Ο καθένας ταξιδεύει τις δικές του άγριες θάλασσες. Εκείνους τους ατέλειωτους επικίνδυνους ωκεανούς που αλλοιώνουν την όψη σου και που σε κάνουν να φαίνεσαι αγνώριστος. Ίσως να υπάρχουν δυο τεράστιες αόρατες καμπύλες σαν αστρικές τροχιές. Δυο εντελώς διαφορετικοί γιγάντιοι κύκλοι που τέμνονται σε ελάχιστα σημεία πριν διαχωριστούν ξανά και ξανά. Έτσι θέλω να φαντάζομαι την φιλία μας. Αστρική και λαμπερή γεμάτη αλλιώτικες εμπειρίες που θα έχει ο καθένας να διηγείται στον άλλον κάποιες νυχτιές γιορτινές. Σαν αστρικά πλοία των επάνω ωκεανών, που ανταμώνουν για λίγο αγκαλιασμένα στην ζεστασιά της νηνεμίας και που την αυγή θα χαθούν στην μαγεία της περιπλάνησης.
(…επάνω σε μια ιδέα του Φρειδερίκου Νίτσε. ‘’Η χαρούμενη επιστήμη – Φιλίες άστρων’’) •