editorial Oμολογώ ότι προβληματίστηκα αρκετά γι’ αυτό το editorial. Ίσως, επειδή οι εποχές με έχουν μπερδέψει (τέλειωσε ο Νοέμβριος και αισθάνομαι ότι έρχεται η Άνοιξη!), ίσως επειδή οι άνθρωποι με αποπροσανατολίζουν: κατήφεια περισσή, δυσαρέσκεια διάχυτη και η αισιοδοξία απούσα. Εγκλωβίστηκα λοιπόν στις σκέψεις μου, ώσπου άρχισα να διαβάζω τα πρώτα κείμενα του [Κ], κι ως εκ θαύματος αναθάρρησα! Υπάρχει ελπίδα λοιπόν, υπάρχουν ακόμη αυτοί που με το λόγο τους ρίχνουν φως στο τούνελ. Και στη συνέχεια η συνάντηση με έναν υπέροχο καλλιτέχνη, τον Μίμη Πλέσσα, του οποίου «η αέναη αναζήτηση της φαεινής ιδέας» ανύψωσε το ηθικό μου. Και μονολόγησα. C’ est la vie. Aς την απολαύσουμε, ξεκοκαλίζοντας κάθε κομμάτι της, στοχεύοντας στο ωραίο και στο αληθινό. Ερμίνα Συρρή Γενική Διευθύντρια της Σχολής
[02]