Net Zero vraagt meer dan zonne-energie

Renishaw is op weg naar klimaatneutraal en dat vergt strategie voor design tot en met supply chain

Renishaw wil tegen 2050 een Net Zero bedrijf zijn, met een neutrale koolstofbalans. De eerste stappen zijn gemakkelijk, zegt Ben Goodare, die het Sustainability team aanstuurt. De fase waarin Renishaw nu komt en waarin bijvoorbeeld het design van producten verschuift naar design for end-of-life manufacturing, is een veel grotere uitdaging.

Als Ben Goodare aan de John Moores University in Liverpool geografie en extreme sporten studeert, brengt hij veel tijd door op het Britse platteland: bergbeklimmen, kanoën, zeilen. “Maar het blijkt dat niks beter je hobby ruïneert dan met 30 kinderen in de regen naar buiten gaan”, lacht hij. De vele uren in de natuur hebben nog een andere vonk in hem aangewakkerd. “Ik kreeg meer en meer interesse in hoe we de omgeving het beste kunnen beschermen. Zo vond ik mezelf terug in het onderwerp sustainability.” Geen carrière dus als gymleraar, wel in duurzaamheid. Sinds negen jaar werkt Ben Goodare bijRenishaw; aanvankelijk verantwoordelijk voor Corporate Social Responsibility, sinds vorig jaar als Head of Sustainability. Wathem echt aan het denken heeft gezet, is dat de helft van alle CO2 emissies aan de10% rijkste mensen van de wereld kan worden toegeschreven. Waarom doen die hier niks aan? “Toen realiseerde ik me datje al tot deze 10% behoort als je netto voor meer dan 90.000 dollar aan bezittingen hebt. Dat verandert het verhaal. CO2 emissie is niet langer hun schuld, maar het gaat om mij.”

Naast design for use en design for manufacturing komt er nu design for end of life en re-manufacturing bij

Kostenpost om business tegenereren

Als het om sustainability gaat - breder dan het Nederlandse begrip duurzaamheid - is de maakindustrie zowel onderdeel van het probleem alsook van de oplossing, denkt Ben Goodare. “Produceren en sustainability zijn intrinsiek gerelateerd aan elkaar. Als we efficiënter produceren, maken we producten met minder materiaal, mindergrondstoffen, minder emissies. We moeten blijven produceren, want we hebben de technologie nodig om de problemen rond sociale rechtvaardigheid in de wereld op te lossen.” Zijn nieuwe functieomschrijving - Head of Sustainability - weerspiegelt de verschuiving in de aandacht van bedrijven voor hun omgeving. “Als je financieel succesvol bent, heb je een verantwoordelijkheid voor de lokale gemeenschap om je als goede verantwoordelijke buur te gedragen”, zegt hij over de honderdduizenden ponden waarmee Renishaw elk jaar lokale initiatieven steunt. Deze verantwoordelijkheid reikt tegenwoordig verder dan de lokale voetbalclub. Renishaw merkt dat medewerkers en investeerders duurzaamheid steeds belangrijker vinden. Ook vanuit de klanten, met name de automobielindustrie en grote OEM’s, is er druk om te verduurzamen. Dat hoeft niet op gespannen voet te staan met de aandacht voor de financiële toekomst van het bedrijf. “Sustainability moet je zien als een kostenpost om business te kunnen realiseren.” Het is een pragmatische vorm van risicomanagement. Renishaw gaat bijvoorbeeld klimaatmodellen maken voor de productielocaties en de risico’s van de klimaatverandering, bijvoorbeeld overstromingen, in kaart brengen.

Transitie naar Net Zero

De onderneming heeft zich verbonden aan Net Zero: tegen 2050 wil Renishaw klimaatneutraal zijn volgens de eisen van SBTi (Science Based Target initiative). Dit betekent tegen 2028 voor de Scope 1 en 2 emissies (directe emissies en indirecte voor bijvoorbeeld de energie die je inkoopt) slechts 10% van CO2 uitstoot in 2019/20. Volgend jaar zal Renishaw de Scope 3 emissies in kaart hebben gebracht (de hele supply chain) en dit stelt de onderneming in staat vanaf 2050 klimaatneutraal te zijn. Renishaw gaat de Scope 3 emissies vanaf 2023 meten om het 2050 doel naar voren te kunnen halen. Een van de eerste stappen die Ben Goodare hiervoor heeft gezet, is het implementeren van een model om de CO2 emissie van het bedrijf te inventariseren. Meten is immers weten. Met een aantal relatief makkelijke stappen heeft Renishaw de eigen CO2 emissie inmiddels met 39% gereduceerd. Daarvoor zijn bijvoorbeeld zonnepanelen geplaatst en zijn de 1 miljoen plastic bekers die de Renishaw-medewerkers in Groot- Brittannië elk jaar uit de koffie- en frisdrankautomaten trokken, vervangen door een persoonlijke mok. Een prullenbak die onder elk bureau stond, heeft plaats gemaakt voor afvalcontainers op de afdeling, waarin papier en ander afval gescheiden worden.

