Een fragiel onderdak
17
d’Amis ’, waarbij kunstenaars in Gentse privéwoningen tentoonstelden. Buedts kon er aan de slag in een omge ving die hem uitstekend lag : het dagelijkse, huiselijke interieur. De tentoonstelling vormde een scharnier moment in zijn artistieke ontwikkeling. Net buiten het beschuttende interieur van een Gents burgershuis stelde hij in de tuin een reeks Meubels voor een vogel op : met takken gefabriceerde constructies, die elementair en fragiel oogden, maar desalniettemin ingenieus en stevig in elkaar zaten. Deze ‘meubeldingen’ vormden een eind- en culminatiepunt van Buedts’ meubelmakerij. Ze waren nog steeds functioneel, maar bezaten tegelijk een uitgesproken poëtische lading. Buedts speelde een ingenieus spel op de grens tussen heteronoom en autonoom, meubel en kunstwerk. De kunstenaar reikte met een paar bescheiden maar efficiënte ingrepen de hand naar de dierenwereld. Meubels voor een vogel doken reeds eerder op in de uiterst eenvoudige, lineaire tekeningen uit de periode 1970 -1980. Met een twaalftal, gegroepeerd op een blad, vormen ze een elementair grafisch vocabularium, dat zich in stevige, trefzekere potloodtrekken beweegt tussen teken, tekening en (voorstelling van een)
sculptuur. Onder elke tekening staat een woord, als betrof het een oude schoolplaat van een eerste leerjaar, waarin het pact tussen woord, beeld en ding voor het eerst beklonken wordt. Voor zijn bijdrage aan de ‘Chambres d’Amis’tentoonstelling plaatste Buedts ook een aantal kleine sculpturen binnen in het huis. In plaats van de aandacht op te eisen, verdwenen ze in het interieur ervan. Op die manier werd de private sfeer van het huis niet aangetast, maar richtte die zich op subtiele wijze tot de bezoeker met een geduldig en aandachtig oog voor detail. Jan Hoet had moeite met de bijdrage en uitte stevige kritiek. Dat betekende een slag voor de kunstenaar en had een impact op de verdere ontwikkeling van diens oeuvre. In de jaren die volgden liet Raf Buedts de meubels achter zich en werd het merendeel van zijn sculpturen autonoom. Maar zijn gebeeldhouwde productie nam ook drastisch af. Begin jaren 1990 experimenteerde hij met gips en brons, zonder dat dit een substantieel deel van zijn oeuvre werd. Het beeldhouwwerk viel midden jaren 1990 nagenoeg stil. Intussen was hij beginnen te schilderen. In de doeken uit die periode gaf hij zijn dagelijkse omgeving
z.t. [Untitled], 2000 -2008 Krijt, acryl en potlood op papier / Chalk, acrylic, and pencil on paper, 29,7 x 20,7 cm Privécollectie / Private collection
z.t. [Untitled], 2007 Krijt en potlood op papier / Chalk and pencil on paper, 29,7 x 21 cm Privécollectie / Private collection