DWI-directeur Schreuders over toenemende werkloosheid

Het Rijk presenteerde onlangs een crisispakket: hoe kan Amsterdam daar optimaal van profiteren? “Godzijdank bezuinigt het Rijk niet op de gemeenten. Amsterdam moet vanwege de recessie en de financiële tegenvallers bij enkele grote projecten (waaronder de Noord-Zuidlijn) de komende jaren al drastisch in de begroting snijden. De rek is uit de stadsbegroting. Een nieuwe tegenslag bij de Noord–Zuidlijn zal betekenen dat er fors bezuinigd moet worden. De uitvoering van bestaande plannen komt echter vooralsnog niet in gevaar. Wel zijn nieuwe plannen uitgesteld. Er is geen extra geld voor cultuur, hoewel de Kunstraad negentien miljoen euro vraagt. Er is veel minder geld voor sport en niets extra’s voor zaken als wegen, pleinen en bruggen. Hetzelfde geldt voor ‘Topstad’, een project dat bedoeld was om een beter investeringsklimaat te scheppen. Sommige eerder geplande uitgaven worden met kunstgrepen, gehandhaafd waarbij echter niet langer gegarandeerd is dat de gelden ook na 2009 beschikbaar zullen zijn. Al met al ben ik er trots op dat dat gelukt is, ondanks de tegenvaller van 325 miljoen in het kader van het Noord–Zuidlijn-project. We blijven investeren in kinderen, veiligheid en duurzaamheid. Amsterdam wil in de stad ‘groene’ banen scheppen. Stadion ArenA moet een ‘icoon van duurzaamheid’ worden. Op het dak van dat voetbalstadion moeten bijvoorbeeld zonnepanelen komen en ook op het gebied van afval- en watermanagement moet de ArenA een voortrekker worden. Bij nieuwe tegenvallers zullen we echter meteen moeten bezuinigen. Hoe alles zal gaan in de periode na 2009 is onzeker, omdat er dan nauwelijks geld is ter realisering van nieuwe plannen. De kost gaat helaas voor de baat uit. Het afschaffen van de ‘vliegtaks’ is van eminent belang: Ik begrijp het idee achter de vliegbelasting, maar de uitwerking van de maatregel was ongunstig voor de hoofdstedelijke regio. Het crisispakket geeft Amsterdam als financieel centrum echter veel mogelijkheden. Op zich heeft Amsterdam trouwens een fantastisch uitgangspunt, goed opgeleid en divers personeel en een moderne economie. De stad moet daarom sterker uit de crisis kunnen komen.’’

wat is uw boodschap aan de Amsterdammers, in het bijzonder met betrekking tot nieuwe Nederlanders en Turkse Amsterdammers? “We hebben nu de wind tegen. Kin omhoog, borst vooruit. Realiseer je dat er een aantal magere jaren aankomen. Ik ben er echter van overtuigd dat de economie daarna weer zal aantrekken. Amsterdam zal dan voor ondernemers ‘the right place to be’ zijn omdat de economie hier harder zal groeien dan elders.”

Autochtoon of allochtoon: elke Amsterdammer telt!

De economische crisis is voor Amsterdam meer voelbaar geworden, ook bij de Dienst Werk en Inkomen. Volgens directeur Wim Schreuders zal het aantal werklozen het komende jaar verdubbelen tot 58.000. Schreuders is sinds vijf jaar algemeen directeur van DWI. Hij wil zijn klanten enthousiasmeren voor de arbeidsmarkt, want zo zegt hij: “Mijn streven is dat mensen slechts een korte periode een bijstandsuitkering nodig hebben en dat ze zo snel mogelijk weer mee kunnen doen op de arbeidsmarkt.”