Het resultaat: de hoeveelheid afval die Renishaw moet storten, is nog maar 10% van wat er vroeger gestort werd. Deze stappen vallen onder de Scope 1 emissies: CO2 emissie waar je direct invloed op hebt. Scope 2 behelst de emissie van zaken die je inkoopt, zoals energie.

“In de standby modus blijven bepaalde onderdelen actief, zoals de compressor, de grootste energieverbruiker. We hebben daarom de standby modus veranderd in een emergency stop modus”

Paradigmaverschuiving De volgende stappen in de marsroute naar Net Zero, zijn uitdagender. Dan komt Scope 3 erbij: de waardeketen waarin je opereert. Renishaw is bijvoorbeeld bezig met de integratie van Life Cycle Assessment (LCA) in het designproces. Het moeilijke hiervan is dat in sommige producten duizenden onderdelen uit de hele wereld zitten. Daarnaast zorgen veel producten, zoals meettasters, bij klanten voor een versnelling van het productie- en meetproces en voorkomen ze, bijvoorbeeld door in proces meten, het ontstaan van afkeur; afval dus. “We proberen de besparingen die daaruit voortvloeien, te kwantificeren. Maar dat is moeilijk”, erkent Ben Goodare. Zodra deze impact in kaart is gebracht, kun je gaan nadenken over maatregelen om de basis impact van de producten verder te reduceren. Deze LCA’s gaan in zijn ogen tot een paradigmaverschuiving leiden. Van design for use en design for manufacturing komt er nu design for end of life en remanufacturing bij. Ben Goodare geeft een voorbeeld: vervang je op een gegeven moment het hele product of ontwerp je het zo dat je alleen de elektronica hoeft te

Door het meten in de geautomatiseerde productiecel te integreren, kunnen bedrijven hun percentage afkeur drastisch reduceren. Daarmee dragen ze bij aan het verduurzamen van hun waardeketen.

vervangen? Hij vindt echter dat je het realiseren van Net Zero niet alleen op het bordje van de design engineers en het sustainability team mag leggen. De productieteams, de verkoopteams, iedereen moet hierbij betrokken worden. Ook qua businessmodel kan dit tot veranderingen leiden. Renishaw heeft al heel lang een ruilprogramma (RBE = Return by Exchange): klanten ruilen hun kapot product (indien niet gecrasht en niet ouder dan 10 jaar) voor een refurbished exemplaar. “Een deel van ons werk zal zijn dit uit te breiden naar andere producten en te onderzoeken hoe we onze producten meer kunnen ontwikkelen vanuit de circulaire gedachte.”

Standby modus energieslurper

Renishaw produceert veel onderdelen zelf. Op de productielocaties speelt duurzaamheid een steeds nadrukkelijkere rol. Twee factoren die veel invloed hebben op de CO2-emissie zijn het energieverbruik en koelsmeermiddelen. Behalve dat Renishaw fors investeert in zonne-energie, heeft het ook onderzocht hoe het energieverbruik van al die bewerkingscentra kan worden verminderd. Met name de standby modus blijkt een energieslurper te zijn. Ben Goodare: “In de standby modus blijven bepaalde onderdelen actief, zoals de compressor, de grootste energieverbruiker in een machine. We hebben daarom de standby modus veranderd in een emergency stop modus. Deze schakelt niet de machine uit, wat we niet willen, maar zet deze in een ruststand waarin componenten zoals de compressor worden uitgeschakeld. Daarmee besparen we 1 miljoen kWh energie op jaarbasis met een investering van 40.000 ponden in met name software.” Het idee hiervoor is geopperd door een van de engineers in de fabriek. Het zoeken naar een oplossing om minder koelsmeermiddelen af te hoeven voeren, illustreert hoe maakbedrijven op een dun koord balanceren als het om duurzaamheid gaat. “De machines moeten 24/7 draaien om de business te laten lopen. Daar moet je de balans in zoeken. Het is daarom belangrijk dat je naar het hele systeem en breed naar alle kosten kijkt”, zegt de sustainability expert. Andere koelsmeermiddelen, minder belastend voor het milieu, verstoorden deze balans. Samen met een afvalverwerker is daarom gekozen voor het scheiden van water en de olieproducten. Het water wordt gereinigd en gaat terug in het proces. Van het restafval maakt de afvalverwerker brandstof. “We hebben geprobeerd om zelf olie en water te scheiden en uiteindelijk gaan we misschien die kant op. Maar op dit moment is de beste oplossing de emulsies door de afvalverwerkers te laten verwerken.”

