De Karavaan juli 2023 - Avontuur op twee wielen

Inhoud + Colofon

Cover: Dorien Mellaerts

Teksten: De vermelde reisbegeleiders van Karavaan en gastauteurs

Samenstelling & lay-out: Siska Wera

Druk: Drukkerij Antilope De Bie

Papier: cyclusoffset, gerecycleerd en chloorvrij

Emilie Vanderhaeghen

Lien Slingers

Emma Devriendt

Dries Wiercx Voorzitter Karavaan vzw

Nu al

benieuwd

Naar alle verhalen na de zomer. Want daar is 'ie al, die mooie zomer! Altijd een grote drukte op het Karavaan-kantoor. De meeste Joker-reizen vertrekken immers in dit seizoen. Onze reisbegeleiders met een rugzak vol kennis en vertrouwen de wereld insturen is nu de orde van de dag. En het zijn er heel veel, want nog nooit vertrokken er zoveel groepen met enthousiaste reizigers. Elke reisbegeleider krijgt in de weken voor vertrek nog een uitzwaai bij Karavaan en Joker. Nog even alles overlopen, de laatste vragen beantwoorden en alle praktische info geven. En dan rest er alleen nog om de wereld in te trekken. Nu al benieuwd naar alle verhalen na de zomer, graag tot binnenkort dus!

Een speciale 'tot binnenkort' en vooral een dikke merci aan Karavaans very own Carla: vijftien jaar de rots in de branding op onze reiswerking en nu op naar een nieuwe professionele uitdaging. Gelukkig blijft de liefde voor reizen, mensen & sociaal- en vrijwilligerswerk er eentje voor het leven. Ook al benieuwd naar de verhalen, we horen ze snel.

Wie nog niet meteen op pad kan de komende maanden, brengen we in deze editie van De Karavaan naar Laos, Rwanda, Japan en Dendermonde. We blikken terug op een geslaagde Roadtrip door Nederland. En we gaan ook op de fiets door Afrika en Jordanië. Fijn leesvoer voor op een zonnig terrasje met een lekker drankje dus.

Ik wens jullie allemaal een zalige zomer. Er even tussenuit! Met fijne ontmoetingen dichtbij en ver weg. Met een open blik naar wat net even anders is. Herkennen, verschil zien en grenzen verleggen. En terug komen met een berg nieuwe ervaringen.

Groetjes, Dries

Groepsreis met een gouden randje

Na een lange, warme afdaling door het Dana Nationaal Park kwamen we terecht op onze verblijfplaats voor de nacht. We dronken er gezellig samen muntthee en genoten van Golden hour : het uurtje voor zonsondergang waarop het licht een 'gouden schijn' heeft. Van dit tafereel kunnen jullie hier dus ook meegenieten.

We maakten nog enkele groepsfoto's en schoven daarna de voetjes onder tafel voor een heerlijke maaltijd. Wegdromen na deze zalige avond, deden we gezellig samen in een bedoeïenentent. Het einde van weer een prachtige dag in Jordanië.

Tekst & foto: Lien Slingers

@slingerslien

Jouw foto in De Karavaan?

Tag ons op Instagram:

@karavaanvzw

op wereldreis: LuiLekkerLaos

LuiLekkerLaos

Mijn wereldreis heeft me al naar prachtige oorden gebracht. Na Noord-, Centraal en Zuid-Amerika vloog ik de Stille Oceaan over tot Japan, om daarna Zuid-Korea en Zuidoost-Azië te verkennen. Ondertussen ben ik aangekomen in Laos. Oorspronkelijk had ik weinig verwachtingen van het land. Ik zag het eerder als: ‘ik neem het er nog bij nu ik hier toch ben’, maar Laos heeft me op zoveel positieve manieren verbaasd, dat ik besloot om er een heel artikel aan toe te wijden. Hier is-ie dan!

Tekst & foto’s: Emma Devriendt

Na een interessante tweeweekse tour in Cambodja neem ik een bus van Siem Reap naar Don Det - een eiland in de Mekongdelta helemaal ten zuiden van Laos. Op de route word ik een paar keer (bijna) opgelicht, maar uiteindelijk kom ik heelhuids aan in een bescheiden kamertje dat ik deel met mijn Nederlandse reiskompaan Kim. We boeken meteen vier nachten omdat we beiden nood hebben aan een rustpauze.

Dag één doen we dan vooral dat - rusten. De vredige aura van de kabbelende rivierdelta verspreidt zich over het volledige eiland, en dus ook over onszelf. We huren een fietsje en besluiten om het eiland te verkennen. In een uurtje zijn we het volledige eiland rondgefietst, en hebben we zin om de aanlokkelijke rivier eindelijk in te duiken. Enkele kinderen hebben hetzelfde idee — hun geplens en geploeter vult de avondlucht met kinderplezier.

Op dag twee nemen we onze fiets mee op avontuur naar een naburig eiland, Don Khon. We bezoeken de Li Phi waterfalls - een indrukwekkend intense waterval, waar woeste stroomversnellingen de slechte geesten vangen (althans volgens de plaatselijke bevolking). Vlakbij dippen we onze tenen en uiteindelijk onze volledige lichamen in een rustigere tak van de rivierstroom — tot een familie waterbuffels ons komt vergezellen en papa waterbuffel beslist dat dit de uitgelezen plek is om zijn behoefte te doen. Het maakte de ervaring ineens veel minder idyllisch.

Na de lunch vergezelt de Duitse Sena en een Laotiaanse hond ons naar een andere waterval. De ongeplaveide weg ernaartoe brengt ons af en toe in benarde situaties, maar weten wij veel dat de meest benarde nog moet komen. Je kan de waterval namelijk enkel bereiken via een weinig onderhouden brug waarboven een waarschuwingsbord staat dat je die "ENKEL OP EIGEN RISICO" mag betreden. Daarenboven loopt onder de brug een wilde waterstroom waar je absoluut niet in wil belanden. Slik. Onze viervoetige vriend is ondertussen met de staart tussen de achterpoten verdwenen. Met een klein hartje loop ik over de krakende planken, en voor ik het weet, staan mijn knikkende knieën aan de overkant. Fieuw.

Na ons bezoek aan de waterval keren we gezamenlijk terug (opnieuw de brug over). Op de terugweg komen we weer wat waterbuffels tegen en na het avondeten duiken we ons bed in. Na opnieuw een dag rust is het tijd om onze tour naar het noorden verder te zetten.

Hola, soy Dora

Nadat we helemaal zen zijn dankzij onze vierdaagse in Don Det, springen we op de bus naar Pakse. Daar kunnen we een kleine loop doen met de motorbike voor twee dagen, ter voorbereiding op de langere loop in Thakhek. We rijden doorheen de prachtige Laotiaanse natuur en bezoeken opnieuw enkele adembenemende watervallen. ‘s Avonds overnachten we in een bungalow aan de oever van een meer en

LuiLekkerLaos

ervaar ik een van de mooiste zonsondergangen die ik ooit heb gezien.

Op de tweede dag bezoeken we de Tad Fane waterval — bij uitstek de meest indrukwekkende van ze allemaal. Twee enorm hoge watervallen ontspringen vanuit een diepe groene vallei. Dit natuurtafereel heeft zo’n impact op mij dat ik me tegelijk Dora the Explorer, Indiana Jones en Lara Croft voel. Heftig.

