Het succesverhaal van Studio 27

Het inspirerend verhaal van Wout Goos, Vincent Verleije en Lennert Kools

Een 360° kijk op de creatieve ondernemers van Studio 27

Een vrijdagavond begin februari. Wout Goos en Vincent Verleije komen samen binnen in het videogesprek, nadat ze al de hele week hebben samengewerkt. Van project naar project gehold en even tijd kunnen vrijmaken voor de Hoogstraatse Maand. Wat begon als een hobby in een kelder die ze zelf hadden gegraven, groeide uit tot een passie waar de heren met Studio 27 hun beroep van hebben kunnen maken. Ze leerden elkaar kennen aan de fietsenrekken van het Spijker en werden doorheen de afgelopen jaren onafscheidelijk. Elkaars bubbel tijdens de Corona-lockdown, hoe kan het ook anders als je zo nauw samenwerkt. Het verhaal dat volgt is er een van een stel inspirerende Kempische jongsters, die blijk geven van onvervalst ondernemerschap.

Vincent Verleije, geboren in 1997, heeft zijn volledige kindertijd in Hoogstraten doorgebracht. Hij doorliep alle schoolgeledingen in ‘t Spijker. Zijn ouders Ignace Verleije en Marleen van Bergen woonden vlakbij in de Lindendreef. Vincent heeft net zijn opleiding afgerond en heeft nu een masterdiploma Toegepaste Economische Wetenschappen.

Wout Goos, geboren in 1998, woonde tot zijn 10 jaar in Hoogstraten, waarna het gezin naar Rijkevorsel verhuisde. Zijn moeder is Nadine Gijsbregts, dochter van Jan Gijsbregts en May van den Heuvel van Electrowinkel Gijsbregts; vader is Koen Goos, opgegroeid in Minderhout bij zijn ouders Frans Goos en Elisabeth Frijters. Wout zelf zat van crèche tot het derde middelbaar in ’t Spijker, vervolgens drie jaar in het Klein Seminarie. Momenteel maakt hij zijn opleiding Geneeskunde af en begon net aan zijn stage.

Voor ons gesprek zitten ze in Vincents ouderlijk huis in de Lindendreef, waar momenteel de hoofdzetel van hun bedrijf gevestigd is. Studio 27 is een audiovisueel productiehuis, maar zo is het niet begonnen. Voor die start moeten we enkele jaren terug.

Milestone

DHM: Hoe is jullie samenwerking begonnen? Na even glimlachend naar elkaar te kijken, steekt Wout van wal. De chemie tussen de twee creatievelingen is meteen duidelijk.

Wout Goos

Wout: “Toen we nog samen op ‘t Spijker zaten, vijf of zes jaar geleden. Brend Kenis en ik wilden een bandje beginnen. Brend speelde drum en ik speelde gitaar, maar we waren nog op zoek naar een zanger. Mijn zus kende Vincent, hij was een jaar ouder dan Brend en ik, zij wist me te vertellen dat hij gitaar speelde en kon zingen. Op een dag ben ik gewoon op hem afgestapt aan de fietsenrekken met de vraag of hij interesse had om onze toen onbestaande band te vervoegen.”

Vincent Verleije

Vincent: (lachend) “Ik dacht al: “Wat komt die snotneus aan mij vragen…” Nee, eigenlijk had ik meteen interesse en zijn we niet lang daarna beginnen repeteren op de zolder bij Brend. Eerlijk gezegd kan je het moeilijk repeteren noemen, want muzikaal waren we nog helemaal niet sterk en op de duur was het eigenlijk meer ravotten dan muziek maken. Het belangrijkste was dat we ongelooflijk veel plezier konden maken. Er werd een band gesmeed die nooit is weggegaan…”

Lennert Kools

Ze vonden zichzelf misschien muzikaal nog niet fantastisch, maar hun band kreeg al meteen een naam. Milestone was geboren. Een coverbandje, gefocust op rockmuziek, in de stijl van Green Day en Blink 182. Een van hun eerste optredens, ook eentje waar ze naar eigen zeggen het allermeest van genoten hebben, was in de Cahier. Ze speelden daar het voorprogramma voor Equal Idiots en Double Veterans. Achteraf bekeken was die avond voor Milestone misschien wel een hoogtepunt dat nog moeilijk te evenaren was. Het bandje draaide niet fantastisch, ze speelden vooral voor een beperkt publiek in jeugdhuizen. Ze weten dit aan een gebrek aan repetitie, hadden dus een betere plek nodig om te repeteren.

