Ondanks dit overwegend positieve beeld, blijven er uiteraard aandachtspunten en open vragen. Cultuurbeleid en cultuurpraktijk is een zaak van mensen, zowel politici en professionals als andere culturele spelers en gebruikers. De manier waarop de doelstelling van het decreet en de geest van kwaliteitsvol en integraal cultuurbeleid zich omzet in de lokale praktijk, verschilt van gemeente tot gemeente. Op de ene plek vergt de ontwikkeling van beleid en praktijk meer tijd dan op de andere. De mogelijkheden voor structurele intergemeentelijke samenwerking waarbij twee gemeenten samen een plan opstellen, is erg weinig benut. Toch nog een stap te ver of blijft elke gemeente zo gehecht aan het eigen verhaal? De gesubsidieerde intergemeentelijke initiatieven focussen hoofdzakelijk op gezamenlijke communicatie en her en der tot gezamenlijke projecten bovenop de bestaande werking. De indeling van de cultuurcentra volgens stedelijkheid en hun verantwoordelijkheid voor een regionaal verzorgingsgebied heeft amper geleid tot ĂŠcht structurele samenwerking binnen
8 L O C U S
zo’n gebied. Dat lijkt alvast het beeld, zonder dat dit systematisch is onderzocht.
Tendensen voor de toekomst van lokaal cultuurbeleid Nadenken over de toekomst van lokaal cultuurbeleid kan niet los van de perspectieven die het lokaal beleid in zijn geheel heeft. Moeilijke tijden met maatschappelijke veranderingen ĂŠn kansen, zo vatte Mark Suykens, de directeur van de Vlaamse Steden en Gemeenten, die perspectieven samen tijdens een stevige lezing op de recente Trefdag.7 Ik gebruik dankbaar de essentie van deze lezing en probeer er telkens de vertaling voor lokaal cultuurbeleid bij te duiden.
Toenemende bevolking Er komt een forse bevolkingsgroei aan, samen te vatten onder vier V-trefwoorden: Vergrijzing, Vergroening, Verkleuring en Verdunning. 7
Slides en beeldmateriaal van die presentatie: www.streamovations.be/event-stream/on-demand/ vvsg-trefdag-29maart2012/ ambitieus-besturen-in-moeilijke-tijden