Een meesterwerk na elke bocht

De Thakhek loop is een van de hoogtepunten in Laos. Het is een vierdaagse rondrit met de motorbike.

De eerste dag vangen we onze tocht aan richting Tha Lang. Allereerst banen we ons een weg uit het drukke Thakhek, waarbij we heel wat vrachtwagens tegenkomen. Na een tiental kilometers begint de omgeving te veranderen — weelderig groene karstbergen steken af tegen een lichtblauwe hemel en worden weerspiegeld in het water van de ondergelopen rijstvelden. Duizenden vlinders vergezellen ons op onze reis (dit klinkt heel poëtisch maar het was

vooral belangrijk om met de mond dicht te rijden). We rijden dorp na dorp in en weer uit, tot aan onze eerste stop: Xieng Liap cave, een grote grot die we helemaal alleen bezoeken, en die we mits wat klim- en klauterwerk tot binnenin kunnen ontdekken. We vervolgen onze tocht. Elke bocht onthult een nieuw natuurlijk meesterwerk. Ik moet de nood onderdrukken om elke vijf minuten mijn brommertje een halt toe te roepen om dit proberen vast te leggen — een nutteloze ambitie want elke foto is nog geen tiende zo indrukwekkend als wat mijn netvlies bereikt.

In de late middag begint het te druppelen (niet onverwacht, aangezien het regenseizoen in Laos officieel is begonnen) en besluiten we om enkele stops over te slaan en meteen naar onze slaapplaats in Tha Lang te rijden. Wan-

Ik merk dat ik met een glimlach van hier tot in België op mijn brommertje zit, hopend dat deze rit nooit eindigt.

neer we onze bungalow hebben bemachtigd, duiken we snel ons bed in, zodat we fris en monter zijn voor een nieuwe dag vol avontuur.

Op dag twee vertrekken we redelijk vroeg. Het eerste stuk van de rit rijden we door de Vallei der Dode Bomen. Die naam heb ik er zelf aan gegeven omdat het episch klinkt, maar ook omdat er overal dode bomen te zien zijn die zorgen voor een grimmige sfeer. Tijdens de eerste stop neem ik even afscheid van Kim en ga ik alleen op bezoek in de Dragon Cave. Ook dit klinkt epischer dan het werkelijk is, want een draak heb ik er helemaal niet gezien. Wel is het een grot zo groot als enkele kathedralen, die je ook helemaal tot binnenin kan bezoeken. De binnentrappen leiden tot aan het plafond en ik verlaat de grot langs de bovenkant. Van buitenaf moet ik dan weer naar beneden glibberen en glijden langs de bemodderde paadjes ... of zijn het ondertussen glijbanen?

Na dit avontuur hervat ik mijn tocht. Het is nog even rijden tot aan de slaapplaats, dus ik zet er wat vaart achter. De laatste paar kilome -

ter tot aan het hotel zijn iets uitdagender, en bij het oversteken van een grote modderpoel blijf ik haken aan enkele prikkelplanten. Mijn linkerarm en -been krijgen wat snedes en schrammen, maar ik zet moedig door. Op het einde van deze rit word ik herenigd met mijn reismaatje en na een heerlijk diner kruipen we voldaan onder de wol.

Op dag drie strooit de regen serieus roet in het eten. Het blijft gieten tot elf uur, waardoor ons ambitieus drukke plan in het water valt. We beslissen om een extra nacht te blijven en er een vijfdaagse van te maken, zodat we meer speelruimte hebben voor de geplande activiteiten.

Nadat de regen is gestopt, zetten we vaart naar de Konglor Cave, een van de hoogtepunten van de loop. Met meer dan 7 kilometer is dit de grootste bevaarbare grot ter wereld. Opnieuw modderen we (letterlijk) aan tot de boot. De bootman geeft ons een hoofdlamp en we vangen onze tocht aan. Na enkele bochten bevinden we ons in de pikdonkere krochten van de grot. Onze hoofdlampen reiken amper

tot het plafond van de grotzalen. Het is alsof ik door Charon langs de Styx de onderwereld betreed. Onderweg meren we even aan voor een wandeling langs enkele indrukwekkende stalagmieten en -tieten. Een paar zalen verder is de Batcave waar we blind kunnen genieten van het gepiep van de vele vliegende zoogdiertjes — precies een scène uit een griezelfilm. Aan de andere kant van de grot is een klein dorpje waar we even halt houden vooraleer we dezelfde tocht terug maken, weliswaar in omgekeerde richting. Na deze onvergetelijke ervaring eten we een heerlijk Pad Thaitje en keren we terug naar de slaapplaats.

Dag vier vangt opnieuw aan met een heerlijke plensbui. We blijven dus wat langer in ons bed tot deze is overgewaaid. Daarna zetten we koers naar Limestone Forest. Daar doen we een zipline tour doorheen het prachtige woud, te beginnen met de langste lijn van welgeteld 480 meter. Dan volgen twee kleinere ziplines en klauteren we ons een baan tot aan een hangbrug en daarna een spinnenweb. Vervolgens is er even een rustpauze op het uitkijkpunt gevolgd door opnieuw een zipline, een korte hike en dan de laatste lijn terug naar start. Na deze uitdagende activiteit is het tijd om terug te keren naar Thakhek, met nog een overnachting te gaan in Lak Xao.

Staren & aangestaard worden

Op de laatste dag staat geen activiteit gepland behalve het terugrijden en genieten. Op de loop heb ik heel wat indrukwekkends gezien en gedaan, maar het absolute hoogtepunt was ongetwijfeld het motorrijden zelf. Je scheurt met je bike doorheen de zigzaggende bergwegen, omhoog en omlaag, over bruggen en langs haarspeldbochten. Je leert rekening houden

met koeien, waterbuffels, geiten, honden en kippen die langs en over de baan heenlopen — na een tijdje kun je zelfs voorspellen hoe elke diersoort reageert op het geluid van je motor (en dat de term domme geit niet voor niets bestaat). Je ziet niet enkel de adembenemende natuur, maar ook het dagelijkse Laotiaanse leven: een boer die zijn ploeg door de modder trekt, een groepje kinderen die om ter verst een steen gooit, een mama met kind op weg naar huis. Ik staar en word aangestaard, telkens met een welgemeende nieuwsgierige glimlach. Kinderen en jongeren zwaaien enthousiast naar ons en roepen "SABADIEEEEEE!" (hallo) of soms "HELLOOOOO!". Ik merk dat ik met een glimlach van hier tot in België op mijn brommertje zit, hopend dat deze rit nooit eindigt. Maar helaas.

Ondertussen ben ik aan het einde van de Thakhek Loop en daarbij nog maar halfweg mijn route doorheen Laos. Op de planning staat nog Vientiane (hoofdstad), Vang Vien (met eventueel een luchtballonvaart), en Luang Prabang. Daarna neem ik een tweedaagse slow boat tot in Thailand — wat voor mij de laatste bestemming zal zijn op deze ongelooflijke wereldreis. Aftellen maar …

De weelderig groene karstbergen steken af tegen een lichtblauwe hemel en worden weerspiegeld in het water van de ondergelopen rijstvelden.

