Palet 27

27

Editorial

Redactie

Eindelijk, eindelijk, ein-de-lijk!

Een Palet dit jaar! Hoewel ik daar heel blij mee ben, vind ik het ook heel jammer, want dit is het laatste Palet waar ik hoofdredacteur van zal zijn. Na dit nummer neemt Lilit het helemaal van me over. Lilit, ontzettend veel succes en plezier met deze klus!

Natuurlijk blijf ik wel schrijven voor het Palet maar nu de eindexamens zo angstaanjagend dichtbij komen, moet ik me volledig op school gaan concentreren.

Eindexamen.. De kans bestaat dat ik na dit jaar niet meer door deze school slenter. Complete vrijheid! Geen profielwerkstuk meer. Geen proefwerken meer.

Geen bureaucratie-waar-je-nietsvan-snapt meer! (Voor ongeveer een half jaartje dan, daarna komt waarschijnlijk alles weer drie keer zo hard terug..)

In ieder geval, voor iedereen die dit jaar eindexamen doet: Ontzettend veel succes! Dat iedereen maar mag slagen en daarna gaan doen wat jullie willen! Voor alle mensen die dit jaar geen eindexamen doen: Kop op, het is nog maximaal 6 jaar. (Hoop ik..)

Mijn laatste Palet als hoofdredacteur.. Het was ontzettend leuk om te doen, en iedereen die de afgelopen 2 jaar heeft meegewerkt, ontzettend bedankt voor jullie hulp!

Simon van de Beek Marte Boonen [hoofdredactie] Lilit Zeltsburg [hoofdrdactie] Bas Heiligers [eindredactie] Bert Stijns [lay-out] Kirsten Houben[coverfoto] Eline Kramp Kirsten Houben Marit Wolff Philip Janssen [strip] Luuk Beckers (strip) Tei Frambach

Marte

1een

HET NIEUWE GYMNASIUM Misschien heb je er iets van gehoord, misschien heb je er helemaal niks van gehoord, en misschien ben je erbij betrokken: bij ons op school is dit schooljaar in de 1e en 4e klas is het geniale plan ‘Het nieuwe Gymnasium’ gestart. Het zou een uitdaging zijn voor de gymnasiasten en ze beter moeten motiveren. Maar hoe zit het nu in de praktijk?

Laat mij ten eerste even uitleggen wat er precies bedoeld wordt met ‘Het nieuwe Gymnasium’. Er is een tijdje geleden onder gymnasiasten een enquête gehouden waarin gevraagd werd wat zij van het gymnasium vonden. Daaruit scheen te blijken dat de meerderheid van de gymnasiasten vond dat zij niet genoeg werden uitgedaagd, zich in de klas verveelden, zich niet gemotiveerd voelden en sowieso vonden dat het gymnasium niet genoeg verschilt van het atheneum om een apart niveau te zijn. Daarom kwam onze school met een prachtige oplossing daarvoor. En die oplossing noemden ze ‘Het nieuwe Gymnasium’. .- Gymnasiasten krijgen bij alle bètavakken en moderne talen 1 uur extra les, voor verdieping en verbreding .- Gymnasiasten krijgen niet meer les samen met het atheneum: dit zou zijn omdat gymnasiasten zich in het midden van de les al begonnen te vervelen terwijl leerlingen van het atheneum nog hard aan het werk zaten .- In plaats van het gehate gamma-vak

krijgen gymnasiasten de nieuwe vakken Grammatica van de Filosofie en Retorica En hoe ervaren wij, de leerlingen die erbij betrokken zijn, dit alles?

Wij vinden het verschrikkelijk! Niet alleen krijgen we zo meer uren op school, en dus langere dagen, en vaker huiswerk, maar we kunnen ook nog niet bij die vriend of vriendin in het cluster zitten voor vak X! Die extra uren zouden moeten voorkomen dat we veel tussenuren krijgen, maar in plaats daarvan hebben sommige leerlingen dubbel ingeplande uren (bijvoorbeeld Duits en Grieks op 1 uur) of zelfs meer dan 40 uur. Daarnaast wordt al die ‘verdieping en verbreding’ helemaal niet getoetst, omdat voor de wet atheneum en gymnasium gelijk zijn en ook toetsen en examens hetzelfde blijven. En die nieuwe vakken, Filosofie en Retorica, zijn al helemaal vreemd. Zo worden atheneum en gymnasium nog meer van elkaar gescheiden dan ze al waren!

Toch zijn er ook voordelen. Je zit dan niet bij je beste mattie van het atheneum bij vak X, maar de les gaat tenminste wel iets vloeiender. Je wordt behandeld als gymnasiast, en niet als iemand die iets slimmer is dan die leerlingen van atheneum. Daarnaast krijg je niet zo veel huis-werk in één keer op en heb je meer tijd om zeker te weten dat je de stof van een vak goed beheerst. En hoe saai Filosofie en de Grammatica ervan ook wordt

ervaren, iedereen is er unaniem over dat Retorica best een nuttig vak is.

Uiteindelijk hebben we wel liever een saai vak en een interessant vak in plaats van een verschrikkelijk vak, en dat 2x in de week.

Conclusie? Nou ja, het maakt de leraren dus niet echt uit hoe vervelend we het ervaren. Toch acht ik het mogelijk dat ‘Het nieuwe Gymnasium’ volgend jaar in de 4e ofwel verbeterd wordt, ofwel helemaal afgelast. En dan heb ik wel medelijden met de toekomstige 4e klassen gymnasium, als zij het gammavak moeten volgen. De 4e klassen gymnasium van nu raad ik aan het van de mooiere kant te bekijken: het is nu wel best rustig in de lessen, en volgend jaar in de 5e is het waarschijnlijk toch allemaal weg!

Lilit Zeltsburg

2wee

De empathische beschaving A

ls mens zijnde hebben wij veel mooie eigenschappen die we dagelijks gebruiken zonder er bij still te staan. Hierbij kun je denken aan bv. schattingen maken bij elke beweging , of elk beslissing dat we nemen. Maar dit soort eigenschappen zijn allemaal al bekend.

Een eigenschap waar we nog niet zoveel over weten maar wat wel een heel belangerijk deel uitmaakt van ons als beschaafde mens en die we ook samen onder elkaar delen zonder ervan bewust te zijn, is het inlevingsvermogen oftewel het empathische vermogen.

Deze eigenschap is zondermeer een van onze allerbelangerijkste sociaal-

menselijke kwaliteiten. En recente studies hebben ernaar uitgewezen dat deze eigenschap al heel lang zijn rol heeft gespeeld in wat betreft het opkomen van beschavingen. Als u dit moeilijk kunt geloven moet u maar eens denken aan het moment van waarneming waarop iemand zich bezeert en u vervolgens een rilling krijgt. Of bv. als in een kinderkamer in een ziekenhuis één baby begint te huilen beginnen ze allemaal te huilen.

Recent onderzoek gedaan door Jeremy Rifkin, stichter en president van The Foundation of Economic Trends te Verenigde Staten, heeft aangetoond dat empathie niet alleen vorm geeft aan de sociale mens maar het heeft ons geweten laten ontwikkelen waarmee wij een beter begrip voor de wereld om ons heen hebben kunnen vormen. En het leuke is dat we er elke moment mee te maken hebben. In het onderwijs, opvoeding, commerciële bedrijven en natuurlijk in social-networks zoals Facebook.

In het onderwijs werd vroeger anders les gegeven dan tegenwoordig. Vroeger werd gehamerd op individualisme en succes op eigen kracht, terwijl wij nu zoveel mogelijk proberen om samen te werken en gemeenschappelijke doelen proberen te bereiken. Ook maken leraren een

←

geschreven door Obeid Ghafuri V6B

3rie

te beslissen of hun protest gegrond is of niet.

Als we kijken naar de geschiedenis van de mens kunnen we ons afvragen, hoe het menselijk bewustzijn verandert.

En breidt empathie zich uit naar nieuwe domeinen naar mate we verder gaan in de tijd.

Volgens J. Rifkins komen veranderingen in het menselijk bewustzijn voor wanneer: nieuwe energie revoluties samen komen met nieuwe communicatie revoluties.

