ποχρώματα της Δύσης από ένα παιδί που του χύθηκαν οι νερομ και ό μαλακ και ο αφράτ γιές, ένα βράδυ που χιόνισε άσπρο χιόνι, των σόλες τις από κάτω περπατούσαμε ακούγοντάς το να πατιέται α μποτινιών, το «φρουτότυπο» και η κρέμα ομορφιάς, η πλατεί τικές στατισ τις με λι Ναυαρίνου και οι ατέλειωτες ώρες στο πεζού είο των ωραίων κοριτσιών που περνούσαν από μπροστά, το καφεν εκεί , φρικιά τα , φύσεις Ματζέστικ στην παραλία και οι νεκρές έγινε μέσα από το πρωί μέχρι το βράδυ, ώσπου το πούλησαν κι ο σε, αγόρα το που trendy κι αυτός που το πούλησε και αυτός είο πλαστ αχαρο καφεζ πρώτος καφές με βανίλια υποβρύχιο στο λάδι«Αχίλλειο» -τι πρωτόγνωρες ελευθερίες- άνοιξη στα «τεμπε τα και ου Απριλί έρια κα», τα αναψυκτήρια της ΧΑΝΘ, κάτι μεσημ ισ’ γκρέμ τα μισ’ «γκρέ το γυφτάκια με ένα πενηντάρικο να παίζουν βράδυ τα /όλα πια» με το ζουρνά μέσα στ’ αυτί ή πάλι εκείνο το θεικατατε ένα ουμε του Μαρτίου που προσπαθούσαμε να φορέσ οι ία, παραλ στην ου μένο στεφάνι στο κεφάλι του Μεγαλέξανδρ χόρτα ά ορφαν τα και υς γραμμές των τραίνων στους Αμπελόκηπο ά δίπλα στις ράγες, τα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας στα πρωιν
ς της Κυριακής ή τα απογεύματα του Σαββάτου κι ύστερα ο δρόμο κι ς Γραβιά οδός η , Παύλο Άγιο τον προς από το λαγκάδι πάνω σου ένας τοίχος γραμμένος με σπρέυ «Πανσέληνος τα μάτια ς «Μύθο ο , ότερο» περισσ ι ιάζομα σελην και κάθε που τα βλέπω Όλκαι λη Σοφού οκλή Θεμιστ ικόν Ελλην του Σίσυφου» στο καφέ ς που γας και μία κουδούνα κρεμασμένη στον τοίχο για αυτού στην μπάνιο , Κρόνο στον κια φαιρά ποδοσ , φώναζαν στην πρέφα απλώς που ρεία λεωφο Σου, Σέιχ στο ις ανήσε Αγία Τριάδα, περιπλ Ράδιο πηγαίνουν και κατεβαίνεις επιστρέφοντας με τα πόδια, το του νύχτες τις πές εκπομ ώνου, ραδιοφ του ία Ουτοπία και η ουτοπ στο κό υπαντι απορρ έπειτα και ατα χαράμ τα καλοκαιριού μέχρι είχαν Συντριβάνι και η Μακεδονία: «αμφίβολης ποιότητας χιούμορ που στου Αυγού του ληνο πανσέ στην μα οι νεαροί…», ένα αφιέρω ιμος Γεράσ ο ρα, Πορτά την από πίσω πάρτυ εξελίχθηκε τελικά σε ύρες Βώκος δαιμονισμένος απ’ τον Πασκάλ να ονειρεύεται μινιατο ά Βαλαλ – ου οπούλ Πεντζ α Τερέζ η τοπία, τραίνων στα δικά του ται αίρνε αλλοπ να ρικό, Εμπει Σέξτο το να μαγεύ εται από λα, απ’ το Heidd egger και να φορτώ νει με τα κομμα τόσκυ
[57]