Eva Jansen

Avontuur op twee wielen: fietsreis Jordanië

Avontuur op twee wielen

fietsreis Jordanië

Tekst: Veerle Stoffelen

Foto's: De deelnemers & begeleiders van de fietsreis Jordanië maart 2023

DAG 1-2

Nog voor we aan het fietsen beginnen, neemt onze Jordaanse gids Raja ons al mee op verkenning langs de hoogtepunten van Amman: de blauwe moskee, de citadel, down town, het Romeinse theater … In de hoofdstad maken we ook meteen kennis met de heerlijke Jordaanse keuken. De falafel wordt op open vuur bereid en we proeven een stoofpotje uit aarden kruikjes die ter plaatse stukgeslagen worden om het gerecht eruit te halen.

DAG 3

’t Is zover: onze eerste fietstocht in Jordanië! Onze fietsen liggen klaar en fietsgids Siri wacht ons samen met de volgwagen op voor een eerste verkenningsrit. De rit van zo’n 30 km voert ons langs de oevers van de Dode Zee naar een beach club. We smeren ons in met ‘Dead Sea Mud’ in een poging om er – zoals beweerd wordt – 10 jaar jonger uit te zien.

DAG 4

Tijdens ons bezoek aan Mount Nebo leren we dat het hier niet altijd goed weer is: op de berg vanwaar Mozes na 40 jaar rondzwerven in de woestijn het beloofde land zag, is het koud & nat. Gelukkig houdt de regen snel op, want er staat een fietstocht van 43 km op het programma. Die leert ons een tweede ding over Jordanië: het is hier niet overal plat! De weg gaat serieus op en neer met soms pittige hellingen. Maar de prima fietsen, Siri’s goede zorgen, de lekkere bevoorrading en fijne groepssfeer brengen ons probleemloos bij onze eindbestemming: het fort van Mukawir Vandaar rijden we met de bus verder langs de Desert Highway tot in Shobak.

DAG 5-6

Na een bezoek aan de burcht van Shobak fietsen we naar Little Petra. We fietsen op zo’n 1700m hoogte. Het is koud en we fietsen in de wolken, waardoor we zo goed als niets te zien krijgen van de mooie vallei van de Jordaan die naast ons ligt. De spectaculaire afdaling en de heerlijke lunch in de prachtige setting van Little Petra doen de kou snel vergeten. Na een nacht in een bedoeïenenkamp bezoeken we te voet de zeer uitgestrekte site van Petra. Ook tijdens een “rustdag” vinken we de nodige kilometers en hoogtemeters af!

DAG 7

We kruipen terug op onze fiets voor een tocht van 45 km waarbij we heel wat meer (mogen) dalen dan stijgen. De bus voert ons via de Desert Highway verder naar Aqaba aan de Rode Zee, voor een middagje relaxen aan het strand. De dag afsluiten doen we met een typisch Jordaans dessert: de Knafeh. Dik verdiend, toch?

DAG 8-9

We fietsen door de woestijn naar de Wadi Rum – een heel speciale ervaring. We leren om klein te schakelen en te blijven trappen om niet stil te vallen in het mulle zand. En om afstand te houden, zodat we niet vallen als de fietser voor ons onverwacht stopt. Een jeep voert ons verder de woestijn in langs betoverende landschappen, spectaculaire uitzichtpunten, zandduinen en een schaduwrijke picknickplek tot aan het Rainbow Camp, waar we weer in tenten overnachten. Na een typische bedoeïenmaaltijd en een uitgestrekte sterrenhemel kruipen we onder de wol. Op onze laatste dag fietsen we door de Disi Zoutvlakte tot we bijna de grens met Saoedi-Arabië bereiken. Daar nemen we afscheid van onze fietsgids en begeleider. Ons busje voert ons terug naar Madaba. We kuieren door de gezellige straatjes van de stad en slaan nog een voorraad Jordaanse notenmix in voor thuis. Een lekkere herinnering aan deze mooie fietsreis!

Alleen door Afrika

De opzienbarende reis van Kazimierz Nowak, Poolse avonturier met manische zwerfzucht

Mijn beladen fiets lijkt met haar twee bulten op een kameel en kraakt onder het gewicht van mijn hele hebben en houden voor de komende maanden. (...) Twee camera’s, een dubbelloops geweer, honderd kogels, een automatisch pistool, deken, muskietennet, tent, haringen, bijl, reservebanden en spaken, lijm en rustines, een priem, koord, 250 gram kinine, wat aspirine en castorolie, twee kledingstukken. Plus mijn

voedselvoorraad: een kilogram suiker, 250 gram thee, wat olijfolie en een zak maïsmeel. De bagage weegt in totaal meer dan 60 kg en ik zweer dat dit slechts het absoluut noodzakelijke was om de reis te overleven. (p. 233)

Tekst: Yvonne Gielen

Foto's: Ka�imier� Nowak

Aan het woord in deze quote is geen ervaren Karavaan-reisbegeleider die vol trots vertelt over zijn laatste expeditie tijdens een reisvoorstelling. Neen, ik citeer hier een fragment uit het boek van journalist Tom Ysewijn, Alleen door Afrika, met het haast ongelooflijke verhaal van de Poolse journalist Kazimierz Nowak die in november 1931 op zijn inmiddels zeven jaar oude fiets stapt om een jeugddroom waar te maken: een fietstrip dwars door Afrika , vanuit Tripoli over Kaapstad en terug naar Algiers. Hij nam er de tijd voor: zijn reis duurde meer dan vijf jaar. Eind april 1934 bereikt hij het zuidelijkste punt van het continent. Het boek is gebaseerd op honderden artikels die Kazimierz verstuurde naar zijn vrouw in Polen, met de bedoeling om ze te publiceren in Poolse kranten. Op deze manier kon hij zijn gezin van een inkomen voorzien.

Even terug naar het fragment met enkele opmerkelijke gegevens over dit avontuur.

Slaagt hij erin de volledige reis met een enkele fiets uit te rijden? Jammer genoeg niet, in Namibië ruilt hij zijn stuk gereden fiets in voor een paard. In zekere zin geloofde hij in de toekomst van een 2 PK: hij schaft zich namelijk twee paarden aan. Deze dieren moet hij van uitputting noodgedwongen achterlaten. Er volgen kilometers te voet totdat hij het waagt met een zelf in elkaar geknutselde boot over de rivieren de Kasaï en de Kongo te varen. Het laatste stuk kan hij weer fietsend afleggen, hoewel deze fiets geregeld aan de bult van een dromedaris bungelt. Als lezer reis je echt met hem mee, voel je je als het ware opgenomen in de karavaan waarmee hij door de woestijn trekt.

Het belang van de twee camera’s is duidelijk: hij kon op deze manier de Poolse lezer overtuigen zijn onwaarschijnlijk verhaal te blijven volgen. Dat hij ook zelf op de foto stond, verhoogde

Uittgelezen: Alleen door Afrika

Uitgelezen: Alleen door Afrika

uiteraard de geloofwaardigheid. Hij moet de lokale bevolking geleerd hebben zijn camera te gebruiken. Een groot deel van zijn meer dan 10.000 foto’s zijn trouwens nog te bekijken op de website onderaan dit artikel, een aantal ervan werden opgenomen in het boek.