Deze twee revoluties zorgen ervoor dat een beschaving zich voort kan zetten.

Om deze stelling te bewijzen hoeven we alleen maar terug te kijken naar het verleden. Een voorbeeld is het opkomen van de 1ste generatie energie revolutie wat voornamelijk liep op kolen en stoom opgewekte energie. Met deze technieken was het mogelijk om informatie snel en veelvoudig te drukken, waarmee dus de 1ste communicatie revolutie ontstond.

Dit leide tot de masaale productie van boeken en kranten waarmee informatie werd gedeeld in een veel bredere kring als het ware. Wat er weer voor zorgde dat publieke scholing mogelijk werd, waarmee wij meer konden communiceren en zo versneld kennis konden vergaren. Een heel belangrijk iets wat de empathie verbreedde tijdens de 1ste communicatie revolutie was het romantische novelle. Denk hierbij aan het feit dat vroeger mannen en vrouwen geen idee hadden over elkaars gevoelens.

Met het massaal uitbrengen van de romantische novelles konden mensen zich inleven in de hoofdpersoon en zo hun inlevingsvermogens vergroten. Dit leidde tot het ontstaan van romantische liefde tussen man en vrouw. Ze begonnen zich af te vragen; hoe voelt zij zich, over hoe ik me voel, over hoe zij zich voelt...etc.

Uit het bovenstaande kun je natuurlijk concluderen dat het daar niet ophield. M.b.v deze nieuwe technieken ontstond het 2de generatie energie revolutie wat aangedreven werd door elektriciteit, opgewekt door aardolie, aardgas en kernenergie. Hiermee ontstond de 2de generatie communicatie revolutie. Met de radio, televisie en cinema werd het mogelijk om het communicatie vlakte nog breder te maken. Empatie was niet alleen te beleven in boeken maar het kon ook visueel worden overgebracht, waarmee het zelfs makkelijker werd om je inlevingsvermogen te verbeteren.

Tegenwoordig gaat er geen dag voorbij of we hebben weer een filmpje gezien op youtube. Mensen vinden het diep ontroerend als ze het uitsterven van de ijsberen zien. Je begrijpt dat de 3de generatie communicatie revolutie al heeft plaatsgevonden, nl: het internet.

Hiermee komen we op het interesante stuk van dit onderwerp. nl, als het 3de generatie communicatie al bestaat wanneer komt dan de 3de generatie energie revolutie? En wat houdt het in? Het houdt namelijk in dat wij een ander vorm van energie zullen uitvinden wegens het opraken van onze voorraden fossiele brandstoffen en het opwarming van de aarde. En vanzelfsprekend worden deze duurzame energie bronnen. Hiermee worden in de toekomst onze energie beperkingen niet alleen verholpen maar ze zullen ons ook een heel andere leefstijl toedienen. Namelijk wat wetenschappers

←

leerling ervan bewust dat elk beslissing en handeling die zij nemen en maken indirect effect heeft op het welzijn of welvaart van iemand anders aan de andere kant van de wereld.

In de opvoeding zijn er gigantische veranderingen gekomen.

Vroeger kreeg een peuter die het speeltje van een ander afpakte een corrigerende tik waarmee hij tot schaamte werd gezet, tegenwoordig word er in zo’n situatie door de ouder duidelijk gemaakt aan de stoute peuter hoe hij zich zou voelen als zijn speeltje werd afgepakt. En tegelijkertijd word aan hem uitgelegd waarom het beter is als hij het speeltje terug geeft. Overduidelijk, is hier sprake van het overbrengen van empathie. Kinderen worden geholpen om hun inlevingsvermogen verder te ontwikkelen waarmee zij later een beter bewust persoon zullen worden in de maatschappij.

Commerciële bedrijven weten dit al te goed, zo worden producten die ‘dierproef vriendelijk’ zijn zo veel mogelijk in reclames gepromoveerd om de winst te maken. Omdat ze weten dat wij een groter inlevings vermogen hebben dan de mensen van 50 jaar geleden.

Een versneld vorm van empathie doorgave zie je op social-network sites zoals Facebook. Bij elk gebeurtenis delen mensen hun ideeën met elkaar en daarmee ook hun gevoelens. Met andere woorden empathie speelt hier een veel breder rol en zal in de toekomst nog belangrijker worden dan we ons kunnen voorstellen. Niet alleen op sociaal niveau maar ook op ideologish niveau. Als er ergens word geprotesteerd, gaan mensen zich niet alleen afvragen waarom het gebeurt maar ze gaan zich inleven in de mensen die protesteren en proberen zo

4ier

noemen een Biosfeer leefstijl. Hiermee wordt bedoeld dat wij niet meer op eigen land en continent gaan leven maar we zien de hele weteld als een geheel en dus ook als een grote familie en hiermee verbreden wij ons empatische vermogen alweer tot een hoger niveau. Denk maar eens aan facebook, wij leven tegenwoordig in een wereld waar bijna alles geaccepteerd word en iedereen word min of meer universeel. Iedereen gaat met elkaar om, ongeacht: ras, afkomst, geslacht, leeftijd en zelfs sexuele voorkeur. Dit geeft ons de kracht om met de hele wereld samen te leven en dus ook te kunnen profiteren van andermans welvaart. B.v. als er een overmaat zonne-energie wordt opgewekt in Spanje, zal dit worden gedeeld met andere landen waar de zon weinig schijnt om zo geen energie te verliezen.

Helaas er zijn ook nadelen aan een dergelijke samenleving, nl wat er gebeurt. is dat mensen steeds meer met elkaar gaan communiceren en bij communicatie met verschillende mensen, in verschillende ruimtes, is het vereist dat jij je ook telkens aanpast aan wie of wat dan ook. Wat ik hiermee bedoel is dat wij zoveel rollen moeten spelen in het leven waardoor we misschien wel uitgeput kunnen raken en dit kan het gevoel opwekken dat je telkens in iemand anders zijn schoenen staat en niet meer je eigen bent. Aan de andere kant kan dit ook leiden tot een meer narcistische generatie waarbij iedereen aandacht wil en zo ontstaat de ikke, ikke, ikke generatie. Als jij op social-networks altijd maar aandacht , kan het zijn dat je als het ware verliefd word opjezelf.

Hierover is een stukje geschreven in het NRC Handelsblad van 18-19 september

2010 door Christiaan Weijts met als titel: De extreem zelfbewuste jeugd is als een danser op een vulkaan Vanzelfsprekend komt alles op het einde van de dag goed. We moeten gewoon vertrouwen hebben dat ons generatie een belangerijke mijlpaal zal neerzetten in de geschiedenins van de mensheid. Misschien zullen wij wel voor wereld vrede zorgen omdat we zo goed naar elkaar luisteren en onszelfs kunnen inleven in een ander. Maar tot die tijd kunnen we lekker op facebook vrienden posten en gezellig over het weekend chatten.

5ijf

Schoolkranten cooperation

M

isschien een vreemde gedachte als je al zo gewend bent aan het Palet, maar andere scholen hebben ook schoolkranten!

De internationale school in Maastricht, United World College Maastricht, neemt de kunst van de schoolkrant een stapje verder door hun schoolkrant naar abonnees te mailen.

UWCM report In the United World College Maastricht there is a club called E-Newspaper, which works on a newspaper about what has been happening in the school. This club is run by Suzanne Van Wunnik and Anja Peeters. So far the children in this club have made a good progress in this. The E-Newspaper club runs once a week, on Monday.

These are the people who work/ worked in this club: Daniel Zeltsburg, Nathan Thus, Katerina KouKou, Anne-Sophie Paulussen, Pia Kuebel and some more. The children were divided in groups: Daniel and Nathan worked on Year 3 and 4, Hanukah special occasion and a Did You Know, Katerina

decided to work on Year 5 and 6 and Anne-Sophie and Pia worked on Kindergartens and Year 1. The first E-Newspaper was sent out several weeks ago and was a huge success.

