[ ΞΩΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ]
ΤΟ ΒΙΝΥΛΙΟ
ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ Όταν η ζωή του τον έβγαλε σε σταυροδρόμι και είχε να κάνει την επιλογή ανάμεσα σε αυτό που έχει σπουδάσει με μία έτοιμη καριέρα και σε αυτό που αγαπάει πάνω στο οποίο έπρεπε να δουλέψει σκληρότερα, εκείνος διάλεξε το δεύτερο και δικαιώθηκε. O (κατά κόσμον) Αναστάσιος Διόλατζης έπαιξε πρώτη φορά μουσική σε ηλικία 13 χρονών σε μαγαζί της γειτονιάς του και κάπως έτσι γεννήθηκε μέσα του το μικρόβιο. Ένα χρόνο μετά, ξεκίνησε το δικό του πειρατικό ραδιόφωνο το οποίο διατήρησε μέχρι την ηλικία που έφυγε για σπουδές. Στο Λονδίνο, όπου σπούδασε, συνέχισε να παίζει μουσική ερασιτεχνικά σε διάφορα πάρτυ μέχρι που τον ανακάλυψε ένας ατζέντης και του ζητήθηκαν συμμετοχές σε μεγαλύτερα events στα οποία αντεπεξήλθε με μεγάλη επιτυχία. Με τα χρόνια και για αρκετό διάστημα συνδύαζε την πρωινή του δουλειά με την ενασχόληση του με τη μουσική μέχρι που έφτασε σε τέλμα και έπρεπε να διαλέξει. Και διάλεξε την αγάπη του, τη μουσική. Μεγαλωμένος σε μουσικό περιβάλλον δεν δυσκολεύτηκε να αναγνωρίσει από νωρίς πως η μουσική δεν ήταν μόνο η ζωή του αλλά και ένας τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων του. #49