237
Marco Meneguzzo
Het huis is klein, typisch, met een dak dat bijna tot de grond reikt ; achteraan, waar vroeger een afdak voor dieren of kleine landbouwtuigen was, bevindt zich het atelier ; in de tuin kan men een moestuin zien ; een gans vormt een witte vlek in het grijs / groen / bruin van de vlakke horizon. Hier woonde en werkte Raphaël Buedts. Enkele aanwijzingen, ongewoon in de landelijke traditie van Vlaanderen (de westkant verschilt zo van die van het oosten, zegt men mij …), onthullen de aan wezigheid van ‘dingen’ die slechts schijnbaar functio neel zijn binnen het systeem van objecten van dagelijks gebruik : op twee doorgesneden, naast elkaar gelegen boomstronken – de ene horizontaal, de andere rechtop – zorgt een houten tafeltje, nauwelijks onderscheidbaar als witte lijn, voor een precair evenwicht op een kleine
spil. Het lijkt op niets bekends, maar camoufleert zich perfect in deze rustige en verregaand vermenselijkte natuur. Voor Raf Buedts is het ‘een plek om te tekenen ’, een bruikbare sculptuur : je kan op de horizontale boomstam zitten en tekenen op het tafelblad, terwijl iets verder een horizon, benadrukt door een aaneenrij ging van bomen langs een gracht, een lijn van onder scheid trekt tussen hemel en aarde. En toch, in deze kalme stabiliteit van gedomesticeerde en onvijandige natuur, is alles instabiel, subtiel instabiel. Raf Buedts spreekt over die subtiele instabiliteit van de geest, gebruikmakend van een van de weinige mid delen die de kunst ter beschikking stelt om een gevoel of een geestestoestand uit te drukken : de analogie (een andere mogelijkheid die in het verleden gebruikt en misbruikt is, zou de allegorie zijn, namelijk een gecodeerde symbolisering – waarbij bijvoorbeeld de afbeelding van een leeuw voor kracht staat – iets wat sinds de moderniteit in onbruik lijkt te zijn geraakt). Al Buedts’ sculpturen zijn instabiel, meer nog zoals reeds vermeld, subtiel instabiel : een spil doet de hele houten constructie wankelen, een schildersezel zou niet op zijn poten staan zonder de verbinding die er, op goed geluk,
‘In Den Bouw’, januari / January 2009 : z.t. [Untitled], 2009 Kastanje, acryl, potlood / Chestnut, acrylic, pencil, 92 cm x 100 cm x 74cm
Dak [Roof], 1987 Eik, krijt / Oak, chalk, 14 x 36,5 x 22,5 cm Collectie / Collection Cera
EEN RUSTIGE NOODZAAK