Eigenlijk was het meer ravotten dan muziek maken

Brend aan de drums, Wout links en Vincent rechts tijdens het allerbeste optreden van Milestone in de Cahier.

De kelder in

Meteen werd dat een eerste blijk van het ondernemerschap dat alle bandleden in zich hebben. Het huis van Brend had een kruipkelder, misschien konden ze wel ondergronds repeteren… Ze zouden meer kunnen oefenen, met minder geluidsoverlast voor de buren.

Wout: “We vonden er dan ook niets beters op dan van de kruipkelder een kelder te maken.”

Vincent: “Samen met de vader van Brend hebben we met hamers en beitels geprobeerd het beton uit te breken. Brends vader was daarin wel handiger, hij hield hij ons in toom en leidde alles in goede banen. Nadien deden we er nog enkele maanden over om de kelder volledig leeg te scheppen, alles moest met de hand gebeuren.”

We moesten de kelder volledig met de hand leeg scheppen

De jongens zijn van nature dromers, zulke zaken schrikken hen dus niet af. Toen de kelder af was en van geluidsisolatie voorzien, konden ze eindelijk de instrumenten opstellen en terug repeteren.

Elke beginnende band bracht toen nog een plaatje uit, dat mocht ook voor Milestone niet ontbreken. Ook hierin bewezen ze vindingrijk te zijn.

Eigenlijk zijn we heel gierig

Wout: “Eigenlijk zijn we heel gierig en in een studio opnemen kost veel geld. Dat hadden we er niet voor over. Daarom zijn we naar een winkel gegaan in de buurt, kochten een beginnersset om zelf onze covers op te nemen. Dat klonk verschrikkelijk natuurlijk. Maar het grote voordeel was dat we alle tijd van de wereld hadden in de kelder bij Brend. We moesten er geen studiotijd betalen en konden dus blijven proberen - lees: sukkelen - met het materiaal dat we hadden. En stilaan werd het ook echt beter.”

27 on the Road

Vincent: “Naarmate we beter werden in de audio-opnames, was het logisch dat we hier meer op konden inzetten. De optredens in jeugdhuizen trokken niet de hoeveelheid volk die we graag hadden gezien, we wisten evenwel dat er online een grote markt was voor het uitbrengen van covers. Dat hadden Amerikaanse artiesten, zoals Kurt Hugo Schneider al bewezen. We gooiden daarom het roer helemaal om, startten een kanaal op YouTube en brachten daar covers uit van popmuziek.”

Zo werd 27 on the Road geboren, het gloednieuwe YouTube-kanaal. Het werd een belangrijke stap voor het duo dat van de auditieve plaatopname de sprong waagde naar een medium waar het visuele aspect van hun product minstens evenveel aandacht moest krijgen. Hun bedrijf legt ook vandaag nog steeds die focus op beide media. 27 on the Road kwam sterk uit de startblokken. Hun 79 video’s kregen op amper drie jaar tijd bijna 6 miljoen kijkers.

De video’s kregen op drie jaar tijd bijna zes miljoen kijkers

In de warme zomer van 2018 werd de videoclip voor Back To You (van Selena Gomez) volledig op de fiets opgenomen. Van links naar rechts: Anneleen, Vincent, Mats, Wout.

DHM: Doen zulke cijfers jullie eigenlijk nog iets?

Vincent: “Natuurlijk doen die cijfers ons wel wat. We zijn ook gestart met de ambitie om het uit te bouwen tot iets groots, maar we hadden nooit verwacht dat het zo snel zou gaan. YouTube was toen wij van start gingen, ook nog niet zulk een actief medium in Vlaanderen. Nu is dat anders, maar wij begaven ons voor een stuk op onbekend terrein.”

Lennert laat zijn vakkundig oog vallen op de cameraopstelling.

