Raphael Buedts

Page 50

70

De sculptuur dwingt een moeizame autonomie af, en evoceert traag en intens een beeld met intieme, spirituele aanspraken. De confrontatie met de beelden wekt de indruk van ondoordringbaarheid en onafhankelijkheid. Ondanks het toetakelen en de onnavolgbare mani­ pulaties is Buedts geen zelfverklaarde, nihilistische beeldenstormer. In plaats van zich in te laten met de waan van de dag, verkiest hij een metier met eeuwenoude regels. Al was het maar om tegen de conventies te reageren met een anarchistische, drieste arbeidsvreugde. Boom De boom is in talrijke culturen een zinnebeeld van leven. Bomen lijken gelijksoortige voortbrengsels van de natuur. Toch zijn ze historisch en fenomenologisch bekeken altijd uniek. Net als zijn vruchten en de daar­ van afgeleide producten (bijvoorbeeld wijn) bezit elke boom een eigen organische celopbouw, die bepaald wordt door de soort, het klimaat waarin hij groeit, en de grond die hem voedt. Dat resulteert in een specifieke geur, kleur en textuur.

Boom [Tree], 2007 Olieverf op doek / Oil on canvas, 60 x 50 cm Privécollectie / Private collection

Wim Van Mulders

De mens gelijkt op een boom : we staan met onze voeten in de donkere aarde en ons lichaam richt zich naar het licht. Daarom gaat de boom zwanger van menselijke subjectiviteit.2 Een boom is een levensboom en boom der kennis : dat zegt de joods-christelijke mythologische traditie. Onze theorieën, onze begrippen en onze taal, ons bewustzijn, de culturele codes van de samenleving beïnvloeden de kennis van de natuur. Daarom voldoet het niet Buedts’ werken oppervlakkig te associëren met de knoestige kruinen van gesnoeide knotwilgen, want daarvoor is het oeuvre te zeer ingebed in een persoonlijke methodiek van het beeldhouwen en het ontwerpen.

2. Zie Léonne Van der Weegen : ‘Der Baum, so ein wunderschöner Baum. Over bomen, troost, jaloezie en schuld’, in : Streven, februari, 2009, pp. 140  -148. De auteur geeft een inzicht in het belang van een kastanjeboom in de ontwakende liefde van Anne Frank in Het Achterhuis. Jorge Semprun kijkt, als gevangene in Buchenwald, gefascineerd naar een eenzame beuk die de boom blijkt te zijn, waaronder Goethe en zijn secretaris Eckermann hun gesprekken voerden. De kennis van dit gegeven redt Semprun van de dood. Van der Weegen toont aan dat de boom in zijn onoverwinnelijkheid altijd een stille getuige van menselijke kwetsbaarheid is.

Boom [Tree], 2008 Eik, den, krijt, acryl / Oak, pine, chalk, acrylic, 64 x 150 x 68 cm Privécollectie / Private collection


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.