Wapens mee op reis? Het was geen overbodige luxe in de jungle of in streken waar er burgeroorlog heerste, maar nu en dan moet hij ook in de buurt van rustige dorpen enkele kogels in de lucht vuren om zichzelf te beschermen: op sommige plekken heerst er wel degelijk angst voor deze onbekende, ietwat vreemde mens. Ondanks alle onverwachte gevaren en risico’s blijft hij geloven in zijn plan en geeft ons op zijn manier een cursus in doorzettingsvermogen.

Een tent is een te mooi gekozen woord voor een door zijn vrouw gefabriceerd zeil dat hem wat bescherming biedt. De strijd die hij moet leveren tegen de hitte overdag en de koude ‘s nachts, tegen tropische stormen, insecten, dieren … is meedogenloos. Bewust kiest hij

voor de eenvoud en de eenzaamheid onder de sterrenhemel. Nu en dan rust hij uit in een missiepost en uit noodzaak moet hij zich geregeld iets meer luxe permitteren om te bekomen van vermoeidheid, malaria of andere ziektes. Hij raakt duidelijk meer en meer uitgeput. Beperkte medicatie en onaangepaste voeding beginnen naar het einde van de reis een zware tol te eisen. Binnen het jaar na thuiskomst overlijdt hij aan een longontsteking.

Kazimierz reist langs de nog niet platgereden paden en zoekt het authentieke, het ongeplande … Zonder meer een pionier van avontuurlijk reizen. Herkenbaar?

Het boek is een waardevol tijdsdocument. Kazimierz Nowak geeft ons een inkijk in alles wat er in Afrika in de jaren ’30 leefde: hij spaart zijn kritiek op het kolonialisme niet, waarschuwt voor uitbuiting, vertelt over de corruptie onder lokale heersers, gaat mee op jacht, bezoekt melaatsen, praat met Boeren … Tom Ysewijn zorgde niet alleen voor een vlotte, eigentijdse hertaling van de artikels van de reiziger, maar geeft in 28 pagina’s ‘Niet te versmaden voetnoten’ de nodige uitleg die van

dit tijdsdocument een verrassend kritisch en boeiend verhaal maakt.

Blijft het boek voor de huidige reiziger herkenbaar? Zeker en vast, zelfs actueel! Kazimierz wijst op de impact van de kolonisatie op het milieu; een activist avant la lettre?

Hij verliest meer dan eens zijn geduld bij het afhandelen van administratie: de ambtenaren bij de vele grensposten werden zelden zijn beste vrienden. Vermoeid ergert hij zich nu en dan aan het opdringerige optreden van lokale verkopers die hem hun diensten & producten aanprijzen. Ook dit moeten wij geregeld doorstaan. Hij zoekt bewust contact met de lokale bevolking, wil hun rituelen en hun visie op het leven leren kennen. Hij reist langs de nog niet platgereden paden en distantieert zich als ‘reiziger’ van de ‘westerse toeristen’. Herkenbaar? Hij zoekt het avontuur, het authentieke, het niet vooraf geplande … Hij is zonder meer een pionier van avontuurlijk reizen. Verbluffend wat hij aandurfde. Hij gaf me soms de indruk dat hij zijn eigen verhaal amper kon geloven, kon vatten. Ook in zijn schrijfstijl komt dit tot uiting: hij wordt gewoonweg lyrisch wanneer hij alleen ergens onder een boom bij volle maan zijn ervaringen neerpent.

Ik hoorde Tom Ysewijn aan het woord tijdens een voorstelling van het boek. Een begrip uit zijn verhaal trof me: de auteur had het over de ‘dromomanie’ van de Poolse avonturier, een ‘manische zwerfzucht’, het verlangen om vrij te zijn. Lijden we hier met z’n allen niet een beetje aan?

Een pluim voor Tom Ysewijn die me bij het lezen van het boek op reis nam in de jaren ’30. Al is het een extreem relaas, het blijft inspireren voor al wie richting Afrika reist. Staat je fiets of reistas al klaar voor een trip naar dit continent, aarzel niet snel een kijkje te nemen op de uitgebreide website www.kazimierznowak.be of bestel zo snel mogelijk het boek. Veel reis- en/of leesgenot!

Uitgelezen: Alleen door Afrika

Alle informatie over ons volledige activiteitenaanbod vind je op www.karavaan.be onder Activiteitenkalender.

Karavaan-agenda

15 augustus

Wild Geplukt: wildplukwandeling & kampvuurkoken

Retie

Vraag jij je soms af wat je kan doen met bepaalde planten die je in de natuur tegenkomt? Trek er dan mee op uit met Mathias van Fagus Outdoor! Hij leert je de ware voedselverzamelaar in jezelf naar boven halen tijdens deze inleiding tot de hippe foodtrend van het wildplukken. Met het verzamelde lekkers koken jullie bovendien samen een heerlijke maaltijd op het kampvuur!

€45 – avondmaal & begeleiding incl.

16 september

Bier van Mechelen op de fiets

Mechelen

Trek met de fiets door Mechelen en ontdek de brouwhistorie van deze prachtige parel tussen Brussel en Antwerpen. Je proeft lokale bieren op originele locaties, fietst langs de Dijle en haar vlietjes en je brengt een bezoek aan een microbrouwerij. Plezier gegarandeerd!

€50 – fiets, gids en bierdegustaties incl.

1 oktober

Stadssafari Charleroi

Charleroi

Charleroi de lelijkste stad van Europa? Met deze stadssafari bewijzen wij het tegendeel! Gedurende een wandeling van ongeveer 10 km trekken we door deze industriestad en ontdekken we de bezienswaardigheden die Charleroi te bieden heeft!

€22 – gids incl.

14 oktober

GoFest: Save the date!

Antwerpen

Op zaterdag 14 oktober vindt het grote reüniefeest plaats voor alle jongeren (18-30j) die op Joker-groepsreis geweest zijn in 2023!

Ging jij mee? Zet dan deze datum al in je agenda, want deze dag met leuke activiteiten, lekker eten en een knaller van een fuif, wil je niet missen. De Zappa in Antwerpen is the place to be!

Benieuwd hoe GoFest er in 2022 uitzag? Check ons YouTube-kanaal: @KaravaanTV

de fietsgids

Inschrijven of meer informatie? Surf snel naar www.karavaan.be

28 oktober Oriëntatieloop

Meerdaalwoud

Raak je gedesoriënteerd of blijf je op het rechte pad? Samen met je teamgenoot probeer je met een kompas en kaart in de hand zo snel mogelijk alle punten op de kaart te vinden - in de juiste volgorde uiteraard.

Neem het op tegen andere teams en stippel het meest efficiënte pad uit. Let op, want da's niet altijd het kortste ...

Gaan jullie van het padje?

€7 - drankje incl.

11 november

Natuurbaden op de Heide Kalmthoutse heide

Ook zin om even veraf te zijn in gedachten en dichtbij in jezelf? Genieten van een stiltewandeling, een blote-voeten-traject beleven, beeld & geluid bewust ervaren, jouw pad uitkiezen, grillige figuren en vormen opnemen, verstillen op jouw favoriete spot … Heerlijk! Misschien voel je je wel vrij genoeg om erover te reflecteren, da's helemaal up to you

We wandelen zo’n 15 à 18 km afwisselend door heidegebied en -bos.