Vertaling :

In de United World College Maastricht bestaat een club genaamd E-Newspaper, die aan een e-mailkrant werkt die gaat over wat er allemaal in de school gaande is. Dit clubje wordt gerund door Suzanne van Wunnik en Anja Peeters. Tot zo ver zijn de kinderen van de club ver gekomen.

E-Newspaperbijeenkomsten worden elke maandag gehouden.

De volgende mensen werken aan de e-mailkrant: Daniel Zeltburg, Nathan Thus, Katerina KouKou (niet lachen, red.), Anne-Sophie Paulussen, Pia Kuebel. De kinderen werden verdeeld in groepen: Daniel en Nathan hebben bijzondere gebeurtenissen van groep 4 en 5 beschreven, daarnaast nog een artikel over Chanuka en een Wist-Je-Dat-rubriekje geschreven.

Katerina schreef over groepen 6 en 7 en Anne-Sophie en Pia werkten aan stukken over de kleuterschool en groep 1. De eerste uitgave van E-Newspaper werd een paar weken geleden naar iedereen verstuurd en bleek een groot success te zijn.

Zoals je al zelf kunt lezen is er duidelijk een groot verschil tussen E-Newspaper en Palet. Ten eerste wordt het Palet nog lekker op de ouderwetse manier op papier gedrukt. Ten tweede kun je je (nog?) niet op Palet abonneren. Ten derde wordt Palet gerund door hoofdredacteuren, en niet docenten. Er zijn vast meer verschillen op te noemen, maar tot zo ver is het wel duidelijk dat deze nieuwe Maastrichtse schoolkrant het ver zal schoppen!

Lilit Zeltsburg, co-op Daniel Zeltsburg

6es

Het ‘Zesde Zintuig’ gaat ‘m niet worden Ze praat er zó gemakkelijk over dat het bijna doet denken aan een gesprek over het weer.

Maria Quesada, docente Engels/ Nederlands op het SMC, is naast haar reguliere baan energetisch therapeute. Ze is in staat het energieveld van iemand te zien en hiermee de desbetreffende persoon te helpen. Zweverig blijkt ze tijdens het interview in ieder geval niet te zijn: ‘het doel is om mensen in hun eigen kracht te zetten, ik ben niet bezig met toekomstvoorspellingen of wat dan ook.’ Interview met een vrouw die er een bijzondere werkcombinatie op nahoudt.

Op de vraag ‘hoe het zo gegroeid is’ hoeft niet ze niet lang na te denken. Ze legt uit: ‘Als klein kind al kon ik bepaalde dingen zien bij mensen. Als iemand iets beweerde, kon ik tussen de regels doorluisteren en voelde ik wat er achter zat. Dat vertelde ik openlijk, wat regelmatig tot pijnlijke situaties leidde. In de pubertijd ging dat helemaal weg en had ik zo op mijn eigen bekommeringen. Pas op mijn 30e, toen ik een zeer moeilijke situatie terechtkwam, is alles weer opengebroken. Doordat ik de juiste personen tegenkwam begon ik een opleiding als psycho-energetisch therapeute: alle puzzelstukjes vielen toen in

7ven

elkaar. Na de opleiding was ik in staat om de energielagen van mensen, de zogeheten aura’s, te zien. De informatie die besloten ligt in de chakra’s kan ik vertalen naar de levensgebieden waarmee ze samenhangen. Dit heeft betrekking op emoties, gedachtepatronen, angsten, handelingen en meer.’ Maria besloot er verder mee te gaan en runt inmiddels een succesvolle praktijk met een collega: ‘we geven workshops door heel Nederland en België.’

Terwijl de volgende vraag wordt gesteld stellen de ogen van mevrouw Quesada scherp op iets dat de interviewer zelf niet ziet - alsof er onzichtbare vliegjes rondom de vragensteller vliegen.

Die volgende vraag blijkt geen gemakkelijke, wel een belangrijke: of ze geen innerlijke verscheuring ervaart omdat anderen niet zien wat zij wel ziet? Of er in haar geen botsing ontstaat? Kort is het stil, dan zegt ze stellig: ‘Nee, van verscheuring heb ik geen last.

Wat soms wél moeilijk kan zijn is dat je iets innerlijk sterk ervaart, maar dat het nog net merkbaar is in de fysieke werkelijkheid’.

Maria heeft niet zo veel met het bijzondere sfeertje dat rondom haar werk hangt: ‘Het heeft niets te maken met preken en ‘halleluja’ roepen, in principe kan iedereen buiten zijn zintuigen waarnemen. Omdat we allemaal zo druk zijn van binnen pakken we echter niets op. Door middel

van bijvoorbeeld mediteren kun je rust veroorzaken.’

Hoe collega’s en leerlingen die van haar werk weten reageren?

Heel verschillend. ‘Toen ik hier pas kort werkte stond er ook een

Simon van de Beek van het Sint-Maartenscollege in Maastricht schreef het Beste Interview.

Hij interviewde de Amsterdamse verslavings- en veldwerker, Mohamed Bakayan.

interview over me in de schoolkrant, en toen gingen er een aantal zaken als een lopend vuurtje door de school. Op een dag kwam een leerling naar me toe die zei: ‘mevrouw, ik heb gehoord dat u mijn gedachten kunt lezen!’. Dat is natuurlijk niet zo, dus dan geef ik er uitleg over.

Vorig jaar heb ik wel een experiment gedaan met mijn mentorklas: door de les te beginnen met een meditatie, probeerde ik de leerlingen iets rustiger te krijgen.

Verder heb ik een aantal leerlingen, maar ook hun ouders, als cliënt in mijn praktijk. Dit jaar kreeg de school een telefoontje van een boze ouder omdat een leerling had geklaagd dat ik een aurareading (‘lezen’ van de energielaag, red.) in de klas gedaan zou hebben. Dat was uiteraard niet het geval, zoiets doe ik niet op school.’

Of haar collega’s niet openlijk zeggen ‘tsjonge, jonge jonge komt zij weer?’ Ze lacht even en zegt: ‘Niet dat ik doorheb in ieder geval! Sommigen trekken gewoon een scheef lachje en geven dan aan dat ze er niets mee hebben.

Dat is prima natuurlijk.’

De docente Engels en Nederlands doet na schooltijd echter meer dan het lezen van de menselijke

8cht

energievelden. Ze gaat nog een stap verder en vertelt: ‘ik houd me ook bezig met het zogenaamde soulscripten. Dat houdt in dat iemand mij een naam en geboortenaam opgeeft, samen met een vraag. Als ik me dan ga concentreren en me instel op deze persoon, kan ik iets relevants schrijven. Op moment van schrijven ‘lekt’ het uit mijn hand, ik ben me niet bewust van wat ik schrijf. Er is een theorie die zegt dat je bepaalde levensuitdagingen plant voordat je geboren wordt. Of het daarmee te maken heeft? ‘Ja, het gaat uit van het idee dat je als ziel een aantal keuzes maakt. Dat betekent niet dat je als individu geen keuzemogelijkheid hebt, maar er is wel een bepaalde ‘marge’ waarin je kunt doen en laten. Die keuzes kan ik via een soulscript naar voren brengen.’

Wat voor mensen naar haar komen voor advies? ‘De laatste jaren zijn het vooral mensen die voor onmogelijke situaties staan, zoals onmogelijke liefdes of het verliezen van een baan. Er komen mensen met depressies naar me toe, ongeneeslijk zieke kankerpatiënten maar ook kinderen met faalangst, bijvoorbeeld. Wat ik doe is dat ik simpelweg beschrijf wat ik zie in het energieveld om die persoon heen en hierdoor voelt de desbetreffende persoon zich beter.’

Over 2 jaar kunnen we de SMC-

docente in ieder geval niet bij een programma als ‘het Zesde Zintuig’ zien. ‘Die commerciële kant zou ik nooit opgaan.

Het is goed dat er dergelijke programma’s zijn omdat ze mensen uitleggen dat er iets is als een ‘zesde zintuig’, maar velen voegen niets toe.’ Ze vraagt zich af wat de toegevoegde waarde is van iemand als Derek Ogilvie: ‘Het lijkt erop alsof hij alleen bevestiging bij de mensen zoekt of de informatie wel juist is en weinig meer eraan toevoegt.

