2 minute read

dameStraInIng

pfV antwerpen

Verschillende jaren heb ik meegespeeld met het damescircuit. Het was altijd leuk, maar stilletjes aan haakten meer en meer dames af. Spijtig, want het was een leuk concept. In december kregen we van de PFV Antwerpen een mail dat er in januari, februari en maart les zou gegeven worden, speciaal voor de dames. Dat vonden een paar spelers van onze club wel tof. Er werd een lijstje opgesteld en er waren toch wel een paar gegadigden. Dan, 20 januari met een auto vol kakelende enthousiaste dames, richting Niel. Op weg naar daar wisten we niet wat we konden verwachten van deze lessen, want een aantal van ons speelden al verschillende jaren petanque en we dachten dat we toch wel goed bezig waren. In Niel aangekomen waren we aangenaam verrast dat er toch een twintigtal dames aanwezig waren van verschillende clubs zoals PC De Rode Loop, PC Kontich, PC Aartselaar, PC Technico, PC Meerosa en PC Hemelhof. Het was die avond heel slecht weer (sneeuw en ijzel) anders was er misschien toch nog meer volk komen opdagen. Er hadden hierdoor zelfs een paar dames afgebeld; wel jammer.

We werden voorgesteld aan onze begeleiders van die dag, Alain Garnier en Marc Op De Beeck. Eerst werd de stand van de benen en voeten en het gooien met de juiste houding van de hand aangeleerd; de allereerste beginselen zijn zo belangrijk. De eerste oefeningen waren we echt beschaamd. We moesten onze bal op een bepaalde plaats laten vallen met een boogje. Voor sommigen een hele ommekeer. Maar we bleven rustig en stilletjes aan ging het beter en beter. Op een gegeven moment plaatste Marc een steen op het veld en daar mochten we niet tegen gooien. Als we de steen wel raakten, moesten we een liedje zingen. Al goed dat we dat niet met luide stem deden, maar op verschillende plaatsen werd er toch wat gegiecheld. In het begin gooiden we soms te hard of te zacht, maar na een tijdje kwam de cochonet toch in zicht. Het ging beter en beter, zo zie je maar, al doende leert men. Toen moesten we van Marc een doublet vormen en tegen een ander doublet spelen. Dat was heel leuk; we werden strijdvaardig en gingen ervoor.

Een tijdje later hebben we ook leren “tireren”. Er werd een plank voor de bal gelegd waar in het begin heel veel werd op gegooid. Na een tijdje oefenen werd het geluid van de plank minder en minder en werd de bal toch ook af en toe geraakt.

Nadien werd het nog moeilijker; we moesten op de cochonet schieten. Marc deed het één keer voor; we stonden versteld. Fantastisch hoe hij dat deed. Eén keer proberen en het was al raak en dat met al die dames rond hem. Wat een druk moet er op hem hebben gestaan. Nadien was het onze beurt. Sommige ballen zoefden rakelings langs de cochonet, maar er was één dame die er in slaagde om de cochonet weg te schieten. Applaus alom.

De tijd vloog voorbij. Na de training werd nog wat bijgepraat over wat we geleerd hadden. Nu proberen om dit in de praktijk om te zetten. Dit zal moeilijk zijn, want als je een wedstrijd speelt dan denk je daar niet altijd aan.

Bedankt aan de PFV dat wij deze kans hebben gekregen en we kijken uit naar de volgende trainingen. Diegenen die niet aanwezig waren, hadden ongelijk.