€20 – begeleiding van een coach incl.

18 november Kampvuurkoken Retie

Soms moeite met het aansteken van je vuurtje? Schrijf je dan snel in voor deze workshops kampvuurkoken. Mathias van Fagus Outdoor leert je hoe je een kookvuur opbouwt, hoe je temperaturen kan inschatten zonder thermometer en hoe je moet bakken en braden met basic tools. Avontuur verzekerd!

€60 – maaltijd en begeleiding incl.

25 - 26 november

Kerst in Keulen Keulen

Kerstmarkt fan? Dan is Keulen the place to be! Met de trein staan we op nog geen twee uurtjes in deze historische stad. We bezoeken er zaterdag kerstmarkten op verschillende locaties, terwijl we ons op zondag verdiepen in de duistere geschiedenis van Keulen! Sehr schön, jawohl!

€169 – overnachting, trein, ontbijt en lunch incl.

The Roadtrip VII

klassieker op de activiteitenkalenderKaravaan-

Volg jij ons al op Instagram? @karavaanvzw

Naar jaarlijkse gewoonte maken in mei dertig lifters de wegen weer onveilig. Bestemming? Onbekend. Sfeer? Verzekerd. Game? On! De regels zijn simpel: spendeer zo weinig mogelijk tijd over de verschillende trajecten, verzamel zo veel mogelijk (bonus)punten en betaal niet voor vervoer. Hoe kan je winnen? Met de snelste tijd, de meeste punten of een combinatie van beide (minuten – punten = algemeen klassement).

Woensdag: Antwerpen - Deventer

Daar staan we dan met z’n allen aan Antwerpen-Centraal, klaar om met de trein te vertrekken naar Deventer. Rugzakken op, kartonnen borden in de aanslag. Twee bomvolle spitsuurtreinen brengen ons naar een camping in Deventer, waar we worden omgedoopt tot geheimagenten in opleiding. Onze opdracht? Ontmasker de spion. Daarnaast zijn er heel wat bonuspunten te verdienen. Aankomen met een politieauto of een boot, een foto nemen in een wijngaard of bij een molen … Klinkt onmogelijk? Niets is minder waar, dat zullen de vindingrijke speurders wel bewijzen.

Donderdag: Deventer – Elburg – Lelystad – Delfstrahuizen – Leeuwarden

Na een koude nacht kan het liften beginnen! Dertien teams gaan vol goede moed op zoek naar een eerste lift. Het eerste raadsel voert ons allemaal naar het oude vissersstadje Elburg , waar we als echte vissers eendjes uit de sloot vissen.

Stop twee blijkt de hurkende man in Lelystad, een mooi standbeeld aan de rand van het water. Na een welgekomen lunch en een moeilijke zoekopdracht gaan we op zoek naar onze volgende lift. Die zet ons af aan een boerderij in Delfstrahuizen waar we proeven van de nationale sport van Friesland: Fierljeppen, of met een grote stok over een beek springen. De meesten moeten nog veel oefenen, want eindigen midden in de beek. Een zeer welgekomen douche later, liften we richting de laatste stop van vandaag: Leeuwarden.

Daar komen we per team terecht in een gevangeniscel, die we binnen het uur weer moeten verlaten. De zachte bedden van de cel zijn gelukkig van ons voor de nacht, want die gevangenis blijkt ook ons hostel te zijn.

vrijdag: Leeuwarden – Alkmaar – Haarlem – Jisp

De tweede liftdag stuurt ons van Leeuwarden via de Afsluitdijk naar de kaasmarkt in Alkmaar. Mannen in traditionele kledij komen er aangelopen met karren vol kaasbollen. Nederlandser dan dit zal het niet worden. Onze opdracht ter plaatse is ook in thema: identificeer 6 verschillende soorten kaas. Later doen we in Haarlem een kleine stadswandeling en aan het einde van de dag komen we aan in Jisp. Een minidorpje ten noorden van Amsterdam waar we overnachten op ons privé- kampeerterrein midden op het water

Zaterdag: Jisp – Naarden – Utrecht – Biesbosch

Op de voorlaatste liftdag bezoeken we het gezellig drukke centrum van Utrecht. Hier gaan we op zoek naar twee Daltons die ons naar de juiste eindbestemming zullen leiden. Die laatste stop moet niet onderdoen aan de vorige overnachtingsplaatsen. Met een kajak varen we naar het midden van natuurdomein de Biesbosch, terwijl we genieten van de vogels en de rust. De avond sluiten we af met een lekkere barbecue.

Zondag: Biesbosch – Geertruidenberg

Wat ging de liftwedstrijd snel voorbij! We beginnen onze laatste dag met een kajaktocht terug naar het vasteland waarbij we vogels spotten tussen het riet om een laatste keer extra punten te verdienen, voor het eindspel in Breda. Daar leggen we al onze verworven tips samen en achterhalen we de identiteit van de spion. Die moeten we ontwijken, want als de spion ons ziet, zullen we punten verliezen. Na het (on)succesvol tot een einde brengen van de laatste opdracht is het tijd voor de prijsuitreiking. Proficiat aan De Plakkers (meeste punten), De Bliksem McQueens (tweede snelste tijd) en De Hoestsiroopjes (algemeen klassement)!

Met de trein gaan we terug naar Antwerpen en dan is het tijd om afscheid te nemen. Het grote liftavontuur zit erop. Dan rest er ons enkel nog onze grote dank te betuigen aan de organisatoren: Annick, Bram, Evelien, Jeroen, Lisa en Niels!

Tekst: Gwendolyn Van Damme

Foto’s: De Roadtrippers van 2023

Japan

Reisverhaal in beeld

Tekst & foto's: Rebecca Vandenberghe

Japan is een land van contrasten, met oude tradities die naast moderne innovatie bestaan. Onze rondreis door dit fascinerende land was een onvergetelijke ervaring vol culturele ontdekkingen, adembenemende landschappen en culinaire verrassingen.

We starten in de bruisende metropool Tokyo: meteen vormen futuristische wolkenkrabbers en neonverlichting een scherp contrast met historische tempels. We reizen door naar Nikko, gelegen in de bergen ten noorden van Tokyo. Daar zien we het Toshogu-schrijn, een UNESCO-werelderfgoed en een meesterwerk van architectuur, en genieten we van de prachtige natuur. Via Matsumoto en zijn sprookjeskasteel reizen we door naar de oude keizerlijke stad Kyoto, waar we worden ondergedompeld in de wereld van de Japanse tradities. In de geplaveide straten van het historische Gion-district spotten we geisha's in kleurrijke kimono's.

Na de moderne stad Osaka, waar we genieten van het bruisende nachtleven, heerlijke street food, moderne musea en de futuristische architectuur, bezoeken we alweer een sprookjeskasteel: Himeji. We zien er tot de verbeelding sprekende en perfect onderhouden tuinen en drinken thee op verfijnde Japanse wijze. Even tot rust komen, doen we in 't midden van het Japanse platteland in Hatoji. Afsluiten doen we met Hiroshima en opnieuw enkele dagen genieten van het heerlijke Tokyo!