Aan de andere kant: je weet natuurlijk niet wat er allemaal uit het programma wordt geknipt, misschien biedt hij die hulp wel privé.’ De bevrager knikt en bedankt mevrouw Quesada.

Zij doet hetzelfde en zegt: ‘een bijzonder interview!’

Simon van de Beek

9gen

DOE MIJ MAAR EEN GEDICHT De groep Gymnasium 4 Duits doet dit jaar mee aan de nationale poëziewedstrijd die georganiseerd wordt door de Talenacademie.

De opdracht luidt: maak een gedicht in een taal, anders dan je moedertaal. Het motto is: “Doe mij maar een gedicht over ... je droomland”.

De leerlingen uit de klas van meneer Leenders hebben erg hun best gedaan en we willen jullie hier laten meegenieten van enkele inzendingen.

En nu maar duimen dat ze in de prijzen vallen...

Liebe so schön wie zwei menschen einander nicht entbehren können wunderbar

Mensch Unglaubliche Mensch Ein wichtig Ding Die Welt, geträumt

Welt Schöne Welt Voll glücklichen Menschen Bestehend aus Liebe

Der Wunsch

10ien

grasgrün schönes Land beruhigende Utopie mit Liebe gefestigt aber nur einen Traum

Euregioliteratuur2010/2011 Jongeren uit de Euregio MaasRijn laten zich meeslepen door hedendaagse literatuur, nemen een kijkje aan de andere kant van de grens en engageren zich – daarop komt het neer bij de Euregio Literatuurprijs voor scholieren.

Aken: (“Eros” en “Mauvaise fille”) De lezer gegroet! Op maandag 17 januari, deed een selecte groep leerlingen de stad Aken een bezoek aan, in verband met het Euregio-Project.

Voor zij die daar niet bekend mee zijn, in dit project worden leerlingen van Duitsland, België en Nederland aangemoedigd om - ter dezer gelegenheid uitverkoren boeken - te lezen, en daar in enkele bijeenkomsten over te discussiëren. Deze naschoolse onderneming, welke van half vijf tot acht plaatsvond, werd begeleid door de heer Van Dijk van het vak Nederlands, en - althans, zo had gemoeten door de heer Leenders (voormalig organisator, tevens leraar Duits).

De laatste leraaar die de hand had in de medewerking was mevrouw Thissen van het vak Frans. Een Duits broodje met ham en kaas (de ham was overigens op en de kaas moest blijkbaar nog gehaald worden) volgend op onze (te vroege aankomst), waarna we een kort dialoog met twee van de vijf uitgekozen schrijvers (de

Duitse heer Helmut Krausser en de Franse mevrouw Justine Levy), hun twee vertalers en een presentatrice aangingen. Deze aanvankelijk verwarrende ontmoeting - op de heer van Dijk na wist niemand reeds wie wij nu aanspraken - leidde uiteindelijk tot enige hartelijke woorden, een gesprekje, en wat foto’s. Dit ontlokt mij de opmerking: mevrouw Levy leek niet op haar foto in haar boek, en van meneer Krausser kenden wij slechts het (brilloze!) gezicht, vandaar de consternatie. Dan nu, de “voorstelling” begint: een half mille leerlingen begeeft zich naar hun stoelen; Duits, Frans - en in een minderheid Nederlands weerklinken. De grote zaal, voormalig een arbeidsruimte van een fabriek, is bekleed met moderne kunst, stoelen, en een podium, waarop de vijf voorgenoemden zich nu begeven. Een openingswoord volgt, de talen worden duidelijk gepraktiseerd maar niet frequent aangewend: zo klinkt nu weer de ene, dan weer de andere taal. De twee schrijvers, bijgestaan door hun twee (FR/DU)- of drietalig (FR/NE/DU) metgezel, doen hun verhaal over het boek dat ze zelf geschreven hebben.

Het is misschien wel even eerlijk om toe te voegen dat de Fr-Nl-Du-sprekende uit het Hongaars machtig was. Later kwam de meerderheid, de leerlingen aan bod: nu konden wij onze vragen stellen over de gelezen boeken. Zonder twijfel was dit zowel het langstdurende,

als meest intrigerende gedeelte, waarin menige vertaling werd vergeten (ook al was het toch de bedoeling dat we dit zelf konden begrijpen, maar Fransen praten nu eenmaal snel!). Toen de nacht reeds haar duisternis over Aken had verspreid, restte ons nog slechts de tocht naar huis te maken, zeker wat woorden en literaire inzichten rijker.

Charles de Cocq

11lf

Func·ti·o·neel bn 1 de functie betreffend 2 een (duidelijke) functie hebbend; doelmatig, zo vertelt de dikke Van Dale ons.

Functionaliteit is altijd handig. Je krijgt werk sneller af, het loopt soepeler en geeft het gros van de mensen weinig irritaties of problemen. Als iets functioneel gedaan wordt, wordt het efficiënt en doelmatig afgehandeld.

Op school is functionaliteit ook een goed streven. Heel goed zelfs, want dan krijg je je werk een stuk makkelijker gedaan.

Helaas lukt dat niet altijd even goed. Laat mij het voorbeeld aandragen van het inleveren van de praktische opdrachten en handelingsdelen.

In de goede oude tijd (ongeveer 3 jaar geleden, toen ik in de 4e zat) was de regeling als volgt. Op een dag moest je je werk inleveren. Dit kon de hele dag door, zolang je het maar voor 4 uur had ingeleverd.

Prima voor ons, kennelijk niet zo prima voor de school. Want omdat niets kan blijven zoals het is, werd ook deze regeling omver gegooid.

Anno 2010/11 is de regeling ongeveer hetzelfde, ware het niet dat je nu alleen in de pauzes je werk mag inleveren. In een klein lokaal. Met aftekenbriefjes die ergens in het midden van het lokaal liggen. Laat mij illustreren hoe dit er aan toe gaat.

In de eerste pauze rent iedereen naar het lokaal. Er ontstaat daar een opstopping van heb-ik-jou-daar, en de mensen die 2 minuten later aan komen voelen de moed al in hun schoenen zakken. Rustig je boterham eten zal er deze pauze niet bij zijn. Dan gaat de deur van het lokaal open, en iedereen ramt zich een weg naar binnen.

Menig leerling wordt tegen de wasbak en

oven gesmeten, er worden prullenbakken omver getrapt en ga zo maar door. Iedereen wilt als eerst een aftekenbriefje hebben. De aftekenbriefjes liggen mooi op het midden van de tafel, iedereen grist er een aantal mee, probeert een kooktafel of een stuk muur te vinden en begint te schrijven. Tot zover is alles nog een geordende warboel.

Maar steeds meer mensen worstelen zich een weg naar binnen. Het lokaal raakt overvol. Mensen kunnen niet meer bij de briefjes omdat om de godganse tafel een rij staat van mensen die hun spullen willen inleveren. En deze mensen gaan niet opzij, want dan zijn ze misschien hun plaats kwijt.

Het gevolg is dat de laatkomers een goede 5 minuten wanhopig naar een blaadje proberen te grijpen, om vervolgens nog wanhopiger een plaatsje te zoeken waar ze kunnen schrijven. Ongeveer 10 minuten na aanvang van de pauze moet dat lokaal op het SMC toch wel de dichtstbevolkte plek van Maastricht zijn.

Vervolgens sta je in de rij, wordt je werk afgetekend, en kun je je een weg terug banen.

Het bovenstaande gebeurt in het beste geval. In het ergste geval probeer je met gevaar voor eigen leven (rugzakken tegen je hoofd, je kent het wel) een briefje te pakken te krijgen, om vervolgens te horen dat “ze nu op zijn, en meneer Wiertz volgende pauze nieuwe komt brengen.” Dodelijke woorden zijn dat, alles is voor niets geweest.

Natuurlijk is deze regeling ingevoerd voor een reden waar ik geen weet van heb. Maar het zou zoveel handiger zijn om de briefjes buiten het lokaal te leggen, zodat iedereen het aantal kan pakken wat ze nodig hebben, invullen, en daarna als een stel geciviliseerde mensen het lokaal in kan lopen voor het aftekenen ervan. Maar dat is alleen maar een suggestie.