We werkten steeds met andere mensen samen

Wout: “Wat ook niet te onderschatten viel, was dat we steeds met andere mensen samenwerkten. Dat had twee grote voordelen. Aan de ene kant leerden we veel verschillende getalenteerde mensen kennen en zij ons. Dat vergrootte ons netwerk, waardoor weer nieuwe kringen ons leerden kennen. Aan de andere kant betekende dit ook dat we telkens verplicht waren nieuwe dingen te leren, want elke stem die je bewerkt is anders. Toen was dat een stresserende factor, maar voor dat leerproces zijn we vandaag nog dankbaar als je kijkt naar hoe we nu kunnen werken.”

Vincent druk in de weer met een video-edit.

Videoclips

DHM: Hoe verliepen de opnames van videoclips?

Vincent: “Stressvol.”

Wout: “Omdat we weinig ervaring hadden, konden we ook op voorhand niet volledig voorbereid zijn. Brend, Vincent en ik zorgden voor de muziek, samen met een zanger of zangeres. Mats Palinckx was in de eerste video’s nog onze videograaf, maar hij is zo gepassioneerd door fotografie, dat hij al snel liet weten dat hij meer interesse had om foto’s te nemen en het videografische aan iemand anders wilde overlaten. We moesten op zoek naar een nieuwe videograaf.”

Vincent: “Een paar jaar eerder kwam ik in contact met Lennert Kools. Voor een project aan het LUCA (nvdr. een kunstschool in Brussel met bacheloropleidingen in Film, TV, Video- en fotografie), contacteerde Lennert mij om een rol te spelen in zijn film. Omdat ik toen had toegestemd, kon ik die gunst nu terugvragen. Lennert zakte af naar Hoogstraten om de vierde videoclip te filmen. We wisten dat we het na de opnames zo gezellig mogelijk moesten maken, zodat hij zou toezeggen om de volgende clip ook mee te draaien. Zo ging het even voort, totdat hij eigenlijk stilzwijgend had toegestemd om onze vaste videograaf te worden.”

Wout zorgt voor wat muzikale sfeer op de werkvloer…

DHM: Herinneren jullie je de eerste videoclip nog?

Vincent: “De oudste videoclip die op het kanaal staat is die van ‘We don’t have to take our clothes off’, waarvoor we samenwerkten met Lien Snoeijs. We hadden daarvoor al twee andere video’s opgenomen, maar daar waren we nog niet volledig tevreden over. Terugkijkend op alles wat we geproduceerd hebben, zijn we wel enorm trots op wat er staat.”

Wout: “We hebben om die reden ook nooit iets verwijderd van het kanaal, ongeacht of we de kwaliteit vandaag nog goed genoeg zouden vinden. We waren toen tevreden genoeg om het te posten op ons kanaal, wat betekent dat we er volledig achter stonden.”

Boerenplastic

Wout en Vincent kiezen er voor om het internet te gebruiken als hun ‘foto-album’, de video’s illustreren hoe hun verhaal verder groeit. De bal ging echt aan het rollen toen Lennert mee in het verhaal gezogen werd als videograaf. Vincent deed altijd de montage al, het team was daarmee compleet.

Vincent, Wout & Brend vormden de band waarmee alles begon; Lennert en Mats waren respectievelijk video- en fotograaf. De groep werd vervolgens aangevuld met allerlei getalenteerde zangers en zangeressen uit de buurt. Eén daarvan was niet de minste. Wout contacteerde via Facebook Pommelien Thijs, bekend van haar opnames op Q-Music. Zij kwam vrijwel onmiddellijk langs om haar eerste cover op te nemen.

Wout: “Tot op vandaag is dat één van mijn favoriete video’s. We wilden de kwaliteit van de video’s omhoog brengen en de cover met Pommelien leende zich daar perfect toe. We wisten dat er belangstelling zou zijn voor deze clip, dus dit moest een topper worden. Voor die opname wilden we heel graag werken met het contrast tussen licht en duisternis. We hebben gewoonweg enorm veel “boerenplastic” gehaald bij mijn nonkel Paul Goos en heel de woonkamer van mijn ouders afgeplakt. Dat liet geen licht door, zo konden we heel de dag opnemen.”

