentie- en een commerciële vaardigheidstest doen waar ik doorheen kwam. Nu werk ik als trainee. Toch snap ik niet dat ze me zo snel hebben aangenomen. Misschien omdat ik Turkse ben. Enfin, het is goed voor mijn zelfvertrouwen geweest.”
Heb je meer Turkse of meer Nederlandse vrienden? “Over het algemeen heb ik meer allochtone vrienden. Vooral met Turkse vriendinnen klikt het beter omdat je elkaar aanvoelt. We doen ook leuke dingen die je met Nederlandse vriendinnen minder snel zou doen zoals een bruiloft bezoeken, of naar een Turkse muziektent gaan. Op het werk heb ik vooral Nederlandse collega’s. Ook handig als je wilt netwerken.”
Mis je studentenprivileges? “Zeker weten. Ik kan niet meer zo vaak met vriendinnen afspreken of shoppen. Als je na het werk thuiskomt ben je toch te moe om nog iets te gaan ondernemen. In mijn studentenjaren kon ik mijn tijd lekker zelf indelen.”
Voetbal: Nederland – Turkije, voor wie ben je? “Wat zijn dit voor vragen? Ik denk toch voor Turkije. Ondanks dat ik in Nederland geboren ben en hier heb gestudeerd voel ik me emotioneel meer verbonden met Turkije. We gaan er elke zomer op vakantie en de cultuur spreekt me aan.”
