verwennerij niet heel normaal was, zag ik pas in toen ik andere kinderen flesjes van het veld zag rapen. Andere seniorenelftallen zaten aan de kant met een flesje bier en voor het inleveren van een flesje kreeg je vijftien cent. Ton Moret heeft er zijn spaarrekening mee opgebouwd en dronk en at lekker met ons mee. Later kwam de flipperkast in de kantine en sprokkelde ik ook wel eens een flesje. Mijn vader vond veel goed, maar flipperen deed je maar van je eigen geld. Ik was eindelijk acht jaar en mocht mijn eerste wedstrijd in de welpen (nu de E-jeugd) spelen, op het veld voor de jeugd dat in het Hofpark lag. Mijn eerste wedstrijd was tegen Honselersdijk. We verloren met 1-2. Veel weet ik niet meer uit die tijd, maar wel dat ik leefde voor mijn sport. Vrijdag op tijd naar bed, mijn vader masseerde vooraf altijd mijn kuiten en elke dag werd er gevoetbald. Op het schoolplein, thuis bij ons achter, paaltjesvoetbal.
jeugdvoorzitter Mart Veerman maakten we jarenlang tripjes naar toernooien in het buitenland. Hij had connecties bij EuroSportring, een organisatie die trips regelde voor clubs in het buitenland. Hoe Mart het regelde weet ik niet, maar het nietige KMD speelde altijd tegen bekende internationale opponenten. Zo ging de A-jeugd met de bus naar Kassel. Ze kwamen een paar spelers tekort. Ik was inmiddels veertien jaar en kende de jongens omdat ik vanaf m’n twaalfde met ze had gespeeld. Mijn vader zat inmiddels in het bestuur en dat scheelde wellicht ook. Om kort te gaan: ik mocht mee. Met Peter Beukers en Joop van Zanten die een jaar ouder waren. Ik keek mijn ogen uit! In de bus kwam onderweg een handbalteam met dames van de A-jeugd-leeftijd. Binnen de kortste keren hadden de A-spelers een dame op schoot en ’s avonds was het feest! Ik dronk nog geen druppel, rookte niet en was erg bleu in die tijd.
‘MIJN VADER VOND VEEL GOED, MAAR FLIPPEREN DEED JE MAAR VAN JE EIGEN GELD‘ Ik leerde op straat voetballen. Frank Torn was mijn buurjongen en een jaar of zeven ouder. Die spaarde je als jonkie al niet en daar werd ik als iel mannetje sterker van. In de pupillen werd Jan Valkhof mijn leider, dat was een fijne man. Vanaf mijn jongste jeugd bij KMD voetbalde ik met Henk Laarhoven, Ed Zonneveld, Marcel Ekelenburg, Robert en Edwin van Velden, Carlo Gardien, Bob Hanzelaar, Louis van der Mee en Bertil Flikweert. Jongens die op de Pieter van der Plasschool zaten. Ik zat zelf in de Dreef in Den Haag op school omdat die school dichterbij was vanaf de Ambachtsweg. Jan van der Gaag zat daar ook op school. Na de pupillen ben ik vervroegd naar de B-jeugd gegaan. Van scorende voorhoedespeler werd ik toen verdediger en is het met mijn carrière in de jeugd niet meer goedgekomen. Tussen al die grote jongens Peter van ’t Wout, Arie Alleblas, Adrie van der Gaag en Patrick van Wijngaarden voelde ik mij onzeker. Ik keek immers tegen ze op. In de B-jeugd bleef ik vier jaar hangen. Daar smeedde ik de eerste vriendschappen gesmeed met Mark de Waard, Mark van Baarlen, Peter Beukers, Peter Donk en Marco Schregardus. Toernooien in het buitenland In de B brak de mooiste tijd van mijn KMD-leven aan. Onder
22 | 75 JAAR KMD WATERINGEN | JE HAD ER BIJ MOETEN ZIJN
Bart Beukers voerde me sigaretten en baco’s. Dat werd ’s nachts geen succes. In de jeugdherberg was het team verdeeld over twee slaapzalen en om een kussengevecht af te wenden hadden we de deur geblokkeerd met een stapelbed zodat de anderen er niet in konden. Het gevolg was dat de jongens de deur probeerden in te beuken, waardoor deze helemaal niet meer open kon. We moesten die nacht onze behoeften doen in één emmer doen. Gemengd met mijn braaksel werd dat een vies mengsel. ’s Ochtends ontzette leider Klaas Elgersma de deur door er, als een echte Jerommeke, dwars doorheen te lopen. De emmer met het vieze mengsel leegden we in een vuilnisbak op de gang, maar deze bleek lek aan de onderkant. Dat ontdekten we toen de Duitse leiding tijdens het ontbijt in paniek de eetzaal binnenkwam. Het mengel van ontlasting en braaksel droop de trap van de jeugdherberg af. Even later zaten de verantwoordelijke jeugdspelers van KMD het trapportaal schoon te boenen. De schade aan de deur moesten we later nabetalen. Dat uitje heb ik geen wedstrijd gespeeld en heb ik alleen maar ziek langs de kant staan kijken toen we onder meer speelden tegen Hessen Kassel. Bij thuiskomst werd er in het bestuur schande gesproken over Peter van den Berg, die mocht nooit meer mee!