Met boerenplastic plakten we de woonkamer van mijn ouders af

Vincent: “Op dat moment werden onze nachtelijke montages ook langer en langer, want de kwaliteit moest hoger en hoger. Alles moest in die periode wijken voor de videobewerkingen. We kwamen later aan op familiefeesten of gingen er vroeger weg, omdat we alles zo perfect mogelijk wilden uitbrengen.”

Lui gat

Ook de kijkers hadden hier blijkbaar wel oog voor. De eerste video met Pommelien tikte maar liefst 2,2 miljoen views!

DHM: 2,2 miljoen views, heren… hoe voelt dat?

Wout: “Schitterend. Ik weet ook nog waar we waren toen de video 100.000 keer bekeken werd. Dat was onze eerste video ooit die die grens bereikte en ik weet nog dat we aan onze GSM gekluisterd waren en de pagina waarop de kijkcijfers ter beschikking stonden constant aan het herladen waren. We zaten op de jaarlijkse spaghetti-avond van ‘t Spijker. Het was een surrealistisch gevoel, dat kan ik wel vertellen.”

De heren hard aan het werk in hun gloednieuwe gebouw op de Vrijkensheide in Rijkevorsel met een prachtig uitzicht op "den buiten". De bureaus werden nog snel opgeruimd voor deze foto werd getrokken. Vooraan Vincent en Lennert, achteraan Klaas en Wout.

Vincent: “Raar maar waar, minder dan 10% van die 2,2 miljoen zijn afkomstig uit België. Het ging viraal in het buitenland, maar in België was er maar weinig media-aandacht voor. Covers blijken vooral enorm populair in andere landen.”

DHM: Ondertussen studeren jullie, wil je dan het risico nemen om je passie volgen, of ga je kiezen voor een vaste job met jullie diploma?

Vincent: “Om heel eerlijk te zijn, voelde het op dat moment niet echt als een risico. Ik was al eerder gestart als student-zelfstandige. Ik kwam op donderdag terug naar huis van de universiteit, zodat onze materialen geld konden opbrengen. We kregen vragen binnen van artiesten die graag op ons kanaal wilden komen. Dat was niet altijd mogelijk, maar we wilden wel tegen een kleine vergoeding ons materiaal en expertise verhuren om ervoor te zorgen dat ze hun eigen kanaal op poten konden zetten. Ze konden hun audio opnemen in onze studio met onze materialen en ons advies.

De loods waar binnenkort verschillende shoots tegelijkertijd kunnen doorgaan is nog volop in opbouw. Haal die hamers en beitels almaar weer boven, want ook hier maken ze veel zelf.

Met het geld dat we daarmee verdienden, waren we in staat om zelf ook weer betere materialen te kopen. Voor ik afstudeerde was het al een droom geworden om iets te doen met het prachtige bedrijf dat we in die paar jaar tijd hadden opgebouwd. Er was geen moment twijfel, ik ben meteen als zelfstandige begonnen nadat ik was afgestudeerd. De enige schrik die ik had: niet genoeg werk hebben. Ik wilde niet op mijn lui gat zitten...”

Te weinig werk was het minste van hun problemen

Studio 27

Achteraf bekeken was te weinig werk het minste van hun problemen. Vincent, Wout en Lennert kregen met Studio 27 vaste grond onder de voeten. De eerste opdracht voor Studio 27 was niet de minste. Vincent kreeg de vraag van Sony Music om een album te maken met 14 kinderliedjes, en dat met een deadline van twee weken. Dat was krap, vooral omdat Vincent eigenlijk nog in zijn laatste examenperiode zat, maar het belangrijkste was dat die bal aan het rollen ging. Dat lukte.

Niet veel later hadden ze een hele klantenportefeuille uitgebouwd. Lennert werkte veel voor Dimitri Vegas & Like Mike, de twee grootste Belgische DJ’s. Toen hij op tournee ging met hen, stuurde hij veel van zijn vaste klanten door naar Vincent en Wout. Opnames maken van evenementen werd de volgende terugkerende bedrijfsactiviteit.

‘Sucker’ van the Jonas Brothers kreeg een coverversie in een lege Seminariezaal. Van links naar rechts: Wout - Brend - Elindo Avastia - Vincent.

