202
Tom Van de Voorde
mede door de markt gestuurde behoefte aan ‘nuttige’ of toegepaste kunst. Deze ‘industrialisering van het schone’ kent vandaag een sterke bloei : van kleding en design tot verpakking en reclame, het esthetisch verantwoorde gebruiksvoorwerp is een belangrijk deel van onze identiteit geworden. In tegenstelling tot de plastische kunst speelt de toegepaste kunst een minder risicovol spel met de toekomst. Ze heeft de taal niet nodig om als kunst herkend te worden, omdat het object in de toegepaste kunst zich nu net wil onder scheiden van het gewone object. Maar Buedts’ werk is geenszins toegepaste kunst. Zijn objecten streven allesbehalve naar de vormelijke perfectie, zoals die in de toegepaste kunst beleden wordt. Ze lijken daarentegen eerder een soort onhan digheid van de vorm te koesteren. Door het ambach telijke en oorspronkelijke karakter staan ze ook haaks op het technisch reproduceerbare van de toegepaste kunsten. Ze vormen in al hun functionele schijn zelfs een kritisch tegengewicht van het onpersoonlijke en commerciële van de toegepaste kunsten. Tegen de industrialisering van het schone biedt Buedts’ werk een welkome verademing.
Vandaag is de grens tussen de toegepaste en de plastische kunst veel vager dan in de vroege jaren van Buedts’ kunstenaarschap. Industrie en commercie zijn een vast onderdeel van de kunsten geworden. Kunste naars dienen niet alleen hun carrière als industriëlen uit te bouwen, ze maken ook meer en meer gebruik van industriële technieken, waardoor ze niet altijd zelf hun werk kunnen uitvoeren. De kunstenaar als schep per verschilt vandaag vaak nog enkel in de taal van de industrieel vormgever. De kans is dan ook niet onbe staande dat de kunstenaar als persoon een stille dood sterft. Zoals de moderne kunst het object in de kunst heeft opgeheven, zijn de markt en de industrialisering momenteel het subject overbodig aan het maken. Het is niet ondenkbaar dat de kunst van de eenentwin tigste eeuw eerder merknamen dan persoonsnamen zal overhouden. Misschien zitten de Michelangelo’s van deze tijd wel in de ontwerpateliers van de bekende design- en kledingmerken. Esthetisch hebben de creaties van Armani of Alessi, Prada of Vitra alles in hun mars om het museum van de toekomst te vul len. Eigenlijk is deze evolutie nu al aan te gang. Mu sea voor moderne kunst stellen naast schilderijen en
z.t. [Untitled], 1990 -1995 Eik, potlood / Oak, pencil, 18,5 x 8 x 7 cm Collectie / Collection Jef De Bruyn
z.t. [Untitled], 1979 -1984 Eik / Oak, 7 x 4,5 x 4,8 cm Privécollectie / Private collection