ΤΑ ΧΩΡΙΑ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΛΑΤΥΣ Ξυλογλύπτης-Χαράκτης Γεννήθηκε το 1838 στο Μουντάδο και σε µικρή ηλικία µετοίκησε µε τους γονείς του στην Αθήνα και διέµεινε στο σπίτι του Αλεξάνδρου Ραγκαβή. Ο ποιητής διέκρινε πολύ γρήγορα το ταλέντο του µικρού Πλατύ και παρότρυνε τους γονείς του να παρακολουθήσει µαθήµατα στο σχολείο των Τεχνών. Πράγµατι, σε ηλικία 13 ετών διδάχτηκε ζωγραφική, χαλκογραφία, ξυλογλυπτική από το δάσκαλο και ιεροµόναχο Αγαθόνικο Τριανταφύλλου. Υπήρξε συµµαθητής των Λύτρα, Γύζη και άλλων µεγάλων της Τέχνης και διακρίθηκε κατ’ επανάληψη για τα έργα του. Στο µουσείο του Ι.Ν. Ευαγγελιστρίας υπάρχουν έργα του µε σηµαντικότερο όλων αυτό της Αγ. Τριάδας, διαστάσεων 24,5x29,5 cm, εντός του οποίου απεικονίζονται 57 θρησκευτικές παραστάσεις, καθώς και η «Παναγία του Κίκκου», ενώ σηµαντικό του έργο είναι το «Άξιόν εστι», που βρίσκεται στο Άγιον Όρος. Ο Πλατύς συµµετείχε σε πλήθος εκθέσεων αποσπώντας σηµαντικές διακρίσεις, και δίδαξε επί πολλά χρόνια αφιλοκερδώς στο Λαϊκό Πανεπιστήµιο της «Εταιρείας Φίλων του Λαού». Στα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του έχασε την όρασή του, γι’ αυτό και δεν εµφανίζονται έργα του την περίοδο αυτή. Έφυγε από τη ζωή το 1928, σε ηλικία 90 ετών.
Α∆ΕΛΦΟΙ ΛΑΜΠΑΚΗ Οι τρεις αδελφοί Λαµπάκη κατάγονται από το Μουντάδο. Ο πρώτος, Ιωάννης (18511916), υπήρξε ο επίσηµος φωτογράφος των Ολυµπιακών Αγώνων 1896 καθώς και της Βασιλικής Οικογένειας. Ο δεύτερος, Γεώργιος (1854-1914), σπούδασε Χριστιανική αρχαιολογία και αποτέλεσε ιδρυτικό µέλος της «Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας». Επίσης, σ’ αυτόν οφείλεται η συντήρηση-διάσωση της Μονής ∆αφνίου, ενώ παράλληλα υπήρξε και καθηγητής Χριστιανικής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Ο τρίτος, Εµµανουήλ (1859-1909), ζωγράφος, σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών και συνέχισε στην Ακαδηµία του Μονάχου µε καθηγητή το Ν. Γύζη και υποτροφία του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. Έργα του βραβεύτηκαν σε διάφορες εκθέσεις και το 1905 ίδρυσε Σχολή Ζωγραφικής. Τέλος, από το 1903 έως το 1909, δηλαδή το θάνατό του, υπήρξε καθηγητής της Σ.Κ.Τ.
77 75