Τα Χριστούγεννα αποτελούσαν ανέκαθεν μια περίοδο καταναλωτικής ευτυχίας, με ολίγη από ανθρωπιστικές ευαισθησίες και άφθονη αγάπη, για όλους (έλα να σε φιλήσω! ) . Διαλείμματα στο delirium consumens μιας ζωής που χαίρεται αναμφίβολα τα γιορτή και τα σύμβολά της ακόμα. Όλοι μα όλοι, έχοντες και μη έχοντες, θα σκεφτούν λιγότερο ή περισσότερο τους δικούς τους ανθρώπους και τότε έρχεται ώρα των δώρων. Κάτι για τον άλλο λοιπόν, πέρα από υποχρεώσεις και συμβάσεις. Από την άποψη αυτή θα μιλήσουμε για δισκάκια, παλιά και καινούργια, που μας έκαναν εντύπωση στις μοναχικές ακροάσεις, μέσα στο Δεκέμβρη του 2008.
του Κωνσταντίνου Καρεμφύλλη
Στο χώρο της ελληνικής μουσικής ρίξτε μια ματιά στο ‘‘ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΡΙΦΩΝΟ’’. Ο Νίκος Κουρουπάκης, η Ερωφίλη και ο Δημήτρης Υφαντής, έκαναν μαζί με τη Λίνα Νικολακοπούλου μια εξαιρετική δουλειά, απ’ όπου αναβλύζει η αγάπη για το τραγούδι και μάλιστα το τραγούδι στην πιο πρωτογενή μορφή του, με απλά υλικά και τίμιες προσεγγίσεις. Τρία νέα τραγούδια. Το ένα με τη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη το «φουρτούνα στο πλυντήριο». Το άλλο του Carlos Libedinsky των Tademus, από την Αργεντινή το Gente que si που έγινε «να μ’ αγαπάς». Το άλλο από την Αρμενία. Παραδοσιακό με τους ελληνικούς στίχους τώρα, μιλάει για την «κρά Φροσύνη». Και 2 απρόβλεπτα. Το “Here it is” του Leonard Cohen και to “Because” των Beatles. Και μετά πίσω στα παλιά με τα καινούρια τους ρούχα. οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου σε μουσικές των Σταμάτη Κραουνάκη, Νίκου Αντύπα, Goran Bregovic, Δήμητρας Γαλάνη, Kικι Lesendric, Γιάννη Σπάθα. (Το πάρτυ, Ο δερβίσης, Το τριανταφυλλάκι (Astor, έλα να δεις τα εγγόνια σου), Δι’ Ευχών, Τα πέδιλα, Πώς περνούν οι άνθρωποι…)