DOOR mIRIAm VAn CobLIjn

Na zijn eindexamen Atheneum A in 1976 begon Wim Schreuders zijn carrière als administratief medewerker bij de ABN. Een jaar later hield hij het bedrijfsleven voor gezien en trad hij aan bij de Rijksbelastingdienst waar hij 25 jaar zou blijven. Daar ontwikkelde hij zich langs de weg van de ‘éducation permanente’ van controleur in opleiding tot voorzitter van het managementteam Regio Zuidwest. Na twee jaar als adviseur van non-profitinstellingen op het gebied van organisatie en management werd hij de eerste directeur van de in 2006 gevormde Dienst Werk en Inkomen (DWI) Amsterdam. Van uw laatste werkgever de Belastingdienst, een goed geoliede organisatie naar de dwI van Amsterdam. Een opmerkelijke overstap? “Nee, integendeel. De DWI heeft tal van mogelijkheden. Ons werk maakt verschil voor het dagelijks leven van mensen die aan de zijlijn staan: dat houdt me gemotiveerd. We hebben middelen om samen aan de slag te gaan, om mensen mee te laten doen met de maatschappij. De opdracht van de DWI is ernaar te streven dat niemand aan de kant blijft staan. Als ik zeg meedoen, dan bedoel ik niet per se betaald werk. Als we het hebben over ‘op weg naar werk’, dan zijn er mensen bij wie dat soms wel jaren kan gaan duren. We moeten ophouden te kijken naar wat iemand niet kan, maar kijken naar wat hij of zij wel kan. Elke burger is van waarde voor de samenleving, ongeacht zijn afkomst. We moeten het optimisme en de vechtlust bij de mensen blijven stimuleren. De DWI is streng maar rechtvaardig voor diegenen die een bijstandsuitkering echt nodig hebben. Onze dienst in Amsterdam verstrekt een bijstandsuitkering met een ré-integratiedoelstelling aan zo’n 35.000 mensen. Van het totaal aantal cliënten is 68% vrouw, 3% jonger dan 27, 20% ouder dan 65, en 54% tussen 50-65 jaar. We doen niet aan etnische registratie van onze cliënten. De taak van de DWI is om er naar te streven dat alle inwoners van Amsterdam in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. De beste manier om dat te doen is via betaald werk. Lukt dat niet meteen, dan zorgen wij ervoor dat mensen op een andere manier deel kunnen nemen aan de samenleving. Dat is het beleid van de gemeente Amsterdam ”niemand aan de kant.”

wat wordt er gedaan om te zorgen dat de gemeentelijke organisatie is toegerust om een eventuele extra instroom van Amsterdammers zonder baan zo snel mogelijk aan het werk te helpen? “De DWI heeft samen met het UWV Werkbedrijf actieplannen gemaakt om klanten sneller ‘op traject’ te plaatsen, cliënten nog eerder op te pakken en te kijken of doorplaatsing naar werkgevers direct mogelijk is (‘van werk naar werk’). Het UWV Werkbedrijf opende 1 maart j.l. samen met DWI Amsterdam het eerste Mobiliteitscentrum in Amsterdam West. Doel is om hier vraag en aanbod van werkgevers te ‘matchen’ en zo mensen van werk naar werk te kunnen begeleiden. Daarnaast blijft onze inzet onverminderd om mensen die nog niet direct aan de slag kunnen mee te laten doen (participatie). Dat zijn vaak mensen die wel graag aan het werk willen, maar die daar om uiteenlopende redenen nog niet aan toe zijn: ze zijn momenteel nog niet voor 100 procent actief. Wij willen hen via ons de eerste stap laten nemen, zodat ze de kans krijgen te klimmen op de arbeidsladder. Werk boven inkomen is ons adagium. Het motto is: “Blijf aan de bal”. Zo wordt voorkomen dat mensen straks een uitkering nodig hebben.”

dE STIjGENdE LIjN

Dagelijks vinden er 1800 gesprekken plaats tussen de DWi en haar cliënten. Veel daarvan per telefoon. ruim 25 procent van de DWi cliënten heeft in het afgelopen jaar meer dan zes keer telefonisch contact gehad met de dienst. De DWI bepaalt daarom voor een belangrijk deel het beeld dat bestaat van de dienstverlening van de gemeente aan haar inwoners. De waardering voor de wijze waarop wij onze cliënten telefonisch te woord staan is gestegen van een 5,8 naar een 6,4. De tevredenheid over de dienstverlening aan de balie steeg van een 6,5 naar een 7,0. De waardering voor het persoonlijk gesprek met de klantmanager (elke cliënt van de DWI krijgt een klantmanager toegewezen) steeg het meeste, van een 6,3 naar een 7,1. Medewerkers van DWi scoren hoog op onderdelen als ‘vriendelijkheid’, ‘bereikbaarheid’ en ‘luisteren’. De oplossingsgerichtheid en kennis van zaken zijn wel voor verbetering vatbaar. Werkplein zelf is een centraal punt waar klantmanagers zitten, waar je als werkzoekende terecht kunt met al je vragen over werk en inkomen.