ζωή από την αρχή γράφει ο Κωνσταντίνος Καρεμφύλλης
Μ’ αρέσει η ανησυχία της Παραμονής των Χριστουγέννων. Είναι όλοι έξω. Κι αν δεν είναι, κάποια στιγμή θα βγουν. Ένα πολύχρωμο, πολύβουο μελίσσι που χαίρεται: από την πολυκοσμία, από την αργία, από την ξένοιαστη ζωή, από τη μέρα, από τους καφέδες, από τις κουβέντες, από τα ψώνια,
Μ’ αρέσει ο καιρός πριν τα Χριστούγεννα. Το διάστημα της
από τα δώρα, από αυτό το μοίρασμα της χαράς. Οι βόλ-
ετοιμασίας. Η αναμονή που μετατρέπεται σε αδημονία. Το
τες χωρίς σκοπό και χωρίς τίποτα στο κεφάλι, παρά μόνο
παιδί που χοροπηδάει από χαρά μπροστά στο δέντρο. Το
το τώρα, λίγο το αύριο και λίγο που έχει ο Θεός. Τα παιδιά
τραινάκι που κουβαλάει χρωματιστές πέτρες. Τα σχέδια και
για τα κάλαντα: αυτή η αμήχανη παραφωνία. Οι πόρτες των
πιθανόν οι ανοιχτοί χάρτες. Η καινούργια ζάλη. Το φως της
πολυκατοικιών είναι απρόσωπες πια. Και έχουν και ματάκια.
οθόνης του υπολογιστή, με πιθανούς προορισμούς στην
Και το φως του διαδρόμου σβήνει στα 50 δεύτερα κι είναι
περιοχή αναζήτησης. Οι κατάλογοι με τα δώρα (λιγοστά
μοναξιά να μη σου ανοίγουν.
φέτος). Αυτά, τα σενάρια και οι σκηνοθεσίες της ζωής που
Παραμονή στο χωριό, παραμονή στην πόλη και παραμονή
τόσο έχουν λείψει. Το δικαίωμα να ονειρεύεσαι. Οι φωτο-
στις πόλεις του κόσμου. Οι εκδοχές και οι δυνατότητες της
σωλήνες τις νύχτες. Έλκηθρα από χώρες του Βορρά και
ζωής. Στα χωριά τα πράγματα είναι ήσυχα. Παίρνεις το αυ-
κατάλογοι με βιβλία που θα ήθελες να διαβάσεις. Οι πωλη-
τοκίνητο και πηγαίνεις σε κάποιο βουνό, στη θάλασσα ή σε
τές χριστουγεννιάτικων δέντρων από το Χολομώντα και η
κανένα ποτάμι, με σοκολάτα στην τσέπη και κανένα μικρό
φωτιά που ανάβουν σε βαρέλια για να ζεσταθούν. Μ’ αρέ-
βιβλίο. Συμφιλιώνεσαι. Στην πόλη παροξυσμός. Μετέχεις
σουν οι μέρες όπου όλους τους έχει καταλάβει μια γλυκιά
στο πανηγύρι, γυρίζεις στο κέντρο, χαίρεσαι τα φώτα, την
ανησυχία.
οχλαγωγία, τις βιτρίνες και γελάς. Θυμάσαι την αγάπη, που
Θα είναι δύσκολα φέτος. Το βλέπεις στα πρόσωπα και τις
τόσο την πλήγωσες. Στις πόλεις του κόσμου, απλώς ονει-
κινήσεις. Σαν κάτι να έχει γραπωθεί στην καρδιά και να μην
ρεύεσαι. Με μάτια ανοιχτά. Σκέφτεσαι πώς είναι η ζωή σου
την αφήνει να χαρεί. Αλλά πάλι, ήταν και άλλοτε δύσκολα.
και πώς θα έπρεπε να είναι. Και ξαναπαίρνεις τη ζωή σου απ’
Ή ακόμη, ίσως να είναι μια ευκαιρία, για να πάρεις κάποια
την αρχή. Κερδίζεις χρόνο.
πράγματα από την αρχή. Όταν χαθείς επιστρέφεις εκεί απ’
Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι την παραμονή των Χριστουγέννων.
όπου χάθηκες και κοιτάς ξανά τα δεδομένα. Τις ονομασίες
Δεν είναι μίζεροι και αγαπούν λίγο περισσότερο.
των δρόμων και τα σημάδια. Υπάρχει το ταξίδι και ο προορισμός. Και η ζωή, που εξακολουθεί να είναι όμορφη.
[52]