En laat me niet beginnen over de kerstproefwerkweek! Het enige wat daarover te zeggen valt is dat 4 weken om te leren, (waar in leraren herhaaldelijk zeggen dat ze zo weinig tijd hebben voor hun lesstof ), een proefwerkweek van anderhalve week, en daarna twee weken een 40 minuten rooster waarin zowel leraar als leerling moe en ongeconcentreerd is van het harde werken/nakijken, niet de manier is om de leerling/leraar het beste uit zichzelf te laten halen.

Had ons nog een extra week gegeven voor de proefwerkweek, directie!

Functioneren en functionaliteit gaan hand in hand!

Marte V6C

12aalf

inter is een van de meest romantische tijden van het jaar.

Wie wordt nou niet helemaal warm vanbinnen bij de gedachte aan ‘s avonds op de bank zitten met je vriendje/ vriendinnetje, met een mok chocomel, een laaiend vuur in de open haard, met sneeuwvlokjes die rustig langs je raam dwarrelen? Helaas irriteren jongens en meisjes elkaar wel eens, en kan het niet altijd komen tot zo’n romantisch avondje samen. Daarom hier een lijst met wat

W

waren? ;-)) Meisjes schijnen volgens jongens vaak te denken dat jongens een relatie niet serieus nemen, en maken het vaak daarom heel vroeg uit. Toch hebben jongens ook gevoelens en kunnen ze zich daardoor heel rot voelen.

Over het uiterlijk van meisjes hadden de ondervraagden niet zo veel te zeggen als over het innerlijk. Wat wel genoemd werd, was het te bloot erbij lopen van sommige meisjes. Daarnaast vinden veel jongens het dragen van teveel, en soms

jongens vervelend vinden aan meisjes en wat meisjes stom vinden aan jongens!

zelfs het überhaupt dragen van make-up een afknapper. Veel te magere meisjes en meisjes die het constant hebben over afvallen, worden ook heel irritant gevonden.

Samenvatting: dames, deze winter niet zeuren (zelfs niet als je het als flirt bedoelt en pas zoals gewoonlijk de gouden regel van make-up toe: don’t overdo it!

Boiz speak: Over het algemeen vinden jongens dat meisjes véél te veel zeuren en van kleine zaken heel grote problemen maken. Bij alle jongens die ik ondervraagd heb was dat het allereerste wat zij noemden. Maar ook YouTubers in hun filmpjes en acteurs en zangers in interviews geven aan dat vrouwen soms te veel zeuren. Ook vinden ze het echt niet leuk als een meisje te mannelijk doet. Maar te meisjesachtig moet ze ook weer niet zijn (en wie zei dat mannen niet zo veeleisend als vrouwen

Gurlz speak: Meisjes vinden het over het algemeen erg vervelend als jongens onvolwassen en oversekst doen. Daarnaast wordt sexisme, ook als het grappig bedoeld is, echt niet cool gevonden. Veel meisjes menen ook

dat jongens hun gevoelens niet zomaar kunnen uitdrukken: als ze je mogen, laten ze het niet zien, en als ze je haten, willen ze het niet toegeven. Als jongens binnen een relatie te vaak met andere meisjes sms’en, en al helemaal vreemdgaan, houdt het meteen op. Meisjes zoeken vaak een gevoelige jongen die het liefst niet rookt, niet te veel drinkt, gevoelig is, rekening houdt met onze gevoelens en wensen, zelf betaalt, een beetje intelligent is, en er natuurlijk goed uitziet… helaas bestaat zo’n Edward Cullen-figuur gewoon niet. Wij meisjes moeten ook leren genoegen te nemen met de jongens die er zijn.

Meisjes vinden lang haar op jongens over het algemeen niet mooi (niet mijn eigen mening). Het liefst hebben ze kort of halflang, en sowieso netjes verzorgd.

Een slecht verzorgde jongen wordt door meisjes als een ontzettende afknapper ervaren. En tenslotte, wat sommige meisjes ook ontzettend irritant vinden is het feit dat veel jongens hun broek echt heel laag over hun boxershort heen laten hangen. Het is al heel lang een issue. Een beetje, sure, maar helemaal tot je knieën?

We begrijpen dat het luchtig zit, maar het ziet er niet uit: voor luchtigheid trek je maar een rok aan! ;-)

3tien

Lilit Zeltsburg

Gefeliciteerd Ons gymnasium valt in de prijzen! En niet één keer, niet twee keer, maar drie keer!

Het is 12 januari 2011 als we weer eens een mail van de mailgrage dhr. Westerwoudt, leraar Nederlands, ontvangen. ‘Gefeliciteerd!’is het onderwerp. ‘Waarmee?’vraagt u zich misschien af. Wat blijkt het heugelijke nieuws te zijn: Wij allen, zoals hij zelf bescheiden schrijft, hebben de onderwijsprijs Limburg gewonnen met het Retorica Project.

Of we bij de prijsuitreiking aanwezig willen zijn en of iemand bereid is een klassiek redevoerinkje te houden. Er werd enthousiast gereageerd en tezamen hebben 6 van de leerlingen met behulp van de retorica zelve het belang van deze kunst bewezen.

‘Retorica? Klassiek redevoerinkje?’hoor ik u denken. Jazeker, ook dat kunnen we tegenwoordig leren op het gymnasium.

Retorica, de eeuwenoude kunst van het redevoeren, wordt nog steeds gebruikt.

Perikles en Demosthenes waren er bekend mee, maar ook Clinton en Martin Luther King kunnen er wat van!

Binnen het vak KCV (klassieke culturele vorming) kan in het vijfde jaar gekozen worden voor dit vak.

Zesentwintig medeleerlingen en ik gingen vorig jaar de uitdaging aan. We analyseerden redevoeringen, zowel van beroemdheden als van andere leerlingen. We bekritiseerden ethos en pathos van politici. Ook schreven we, schreven we, en schreven we. Het begon met kleine stukjes van 100 woorden over willekeurige onderwerpen en eindigde met een zes pagina’s lange klassieke

redevoering. De eerste stukjes moesten vooral verfraaid en vol stijlfiguren zijn.

Dat bracht de mooiste woorden en zinnen tevoorschijn, over de meest uiteenlopende onderwerpen (als voorbeelden: de goudvis van Tom en de goddelijkheid van chocolade). Foutloos, daarentegen, was een criteria van het andere (blijkbaar moeilijkere) soort.

De lente naderde en de onderwerpen werden verdeeld. Omdat alle redevoeringen tijdens de Griekenlandreis (na de zomervakantie) gehouden zouden worden, werd gekozen voor veelal klassieke onderwerpen of moderne onderwerpen met een klassiek twist.

De verscheidenheid was daarbij toch groot: Van toerisme tot doping, van het Christendom tot de Islam, van een klooster dat gebouwd moest worden tot het verdedigen van een moord.

Toen de zomer begon te naderen, begonnen we langzaam pas echt te beseffen waar we aan begonnen waren.

‘Waar heb ik nou weer voor gekozen?

Moet ik een redevoering van minstens 6 bladzijden gaan schrijven, verfraaid en foutloos? Moet ik echt een redevoering van een half uur, uit mijn hoofd, gaan houden? Kan ik dat wel?’ Velen van ons kregen twijfels over ons eigen kunnen.

Onterecht, bleek toen het eenmaal zo ver was.

Vanaf vrijdag 10 september kwamen de momenten namelijk daar. Binnen een halfuur werd tevoren gebracht waar iemand zijn of haar zomervakantie aan ‘opgeofferd’ had. Een zelfverzekerde en stabiele lichaamshouding, die we tijdens een middag aangeleerd hadden gekregen, verborg toch niet altijd de knikkende knieën van elke redenaar

4tien

in spé. De trilling in de stem werd elke minuut minder en maakte steeds sneller plaats voor een overtuigend verhaal. En elk serieus gezichtje, de ernst van de zaak benadrukkend, veranderde na het laatste woord in een grote, opgeluchte en vooral trotse lach! De kick die het gaf leek vaak nog nauwelijks aangekomen, wanneer de heren Westerwoudt en Corten al kwam aangesneld voor een warme handdruk en klasgenoten de redenaar omhelsden als een ware held(in).