Shibuya in Tokyo: we verdwijnen in de massa op het drukste kruispunt ter wereld.

Japan heeft het gewoon allemaal: cultuur, natuur … en besneeuwde bergtoppen.

Genieten van een geweldig uitzicht.

De elegantste mensen ter wereld wonen in Japan.

Het eiland Miyajima is zonder twijfel een van de hoogtepunten. We bewonderen de toegangspoort van op het water.

De mistige bergen en de bloesems zorgen voor een bijna mystieke boswandeling.

Het drukke en levendige Osaka, een stad die tot de verbeelding spreekt.

Zeiden we al dat we totally impressed zijn door de schoonheid en verfijning die we overal tegenkomen?

Detail van de Fushimi Inari-Taisha of de 1000 tori-poorten.

Strike a pose: even uitblazen aan de ingang van de prachtig aangelegde tuinen.

De schitterende tempels en verfijnd geklede

We zien de zon opkomen in Kanmangafuchi Abyss, in het Nationaal Park van Nikko.

Peter Van Dinter

Liefde voor de fiets

Als notoir liefhebber van dichtbij-ervaringen las ik met veel plezier het relaas van de fietsgids in het vorige nummer van dit magazine. Mijn piepende en krakende b'twin die reeds jaren zéér sporadisch gebruikt in m’n stadstuintje staat te verkommeren, zal er misschien anders over denken, maar de haat-liefdeverhouding die ik het grootste deel van m’n leven meesleur, kantelt wel degelijk over naar de liefde voor het stalen ros. Niet dat ik ooit maar een greintje interesse had om een echte Vlaamse wielertoerist te worden. Het typeert ons volkje trouwens dat onze eerste gedachte bij die term neigt naar lycra pakjes en carbon-frames, en niet naar reizigers op de fiets die toevallig Vlamingen zijn, want die laatste soort ben ik wel degelijk.

Of ik ook een goede fietsbegeleider voor groepen ben, is op z’n minst discutabel te noemen. Ik denk onder meer aan menig teambuildingevent waarbij sleutels van identieke fietsen simpelweg verdwenen in het slagveld van verwarring, reeksen bijna-ongevallen in een chaotische zee van verkeerd begrepen signalen en clownesk armzwaaien, of de foute inschatting dat niet meer dan een luttele 10% van de deelnemers een lekke band zou ervaren, waardoor de fietstocht voor sommigen alsnog een fikse wandeling zou worden.

Trouwe lezers van mijn rubriek herinneren zich wellicht nog de allergische crisis van een deelneemster die ik in Oost-Europa heb moeten uitzweten; het gevolg van een nare beet tijdens het dagje ontspannend fietsen in groep, die vooral uitblonk in het nemen van foute beslissingen. Ten eerste: indien een brochure een bepaald traject aanprijst als “de mooiste fietsroute van groot regio X”, deel dit dan nooit letterlijk mee aan je deelnemers, want zo open je het rijk der teleurstellingen. Zeker wanneer een groot deel van de prachtige route zich stiekem over een sterk naar boven hellende betonbaan begaf, die tevens een druk bezochte gewestweg bleek, in een land waar verkeersregels voor interpretatie vatbaar zijn. Tel daarbij het feit dat de groep wegens gebrek aan zelfvertrouwen liever in 2 delen wou rijden (wat overigens helemaal niet nodig bleek) en dat wie de ingekorte route reed die bewuste gewestweg niet minder dan 2x moest trotseren, dan kan je al snel raden dat de aandacht zich verschoof van het mooie landschap naar het brute overleven in de Hongaarse woestenij, temeer omdat dat alles werd overgoten met een saus van een chronisch gebrek aan gevulde waterflesjes.

Mijn slogan en tip voor mede-begeleiders: Vermijd blunders en spaar je kuiten, boek gewoon een fietsgids voor jou en je kornuiten.

Umuganda in Rwanda: meer dan zomaar wat bomen planten

Umuganda in Rwanda: meer dan zomaar wat bomen planten

Ik ben Michiel Pauwels, 23 jaar en al enige tijd fervent lezer van het magazine De Karavaan. Na mijn recente ervaringen tijdens mijn masteropleiding in sustainable development waarbij ik drie maanden in Rwanda heb doorgebracht, ben ik nu zelf in de pen gekropen. Tijdens deze periode liep ik stage bij ENABEL, de Belgische federatie voor ontwikkelingssamenwerking. Een van de activiteiten waar ik in mijn vrije tijd aan heb deelgenomen, was Umuganda, de maandelijkse verplichte gemeenschapsdienst in Rwanda. Graag neem ik jullie mee naar mijn ervaringen in “het land van de duizend heuvels”.

Tekst & foto's: Michiel Pauwels

Mwaramuzi Michiel! Het is 7u30 op een zaterdagochtend en Vincent, mijn Rwandese stagementor bij ENABEL, begroet me enthousiast bij het instappen van de witte Land Cruiser. De anders zo drukke straten in Kigali liggen er verlaten bij. Geen claxonnerende motorrijders of luid roepende marktkramers te bespeuren in de hoofdstad van Rwanda. Vandaag is het immers Umuganda. Op de laatste zaterdag van elke maand wordt er in de voormiddag over heel het land niet gewerkt en komen mensen bijeen voor de maandelijkse, verplichte gemeenschapsdienst. Tijdens deze voormiddagen worden wijken opgeruimd en worden allerlei projecten ondernomen om de leefomstandigheden van de inwoners te verbeteren. Uit nieuwsgierigheid naar hoe Umuganda precies in elkaar zit en of het al dan niet bijdraagt aan het positieve imago dat Rwanda vandaag heeft, neem ik met een tiental collega’s van ENABEL deel aan de nationale Umuganda in Kigali.

Plant een boom, red de toekomst

Zo bevind ik me op zaterdagvoormiddag onder een brandende zon in de Kigali Economic Zone, een opkomende economische wijk die van Kigali het Singapore van Afrika beoogt te maken. Emmanuel, één van de gemeenschapsleiders en mede-coördinator van het project, begroet ons met een brede glimlach. Hij brieft ons over de activiteit van de dag: 10.000 inheemse bomen planten op een braakliggende heuvel met als doel de bodemerosie te verminderen en klimaatverandering tegen te gaan. Dit project is een bijzondere Umuganda, want het markeert de start van het bosplantseizoen in Rwanda dat de slogan draagt: "Plant een boom, red de toekomst".

