Uitzending
Uitzending Malmédy De PFV had een uitnodiging ontvangen om een triplet + coach uit te zenden naar het Internationaal toernooi ‘Trophée de Wallonie’ te Malmédy. Naar aanleiding hiervan besliste de PFV om een jeugdig team samen te stellen en hen de kans te geven om zich in het zuidelijk landsgedeelte te tonen. Als coach zou Staf Devoldere de ploeg vergezellen en hij ging dan ook, in samenspraak met de nationale jeugdverantwoordelijken, op zoek naar 3 jeugdige spelers. Het werd een onvergetelijke ervaring voor de 3 jonge spelers (1 junior + 2 beloftes) én coach Staf. Hierna volgt de ervaring van één van de spelers over deze uitzending. Voorbereiding: Ik (Michael De Greef ) was zeer opgetogen toen Staf me vroeg om deel uit te maken van de PFV-selectie voor dit tornooi en heb dan ook bevestigd. Ik zou spelen met 2 West-Vlamingen waarvan ik enkel Joren D’Heedene (PC Colora Roeselare) kende en een tijdje geleden zelf gecoacht had. De 3de speler was Nicolas De Neve van PC den Akker. Voor hem werd het zijn eerste uitzending en ook zijn eerste, grote toernooi buiten West-Vlaanderen. Er werd in de loop van de week weinig informatie bekomen over het verloop van het toernooi en de slaapplaats. Er werd vaak gebeld en gemaild naar de organisator, maar tot op de zaterdagochtend van het toernooi zelf wisten we enkel dat er slaapplaats beschikbaar was voor de spelers. Maar voor Staf was er niets bekend, net als de locatie en de accommodatie van het hotel. Aanvang van het toernooi: We kwamen ‘s morgens vroeg samen aan PC Singel zodat we vanaf daar met 1 wagen naar Malmédy konden rijden. De eerste kennismaking met de andere spelers was zeer positief. Ik was al blij dat ik hun “eigen taaltje” ook wat begreep. Eens in Malmédy aangekomen, werden we wat omvergeblazen door de mooie omgeving vol bosrijke heuvels.
Er waren heel veel en heel goede petanquespelers aanwezig op het toernooi. Dit gaf ons al een zekere boost om goed te presteren. Het plan was om van elke wedstrijd, hoe zwaar ook, te genieten. Eerste wedstrijd: De start van de wedstrijden werd met een uur vertraagd, maar dit gaf ons voldoende tijd om de niet zo evidente ondergrond te leren kennen. Er waren 160 terreinen van elk 3 meter op 13m. De ondergrond was zeer hard en er lag een dunne laag dolomiet op. Deze laag verplichtte de schutter om altijd ijzer te schieten om een bal voldoende ver weg te krijgen. De pointage was ook niet evident, een bal die tussen 50 en 75 cm van de cochonnet lag, was een zeer goede bal. We mochten onze eerste poulewedstrijd aanvangen tegen een andere uitgenodigde ploeg. We kwamen 8-0 op voorsprong, maar we verloren dan toch nipt met 12-13 voornamelijk door een gebrek aan maturiteit en ervaring. Tweede wedstrijd: Hier mochten we tegen de verliezers van de andere wedstrijd spelen, een beloftenploeg van Vottem. Deze wedstrijd konden we in vijf mènes in ons voordeel beslissen. Derde wedstrijd: Nu was het tijd om de barrage (tot 13) te spelen tegen de 4de ploeg van de poule (die verloren had tegen onze 1ste tegenstander). Het was ook een uitgenodigde ploeg van As du Carreau (spelers van Moisson + Wanze). Hier ging het redelijk gelijk op, maar aan de meet was deze ploeg net dat tikkeltje beslissender en sterker dan ons. B-categorie: We moesten dus aanvangen in de B-categorie waar we geen quadrage moesten spelen. De eerste wedstrijd speelden we tegen een uitgenodigde veteranenploeg uit Marseille. We moesten deze partij binnen spelen in de grote expo van Malmédy en konden deze winnen, weliswaar met de nodige moeite.
25