Terecht dus, dat meneer Westerwoudt met dit mooie vak (het SintMaartenscollege is overigens de enige school in Nederland die Retorica aanbiedt) de onderwijsprijs in de wacht wist te slepen. Met behulp van zijn wijze lessen hebben leerlingen klasgenoten en leraren laten lachen en, geloof het of niet, een traantje laten wegpinken (Ja echt, leraren huilen ook!).

Retorica is echter niet het enige project op onze school dat onderwijsprijzen heeft binnengehaald. In 2004 won het Sint-Maartenscollege met het project ‘Aischylos’ ook de onderwijsprijs Limburg en heeft het zichzelf daarnaast in 2010 nog eens overtroffen met het “Forum des Innovations en Éducation”, een Belgische prijs.

Aischylos is een project waarbij leerlingen uit Duitsland, België en Nederland samenwerken om uiteindelijk een klassieke tragedie op te voeren. Een aantal weekenden wordt gerepeteerd onder leiding van de altijd weer enthousiaste regisseur Sjeng Verheijden. Ook is elk jaar een vrolijk orkest die prachtige eigen stukken ten gehore brengt.

Nu vraagt u zich natuurlijk af hoe een tragedie opgevoerd kan worden, terwijl Duitsers, Wallonen en Nederlands elkaars talen niet altijd even soepel beheersen.

Het zit zo: ieder spreekt in het stuk gewoon zijn eigen taal! Dit lijkt vreemd, maar het is ontzettend leuk. In een week

trekken we door de desbetreffende landen om op te treden, waarbij het publiek ondertiteling in haar eigen taal te zien krijgt, wel zo handig.

Ook dit project kan in de vijfde klas gekozen worden binnen het vak KCV. De enthousiastelingen onder ons mogen natuurlijk elk jaar weer meedoen. Dit jaar wordt Hekabe van Euripides opgevoerd, en het ziet er weer veelbelovend uit!

Aischylos heeft hiernaast echter nog een project, waar niet iedereen van weet. Het gaat om een zomerproject, dat plaats vindt in Gialova (ja inderdaad! Griekenland!) waarbij de deelnemers samen met dezelfde regisseur, dirigent en andere leuke begeleiders twee weken lang samenwerken om wederom een prachtige klassieke tragedie op te voeren. Ook hierbij doen Duitsers, Belgen en Nederlanders mee, maar daarnaast ook lokale Grieken! Extra leuk dus!

Er wordt gerepeteerd in de ochtend en de avond, de rest van de tijd is vrije tijd of vinden er excursies plaats naar bijvoorbeeld het paleis van Nestor. Iedereen is welkom om hieraan mee te doen, zolang je tussen de 15 en de 23 jaar bent, het maakt daarbij niet uit of je wel of niet gymnasiast bent! Lijkt dit je wat? Inschrijven kan nog tot 28 februari.

Meer weten over deze prachtprojecten? Neem een kijkje op: www.welsprekendheid.com www.aischylos.com www.negenmuzen.nl (Door Sarah Arntz)

5tien

Wrakanalyse Mevr. Lommers bereidt zich voor op een super strenge winter!

Op een woensdagochtend het tweede uur overvielen wij van het Palet (vandaag met gastredacteur Jolien van Golde, oud leerling van het SMC) mevrouw Lommers in haar ongetwijfeld boeiende les.

We moesten zoeken naar de Nissan Sunny met de bloemetjes op de hoedenplank. Zoals je al zou verwachten viel deze auto direct op. Hoewel Kirsten zich een vrolijkere kleur auto had voorgesteld bij het horen van de naam, was de auto donkergrijs. Op een minideukje in de motorkap na, en hier en daar wat viezigheid zag de auto er wel oké uit.

De parkeerskills kunnen wel verbeterd worden, dubbel geparkeerd en daarbij in een vak met een groot kruis erdoor staan is niet helemaal correct.

Als eerste onderwierpen wij de kofferbak aan een inspectie. Deze lag helemaal vol met plastic tassen en een grote krat. De krat was gevuld met reserve auto-onderdelen zoals lampjes en was uiteraard ook voorzien van een verplicht veiligheidvest. De plastic tassen waren gevuld met tijdschriften, proefwerken (nee, we hebben ze niet voor je gekopieerd) en koekjesresten.

Verder vonden we ook enige pakjes kauwgom.

Na de kofferbak gingen we door naar de rest van de auto. Nadat we de bestuurderskant open hadden gekregen troffen wij een mooi stukje doehet-zelf werk aan. Buiten het feit dat het stuur was gepimpt met een mooi hoesje met blauwe tribals, was de tochtstrip van de deur met matchende blauwe duct tape aan het frame bevestigd.

Maargoed, Lommers zou Lommers niet zijn als haar auto niet voorzien zou zijn van enige leuke tierelantijntjes. Buiten de bloemetjes op de hoedenplank werd ons goed duidelijk van Lommers een grote Looney Tunes. We vonden een Tweety en een Silvester aan de gordels bevestigd en hing er ook een Silvester aan de achteruitkijkspiegel. Op het dashboard lag een strijkkralen poppetje en een houten gelukspoppetje. Aan de zonneklep van de bijrijderkant hing een paar delfts blauwe klompen. Daarbij hing een super schattig draakje, op een minder schattige manier opgehangen.

Deze had namelijk een touwtje om zijn nek en achter zijn oren. De schattige details waren niet alleen in de auto te vinden, ook de sleutelbos was voorzien van Mickey Mouse.

In de middenconsole troffen wij meerdere voorbereidingen op een strenge winter. Zo was er een zak drop aanwezig, pepermunt, kauwgom, keel-

snoepjes en Tic Tac. Voor het geval dat ze in Trier zou insneeuwen had ze alvast het nummer van een lokale taxicentrale bij de hand. Andere voorbereidingen op de winter waren te vinden op de achterbank. Zo was er een warme wollen winterdeken en een beschermlaag voor over de ruit, zodat je niet hoeft te krabben. Bovendien had mevrouw Lommers haar winterjas ook nog in de auto laten liggen. Onder de warme wollen winterdeken lag nog een plastic zak waarin wij nog meer etenswaar vonden. Het waren bouillonblokjes van Maggi. Doch, misschien is mevrouw Lommers wel een stiekeme keukenprinses en wou ze deze gebruiken voor het klaarmaken van een lekkere soep voor de barre wintertijden die er volgens haar sowieso aankomen.

Jolien van Golde Kirsten Houben

6tien

Speaking of winter!

Doordat ik mijn enkel heb gebroken heb ik nu niet genoeg tijd gehad om mijn rubriek Lerarenmode voor te bereiden. Maar ik weet hoe belangrijk jullie het vinden om iets aan mode in een Palet te hebben, dus hier een mooi alternatief. Speaking of winter! Wat hebben de grote namen voor ons klaarliggen voor de koudste tijd van 2011? Wat moet je wel en wat moet je vooral niet dragen? Alles hier.

Buiten Deze winter zijn lange wollen winterjassen erg modieus, de zogenaamde Frenches, voor mannen en voor vrouwen. Bijpassende baretten, petten en elegante handschoenen zijn dus absoluut een do. Er wordt speciale nadruk gelegd op ouderwetsere, chiquere schoenen in de stijl van de jaren late ’20-’30-’40-’50. Elegantie en donkerdere/bescheidenere kleuren spelen een grote rol, dus je felrode herfstjas kun je maar beter ver achterin je kast stoppen! Korte broeken met panty’s eronder worden ook vaak gespot op de catwalks van o.a. Gucci en Dolce&Gabbana. Voor de mannen onder ons, skinny broeken zijn weer helemaal in. Voor de vrouwen geldt dat weer niet: straight-fit broeken krijgen deze winter veel meer aandacht. Verder is wol dragen 100% hot, en zouden felgekleurde coltruien voor mannen én voor vrouwen een heel mooi contrast zijn met de donkerdere kleuren van de rest van je outfit.

