Rebecca (10), er zijn wel mensen die het lastiger hebben.

Rebecca, hoe is de situatie bij jou thuis? Ik woon samen met mijn vader, moeder, een broer en een hond. Mijn broer heeft autisme, ADHD en een verstandelijke beperking.

Wat betekent dat voor jou? Mijn broer is heel druk. En irritant. Hij wil steeds met mij spelen en hij blijft het maar vragen. Soms wel 10 keer. Ook als ik nee heb gezegd. Ik wil niet altijd meer met hem spelen, want ik voel me veel ouder dan hij, terwijl hij ouder is. Hij is 12 maar heeft het gedrag van een 6 jarige. Daarom vind ik het niet meer zo leuk. En zeker niet als hij zo druk is. Dan ga ik vaak naar boven of naar vriendinnen. Eigenlijk valt het wel mee hoe het bij ons thuis gaat. Er zijn wel mensen die het lastiger hebben.

Wat er positief aan is dat ik jonge mantelzorger ben? Dat ik met de activiteiten mee mag doen die de Kap organiseert.

Moeder geeft aan dat Rebecca heel zorgzaam is voor haar broer en zich heel verantwoordelijk voelt. Soms zegt ze bijvoorbeeld; “Mam, denk je wel hier aan of daar aan?” Ze houdt ook heel goed rekening met hem. Rebecca: “Ja, want hij kan er ook niks aan doen dat hij zo is. Hij werd vroeger wel eens gepest en dat vond ik heel zielig.”

Heb jij mensen waar je terecht kunt? Ja, ik kan heel goed over thuis praten met een vriendin die een zus heeft die in een instelling woont. Dus die begrijpt mij heel goed en dat is fijn.

Wat had je anders gewild als je terugkijkt? Niks eigenlijk…

Heb je tips voor anderen? Je moet iemand nooit beoordelen op hoe hij of zij is of doet, want je weet nooit wat de situatie is van die ander.