Met een spade en een boompje in de aanslag baan ik me een weg tussen de honderden participanten die afgezakt zijn naar de buitenwijken van Kigali om samen bomen te planten. Ik sla een babbeltje met enkele Rwandese collega’s van ENABEL en pols bij de lokale bewoners over hun ervaringen met Umuganda en de impact ervan op hun gemeenschap. Zo ontdek ik dat Umuganda niet alleen een

Ontstaan van Umuganda

Umuganda betekent in de lokale taal, het Kinyarwanda, ‘het samenkomen met een gemeenschappelijk doel’ en is een belangrijk onderdeel van de Rwandese cultuur, waarvan de wortels teruggaan tot de prekoloniale tijd, toen mensen enkele dagen per week samenwerkten aan gezamenlijke projecten zoals het bouwen van huizen, wegen en bruggen. Helaas kreeg Umuganda in de aanloop naar de genocide tegen de Tutsi’s in 1994 een duistere kant. De toen nog wekelijkse bijeenkomsten werden gebruikt om Hutu’s te mobiliseren voor de genocide en haatzaaiende taal te verspreiden over de Tutsi’s in de omgeving. Onder president Kagame werd in 2009 opnieuw volop ingezet op de organisatie van Umuganda. Deze keer met het oog op het herstel van een geslagen en verdeeld land, om zowel de oude als nieuwe breuklijnen, voortvloeiend uit de genocide, aan te pakken. Voor Rwandezen tussen de 18 en 65 jaar is deelname aan Umuganda verplicht. Toeristen en expats worden aangemoedigd om vrijblijvend deel te nemen.

praktische manier is om de stad schoon te maken en infrastructuurprojecten uit te voeren, maar ook een belangrijke sociale functie heeft. Door samen te werken aan gemeenschapsprojecten om de stad te verbeteren, versterkt Umuganda de cohesie en het gevoel van solidariteit onder de bewoners. Als voorbeeld vertelt Vincent dat hij samen met zijn gezin de drijvende kracht is in de bouw van een nieuwe lagere school in zijn woonwijk. De vorige school had immers schade opgelopen door een hevige stortbui, waardoor leerlingen van de omgeving tijdelijk niet naar school konden gaan.

Umuganda versterkt de cohesie & het gevoel van solidariteit onder de bewoners. Het is een krachtig instrument om gemeenschappen samen te krijgen en burgerparticipatie te vergroten.

Kritische stemmen

Toch rijzen er ook kritische stemmen over het nut en de intrinsieke doelen van Umuganda. Eén van de kritieken die geuit wordt, is dat Umuganda verplicht wordt gemaakt en dat niet iedereen gelijkwaardig kan deelnemen. Zo worden bijvoorbeeld mensen die werken in de formele sector soms vrijgesteld, terwijl mensen die in de informele sector werken vaak wel worden verplicht om deel te nemen. Wie niet deelneemt, riskeert een boete. Vooral de jongere bevolking heeft zijn bedenkingen bij Umuganda, zo vertelt Ennock, een 23-jarige student aan de universiteit van Kigali.

Hoewel hij toegeeft dat Umuganda zeker heeft bijgedragen aan het samenbrengen van mensen met verschillende achtergronden en de sociale cohesie tussen gemeenschappen heeft bevorderd in de periode na de genocide, merkt hij op dat de bereidheid om maandelijks deel te nemen afneemt onder zijn leeftijdsgenoten. ‘Er hangt een ouderwetse sfeer rond de activiteiten, en het zou helpen als er specifieke Umu-

Een voorbeeld voor anderen?

Wanneer we tegen de middag terug naar Kigali rijden, realiseer ik me dat Umuganda, ondanks alle kritiek, een krachtig instrument is om gemeenschappen samen te krijgen en burgerparticipatie te vergroten. Deze Rwandese traditie kan dienen als een model voor andere steden en landen om een positieve maatschappelijke verandering te bewerkstelligen door middel van gemeenschapsopbouw. Toch blijft de vraag in mijn hoofd spoken of deze soort opgelegde gemeenschapsprojecten, hoewel goedbedoeld, effectief zijn in het bereiken van de doelen van duurzame ontwikkeling of louter verdoken propaganda zijn van lokale politici. Hoe dan ook, ik betwijfel of ik mijn vrienden in België (en mezelf) zover krijg om op zaterdag voor dag en dauw op te staan om enkele bomen te planten.

ganda’s voor jongeren zouden worden opgericht waarbij de projecten afgestemd worden op hun interesses.’ Daarnaast bestaat de indruk dat belangrijke politieke figuren Umuganda in de eerste plaats gebruiken om hun reputatie te verbeteren en hun politieke agenda’s te promoten. Dit laatste blijkt ook uit mijn eigen ervaring wanneer na afloop alle deelnemers verzamelen voor enkele politieke toespraken van de burgemeester van Kigali. Umuganda

Dendermonde: meer dan alleen het Ros Beiaard

Litsa Boetmans

Dendermonde: meer dan alleen het Ros Beiaard

Een echte deiremonteneir en blij om zichzelf dat te kunnen noemen. Studente journalistiek

Litsa is geboren en getogen in Dendermonde, dat in heel

België bekend staat als “de Ros Beiaardstad”. Maar is Dendermonde meer dan dat?

Litsa is alleszins zeker van wel! Samen met stadsgids

Julia Heyvaert helpt ze jou de verborgen parels doorheen de stad te ontdekken. De volgende ommegang van het Ros Beiaard staat pas gepland in 2030, maar er in de tussentijd een bezoekje brengen is dus absoluut de moeite waard.

All-in voor duur�aamheid

Sinds 2019 is Dendermonde een echte “FairTradeGemeente”. Dit houdt in dat Dendermonde zich inzet voor eerlijke handel en duurzaam consumeren. Benieuwd hoe deze titel is behaald? Begeef je dan naar het Administratief Centrum. Je vindt er de routebeschrijving van een fietstocht van 22 km doorheen de stad, die je langs alle adresjes leidt die er mee voor zorgden dat Dendermonde een FairTradeGemeente werd. Denk maar aan lokale winkels, de Oxfam Wereldwinkel en mijn persoonlijke favoriet: Zeta Bar and Beyond, waar je lekker kan eten en kan genieten van een fairtrade deca-koffie! Ideaal als tussenstop tijdens het fietsen dus. Geen zin in een koffie? Geen probleem. Fiets door richting de Vlasmarkt en stop bij Bar Bol voor een lekker ijsje of smul bij Bar Proef van hét streekproduct van Dendermonde: paardenworst met frietjes.

Een oase van rust

Stadsgids Julia omschrijft het als “Echt een oase van rust” en UNESCO plaatst het sinds 1998 op de werelderfgoedlijst: ons historische Sint-Ale�iusbegijnhof. Het begijnhof ligt letterlijk in het midden van de stad, maar daar

Geert De Rycke

Kris Vandevorst

Tekst: Litsa Boetmans

merk je helemaal niets van, want het is een heel rustige en mooie plek voor jong én oud.

Na al dat winkelen in de winkelstraat, kan je de rust opzoeken in het begijnhof en bijvoorbeeld het Begijnhofmuseum bezoeken. Daar zie je hoe begijnen vroeger leefden en wat hun dagelijkste taken waren. In het begijnhof heb je ook het Museum voor Volkskunde, dat zich bevindt in de woning van de vroegere grootjuffrouw. Daar kan je onder andere een oud winkeltje vinden en de evolutie van de wasmachines en strijkijzers zien. In 1975 is het laatste begijntje weggegaan uit Dendermonde, maar het Sint-Alexiusbegijnhof leeft nog! Enkele huizen zijn nog bewoond en elke begijnenwoning heeft een eigen moes- en kruidentuin die vandaag nog gebruikt worden door zowel de bewoners als door de stad zelf.