Feestelijke gelegenheden Vrouwen, dit seizoen draag je op je feesten het liefst geen groen. Kalm grijsblauw en rood zijn de kleuren van nu, dat zien we o.a. bij Alexander McQueen.

Een mooie afwisseling tussen drukke patronen en effen vlak-ten is helemaal geweldig, maar pas wel op, het kan zó een fiasco worden. Goud is altijd goed voor feesten, maar dit seizoen leggen veel ontwerpers daar speciale nadruk op. Je schoenen zijn onder zo’n druk kostuum het liefst simpel en van één kleur. Hoewel zwarte schoenen bij alles passen, wordt dat dit seizoen niet aangemoedigd. Het is fashionable om schoenen te dragen van een kleur die verschilt van je jurk.

Mannen hebben niet zo veel keus. Als je er echt strak bij wilt lopen met je feest, trek je een pak aan. Echter kun je dat ook een beetje moderniseren.

Trek in plaats van een chique broek donkere skinny jeans aan, en in plaats van een effen hemd, iets met een druk patroon. Ook met helemaal niks valt goed te improviseren. Zoals ik al

eerder zei is het contrast tussen drukke patronen en effen vlakken helemaal in dit seizoen, en dat geldt niet alleen voor vrouwen. In tegenstelling tot vrouwen kunnen mannen lekker creatief doen met de schoenen. Haal je mooiste, meest extravagante sneakers uit de kast (vooral AllStars doen het goed dit seizoen, ondanks dat ze meestal heel erg koud zijn). Een goede paar schoenen doet wonderen!

Dit zijn wat basisrichtlijnen en inlichtingen over de trends van deze winter, maar er is altijd ruimte voor improvisatie. Zo worden trends tenslotte gecreëerd! Dus ga heen, en verbaas de wereld met je originaliteit!

7tien

Lilit Zeltsburg

Cowboy meets samurai Review Red Steel 2 (release maart ’10) voor de wii.

Aangezien veel mensen een Wii in huis hebben maar zich niet kunnen vermaken met de non-games, heb ik hier een Wii titel die zowel de voordelen van de Wii besturing bevat en een goede game is voor een echte gamer.

Rond de launch van de wii waren er niet veel titels die echte gamers aansprak, maar toen kwam Ubisoft met Red Steel.

Ze beloofde ons een geweldige game met zwaardvechter en schietactie, maar helaas werden we teleurgesteld door de slechte besturing en de houterige animatie.

Bijna 3 jaar later komt Ubisoft met het vervolg, Red Steel 2, die erg weinig lijkt op z’n voorganger, en dat is maar goed ook!

De polygoon graphics (realistische computeranimatie) zijn vervangen door een cell-shaded stijl, metropool Los Angeles door het kleine stadje Caldera en Scott Monroe door een naamloze ‘cowboy meets samurai’.

Wat ook een groot verschil is dat de game nu gebruik maak van de Wii Motion Plus (WMP) die de bewegingen nauwkeuriger vertaalt naar het beeldscherm.

De makers hebben zich laten inspireren door de westerns van Sergio Leone, dit is te merken aangezien de held een

premiejager is met een schimmig verleden.

Hij is lang geleden verbannen door zijn stam, de Kusugari, en als hij terugkomt is zijn stam compleet uitgeroeid door de Jackhals, een meedogenloze bende.

Later bleken de Jackhals slechts huurlingen en blijkt krijger Shinjiro de oorzaak te zijn. Tijdens je wraakactie sta je er niet helemaal alleen voor want je krijgt onderweg hulp van o.a meester Jian, gepensioneerde sherrif Judd en van Tamiko.

Maar het verhaal maakt niet heel veel uit want vooral het zwaardvechter en schieten in First-Person staat centraal, en dat is dan ook op de stijl na, het sterkste punt van deze game.

De Wii remote simuleert het handvat van je katana. Als je de Wii remote een beetje kantelt gebeurt dit ook met je zwaard op het scherm, en zelfs de kracht van het slaan met de Wii remote word perfect vertaalt naar het scherm.

Zoals je bij tennis van Wii Sports languit op de bank kon liggen en met elke willekeurige polsbeweging de bal succesvol naar de overkant kon slaan, kun je nu met rappe polsbewegingen snelle slagen uitvoeren maar zul je ook echt moeten uithalen om een krachtige slag te maken.

De besturing is zo naukeurig dat je met alleen hard slaan niet vergenoeg komt maar dat hoe je slaat (horizontaal, verticaal etc.) ook veel uitmaakt, want als je als een debiel van links naar rechts slaat en je tegenstanden heeft zijn zwaard verticaal zal hij zonder pardon

al je slagen pareren.

Tussen sommige levels door krijg je nieuwe moves van meester Jian, en voor sommige zul je toch je beurs tevoorschijn moeten halen. Het aantal moves dat je kan leren is hoog, waardoor je heel veel manieren hebt om een vijand te verslaan.

Als je een nieuwe move koopt of krijgt kan je die eerst oefenen op een pop van stro, en het opvallendste is dat de bewegingen door filmbeelden worden voorgedaan door een fitness/aerobics vrouw in een wit shirt, wat niet echt past in deze game.

Naast je zwaard heb je ook nog een vuurwapen bij je. Je begint met een eenvoudige revolver maar later kun je ook een jachtgeweer of een machinegeweer aanschaffen.

Om te zorgen dat je niet a la Indiana Jones een zwaardvechter met 1 schot van het leven beroofd is het vuurwapen een stuk minder effectief gemaakt, dus je zal vooral met je zwaard in de weer moeten gaan.

De moves zien er lekker cartoonachtig uit, bijvoorbeeld ‘The Shot’ waarbij je naar voren rent en een kogel recht in iemand z’n gezicht afvuurt, of ‘The Eagle’ waarbij je een huurling met een harde klap de lucht inslaat waarna het scherm overgaat naar slow-motion

8tien

en je op het door de lucht vliegende slachtoffer schiet.

Een nadeel aan het spel is dat het na een tijd in de herhaling begint te vallen als je het te lang speelt omdat de missies veel op elkaar lijken, en ik had liever meer verschillende soorten vijanden gezien. Daartegenover staat wel dat de diversiteit van de gebieden groot is, van een stoffig stadjes en Japanse tempels tot verlaten fabrieken en zelfs een rijdende trein waarbij je over het dak loopt.

Nog iets raars in dit spel is dat je je nek breekt over de rommel overal waar geld in ‘verstopt’ blijkt te zitten. Dit geld kun je wel uitgeven aan wapens en nieuwe moves maar er zit weinig variatie in waar je geld kan vinden.

Kisten, vuilniszakken en tonnen die je moet stukslaan, die tref je werkelijk overal aan. Zelf de oude boeddhistische kloosters zijn vol met de met geld gevulde vuilniszakken.

Een originele manier van het geld vinden zijn wel de kluisjes, waarbij je die wiiremote moet draaien om de code te kraken en zodra je een klikje hoort is de inhoud van het kluisje voor jou.

Het is ook af te raden om dit spel langer als zo’n anderhalf uur te spelen omdat dan je polsen zullen gaan protesteren.

Er valt wel wat te zeggen over het tempo aangezien de gevechten worden afgewisseld met lange stukken lopen en puzzelen die niet echt storend zijn, maar de vele momenten dat het echt losbarst zijn erg leuk.

9tien

Kernboodschappen Zuid-Limburg GGD Zuid Limburg Geleen.

Artikel 3 uit de Arbowet en CAOafspraken verplichten scholen om leerlingen en personeel te beschermen tegen seksuele intimidatie, agressie, geweld én pesten.

Anti-pestbeleid Pesten kan gezien worden als een verschijningsvorm van fysiek en/of psychisch geweld. Bij elke vorm van geweld of machtsmisbruik zijn vijf partijen bertrokken (de zwijgende middengroep, de gepeste, de pester, de docent en de ouders). Voor een adequate aanpak van het probleem is het dan ook noodzakelijk deze vijf partijen bij het oplossen van het probleem te betrekken. Binnen deze vijfsporen aanpak is het opstellen van regels met de klas van groot belang.

