Een Mexicaans sprookje ... of een Europese tragedie?
Een Mexicaans sprookje …
32
“Adiós, mamá Carlota", kan je de Mexicanen nog steeds horen zingen. En dat moet schrijfster Kristien Dieltiens vernomen hebben, die tussen de verzen een waanzinnig verhaal vond. Ik wil geen pleidooi houden om in de sporen van dit boek een reis naar Mexico te ondernemen, maar (tijd)reis alvast met haar mee in Carlota, de vrouw die rozen at. Er was eens een Belgisch prinsesje. Ze was intelligent, zelfzeker, aantrekkelijk en zeer rijk. Hierom werd ze een gegeerde huwelijkskandidate in heel wat Europese vorstenhuizen. Haar droomprins was een aartshertog uit het oude geslacht van de Habsburgers. Ze ontmoetten elkaar, werden op slag verliefd en trouwden. Hij was 25, zij pas 17. Na een aantal verwikkelingen brachten ze het tot keizer en keizerin van Mexico. Het noodlot achtervolgde hen: hij leefde niet lang en zij niet gelukkig.
de Karavaan nr. 1
Bij de eerste twee afleveringen van ‘Interview met de geschiedenis’ zat ik op het puntje van mijn stoel te wachten of programmamaker Arnout Hauben ook bij onze eerste Belgische prinses op bezoek zou gaan. Helaas, ook al genoot ik van zijn koninklijke gesprekken, ik bleef op mijn honger zitten. Toch verdient prinses Charlotte het om als vrouw in het daglicht te treden en af te rekenen met de demonen die haar meer dan driekwart van haar lange leven achter gesloten deuren hebben gehouden. Terwijl er over haar controversiële broer Leopold II inkt blijft vloeien, werd Charlotte doodgezwegen, in isolement achter een koninklijk slot weggehouden van het Belgische volk. Misschien raakte dus ook Arnout net hierom onmogelijk tot bij haar. Voor mij was zij tot begin dit jaar een nobele onbekende. Totdat ik Kristien Dieltiens bij De Afspraak haar pas verschenen boek hoorde presenteren. Prinses Charlotte (1840 – 1927) speelde nochtans een belangrijke rol op het internationale toneel. Of eerder, ze werd een marionet, een ‘strovrouw’, in het diplomatieke spel in handen van de Europese grootmachten en de Kerk in de 19de eeuw, met in de eerste linie keizer Napoleon III, op de voet gevolgd door de paus. Haar ‘droomprins’ Maximiliaan bleef zijn korte leven een echte dromer: een vrijbuiter, een avontuur-