Markt. Het is ook nog eens een prachtig plein omringd met historische gebouwen en gezellige cafés. Uitkijken op het stadhuis en genieten van lekkere cocktails terwijl je gezelschapsspelletjes speelt? Dat kan bij Steca! Of wil je liever ietss eten op de Grote Markt? Dan moet je zeker eens langsgaan bij Den Abazjoer of mijn nieuwe favoriet: HelloPok�.

We kunnen zeggen dat de Grote Markt de place to be is voor zowel inwoners als bezoekers, maar vooral in de zomer moet je op de Grote Markt zijn. Zo is het elk jaar de laatste donderdag van augustus Katuit. Dan viert Dendermonde feest omdat onze drie reuzen, Indiaan, Mars en Goliath, al dansend de stad rondtrekken (zonder het Ros Beiaard natuurlijk). Ik zit alvast elk jaar bij Katuit op de eerste rij op de Grote Markt.

Historische

ver�amelplaats van eten & drinken

De ultieme plek waar je kan genieten van een streekbier en Dendermonds kopvlees: de Grote

En daarom vind ik Dendermonde zo'n prachtige stad: historische gebouwen, gezellige cafés, een prachtig begijnhof en een paard dat elke Dendermondenaar automatisch verbindt.

Meer �eten over de geheimen van Dendermonde en �at stadgids

Julia nog te vertellen hee�t?

Scan de QR-code en luister naar Litsa's podcasta�levering op on�e spotify: Karavaan V��!

Hét streekproduct van Dendermonde? Paardenworst met frietjes.

Trek door Alaska in de zomer

In Alaska, de grootste staat van Amerika, beleef je unieke ervaringen in de uitgestrekte natuur. Je maakt er de mooiste wandelingen langs waanzinnige gletsjers, heldere ijsmeren, diepe fjorden en besneeuwde bergtoppen. De kans om wildlife te spotten is bovendien erg groot.

Tussen midden mei en midden september smelt de sneeuw en zijn alle wegen opnieuw bereikbaar. Dit is het perfecte moment om Alaska te bezoeken. Bij Joker kan je kiezen uit de volgende drie reisprogramma’s die je kan maken met je vrienden, partner of gezin.

Alaska Rail / Road Adventure

19 dagen

Tijdens deze rondreis reis je zowel met de huurwagen als met de trein. Dat omvat the best of both worlds! Zo kan je ontspannen spelletjes spelen en genieten van het uitzicht op de trein, maar ook een onverwachte stop maken met de wagen op een mooi uitkijkpunt.

Je trip start in Anchorage, de grootste stad van Alaska. Bezoek het Alaska Native Heritage Centre en wandel langs het Eagle River Nature Center. Neem daarna de Alaska Railroad richting Talkeetna en Denali National Park.

In dit park vind je de hoogste berg van Amerika (Mount Denali, 6.194 m), indrukwekkende valleien en prachtige meren. Spot elanden en grizzlyberen, en ga raften op de wilde rivieren.

Spring opnieuw op de trein langs de Nenana River en Tanana River richting Fairbanks. Deze stad staat bekend om de goudvondsten in 1903, je kan er heel wat historische gebouwen bezoeken uit die tijd. Wissel de trein in voor de huurwagen en maak een stop in het dorpje North Pole, waar het huis van Santa Claus staat, omringd door bergketens en uitgestrekte rivieren.

Langs indrukwekkende gletsjers en sneeuwlandschappen rij je naar Valdez. Zoek het avontuur op en ga kajakken, vissen of bergklimmen. Bewonder de gletsjers rond Girdwood en wandel langs de Winner Creek Trail door het regenwoud.

De indrukwekkende Seward Highway leidt je naar het Kenai Fjords National Park, waar je

Tekst: Eline De Vreese

Tip: je boekt best 7 maanden op voorhand, voor voldoende beschikbaarheid bij hotels en excursies.

Danika Perkinson

Matt Hage

walvissen en orka’s kan spotten. Homer is een echt Alaskaans vissersdorp, ook wel de heilbot hoofdstad van de wereld genoemd. Geniet van de lekkere vis en wandel of raft door de spectaculaire omgeving. Je roadtrip eindigt na 19 dagen opnieuw in Anchorage.

Wild Alaska 16 dagen

Ook deze rondreis vertrekt vanuit Anchorage. Bezoek het interactief Alaska Native Heritage Museum en leer bij over de culturele groepen van Alaska. In het Denali National Park heb je de kans om wilde dieren te spotten. Het is één van de grootste nationale parken in Amerika met spectaculaire natuurlandschappen.

Nadien rij je verder naar Fairbanks, het dorp bekend om zijn goudvondsten, en spot je de 1.287 km lange Alaska Pipeline onderweg naar Paxson. Bezoek met een bush plane het Wrangell-St. Elias National Park and Reserve, het grootste nationale park van Amerika met meer dan 100 gletsjers.

Ontdek de Kennicott mijn en de indrukwekkende natuur rondom met besneeuwde bergtoppen. Trek verder richting Valdez aan de Prince William Sound, één van de belangrijkste havens van Alaska. De Kenia Fjords National Park zijn ook een echte must-see. Kies voor een boottocht en bewonder de orka’s en walvissen. Je reist verder naar het vissersdorp Homer en eindigt de reis in Anchorage.

Cruising Alaska & Yukon 20 dagen

Deze trip combineert de prachtige natuur en geschiedenis van Alaska met Yukon in Canada. Je reist naar Denali National Park en geniet van de waanzinnige vergezichten. Bezoek de historische gebouwen in Fairbanks of maak een boottocht op de Chena River. Reis verder naar het stadje Tok dat ontstond als werkkamp voor arbeiders.

Vanuit Tok trek je naar Dawson City in Ca-

nada met de veerboot over de Yukon River. Het goudzoekersstadje heeft een heel gezellige sfeer met houten huizen en onverharde wegen. Het behoort tot de Klondike National Historic Site. Je hebt de kans om de goudvelden te bezoeken. Reis verder naar de hoofdstad van Yukon Territory, Whitehorse. Ook hier vind je veel sporen terug van de goudtijd, je kan er een radarstoomboot SS Klondike II bezichtigen. Omringd door prachtige berglandschappen trek je richting Skagway waar je de oversteek met een ferry kan maken naar Haines

Haines is de toegangspoort tot het Kluane National Park. Trek door het park dat de grootste niet-polaire ijsvelden van de wereld bezit. Rij opnieuw richting Alaska via indrukwekkende routes. Bezoek het Alaska SeaLife Center in Seward en bewonder de Kenai Fjords National Park tijdens een boottocht. Rij terug naar Anchorage, waar je reis eindigt.

De spectaculaire natuur van Denali zal je niet vervelen. Michael DeYoung Reis door Denali met de shuttle bus. TT

USA Canada REISBEURS

Programma en inschrijven op www.reisbeurscanadausa.be

• Reizen met je partner, gezin, vrienden of in groep

• Met huurwagen, camper of campervan

• Rondreizen, citytrips en wintervakanties

• Ook reizen op maat van gezinnen met kinderen

• Reisadvies over regio’s en vliegtickets

zondag 22/10

• Lamot Mechelen

• Van 10u30 tot 17u00

• Gratis

• Inschrijven verplicht