Θεσσαλονίκη, μαγική πόλη, αδικημένη όμορφη , Λευκός πύργος, κάστρα, Θερμαϊκός, ΠΑΟΚ, ΑΡΗΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ . Η στήλη δεν θ’ασχοληθεί με σύγκριση ανάμεσα στις τρείς ομάδες, τα μεγέθη δεν παίζουν ρόλο, η ιστορία λέει ότι αυτές οι 3 ομάδες δεν εισέπραξαν αυτό που κατά καιρούς τις αναλογούσε -το γιατί ας το βρούν οι αθλητικοί παράγοντες. Κατά έναν περίεργο τρόπο οι 3 ομάδες ποτέ δεν βρίσκονταν σε ακμή συγχρόνως και εδώ δεν θα μιλήσουμε για αδικίες και αθηναϊκό κατεστημένο, όχι γκρίνιες. Οι ευθύνες που μας αναλογούν δεν επιτρέπουν διαμαρτυρίες και δεν είναι ούτε αυτό για ανάλυση.
ΠΑΟΚ: Δύο πρωταθλήματα κάποια κύπελλα κάποιοι τελικοί κυπέλλου κάποια χαμένα πρωταθλήματα. Κούδας, Τερζανίδης, Σαράφης, Παρίδης, Ασλανίδης, Αποστολίδης γι’αυτούς μιλάνε οι ουδέτεροι κι αυτό μετράει! Μαγικές καταστάσεις, ασύλληπτες, αυτά όμως τελείωσαν δεν ξανάρχονται όπως και πολλά άλλα πράγματα στη ζωή μας.
AΡΗΣ: Παπαιωάννου, Σοφόπουλος, Χρηστίδης, Πάλλας, Perugia, το χαμένο μπαράζ του Βόλου, απίστευτη ομάδα με ένα κύπελλο και με μία δυναμική αντιστρόφως ανάλογη με όλη την πορεία στα χρόνια πού πέρασαν. Και μόνο που θεωρείται μεγάλη ομάδα χωρίς τίτλους αυτό τα λέει όλα. Αν προσθέσουμε και την εποχή του Γκάλη και των άλλων παικτών, τότε που ο Άρης απέκτησε καινούργιους φιλάθλους τότε μεγαλώνει το μέγεθος της ομάδας την ίδια εποχή που ο μεγάλος αντίπαλος Πάοκ γράφει μια παράλληλη ιστορία, είναι η εποχή που η Θεσσαλονίκη είναι η μητρόπολη του μπάσκετ!
ΗΡΑΚΛΗΣ: Αρκεί μόνο ο Χατζηπαναγής για να καλύψει τα πάντα. Ομάδα μ’ένα μόνο κύπελλο έκανε κακή διαχείριση του ονόματος αυτού του μεγάλου παίκτη! Είναι η εποχή που μάζευε 45.000 ουδέτερους φιλάθλους στα παιχνίδια του. Αυτή είναι μια σύντομη αναδρομή, μια περίληψη της περιλήψεως, μια υποκειμενική άποψη, οι λεπτομέρειες μπορούν να γεμίσουν τόμους ολόκληρους. Επίλογος-ουτοπία ...όταν μετά απο πολλά χρόνια γίνει μια συγχώνευση των τριών ομάδων, ίσως τότε να δεί η πόλη μας καλυτερες μέρες ....ίσως....!!!!
Από τον Χρήστο Παντελίδη
Το πρώτο έμβλημα του ΠΑΟΚ (1926) ήταν το τετράφυλλο τριφύλλι και το πέταλο. Τα φύλλα ήταν πράσινα και πάνω από το καθένα ήταν χαραγμένα τα αρχικά της λέξης ΠΑΟΚ. Το σκέφτηκε ο αείμνηστος Κώστας Κοεμτζόπουλος που πήρε την ιδέα από το πακέτο τσιγάρων που κάπνιζε. Σε ένα καφενείο της περιοχής του Βότση, στις 25 Μαρτίου 1914, μια συντροφιά που την αποτελούσαν 22 άνθρωποι, πήρε τη μεγάλη απόφαση της ίδρυσης του συλλόγου. Αλλά το πρόβλημα βρισκόταν στο όνομα που θα του έδιναν. Οι δημιουργοί του νέου συλλόγου αποφάσισαν να του δώσουν ένα όνομα θεϊκό, γεμάτο επιβλητικότητα και μεγαλοπρέπεια, που να εμπνέει σεβασμό και φόβο. Η υλοποίηση της ιδέας ήρθε πέντε μήνες αργότερα τον Αύγουστο του 1914. Η ομάδα κέρδισε συμπάθειες μεταξύ των Θεσσαλονικέων που έβλεπαν στον ΑΡΗ τη δύναμη και την ευκαιρία αξιοποίησης της αθλητικής ιδέας! Η ιστορία του Ηρακλή ξεκινά από το 1899, όταν ιδρύθηκε ο όμιλος Φιλόμουσων. Ο όμιλος δεν ήταν αθλητικός σύλλογος, αλλά ένα σωματείο γραμμάτων και μουσικής. Το 1903, τα μέλη του ομίλου αποφάσισαν να εντάξουν στις δραστηριότητες τους τον αθλητισμό. Δημιούργησαν ένα γυμναστήριο και ίδρυσαν τμήματα κολύμβησης και ποδηλασίας. Ωστόσο, ήταν το ποδόσφαιρο το 1908, ένα νέο άθλημα εκείνης της εποχής που «έκλεψε τις καρδιές» των αθλητών.