βραδινά καλοκαιριού ωραία μέσα στα mojitos, τα άσπρα φορέματα και τα λινά πουκάμισα, η περατζάδες στα πλακόστρωτα και τα καλντερίμια, ξεχασμένες τζαζιές, λάουντζ μονοτονίες, ας κλείσει κάποιος τα ηχητικά, γιατί το beat είναι πίσω από τους τοίχους, το βράδυ γυρνούσαμε αργά με λαϊκά στο ράδιο ή με μουσικές στις οποίες δε μιλούσε κανείς, μεσημέρι καλοκαιριού στην Άνδρο, την Πάτμο, τη Θήρα, τη Ζάκυνθο, τα Αιγαιοπελαγίτικα, την ώρα αυτή καταλαβαίνεις τη χώρα αυτή, κοιτάζοντας στον ουρανό και βλέποντας το μαύρο φως, το φως της που σε τυφλώνει, που συσκοτίζει την όραση, που φτιάχνει τυφλούς, ανθρώπους που πέρασαν το μέτρο και τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής, τόσα χρόνια με τις μύξες, τα ψέματα και την εκ του ασφαλούς μαγκιά, ας γίνει κι έτσι όλα αυτά λίγο πρόχειρα για την αποκατάσταση των πραγμάτων, τώρα που αυτή η χώρα έχει γίνει ένα «πεδίο βολής φτηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι» γιατί, τι να πουν οι ατάλαντοι της ύπαρξης και οι λειψοί της οντολογίας, μια ζωή πατάτες τηγανητές, σαλάτες που δε μυρίζουν ούτε ελαιόλαδο, ούτε ντομάτα, ούτε ρίγανη ή κάπαρη, μια ζωή πέδιλα με αθλητικές άσπρες κάλτσες και κουστούμια με πέδιλα, ω έχω ράματα πολλά, πολλά απεριόριστα για τη γούνα μας, αλλά τώρα πάει πολύ να μιλούν τα μηχανοκίνητα των 7 με 5 ωράριο εργασίας, ύπνος στις εννιά και τηλεόραση με γυμνόστηθες νοικοκυρές, κάθε φορά που θα με βρίζετε BILD θα σας λέω, BILD είναι η ζωή σας και French Fries, BILD είναι το μυαλό σας και τώρα ήρθατε να πάρετε τη ρεβάνς από τόσα χρόνια πολιτισμικής απόγνωσης για όλους αυτούς που μετέτρεψαν το καλοκαίρι σε γονιδιακό χαρακτηριστικό, όλους αυτούς που έδειχναν πως θα έπρεπε να είναι η ζωή και πώς την καταντήσατε. Εσείς και οι όμοιοί σας, που μετατρέψατε τον καραβανά που έχετε στο κεφάλι σας σε γονιδιακή πολιτισμική νόσο.
[56]