Door het opstellen van regels is het ieders (leerling én docent) recht en plicht pestgedrag te melden. Naast het

maken van regels is het ook belangrijk om straffen vast te stellen voor leerlingen die de regels overtreden.

Hiermee laat je als school zien dat je duidelijk stelling neemt tegen geweld.

Schoolveiligheid Op een school rust de plicht leerlingen een veilige omgeving te bieden, waarin het risico op zowel geestelijk als lichamelijk letsel –zo veel als redelijkerwijs mogelijk is– dient te worden vermeden. Aan deze verplichting kan invulling worden gegeven door het houden van toezicht. De toezichthoudende taak richt zich enerzijds op het voorkomen van ongelukken en anderzijds op het beschermen van leerlingen tegen onwenselijk gedrag van andere leerlingen of van medewerkers.

In de CAO van het voortgezet onderwijs is opgenomen dat scholen verplicht zijn om een veiligheidsplan te maken. Het schoolveiligheidsplan heeft vooral betrekking op de thema´s agressie & geweld, seksuele intimidatie en discriminatie. In

een schoolveiligheidsplan kunnen bijvoorbeeld afspraken worden opgenomen over: _ Preventieve maatregelen, schoolregels en sancties bij overtreding _ Procedures bij incidenten en registratie van incidenten _ Opvang van slachtoffers en aangifte bij misdrijven _ Aanstelling van een functionaris, bijv. coördinator veiligheid of intermediair agressie & geweld en scholing van personeel.

Meer informatie: www.schoolenveiligheid.nl

20tig

pegaaien papegaaienpraat papegaaie praat papegaai praat paen pa pepegaaienpraat pa pe 21tig Soms kunnen leraren de gekste uitspraken maken.

Hier een kleine verzameling.

Dhr. Francort (MAL en MAW): “Waarom is er wel een partij voor de positie van de kip, maar geen partij voor de positie van de leraar?”

“Je kunt wel zeggen ‘Ik bemoei me niet met de politiek’, maar de politiek bemoeit zich wel met jou. Zo word je toch genaaid.”

Dhr. Wijshof (WI): “…als we de regeltjes goed geleerd hebben, dat doen we hier in Gymnasium 4 niet…” “…we hebben ze opgeteld, afgetrokken – dat kun je zaterdag doen – nu gaan we delen…” “(Leerling heeft honger, Wijshof haalt banaan uit zijn tas) Wil je een banaantje? Leerling: Ja graag! Wijshof: Sorry, die heb ik na deze les harder nodig dan jij. Volgende keer neem ik wel een extra banaantje voor je mee!”

Mevr. Wevers (FI): “(heeft het over steen) Steen is hard, maar er zijn wel andere dingen die hard kunnen zijn. (Klas begint te giechelen, Wevers kijkt de klas rond) …ja. Ik denk dat we allemaal aan hetzelfde denken… zó hard hoop ik dat je hem nooit krijgt.”

Mevr. Thissen (FA): “(tegen een leerling) Als je nu niet stil bent trek ik je oren eraf!”

Dhr. Wiertz (EC): “(Iedereen zit met de laptop open) Ik heb zin om hysterisch door de klas te rennen en al die kleppen dicht te klappen!”

Dhr. Ensinck (SK): “Bij scheikunde doen we niet aan ‘ongeveer’, we werken niet met de natte vinger! Dat doen ze bij economie, daarom heb je per 10 jaar ook zo’n mega-crisis.”

Papegaaiendaad: Dhr. Beunis (TK) ziet een leerling in zijn les een Snickers eten, pakt die af en eet die zelf op.

Een beetje weinig, maar we kunnen ook geen Papegaaienpraat maken zonder jouw hulp! Stuur daarom alle grappige uitspraken van jouw leraren in: redactie@palet-papier.nl

Het leven is een strijd Met het goede, tegen het kwade Het is soms minder op z’n tijd Wachtend om zich op te laden Zonder strijd is er geen leven Zonder leven ook geen strijd Hoewel, 1 leven is voor even Maar de strijd is voor altijd Is de strijd het leven?

Het leven is wel strijd Nee, het leven kun je geven De strijd raak je niet kwijt Anoniem *** Je kan huilen van het lachen En ook huilen van verdriet Maar als je echt moet huilen Is er niemand die het ziet Je verstopt je voor de wereld Want de schaamte is te groot Het liefste wil je dan verdwijnen Met het water door de goot Je wil dan opgaan in de tranen In de tranen van verdriet Want als je echt moet huilen Dan is er niemand die het ziet Anoniem

De rivier

Ik sta in een lange grot Achter mij een grijze muur Het schemert, en ik hoor Een rivier, net de stem van een god Eenzaam als een maankrater Een rivier, koud maar aangenaam Ik voel het om mijn enkels vloeien Maar er is geen water Er is iemand verder weg Niet één iemand, velen De stem van mijn liefde?

Maar er is niemand, zoals ik zeg Ik voel een verleiding, ik wil gaan liggen Ik doe wat mijn hart goed acht Ik kijk niet om, ik word weggevoerd En voel het water, wat er niet is, mij wiegen Ik passeer een eerste poort Hoewel het dat niet is Een sluier van mist, ondoorzichtig En erachter de rivier die je hoort De stroming is hier sterker Ik reis sneller, heel snel Ik zie de tweede poort aankomen, een Trechter: ik val, zonder pijn te bemerken Even lig ik stil, er is geen ontwikkeling Dan komt er een reusachtige golf Ik word verder gevoerd, door een waterval;

←

De lezers en redactieleden van Palet hebben altijd wel mooie gedichten klaar liggen! Hier een verzameling gedichten over de meest verschillende onderwerpen.

poëzie

Gedichten gebundeld

22tig

De derde poort, een wisseling De kou zou iedere ziel doen wanhopen Als hier nog iets liep, zou het liggen Een nieuwe waterval, een lange, het Probeert mij in de rivier te dopen De rivier is diep na de vierde poort Woest en kolkend, en sterk, en koud Een waterklim geeft de vijfde poort aan De rivier duwt me erheen, stuwt me voort Ver boven mij loopt een eenzame vrouw Jong en mooi, onafhankelijk en prachtig Over een loper gemaakt van een sterloze nacht Zij, de tovenares, aan de arme doden eeuwig trouw

Ik zie niets, ik voel niets, het begin van het eind Ik wacht, maar het wachten duurt niet lang, blijkbaar Voerde de rivier mij simpelweg door, ik zie het licht Aan het eind van de grijze tunnel, ik kom overeind Het licht is verblindend, alles is beeldschoon Een prachtig onaards landschap in het schemerlicht Bomen en een meer, iets verderop, maar boven mij Een sterrenhemel, zoveel sterren, ongewoon Ik kijk omhoog Lilit Zeltsburg Heb jij mooie gedichten die je met de wereld wil delen? Stuur ze in! redactie@palet-papier.nl

Ik weet dat zij ons van slechte lot behoedt Ik glimlach en vloei door de waterklim En zij volgt, zij gaat mee, hoewel niet met mijn doel, Maar net als ik, boordevol moed De waterklim brengt mij naar een kalme poel Geen stroming, maar veel gevaar, en hoewel Ik door het vijfde gebied ben veranderd, sta ik op En wandel verder, naar de zesde poort, mijn doel Achter de jonge vrouw loop ik, heel schuw Zij zou de zesde poort openen Zij sprak de woorden, en aanschouw Een watercirkel, die ons allen naar beneden duwt In het zevende gebied zwaait ze me vriendelijk uit Ik glimlach, opnieuw ga ik liggen in de rivier Ik reis verder, en door een muur van vuur Glijd ik, zonder pijn, onaangenaam gevoel of geluid Het Rijk van de Sterke Kwijnenden begint vanaf hier Allen die door de drijvende vuren niet gedeerd worden Zij blijven, rusteloos en ongelukkig, maar komen niet Zoals ik door de duistere poort, met voor licht geen kier

23tig

24tig

25tig

Philip Jansen

26tig

�

27tig

28tig

29tig

30tig

31tig

Gespot

32tig

MaĂŽlis Michaud Maturana

31tig