Wout: “Daaruit volgde het idee om verder te gaan en onze diensten aan te bieden aan bedrijven. Bedrijfsvideo’s maken is één van onze favoriete bezigheden nu. Eén van onze eerste grote klanten was Rodenburgh Immobiliën. Arthur Rodenburgh vroeg ons om een promofilmpje te maken voor één van zijn panden, omdat hij zelf heel benieuwd was hoe we het er van af zouden brengen. Dat viel hem erg mee en we hebben nog heel wat projecten voor hem mogen doen sindsdien.

Vincent: “Een van de volgende grote vaste klanten was Coöperatie Hoogstraten, de Veiling. Daar hebben we ondertussen al een hele reeks erg leuke projecten voor mogen doen. Door de emotionele band die we hebben met de bedrijven uit de buurt hier, voelt hun succes ook een beetje als een overwinning voor ons.”

Stevige hap

Maart 2020 was even slikken. Zoals voor veel andere bedrijven, kwam het nieuws van de lockdown hard aan. Studio 27 genereerde immers regelmatig inkomsten uit de eventsector. Die ging noodgedwongen helemaal op slot, het hoeft niet gezegd dat Corona dus ook een stevige hap uit de inkomsten wegnam. Maar zelfs dat kon het jonge ondernemerschap niet fnuiken. Vincent en Wout kijken met een verbazingwekkend positieve blik terug op deze woelige periode.

Corona nam een stevige hap uit de inkomsten

Vincent: “Het liet ons toe om onze horizonten te verbreden en nieuwe vormen van audio- en video te ontdekken. Lennert legde zich toe op het maken van livestreams en ik verdiepte me in 360°-toers en het bouwen van websites. 360-graden beelden zijn erg werk-intensief. Je stelt je camera op in het midden van je shot en beweegt hem niet meer. Dan neem je 70 tot 90 foto’s door de lens te pivoteren. Daarna plak je al die beelden heel precies aan elkaar tot je als het ware 360 graden rond je as draait. Met één foto ben je wel makkelijk een drietal uur bezig.”

Een schitterend voorbeeld van wat die 360 graden-fotografie kan opleveren, is gemaakt voor onze eigen Sint-Katharinakerk. Oordeel zelf en ga naar https://sintkatharinakerk.be/interactievetour. Je maakt een indrukwekkende interactieve tour door de kerk, niet alleen de foto’s zijn genomen door Studio 27, ook het concept ervan hebben ze zelf uitgedacht.

Zo maakten ze ook opnames voor de openklasdag van ’t Spijker. Een virtuele toer, twee van de schoolgebouwen werden via de 360-graden techniek interactief gemaakt. Enkele leerkrachten staan zelfs de bezoekers te woord via videoboodschappen.

Je kan alles leren op het internet

Internet

DHM: Het is mooi om van je hobby je beroep te kunnen maken. Kregen jullie veel vaardigheden mee uit je opleiding?

Wout: “Neen, als ik trouwens iets kan meegeven aan een jongere generatie van ondernemers, dan is het wel dat je alles kan leren op het internet. Wij hebben geen van deze vaardigheden in een opleiding op school geleerd, maar gewoon opgezocht wat we moeten weten via filmpjes op YouTube. Zo deden we het vroeger en zo doen we het nu nog steeds. Je verliest niets met student-zelfstandige worden. Je kan al iets opbouwen tijdens je studententijd, je verdient wat bij en je kan zonder risico ontdekken waar je talenten liggen!”

Op de werkvloer bij de video-opnames voor een dieetproduct

Het portfolio van Studio 27 groeide dus ook in het afgelopen jaar flink aan. Voor Sony Music kwam er nog een album met kerstnummers, een daarvan is ingezongen door Sander Gillis en Laura Govaerts en kwam op MNM. Voor Coöperatie Hoogstraten was er een nieuwjaarsproject met een opgenomen event voor de telers en eentje voor het personeel. Daarin kwamen ook bedrijfsmatige zaken, zoals grafieken en cijfermateriaal aan bod.