Andere werkwijze noodzakelijk

De strategie die Renishaw hanteert is altijd dezelfde: begin op kleine schaal, doe ervaring op, betrek medewerkers bij de plannen en als een idee aanslaat, rol het gefaseerd uit over alle vestigingen. Nu komen de uitdagingen. De grootste is het in kaart brengen van de CO2 emissie door de supply chain. “Alle CO2 emissie ingesloten in de componenten die je inkoopt en in de kapitaalsuitgaven, maar ook de zakelijke reizen, de producten in hun levensduur.” Dat raakt de manier waarop medewerkers hun werk doen. Renishaw wil bijvoorbeeld niet meer dat medewerkers vanuit het VK voor één klantbezoek heen en weer naar het Europese vasteland vliegen. “Een andere mindset en daarom is betrokkenheid zo belangrijk. Want in feite zeggen we tegen medewerkers dat ze hun manier van werken moeten aanpassen.” Dit is wel noodzakelijk, denkt hij. Zonder aanpassing van de manier van werken en zaken doen, zul je de doelstellingen niet halen. Dat geldt ook voor de andere partijen in de waardeketen. ”Betrokkenheid is essentieel, zeker betrokkenheid van toeleveranciers. Als iedereen in de waardeketen meedoet en in dezelfde richting denkt, is Net Zero tegen 2050 realistisch”, vindt Ben Goodare. Hij ziet echter met name bij de kleinere en middelgrote bedrijven problemen ontstaan. Daar draait het dikwijls om de vraag hoe overleef ik de komende twaalf maanden. “En nu zeggen hun klanten we willen naar Net Zero gaan.”

De QE-serie on-machine tastsystemen bestaat uit een ultracompacte RMI- QE (Radio Machine Interface-Quad Extended) radio-interface met een communicatieprotocol dat toekomstbestendig is om een nieuwe generatie Renishaw sensoren en slimme apparaten te ondersteunen. Dit is een voorbeeld hoe producten duurzamer worden. Ook is de batterijduur aanzienlijk verlengd. Renishaw is met dit product genomineerd voor de TechniShow Innovation Award.

Kun je deze transitie negeren? De grote OEM’s zoals Renishaw, moeten hun toeleveranciers hierbij ondersteunen, vindt Goodare. Niet door strikt eisen op te leggen, wel door ze te adviseren hoe zaken anders kunnen. Zal er in de toekomst nog plaats zijn voor kleinere maakbedrijven die niet meegaan naar Net Zero? “Een erg controversiële vraag”, reageert het Head of Sustainability van Renishaw. Om dan te zeggen: “Ik denk dat er uiteindelijk geen plaats zal zijn.” De kosten om naar Net Zero te gaan zijn hoog. Maar de kosten van niks doen zullen uiteindelijk hoger uitvallen doordat je eventueel je business verliest maar nog erger door de schade die onverantwoord gedrag aan de planeet aanricht. “Je hebt geen keuze; je moet deze richting op. En dan kun je beter vandaag beginnen dan wachten tot volgend jaar.” Opnieuw wijst hij wel op de balans. Ben Goodare vindt de ‘reis’ naar het einddoel belangrijker dan het tempo waarin je naar je einddoel toewerkt. “We kunnen alle veranderingen wel heel snel doorvoeren, maar dat is financieel niet verantwoord.” Bovendien moeten ook de klanten worden meegenomen in deze transitie. “We moeten zeker zijn dat ze nog steeds content zijn over onze producten. Klanten, toeleveranciers, medewerkers, investeerders en de planeet moeten in balans zijn.”

Brits rolmodel in de producerende industrie

Ben Goodare, Head of Sustainability bij Renishaw, is een van de rolmodellen in The Manufacturer Top 100. Deze lijst bevat de 100 meest inspirerende individuen uit de Britse maakindustrie, waarbij gekeken is naar hun enthousiasme, betrokkenheid en het belang van hun werk voor de sector als geheel. “Het voelt als een grote eer”, zegt hij hierover. "Erkenning krijgen voor duurzaamheidswerk in de industrie laat zien dat productie en duurzaamheid hand in hand gaan. Het mooie van mijn functie is hoe toepasbaar het werk is - ik werk met iedereen bij Renishaw omdat duurzaamheid relevant is voor alle aspecten van ons bedrijf." De uitverkiezing opent ook nieuwe deuren voor de sustainability manager. Zo heeft hij vlak voor de zomer een TED talk gegeven. Zijn verkiezing tot rolmodel helpt hem om zijn visie en werk breder uit te dragen. Ben Goodare ziet voor de maakindustrie een rol in de aanpak van de klimaatproblemen. “De maakindustrie is een deel van het probleem én van de oplossing. Technologie is niet de enige oplossing, maar absoluut één van de grootste.”