Μέσα σ’αυτό το κλίμα μεγάλωσε και ο ίδιος ο Oscar Wilde και αυτές τις αξίες πολέμησε σε όλη του τη ζωή μέσα από τα γραπτά του, άλλοτε με χιούμορ στα θεατρικά του έργα κι άλλοτε με υποννοούμενα στα παραμύθια του. Κυρίως όμως προσπάθησε να αντισταθεί μέσα από τη δημόσια εικόνα του, τιμωρούμενος στο τέλος σκληρά, χάνοντας αρχικά την ελευθερία του και μετά την ζωή του. Η εναλλακτική αντίληψη περί ζωής των Μποέμ ήταν και η εποχή του Oscar Wilde. Έχοντας σχέση μ’αυτό το κίνημα, διαφοροποιήθηκε κι άλλο κι έγινε μια διασημότητα ξεχωριστή, ανάλογη με τις σύγχρονους σταρ του σινεμά.Όλο το Λονδίνου ήθελε να ξέρει τι φορούσε, τι έτρωγε και κυρίως με ποιον. Το να είσαι καλεσμένος στα δείπνα του στο Savoy Café έδειχνε ότι ήσουν κι εσύ της μόδας. Το γούστο του στο φαγητό, στο ντύσιμο και στην εσωτερική διακόσμηση καταγραφόταν με ακρίβεια εκπλήσσοντας θαυμαστές αλλά και μαχητές του που τον χλεύαζαν όμως ταυτόχρονα ήταν αναγκασμένοι να του αναγνωρίζουν την μεγάλη του επιτυχία ως θεατρικό συγγραφέα. Διαφορά στη διακόσμηση Ως φοιτητής στο Magdalen College της Οξφόρδης όπου φοιτούσε με υποτροφία, o Oscar Wilde είχε στη διάθεσή του τα 3 καλύτερα δωμάτια που προοριζόταν για φοιτητές με θέα τον ποταμό Cherwell. Τα δύο μεγάλα δωμάτια ήταν ενωμένα με μία τοξωτή πόρτα και όλοι οι τοίχοι είχαν ανάγλυφη επένδυση. Ήταν διακοσμημένα με φτερά παγωνιού,με κινέζικες πορσελάνες, με αντίκες μεγάλης αξίας, όλα προσεκτικά διαλεγμένες από τον ίδιο. Κάθε Κυριακή τα δωμάτια ήταν ανοιχτά στους επισκέπτες, οι οποίοι πίνοντας παντς και καπνίζοντας πούρα είχαν την ευκαιρία να ακούσουν τις ξεκαρδιστικές ιστορίες του Oscar. Μικρή επανάσταση αλλά με μεγάλο αντίκτυπο: το δωμάτιό του βανδαλίστηκε από άγνωστους. [14]
Όταν παντρεύτηκε την Constance Lloyd, απέκτησε το πρώτο του σπίτι στην Tite Street στο Chelsea του Λονδίνου, μοδάτη και καλλιτεχνίζουσα περιοχή. Η κατοικία ανακατασκευάστηκε από τον αισθητιστή αρχιτέκτονα της εποχής Ε.W. Godwin. Η συνεργασία αρχιτέκτονα και ιδιοκτήτη ήταν πολύ δύσκολη: οι δύο ισχυρές και εκκεντρικές προσωπικότητες ήταν αδύνατον να συμφωνήσουν και λίγο έλειψε να φτάσουν αντίπαλοι στο δικαστήριο. Τελικά κατάφεραν να συμφιλιωθούν και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Το δωμάτιο όπου ο Oscar Wilde έγραψε πολλά από τα έργα του ήταν επηρεασμένο από την κινέζικη τέχνη, βαμμένο σκούρο μπλε και χρυσό. Στον όροφο, το δωμάτιο ζωγραφικής είχε κόκκινα έπιπλα και το ταβάνι ήταν καλυμμένο από φτερά παγωνιού. Το πιο ωραίο δωμάτιο ήταν η τραπεζαρία, στην οποία πολύ συχνά το ζευγάρι είχε καλεσμένους, ψηλοτάβανη, με κυριαρχία του άσπρου με παλ γαλάζιες και κίτρινες λεπτομέρειες, ένας συνδυασμός ασυνήθιστος για την εποχή. Σ’αυτή την τραπεζαρία, σε ένα από τα δείπνα, ο Οscar Wilde γνώρισε τον λόρδο Alfred Douglas που τον έκανε να παραδεχτεί την ομοφυλοφιλία του και να δημιουργήσει μια σχέση που τον οδήγησε στην καταστροφή, κυρίως επειδή τόλμησε να μην την κρύβει με επιμέλεια, όπως ήταν η συνηθισμένη πρακτική. Διαφορά στο ντύσιμο Σε γράμματα προς τη μητέρα του, όταν ήταν 13 χρονών, την παρακαλάει να του στείλει ρούχα που είναι του γούστου του, απορρίπτοντας σχέδια και χρώματα που δεν του άρεσαν. Η προτίμησή του σε τέλειας ποιότητας ρούχα διατηρήθηκε σε όλη του τη ζωή. Ακόμα και μέσα από τη φυλακή που πέρασε χρόνια από τη ζωή του, καταδικασμένος λόγω ομοφυλοφιλίας, έγραφε στους λίγους φίλους που του απέμειναν, παρακαλώντας τους για πουκάμισα και γραβάτες από συγκεκριμένους ράφτες, για να τα φορέσει μετά την αποφυλάκισή του.