Een bedrijfsvideo voor Mattheussen Bos en Tuin uit Minderhout was dan weer andere koek. Tijdens deze opnames konden ze echt hun machovermogen bovenhalen met het filmen van trucks en kranen, gevolgd door het kappen van bomen en bewegende beelden van zaagmachines.

Het bleef er niet bij, er volgden opdrachten voor Hoogstraatse restaurants Resto 136 en Restaurant Sterk, evenals voor Stad Hoogstraten, Etap, Toon Desomer, Ferm, BK Projecten, Van Der Linden… Op de vraag of er favorieten zitten onder die projecten, kunnen ze geen antwoord geven. Ze houden van het leerproces en de projecten waarmee ze het gevoel hebben echt een verschil te hebben gemaakt.

Vincent: “Als er nog iets op mijn bucketlist staat dan is het wel om een interactief 360-graden project te maken voor heel ‘Cultureel Hoogstraten’, waar je virtueel doorheen de stad kunt lopen en op alle culturele plekken kan halt houden. Zo kan je van achter je computer meer leren over wat Hoogstraten te bieden heeft.”

Creatieve hub

De meest recente stap in dit verhaal is er eentje die hun ondernemerschap nog maar eens in de verf zet.

Wout: “Tijdens de lockdown hebben we ons klaargemaakt voor de volgende jaren. We wilden investeren in een gebouw, om onze visie professioneel kracht bij te zetten. Opeens viel er een kans in onze schoot om een van de nieuwe KMO-units te kopen op de Vrijkensheide in Rijkevorsel (Merksplassesteenweg 97). De graafwerken waren er net begonnen en een maand later hadden we al beslist.”

Vincent: “Het gebouw is het begin van de uitwerking van onze visie op korte termijn. We willen een toffe werkplek worden. Niet alleen voor onszelf, maar ook voor freelancers uit de buurt. Het gebouw is (nog) te groot voor ons, maar we willen er echt een creatieve hub van maken, waar videografen, fotografen, copywriters, website designers en andere creatievelingen kunnen samenkomen. We merken dat het voor bedrijven soms moeilijk is om contact te houden met al hun verschillende creatieve mensen en dat willen wij oplossen door alles binnenshuis te houden en overkoepelend aan te bieden.”

Wout: “En dat met een Kempens karakter. Ons kantoor zou ter beschikking gesteld worden van anderen en makkelijk te bereiken zijn voor de Kempische bedrijven uit de buurt, die niet altijd willen samenwerken met bedrijven uit de grote steden.”

Vincent: “Dit stelt ons bovendien in staat om veel efficiënter te werken. We hebben nu de ruimte om binnenshuis op te nemen en we verliezen geen tijd meer met opstellen, camerapunten zoeken en afbreken. Dat betekent wel dat we op zoek zijn naar goede creatieve mensen om ons team uit te breiden. We zijn momenteel nog met drie, maar omdat Wout zijn stage geneeskunde begonnen is, zullen we daar nog een gat moeten opvangen.”

Je hebt alleen een hamer en een beitel nodig om je toekomst te bouwen!”

Twee vliegen

DHM: Hoe zien jullie de evolutie op lange termijn?

Wout: “Toekomstplannen zijn er absoluut… maar alles op zijn tijd. Nu willen we inzetten op het creëren van content op een efficiënte manier. Er leeft bij veel bedrijven nog vaak het vooroordeel dat bedrijfsvideo’s erg duur moeten zijn, en wij willen het tegendeel bewijzen. Omdat we op een efficiënte manier werken, kunnen we op korte tijd veel materiaal voorzien. We filmen, trekken foto’s van die shoot en voorzien onze opdrachtgever met posts voor hun sociale media. Zo slaan we twee vliegen in één klap. We kunnen gemakkelijk switchen, omdat we zo goed op elkaar zijn afgestemd en hebben daarom geen heel team nodig. We maken ook geen Hollywood-films natuurlijk...”

Het traject van Vincent en Wout is ronduit indrukwekkend. Hun advies voor wie ook droomt van meer? “Gewoon doen. Je hebt alleen een hamer en een beitel nodig om je eigen toekomst te bouwen!” (CL)

DE WERELD VAN SJAH

6 miljoen volgers, dat moet je verdienen, elke dag

© Karel Huet

Grote drukte op het YouTube-kanaal