GROEN BLIJVEN ‘Op De Hoonaert hadden we en heel klein trainingsveld dat meestal onbespeelbaar was door de regenplassen. Op een donderdag hadden we daar geen last van en konden we lekker op een groen trainingsveld trainen (zal wel aan het begin van een seizoen zijn geweest). Maar nee, daar kwam iemand van het bestuur aan en die deelde ons mee dat we het trainingsveld af moesten want ‘dat moest wel groen blijven!’ Echt waar hoor! Het trainingsveld moest groen blijven, hoe verzin je het! Wij gingen gewoon door, maar toen werd de verlichting uitgezet. Ik was sprakeloos. Dat ben ik nu eigenlijk nog steeds.’ Theo van de Wetering
LEIDER VAN HET VELD GEDRAGEN KMD 2 speelde in 1978 een wedstrijd tegen Honselersdijk 2. Op derby’s zat altijd meer spanning en zeker tegen Honselersdijk. Na een passeerbeweging schopte een verdediger van Honselersdijk onze linksbuiten Patrick van Wijgaarden op kniehoogte bijna doormidden. In het tumult dat ontstond wilde de fanatiek meelevende leider Arjo van den Berg orde op zaken stellen. Hollend naar de andere kant van het veld, struikelde hij over zijn eigen benen en kwam nijdig ten val. Patrick van Wijngaarden beschikte over rubberen benen en krabbelde weer op. De leider werd tussen de spelers Cees Zonneveld en Leo Alleblas in naar de kant gedragen.
TEGEN DE MOEDERS In de MF, F en E zijn de jaarlijkse wedstrijden tegen de moeders echte krakers. De moeders en de kids jutten elkaar al weken voor de wedstrijd op. Moeders dossen zich uit en kinderen verzinnen tactieken. Een legendarische uitspraak toen ik een moeder complimenteerde met het keurige 1-0 verlies dat ze zojuist hadden geleden tegen de jongens van de F. ‘Dat was helemaal niet de bedoeling. We hadden afgesproken om te winnen, maar ze waren gewoon te goed.’
VAN SPARTA GEWONNEN De mini’s speelden tegen Sparta, de profclub uit Rotterdam. De vijfjarige Spartanen kwamen met een touringcar, deden een uitgebreide warming up, hadden een teambespreking voor, tijdens én na de wedstrijd. En ze konden al echt overspelen. Toch won KMD met 3-2. Met hotsknotsbegoniavoetbal, dat wel. Alles rechtdoor en met het nodige ‘fysieke geweld’. Raoul Feller, Boy Verwoerd, Hidde Lemckert, Melvin van der Ende, Brian van der Tang en Bjorn van Winden waren erbij.
BEWIJS VAN TOEGANG VOOR HET LEVEN ‘Ik heb vijf jaar op KMD gekeept en al die tijd heb ik geprobeerd de nul te houden. Maar ik kwam in een sterrenteam met ex-eerste elftalspelers die allemaal zo goed konden voetballen. En de nul houden bleek… onmogelijk. In onze afscheidswedstrijd tegen VELO 6 dreigde het wel te gaan lukken maar twee minuten voor tijd wist Wout van de Wetering dat weer eens te voorkomen. Zoals zo vaak scoorde hij in eigen goal. Potver! Ik hoorde een diepe zucht: ‘Sorry Peet…’ Na afloop kregen we alle zeven een toegangskaart voor het leven: de rest van ons leven mochten we gratis KMD bezoeken! Een leuke ludieke actie van een van onze medespelers waar helaas niet elke KMD’er de lol van inzag. Sommigen dachten dat we die kaart van het bestuur hadden gekregen en vroegen zich af waarom zij die nooit hadden gekregen!’ Peter van Geest
104 | 75 JAAR KMD WATERINGEN | JE HAD ER BIJ MOETEN ZIJN