usmerena na varku univerzalne harmonije, u kojima se istina i laž, činjenica i fikcija ne mogu razlikovati. “Kolektivne akcije“se ne iscrpljuju u percepciji situacije na terenu, tajanstvenost akcija podstiče mnoštvo komentara na tekstove. U vidno polje tako dolazi granica između jezika i vanjezičke realnosti, između teksta i ne-teksta i između situacionog „iskustva» - gesta što je istovetno impulsu beskrajne interpretativne spirale u kojoj se situacija i dokumentacija međusobno nadovezuju. Kod „Kolektivnih akcija” se u realne akcije prvo uvode tekstualne paradigme (uputstva, pravila, planirane strukture), što kroz dokumentaciju sa druge strane dovodi do nastajanja tekstualnih i pojmovnih prostora, koji su kasnije povod za nove akcije. U više od trideset godina su “Kolektivne akcije“ realizovale 124 performansa. U poslednjm izvedenim akcijama pod nazivom „dekoracija-2010” se radi o transformaciji predhodno planirane akcije gesla: Umesto transparenta gesla u prirodi je instaliran jedan dekorativni, sjajni, zlatni objekat koji nakon kraja SSSR upućuje na fascinaciju glamurom i na prikaz bogatstva i moći kao na jednu novu ideologiju u Putinovoj eri.
large number of commenting texts. Into view comes the border between language and reality beyond language, between text and non-text, in fact, the situative gesture of “experience” more closely equates to a new impulse in an endlessly interpretative spiral in which text and situation enhance each other again and again. In the “Collective Actions” textual paradigms (instructions, rules, structures) are translated into real actions whose documentation once again creates spaces of texts and abstract categories which then become the motivation for new actions. For more than thirty years until now the „Collective Actions“ have realized 128 performances. The last performance presented „Decoration-2010“ is the transformation of a planned slogan action: Instead of a slogan banner a decorative „golden shining“ object was installed outside in a wood which is, after the end of the Soviet Union, a kind of reference to the fascination of glamour and the demonstration of wealth and power in the new ideology of the Putin-era. By means of documentation the “Collective Actions” are accessible to a viewer who himself did not take part in the performances. The installation ”Virtuosi of deception” enables the visitors to go on a ”secondary“ journey through the multiple layers of the documentation com-
41